[RPG | 2OO] Little Pink Lady's — War of Love | Speeltopic 1 - Speeltopics

LITTLE PINK LADY'S — WAR OF LOVE

Speeltopic
Praattopic
Rollentopic

THE STORY Princeton South-East High — Californië 2003 — Een middelbare school in Amerika, een school zoals ieder ander. Een school met zijn eigen leerlingen en hun eigen schooldrama's. Zo bedachten de laatste jaars jongeren van 2003 een plan. Ze kochten een dik, groot schoolschrift en net voor de laatste maand dat ze naar school gaan bedachten ze een soort wedstrijd. Voor de laatste schooldag moesten de jongens een meisje uit de klas verliefd op hen laten worden, en degene die het niet lukte of degene die als laatste was moest iets vreemds doen. In 2003 was dat nog spring in de sloot, maar jaren later?       2017 — In de jaren daarna werd het feit van ''verliefd worden'' over gebracht naar ''kussen'' en uit eindelijk zelfs ''krijgt het meisje in bed.'' Ook werden de opdrachten voor de verliezer steeds pijnlijker, van spring in de sloot tot steeds iets idioter. Zo kozen de jongens hun meid voor dit jaar uit, alleen leek het ineens alles dit tegen te werken. Een homo die nog niet uit de kast is gekomen die moet vallen op een meisje? Wat nou als het meisje die verliefd op je moet worden een oogje heeft op een ander? Of wanneer juist je vriendin/vriend het meisje/de jongen krijgt die jij juist wil? Er is één ding zeker, dit jaar gaat lastiger worden dan voorheen.

PRINCETON SOUTH-EAST Stad: Princeton Hall Fictie Staat: Californië Grades: Freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar) Schoolkleuren: Blauw, rood en wit. Sportteams: — Football: The Hawks | Hier heb je eens in het jaar try-outs voor. — Cheerleaders: The Winter Wings | Ook hier heb je eens in het jaar try-outs voor. — Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, cricketteam en basketbal Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, feestcommissie en schaakclub Princeton South-Easth is gebouwd in het stadje Princeton Hall. Het is geen groot stadje, maar ook niet klein. Het is zo dat iedereen hier elkaar wel kent, en zo is het dat nieuws zich als een lopend vuurtje verspreid. In deze stad heb je een pizzeria (Montenegro's Pizza's) en een normale snackbar (Crumbs). Als je verder de stad in rijdt krijg je de normale dingen. Een klein winkelstraatje, de supermarkt, bed&breakfest, de autowasserij, maar ook kan je er een drive-in vinden waar één keer in de week rond 20:00 een film wordt gedraaid, meestal kan je op donderdagavond hiervan genieten. Verder vind je vele huizen en gebouwen en het bos van Princeton. Een dansclub kan niet missen, en deze wordt meestal afgehuurd voor feesten. Vrijdag heb je meestal hun eigen standaard avonden. Het theater (The Canvas) wordt voornamelijk gebruikt door de school en hun dramaclub of theater voorstellingen, maar ook wordt hij gebruikt voor andere dorpse shows. CHARACTERS VROUWEN 1 MEISJE NODIG Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina Chardonnay Parker Sweetwather • The ''One'' Person • Madelaine Petsch • Windvlaag • 1.3 Celeste Dariya Maksimov • Cheercaptain • Idk. • Greenlight • 1.2 Peaches Riddle • Status • Jessie Paige • Herfst • 1.5 Rosa Thomason • The Life of The Party • Faceclaim • Phortos • 1.2 Malin Gracie Newton • None • Scarlett Leithold • Virago • 1.3 Emily Eva Vanderbilt • The Quiet One • Lauren de Graaf • Sombre • 1.6 Ertha Latisha Green • The Newby • Bee Melvinn Windvlaag • 1,6 Lichelle ”Elle” Feyre Cohen • The Princess • Miranda Kerr • Aniketos • 1,6 MANNEN VOL Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina Noah Christopher Andrews • The Hyper • Cole Sprouse • Windvlaag • 1.3 Roman Damario Montana • Latino Fuckboy • Maluma • Maluma • 1.1 Naam • Status • Faceclaim • philocaly • Pagina Parker Thomas Smith • The Jock • Idk • Obeah • 1.2 Tanner Jacob Smith • Potterhead • Idk • Obeah • 1.2 Naam • Status • Faceclaim • Epine • Pagina Jackson 'Jake' Beau Aguillard • The Charming Dickhead • Lauren de Graaf • Sombre • 1.6 Valentine Cooper Anderson • Prine Charming • Pierson Fodé • Vaiana • 1.5

LIST Naam Leeftijd Reputatie Geheim? Sommigen van deze high school zouden misschien bijvoorbeeld een geheim hebben waardoor ze niet meteen mee kunnen doen aan het geheime project van de jongens, of iets wat hun reputatie in de stad of school in gevaar zou kunnen brengen. Innerlijk Uiterlijk Geschiedenis Relaties Overig THE ''RELETIONSHIPS'' Chardonnay — Roman Celeste — Parker Malin — Tanner Rosa — Noah Peaches — Ertha — Lichelle — Valentine Emily —

RULES De huisregels van Quizlet gelden hier. Houd dames en heren gelijk. Niet meer dan twee personages per persoon, en dan zowel een jongedame als een heer. Schrijf 200 woorden per post. 16+ is toegestaan, wel graag aangeven. Ruzies alleen in de RPG alsjeblieft. Alleen ik, [url=]Amber[/url], maakt de topics aan, mits aangegeven van niet.

---

''With all due respect, which is none...''

'Roman,' zei ze en ik bijt zachtjes op mijn lip. 'Je kan niet van mij verwachten dat ik plotseling alles vergeet,' zei ze waarna ze zich naar me omdraaide en ik keek naar haar gezicht. 'Ik bedoel... we waren best wel lang samen en toen...' ze staarde naar de grond en ik zucht even zacht. Plotseling leek het alsof ik weer compleet nuchter was, een combinatie van frisse lucht en de serieuze toon van het gesprek. 'Ik weet het, darling...' fluister ik en plaats mijn vinger onder haar kin om die op te tillen zodat ik haar recht aan kan kijken. Even ben ik stil als ik in haar ogen kijk en dan ben ik degene die weg kijkt. 'Kijk, wat ik heb gedaan.. Het is niet goed te praten.' begin ik en ik kijk weer even op naar de lucht. Dan pak ik zachtjes haar hand vast en loop met haar naar een van de bankjes die bij mijn huis staat. Langzaam neem ik plaats en kijk dan weer naar mijn handen.
'Die tijd... Er waren dingen gebeurd en.. Ik was het allemaal compleet kwijt,' begin ik en ik zucht. Ik had niemand verteld wat er allemaal was gebeurd. Met mijn moeder, mijn vader met zijn woede uitbarstingen en trauma's, andere zooi. 'Het is ook geen excuus, dat weet ik.' zeg ik zachtjes en ik kijk weer naar haar. 'Maar luister.. Ik,' begin ik en ik weet even een lichte glimlach op mijn lippen te krijgen als ik naar haar kijk. 'Ik mis je, zelfs als dat heel ongelovig klinkt.' Ik pak weer zachtjes haar hand en streel langzaam met mijn duim over de rug. 'En ik weet dat het lang gaat duren voor je me weer vertrouwt, als je dat nog wil. Maar ik zal er alles voor over hebben, dat het weer goed zit tussen ons. Een kans, als je het zo kan noemen? Zeg het maar, ik doe alles voor je oké?' Ik glimlach zwakjes en leun wat naar haar toe om een kus op haar wang te drukken. 'Just so you know...' fluister ik en kijk dan weer naar onze handen.

---

El Diablo.

---

Inmiddels had Celeste de sigaret die ze tussen haar vingers had geklemd op de grond gegooid en met de hak van haar schoen weer uitgedrukt. Hierna had ze haar blik weer op Roman gevestigd. 'Ik weet het, darling...' begon de jongen langzaam, waarna hij zijn vingers onder Celeste haar kin liet glijden om Celeste te doen op kijken. Voor enkele seconden keken ze elkaar recht aan, maar toen keek Roman de andere kant op. Celeste haar tanden zonken kort in haar onderlip, ze wist niet meer precies wat voor houding ze zich zelf moest geven. 'Kijk, wat ik heb gedaan.. Het is niet goed te praten.' ging Roman verder terwijl hij Celeste naar een van de bankjes in de tuin leidde. Celeste hoopte niet dat iemand haar hier zou zien, want waarschijnlijk zag ze er niet zo sterk en zelfverzekerd uit als ze normaal deed. Dit was niet de Celeste die ze de rest van de wereld graag liet zien en Celeste deed dan ook een poging haar rucht te rechten en de juiste Celeste terug te vinden. Echter ging Roman toen al verder en leek zelfverzekerde Celeste ook echt een beetje weg te zijn.
'Die tijd... Er waren dingen gebeurd en.. Ik was het allemaal compleet kwijt. Het is ook geen excuus, dat weet ik.' zei Roman, waarna hun blikken weer even leken te kruizen, maar al snel keek Celeste weer de andere kant op. 'Maar luister.. Ik,' begon Roman vervolgens weer. 'Ik mis je, zelfs als dat heel ongelovig klinkt.' Celeste haar hart leek een slag over te slaan toen ze deze woorden hoorde. Hij miste haar? Roman miste haar... Celeste wist niet eens wat ze hier op moest zeggen. Ze had geen flauw idee wat ze van Roman had verwacht, maar als ze hem de afgelopen twee jaar had gezien leek zijn gemis hem nou niet bepaald te beinvloeden. . 'En ik weet dat het lang gaat duren voor je me weer vertrouwt, als je dat nog wil. Maar ik zal er alles voor over hebben, dat het weer goed zit tussen ons. Een kans, als je het zo kan noemen? Zeg het maar, ik doe alles voor je oké?' ging Roman daarna nog verder. 'Just so you know...'
Roman zijn lippen hadden kort Celeste haar wang geraakt en het zorgde er allemaal alleen maar voor dat Celeste nog meer in de war raakte dan ze al was. Celeste had altijd eindeloos veel films gekeken waar meisjes in net zulke situaties zaten, jongens die vreemd waren gegaan en vervolgens zich er voor verontschuldigden. In elke film vergaf het meisje de jongen vervolgens weer, het was een cliché waar Celeste een hekel aan had. Ze verachte de meisjes altijd en was het vrijwel nooit eens met deze keuze om de jongen terug te nemen en nu stond Celeste voor dezelfde keuze en het was lang zo makkelijk niet.
Een diepe zucht rolde over Celeste haar lippen terwijl ze haar ogen kort liet glijden over haar handen die in die van Roman lagen, daarna keek ze weer op naar Roman om hem voor een paar seconden aan te kijken. 'Ik weet niet of ik je meteen weer kan vertrouwen,' zei Celeste zachtjes. 'En ik weet niet of dingen kunnen worden zoals ze waren.' Celeste sprak nu meer tegen hun handen dan dat ze tegen Roman sprak, want blijkbaar was praten over wat er tussen haar en Roman speelde lastiger dan Celeste zich had voorgesteld. Ze had gedacht dat een hoop geschreeuw naar elkaar toe zou zijn, maar het was anders, misschien wel oprechter. 'Maar ik denk dat ik het wil proberen,' zei Celeste uiteindelijk na een stilte die wel uren leek te duren. 'Wel rustig aan, maar we kunnen het proberen en kijken wat er gebeurt.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Een diepe zucht rolde over haar lippen, waardoor ik weer op keek van onze handen. 'Ik weet niet of ik je meteen weer kan vertrouwen,' zei ze zachtjes, waarna ik lichtjes knik. Begrijpelijk, ik had er ook wel echt een puinhoop van gemaakt. 'En ik weet niet of dingen kunnen worden zoals ze waren.' Weer boren mijn tanden zich zachtjes in mijn lip en ik kijk dan weer naar onze handen. Ik en praten ging niet goed samen, maar ik moest het wel proberen. Een tijdje blijft het echter stil en ergens begin ik me zorgen te maken over haar volgende woorden.
'Maar ik denk dat ik het wil proberen,' zei ze echter en ik kijk meteen op naar haar. 'Wel rustig aan, maar we kunnen het proberen en kijken wat er gebeurt.' Ik knik en een lichte glimlach krult mijn lippen. 'Klinkt goed darling..' zeg ik zachtjes. Ik sla mijn arm om haar schouders en speel zachtjes met haar haar terwijl ik kort stil ben. 'Misschien dat we binnenkort een filmpje kunnen pakken ergens? En wat te eten ofcourse.' stel ik dan voor en hou mijn hoofd wat schuin. 'I won't let you down again princess, I promise...' fluister ik dan.

---

El Diablo.

VALENTINE COOPER ANDERSON

"eh" kwam er na een paar stille seconden over haar lippen gerold. Ze leek even ongemakkelijk te schuifelen. 'Valentine, hey,' kwam er zacht uit haar mond. Toen ik haar dan ook vroeg wat ze hier deed murmelde ze iets in de trant van 'Je weet wel, socialiseren...', gevolgd door een hand door haar lange blonde haren. De jongedame maakte nog een drankje voor haarzelf inschonk. Mijn blauwe kijkers richtte ik koty op het bekertje alcohol, niet wetend of de jongedame dit alles wel makkeijk zou kunnen binnenhouden. 'Wat doe jij hier?' vroeg Emily me vervolgens met een glimlachje terug wat me even een grimas deed opzetten. "Om eerlijk te zijn geen idee, ik wilde net eigenlijk weggaan." vertelde ik haar waarna ik voor mezelf ook wat alcohol inschonk en een slok nam. "Ik ben geen fan van Romans feestjes en deze lijkt me doder dan ooit." zei ik verveeld en rolde kort met mijn ogen. "Daarbij zijn er geen leuke meiden, maar voor jou blijf ik toch wel even." glimlachte ik.

DAVID 'NEWT' NEWTON CHAMBERLAIN

at Joe's , With Harper

Nadat ik mijn blaas geleegd had en mijn handen gewassen te hebben - ja ik was nog hygiënisch als ik high was- liep ik de toiletten uit Ik Zag Parker op me afkomen al kon ik niets zeggen of de jongeman had me al tegen de muur aan gedrukt waardoor een 'ufh' mijn lippen verliet. "You fucker," mompelde Parker waardoor een lichte grijns mijn lippen sierde. "Doe dat nog een keer en Tanner is ook meteen het laatste Smithje dat je kust," siste hij wat me even op mijn lip deed bijten, de eerste keer dat we een stomende nacht hadden beleefd had ik iets gelijkaardigs gedaan. Een klein kreuntje verliet dan ook mijn lippen. "Oh Parker je bent zo knap als je kwaad bent." ik beet speels op mijn lippen terwijl ik Parker in zijn ogen keek." Jij blijft mijn favoriete Smitje hoor"

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

"Oh Parker je bent zo knap als je kwaad bent. Jij blijft mijn favoriete Smitje hoor," deelt Newt me speels mee. Zie je, nu ben ik niet het type persoon dat bevestiging van iemand anders nodig heeft om te kunnen functioneren, maar hiermee kan ik dus ook niet om. Hij staat me gewoon recht in mijn gezicht uit te lachen en het ergste is dat hij er nog eens verdomd aantrekkelijk uit ziet ook terwijl hij dat doet. De manier waarop hij op zijn onderlip bijt is me niet ontgaan en hoewel het mijn woede niet laat afnemen ben ik er wel een ogenblik door afgeleid. Het moment is echter van korte duur en ik kan het niet laten hem nog een keer te duwen, al haal ik deze keer erna wel mijn handen van hem af. "Je had hem eender waar kunnen kussen," grom ik Newt toe. "Op de wang," geef ik een voorbeeld, zoals een normaal persoon zou doen, voeg ik er mentaal aan toe. Gedurende enkele seconden weet ik niet meer wat gezegd, en toch voel ik me geen geval opgelucht. Mijn handen ballen zich tot vuisten naast mijn lichaam en heel even sta ik in tweestrijd. Aan de ene kant wil ik hem liefst van al een klap verkopen maar tegelijk vind ik dat het ergste dat ik hem ooit zou kunnen aan doen. "Je kuste mijn fucking broer!" snauw ik hem dan maar uiteindelijk toe, alsof hij nog niet in de gaten kon hebben dat ik dat hélemaal niet oké vind. "Natuurlijk ben ik kwaad!" Heel even komt het in me op het gesprek een andere kant uit te sturen en Newt mee te delen dat daar een straf aan vast hangt maar op dit ogenblik kan ik het simpelweg niet opbrengen er luchtig over te gaan doen. De gedachte dat dit geen normale reactie is bij iemand waar ik enkel het bed mee deel en geen relatie mee heb dreigt even naar boven te komen maar al snel weet ik deze de kop in te drukken door mezelf te sussen met het feit dat hij wel degelijk een goede vriend is, in mijn ogen, en dat ik best het recht heb dit niet fijn te vinden - ook al is dat misschien een beetje hypocriet. "Wat dacht jij dan? Dat ik in een deuk zou liggen?" raas ik verder alvorens mijn woorden opnieuw op lijken te zijn.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

DAVID 'NEWT' NEWTON CHAMBERLAIN

at Joe's , With Harper

Parker leek niet te kunnen lachen en ik voelde zijn vingers in mijn schouders drukken waardoor ditmaal een iets pijnlijk geluidje mijn lippen verliet. Als hij me nog eens duwt tegen de muur laat ik mijn kijkers naar mijn schoenen afdwalen fuuuck. "Je had hem eender waar kunnen kussen," gromde Parker kwaad "Op de wang," mijn blik gleed weer naar Parker toe en ik fronste. Wat was er nou zo erg aan? Hij had toch ook net Roman zonder enige problemen gekust? Daarbij Tanner kon er wel om lachen. "Je kuste mijn fucking broer!" snauwde hij naar me toe waardoor ik fronste. "Natuurlijk ben ik kwaad!" "Wat dacht jij dan? Dat ik in een deuk zou liggen?" vervolgde hij nog, ik begon stilaan nuchterder te worden en keek de jongen even bedenkelijk aan. " Parker jij bent diegene die met het spel afkwam. De fles kwam op Tanner dus ik liest hem wel kussen. Ja oké misschien had ik even moeten denken en niet op zijn lippen gaan plakken maar het is nogsteeds een dom spel." Mijn koele kijkers piercten zich in die van hem. " Ik ben niet van jou, noch is Tanner als hij het niet wilde kan hij me dat zelf vertellen, daar heeft hij zijn hypocriete broer niet voor nodig." ik snoof even. " Wat ging je doen als iemand Malin moest zoenen, die persoon een mep verkopen? Want je lijkt me nu al een ferme klap te willen geven." het kwam er was pissig uit, maar ik wilde de jongen laten inzien dat ik niet zomaar zijn speeltje was. Ik draaide Parker om zodat hij nu tegen de muur aanstond. " Als je me wilt straffen, doe het dan maar, cuz I didn't do anything wrong." zei ik vervolgens terwijl ik me naar hem toe boog en een kort kusje in zijn nek drukte.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

Uiteindelijk had Celeste Roman dus laten weten dat ze het wel weer wou proberen, hoewel ze hier niet precies aangaf wat ze nou weer wou proberen. Waarschijnlijk iets op het liefdesvlak, maar wat betekende het proberen nou eigenlijk? In wat voor stage van hun relatie waren ze dan eigenlijk wel niet precies? Ergens wou Celeste haar woorden terug trekken of in ieder geval betere woorden er voor terug leggen, woorden met net iets meer betekenis en duidelijkheid. Echter was wat uitgesproken was uitgesproken en kon ze er lastig nog iets aan veranderen. Roman leek echter oké te zijn met haar woorden en dus nam ze ook niet de moeite meer om iets aan haar verwoording te veranderen.
'Klinkt goed darling..' zei hij als eerste zachtjes, Celeste keek weer op naar de jongen en keek hem recht aan, waarna ze naar hem glimlachte. . 'Misschien dat we binnenkort een filmpje kunnen pakken ergens? En wat te eten ofcourse.' stelde Roman vervolgens voor, waarna Celeste knikte. 'Natuurlijk wat eten,' herhaalde ze waarna ze een lach over haar lippen liet rollen.'De liefde van de man gaat door de maag, isn't it.' Na haar woorden besloot Celeste dat het nu wel oké was om iets dichter tegen Roman aan te gaan zitten dus zette ze zich zelf nu zo neer zodat ze tegen de jongen aan kon leunen. Ze pakte zijn hand weer vast, maar in plaats van hun vingers door elkaar te vlechten begon ze te spelen met zijn vingers. 'I won't let you down again princess, I promise...' zei de jongen vervolgens tegen haar, Celeste glimlachte klein. 'Ach, ik heb inmiddels mijn eigen leger gemaakt hoor, als je me iets aandoet dan stuur ik ze achter je aan. Dus nee, zou ik ook niet doen.' zei Celeste waarna ze weer even op keek naar Roman. 'Maar hè laten we even eerlijk zijn, dan kan ik wel zo'n leger aanvoerder pakje aan doen, ik zie er best wel goed uit in camo,' zei Celeste, woorden waarmee ze weer terug was naar het luchtige praten. Iets waar ze zoveel beter in was dan serieuze gesprekken. 'Maar laat dat niet een reden zijn om me uit de tent te lokken,'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

'Natuurlijk wat eten,' herhaalde ze gevolgd door een lach. 'De liefde van de man gaat door de maag, isn't it.' Ik lach zachtjes en glimlach als ze tegen me aan leunt. Ik sla dan ook mijn arm om haar schouders en kijk kort toe hoe ze met mijn vingers speelt. 'Hmh.. Met jouw kookkunsten kan ik dat wel zeggen ja.' zeg ik en speel zachtjes met haar haar. Na mijn volgende woorden krulden haar lippen in een kleine glimlach. 'Ach, ik heb inmiddels mijn eigen leger gemaakt hoor, als je me iets aandoet dan stuur ik ze achter je aan. Dus nee, zou ik ook niet doen.' zei ze en ze keek op naar me. Ik lach kort en bijt even weer op mijn lip.
'Maar hè laten we even eerlijk zijn, dan kan ik wel zo'n leger aanvoerder pakje aan doen, ik zie er best wel goed uit in camo,' zei Celeste en kort haal ik mijn wenkbrauw op. 'Maar laat dat niet een reden zijn om me uit de tent te lokken,' Ik grijns even en haal dan lichtjes mijn schouders op. 'Ik weet het niet hoor darling... Als ik aan jou denk in camo is dat toch wel heel aantrekkelijk,' ik geef haar een speelse knipoog. 'Maar wie weet, misschien wil je lief voor me zijn en dat zonder drama gewoon aandoen?' plaag ik haar dan en lach zachtjes. Ik kijk kort naar het huis achter me. Tot nu toe staat er niks in de fik en hoor ik geen geschreeuw, dus waarschijnlijk redden ze het nog wel zonder mij. Ik richt mijn blik dan ook al snel weer op de dame naast me. Even ben ik stil maar trek haar dan zonder enige moeite op mijn schoot, om vervolgens mijn armen om haar heen te slaan. Mijn hoofd leun ik kort tegen haar schouder. 'Waarom heb ik eigenlijk een feest gegeven, mijn hoofd heeft er nu al geen zin meer in.' lach ik zachtjes en plaats dan een paar zachte kussen op haar schouder.

---

El Diablo.

---

"Parker jij bent diegene die met het spel afkwam. De fles kwam op Tanner dus ik moest hem wel kussen. Ja oké misschien had ik even moeten denken en niet op zijn lippen gaan plakken maar het is nog steeds een dom spel." Ik kan maar niet vatten hoe luchtig hij hier overheen lijkt te gaan. En ergens diep vanbinnen snap ik wel dat ik degene ben die er te zwaar aan tilt, maar die wetenschap doet niks af aan hoe vervelend ik het voorval blijf vinden. "Ik ben niet van jou, noch is Tanner als hij het niet wilde kan hij me dat zelf vertellen, daar heeft hij zijn hypocriete broer niet voor nodig. Wat ging je doen als iemand Malin moest zoenen, die persoon een mep verkopen? Want je lijkt me nu al een ferme klap te willen geven." Bij die woorden doe ik onbewust een stap achteruit. Ik had helemaal niet eens aan Malin gedacht. Een schuldgevoel bekruipt me en het lukt me even niet Newt aan te kijken. Hoe kan het dat ik in deze situatie zo opgegaan ben dat ik het bestaan van mijn eigen vriendin vergat? Ik haal een hand door mijn haren maar voor ik met mijn gedachten veel verder kom ben ik opeens degene die met zijn rug tegen de muur staat. Een beetje verrast, maar voornamelijk verward, kijk ik de andere jongen aan. "Als je me wilt straffen, doe het dan maar, cuz I didn't do anything wrong," gaat hij inmiddels verder, zich schijnbaar onbewust van wat er op dit moment in me omgaat. Wanneer ik zijn warme lippen in mijn hals voel kan ik een zucht, deels uit frustratie en deels uit genot, niet tegenhouden. Losjes leg ik mijn handen op zijn armen, er nog niet aan uit of ik hem nu precies weg wil duwen of net dichter naar me toe te trekken. "Dat is het punt niet," neem ik het woord terug, dan wel een pak rustiger dan voorheen. "Ik wéét dat je niet van mij bent, je bent geen puppy die ik zomaar even aan kan lijnen en dat verwacht ik ook helemaal niet van je. Pak zoveel mensen op de bek als je wilt... Maar gewoon alsjeblieft niet mijn broer." Dit keer ben ik degene die weigert zijn blik te laten gaan. Momenteel is mijn laatste zin niet meer dan een verzoek, gezien ik -dat besef ik nu- niet in een positie ben om bevelen uit te delen. Ik wil gewoon dat hij inziet dat net echt geen fijn zicht was, is dat dan zo moeilijk te begrijpen? Dat hij andere meiden of knappe kerels kust daar heb ik niks op tegen, dat recht heb ik ook niet, maar het idee van hij en Tanner -ook al weet ik dat die enkel op vrouwen valt- jaagt me gewoon de stuipen op het lijf. "Ik wil je niet straffen," breng ik na enkele seconden stilte uit. "Wat ik wel wil is van mijn tijdelijke krankzinnigheid gebruik maken om als een sentimentele sukkel duidelijk te maken dat ik jou nóóit een mep zou verkopen." Het lijkt er misschien niet altijd naar, rekening houdend met het feit dat hij zowat mijn minnaar is, maar ik heb respect voor hem. Hij's een taaie. "Tenzij je er zelf om vraagt natuurlijk," voeg ik er met een voorzichtige, schuine grijns aan toe. Onbewust zakken mijn ogen een keer naar zijn lippen, alvorens zijn grijnsgroene kijkers terug op te zoeken.

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

DAVID 'NEWT' NEWTON CHAMBERLAIN

at Joe's , With Harper

Parker leek een stap naar achteren te zetten bij mijn woorden tirade. Ik was gefrustreerd, gefrustreerd omdat ik niet had wat ik stiekem wel wilde hebben, en dat was nou eenmaal Parker. Had ik daarom Tanner gekust? Nope dat was puur door de join die nog in mijn systeem zat. Daarbij was het een identieke tweeling kon ik veel weten met mijn leeg hoofd welk Smitje nu naast me zat. Echter leek dit alles toch een soort ontlading te hebben voor ons beiden, mijn lippen in zijn nek, loet hem zuchten. Het klonk alsof het can beide kanten kon komen, maar gezien Parker me niet wegduwde ging ik gewoon verder. Ik was nu ook niet zo idioot om zuigzoenen in zijn nek te drukken, maar verderlichte kusjes konden er toch van af. Ik voelde zijn adem lichtjes door mijn haren strijken en zijn handen lagen losjes om mijn armen heen. "Dat is het punt niet," kwam er na een kleine minuut van stilte over zijn lippen, waardoor ik de jongen weer aankeek.
"Ik wéét dat je niet van mij bent, je bent geen puppy die ik zomaar even aan kan lijnen en dat verwacht ik ook helemaal niet van je. Pak zoveel mensen op de bek als je wilt... Maar gewoon alsjeblieft niet mijn broer." Ik slikte even al bleef mijn blauwe kijkers in die van hel gepriemd. "Ik wil je niet straffen," brengt hij na een kleine stilte weer uit waardoor ik kort op mijn lip beet. "Wat ik wel wil is van mijn tijdelijke krankzinnigheid gebruik maken om als een sentimentele sukkel duidelijk te maken dat ik jou nóóit een mep zou verkopen." zijn woorden zorgden toch voor een kleine glimlach om mijn lippen, waarna ik nu mijn blik even los liet zodat ik deze kon richten op zijn gespierde armen. "Tenzij je er zelf om vraagt natuurlijk," zijn woorden zorgden voor een grinnik die mijn lippen verliet waarna ik weer in Parkers mooie snoetje keek waar hij me met een schuine lichte grijns aankeek. "Ik wist niet dat je er zo over dacht, maar je hebt gelijk Sparkie. ik zal mijn lippen niet meer op Tanner drukken, dat beloof ik je." zei ik met een kleine grimas, al was ik wel eerlijk naar de jongen toe. " Al heef ik toe dat ik stiekem toch wel een mep op mijn billen zou krijgen." vervolgde ik speels waarna ik mijn armen voorzichtig in Parkers nek legde. " Atleast if you still want me?" ik drukte een zacht kusje op zijn lippen, deze smaakten lichtjes naar alcohol. Echter had Parker me alweer betoverd en drukte ik zonder echt veel na te denken passievol mijn lippen weer op die van hem.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

'Hmh.. Met jouw kookkunsten kan ik dat wel zeggen ja.' zei Roman tegen Celeste, waarna Celeste kort opkeek naar Roman en haar hoofd lachend schudde. 'Ik heb één keer een semi goede lasagna voor je gemaakt en je denkt direct dat ik geweldige kookkunsten heb,' zei Celeste waarna ze een beetje over-dramatisch met haar ogen rolde. 'Dat is ook het enige wat ik kan hoor en ik ben een kei in magmetron maaltijden in de magnetron zetten,' voegde Celeste nog aan haar vorige woorden toe hoewel dit natuurlijk lichtelijk overdreven was. Ze kon echt nog wel wat meer op kookgebied, maar ze bezat echt geen grote kookkunsten waar Roman op leek te willen doelen. Was het maar zo'n feest, dan hoefde ze niet altijd te wachten tot haar moeder haar voedde en kon ze ook eens zelf iets klaar maken.
'Ik weet het niet hoor darling... Als ik aan jou denk in camo is dat toch wel heel aantrekkelijk,' zei Roman nadat Celeste had zitten dreigen om met haar nieuw gevormde leger naar zijn huis toe te komen wanneer hij haar iets aandeed. Ze moest zeggen dat ze in dat opzichte wel een beetje was veranderd, want ze was echt niet van plan Roman zomaar over haar heen te laten lopen als er wat gebeurde, terwijl ze twee jaar geleden dit wel had laten gebeuren. Ze had het wellicht wel direct uitgemaakt toen ze hoorde dat hij met een ander was geweest, maar ze had ook een zeer zwakke kant van zich zelf laten zien toen. Celeste dacht niet dat haar dit nogmaals zou kunnen gebeuren. 'Maar wie weet, misschien wil je lief voor me zijn en dat zonder drama gewoon aandoen?' zei Roman uiteindelijk, wat Celeste opnieuw kort deed lachen. 'Hmm, wie weet, misschien als je even een leuk thema feestje voor me geeft.' zei Celeste, waarna ze Roman grijnzend aangaf. Het was wel zo'n beetje bekend dat Roman wel zo'n beetje de gene was die de beste feestjes hier gaf, dus ja als ze bij iemand moest zijn dan moest ze toch wel bij deze jongen zijn.
Celeste wou nog even verder gaan over haar camouflage kleding, maar op dat zelfde moment werd ze door Roman op zijn schoot getrokken. Weer klonk er een zachte gil van Celeste haar lippen, omdat ze toch wel een beetje leek te schrikken van zijn actie. 'Waarom ben je zo sterk,' mompelde Celeste, terwijl ze haar handen in Roman zijn nek legde. 'Waarom heb ik eigenlijk een feest gegeven, mijn hoofd heeft er nu al geen zin meer in.' vroeg Roman vervolgens terwijl hij zijn hoofd tegen Celeste haar schouder aan liet leunen, een korte lach rolde weer over Celeste haar lippen heen. 'Als je ze weg wil hebben dan roep je gewoon even dat de politie er aan komt en dan zijn ze binnen enkele seconden wel weer verdwenen,'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

'Hmm, wie weet, misschien als je even een leuk thema feestje voor me geeft.' zei Celeste en ik grijns breed. 'Nou, dat wil ik best voor je doen hoor, Haal ik zelf ook nog wat uit als ik het zo hoor.' plaag ik haar nog. Ondertussen voelde ik haar handen om mijn nek en even kijk ik haar glimlachend aan. Na mijn volgende woorden lacht ze kort. 'Als je ze weg wil hebben dan roep je gewoon even dat de politie er aan komt en dan zijn ze binnen enkele seconden wel weer verdwenen,' Ik knik lichtjes maar haal dan mijn schouders op. 'Dat is ook weer sneu, het ziet ernaar uit dat ze het leuk hebben.' zeg ik met een subtiel knikje naar achter. Ik streel zachtjes over haar wang en voor een paar seconden laat ik stilletjes mijn blik over haar gaan, waarna een zachte glimlach plaats neemt op mijn gezicht. Dit voordat ik mijn armen nog wat steviger om haar heen doe en mijn gezicht weer in haar nek verstopt.
'Maar ik kan ook wat snacks en drank pakken, en jou gewoon ontvoeren naar die boomhut,' zeg ik speels, al moet ik toegeven dat het wel veel beter klinkt dan het feest. I was totally whipped. 'Volgens mij moeten de kussens en dekens er nog liggen.' vervolg ik op dezelfde speelse toon. De boomhut staat er al jaren. Al sinds ik en mijn zusjes klein waren, het was ook de perfecte chill spot. Niemand die je lastig valt en door de jaren heen erg comfortabel geworden. 'Maar zeg jij het maar hoor darling,' mompel ik en plaats nog een snelle kus in haar nek. 'ik vind het zelfs hier goed.'

---

El Diablo.

---

Mijn uitspraak verdient me slechts een klein lachje, maar het is genoeg om de storm binnen in me te doen bedaren. Wat hij vervolgens zegt brengt me enkel nog meer verlossing, "Ik wist niet dat je er zo over dacht, maar je hebt gelijk Sparkie. ik zal mijn lippen niet meer op Tanner drukken, dat beloof ik je." Tegelijk met de golf van opluchting die door me heen gaat besef ik dat dit niet normaal is, dat er iets aan de hand is dat we beiden ten stelligste willen ontkennen. "Al geef ik toe dat ik stiekem toch wel een mep op mijn billen zou willen krijgen," die vertrouwde, ondeugende toon in Newt's stem brengt echter al snel soelaas. Voor ik de kans heb opnieuw in mijn spiraal van neerwaartse gedachten te glijden doet Newt iets onverwacht. "At least if you still want me?" De manier waarop hij het vraagt doet hem zo klein ogen, en het feit op zich dat hij die vraag stelt laat me even sprakeloos achter. Denkt hij echt dat ik me zo druk had gemaakt over die kus mocht ik er niet om geven? Mocht ik niet jaloers zijn? De kus die op mijn lippen gedrukt wordt verzacht de schok die bij deze openbarende gedachte door me heen sluipt. Ik was wel degelijk jaloers toen ik hem Tanner zag kussen. In een poging over te brengen dat ik hem wel degelijk wil, dat een deel van mij áltijd snakt naar hem beantwoord ik de tweede kus met minstens net zoveel emotie als ik uit hem voel vloeien. Mijn handen glijden langs zijn armen naar boven, tot mijn vingers zich in zijn haren kunnen nestelen. Er is iets anders aan deze kus, in vergelijking met de andere keren. Wellicht komt het door het feit dat we net écht ruzie hadden, terwijl het doorgaans maar wat geplaag en uitdaging is. Terwijl mijn rechterhand zijn haren stevig vasthoudt en er af en toe een kleine ruk aan geeft glijdt de andere langs zijn lichaam weer naar beneden, zodat mijn arm zich om zijn middel kan nestelen. Op die manier trek ik hem nog meer tegen me aan dan hij al stond. Mijn vingertoppen maken cirkeltjes over zijn onderrug en alles in me schreeuwt om méér. "Kamer zoeken?" stel ik voor, want hoewel ik het spannend zou vinden om betrapt te kunnen worden heb ik er op dit moment geen behoefte aan gestoord te worden. Ik wil me mijn gang kunnen gaan, Newt even helemaal voor mij alleen hebben. Helaas wordt die wens reeds de kop in gedrukt zodra ik Newt achteruit duw om tussen hem en de muur uit te kunnen ontsnappen. Uit het niets krijg ik een harde klap in het gezicht. Wrijvend over mijn pijnlijke kaak ga ik op zoek naar de schuldige, om tot mijn grote verbazing mijn broertje voor me te zien staan. Ik breng mijn hand naar mijn neus, die als bezeten aan het bonzen is, en krijg een paar bloederige vingers te zien wanneer ik deze weer naar beneden haalt. "What the f*ck doe jij?!" snauw ik hem toe, compleet verrast door deze wending.

---

---

---

---

“In dat geval ga ik er dan niet eens over nadenken,” klinkt het zowat onmiddellijk uit Gracie's kant. “Zoenen met een andere vrouw moet dan op zijn minst wel met een goede zoener zijn, vind je niet?” Ik ben enkele seconden van de wijs, waardoor ik haar zowat met open mond zit aan te kijken. Al snel moet ik echter luidop lachen en als ik haar aankijk staar ik plots recht in die prachtige blauwe poelen van haar. Opeens word ik me pijnlijk bewust van de fluwelen vingertoppen die mijn hand strelen. "Jij hebt duidelijk een glaasje te veel op," grinnik ik, proberend om de aandacht af te leiden van het gesprek over kussen of er toch in elk geval een zondebok voor te vinden. "Dus blijf lekker even zitten, dan ga ik een glaasje water voor je halen. Wild child," plaag ik haar. Subtiel laat ik mijn onder de hare vandaan glijden, waarna ik overeind kom. Voor ik naar binnen toe ga druk ik nog snel een kusje op haar haren, ten teken dat ik zo snel mogelijk zal zijn. Zodra ik binnen ben kan ik weer normaal adem halen. Waarom moet ik het mezelf ook altijd zo moeilijk maken? Op de één of andere manier beland ik altijd in een situatie waarin ik me alleen met Gracie bevind en het doet gewoon helemaal geen goed aan mijn gevoelens voor haar. Ik ben danig in gedachten verzonken dat ik, wanneer ik me naar buiten wil begeven met de beker water die ik zojuist ingeschonken heb, tegen een onbekende dame aan bots. Het mobieltje dat zij in haar hand had wordt weg gekatapulteerd en ik zie hem nog net over de vloer de hoek om schuiven, per ongeluk daarheen getrapt door iemand in de menigte. "Mijn excuses," bied ik oprecht aan de jongedame aan. "Blijf hier staan, die ga ik wel even voor je halen." Dat is wel het minste dat ik kan doen. Ik zet het bekertje water terug neer en wurm mezelf tussen de halfdronken jongeren in de keuken. Het jolijt dat ik voel wanneer ik de telefoon gevonden heb duurt echter niet lang want samen met deze vondst doe ik een schrikwekkende ontdekking. Ik moet dan ook twee keer goed kijken voor ik aan mezelf durf toegeven dat het inderdaad Parker is die zo innig met Newt staat te zoenen. Hij lijkt mij niet gezien te hebben en wanneer hij zich omdraait haal ik puur reflectief -en uit de opgekropte woede die eindelijk ontlading aangeboden wordt- uit naar hem. De pijn die door mijn hand trekt als ik hem recht in het gezicht raak is niks vergeleken met de razernij, het schuldgevoel en het verraad dat ik vanbinnen voel. "What the f*ck doe jij?!" bijt Parker me toe, nadat hij het bloed van zijn neus veegt. Elke beetje sympathie dat ik tot nu toe nog voelde voor hem, elk beetje schuld dat ik nog op mezelf wilde neemt smelt op dat ogenblik als sneeuw voor de zon. "Wat doe ik?! Wat doe jij?!" kaats ik de vraag schreeuwend terug, terwijl ik naar Newt wijs. "Waar ben jij mee bezig? Je gaat toch niet vreemd op een feest waar je vriendin ook is?! Weet je nog, Malin? Hoe kun je haar dit in godsnaam aandoen?! Wat is er mis met jou?!" brul ik hem toe. Mijn handen jeuken om hem nog een klap te verkopen, om de zinnigheid er weer in te meppen, maar ik weet me -met elk laatste beetje van mijn wilskracht in te houden. "Waar bemoei jij je mee?" gooit Parker de bal terug in mijn kamp. "Sinds wanneer interesseert jou mijn doen en laten?" Dit keer kan ik me echter niet bedwingen en gooi ik mezelf in zijn richting. Hij is natuurlijk sterker dan ik, waardoor hij niet tegen de grond gaat maar ik merk wel dat hij dit alles niet zag aan komen. "jij stomme idioot!" verwijt ik hem. "Je beseft niet eens hoeveel geluk je hebt met iemand als Malin! Je hebt marriage material vast en je vergooit het voor casual seks? No offence, Newt. Ik zou haar dat nooit aandoen en jij denkt er niet eens twee keer bij na!" Daar heb je het. Nu is de aap uit de mouw. Deze maal ben ik degene die achteruit deinst, bang dat het mijn beurt is om een klap te ontvangen. "Oh," is het enige dat Parker het eerste moment weet uit te brengen, terwijl de puzzelstukjes bij hem op hun plaats lijken te vallen. Ik besef wel dat als ik mijn boodschap wil laten inzinken ik hem er niet makkelijk vanaf mag laten komen. "Waag het niet haar vanavond bij je in bed te laten slapen, als jij het haar zelf niet vertelt dan doe ik het wel voor je. Stomme kloothommel." Na deze woorden been ik terug naar de bartafel, waar ik en passante de dame haar telefoon terug geef. Na mezelf gekalmeerd te hebben neem ik een nieuw bekertje water mee naar buiten. Zwijgend stop ik het in de handen van Gracie, waarna ik snel mijn hand weg trek om mijn vuurrode knokkels te verbergen. "Gaat het beter?" vraag ik, in de hoop dat ze niet gaat vragen waarom het zo lang duurde.

---

---

---

---

Er volgt een hevige discussie die me naar mate ze escaleert alleen maar meer verwarring brengt dan ze verklaart waarom in godsnaam Tanner hier zo kwaad om werd dat zelfs hij me een klap zou geven. Ik heb mijn broertje nog nooit weten uithalen naar iemand, dat ik dan uitgerekend degene ben bij wie hij dit wel doet moet een extreme reden hebben. "Ik zou haar dat nooit aandoen en jij denkt er niet eens twee keer bij na!" Kort staar ik mijn evenbeeld aan, terwijl ik probeer te bedenken waarom hij zichzelf betrekt bij Malin en mezelf. Dat hij haar nooit zou aandoen wat ik doe heeft toch he- En dan valt het muntje. Wat hij werkelijk zegt is; hij zou dit degene waar hij van houdt nooit aandoen. En dat is Malin. Oh," breng ik uit, niet danig verrast door deze revelatie als ik zou moeten zijn. Oh fuck. Oh shit. Oh, dat verklaart veel. Oh, oh; wat heb ik mijn broertje aangedaan? "Waag het niet haar vanavond bij je in bed te laten slapen, als jij het haar zelf niet vertelt dan doe ik het wel voor je. Stomme kloothommel." Nog voor ik hier reactie kan op geven, hem gelijk kan geven - want dat heeft hij- is Tanner alweer verdwenen. Naar Malin toe, ongetwijfeld. Ik wrijf mijn handen over mijn gezicht, waarna ik me terug naar Newt richt. Lang kan ik hem echter niet aan kijken want het begint me te dagen dat ik met mijn egoïstische acties niet alleen Malin zal gekwetst hebben. Tranen prangen in mijn ogen terwijl het tot me door dringt dat ik ook Tanner, en misschien ook wel Newt de hel heb aangedaan. Mijn hersenen blijven steken bij de woorden 'casual seks' die Tanner naar me toe gegooid had. Ik zou deze luidop willen tegenspreken, verklaren aan Newt dat hij niet zomaar een lekkertje tussendoor is. Maar dat zou me brengen bij wat het wel betekent en daar kan ik niet meteen een antwoord op geven. Bovendien zijn er dringendere zaken aan de orde. "Ik moet er een eind aan maken," besef ik al fluisterend. "Met Malin." Tanner heeft gelijk, ze verdient het niet om bedrogen en belogen te worden. Ik had mezelf nog zo voorgenomen haar niet te laten doorstaan wat er met Luís was gebeurd. Al kan ik niet anders dan stug volhouden dat dit anders is. Bij Luís voelde ik geen enkele spijt van wat ik aan het doen was. Bij Malin valt het me allemaal moeilijker, en niet alleen naar haar toe maar ook zeker naar Newt. "Kan ik - Mag ik..." Ik haal mijn schouders op, niet goed wetend wat ik precies wil vragen aan de andere jongen. In plaats van verder te zoeken naar woorden druk ik mezelf tegen hem aan, hopend dat hij de hint zal snappen. Een knuffel, meer vraag ik momenteel niet. Wat moed, voor ik een hart moet breken.

[ bericht aangepast op 13 feb 2018 - 16:26 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

Emily Vanderbilt - the party - With Valentine OUTFIT Valentine bekeek de beker met alcohol en keek daarna naar mij, waarschijnlijk denkt hij dat ik een lichtgewichtje ben en ik het niet binnen kan houden. Natuurlijk was ik wel een lichtgewicht, maar ook erg koppig. Om mijn gedachtes af te breken besloot ik maar terug te vragen wat hij hier deed. Ik vroeg het met een glimlach en er verscheen een grimas op zijn gezicht. Tot mijn verbazing zag hij er nogsteeds goed uit.       'Om eerlijk te zijn geen idee, ik wilde net eigenlijk weggaan.' vertelde hij terwijl hij zelf ook wat drank in schonk. Een giechel verliet mijn lippen en ik schrok er van, waardoor ik mijn hand voor mijn mond hield. Oh god, ga ik nou echt giechelen...       'Ik ben geen fan van Romans feestjes en deze lijkt me doder dan ooit.' Valentine rolde mijn zijn ogen terwijl hij sprak en weer kwam er een giechel uit mijn mond. Blijkbaar was ik dus echt een lichtgewicht, ik was nu al aangeschoten. 'Het is niet erg leuk nee, maar de alcohol is wel lekker!' kwam er opgewekt over mijn lippen, waarna ik nog een slokje nam.       'Daarbij zijn er geen leuke meiden, maar voor jou blijf ik toch wel even.' Ik voelde mijn wangen gloeien en ik nam snel nog een slok, waarom zegt hij dit soort dingen, hij praat bijna nooit tegen mij. Mijn hand ging wederom weer door mijn haren en ik wiebelde heen en weer. 'Bedankt Valentine,' sprak ik zacht. Geen idee of hij me kon verstaan, want de muziek stond redelijk hard. 'Waar ga je naartoe als je je drankje op hebt?' vroeg ik nieuwsgierig en iets luider. Het zou fijn zijn als ik ergens anders heen kon, hier was niet erg veel te doen.

---

- thank you for existing -

VALENTINE COOPER ANDERSON

Emily zag er eigenlijk best goed uit in dit licht, haar blonde haren leken haast op te lichten en haar blauwe ogen waren erg fascinerend. Het bekertje alcohol op haar lippen en de lichte giechel die ze vervolgens liet ontsnappen. Het verbaasde me eigenlijk dat ik niet vaker enkel met Emily een gesprek had gehad. Vaak zat ze verscholen achter Jake of Lichelle, wat ik altijd al een schande had gevonden gezien haar mooie gezichtje zeker gezien mocht worden.
'Het is niet erg leuk nee, maar de alcohol is wel lekker!' kwam er na nog wat gegiechel over haar lippen wat me ook even deed lachen, het feit dat dit stille meisje het erg naar haar zin leek te hebben zorgde wel voor een glimlach om mijn lippen. " Daar heb je zeker gelijk in, gratis alcohol. Daar zeg ik geen nee tegen." grijnsde ik waarna ik haar wat heen en weer zag schuifelen eens ik haar ook vertelde dat ze het enige interessante was hier. Niet dat ik loog, ze was ook de enige reden dat ik niet in mijn auto zat. 'Bedankt Valentine,' zei ze zachtjes. "Je hoeft me niet te bedanken, ik vertel enkel de waarheid." zei ik simpel tegen haar met een knipoogje, mocht Celeste me bezig horen zou ze me zeker een klap geven. Echter was ze te druk bezig met haar oh zo leuke ex, waardoor ze ook lekker in zijn dick mocht stikken van mij vanavond.
'Waar ga je naartoe als je je drankje op hebt?' vroeg de blondine me plots nieuwsgierig waarna ik haar even aankeek en de rest van mijn bekertje uitdronk. " Ik wilde eigenlijk wat stoom afblazen in de 'gym' ." zei ik met een kleine mysterie rond het woordje gym, want eigenlijk was het een oude sportschool waar ik altijd binnen glipte om daar wat op de boksballen te gaan slaan. "Zin om mee te gaan?" vroeg ik haar met een lichte grijns.

DAVID 'NEWT' NEWTON CHAMBERLAIN

at the party with Parker

De kus die ik met Parker deelde was anders dan de andere meermaalse keren dat onze lippen elkaar gevonden hadden, het zorgde voor een kleine kriebel in mijn buik waarbij ik niet meteen wist of ik het wel wilde. Want het was een gevoel dat ik nog nooit eerder had gevoeld. Zijn handen die me zachtjes door mij haren streelden, mijn armen die zich om zijn nek plaatsten, het was even ons. Zijn kleine aanrakingen lieten me dan ook wensen dat dit moment niet zou gaan ophouden, ik wilde Parker, ik wilde deze jongen voor mezelf hebben . "Kamer zoeken?" kwam er prevelend over zijn lippen, waardoor mijn blauwe kijkers die van hem weer vonden en een brede grijns mijn lippen sierde. "Dat hoef je toch niet te vragen." kwam er als een speelse fluistering over mijn lippen, echter het moment dat ik de jongen los liet zodat hij me zou kunnen meesleuren verdwijnt meteen in stof als Tanner plots voor onze neus stond en zijn spiegelbeeld een ferme klap verkocht. "What the f*ck doe jij?!" snauwde het ene smithje de andere toe. Ik war echter verrast en bleef stilletjes op de achtergrond, het feit dat we betrapt waren, en dan nog door Tanner. Ik had net de relatie van Parker op het spel gezet. Ik had misschien een familie verpest. Ik was inderdaad een puur hoopje ongeluk zoals mijn moeder me noemde. Nerveus beet ik op mijn lip terwijl ik hald de ruzie tussen de twee meevolgde .

"Wat doe ik?! Wat doe jij?! Waar ben jij mee bezig? Je gaat toch niet vreemd op een feest waar je vriendin ook is?! Weet je nog, Malin? Hoe kun je haar dit in godsnaam aandoen?! Wat is er mis met jou?!" brulde Tanner naar ons, zijn vingers naar me wijzend alsof het nog niet duidelijk genoeg was.
"Waar bemoei jij je mee? Sinds wanneer interesseert jou mijn doen en laten?" en met deze woorden lagen de twee op de grond en zat ik in mezelf te panikeren. "Oh fuck.." kwam er zacht over mijn lippen, wat moest ik doen? "jij stomme idioot! Je beseft niet eens hoeveel geluk je hebt met iemand als Malin! Je hebt marriage material vast en je vergooit het voor casual seks? No offence, Newt. Ik zou haar dat nooit aandoen en jij denkt er niet eens twee keer bij na!" mijn blik gleed van Tanner naar Parker, de jongen had gelijk. Parker had een vriendin en ik was het voor hem aan het verprutsen met iets onserieus. Wat tussen Parker en mij ging was pure lust meer niet... Daar mocht hij Malin echt niet aan gaan verliezen.
"Oh," kwam er enkel over Parkers lippen. "Waag het niet haar vanavond bij je in bed te laten slapen, als jij het haar zelf niet vertelt dan doe ik het wel voor je. Stomme kloothommel." en met die woorden klom Tanner overeind en verdween uit ons zicht. Nog lichtelijk verbaasd haalde ik een hand door mijn warrige zwarte haren en verliet een trillerige zucht mijn lippen. "Wel shit." Ik hielp Parker overeind de jongen was duidelijk ook wat buiten deze wereld en sloeg meteen wartaal uit. "Ik moet er een eind aan maken," fluisterde hij "Met Malin." en keek de jongen ongelovig aan. "Parker, volgensmij moeten je je hoofd laten nakijken" mompelde ik tegen de jongen, al was ik niet echt sarcastisch. Een einde maken met Malin? Wat zou hij dan zeggen, he ik heb net even New gebekt ja doei.
"Kan ik - Mag ik..." de jongen zag er nogal gebroken uit waardoor ik hem dicht tegen me aandrukte. " Het komt goed Parker." zei ik geruststellend tegen de jongen en wreef rustig over zijn rug heen. "We - jij en Malin, mag je niet zomaar opgeven. Niet voor dit" zei ik zachtjes. " Ik heb je beloofd dat jij en Malin geen last zouden hebben van mij, dus ik... ik kan gewoon uit de buurt blijven tot jullie weer goed zijn." zei ik ietswat twijfelend. "Ik kan je gewoon niet zo gebroken aanzien man." zei ik zacht en verborg mijn gezicht even in zijn nek.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH