Toen ik in groep 1 van de basisschool zat, had ik een keer iets 'gestolen' uit de poppenhoek. (een schelp en 2 knikkers) (ik was dus 4 jaar, don't judge me). Tegen mama zei ik dat ik ze van klasgenoten had gekregen.
Ik had er eigenlijk meteen al spijt van, en sindsdien was ik iedere avond bang wanneer ik lichten door de straat zag bewegen, dus wanneer er een auto door de straat reed. Ik dacht namelijk dat dat de politie was die me kwam halen, omdat ik dus iets gestolen had. Ik heb zelfs eens een nachtmerrie gehad dat de politie me ook daadwerkelijk kwam halen. Dat was echt verschrikkelijk eng. Die angst dat de politie me zou komen halen, heeft echt jaren geduurd.
Ooit gingen we naar de stad, en toen kwamen twee agenten ons tegemoet lopen. Ik zei toen heel moedig "Hallo!'' tegen ze, maar kneep hem intussen wel omdat ik toch bang was dat ze me zouden herkennen en terug zouden roepen om me in de gevangenis te steken.
Oh en nog iets dat hierbij hoort: de schelp en de knikkers had ik verstopt in een doos. Elke keer wanneer één van mijn vriendinnen kwam spelen, speelden we met de spullen uit die doos. Maar nadat ik dus die spulletjes erin had gedaan, wilde ik die doos nóóit meer aanraken of openen. Ik heb toen dus nooit meer met die vriendin afgesproken.
[ bericht aangepast op 1 juli 2017 - 15:55 ]
"Finally the flesh reflects the madness within."