• -

    [ bericht aangepast op 11 nov 2024 - 2:16 ]


    -

    Pfoe, afgezien Karbonkel heb ik niet echt trauma's. Ik heb als kind wel eens gedroomd dat ik op een brandend schip zat en mijn hele familie ging dood, waardoor ik niet zo'n fan ben van vuur, zelfs niet van kaarsen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Vuur. Ik was als zevenjarige ofzo op een kamp en op de laatste avond was er een kampvuur. Nja, groot was het eigenlijk niet, eigenlijk was het gewoon een kleine vuurkorf waar het vuur in was. En we stonden er dus omheen, warme choco te drinken, maar dan was er zo'n klein vonkje op mijn hand terechtgekomen en had ik een brandwond. Het was maar een klein wondje en het had perfect kunnen genezen, maar door foute verzorging is het een litteken geworden en sindsdien ben ik bang van vuur.


    [Dragonneau > Osha] Valar Morghulis

    Toen ik in groep 1 van de basisschool zat, had ik een keer iets 'gestolen' uit de poppenhoek. (een schelp en 2 knikkers) (ik was dus 4 jaar, don't judge me). Tegen mama zei ik dat ik ze van klasgenoten had gekregen.
    Ik had er eigenlijk meteen al spijt van, en sindsdien was ik iedere avond bang wanneer ik lichten door de straat zag bewegen, dus wanneer er een auto door de straat reed. Ik dacht namelijk dat dat de politie was die me kwam halen, omdat ik dus iets gestolen had. Ik heb zelfs eens een nachtmerrie gehad dat de politie me ook daadwerkelijk kwam halen. Dat was echt verschrikkelijk eng. Die angst dat de politie me zou komen halen, heeft echt jaren geduurd.
    Ooit gingen we naar de stad, en toen kwamen twee agenten ons tegemoet lopen. Ik zei toen heel moedig "Hallo!'' tegen ze, maar kneep hem intussen wel omdat ik toch bang was dat ze me zouden herkennen en terug zouden roepen om me in de gevangenis te steken.

    Oh en nog iets dat hierbij hoort: de schelp en de knikkers had ik verstopt in een doos. Elke keer wanneer één van mijn vriendinnen kwam spelen, speelden we met de spullen uit die doos. Maar nadat ik dus die spulletjes erin had gedaan, wilde ik die doos nóóit meer aanraken of openen. Ik heb toen dus nooit meer met die vriendin afgesproken.

    [ bericht aangepast op 1 juli 2017 - 15:55 ]


    "Finally the flesh reflects the madness within."

    Nouja, geen echte trauma (de echte die ik zou kunnen hebben, houd ik liever voor lezelf) maar misschien kennen jullie die tekenfilm van mens-muizen op een motor, die een man-vis als vijand hadden? Nou, ik was nog echt jong toen ik die 'man' zijn masker af zag trekken en er een vies vissenhoofd tevoorschijn kwam. Toevallig zag ik die serie altijd als ik bij mijn oma logeerde, en ooit had ik haar wel eens haar kunstgebid uit zien trekken. 's Nachts durfde ik niet te slapen en als ik mijn oma dan naar bed hoorde gaan, geloofde ik dat zij haar masker ook af trok en zij een eng vis-mens was. 's Ochtends bestuudeerde ik haar dan waar de grens van haar masker zat. Het vreemde is dat ik ook alleen maar 's nachts bang was, overdag hield ik heel veel van haar.


    The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

    Croyance schreef:
    Nouja, geen echte trauma (de echte die ik zou kunnen hebben, houd ik liever voor lezelf) maar misschien kennen jullie die tekenfilm van mens-muizen op een motor, die een man-vis als vijand hadden? Nou, ik was nog echt jong toen ik die 'man' zijn masker af zag trekken en er een vies vissenhoofd tevoorschijn kwam. Toevallig zag ik die serie altijd als ik bij mijn oma logeerde, en ooit had ik haar wel eens haar kunstgebid uit zien trekken. 's Nachts durfde ik niet te slapen en als ik mijn oma dan naar bed hoorde gaan, geloofde ik dat zij haar masker ook af trok en zij een eng vis-mens was. 's Ochtends bestuudeerde ik haar dan waar de grens van haar masker zat. Het vreemde is dat ik ook alleen maar 's nachts bang was, overdag hield ik heel veel van haar.


    Hahahaha ah gos, wat schattig eigenlijk!

    Ik was vroeger altijd bang dat mijn ouders me stiekem gingen vergiftigen. Dus als ik mijn glas met drinken op tafel had staan, durfde ik ook niet naar de wc. Deed ik dat wel, dan moest ik altijd mijn glas helemaal checken hahaha


    It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

    Op school heb ik een keer in mijn vinger gezaagd met een automatische figuurzaag. Je weet wel, zo'n zaag die razendsnel op en neer gaat als je de knop indrukt:


    Bij het zagen van een stuk hout voor een telescoop kwam mijn wijsvinger in de zaag terecht. De zaag was midden door het topje en de nagel gegaan.

    Echt zwaar dramatisch was het niet, hoor. Ik bleef zo rustig dat een vriendin die iets van me wilde lenen niet eens doorhad dat ik overal bloedspatjes achterliet. :')

    Maar goed, zulke apparaten bedien ik dus liever niet meer. (cat)



    Die nare plaaggeest uit Bassie en Adriaan. BRRRRR... :/


    26 - 02 - '16

    Morii schreef:
    Die nare plaaggeest uit Bassie en Adriaan. BRRRRR... :/

    Nee, Erieka! Nee, GA WEG met die plaaggeest! Ik krijg er weer de rillingen van.


    "If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

    Ik werd een keer midden in de nacht wakker en keek toen naar de muur vlak naast mij, en zag toen het hoofd van een lachende soldaat met blond haar, een rode pet en een rode jas. (dit was waarschijnlijk weer eens zo'n hypnagoge hallucinatie...)
    Ik was daar echt superbang voor, en vertelde aan mijn moeder dat ik een 'soldaatje' had gezien. Die zei toen: "Ach soldaatje dit, soldaatje dat". Toen ben ik die enge soldaat dus 'Soldaatje dit soldaatje dat' gaan noemen, en ben ik een hele tijd bang geweest voor 'soldaten'. Zo heb ik toen ook weer eens een nachtmerrie gehad dat er allemaal speelgoedsoldaatjes in rode uniformen door mijn huis liepen. Gruwelijk.

    Ik weet niet of iemand een Playstation 2, en het spel Eye Toy Play 2 heeft. Daar zit een spelletje bij dat over soldatentraining gaat, en daar is zo'n sergeant die je dan boos commentaar geeft als je iets fout doet. Hij komt dan met een heel boos gezicht 'naar je toe'. Daar moest ik dan altijd van huilen omdat ik zo bang was.

    Deze rotgozer hier is trouwens de sergeant van Eye Toy:



    TIP: ga nou geen speelgoedsoldaten / soldaten in een rood uniform opzoeken, want je zult dan ook een trauma krijgen. Die dingen blijven eng.

    [ bericht aangepast op 1 juli 2017 - 23:12 ]


    "Finally the flesh reflects the madness within."

    Ik was altijd bang om naar de wc te gaan omdat ik dacht dat er slangen uit konden komen. Dus mijn ouders moesten het echt honderd keer checken voor ik naar de wc durfde te gaan.

    De plaaggeest van Bassie en Adriaans vond ik ook echt verschrikkelijk ja brr


    When time and life shook hands and said goodbye.

    mijn broer zag vroeger altijd apen op zijn kamer, en toen mijn moeder een schaaltje met melk/water (???) onder zijn bed deed was het over? ook heel erg vreemd want op dezelfde leeftijd zag ik dus ook apen op mijn kamer. echt geen idee wat mijn broer en ik hadden maar we waren iig erg bang voor apen :')


    LaAt ZiEn WiE jE bENt

    Klaver schreef:
    mijn broer zag vroeger altijd apen op zijn kamer, en toen mijn moeder een schaaltje met melk/water (???) onder zijn bed deed was het over? ook heel erg vreemd want op dezelfde leeftijd zag ik dus ook apen op mijn kamer. echt geen idee wat mijn broer en ik hadden maar we waren iig erg bang voor apen :')

    Ik ben weleens tegengekomen dat sommigen dat doen om de kamer te reinigen en tegen slecht slapen/nachtmerries (vooral bij kinderen), dacht ik. Weet niet of het echt zo is en werkt.


    Don't walk. Run, you sheep, run.