Joon Hanuel Park
Too glam to
Give a damn
20 jaar | Outfit | School | With Nathaniel
Toen Joon beneden aankwam was er zoals gewoonlijk niemand aanwezig, zijn ouders waren waarschijnlijk allang vertrokken naar hun werk als ze vannacht al thuis waren gekomen. Joon zou het niet weten, tegen die tijd lag hij allang te slapen. Vroeger toen Joon klein was had hij nog op zijn ouders willen wachten, iets wat zijn nanny nooit toeliet, maar tegenwoordig had hij dat allang opgeven. Als hij op de bank ging zitten wachten totdat zijn ouders thuis kwamen dan kon hij daar om 1 uur 's nachts nog zitten en soms dus zelf de volgende ochtend nog. Joon zijn ouders waren er inmiddels zelf mee opgehouden om hun zoon constant te informeren waar ze nu weer uithingen. Als ze thuis waren dan zag Joon het wel en waren ze dat niet... dan vond Joon het eigenlijk enkel maar beter.
Door de jaren heen leefde Joon bijna om zijn ouders heen, daarom was het misschien ook verbazingwekkend dat Joon nog altijd in het huis van zijn ouder leefde, hij kon toch net zo goed zijn eigen stulpje opzoeken dan? Dat was echter het punt, dat geld had hij nou net niet. Al het geld wat hij bezat was van zijn ouders en kwam regelrecht van zijn ouders vandaan, natuurlijk zouden ze hun zoon wel iets gunnen als hij zelfstandig wou wonen, maar veel dat niet. Ze wouden dat Joon zijn eigen boontjes ging doppen en schijnbaar wouden ze de jongen dit laten doen door er ook nooit echt voor hem te zijn.
Omdat er toch niemand aanwezig was besloot Joon zijn ochtend maar te beginnen met een muziekje en zo maakte Joon half dansend een ontbijtje voor zich zelf klaar en poetste hij half dansend zijn tanden. Hij zat zelf nog half dansend in zijn auto toen hij naar college toe reed, pas toen hij het parkeerterrein op kwam rijden stopte Joon zijn half dansje, omdat hij daar weer geacht werd zich cooler voor te doen dan hij in werkelijkheid was. Nu werd het niet echt van hem geacht, maar hij had een reputatie hoog te houden en dan ging hij zijn vreemde dansjes niet aan de halve school tonen. Wel hield hij een enkel oordopje in zijn oor zitten, zodat hij op die manier toch nog naar zijn muziek kon luisteren terwijl hij door de school heen wandelde.
Onbewust volgde Joon de est van de mensen om hem heen waardoor hij uiteindelijk in de kantine terug kwam. Kort trok Joon zijn wenkbrauw op toen hij zag hoe iedereen zich rond één van de muren leek te verzamelen. Pas toen hij woorden van mensen om zich heen hoorde had Joon door waar iedereen weer naar aan het kijken was, de kisslist. Een korte zucht rolde over Joon zijn lippen heen, daar gingen ze weer, nu konden de meisjes na vandaag weer gezellig door met stressen over hoeveel jongens ze nog moesten kussen om die felbegeerde eerste plek te behalen. Echter wist Joon van het groepje mensen naast hem ook nog iets anders op te pikken, ze hadden het over een tweede lijst die ook ergens bij de horde mensen zou moeten hangen. De holly virgin list, de naam alleen al maakte Joon kriebelig, ze hadden weer iets bedacht hoor... Konden mensen nog oppervlakkiger worden?
Joon was net van plan weer verder te lopen, hij voelde nou niet direct de grote behoefte om nog veel langer naar het gepraat over de lijstjes te luisteren en wou zich naar zijn les begeven. Echter kreeg hij niet de kans om ver te lopen, want toen werd hij alweer gestopt. Langzaam draaide Joon zich om om recht in het gezicht van Nathaniel te kijken. 'Gast,' begon de jongen. 'Ook goede morgen,' reageerde Joon met een minuscule glimlach op zijn lippen terwijl hij zijn oordopje uit zijn oor trok. 'Heb je gezien wat ze nu weer hebben geflikt?' Joon wist meteen waarop Nathaniel doelde, de tweede lijst. Hoewel Joon enkel de benaming voor het lijstje had gehoord zei deze naam voor Joon al genoeg.
'Ik weet het,' zei Joon terwijl hij een zucht over zijn lippen liet rollen, hij moest zeggen hij was toch wel een beetje teleurgesteld in zijn mede studenten. 'Vrouw onterende shit, van dudes die enkel maar aan hun teenie weenie kunnen denken,' zei Solomon waarna hij dramatisch met zijn ogen rolde, hij moest zeggen dat hij in dat laatste punt soms niet veel anders was, maar hij ging in ieder geval geen lijstjes maken over wie nou precies beter was als wie. 'En ze hebben mijn naam er niet eens opgezet, ik ben beledigd,'
|
I could be your perfect disaster, you could be my ever after.