[RPG • 250] Groovy, man! [Speeltopic] - Speeltopics

---

---

1972, Marclsfield, Michigan. De zomervakantie is eindelijk in zicht, en voor het merendeel van een groepje tieners daarmee ook het einde van hun schoolcarrière. We volgen de seniors van '72 die zich voorbereiden op de allergrootste, meest waanzinnige, best gefabriceerde "senior prank" ooit. De druk, om het nóg beter te doen dan hun voorgangers, is immens. Wie komt er, tussen het chillen door, met het beste idee? In dit rpg komen de tieners van Marclsfield aan bod. Zonder internet of Playstation om je te amuseren moeten ze natuurlijk andere dingen gaan verzinnen om bezig te blijven - al zijn die er natuurlijk in overvloed. Het gaat om een hechte groep; iedereen woont op een steenworp van elkaar en zijn praktisch altijd klasgenoten geweest. Het is geen wonder dat ze ook in hun allerlaatste jaar met elkaar opgescheept zitten. Om van hun namen legendes te maken besluiten ze vlak voor het afstuderen een grootste grap uit te halen. De plannen daarvoor worden gesmeed in de oude schuur van de Clover-zusjes; dé hang-uit plek voor wie gelukkig genoeg is erbij te horen.

---

---

ROLLEN • Haylee Caliope Clover • 18 • rol binnen groep • Marina Laswick: • Rasalghul • Lucy Helena Clover • 16 • Annoying-little-sister-that's-not-so-annoying-anymore • FC: Julia Adamenko • Taeralsahfer • Jessica "Jess" Belle Andrews • 18 • The troublemaker • FC • Maluma • Dorothy Fowler • 17 • The mom • FC • Shadowsinger • Charlie Clyde Miller • 17 • rol binnen groep • FC • Wheeler • Scott William Coleman • 19 • The stoner • Lucky Blue Smith • Sombre • Daniel Christopher Smith • 18 • The drama-king • FC • Solmeron • Joseph Cook • 19 • The slut • FC • Blinder In te vullen • Naam: • Leeftijd: [minimaal 17, maximaal 19] • Rol binnen de groep: • Innerlijk: • Uiterlijk: • Geschiedenis: • Relaties: • Extra:

---

---

EXTRA INFO • Marclsfield is een verzonnen, klein, dorpje in Michigan, Amerika. Er is weinig te doen, gezien het vooral leeft van de landbouw. De spannendste plekken zijn het wassalon, waar een snoep- en soda-automaat staan, de boerderij van oude Bill Williams waar je appels kunt stelen en achter de schuur kunt vrijen - omdat die knar je toch nooit inhaalt en de tribunes bij het sportplein. • De favoriete hang-out plek van onze jongeren is de oude schuur van de Clover zusjes. Sfeerbeeld 1 en 2. Er is een pingpongtafel, kerstverlichting in overvloed, een koelkast met drankjes en er staan sofa's met dekentjes waarop gerelaxed kan worden met muziek van de platenspeler. • Ik heb een story gemaakt met wat foto's van typische jaren '70 dingen. Regels • De huisregels van Quizlet gelden zijn hier van toepassing. • Minimum 250 woorden per post. • Ruzies IC, niet OOC. • 16+ is toegestaan, wel even aangegeven. • Maximaal 1 rol per persoon • Nieuwe topics worden aangemaakt door Taeralsahfer of Rasalghul, tenzij anders afgesproken • Naamsveranderingen graag doorgeven aan TS. • Houdt er rekening mee dat het RPG zich in de jaren 1970 afspeelt, en heel wat dingen anders waren dan nu.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

CHARLIE CLYDE MILLER

'Oh ja hij zou je beeldig staan,' zei Daniel. 'Maar ik weet niet zo zeker of je mij echt kan gebruiken als je Jess wil verslaan.'verkondigde Danny helaas. 'True, je hebt nou eenmaal de hand-oog coördinatie van een onderontwikkelde goudvis,' zei Jess met een Grijnsje jegens Daniel waardoor ik hem even bedenkelijk aankeek 'No offence.' Ja dat wilde ik nou ook weer niet in mijn team hebben. Zeker gezien mijn beginnersgeluk al meteen op leek te zijn en Jess duidelijk geamuseerd het ping pong balletje terug opraapte. 'Arme jongen, watch this.'en met deze magische woorden wist ze zich om te draaien met haar rug naar ons toe waardoor ik haar met opgetrokken wenkbrauwen aankeek. Dat zou haar nooit lukken -wrong. Met een simple worp wist ze meteen weer raakt te gooien. Oh god met dit tempo zou ik zo goed als ladderzat worden. Haar zoete lach bulderde door de schuur en mijn mond viel gewoonweg open. 'Nou boys, ik denk dat ik jullie samen wel aan kan.' Grijnsde ze 'Alhoewel, misschien is slecht plus slecht wel goed,' plaagde Daniel me vervolgens waardoor ik me meteen naar Daniel omdraaide en me haast op mijn knieën liet vallen waarna ik de jongen met puppyogen aankeek. "Pleaseee ? Help me dan tenminste om het beer op te drinken, ik heb niet veel zin om meteen al ladderzat te zijn." Lang wachtte ik niet op Daniels antwoord want ik wist namelijk dat de jongen niet zomaar nee zou zeggen op alcohol, dus sprong ik vrolijk weer op en drukte een stevige kus op Danny's wang. "Thanks,, hier". met deze woorden duwde ik de rode cup in zijn handen wat totaal nbiet valsspelen was. Ik nam het balletje en bewoog mijn heupen wat mee op de muziek. " Okey laten we maar eens zien waar mijn geluk zit." zei ik terwijl ik mijn ene oog dichtkneep voor precisie en het balletje met een boogje in de voorste cup wist te krijgen. "WHOO!" kride ik "Back in de game baby"

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Scott William Coleman at the barn of the Clover's - TOP&JEANS- a little high ___________________________________________________________       Lucy praatte echt alsof ze een bel in haar keel had, heel dubbel en met rare uitspraak Niet dat ik het erg vond, het was hilarisch eigenlijk, klein lichtgewichtje. Ze was vaag naar de joint aan het keken die in Haylee's vingers zat geklemd. Haylee vroeg of ze ook wilde, maar Lucy zat haar vragend aan te kijken. Na een halve minuut viel volgensmij het kwartje.       'Ahaa!' sprak ze hard, wijzend naar de joint. Mijn wenkbrauwen gingen omhoog en ik keek Lucy vragend aan. 'Kiddo, you okay?' grinnikte ik.       'Liquor before beer; you're in the clear. Beer before liquor, never sicker,' brabbelde Lucy. Ik schudde mijn hoofd en ging met mijn hand door mijn haren, waarna ik hem weer op Haylee's been liet rusten en verder ging met kriebelen.       'Wiet is geen likeur,' hoorde ik Lucy mompelen. 'Kind, er is echt iets goed mis met jou.' zei ik al schuddend met mijn hoofd. Na nog wat gebrabbel was ik gestopt met luisteren. Er klonk nog iets over bier en iets over wiet, maar ik liet het langs me heen gaan.       'Wanneer gaan jullie nou eindelijk eens van de grond?' klonk er plots vanuit Lucy's mond. Mijn ogen werden groot en ik keek lachend naar Lucy. 'Jezus...' mompel ik. Mijn blik viel even op Haylee. Soms vroeg ik het me zelf ook wel eens af.       'Moet jij niet naar bed ofzo Lucy?' ik stak mijn tong uit en keek weer naar voren. Natuurlijk ging ik wel ongestoord door met Haylee's been kriebelen.

---

---

---

- thank you for existing -

---

Het duurt even voordat Jojo antwoordt, wat niet gebruikelijk is voor hem, en waardoor ik al helemaal zeker weet dat ik iets verkeerd heb gezegd. Stom stom stom. Ik had het gewoon voor me moeten houden. En hij bedoelde het niet eens slecht. Uiteindelijk glimlacht hij wel, maar het is niet zoals zijn gebruikelijke vrolijke glimlach, waardoor ik lichtelijk frons. Hij legt zijn armen op mijn schouders en zijn kin op mijn hoofd. Mijn zicht is nu beperkt tot zijn borstkas, of de zijkant van het huis wanneer ik mijn hoofd draai.       "Dansen is goed, Dot."       We begon langzaam heen en weer. No offence to Jo, maar zelfs mijn oma kan nog sneller dansen dan dit.       "Ik heb geen échte lijst, dat weet je toch wel hè? Ik zoen wel met meisjes, maar dat betekent niet dat ik niet om ze geef."       Ik zucht zachtjes en laat mijn armen van zijn middel glijden. "Jojo, zo bedoelde ik het niet. Ik weet heus dat je niet een echte lijst hebt, maar je hebt wel veel meisjes gezoend en ik niet." Ik besef me hoe dat over kan komen en mijn wangen kleuren lichtelijk rood. "Jongens gezoend bedoel ik dan. En meisjes ook, die heb ik ook niet eerder gezoend. En ik wil niet gewoon zomaar iemand zoenen." Nee, oké, ik maak het niet veel beter. "Niet dat jij zomaar iemand bent. Je bent lief en grappig en knap en je oneliners zijn eigenlijk best wel leuk. Sorry, ik maak het enkel erger. Ik wil gewoon niet een betekenisloos iemand en als je zoveel meisjes hebt gezoend hebt... Niet dat jij meisjes betekenisloos vindt, je bent juist respectvol. Sorry, ik denk dat ik beter maar gewoon mijn mond kan houden of niet. Ik ben nu je hele feestje aan het verpesten."

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

'True, je hebt nou eenmaal de hand-oog coördinatie van een onderontwikkelde goudvis,' slingerde Jess naar Daniel toe, Daniel draaide zich naar de jongedame toe en keek haar quasi beledigd aan, hoe kon ze nou met die woorden komen. 'No offence.' voegde Jess nog snel aan haar vorige woorden toe, maar Daniel had het alweer gehoord. 'Jessica,' zei Daniel beledigd tegen de jongedame. 'Ik dacht dat we de kwaliteit van mijn hand-oog coördinatie tussen ons zouden houden, dat hoef je niet meteen de hele wereld te vertellen,' zei Daniel dramatisch, terwijl hij even met zijn ogen rolde, hand-oog coördinatie had hij misschien niet, maar oog-coördinatie had hij wel. Ze mochten hem wel bijna de koning van de oogrol gaan noemen.
'Arme jongen, watch this.' zei Jessica, nadat Charlie net mis had gegooid, nu probeerde Jessica het weer. De jongedame besloot ook direct het meteen maar over de extreme hand te gooien en haar rug naar de tafeltjes te keren om zo het balletje te gooien. Hoog waren Daniel zijn verwachtingen niet, maar al snel bleek dat Daniel met deze lage verwachtingen fout zat. Het balletje viel zo in een van de bekertjes.
Meteen draaide Charlie zich naar Daniel om, blijkbaar had de jongen Daniel nu ineens wel nodig. "Pleaseee ? Help me dan tenminste om het beer op te drinken, ik heb niet veel zin om meteen al ladderzat te zijn." zei Charlie terwijl hij het bekertje zo al Daniel zijn handen in duwde. Daniel wou er net iets van zeggen, maar omdat moment voelde hij plots Charlie zijn lippen stevig op zijn wang geduwd. Daniel fronste kort, maar voelde toch wel iets te veel bloed naar zijn wangen stijgen, als hij nu iets zei dan zou Charlie die rode wangen zien dus hield Daniel zich braafjes maar even stil voor het moment.
" Okey laten we maar eens zien waar mijn geluk zit." zei Charlie terwijl Daniel toch maar een slokje nam van het bier wat hem net in zijn handen was geduwd. Daniel trok al snel een zuur gezicht, lauw bier. Had Charlie dat niet wat eerder kunnen zeggen, dan had Daniel de vloeistof meteen over zijn schouder gegooid. Inmiddels gooide Charlie nog een keer en ja hoor, de jongen had eindelijk geluk, want met een mooi boogje belande nu ook Charlie zijn balletje in één van de bekertjes. WHOO!" riep de jongen "Back in de game baby" Een lach rolde over Daniel zijn lippen. 'Wow goed zo Charlie,' zei Daniel. 'Maar je weet toch dat als ik je drankjes op drink, ik ook wel verwacht dat je mij een keer laat gooien,'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

• Eighteen • Clover-sister • Scott & Lucy •

De dronken toestand van mijn zusje deed me zacht op mijn onderlip bijten terwijl ik mijn lach probeerde in te houden. Misschien moest ik haar eerder tot een halt roepen dan haar juist nog meer aanbieden, maar hey, probeer dat maar eens. Lucy stond bekend om dat ze zich juist niet zomaar iets liet vertellen en ik had geen zin om de bemoederende zus uit te hangen; ze was tenslotte op een leeftijd dat ze zelf haar grenzen inmiddels aardig goed wist en zo had ik iets kostelijks om me mee te vermaken. Een grinnikend geluid verliet dan ook mijn lippen als ik Lucy een poging tot denken zie doen.
      ”Jeetje, die is al echt ver,” lach ik zachtjes tegen Scott en speel subtiel met het stof van zijn shirt. “Ik hoef geen bier,”klinkt het dan eens luidop, waarop ik in de lach schiet. “Dat vroeg ik ook niet, Luce,” lach ik en pers mijn lippen iets op elkaar. “Hé, ik ruik wiet.” Ditmaal voel ik een lachbui in mijn binnenste op komen en om mezelf iets af te leiden haal ik Scott zijn hand naar mijn lippen toe, waar de joint nog tussen zijn vingers hangt en neem een nieuwe, laatste hijs. “Wanneer gaan jullie nou eindelijk eens van de grond?” Door de stelling van deze vraag schiet een deel van mijn geïnhaleerde rook in het verkeerde gat, waardoor ik me verslik en al proestend begin te hoesten. “Jezus…” hoor ik Scott even verrast uit brengen terwijl ik mijn best doe bij te komen van het hoesten en lachen tegelijk. “Come again?” weet ik uit te brengen, maar schud haast direct met mijn hoofd, wetende dat mijn zusje zich op dit moment niet zal schromen hier een voorbeeld van te geven. Met nog een zachte nahik van het hoesten veeg ik de tranen van mijn gezicht en blik zonder te blozen van Scott naar Lucy, als dien eerste haar vraagt wanneer haar bedtijd is.
      Het was geen geheim dat Scott en ik flink konden flirten samen, dat er voor mij inmiddels een aantrekking was gaan groeien hield ik echter wel voor mezelf, want dat leek me ergens niet het doel van Scott zijn geflirt; althans dat idee had ik. “Wat ben je erg tactvol vanavond, Luce,” reageer ik ietwat schor. “Maar dat zal voor jou een vraag blijven en voor ons een weet,”plaag ik haar dan en schenk haar een knipoog toe, waarna ik een keer grinnik als ik naar Scott op kijk.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

"Jezus..." komt er uit de mond van Scott. Maar zelfs in mijn huidige staat ontgaat het me niet hoe hij vervolgens naar mijn zusje kijkt. Als er één ding is dat ik over mannen weet dan is het dat dat een hump-blik is. Ik kopieer het gebaar van Scott en laat hem ook mijn tong zien als hij oppert dat het bedtijd is voor mij. Bedtijd. Laat me niet lachen. Ik durf wedden dat ik veel langer wakker kan blijven dan die lome garnaal. De reactie van mijn zusje leidt me echter snel af en ik kan niet anders dan hartelijk lachen om het feit dat ze zich verslikt. Net wanneer ik op haar aanbod om mijn voorstel te herhalen in wil gaan is ze me te vlug af. Ik trek kort een pruillip, al kan ik die niet lang volhouden. "Wat ben je erg tactvol vanavond, Luce." Ik sla mijn haren over mijn schouders, alsof ik het alleen maar eens met haar kan zijn. In mijn benevelde toestand verlies ik echter bijna het evenwicht en klamp me dan ook vliegensvlug aan Scott vast voor ik van zijn schoot kan donderen. “Maar dat zal voor jou een vraag blijven en voor ons een weet." "Dat denk jij, maar zo dik is de muur tussen onze kamers in niet hoor," flap ik er uit voor ik mezelf kan tegenhouden. Als ik besef wat ik gezegd heb verschijnt er een onschuldige blik in mijn ogen, compleet in contrast met de ondeugende glimlach om mijn lippen. Ik laat Scott los, ga wat rechter zitten, kraak mijn vingerkootjes en schraap mijn keel alvorens mijn allerbeste impressie te geven van de kreuntjes die ik vanuit mijn eigen kamertje Haylee op hete momenten al weten slaken heb. Dat het luider was dan ik bedoeld had wordt me duidelijk als ik prompt achter me vandaan wat mannelijk gejoel hoor. "Hé, Luce," hoor ik de stem van Burke plots vlak naast me. "Kan ik misschien iets voor je betekenen?" stelt hij voor, wiebelend met zijn wenkbrauwen. "Een glas water zou fijn zijn," antwoord ik, volledig naast zijn punt. Ik aai hem een keer over de wang en trek mijn neus op, puur uit plezier. "Ik had meer iets anders in gedachten. Zal ik jou ook eens zo laten kreunen?" gaat hij verder; niet in staat mijn hint te snappen. "Nee dank je," antwoord ik op dezelfde vrolijke toon van net. Ergens bij het biervat hoor ik één van zijn makkers roepen dat Burke flink gedist wordt en ik kan het niet laten hem een knipoog te schenken. "Pfoe, Luce, ik dacht dat jij makkelijk was." Oh wauw, hij gaat niet opgeven he? Ik grinnik een keer en leun wat dichter naar hem toe, tot mijn lippen die van hem net niet raken. "Dat ben ik ook. Dag Burke," deel ik hem mee, alvorens terug te trekken en Haylee met een trotse blik aan te kijken. Achter me hoor ik dezelfde makker luid roepen dat Marcus Burke zojuist op z'n donder gekregen heeft van Juicy Lucy. Mijn gevoel van trots zwelt alleen maar. "Laat maar weten wanneer ik een keer een ommetje moet maken," grinnik ik zowel Scott als Haylee toe, terugkerend naar het onderwerp van net alsof er niks gebeurd is.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

---

Wanneer Dots armen van zijn middel glijden, laat Joseph ook meteen los — bang dat hij iets verkeerd heeft gezegd of dat ze iets verkeerds denkt van hem. God, het is moeilijk om zo na te moeten denken bij een meisje.       'Jojo, zo bedoelde ik het niet. Ik weet heus dat je niet een echte lijst hebt, maar je hebt wel veel meisjes gezoend en ik niet — jongens gezoend, bedoel ik dan. En meisjes ook, die heb ik ook niet eerder gezoend. En ik wil niet gewoon zomaar iemand zoenen. Niet dat jij zomaar iemand bent — je bent lief en grappig en knap en je oneliners zijn eigenlijk best wel leuk. Sorry. Ik maak het enkel erger. Ik wil gewoon niet een betekenisloos iemand zijn en als je zoveel meisjes hebt gezoend hebt. . . Niet dat jij meisjes betekenisloos vind — je bent juist respectvol. Sorry. Ik denk dat ik beter maar gewoon mijn mond kan houden, of niet? Ik ben nu je hele feestje aan het verpesten.'       Joseph voelt enkele malen tijdens Dots tirade dat hij geen lucht meer krijgt, maar dan weet ze haar woorden weer te ontkrachten en gaat het weer goed. Joseph zucht even, niet goed wetend wat nu te zeggen.       'Als eerste, je verpest mijn feestje niet. Als tweede, je bent niet betekenisloos. Zo denk ik inderdaad niet over meisjes, Dot. Maar jij bent een goede vriendin — dus je zou nooit betekenisloos kunnen zijn.'       Joseph wiebelt even heen en weer op de bal van zijn voeten, zacht zuchtend. Voor even kijkt hij terug naar de schuur — het feestje binnen nog in volle gang. Dot heeft hem onbedoelde een flinke knauw gegeven. Wat moet hij nu dan doen? Binnen een nieuw meisje zoeken schijnt plotseling. . . fout.       'Wil je weer naar binnen gaan? Of blijf je liever nog even hier buiten samen? Wil je wat drinken? Of chips? Of moet ik een ander meisje gaan zoenen, waardoor jouw geruchten de kop in worden gedrukt?'       Bij de laatste vraag weet er een grote grijns op zijn gezicht te verschijnen, waarna hij zachtjes lacht. Alhoewel de woorden een kern van waarheid bezitten, Joseph zou het daadwerkelijk doen — als Dot zich daardoor beter zou voelen. Ondanks dat is zijn zin in zoenen van meisjes op dit moment nul komma nul — voor alles bestaat een eerste keer.       'We kunnen ook alvast beginnen met Marco Polo in het maïsveld daar zo en dan zorg ik er gewoon voor dat ik je 'per ongeluk' tegen kom.'

The only way to deal with an unfree world ——— is to become so absolutely free that your existence is an act of rebellion.

---

•

---

"Als eerste, je verpest mijn feestje niet. Als tweede, je bent niet betekenisloos. Zo denk ik inderdaad niet over meisjes, Dot. Maar jij bent een goede vriendin, dus je zou nooit betekenisloos kunnen zijn. Wil je weer naar binnen gaan? Of blijf je liever nog even hier buiten samen? Wil je wat drinken? Of chips? Of moet ik een ander meisje gaan zoenen, waardoor jouw geruchten de kop in worden gedrukt?"       Bij de grote grijns die op zijn gezicht staat, rol ik met mijn ogen en geef Jo een klap tegen zijn schouder. Ergens denk ik nu haast dat ik hem nu net zo goed kan zoenen, als de roddels er toch al zijn. Snel duw ik het idee weer weg. Nee, stom idee. Hij heeft me wel een stuk beter laten voelen. Heel veel beter.       "We kunnen ook alvast beginnen met Marco Polo in het maïsveld daar zo en dan zorg ik er gewoon voor dat ik je 'per ongeluk' tegen kom."       Nog een klap tegen zijn schouder. "Ik speel dan wel niet vaak mee, maar ik weet wel dat jij de cockblocker speelt en dat iedereen die jou tegenkomt, jou een zoen moet geven." Ik kantel mijn hoofd en kijk Jo quasi-onderzoekend aan. "Is er soms een reden dat je mij graag een kus wilt geven, Jojo?" Ik knik naar de deur van de schuur. "Als graag een goede zoenpartij wilt kan je waarschijnlijk beter een van de dames daar binnen kiezen. Dan zul je echter wel wat beter moeten dansen dan wat je daarnet deed. Mijn oma heeft nog meer actie in haar linkerpinkie."

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

---

Vanwege het gegeven dat Dot tweemaal tegen zijn schouder weet te slaan, grijnst Joseph alleen maar breder en breder. Al lichamelijk contact is goed, toch? Vooral als het van jongedames is.       'Ik speel dan wel niet vaak mee — maar ik weet wel dat jij de cockblocker speelt en dat iedereen die jou tegenkomt, jou een zoen moet geven. En is er soms een reden dat je mij graag een kus wil geven, Jojo? Als je graag een goede zoenpartij wil, kan je waarschijnlijk beter een van de dames daarbinnen kiezen. Dan zul je echter wel wat beter moeten dansen dan wat je daarnet deed — mijn oma heeft nog meer actie in haar linkerpinkie.'       Joseph laat zijn kijkers overdreven langzaam door hun kassen heen rollen — waarna hij breed grijnst. Stiekem heeft hij al gedacht terug naar binnen te gaan en een nieuwe jongedame proberen te verleiden, maar Dots eerdere opmerkingen over de geruchten heeft hem tegengehouden — niet alleen alle jongemannen zouden weten dat ze 'gezoend' hadden, maar eveneens alle mooie jongedames. Daarmee zijn Josephs kansen om een vriendin te vinden gelijk aan nul geworden. Zuchtend haalt hij een hand door zijn haren.       'Alsof ik nog iemand kan scoren, nadat wij zojuist hebben gezoend — Dottert. Maar dat is niet erg — dat wil alleen zeggen dat ik het hier harder moet proberen. En de reden dat ik je wil zoenen is vrij simpel: heb je al eens in de spiegel gekeken? Daarbij. . . ben je best aanvaardbaar als gezelschap.'       Joseph grijnst bij zijn laatste opmerking, wetende dat ze het kan waarderen. Joseph verplaatst zich ietwat en leunt dan tegen de houten zijde van de muur aan, waarbij zijn kijkers Dots gezicht niet verlaten.       'En we gaan op onze date dansen, ja? Dan zie je wat ik allemaal in huis heb.' The only way to deal with an unfree world ——— is to become so absolutely free that your existence is an act of rebellion.

---

•

Pass the joint please,

Scott William Coleman at the barn of the Clover's - TOP&JEANS- a little high ___________________________________________________________       Stiekem begon ik de wiet toch wel een beetje te voelen, maar nog niet goed genoeg. Haylee had ondertussen bijna de laatste hijs genomen, waardoor ik een kokertje uit mijn jaszak haalde, met een nieuwe prachtig joint er in. Tevreden keek ik naar het kokertje, waar ik de joint uit haalde en tussen mijn lippen zette. Met een clipper stak ik de joint aan en nam ik een flinke hijs, die er wederom weer met gesloten ogen uit ging. Lucy brabbelde weer iets en Haylee leunde mijn kant op.       'Jeetje, die is al echt ver,' grinnikte ze, waardoor ik begon te lachen. Zeg dat wel ja, klein lichtgewichtje. Haylee pakte mijn hand vast en nam een hijs van de joint die tussen mijn vingers zat. Met een glimlach volgde mijn ogen haar actie, ze had echt een talent voor dingen doen die op een gekke manier erg aantrekkelijk waren.       'Wanneer gaan jullie nou eindelijk eens van de grond?' sprak Lucy ineens uit het niets een stuk luider dan haar eerdere woorden. Haylee schrok van de woorden en stikte bijna in haar rook van het lachen. Natuurlijk begon ook ik keihard te lachen, dat kind had echt geen filter. 'Jezus...' sprak ik nog half lachend.       'Come again?' lachtte Haylee met rode wangen en waterige ogen. Met een laatste hoest veegde Haylee haar tranen van haar gezicht en keek ze even kort van mij naar Lucy.       'Wat ben je erg tactvol vanavond, Luce,' zei Haylee weer op adem gekomen. 'Maar dat zal voor jou een vraag blijven en voor ons een weet,' plaagde ze Lucy. Haylee keek even op naar mij en grinnikte, waardoor ik even knipoogde. Lucy snapt er ondertussen waarschijnlijk niets meer van, maar ik wist met Haylee precies hoe ik mee moest spelen.       'Precies, je hebt geen idee Lucy...' sprak ik geheimzinnig en plagerig. 'Dat denk jij, maar zo dik is de muur tussen onze kamers in niet hoor,' sprak Lucy ineens snel, waarschijnlijk zonder door te hebben wat ze zei. Ze vervolgde nog even haar woorden met een harde kreun, waarschijnlijk een impressie van Haylee. Mijn mond viel open en ik keek haar met grote ogen aan.       'Christus Luce...' zei ik een beetje droog. Snel keek ik Haylee in haar ogen aan, maar dat duurde niet erg lang. Natuurlijk wilde ik het voorkomen, maar ik voelde mijn wangen wat warm worden, fuck. Even rolde ik met mijn ogen en leunde ik achterover, waarna ik een lange hijs nam van de joint. Zodra ik hem had uitgeblazen nam ik er weer een, nu kon ik het wel even gebruiken. Ik hoorde een mannelijke stem tegen Lucy praten, ookal kon ik niet precies horen waar ze het over hadden. Met de hand die vrij was tilde ik Haylee wat beter op mijn schoot en verschoof ik een beetje.       'Pfoe, Luce, ik dacht dat jij makkelijk was.' hoorde ik de mannelijke stem ineens wat harder zeggen. Met een geïrriteerde blik keek ik op naar de jongen die bij Lucy stond te slijmen.       'Ga iemand anders aanranden Burke.' gromde ik zijn kant op, waarna ik mijn hoofd weer naar achter kantelde, tegen de leuning aan. Ik hoorde hoe Lucy de jongen verder afkatte, waardoor er een grijns op mijn gezicht verscheen. Zodra de jongen weg is kijkt Lucy weer naar mij en Haylee, waardoor ik mijn hoofd weer recht houd.       'Laat maar weten wanneer ik een keer een ommetje moet maken,' grinnikt ze, weer terugkerend op het onderwerp van net. 'Waarom ga je nu niet even wandelen Luce? misschien is een beetje frisse lucht wel goed voor je.' plaagde ik haar.

---

---

[ bericht aangepast op 29 maart 2018 - 23:05 ]

---

- thank you for existing -

---

"Alsof ik nog iemand kan scoren, nadat wij zojuist hebben gezoend, Dottert. Maar dat is niet erg — dat wil alleen zeggen dat ik het hier harder moet proberen. En de reden dat ik je wil zoenen is vrij simpel: heb je al eens in de spiegel gekeken?" Mijn wangen kleuren lichtelijk rood. "Daarbij... ben je best aanvaardbaar als gezelschap. En we gaan op onze date dansen, ja? Dan zie je wat ik allemaal in huis heb."       En voor de derde keer geef ik Joseph een stomp tegen zijn schouder. Waarschijnlijk zal hij daar morgen een lichtelijke blauwe plek hebben.       "Jojo, wij allebei dat jij gemakkelijk vijf meisjes op één avond kan scoren zonder een van ook maar een beklag zou doen." Zo charmerend was hij nou eenmaal, maar dat ga ik niet hardop tegen hem zeggen. Of überhaupt tegen hem zeggen, hij zou dat veel te leuk vinden. En sowieso mij er later mee plagen. "En voor ons op een date te gaan, heb je eerst nog zes dagen te gaan. Mocht je het tot zover schoppen, dan moet ik je toch eerst wat danslessen geven. En nee, dat geldt niet als een extra date. Of, als je er zo zeker van bent dat je gaat slagen, dan kunnen we ook nu alvast beginnen." Ik trek mijn wenkbrauwen op. "Als je dat aandurft, tenminste."

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

---

---

Joseph stoot een overdreven grom uit na Dots nieuwe klap jegens hem — terwijl een lichte grijns rondom zijn mondhoeken staat.       'Jojo, wij weten allebei dat jij gemakkelijk vijf meisjes op één avond kan scoren zonder een van hen ook maar een beklag zou doen. En voor ons op een date te gaan, heb je eerst nog zes dagen te gaan. Mocht je het tot zover schoppen, dan moet ik je toch eerst wat danslessen geven. En nee, dat geldt niet als een extra date. Of als je er zo zeker van bent dat je gaat slagen, dan kunnen we ook nu alvast beginnen. Als je dat aandurft, tenminste.'       Joseph maakt een wild proestend geluid, waarna hij zijn armen omhoog steekt en zijn spierballen laat zien.       'Dot, ik heb niet al drieënnegentig openingszinnen bedacht en uitgesproken om nu op te geven. Natuurlijk ga ik slagen, ik doe niet aan verliezen.'       Joseph spreidt zijn benen ietwat en houdt zijn armen dan in een rare houding, iets wat een oude danspose moet voorstellen — tenminste, dat is zo in de film. Joseph is normaal high als hij danst, dan gaat alles gemakkelijker.       'Moet ik zo beginnen? Of met een buiging?'       Joseph kan zijn lachen haast niet inhouden en giechelt daarom even kort — waarna hij zijn gezichtsuitdrukking weer vlak laat worden.       'Ik ben er klaar voor, Dot. Laat me al je kunsten zien. Van de dansvloer, dan hè? En bedkunsten mogen eventueel later nog.' The only way to deal with an unfree world ——— is to become so absolutely free that your existence is an act of rebellion.

---

•

---

Jojo maakt een of ander vreemd gelijkt dat klinkt als een hond die op zijn eigen tong stikt. Om het nog erger te maken, houdt hij zijn arm omhoog en wijst hij nadrukkelijk naar zijn spierballen.       "Dot, ik heb niet al drieënnegentig openingszinnen bedacht en uitgesproken om nu op te geven. Natuurlijk ga ik slagen, ik doe niet aan verliezen."       Ik steek mijn tong naar hem uit. "Dat zei je vorige keer ook, Josie." Maar in alle eerlijkheid zou het hem waarschijnlijk niet erg veel uitmaken. Hij kan toch een date krijgen met wie hij maar wilt.       Ik begin zachtjes te lachen wanneer hij een vreemde positie aanneemt. "Moet ik zo beginnen? Of met een buiging?" Vervolgens giechelt hij. Giechelen. Het klinkt behoorlijk schattig.       Ik giechel er zelf ook zachtjes om. "De buiging komt pas aan het einde, als je überhaupt al een buiging verdiend met jouw 'danskunsten'."       "Ik ben er klaar voor, Dot. Laat me al je kunsten zien. Van de dansvloer, dan hè? En bedkunsten mogen eventueel later nog."       En ik zou mezelf niet zijn, als ik nu geen knalrode wangen zou krijgen. Waar Jo geen danskunsten heeft, heb ik geen bedkunsten. Ik dacht dat hij het wel wist dat ik nog nooit met iemand het bed ingedoken ben, lang niet all the way tenminste. "Eh, ja, we zien wel," murmel ik.       Ik probeer er niet over na te denken en begin Jojo de basisstappen van de Salsa te leren. Het begin gaat goed, maar na een tijdje raak ik afgeleid omdat we behoorlijk dicht op elkaar dansen, terwijl ik daar normaal niet zo'n last van heb bij partner dansen. Op een gegeven moment raken onze benen verstrikt, waardoor we omvallen en hij Joseph boven op mij beland. Ik maak een zacht geluidje, waarna ik hem verontschuldigend aan kijk. "Sorry, dat was mijn fout."

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

• Eighteen • Clover-sister • Scott & Lucy •

”Precies je hebt geen idee, Lucy…” reageert Scott, maar mijn zusje was zichzelf niet als ze niet allang een van haar vele antwoorden klaar had liggen, waarmee ze veel zou overstemmen. “Dat denk jij, maar zo dik is de muur tussen onze kamers in niet hoor,” flapt ze er dan ook zonder pardon uit, waarbij ze het niet kan laten enkele geluiden te nabootsen die — eerlijk toegegeven — inderdaad weleens uit mijn kamer te horen zijn geweest. “Christus Luce…” hoor ik Scott uitbrengen terwijl ik mezelf zowat opnieuw leek te verslikken door het verrassingseffect van mijn dronken zusje. Echter trekt ze de aandacht naar zich toe van enkele andere jongens, waaronder Burke. Een boze frons verschijnt kort op mijn gezicht als deze enkele schunnige woorden op Lucy afvuurd.
      Ik was niet vies van een paar vunzige woorden in een andere omstandigheid, maar dat betekende niet dat ik ze zomaar tolereerde; al helemaal niet jegens mijn zusje, ook al wist ik dat zij — net zoals ze nu ook deed — zich prima te redden en liet ze de jongen openlijk een giga blauwtje lopen. “Ga iemand anders aanranden Burke,” klonk het als laatste nog vanuit Scott, die overduidelijk ook niet blij was met de brede spierbundel. Met na nog een laatste blik op de desbetreffende jongen, die als een gebeten hond afdroop, richtte ik me weer op ons eigen gesprek.
      ”Laat maar weten wanneer ik een keer een ommetje moet maken,” klinkt het haast ongestoord vanuit Luce, waarop ik dit keer half grinnikend mijn hoofd schud. Die meid gaf echt niet zomaar op. “Waarom ga je nu niet even wandelen Luce? Misschien is een beetje frisse lucht wel goed voor je,” plaagde Scott haar. Grinnikend zet ik me schrap op zijn schoot en richt mijn volgende aanval zacht doch speels op de roodharige naast me. “Ja, Luce, een frisse neus zal je goed doen. Off you go!” Zonder pardon gaf ik haar een zetje, waarbij ik er op letten dat ze zo van Scott zijn schoot afgleed dat ze op de bank terecht kwam, en niet op de grond.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

---

---

'De buiging komt pas aan het einde. Als je überhaupt al een buiging hebt verdiend met jou 'danskunsten'.'       Joseph voelt zijn wangen enigszins rood van kleur woorden door de woorden, maar hij weet zichzelf vlug te herstellen en een seksuele opmerking te maken waardoor hij zich weer een beetje zichzelf voelt.       'Eh, ja — we zien wel.'       Grijnzend weet Joseph zichzelf te beseffen dat ze beiden ongemakkelijk zijn en ze beiden iets hebben waar ze niet goed in zijn.       Uiteindelijk start Dot met het geven van aanwijzingen waardoor ze dansen — oftewel, bewegingen maken met de bedoeling een dans voor te moeten stellen. Joseph kan af en toe zijn lach niet binnen houden, aangezien het beeld hoogstwaarschijnlijk verschrikkelijk is om aan te zien.       Plotseling voelt Joseph zijn evenwichtsniveau verschuiven en valt hij om, waarbij hij bovenop Dot valt. Joseph heft zichzelf meteen op op zijn ellebogen, waardoor hij Dot niet plet onder zijn volle gewicht.       'Sorry, dat was mijn fout.'       'Dot, volgens mij ben ik de natuurramp rondom dansen — mijn fout, dus. Alhoewel dit niet gebeurd zou zijn als ik een goede leerkracht dansen had. Daarmee wil je natuurlijk niet beledigen.'       Joseph grijnst breed en kust even zachtjes bij het maken van zijn grap, waarna hij op Dot neerkijkt en zichzelf beseft dat hun huidige positie behoorlijk prettig is. Josephs grijnst verandert langzaam in een glimlach.       'Volgens mij kunnen we meteen door naar het bed gedeelte, wat denk jij? Volgens mij ben ik een behoorlijk goede leerkracht. Niet gaan blozen nu, Dotje. Anders ga ik je zoenen, je bent gewaarschuwd.'       Joseph grijnst breed, maar spreekt ergens heel diep van binnen de waarheid — hij zou Dot zoenen als ze zou gaan blozen, wat heeft hij te verliezen?

---

•