[RPG | 2OO] Little Pink Lady's — War of Love | Speeltopic 1 - Speeltopics

LITTLE PINK LADY'S — WAR OF LOVE

Speeltopic
Praattopic
Rollentopic

THE STORY Princeton South-East High — Californië 2003 — Een middelbare school in Amerika, een school zoals ieder ander. Een school met zijn eigen leerlingen en hun eigen schooldrama's. Zo bedachten de laatste jaars jongeren van 2003 een plan. Ze kochten een dik, groot schoolschrift en net voor de laatste maand dat ze naar school gaan bedachten ze een soort wedstrijd. Voor de laatste schooldag moesten de jongens een meisje uit de klas verliefd op hen laten worden, en degene die het niet lukte of degene die als laatste was moest iets vreemds doen. In 2003 was dat nog spring in de sloot, maar jaren later?       2017 — In de jaren daarna werd het feit van ''verliefd worden'' over gebracht naar ''kussen'' en uit eindelijk zelfs ''krijgt het meisje in bed.'' Ook werden de opdrachten voor de verliezer steeds pijnlijker, van spring in de sloot tot steeds iets idioter. Zo kozen de jongens hun meid voor dit jaar uit, alleen leek het ineens alles dit tegen te werken. Een homo die nog niet uit de kast is gekomen die moet vallen op een meisje? Wat nou als het meisje die verliefd op je moet worden een oogje heeft op een ander? Of wanneer juist je vriendin/vriend het meisje/de jongen krijgt die jij juist wil? Er is één ding zeker, dit jaar gaat lastiger worden dan voorheen.

PRINCETON SOUTH-EAST Stad: Princeton Hall Fictie Staat: Californië Grades: Freshmen (14-15 jaar), sophomores (15-16 jaar), juniors (16-17 jaar) en seniors (17-18 jaar) Schoolkleuren: Blauw, rood en wit. Sportteams: — Football: The Hawks | Hier heb je eens in het jaar try-outs voor. — Cheerleaders: The Winter Wings | Ook hier heb je eens in het jaar try-outs voor. — Overige sporten: Zwemteam, dansteam, atletiek, cricketteam en basketbal Schoolclubs: Dramaclub, schoolband, feestcommissie en schaakclub Princeton South-Easth is gebouwd in het stadje Princeton Hall. Het is geen groot stadje, maar ook niet klein. Het is zo dat iedereen hier elkaar wel kent, en zo is het dat nieuws zich als een lopend vuurtje verspreid. In deze stad heb je een pizzeria (Montenegro's Pizza's) en een normale snackbar (Crumbs). Als je verder de stad in rijdt krijg je de normale dingen. Een klein winkelstraatje, de supermarkt, bed&breakfest, de autowasserij, maar ook kan je er een drive-in vinden waar één keer in de week rond 20:00 een film wordt gedraaid, meestal kan je op donderdagavond hiervan genieten. Verder vind je vele huizen en gebouwen en het bos van Princeton. Een dansclub kan niet missen, en deze wordt meestal afgehuurd voor feesten. Vrijdag heb je meestal hun eigen standaard avonden. Het theater (The Canvas) wordt voornamelijk gebruikt door de school en hun dramaclub of theater voorstellingen, maar ook wordt hij gebruikt voor andere dorpse shows. CHARACTERS VROUWEN 1 MEISJE NODIG Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina Chardonnay Parker Sweetwather • The ''One'' Person • Madelaine Petsch • Windvlaag • 1.3 Celeste Dariya Maksimov • Cheercaptain • Idk. • Greenlight • 1.2 Peaches Riddle • Status • Jessie Paige • Herfst • 1.5 Rosa Thomason • The Life of The Party • Faceclaim • Phortos • 1.2 Malin Gracie Newton • None • Scarlett Leithold • Virago • 1.3 Emily Eva Vanderbilt • The Quiet One • Lauren de Graaf • Sombre • 1.6 Ertha Latisha Green • The Newby • Bee Melvinn Windvlaag • 1,6 Lichelle ”Elle” Feyre Cohen • The Princess • Miranda Kerr • Aniketos • 1,6 MANNEN VOL Naam • Status • Faceclaim • User • Pagina Noah Christopher Andrews • The Hyper • Cole Sprouse • Windvlaag • 1.3 Roman Damario Montana • Latino Fuckboy • Maluma • Maluma • 1.1 Naam • Status • Faceclaim • philocaly • Pagina Parker Thomas Smith • The Jock • Idk • Obeah • 1.2 Tanner Jacob Smith • Potterhead • Idk • Obeah • 1.2 Naam • Status • Faceclaim • Epine • Pagina Jackson 'Jake' Beau Aguillard • The Charming Dickhead • Lauren de Graaf • Sombre • 1.6 Valentine Cooper Anderson • Prine Charming • Pierson Fodé • Vaiana • 1.5

LIST Naam Leeftijd Reputatie Geheim? Sommigen van deze high school zouden misschien bijvoorbeeld een geheim hebben waardoor ze niet meteen mee kunnen doen aan het geheime project van de jongens, of iets wat hun reputatie in de stad of school in gevaar zou kunnen brengen. Innerlijk Uiterlijk Geschiedenis Relaties Overig THE ''RELETIONSHIPS'' Chardonnay — Roman Celeste — Parker Malin — Tanner Rosa — Noah Peaches — Ertha — Lichelle — Valentine Emily —

RULES De huisregels van Quizlet gelden hier. Houd dames en heren gelijk. Niet meer dan twee personages per persoon, en dan zowel een jongedame als een heer. Schrijf 200 woorden per post. 16+ is toegestaan, wel graag aangeven. Ruzies alleen in de RPG alsjeblieft. Alleen ik, [url=]Amber[/url], maakt de topics aan, mits aangegeven van niet.

---

''With all due respect, which is none...''

---

Was ik een puppy geweest dan had ik nu mijn tong uit mijn mond hangen, terwijl de vingers van Gracie door mijn haren gaan. Ik sluit mijn ogen even en geniet van het kleine moment. Als ik mijn ogen open merk ik het kleine, bijna onzichtbare glimlachje op haar lippen. In haar ogen is echter een heel ander verhaal te lezen en ik voel me zo machteloos. Ik wil haar hier doorheen helpen, ik weet alleen niet exact waar te beginnen. “Dankjewel." Haar bedanking komt, wat mij betreft, volledig uit het niets. Ik heb niet het idee dat ik iets bijzonders aan het doen ben, niet echt, dus ik weet ook niet meteen hoe ik het zou moeten aanvaarden. Het maakt me een klein beetje ongemakkelijk, zelfs. "Waarvoor?" vraag ik stil. Ik ben er zeker van dat mocht ik verdriet hebben Malin ook voor mij klaar zou staan, het is geen moeite. "Dit?" vraag ik, wijzend naar haar bovenbeen, als ik voor mezelf aanvoel dat het moment te gewichtig dreigt te worden. "Dat kan ik nog wel een keer," vervolg ik met een kleine grijns, waarna ik opnieuw tegen hetzelfde plekje als eerder piets. Ik ga zelfs nog een stapje verder en herhaal nu ook op ander plekken wat ik net al plagend deed; haar arm, haar zij, zelfs een keer haar hoofd -dan wel voorzichtig. "Je hoeft het maar te vragen, Gracie, je weet dat ik graag help," giet ik nog wat olie op het vuur. Al snel besluit ik een stop te maken aan het spelletje, voor ze zich kan gaan irriteren en wil net een arm om haar schouder heen leggen als vredesoffer wanneer ik mijn mobiel hoor afgaan. Ik trek het blondje wat dichter tegen me aan en haal nieuwsgierig mijn telefoon tevoorschijn. Zodra ik de afzender op het schermpje zie weet ik niet of ik het af moet schermen voor Malin of niet. Maar in de tijd die ik spendeer aan twijfelen heeft ze het waarschijnlijk toch al gezien. Ik haal diep adem en open het bericht. "Huh," breng ik uit, niet goed wetend wat ik er van moet denken, laat staan wat k zeggen moet. "Wel, we hoeven het in elk geval niet stil aan te doen," flap ik er uit zonder er echt bij na te denken. Als ik me dan bedenk dat die zin ook op een compleet andere manier opgevat kan worden voel ik een bepaalde paniek naar omhoog komen. Gedurende een fractie van een seconde verstijf ik. "Ik bedoel niet hét- ik bedoel - ik bedoel niet dat jij en ik hét - je weet wel, dat bedoelde ik niet," stamel ik, wat me een vreemde blik van de chauffeur via de achteruitkijkspiegel oplevert. Ik kan mezelf wel vervloeken; ten eerste omdat dit helemaal niet het goede moment is om een move te maken bij Gracie en ten tweede omdat dit wel de zwakste move ooit zou geweest zijn. "Idioot," mompel ik mezelf, onbewust hardop, toe.

[ bericht aangepast op 24 feb 2018 - 15:58 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

'Zac Efron? Serieus?' zei Roman verbaasd toen Celeste aan had gegeven dat de acteur op Celeste haar lijstje stond van mannen die ze nog wel eens zou willen trouwen. 'Leo begrijp ik nog, daar zou ik ook ja tegen zeggen.' ging Roman verder, waarna Celeste haar hoofd snel schudde, natuurlijk stond Leo er op, maar Zac Efron was ook echt wel een goede kanidaat. 'Er is niks mis met Zac Efron, ik bedoel in High school musical was hij al een babe en nog steeds. Hoewel hij soms zijn shirt inderdaad wel aan mag houden, maar voor de rest... echt wel een babe,' nam Celeste het voor Zac Efron op, ze liet Roman echt niet zomaar Zac beledigen, niemand mocht een grootheid beledigen.
'Nee, don't worry darling,' zeg Roman vervolgens nonchalant. 'Als je me tegen die tijd nog wil dan moet je weten dat ik minstens een halve miljoen armer ga zijn.' Celeste schudde lichtjes haar hoofd toen ze zijn bedrag hoorde. Als hij dit serieus zou doen zou hij gek zijn, met een half miljoen zou je zoveel betere dingen kunnen doen. 'Besides, dan maak ik het wel wat groter. I'm extra.' voegde Roman nog aan zijn woorden toe, waarna Celeste nogmaals haar hoofd schudde. 'Je kan je geld zoveel beter aan iets anders uitgeven,' zei Celeste. 'Bijvoorbeeld aan echt leuke dingen, niet aan één of andere publiek huwelijks aanzoek, het gaat er om dat het speciaal is niet om hoeveel je er aan uitgeeft.' Kort haalde Celeste haar schouders op, natuurlijk werd ook Celeste graag gespoiled, maar wanneer het om trouwen ging vond ze dat dit echt tussen twee personen was. Het ging dan niet om hoeveel mensen het zagen, ze had liever dat Roman een mooie persoonlijke speech zou kunnen geven dan dat hij vuurwerk op de achtergrond had.
'Ik moet wel bekennen.. Ik heb er vaak over gedacht om je die ene ring van mijn oma nog te geven, die jij zo mooi vond. Als een soort promise,' zei Roman na een korte stilte, Celeste haar gedachtes gingen terug naar de ring waar Roman naar refereerde. Het was een prachtige ring wist Celeste nog. 'Maar ik denk niet dat dat nu nog interessant is.' zei Roman vervolgens. 'Het was wel een hele mooie ring,' zei Celeste waarna ze naar Roman glimlachte. 'Maar ja, misschien kan je hem beter aan je zusje geven ofzo, dan weet je zeker dat hij op zijn plaats is,' zei Celeste, zonder uit te spreken wat ze eigenlijk dacht. Roman had het misschien nu wel over een 'promise' maar Celeste wist niet of ze zover alweer waren. Natuurlijk waren ze nu op goede termen, maar ze waren nog lang niet waar ze waren geweest, tenminste voor Celeste nog niet.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

'Je kan je geld zoveel beter aan iets anders uitgeven. Bijvoorbeeld aan echt leuke dingen, niet aan één of andere publiek huwelijks aanzoek, het gaat er om dat het speciaal is niet om hoeveel je er aan uitgeeft.' leek ze te protesteren. Een glimlach vormt zich op mijn lippen en voor ik het weet heb ik alweer een zachte kus op haar lippen geplaatst. 'Weet ik toch darling..' zeg ik en hou mijn hoofd wat schuin. 'Je moet het ook niet te letterlijk nemen,' ik haal mijn schouders op. 'Als een ring perfect is, is die perfect. Of die nou honderd euro is of een miljoen.' vervolg ik nonchalant. Het was ook meer een grap, ik wist hoe ze was. Ze hield ervan om soms gespoiled te worden en ik hield heel erg van spoilen, maar soms was iets minder ook goed in haar ogen. Ach, misschien moet ik daar zelf maar aan gaan denken.
'Het was wel een hele mooie ring,' zei Celeste met een glimlach. 'Maar ja, misschien kan je hem beter aan je zusje geven ofzo, dan weet je zeker dat hij op zijn plaats is,' vervolgde ze en ik haal lichtjes mijn schouders op. 'Mwah, misschien.' zeg ik, niet helemaal overtuigd. Ik glimlach lichtjes en sla dan mijn armen weer om haar heen, mijn gezicht verstopt in haar nek waar ik een paar zachte kussen plaats. Iets anders trekt al echter snel mijn aandacht, de bekende lichten van een politiewagen bij mijn huis. 'Oops.. Problemen' zeg ik met een zacht lachje en laat haar langzaam los.

---

El Diablo.

---

'Als een ring perfect is, is die perfect. Of die nou honderd euro is of een miljoen.' zei Roman tegen Celeste, waarna Celeste nogmaals kort haar hoofd schudde. Een miljoen voor zo'n klein dingetje, als ze die zou ontvangen zou Roman hem meteen terug mogen sturen. Van een miljoen kon je ook wel een mooi huis kopen en als je dan moest kiezen tussen een huis of een ring dan ging Celeste waarschijnlijk toch wel weer voor het huis hoe mooi een ring ook kon zijn. 'Ach, ik was al blij met de ringpop,' zei Celeste lachend. 'Hoewel het me niet een geweldig idee lijkt die echt te geven, ik neem aan dat die dingen niet eeuwig goed blijven.'
Toen Celeste Roman had verteld dat hij de ring misschien beter aan zijn zusje kon geven, leek Roman niet volledig overtuigd te zijn van Celeste zijn woorden, maar enige verdere overtuiging deed Celeste daarna ook niet meer. Het was nu ook helemaal niet belangrijk, want ja het was echt niet als of Roman die ring nu ineens ergens uit zijn zak zou kunnen vissen.
Hierna had Roman dan ook weer Celeste haar net gekust en net toen Celeste van plan was Roman nu echt te zoenen leek Roman afgeleid te worden door iets anders. Eerst had Celeste nog niet eens door wat het was, maar toen zag ook zij de zwaailichten van een politieauto die voor het huis stond. 'Oops.. Problemen' hoorde Celeste Roman zeggen. Een kleine vermoeide zucht rolde over Celeste haar lippen terwijl ze opstond. 'Kunnen we ons niet hier verstoppen en iemand anders het op laten lossen,' vroeg ze Roman, want ja de behoefte om naar beneden te gaan en de boel te sussen voelde ze nou niet bepaald. Ze bleef zoveel liever gewoon hier, maar ergens snapte Celeste ook wel dat dat niet echt een optie was. Het was tenslotte wel Roman zijn feestje dus moest de jongen ook de verantwoordelijkheid nemen.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Een kleine zucht rolde over haar lippen en ik lach zachtjes. 'Kunnen we ons niet hier verstoppen en iemand anders het op laten lossen,' Ik glimlach licht. 'Helaas.. Ik ben verantwoordelijk hier.' Ik hou mijn hoofd wat schuin. 'Wat nog steeds een raar idee is, ik en verantwoordelijk?' zeg ik speels. Ik kijk even naar buiten en zucht dan ook. 'Ik regel het hier, ik ben zo terug ja?' ik druk nog een snelle kus op haar lippen en loop dan snel naar het huis. Zoals verwacht stonden de agenten al binnen en met een brede glimlach loop ik naar ze toe. Gelukkig zag ik een bekende. Carlos, een paar jaar ouder dan mij en vroeger mijn buurjongen. Ik zag het opeens beter in. 'Zijn er problemen?' vraag ik dan ook. 'Het lijkt heel gezellig, maar er is toch behoorlijk wat geluidsoverlast en zeer dronken pubers. Die hebben we maar even op de stoep laten afkoelen.' ik knik lichtjes. 'Goed.. Het feest is langzaam aan het aflopen dus... Zal het helpen als het de muziek wat zachter gaat en de zuiplappen naar huis worden gestuurd?' probeer ik dan maar. Gelukkig zie ik hem knikken. 'En laat het niet uit de hand lopen.' Ik knik enkel. 'Geen probleem!' zeg ik glimlachend.
Zo gezegd, zo gedaan. Ik had nog wat taxi's kunnen regelen en de muziek ging zachter. Het was laat en het feest was toch langzaam aan het aflopen, mijn zusjes konden het wel verder regelen hoop ik. Een klein kwartiertje later loop ik dan ook weer terug naar de boomhut en ik kijk naar haar. 'Geen problemen meer.' zeg ik en ik laat mezelf weer op het matras vallen. 'Te luide muziek en een paar extreme dronkenlappen. Niks bijzonders.' zeg ik en ik hou mijn hoofd wat schuin. 'Wil je anders vannacht hier blijven? Ik kan zelfs de bank nemen als je dat liever hebt.' glimlach ik.

---

El Diablo.

---

Emily Vanderbilt - the old gym - With Valentine OUTFIT De vraag van Valentine gaf mijn wangen een blosje en ik glimlachte voorzichtig. Boksen was niets voor mij, niet in deze kleding in ieder geval. Misschien kon ik een keer met Valentine mee als ik mijn sportkleding aan had, iets waar ik niet uit scheur zodra ik binnen kom. Valentine glimlachte om mijn antwoord en ik voelde me gevleid.       'Nee natuurlijk niet, ik vroeg het me gewoon af. Ik onderschat niemand zelf geen leuke meiden.' mijn wangen begonnen harder te gloeien bij zijn woorden en ik ging even met mijn hand tegen mijn wang, waarna er een bescheiden lachje mijn lippen verliet. Valentine knipoogde en trok zijn shirt aan, waardoor ik weer normaal kon ademhalen, eindelijk. Hij deed zijn riem open en even begon mijn hart in mijn keel te bonsen, mijn ogen werden groot en ik zag dat Valentine zich realiseerde wat hij aan het doen was.       'Ik eh ga me vlug omkleden , ben zo terug.' Valentine greep zijn joggingsbroek en liep richting een andere ruimte. Ik kon het niet laten om toch even te lachen, Valentine was een stuk aardiger en leuker dan ik had verwacht. Omgekleed kwam hij terug lopen en ik zat nogsteeds braaf op het bankje. Valentine vroeg of ik ook wilde boksen, maar dat leek me geen goed plan, cheerleaden was meer mijn ding. Ik vertelde dat ik hem wel wilde aanmoedigen en een glimlach verscheen op zijn gezicht.       'Dat is wel leuk, een persoonlijke chearleader.' kwam er vrolijk uit zijn mond. 'Maar het is infeite echt niet moeilijk.' begon Valentine weer over het boksen. Het zag er waarschijnlijk gestoord uit als ik het zou doen, waarom wou hij me zo graag over halen? Valentine liep richting een van de zandzakken die aan het plafond hingen en draaide zich om zodat hij me aan kon kijken.       'Kijk het belangrijkste is eigenlijk evenwicht. Als je verkeerd staat en iemand heeft je een duw, dan val je zo om. Maar als je je voeten iets verder uit elkaar zet, ben je een stuk stabieler en kun je-' vertelde hij waarna hij hard met zijn vuist tegen de zak sloeg. '-Harder slaan, stel dat iemand je bijvoorbeeld aanvalt op straat ofzo, het is wel belangrijk.' een zucht verliet mijn lippen en ik twijfelde of ik het zou doen, het zag er wel cool uit en Valentine had wel gelijk over zelfverdediging.       'Zeker dat je het niet wilt proberen?' vroeg Valentine met puppy oogjes, ookal had hij dat zelf waarschijnlijk niet door, het was moeilijk om nee te zeggen. Ik stond op en trapte mijn hakken uit, waardoor ik meteen weer 10 centimeter korter was. Voorzichtig liep ik richting Valentine.       'Okey, maar op één voorwaarde...' begon ik, 'Ik mag het een keer overdoen in sportkleding!' zei ik met mijn handen in mijn zij. Ik kon het niet laten om even ta lachen om mezelf, waarschijnlijk had Valentine dit niet aan zien komen.       'Vechtsport is echt niet mijn ding, dus sorry als ik er niets van bak...' grinnikte ik terwijl ik met een vinger in de zak porde.

"I can be fun, sometimes." "There's always a wild side to an innocent face."

---

- thank you for existing -

DAVID 'NEWT' NEWTON CHAMBERLAIN

at the party with Parker

Letterlijk van de kaart keek Parker me ietswat schaapachtig aan waardoor ik ook enkele spastische bewegingen maakte dat de sufkop op de weg moest letten. "Wat? Oh fuck," kwam er over zijn lippen waarna de jongen bruusk aan het wiel trok en de wagen heen en weeg rammelde vooraleer we weer stabiel op de baan waren. Ik had me haast als een halve bezetene aan alles vastgeklauterd voor het geval dat. "Jezus Parker, je bezorgde me haast een hartaanval." kwam er bijna snauwend over mijn lippen. Echter was de jongen nog even in zijn eigen wereldje. "David," Kwam er over zijn lippen. Ik had eigenlijk meteen spijt, ik had dit nooit aan iemand moeten vertellen. "David.... Newt... David?" probeerde hij de namen soort van af te wegen waardoor ik de jongen lipbijtend aankeek. Echter wanneer Parker mijn naam dan ook kreunde kleurden mijn wangen schaamrood en verkocht ik de jongen een klap op zijn schouders. "Oh jezus nee, doe dat nog een keer en het is nooit meer seks voor jou." klaagde ik koppig echter kwam er toch een zacht lachje over mijn lippen rollen bij het zien van de jongens afkeurende blik. "Kan begrijpen waarom je Newt verkiest," zei de jongen met haast een kleine hint van een glimlachje op zijn lippen. "Waarom gebruik je een andere naam?" vroeg hij me dan toch uit lichte nieuwsgierigheid.Het feit dat de stilte toch wat gevuld werd deed me wel goed waardoor ik even mijn schouders ophaalde. "Officieel is mijn naam David Newton Chamberlain." begon ik tegen Parker waarna ik de jongen met een lichte grijns aankeek. "Enorm fout ik weet het, echter na alles met mijn ouders en de problemen thuis, werd ik er enkel maar aan herinnert bij het horen van die naam. Dus toen ik hierheen verhuisde stond ik erop dat iedereen me Newt moest noemen. Zodra iemand er dan ook achter zou komen oh man, het zou die persoons ware nachtmerrie worden." zei ik met een zucht, maar niet één van spijt. " Ik hou ervan om Newt te zijn, omdat het eindelijk mezelf kunnen zijn betekend. " verklaarde ik aan Parker. "No way dat ik als David ooit met jou hier in deze auto zou zitten naar weet ik waar." grinnikte ik. "Hij was een klein bang joch".

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

'Helaas.. Ik ben verantwoordelijk hier.' zei Roman toen Celeste voorstelde iemand anders het maar op te laten lossen. Celeste knikte kort, maar wist dat de teleurstelling waarschijnlijk wel van haar gezicht af te lezen viel. 'Wat nog steeds een raar idee is, ik en verantwoordelijk?' zei Roman nog wat toch weer zorgde voor een lach op Celeste haar gezicht. 'Je kan prima verantwoordelijk zijn,' verzekerde ze de jongen terwijl ze kort om zich heen keek opzoek naar haar schoenen die ze eerder ergens neer had gegooid. 'Ik regel het hier, ik ben zo terug ja?' zei Roman echter al, waarna hij al snel weg was en waardoor Celeste dus niet met hem mee kon gaan. Ergens was ze ook wel blij dat dit niet hoefde, want ze had helemaal geen zin om haar gezicht aan Roman zijn gasten te laten zien. Haar haar zat waarschijnlijk inmiddels helemaal door de war en het zou Celeste niks verbazen dat ook haar make-up niet meer zat waar het hoorde te zitten.
Terwijl Roman weg was om het feestje een beetje af te sluiten ging Celeste weer op het matras zitten en sloot ze haar ogen. Ze was van plan geweest om gewoon even met haar ogen dicht na te denken, maar al snel viel de jongedame inslaap. Een echt diepe slaap was het niet, want ze werd vrijwel direct weer wakker toen ze Roman de trap op hoorde klimmen. Ze had haar ogen ook alweer open toen de jongen de boomhut binnenkwam. 'Geen problemen meer.' zei Roman terwijl hij zich naast Celeste liet zakken. . 'Te luide muziek en een paar extreme dronkenlappen. Niks bijzonders.' Celeste knikte kort bij het horen van Roman zijn woorden. Het was ook altijd hetzelfde... Hoewel Celeste wist dat ze normaal gesproken daar net zo goed tussen zou kunnen staan leek ze nu even klaar te zijn met 'de jeugd van tegenwoordig' ze hadden ervoor gezorgd dat Roman haar net iets te lang alleen liet. 'Wil je anders vannacht hier blijven? Ik kan zelfs de bank nemen als je dat liever hebt.' vroeg Roman toen, waarna Celeste half omhoog kwam om de jongen aan te kijken. Daarna schudde ze lichtjes haar hoofd. 'Oh, nee,' mompelde Celeste. 'Dat hoeft helemaal niet, ik heb niet heel veel gedronken ik kan makkelijk naar huis toe rijden. Geen probleem.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

'Oh, nee,' mompelde Celeste, 'Dat hoeft helemaal niet, ik heb niet heel veel gedronken ik kan makkelijk naar huis toe rijden. Geen probleem.' Ik glimlach zwakjes en kijk even weg naar buiten, waarna ik kort mijn mobiel af hoor gaan. Een berichtje van mijn jongste zusje, Kaya. Zij en Sasha hebben net de laatste gasten de deur uit weten te werken. Ik knik lichtjes en stop het toestel weer weg, waarna ik weer naar Celeste kijk. 'Dat zeg ik ook altijd.' zeg ik plagend en knipoog speels. 'Je ziet er moe uit tho, als ik je hier langer alleen liet zou ik je sleeping beauty kunnen noemen, denk ik zo.' vervolg ik op dezelfde speelse toon en doe ondertussen mijn schoenen aan. 'Sasha en Kaya hebben net iedereen het huis uit gekregen,' zeg ik en kijk naar haar. 'We kunnen weer naar een warm huis.' lach ik zacht.
Ik laat mijn blik even over haar gaan en streel dan zacht over haar wang. Even blijf ik stil terwijl een zachte glimlach op mijn lippen staat. 'Maar als je liever naar huis gaat dan mag dat ook, natuurlijk...' zeg ik zacht en ik druk een zachte kus op haar lippen. 'Maar dan mis je wel mijn géweldige ontbijt.' probeer ik haar nog te overtuigen.

---

El Diablo.

VALENTINE COOPER ANDERSON

Ik had Emily toch zover gekregen dat de mooie blondine op stond van haar bankje en haar hakken uit trapte. 'Okey, maar op één voorwaarde...' begon ze toen ze naar me toe liep 'Ik mag het een keer overdoen in sportkleding!' haar woorden deden me lachen waarna ik knikte. "Deal" zei ik met een knipoogje waarna ik wat aan de kant ging zodat Emily het uit kon proberen. 'Vechtsport is echt niet mijn ding, dus sorry als ik er niets van bak...' grinnikte ze terwijl ze even in de zak porde om te kijken of hij leefde. Ik grinnikte even. "Geen zorgen, ik bakte er ook ooit niets van." vertelde ik haar waarna ik mijn handen even kort op haar schouder liet rusten. "Oke dus eerst moet je hier ongeveer staan." zei ik terwijl ik achter haar stond, mijn handen gleden vervolgens naar haar heupen. "En deze ongeveer zo." ik stond redelijk tegen Emily aan, maar probeerde er geen big deal van te maken. Ze was mooi, lief erg charmant, maar nog steeds Emily en hoewel ik haar erg aantrekkelijk vond... kon ik niet beginnen flirten met haar. Ik liet de blondine weer los waarna ik naast haar ging staan. "Okay, dus bal je je handen in vuisten, maar het is belangrijk niet op je duimen te slaan" ik deed het haar voor en sloeg daarna weer op de zandzak. "En dan sla je er op." grijnsde ik.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

dubbelpost

[ bericht aangepast op 4 maart 2018 - 17:20 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

"Officieel is mijn naam David Newton Chamberlain," antwoordt Newt - David na een korte pauze. Ik wil hem wel aankijken maar gezien dat daarnet bijna faliekant afliep houd ik wijselijk mijn blik voor me uit. Toch kan ik de grijns die wellicht op zijn gezicht speelt in zijn woorden terug vinden. "Enorm fout ik weet het, echter na alles met mijn ouders en de problemen thuis, werd ik er enkel maar aan herinnerd bij het horen van die naam. Dus toen ik hierheen verhuisde stond ik erop dat iedereen me Newt moest noemen. Zodra iemand er dan ook achter zou komen oh man, het zou die persoon's ware nachtmerrie worden." Waar ik me eerder misschien toch wel vereerd had gevoeld dat hij dit met mij wilde delen voel ik me nu een beetje een een indringer, misschien zelfs alsof het een soort dreigement was. Ik schud die gedachte echter snel van me af, wetend dat hij er dan wel had voor gekozen om simpelweg niks te zeggen. Ergens heb ik het idee dat dit niet het einde van zijn verhaal is en terwijl ik de laatste afslag richting de hut neem wacht ik in stilte af. "Ik hou ervan om Newt te zijn, omdat het eindelijk mezelf kunnen zijn betekend. No way dat ik als David ooit met jou hier in deze auto zou zitten naar weet ik waar. Hij was een klein bang joch". "Ik ben dan ook een enorm indrukwekkend persoon, hoedje af dat jij niet bang voor me bent," grap ik voorzichtig, hopend om hem niet het idee te geven dat ik dit in het belachelijke trek. Ik ben er natuurlijk tevreden mee, voor zover ik op dit moment smaak heb naar deze emotie, dat hij me hiermee vertrouwt maar het laatste dat ik wil zijn zelfvertrouwen dat -zo blijkt- door de jaren heen toch wat flinke deuken heeft opgelopen nog verder de grond ingeboord wordt. Bovendien draaide wat ik zei merendeels om sarcasme. Ik kan me namelijk niet inbeelden dat het veel lef van iemand vergt om mij te willen aanspreken. "Maar als je David niet leuk vond om het feit dat hij bang was dan heb ik slecht nieuws voor je..." ga ik verder, waarmee ik hem ook een blik geef in mijn eigenste kleine hartje. "Want als je denkt dat ik nu niet bang ben dan heb je 't behoorlijk mis." Ik lach wat groentjes. Hoewel ik zelf altijd veel waarde gehecht heb aan imago zie ik niet in wat er verkeerd is met een beetje angst. Het heeft me er wellicht al van weerhouden veel dommere dingen te doen dan wat ik tot nu uitgespookt hebt. En tegelijk heeft het me altijd aangemoedigd om door te zetten met dingen die ik echt wilde, omdat ik er het idee door kreeg dat ze echt de moeite waard waren. Zoals nu. "I'm terrified," beken ik. "Dus waarom zou David dat recht niet hebben."

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

• Eighteen • Swimmer • Outside, with Tanner • Outfit •

”Waarvoor?”
Ik wist dat mijn bedanking niet nodig was geweest, dat Tanner er altijd voor me was en hoe dan ook, maar toch ik het niet helpen de woorden hardop naar hem over te brengen als een kleine waardering naar hoe blij ik was hem vooral nu bij me te hebben. Ik kon me dan ook geen wereld voorstellen zonder Tanner er in; niet in mijn wereld althans. “Dit?” klinkt het dan opnieuw vragend terwijl Tanner wijst richting mijn bovenbeen waar hij eerder met zijn vinger tegenaan schoot. “Dat kan ik nog wel een keer,” grijnst hij vervolgens, waarop ik opnieuw zijn vinger op mijn bovenbeen voet petsen. Een glimlach trekt over mijn lippen heen, welke breder wordt naarmate hij op steeds meer op andere plekken gaat richten. Een grinnik verlaat dan voor het eerst deze avond mijn lippen heen terwijl ik uiteindelijk een poging tracht te doen zijn tikken te laten stoppen.
      ”Je hoeft het maar te vragen, Gracie, je weet dat ik graag help,” zegt Tanner dan. Een zachte zucht verlaat mijn lippen en ik richt mijn blik tevreden op dat van hem als hij uiteindelijk besluit te stoppen. “Dat weet ik,” breng ik uit. Als Tanner me vervolgens tegen zich aantrekt nestel ik me dieper tegen hem aan en pluk losjes wat aan de stof van zijn shirt, terwijl hij zijn mobieltje tevoorschijn haalt. Het was niet mijn bedoeling geweest om mee te lezen, zelfs niet nu ik haast geen andere keuze had doordat zijn mobiel voor mijn gezicht zweefde, maar bij het zien van Parker zijn naam was het een onmogelijke opgave geweest op het bericht niet te lezen.
Mijn gezicht betrekt en ik wend me af van het bericht dat luidt dat Parker vannacht niet thuis zal slapen omdat hij zegt ons zo niet lastig te willen vallen. Misschien was het ergens maar goed ook, dat hij er niet zou zijn, want ik betwijfelde het of ik de jongen op dit moment zonder pijn, verdriet en zelf verwijten recht aan kon kijken. Echter stak het tegelijkertijd diep in mijn binnenste, wetende dat hij vast niet alleen zou zijn daar hij dat de afgelopen maanden ook vast niet is geweest terwijl ik altijd gedacht had van wel.
      ”Huh,” brengt Tanner uit. Net als ik merk ik aan hem dat hij niet goed lijkt te weten hoe hij op de woorden van zijn tweelingbroer moet reageren. Ieder ander zou zich wellicht druk zijn gaan maken of diegene nu niet onverhoopt een wig tussen te twee creëerde, maar ik wist beter dan dat en maakte me niet druk om de onderlinge band die de twee hadden en of deze nu onder een bepaalde druk zou komen te staan. Tenslotte had Parker zich nooit zorgen gemaakt als ik met Tanner was en als er een ruzie was betrok ik nooit de ander daar zomaar in. “Wel, we hoeven het in elk geval niet stil aan te doen,” klinkt het nuchter vanuit Tanner. Echter voel ik vrij direct hoe hij verstijft en besef ik maar al te gauw waarom; de dubbelzinnigheid die er in zijn woorden kon liggen kwamen namelijk vrij direct op — al had ik er geen seconde op die manier aan gedacht.
      ”Ik bedoel niet hét- ik bedoel - ik bedoel niet dat jij en ik hét - je weet wel, dat bedoelde ik niet.”
Zachtjes zinken mijn tanden in mijn onderlip als ik naar Tanner opkijk en zie hoe ongemakkelijk hij het denkt te hebben gemaakt. Een week gevoel glijdt door me heen en hoewel mijn hart aan gruzelementen ligt lijkt er zich kleine stukjes op een subtiele manier al te lijmen. Ik besluit hem niet een nog ongemakkelijker gevoel te geven en lach hem zachtjes toe. “Natuurlijk bedoel je dat niet, we hadden het over jou zingen, toch?” Zachte geef ik hem een por en negeer het opkomende gevoel wat hét niet eens zo erg zou vinden en verweet het aan mijn labiele toestand op dit moment. “Nu móét je wel zingen,” grijns ik plagend en nestel me opnieuw tegen hem aan. “Ik stem dan ook voor een goede film, waarin we zo vals mogelijk mee kunnen blèren.”

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

---

'Dat zeg ik ook altijd.' zei Roman toen Celeste opmerkte dat ze helemaal niet zoveel had gedronken, maar in dit geval was het ook echt waar. Twee wijntjes, misschien hoogstens drie, niet vel meer. Celeste had zeker wel meer dan eens met meer op gedronken en ze leefde nog altijd dus het ging makkelijk om nu nog naar huis te rijden. Bovendien was het ook niet aan het einde van de wereld haar huis, ze was er waarschijnlijk binnen vijf à tien minuutjes. Dat redde ze in principe makkelijk. . 'Je ziet er moe uit tho, als ik je hier langer alleen liet zou ik je sleeping beauty kunnen noemen, denk ik zo.' ging Roman verder, iets waar Celeste hem eigenlijk geen ongelijk in kon geven. Echter was ze nou niet direct de persoon die iemand meteen gelijk zou geven en liever ontkende dat ze voordat Roman naar boven was geklommen al half had liggen slapen. 'Dat valt best wel mee,' zei Celeste terwijl ze een hand door haar donkere haar heen haalde. 'Sasha en Kaya hebben net iedereen het huis uit gekregen,' zei Roman, waarna Celeste even een korte blik wierp op het huis. 'We kunnen weer naar een warm huis.' Celeste knikte kort. 'Het is hier ook niet echt koud,' zei Celeste. 'Als je maar dicht genoeg op elkaar zit,' voegde de jongedame er nog snel aan toe waarna ze naar Roman grijnsde. Tegen elkaar aan kruipen was zeker wel dat het tweetal net had gedaan, voordat de politie besloot om het hoekje te kijken.
'Maar als je liever naar huis gaat dan mag dat ook, natuurlijk...' zei Roman vervolgens, waarna hij zijn lippen kort op die van Celeste drukte. 'Maar dan mis je wel mijn géweldige ontbijt.' voegde Roman er nog gauw aan toe, waarna er een korte lach over Celeste haar lippen rolde. 'Hmm, en wat houd je geweldig ontbijt dan in,' zei Celeste terwijl ze haar armen in Roman zijn nek legde. Met haar vingers ging ze langzaam door zijn haar. 'Als je me wil verlijden met eten moet ik natuurlijk wel weten wat ik voor geschoteld krijg.'

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

'Het is hier ook niet echt koud,' zei Celeste. 'Als je maar dicht genoeg op elkaar zit,' Ook op mijn gezicht verschijnt een grijns en ik trek haar wat dichter tegen me aan. 'Goed punt maar wij zouden nog de jacuzzi checken, no?' zeg ik speels en knipoog snel. Een korte lach rolde over haar lippen na mijn ontbijt-opmerking. 'Hmm, en wat houd je geweldig ontbijt dan in,' Ik voelde haar armen om mijn nek en glimlach. Mijn ogen sluiten kort als ze door mijn haar gaat. 'Als je me wil verlijden met eten moet ik natuurlijk wel weten wat ik voor geschoteld krijg.' Ik lach zachtjes.
'Dat kan twee dingen betekenen...' begin ik en hou mijn hoofd wat schuin. 'Óf we gaan naar onze favoriete diner,' zeg ik en haal mijn schouders op.
'Óf je krijgt mijn eigen geweldige ontbijt op bed. Inclusief de beste koffie en thee, bacon, pancakes, eggs en wat je nog meer wilt wensen.' zeg ik en knipoog. Ik omhels haar weer en verstop mijn gezicht in haar nek, waar ik weer wat kleine zachte kusjes plaats. 'Zeg jij het maar corazon, I'm fine with you here..'

---

El Diablo.