Op het kamp van groep 8 ben ik een keer door de hele groep in de steek gelaten. We hadden een kampterrein bij het bos en zouden levend stratego gaan spelen, en dus naar het bos gaan. Een aantal mensen moest even dichte schoenen aan gaan doen (want ja slippers in t bos is niet altijd fijn) en ik ging daarvoor dus ook naar binnen. Echter was ik blijkbaar zo moe: terwijl ik op mijn bed zat mijn veters te strikken, was ik in slaap gevallen. Toen ik wakker werd was het hele kampterrein leeg. Iedereen weg.
Heeft een beetje bijgedragen aan m'n angst om zomaar verlaten te worden.
Time is not your enemy. You are your own enemy, and you envy time because it moves on.