[RPG • 200] Riverdale - Speeltopic O1 - Speeltopics

• Riverdale • Our story is about a town, a small town, and the people who live in the town. From a distance, it presents itself like so many other small towns all over the world Safe. Decent. Innocent. Get closer, though, and you start seeing the shadows underneath. The name of our town is Riverdale. Na de ontmaskering van de Black Hood en het einde van de rellen lijkt de rust eindelijk terug gekeerd in Riverdale. De ouders gaan naar werk, de kinderen gaan naar school en in de vrije tijd valt er nog altijd te genieten van een milkshake bij Pop's. Maar is de rust wel terug gekeerd naar het kleine stadje of is het simpelweg weer een van de vele façades waar Riverdale ook bekend om staat. Van buiten mag alles dan weer vredig en onschuldig lijken, maar vergis je niet. De spanningen tussen de Northside en de Southside lijken soms hoger dan ooit. Natuurlijk wil iedereen voorkomen dat de gebeurtenissen elkaar herhalen, maar tegelijk zit iedereen te wachten tot een laatste druppel weer de emmer laat overlopen... • • • • • • • • • • • Maar zover zijn we gelukkig nog niet. Dus neem je vrienden mee naar Pop's voor een heerlijke burger en laten we de milkshakes niet vergeten. Voor nu kunnen we ons nog wel gedragen alsof er niks aan de hand is, toch? Deze RPG speelt zich dus af na de rellen aan het einde van seizoen twee, waar iedereen zijn eigen leven weer probeert op te pakken. Feel free to see it as an alternative ending, in case our hearts get broken once again. Het leek me dan ook leuk om naast onze eigen personages, ook de bestaande personages van de show te betrekken. Wil je een personage die nog niet in de lijst staat of heb je een geweldig idee voor je eigen personage? Feel free to ask, I don't bite that hard So... Everyone ready? If so, grab your french fries and let's play....

---

Bestaande personages: Archie Andrews: Sombre 1.6 Jughead Jones: Jug 1.6 Veronica Lodge: Betty Cooper: McTier 1.2 Cheryl Blossom: Ashryver 1.2 Josie McCoy: Kevin Keller: IrisWestAllen 1.3 Reggie Mantle: Toni Topaz: Phorthos 1.3 Sweet Pea: Solmeron 1.4 Fangs Fogarty: Forgarty 1.2 Joaquin DeSantos: FP Jones: Forgarty 1.6 Alice Cooper: Locomotief Fred Andrews: IrisWestAllen 1.6 Hermione Lodge: Hiram Lodge: And many more.... If you ask Verzonnen personages: ~ Forsythia "Jellybean" Jones - Fonollosa 1.1 ~ Daffodil 'Dee' Doherty - Wildfowls 1.2 ~ Ivy Danvers - Ashryver 1.6 ~ Cleo "Puma" Perez - Sombre 1.3 ~ Sunmi Bae - Trishanakru 1.4 ~ Axel Bodhi Gardner - Solmeron 1.3 ~ Blake Jetty - EiIonwy 1.2 ~ Domhnall " The Dom" Doherty - Wildfowls 1.4 ~ Ashryver

---

• REGELS • • Minimaal 200 woorden per post, dit is makkelijk te doen • Reageer minimaal een keer per week, als dit echt niet kan geef het dan gerust door • We sluiten niemand buiten! • Ruzie in de RPG zelf is prima, maar vecht het OOC maar uit in PB's (; • OOC in het praattopic • Je mag meerdere personages hebben. Let echter wel op wat je zelf aan kan en dat er een balans is tussen je personages (bijvoorbeeld niet 3 vrouwen) • 16+ is toegestaan • Niemand is perfect! • Verzonnen rollen mogen natuurlijk familie zijn van, maar liever niet iedereen. • Bestaande personages hoeven niet persé meer dezelfde relaties te hebben als in de show, dit mag natuurlijk wel. Be creative c: • Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

---

• CURRENT • De uren in het kleine stadje zijn voorbijgevlogen. De laatste dingen regelen voor de grote opening, een hapje en drankje bij Pop's of misschien een doodnormale werkdag. Iedereen had wel wat te doen, maar nu is het eindelijk tijd. Het is bijna acht uur en dat betekent dat het tijd is voor de grote opening van de speakeasy. Alles staat klaar en iedereen is klaar voor een groot feest na alle ellende van slechts een paar maanden geleden. Dit kan een avond worden om nooit te vergeten. Op welke manier? Well, that's up to you. Dag: Vrijdag 15 juni Tijd: +/- 20:00 Weer: De lucht is nog altijd helder en heeft doordat de zon langzaamaan ondergaat een oranje-rode gloed gekregen. Het briesje van eerder die dag is wat sterker geworden, maar niks extreems. Het is enkel wat frisser, dus het is een idee om een jasje mee te nemen voor na het feest. De temperatuur staat nog altijd op een mooie 19 graden.

[ bericht aangepast op 10 juni 2018 - 10:48 ]

---

El Diablo.

---

Ik liep de straat over naar Dom's repairshop. Hij had de garagedeur al naar beneden gerold, wat een teken was dat hij zijn werk voor vandaag al klaar had. Zoals altijd, is de deur nog open wanneer ik de deurklink naar beneden haal. Ik stap naar binnen en laat de deur met een plof achter me dicht vallen. Zoals altijd ruikt het hier binnen naar motorolie, diesel en mannelijk zweet. Binnen stonden nog wat onafgewerkte auto's en enkele motoren. " Dom?" Roep ik in de loze ruimte. " Kantoor." Hoor ik zijn stem zeggen, en loop richting zijn kantoor toe. Hij zit nog te typen op zijn stokoude computer als ik binnen stap. " Ben je nog niet klaar?" Vraag ik verbaasd. " Precies net, Daffy." Zegt Dom en sluit zijn computer af. Iedereen noemde me Dee, en dan had je mijn verschrikkelijke broer Dom die me een synoniem voor idioot noemde. Ik keek hem met geknepen ogen aan terwijl hij zijn leren hack aantrok. Dom grinnikte toen hij mijn blik zag. " Kom op, anders komen we nog te laat." Dom gaf me een plagend duwtje. Buiten glom Dom's motor in alle glorie. Ik kijk om, terwijl hij de deur op slot doet. " Je hebt hem gepoetst." Constateer ik. Dom draaide zich om, en schudde zijn hoofd. " Blake, vanochtend. " zei hij en gaf me een van de helmen aan. Kijk een er lichtelijk minachtend naar. " Safety first." Zegt Dom, als een of andere leraar, en stapt op zijn motor. Ik zucht en zet de helm ook op, omdat ik anders de hele weg terug mag lopen. Ik stap achterop terwijl Dom de motor al liet brullen, en sla zijn armen om zijn middel. " Ik wou dat mam en pap daar aan deden toen ze jou verwekten. " sis ik in zijn oor. Ik hoor zijn brullende lach nog over het geluid van zijn motor heen, als hij vaart maakt en zijn shop achter zich laat.

---

---

We were the forever that didn't last

---

17 jaar | Southside Serpent | Outside the school | With Jellybean

Liever had Sweet Pea gehad dat Jellybean niet het idee had gekregen om naar Pop's toe te gaan, dan zaten ze nu nog altijd op school en hoefde hij niet te doen als of hij enthousiast was over de andere mensen. Natuurlijk spendeerde Sweet Pea graag tijd met Fangs en Jughead, Kevin niet zozeer, maar hij had zich toch ook wel een beetje verheugd op een beetje tijd alleen met Jellybean. Echter leek dit er nu niet bepaald in te zitten.
'Ik had deze hier net ontvoert voor wat milkshakes,' vertelde Jellybean de andere drie, Sweet Pea keek kort naar de jongedame naast hem en trok zijn wenkbrauw op. 'Is dat zo?' vroeg hij haar op een lichtelijk uitdagende toon. 'Ik denk niet dat je iemand dat wijs kan maken,' Hierna richtte Sweet Pea zijn blik weer op de drie jongens die nog altijd op de stoep zaten. "Dan mag je blij wezen dat mijn vader de Sheriff niet meer is. Anders had ik je naar het bureau moeten brengen." zei Kevin, iets wat Sweet Pea deed fronzen. 'Of niet,' mompelde Sweet Pea redelijk kort af, want Kevin had Jellybean echt niet aan hoeven geven als het iets echts was. Dat deed je je vrienden niet aan.
'Maar als jullie ook willen?' hoorde Sweet Pea Jellybean vervolgens naast hem zeggen, meteen draaide Sweet Pea zich om naar de jongedame naast hem, was dat nou een echt voorstel? Had ze niet gehoord wat hij hun afspraakje net had genoemd, een date deed je niet met meerdere mensen er bij. Een lichtelijk geïrriteerde zucht rolde dan ook over Sweet Pea zijn lippen. Voordat iemand antwoord had gegeven voelde Sweet Pea Fangs tegen zijn been aantikken, Sweet Pea grijnsde kort naar zijn beste vriend. "Vanavond poolen?" vroeg de jongen, waarna Sweet Pea vrijwel direct knikte. 'Als jij er weer klaar voor bent verslagen te worden,' merkte Sweet Pea op.
"Wat vinden jullie? Dubbeldate? Al ben jij dan wel een beetje het vijfde wiel aan de wagen. Sorry, Jughead." kwam Kevin er vervolgens tussen door, Sweet Pea keek de jongen weer even licht geïrriteerd aan. Dat Fangs en Jughead er bij zouden zijn vond Sweet Pea niet erg, maar hij was er nog altijd niet uit of hij wel echt enthousiast werd van Kevin. Sweet Pea kon in ieder geval niet echt zien wat de anderen zo leuk aan de jongen vonden. "Sorry." hoorde Sweet Pea Kevin er al snel achterna mompelen. Kort schudde Sweet Pea zijn hoofd. 'Whatever,' mompelde hij, waarna hij heel even naar Jellybean keek om de jongedame te laten weten dat hij echt niet blij was met haar nieuwe plannen. 'Don't care, zolang ik maar eten krijg. Hm, betekent die date dan ook dat jij betaald?' zei Jughead tegen Kevin, waardoor er toch iets van een lach over Sweet Pea zijn lippen rolde. "Zolang ik maar op date met Keller kan, dan maakt het me niet uit wie betaald." zei Fangs vervolgens,. 'Het is geen date,' zei Sweet Pea uiteindelijk, dat iedereen het een date noemde maakte Sweet Pea toch wel een beetje nerveus. Straks gingen ze nog echt denken dat hij en Jellybean op een date waren, wat ze ook soort van waren geweest, maar dat hoefde de rest niet te weten.
'Komen jullie nog, Thelma and Louise?' zei Jughead tegen Sweet Pea en Jellybean toen het duidelijk niet snel genoeg ging, kort keek Sweet Pea weer naar de jongedame naast hem. 'Ik weet niet of dat een belediging is of niet. Ik denk dat je je broer moet vertellen dat hij me niet kan beledigen met zulke opmerkingen,' zei Sweet Pea, waarna hij al aanstalten maakte om achter de rest naar binnen te lopen. Echter werden ze alweer gestopt door Louie die vrijwel direct aan Jughead begon te trekken. "Good afternoon, guys. Houden jullie het nog wel uit zo. Mag ik hem even lenen? Ik geef hem op tijd terug, hoor," Erg veel tijd om te antwoorden kreeg niemand echter, want de twee jongens waren al naar binnen verdwenen, kort haalde Sweet Pea zijn schouders op. Het kon hem niet zoveel schelen, misschien was het enkel beter als Jughead er niet bij zat, dan voelde hij zich toch net iets vrijer dan wanneer de jongen er wel bij was. Alhoewel, ze hadden nu nog altijd Kevin en de jongen leek Sweet Pea wel de persoon die alles zo maar door zou vertellen, dus nee, de North sider zou hij niet veel laten merken van zijn 'relatie' met Jellybean. 'Laten we naar binnen gaan,' zei Sweet Pea uiteindelijk als of ze dit niet al van plan waren geweest.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

---

Archie verdween al snel weer, en dat was prima. Hij hoorde zijn leven te leven, niet hier te zitten in het donker met zijn vader, terwijl zijn vrienden boven zaten. Ik at rustig van de sandwich en dronk van de gloeiend hete koffie. Het was een goede bak koffie en een goed broodje. De salade liet ik op dit moment even staan. Ik was geen konijn, al was wat groen af en toe wel lekker, nu was ik toe aan substantieel eten. Net toen ik de een na laatste hap naar binnen schoof hoorde ik de voetstappen die ik had verwacht en die ik al bijna mijn hele leven kende. Ik glimlachte en keek hoe hij de kratten met flessen op de bar neerzette en uit pufte. "Except this time we're old." Ik grinnikte zacht en knikte kort als bedankje voor zijn woorden. Hij begon de flessen op te bergen, terwijl ik het laatste hapje van het broodje opat. Hierna nam ik nog een slok koffie om het weg te spoelen. Ik stond op en stapte om de bar heen om FP te helpen met het opbergen van de talloze flessen. Ik hielp rustig en knikte bij zijn woorden. Ik hoopte het ten zeerste, maar met de Lodges zo dichtbij, wist je het maar nooit, zelfs al leek Veronica echt te willen helpen. Ik vertrouwde het toch niet helemaal. "Nu maar hopen dat de jongere generatie betere keuzes maakt hier beneden dan wij." mompelde ik, terwijl ik nog wat flessen in de koelkast plaatste. Het was waarschijnlijk nu al hopeloos, gezien tieners nooit veranderden, hoe erg ze ook dachten dat ze anders waren dan hun ouders. Het enige wat wij hopelijk beter hadden gedaan dan onze ouders was ze vertellen dat ze een condoom moeten gebruiken als ze een avontuurtje wilde hebben. Zo niet, dan hadden we toch echt wel een beetje gefaald in onze baan als ouders. Ik zette nog een paar flessen weg en leunde toen achterover tegen de bar. "Wat vind je van een biertje om de goede tijden te herinneren, maar onze fouten niet te herhalen?" Ik pakte het biertje op waar ik al van had gedronken en stak de ander naar hem uit. "Het is het eerste van de tap, maar dat heeft je nog nooit afgeschrikt, of wel?" Ik leunde tegen de bar en nam een slokje van mijn bier. Ik was niet zo'n drinker, en ik wilde FP ook niet echt verleiden met te veel drank, maar een biertje onder vrienden kon geen kwaad, toch? Vrienden, dat woord had ik lang niet gebruikt, maar na alles wat dit jaar had gebracht, waren FP en ik weer op een plek, waar dit woord, in elk geval voor mij, weer echt van toepassing was. Er waren zeker nog wel dingen die wrongen tussen ons, maar het ging steeds beter en hopelijk blijft dat zo.

Whatever you decide, be confident enough in it that you don’t have to lie.

---

Bowties were never Cooler

---

''Dan mag je blij wezen dat mijn vader de Sheriff niet meer is. Anders had ik je naar het bureau moeten brengen." grapte Kevin na mijn kidnap-opmerking en ik haal speels mijn wenkbrauw op. 'Of niet,' mompelde Sweet Pea redelijk kort af. Kevin staat ondertussen op en fikst mijn haar. 'Dat kan je je vrienden niet aan doen,' pruil ik en schud vervolgens mijn hoofd. "Zo, dat is beter." zegt hij dan als hij eindelijk tevreden is met mijn haar en ik rol speels mijn ogen. "Wat vinden jullie? Dubbeldate? Al ben jij dan wel een beetje het vijfde wiel aan de wagen. Sorry, Jughead." grapte hij toen maar zijn houding veranderde al snel. Ik val even stil en kijk naar Sweet Pea. Nou, dat was ons plan al. Maar met al die bekende gezichten, en dan zeker mijn broer én vader die ik al snel had gezien, en natuurlijk gossipgirl Kevin, leek dat niet meer door te gaan. '
'Whatever,' mompelde Sweets na een sorry van Kevins kant en hij keek naar mij, zijn blik zei al genoeg. Ik glimlach zwakjes naar hem en leg voor een kort moment een hand op zijn arm, al is die weg voor iemand wat kan denken. 'Don't care, zolang ik maar eten krijg.' grijnsde Jug en toch weet dit een lichte grijns op mijn lippen te krijgen. Zo ken ik hem. 'Komen jullie nog, Thelma and Louise?' vroeg hij toen opeens aan ons en ik kijk op. 'Ja ja, rustig aan,' lach ik zacht. 'Ik weet niet of dat een belediging is of niet. Ik denk dat je je broer moet vertellen dat hij me niet kan beledigen met zulke opmerkingen,' hoor ik Sweet Pea naast me zeggen en ik schud lichtjes mijn hoofd. 'Mwah, niet heel erg.' zeg ik en glimlach naar hem. Voor we echter naar binnen konden gaan, werd de aandacht kort getrokken door Louie. "Good afternoon, guys. Houden jullie het nog wel uit zo? Mag ik hem even lenen? Ik geef hem op tijd terug, hoor," Ik kijk naar Jug. 'Sorry, jongens, duty calls.' zei deze en ik kijk hem even na. 'And then there were four.' zeg ik.
Ik loop naar Fangs en help hem met de deur. 'Na u,' plaag ik en geef hem een snelle knipoog, waarna ik ook naar binnen loop. Al snel vinden we een booth in Pops en ik neem plaats naast Sweet Pea. 'Dus... Milkshakes en and frie-' verder kom ik niet want mijn blik valt op een bord. Een nieuwe burger met extra bacon? Sign me up fam. Mijn ogen lichten op en het water loopt me nog net niet in de mond. I love bacon.. 'Misschien twee van die,' grijns ik en kijk naar Sweets. 'Toch?' glimlach ik en plaats een hand op zijn knie, iets wat onmogelijk te zien was voor de twee jongens tegenover ons, gescheiden door de tafel. Ik kijk naar Fangs. 'En jij ook, je moet nog steeds aansterken. Orders of doctor Jones.' grijns ik en steek plagend mijn tong uit.

---

El Diablo.

---

Hatchling - 17 - Jughead.

De diep beledigde blik in Jug's ogen was het altijd waard om zijn naam te gebruiken, hij mocht het dan haten, ik vond zijn werkelijke naam prachtig. Jughead bleef natuurlijk wel zijn roepnaam en wat ik hem het meest zou noemen.       "Ach, het is een mooie naam voor een mooie jongen, niet zo zeuren," humde ik en gaf een tik tegen zijn neus. Hoewel ik als geen ander wist wat het was om je tegen je naam af te zetten, zag ik geen reden voor hem om het zo te haten. Wel waren we gelukkig allebei trots op onze ringen, tacky als ze waren, het was tijdelijk totdat we oud genoeg waren en genoeg geld voor iets beters, al dacht ik niet dat ik deze ooit weg ging gooien, het betekende te veel. Gelukkig wist ik, en waarschijnlijk heel Riverdale, hoe ik het makkelijk goed met hem kon maken, door eten aan te bieden. Jughead mocht dan wel stoer doen, als hij dacht dat ik niet zag dat zijn wangen lichtroze kleurden mocht hij nog hard zijn best doen.       "Wel jouw slijmbal," zei ik nog terwijl ik hem plagend een kus toeblies terwijl hij richting de toonbank ging. Ik was ook zeker niet verbaasd dat hij voor een burger was gegaan en nog minder dat ik als een zoutzak naar de andere kant van de booth werd gebonjourt.       "Sure, dan kan ik nog beter jouw frietjes stelen," kaatste ik zijn geplaag terug, terwijl ik met genoegen zijn kus in ontvangst nam. Vanuit mijn ooghoeken zag ik eindelijk de rest van de groep naar binnen druipen, wat helaas betekende dat we nog meer op moesten passen. Om daad bij mijn woord te zetten pikte ik een frietje van zijn bord en keek hem uitdagend aan. Met mijn vrije hand kon ik het toch niet laten om naar de zijne te reiken onder de tafel. Ik zuchtte een beetje en dacht na, de sfeer werd iets serieuzer.       "Even eerlijk, weet je zeker dat je nergens last meer van hebt?" vroeg ik, doelend op zijn overgebleven littekens en met name die op zijn arm. Voor zover hij me had verteld waren er nog geen plannen om opnieuw de Serpent tattoo te laten zetten, maar ik wist hoeveel het voor hem betekende, en hij wist dat ik niets liever zou doen dan met hem meegaan in dat proces, ook al hadden we daar onze andere meningen over.

---

Because I love him, do I need another reason?

---

Serpent king - 17 - With Louie

Waar ik mijn daadwerkelijke naam absoluut verafschuwde, vond Louie het natuurlijk weer wel een mooie naam. Iets waar ik me overigens niets bij voor kon stellen. Ik had de naam Forsythe nog nooit ergens eerder gehoord, tenminste, niet meer na het jaar 1800. De naam mocht dan wel traditie zijn, dat betekende nog niet dat ik er echt enthousiast van werd. Ach, het was wel een naam die men niet snel vergat. Ik rolde met mijn ogen om wat hij zei maar kon het niet laten toch even te glimlachen. Ik pakte zijn vinger beet waarmee hij een tik op mijn neus gaf en keek hem uitdagend aan. 'Oehh, ik zou maar uitkijken nu ik nog niet gegeten heb.' grijnsde ik alvorens ik zijn vinger weer de vrijheid gunde. Inmiddels had ik mij langs hem gewurmd om mijn honger naar burgers te gaan beantwoorden. Ik had al sinds ik wakker werd zin in een van Pop's beroemde burgers, dus reken maar dat ik er daar een van ging bestellen, of twee, waarschijnlijk meer. Ik schudde mijn hoofd even om zijn opmerking en ving het zogenaamde kusje waarna ik naar hem knipoogde. Waar ik van andere stellen hun zoetsappigheid misselijk werd had ik met onze totaal geen probleem. Het was misschien maar goed ook voor de anderen dat onze relatie nu nog "geheim" was. Anders hadden ze constant naar ons geflirt en geplaag moeten kijken. Als ik een buitenstaander was geweest was ik er eerlijk gezegd waarschijnlijk ook een beetje misselijk van geworden. Na mijn inzet om een bestelling te plaatsen had ik geen zin meer moeite te doen weer over Louie heen te klimmen dus duwde ik hem maar subtiel aan de kant met mijn achterste. Niets wat hij niet al gewend was van me. 'Hey,' zei ik toen die dief aan mijn frietjes begon. 'Afblijven jij,' zei ik en gaf een tik op zijn hand. 'Waar zijn jouw manieren plotselig gebleven? Dat vragen we eerst netjes jongeman.' zei ik streng en schoof de bak met frietjes meer naar me toe. Zijn hand vond de mijne onder de tafel, waarna ik met mijn duim zacht over de rug van zijn hand wreef. Hij mocht dan wel een frietjesdief zijn, hij was wel een lieve frietjesdief. Wat al weer bevestigd werd door de volgende vraag. Ik zuchtte zacht en keek hem aan. Het was lief bedoeld en ik was blij dat ik een vriendje had die bezorgd was om me, maar over het voorval praten was nog steeds niet mijn favoriete ding om te doen. Puur omdat ik niet in het verleden wilde blijven hangen en verder wilde bouwen aan mijn toekomst, zowel met de Serpents als met Louie. Ik krabte even aan mijn arm waar in de plaats van mijn voormalige Serpent tattoo zich nu een enorm litteken bevond, welke nog altijd begon te jeuken als ik het erover had. Ja, ik had soms nog best wel wat pijntjes aangezien alles nog steeds wel wat beurs en kwetsbaar was, maar ik had nergens zoveel last mee gehad als mijn arm. Het was ook iets waardoor ik steeds opniew herinnerd werd aan mijn fout die ik ooit begaan was waardoor vrijwel de hele Southside had moeten boeten. Ook liet het me voelen of ik niet meer voor de volle honderd procent tot de Serpents behoorde aangezien de kenmerkende tattoo zich nu niet langer meer op mijn lichaam bevond. Ik haalde mijn schouders even op. 'Fysiek? Amper, mentaal een stuk meer.' mompelde ik. Liever had ik het niet vaak over dit soort dingen, maar om niet op zijn bezorgdheid te antwoorden was gewoon flauw geweest. Hij was nog altijd mijn vriendje en had het recht dit soort dingen te vragen. 'Maar,' ik draaide me naar hem toe. 'ik heb vooral hier nog last van.' zei ik en wees naar een nog licht te zien litteken op mijn wang. 'En eh,' ik wees nu de geen op mijn neusbrug aan. 'deze ook.' er verscheen nu toch wel een speelse grijns rond mijn lippen. 'En deze,' ik verplaatste mijn hand naar de gene net onder mijn onderlip. 'die doet nog het meest pijn.' zei ik en trok een pijnlijke blik. 'Maar weet je wat het een stuk beter zou laten voelen?' vroeg ik met een brede grijns. Ik was nu maar een beetje met hem aan het dollen en aan het bedelen voor kusjes en had van de littekens, afgezien van mijn arm, eigenlijk geen last meer. Maar ik kon het niet laten om er stiekem soms nog wat misbruik van te maken om wat extra kusjes van Louie te ontvangen, nu het nog geloofwaardig was.

[ bericht aangepast op 29 mei 2018 - 20:26 ]

---

How far is far

---

Hatchling - 17 - Jughead.

Eerlijk gezegd wist ik dat ik geluk had dat Jughead mijn vinger er niet af had gebeten, daar zag ik hem nog wel voor aan als hij ver genoeg gepusht werd en honger had. Dus ik liet het er maar bij zitten totdat hij ook werkelijk voedsel voor zijn neus had, waar hij hopelijk liever in beet dan in mij. Ik kon het niet laten om toch een klein frietje te jatten aangezien meneer me alleen een mager colaatje gunde, Verontwaardigd keek ik de jongen aan toen hij op mijn hand tikte en pruilde een beetje.       "Heeft je vader je nooit geleerd te delen?" Als we het toch over manieren hadden was dat een inkoppertje, en om de vrede te bewaren pakte ik zijn voorzichtig zijn hand en kon een kleine glimlach niet verbergen door zijn lieve aanraking. Het riep wel wat zorgen bij me op en ik wist dat Jug het niet leuk vond om erover te moeten praten, maar alles voor zich houden en het wegstoppen ging hem niet helpen in de lange termijn, dus eens in de zoveel tijd vroeg ik hem hoe het nu werkelijk met hem ging. Twee maanden was niks en andere mentale wonden in ieder geval waren nog wagenwijd open, niet alleen bij hem. Ik knikte begrijpend, zijn littekens in zijn gezicht waren ondertussen veel lichter en vooral te zien als je erop lette, maar zijn arm was een heel ander verhaal. Die moest nog steeds goed verzorgd worden en dat had ik meerdere malen al met alle liefde voor hem gedaan. Het was wel typisch Jughead dat hij er enigszins een grapje van maakte en praktisch bedelde om meer affectie en ik rolde met mijn ogen.       "Bedoel je zo?" zei ik en drukte mijn lippen tegen zijn wang. "Of zo?" tegen zijn neus, waarna ik even naar achter leunde om zijn gezicht te bestuderen en hem gaf wat hij het liefste wilde. Ik liet de kus even duren, want a, ik zoende hem gewoon heel graag en b, met de mensen die binnen kwamen was het waarschijnlijk even voordat ik de volgende van hem kon krijgen.       "Beter zo? Of voel je - je nog steeds zielig? Moet ik een kus van je vader regelen?" plaagde ik hem met een kneepje in zijn hand. FP kon ik nooit goed peilen en eerlijk gezegd was ik een beetje bang dat hij me niet erg mocht, laat staan wat hij er van zou vinden als we uiteindelijk onze relatie publiek maakten, maar goed, alles wat er nog ging komen was het waard zolang ik dat mocht doen aan Jug's zijde.

---

Because I love him, do I need another reason?

---

Serpent king - 17 - With Louie - Playlist

Het was over het algemeen bekend dat ik niet graag mijn eten deelde, iets wat Louie nou inmiddels wel zou moeten weten. Ik grinnikte even zacht op zijn vraag. 'Geleerd wel, maar of ik daar ook naar luister.' zei ik. 'Alleen brave jongens krijgen frietjes.' deelde ik mee. Als hij dacht dat hij zonder consequenties zomaar eten kon stelen was hij aan het verkeerde adres. Natuurlijk deelde ik met hem mijn eten wel, maar ik ging het hem niet zo makkelijk maken door dat hem te vertellen. Hij mocht er best een beetje moeite voor doen. Na het flauwe geplaag werd het gespreksonderwerp ineens een heel stuk serieuzer en aangezien ik het onderwerp liever afschudde maakte ik er maar een grapje van. Zo kreeg ik ook nog eens een aantal extra kusjes, win -win. Ik grijnsde dan ook tevreden toen ik mijn zin kreeg en hij zijn lippen drukte op de plekken die ik aan had gewezen. Ik was even bang dat hij "de meest pijnlijke" zou vergeten aangezien hij zich even terug trok. Ik wilde bijna een pruillipje trekken, maar gelukkig herpakte hij zichzelf al snel en liet hij de kus op mijn lippen langer duren. Terwijl mijn andere hand nog verwikkeld was in die van hem schoot mijn andere hand naar zijn wang. Nadat onze kus beëindigd was hield ik mijn hand nog altijd op zijn wang en keek hem aan. 'Zeker een goed begin, maar het is nog wel een beetje magertjes.' mompelde ik terwijl er een speelse grijns rond mijn lippen speelde. Ik liet mijn hand afzakken naar zijn nek en speelde daar even met een paar haartjes terwijl ik zijn mooie ogen even bestudeerde. Ik kon er bijna iedere dag wel naar kijken, maar ze verveelde me nooit. Vervolgens maakte ik toch met moeite mijn hand los uit de zijne en verplaatste nu mijn beiden handen aan weerszijden van zijn gezicht om daarna onze lippen weer met elkaar te herenigen. Dit keer hield ik het ook een tijdje vol en nam iedere seconde ervan goed in me op. 'Meer zoiets,' plaagde ik hem en bracht mijn hand toch weer naar de zijne. Louie was over duidelijk de betere kusser van ons twee, maar des te meer kusjes des te beter. Op zijn vraag of ik me nog steeds zielig voelde wilde ik eigenlijk met volmondige ja antwoorden, tot hij over een kusje van mijn vader begon, wat me meteen een beetje een vies gezicht liet trekken. Ik hield veel van mijn vader, maar de laatste keer dat hij mij een kus op mijn zere vinger had gegeven was waarschijnlijk toen ik twee was. Mijn vader en ik hadden nooit echt een echt touchy band gehad met elkaar. Het kwam vaak niet veel verder dan een schouder klopje, of heel sporadisch een knuffel. 'Nee, laat dat maar zitten.' zei ik en keek Louie strak aan. 'Ik meen het, Lou.' zei ik aangezien ik hem er zo voor aan zag dat hij een sprintje naar de speakeasy zou trekken om mijn vader te halen. 'Ik heb ze toch veel liever van jou.' grijnsde ik alvorens ik eindelijk van mijn burger kon gaan genieten. Of nou ja, burgers dankzij mijn lieve sponsor. 'Oké, vooruit.' mompelde ik met een volle mond en rolde speels met mijn ogen. 'Je hebt ze nu wel verdiend.' zei ik en schoof de frietjes weer terug naar de dief.

[ bericht aangepast op 11 juni 2018 - 14:09 ]

---

How far is far

---

puma • 21 • southside serpent • outfit • with blake • on her way to pop's chocklit shoppe • her caravan

---

De verontwaardigde blik op Blake's gezicht liet me lachen, hij nam me toch niet serieus, of wel? Zijn ogen gingen van mijn naar Pop, waardoor het kwartje viel.       'Dus je vindt me wel te dik?' kwam er vrouwelijk over zijn lippen, waardoor ik nog harder moest lachen. Ging hij hier nou echt een scene van maken? Of nouja, doen alsof in ieder geval.       'Je zei dat ik er goed uit zag in deze jeans, Cleo. Hoe moet ik nu ooit nog een woord van je geloven? Vind jij me te dik, Pop? Weet je wat, voor die opmerking alleen al neem ik een burger met alles er op en er aan, krulfrietjes én een vanillemilkshake. Met sprinkles.' Ratelde hij naar Pop, waardoor ik mijn lach echt niet meer in kon houden, ik proestte het uit,       'Jeetje Blake! ik wist niet dat je het in je had!' kwam er al lachend uit mijn mond. Met getuite lippen keek Blake me weer aan, waardoor mijn wenkbrauwen lichtelijk omhoog gingen.       'Because I am freakin' fabulous, Cleo.' Vervolgde hij nog net zo fabulous als hij beweerde te zijn. Lachend schudde ik mijn hoofd en ik zag dat Pop zijn bestelling had genoteerd en weg liep.       'Je zou drama moeten doen joh,' grinnikte ik terwijl ik aan de draadjes van mijn broek plukte. Blake was echt een geweldige vriend, een vriend die je altijd zou laten lachen en dit bewees het weer. Iedere keer kreeg hij het weer voor elkaar. Met Toni en Cheryl was dat precies zo, die twee lieten elkaar altijd lachen en dat vond ik echt geweldig.

---

- thank you for existing -

---

Sweetpea was duidelijk in een slecht humeur, al had ik hem eerlijk gezegd nooit echt in een goed humeur gezien, in tegenstelling tot zijn vriend, die waarschijnlijk de meest zonnige Serpent ooit was. Hij had de memo duidelijk niet gehad dat Serpents brooding en intimiderend moesten zijn, maar heel erg vond ik dat niet. Zijn chagrijnige vriend maakte me namelijk echt wel bang en mijn wat nerveuze grappen leken heel slecht bij hem in de smaak te vallen, terwijl de Joneses en Fangs er weinig problemen mee leken te hebben. Nu leek Fangs met maar weinig dingen problemen te hebben, en Jughead en Jellybean kenden me al veel langer dan vandaag, dus daar kon het ook aan liggen. Om mezelf niet meteen weer in grotere problemen te werken fixte ik Jellybean's haar. Ik probeerde de sfeer wat te verbeteren, maar zeker Sweetpea werd voor mijn gevoel alleen maar killer naar me toe. Wat had die jongen tegen me? Ja, ik was de zoon van de Sheriff, of nu ex-sheriff, maar Jughead, Fangs, Toni, en zelfs FP hielden dat niet tegen me. Ik was gay, maar hij had geen problemen met Toni en Fangs, dus dat was het ook niet. Ik snapte het niet, maar ik was zo bang voor hem dat ik het ook niet durfde te vragen. Misschien kon ik het ooit lospeuteren van Jellybean of Jughead. Jughead reageerde gelukkig best okay op mijn voorstel. Nu was het voor hem altijd al snel weer goed als hij eten kreeg, en ik vond het prima om een burger en frietjes voor hem te betalen. Fangs' antwoord overviel me wel een beetje, zelfs al had ik een antwoord in die richting wel een beetje verwacht. Hij had wel vaker met me geflirt, en ik had tot nu toe mijn uiterste best gedaan om hem af te wimpelen. Het daten van een Serpent was vragen om een gebroken hart en dat had het laatste jaar nog eens extra benadrukt. Ik staarde even met grote ogen naar de Serpent, voor zijn vriend me weer de stuipen op het lijf joeg met zijn korte antwoord. Ik liep dus maar snel achter Fangs en Jughead aan in de hoop Sweetpea uit de weg te blijven, maar we werden gestopt door Louie die Jughead wilde 'lenen'. Ik trok een wenkbrauw op en keek van de een naar de ander, maar hield voor de rest mijn mond. Ergens rinkelde mijn gaydar, maar ik kende Jughead al zo lang dat ik nu niet wist of dit alleen voor Louie was, of dat ik mijn vriend toch minder goed kende dan ik dacht. Ik knikte kort en de twee verdwenen door de deur. Ik keek over mijn schouder naar Sweetpea, wiens gezicht ervoor zorgde dat mijn onderbuik tegen me gilde dat ik zo snel mogelijk weg moest gaan. Ik wilde alleen echt niet bekend staan als een bangerik en eenmaal in Pops zouden er genoeg mensen zijn die me zouden helpen als hij toch boos op me werd en een mes trok. Dat was nog iets. Ik was namelijk objectief misschien wel sterker dan de Serpent, maar hij had altijd een mes bij zich en die wilde ik niet leren kennen. Intussen hielp Jellybean Fangs met de deur. Ik was nu al een hele slechte date. Ik liep snel achter Jellybean aan en sloeg toen voorzichtig mijn arm door die van Fangs, om hem te ondersteunen. Het kon niet fijn zijn om met die wandelstok te lopen. "Leun maar op mij. Dan zit die stok niet zo in de weg." zei ik zacht tegen hem. Ik hielp hem naar de booth en luisterde naar Jellybean die allerlei eten begon te bestellen, waardoor ik toch een kleine glimlach op mijn gezicht kreeg. De appel viel zeker niet ver van de boom. "Komt voor elkaar, JB" zei ik, voor ik naar de bar liep om de bestelling te plaatsen bij Pop Tate. Voor mezelf bestelde ik een simpele cheeseburger, voor de rest de bacon burgers, 4 porties friet, en 4 milkshakes. Ik betaalde en keek toen rond terwijl Pop het eten klaar maakte. In een booth iets verderop zag ik Louie en Jughead zitten en toen gebeurde er iets wat mij toch weer wat meer vertrouwen gaf in mijn gaydar: Jughead gebaarde naar zijn wang en neus, en vervolgens kreeg hij daar kusjes op van Louie. Het was vanuit de andere booths eigenlijk niet te zien, vanuit de rest van het restaurant bijna niet, maar ik stond er precies goed voor. Mijn ogen werden dan ook heel groot toen Jug het initiatief nam en zijn lippen vol op die van Louie drukte, al was het maar kort. Er was vast een reden waarom Jughead Louie niet zo een kus gaf waar zijn vrienden bij waren, maar dat probeerde ik later wel los te peuteren. Het was toch leuk voor hen, al zou ik ook wel zo'n kus willen, maar dan van iemand anders dan Jughead. In elk geval bestond er nog liefde tussen twee jongens in dit dorp. Op dat moment tikte Pop Tate op mijn schouder. Ik draaide me om en zag een groot dienblad met het eten en de milkshakes. "Dank je, Pop." zei ik, voor ik het dienblad oppakte en er voorzichtig mee naar de booth liep waar de anderen zaten. "Bacon burgers, milkshakes, en frietjes. Tast toe." zei ik met een kleine glimlach, voor ik naast Fangs op de bank schoof en Frankie onder de tafel op mijn voeten ging liggen. Ik pakte zijn burger en shake van het blad en zette het voor hem neer, waarna ik ook de frietjes bij hem zette. "Alsjeblieft." zei ik zachtjes, voor ik mijn eigen burger, shake, en frietjes pakte en een hap nam. Hopelijk ging het verder goed, en zou eten Sweetpea wat minder nukkig maken, want ik wist niet hoe lang ik het hier anders zou volhouden.

Isn't there a nice gay kid at your school? Yes, there is. Me. I don’t think I can date someone named “Fangs.”

[ bericht aangepast op 4 juni 2018 - 9:39 ]

---

Bowties were never Cooler

---

Het was maar een klein stukje naar onze nieuwe kampeerplaats, maar de hele weg had ik aan moeten horen dat ik mee moest naar de opening van de SpeakEasy. Hoe vaak ik me er ook tegen verzette, hoe geïrriteerder Dom werd. Hij leek mijn knelpunten niet te begrijpen. Ik vond het nog steeds moeilijk dat onze trailer was afgebrand. Dom had via zijn klantenbestand enkele caravans, oude volkswagenbusjes en campers weten te regelen, inclusief een oud Volkswagen busje voor onszelf. Hij had het omgebouwd tot twee slaapplekken aan elk uiteinde van de bus, met een keukentje in het midden, en een houten bank met een klein tafeltje er tegenover. Alles was verkregen, zelfs de kleren die ik droeg en de dekens waar ik onder sliep. Dom stopte vlak voor onze bus, en ik stapte af. " Ik ga eerst douchen!" Verklaar ik, een teken dat hij buiten moet blijven wachten. Ik hoor hem diep zuchten. Ik open de deur en draai hem vervolgens op slot, en laat alle mogelijke, geïmproviseerde gordijntjes naar beneden zakken. Ik kleed me snel om en verdwijn in de mini douche. De douche was gemaakt van een oude tuinslang waar een douchekop op geplaatst was, in een hokje waar ik me amper in kon draaien. Ik was blij dat we konden douchen, al was de douche in onze oude trailer in vergelijking met deze improvisatie show eentje dat thuishoorde in een luxe hotel. Ik was snel klaar, droogde me af en schoot in een zwarte spijkerbroek, een zwart T-shirt en trok mijn Serpents jasje er overheen. Ik haalde de deur weer van het slot af en liep verfrist naar buiten. " Jij mag Dom." Zeg ik, en laat me in een lege kampeerstoel vallen.

[ bericht aangepast op 30 mei 2018 - 10:40 ]

---

We were the forever that didn't last

---

Hatchling - 17 - Jughead - Playlist

Jughead kreeg bij mij alles voor elkaar, dat was geen geheim, hij was en bleef nou eenmaal mijn zwakke punt en als dat betekende dat ik een gevoelig onderwerp vroegtijdig moest droppen dan ach, zo erg was het nog niet. Het was zeker geen straf om hem te mogen kussen, hij hoefde in ieder geval zeker niet bang te zijn dat hij die niet van mij zou krijgen. Al te graag liet ik hem de leiding nemen nadat hij zijn hand tegen mijn wang legde, ik was toch al niet het type dat graag de touwtjes in handen had. Hij vertelde me dat het nog wel beter kon, waardoor ik met mijn ogen rolde.       "Vertel mij dan eens, uwe koninklijke reptielheid, hoe kan ik het dan beter maken?" vroeg ik hem met opgetrokken wenkbrauw terwijl ik toch stiekem genietend in zijn aanraking leunde. Zonder tegenstribbelen liet ik hem dit keer voordoen hoe het volgens hem moest, en daar had ik zeker geen moeite mee. Ik had het niet erg gevonden als we zo nog een hele tijd konden blijven zitten, maar na wat veel te kort duurde naar mijn gevoeg trok Jug weer terug, ik nam graag zijn hand terug in de mijne. Ik rolde mijn ogen om zijn opmerking en stelde voor dat ik anders nog wel een kus van zijn vader kon regelen voor zijn "pijntjes", maar dat wilde meneer natuurlijk weer niet. Ik kon het niet helpen om te lachen door het gezicht dat hij trok en de strengheid waarmee hij me aansprak, hij wist heel goed dat ik geen problemen had FP hierheen te sleuren enerzijds of anderzijds, hij kende me zo goed.       "Aww, te oud en stoer voor je ouwe man?" plaagde ik hem, hoewel het prettig was om te horen dat hij de affectie wij deelden wel fijn vond. Hij was toch niet helemaal het type op eerste gezicht om erg aanhalig te zijn, dus dat was alleen maar goed. Hij zei dat ik weer frietjes mocht alsof ik die anders niet alsnog zou jatten, maar hé, wat hem beter liet slapen.       "Wat een gulle donatie, ik zal het koesteren," zei ik droog en duwde twee frietjes in mijn mond. "Hoeveel mensen denk je dat er zullen komen vanavond? Ik zie hier en daar wel bekenden maar ik had al weer meer verwacht," vroeg ik me hardop af. Vanavond bleef toch een hele happening en ik verwachtte persoonlijk dat half Riverdale zich in de kelder probeerde te wurmen straks, voor nu was het lekker rustig en dat vond ik beter ook, een groot aantal mensen in beperkte ruimte was zeker niet mijn ding maar dit was het waard om er bij te zijn.

---

Because I love him, do I need another reason?

---

archie - 18 - at pop's with Sumni Bae - outfit       Na mijn woorden had Sumni zich meteen omgedraaid en de glimlach op haar gezicht deed me goed. Pas sinds een paar weken waren er weer oprechte glimlachen in Riverdale.       'Sure thing, doe mij maar een vanille,' glimlachte ze, waardoor ik richting de bar liep. Sumni liep achter me aan en grabbelde wat in haar tas. De shakes hier waren altijd goed, Pop Tate was echt een koning wat dat betreft.       'Ben je al klaar voor vanavond?' vroeg de dame waardoor ik haar even bedenkelijk aan keek.       'Ik ga zo nog even naar huis, douchen enzo, misschien nog even langs Veronica.' Vertelde ik. 'En jij?' vroeg ik er nog achteraan. Zodra Pop in mijn gezichtsveld kwam stak ik mijn hand even op en begroette ik hem.       'Twee vanille shakes als dat kan,' zei ik tegen Pop, waarna ik even naar Sumni keek die blijkbaar haar portemonnee al had gepakt.       'Joh, het is al goed,' zei ik terwijl ik haar portemonnee afpakte en hem weer in haar tas deed. Ik grabbelde een briefje van vijf uit mijn zak en gaf deze aan Pop. Het mocht op pa's rekening, maar hij had al zat geldproblemen. Ik ging weer met mijn hand in mijn zak en haalde er deze keer mijn mobieltje uit. Ik vroeg me af of ik Veronica op moest halen vanavond of dat ze nog langs kwam. TEXT to Ronnie: Wat zijn je plannen vanavond (: ? Ik verstuurde het berichtje en stopte mijn mobieltje gelijk weer terug in mijn zak. Mijn ogen werden groot zodra de twee grote shakes voor ons neer werden gezet.       'Dankje Pop! Ziet er heerlijk uit,' glimlachte ik richting de man waarna ik één shake naar Sumni schoof. De andere shake schoof ik mijn kant op, waarna ik er meteen een slok van nam.

One day ━━ Riverdale will be safe again.

---

- thank you for existing -

---

Serpent king - 17 - With Louie - Playlist

Gelukkig voor Louie kon hij goed zoenen want van zijn humor moest hij het niet hebben. Stiekem had het me wel een beetje laten lachen van binnen en was mijn serieuze blik houden moeilijk, maar dat hoefde hij niet te weten. Straks ging hij nog naast zijn schoenen lopen. 'Ja, je kussen zijn over duidelijk beter dan je grappen.' zei ik en klopte liefkozend op zijn wang, waarna ik hem voordeed hoe het volgens mij nog iets beter kon. Helaas voor ons zou het nog even duren voor we dit voor zouden kunnen zetten aangezien de bende van ellende al, of eigenlijk nu pas, naar binnen was gestroomd. Net zoals ik kon Jellybean het niet laten om meteen de menu kaart vast te grijpen en eten te bestellen. Indien er ooit twijfel mocht ontstaan of wij wel familie waren, je hoefde maar naar onze eetlust te kijken en die twijfel zou verdwijnen als sneeuw voor de zon. Ik focuste me al snel weer op Louie die begon over mijn vader. 'Ja, zoals ik al zei, daar heb ik jou nu toch voor.' zei ik met een grijns. Inmiddels bevonden we ons met al het publiek toch wel echt in de gevarenzone dus was nu alleen nog maar handjes vast houden onder de tafel. Echter hoefde ik me niet te vervelen want er stond nog een aardige maaltijd op me te wachten. Niet dat ik er lang over zou doen voordat ik de lading eten op zou hebben, maar dat deed er niet toe. Ik knikte op zijn antwoord. 'Voel je maar vereerd,' zei ik en trapte plagerig tegen zijn voet aan. Ik wist mijn focus voor even van mijn eten af te brengen en me op Louie te richten. Ik haalde mijn schouders op. 'Het zou ook maar zo kunnen dat enkel nog maar een paar Serpents zich melden.' mompelde ik. 'Ik bedoel er zijn genoeg mensen die én het niet op Veronica hebben én nog altijd niet op de Serpents.' zei ik alvorens ik nu een paar frietjes in mijn mond propte. Het was misschien lekker pessimistisch, maar waarschijnlijk wel waar. Veel mensen hielden Veronica verantwoordelijk voor de daden van haar ouders en ondanks dat de Serpents zich toch wel bewezen hadden -hadden aardig wat mensen het nog steeds niet op ons. Dan hadden ze zeker ook geen zin in de opening van een speakeasy waar Southside en Northside gezellig samen kwamen waar Veronica Lodge ook nog de eigenaar van was. Ach, iedereen die er voor mij toe deed was er tenminste. Mijn blik gleed af naar de booth met mijn vrienden er in en zag Kevin onze richting op kijken. Ik maakte oogcontact en gebaarde dat hij onze richting op moest komen. Ik vermaakte me hier zeker wel met Louie, maar Kevin leek het een beetje... benauwd te hebben zo bij drie Southsiders. Het voelde een beetje als mijn taak om hem uit die benauwde situatie te redden. 'Arme Kevin,' grinnikte ik en stootte Louie even aan om hem op de blik op Kevin zijn gezicht te wijzen. 'Ik denk dat hij zo deze kant opkomt.' zei ik. Ik draaide mijn gezicht weer naar Louie en gaf hem snel een kus op zijn wang. 'Voordat het zo niet meer kan.' verklaarde ik mijn actie waarna ik ongegeneerd verder ging met eten.

---

How far is far

"Dat lijkt me leuk." zegt ze en de glimlach op mijn gezicht word groter. Het is niet dat ik had verwacht dat ze nee zou zeggen, maar het horen van een bevesteging dat het goed zit tussen ons is soms alles wat ik nodig heb om mijn dag beter te maken. Daarna beantwoord ze mijn vraag voor Pop's. "Alleen.. Er is wel een dingetje.." Begint ze. Stilletjes bijt ze op haar lip en mijn hart stopt even met bonker in mijn borstkast. Het voelt alles ik aan de grond genageld sta en het kost alles om mijn glimlach in tact te houden en niet te fronsen. "Ik ga alleen met je mee als je date," gaat ze na enige tijd verder en ik adem opgelucht uit. Ik grinnik zacht, misschien omdat ik voor enkele seconde het toppunt van zenuwachtig was, of misschien omdat het idee van Cheryl als mijn date de hele wereld een beetje mee kleur geeft. Als ze opspringt van het bankje, vermoed ik al dat ze iets wil gaan doen. Ik adem net iets te snel in als ze mijn hand vast pakt, maar probeer het zo onopvallend mogelijk te doen. "Ik heb trek in een ijsje. My treat." "Ijs klink altijd goed, en vooral met dit weer, " lach ik en ik sta ook op. Ik twijfel even of ik haar hand moet loslaten, maar in plaats van los te laten knijp ik er zachtjes in voor ik hand in hand begin te lopen. "Als je alleen naar Pop's wil als mijn date gaan we zeker naar Pop's," zeg ik op zachte toon en ik kijk haar even vanuit mijn ooghoeken aan voor ik me weer op de weg voor mij focus. "Ik hoop wel dat alles normaal blijft gaan vanavond bij Pop's. Ik weet niet hoe veel meer drama ik kan hebben na de afgelopen tijd," gaf ik toe. "En al ben ik vooral alleen vrienden met Jug en ken ik Betty aardig, gun ik Veronica ook wel een rustige avond." Ik haal mijn schouders op. Ik kijk naar onze handen, en besef me dat ik de die van haar nog steeds vast heb en nog steeds twijfel of ik hem los moet laten.

---

We've lived in the shadows for far too long.