• Hallo aan iedereen die dit leest!
    Ik ben nieuw op deze website. Het heeft dan ook een goede tien minuten geduurd alvorens ik doorhad hoe ik dit bericht kon aanmaken.
    Aangezien ik nieuw ben, en niet zo populair op deze website, heb ik geen idee of iemand mij überhaupt raad gaat geven. Maar raad is wat ik zeker nu kan gebruiken.

    Zoals de titel aantoont gaat het over een jongen, die me misschien heel hard manipuleert. Of ik ben te paranoia, dat is ook een optie. Het is echter zo dat mijn intuïtie gevoel me vertelt dat er iets niet klopt, net als mijn vriendinnen die hem ook niet mogen.
    Dit gaat een héél lang bericht worden als ik het moet uitleggen. Dus bereid jullie even voor (als iemand dit al leest)

    Negen maanden terug, begin oktober, had een vriendin me overgehaald op Tinder te gaan. Zij verzon van die grappige (creepy) openingszinnen en stelde voor dat ik hetzelfde deed. Uiteindelijk durfde ik dat niet goed en ik kwam daar een jongen tegen. Tim noem ik hem maar even. Het gesprek verliep anders dan met andere jongens die daarop zaten. Want de meesten zitten erop om gewoon meisjes in hun bed te krijgen.
    Na ons eerste, goed lopend, gesprek, besloot ik een kleine week later nog eens te sturen.
    Uiteindelijk voegden we elkaar toe op Facebook. We begonnen steeds meer met elkaar te praten. Het verliep allemaal heel goed. In november, 2016, besloten we voor het eerst af te spreken. Het was zeker een geslaagde eerste date. Een maand later spraken we nog eens af en dat verliep opeens minder. Er vielen te veel stiltes.
    Ik voelde me echt rot na de tweede date. Aangezien ik me heel aangetrokken tot hem voelde en dacht het nu verpest te hebben.
    Toen besloot ik iets heel doms te doen op snapchat, waar ik tot nu toe nog steeds spijt van heb. Ik stuurde hem een foto van mijn buik, daar begon het alleszins mee. Want het ging steeds verder. Onze gesprekken gingen de dubbelzinnige kant op. Steeds meer kledingstukken gingen uit en ik leek mijn zelfrespect verloren te hebben.
    Want wie deed dat nu? Veel meisjes misschien, maar ook naar iemand die je toen nog maar sinds oktober kende?

    In december spraken we een derde keer af. We kusten toen voor het eerst. Maar het was niet uit liefde, toch niet van zijn kant. Ook hebben we elkaar wat gestreeld maar het is toen niet verder gegaan dan dat. Ik dacht iets voor hem te voelen, na dat kussen en heb hem dat ook gezegd op Facebook. Hij reageerde met de woorden "Ik vreesde dat dit ging gebeuren."
    Ik voelde me echt slecht en na een tijdje, enkele weken, heb ik hem vertelt dat het eigenlijk meer een bevlieging was. Dat verliefd zijn. En dat ik dus uiteindelijk niets voor hem voelde. Onze gesprekken gingen weer de seksistische kant op, hij stelde zich niet veel vragen bij mijn gevoelens en toen had er al een belletje moeten rinkelen.

    Ook ben ik vergeten te vermelden dat hij heel nonchalant is in antwoorden, hij me soms gewoon negeert en pas na drie dagen reageert op een bericht. En dat hij bij het afspreken soms de late avond ervoor laat weten of het doorgaat. Soms laat hij niets van zich horen en moet ik ernaar vragen.

    In januari heb ik tot grote spijt mijn maagdelijkheid aan hem gegeven. Ik had voorgesteld, paar dagen na dat het gebeurde, dat we het volgende keer zonder condoom zouden doen. Omdat ik aan de pil zit en het een vrij veilig anticonceptiemiddel is. Hij zei dat als ik zwanger raakte, dat dan mijn probleem zou zijn. En toen ik hem vroeg: Dus als ik zwanger raak, sta ik er helemaal alleen voor?
    Hij reageerde toen met: kinda ja.

    Ik was toen echt kwaad geworden en we hadden een week niet met elkaar gesproken. Uiteindelijk besloot hij te sturen en hij had nooit letterlijk het woord sorry gezegd, maar hij gaf toe dat hij fout zat met wat hij zei. Ik was zo achterlijk hem te vergeven.

    De keren dat we erachter afspraken was ALTIJD bij zijn thuis. Ik had daar eens een opmerking over gemaakt en hij gaf me wat bullsh*t over dat hij ook graag eens thuis zit en bla bla bla. O en een klein detail: hij nodigt me enkel uit als zijn ouders niet thuis zijn... We hadden de keren dat ik naar zijn huis kwam, geen seks gehad maar wel gekust en wat verder gegaan dan dat.

    Alsof dit allemaal nog niet genoeg is: enkele maanden terug begon hij raar te doen in een gesprek. Hij begon klef te doen, zei dingen als: ik zou je met niemand willen delen. Ik wil je voor mezelf. En dat hij me wel wilde kussen in het openbaar. Ook vroeg hij of ik kinderen wilde, en of hij me als vader wilde van zijn kinderen. Ik vroeg: wat maakt het antwoord uit als je toch niets voor me voelt?
    Ik realiseerde me op dat moment dat ik wel degelijk verliefd was op hem. Hij zei uiteindelijk dat hij misschien iets voor me voelde maar was daar niet zeker van, en kon nog niet goed uitmaken wat hij juist voelde.
    Ook begon hij ineens, verschillende conversaties achter elkaar, dingen te zeggen als dat hij vader wilt worden. Dat hij nu een kind met me zou willen, en dat als we een kind zouden hebben hij een relatie met me zou starten. Dat ik misschien beter stopte met de pil en zo'n dingen...

    Zelf wil ik uiteraard nog geen kind. Daar ben ik nog te jong voor. Maar hij bleef me er echt warm voor maken, op een manipulerende manier.
    Weken daarna hadden we het over mijn proclamatie. Het moment dat ik afstudeer dus. En hij zei me dat hij wel als date wilde meegaan als ik een "lekker kleedje" zou dragen. Hij bedoelde daarmee: kort en sexy. Wat uiteraard zeer ongepast is voor zo'n evenement. Terwijl ik mijn bedenkingen hierover had, zei ik hem wanneer dat was. Toen vertelde hij me doodleuk dat hij op vakantie zou gaan, met een vriend en meisjes die de vriend in kwestie zou meenemen. Als ik hem moet geloven kende hij de meisjes niet. Hij had ze nog nooit ontmoet en zo.
    Ik zei: Die meisjes gaan sowieso iets met je proberen.
    Hij: kweeni.
    Ik: Zou je daarop ingaan?
    Hij: geen idee.

    En daarna escaleerde het gesprek. Want natuurlijk werd ik pissed toen hij zei dat ik hem een goede reden moet geven waarom hij niets zou mogen doen omdat we niet samen zijn. En ook zei hij dat als man je nooit zeker kan zijn dat er niets gebeurd op een vakantie, zeker als je wat te veel op had.

    Natuurlijk snap ik ergens zijn standpunt. We zijn niet samen. Maar zoals jullie gelezen hebben zat hij me wel doodleuk te vertellen misschien iets voor me te voelen en dat hij een kind met me wilt.

    Dus we kregen ruzie, grote ruzie. Weken spraken we niet tegen elkaar, uiteindelijk blokkeerde ik hem op facebook want ik had hier allemaal genoeg van. Opeens stuurde hij me, niet lang daarna, een sms met: Wauw
    Het was een verhit gesprek. Het ergste vond ik dat hij de rollen begon om te draaien en zei dat ik niets om hem gaf door zo te doen. Dat het misschien wel waar was wat hij allemaal had gezegd over dat hij iets voor me voelde en dat ik hem dan nu erg behandelde. En dat als hij het voor de seks deed, waarom hij nu nog zou sturen. Ook zei hij: Je verwijt me gewoon dingen waar je zelf schuldig aan bent. En toen ik hem vroeg waar ik schuldig aan ben zei hij: aan bijna alles waar jij mij van beschuldigd.

    Het gesprek was dus niet heel vriendelijk en het eindigde in: bye. Weken spraken we niet, misschien bijna een maand. Toen hij plots terug een sms stuurde. Over dat hij het jammer vond dat het zo geëindigd was en dat we een goede vriendschap hadden dat een mooier einde verdiende. Hij zei dat dit bericht niet bedoeld was mij terug te winnen, en ook dat het nooit zijn bedoeling was te manipuleren, misleiden of liegen. Dat hij ook wat overdreven heeft in de dingen die hij gezegd had maar niet goed weet hoe dat komt. Ook zei hij dat hij me gemist had en veel aan me gedacht had.

    En nu ben ik bij de dag van vandaag. Ik praat terug met hem en ik weet niet of dat correct van me was. Aangezien ik denk dat hij me wel degelijk manipuleert. Toch kan ik niet goed afstand van hem nemen en voel ik me radeloos. Omdat ik jammer genoeg veel om hem geef... Ik heb nu alle negatieve dingen opgesomd maar er zijn ook zeker positieve dingen.

    Maar wat zouden jullie doen in mijn plaats?

    Smyth schreef:
    Dit alles vind ik behoorlijk alarmerend en ongezond. Net of hij je allerlei dingen wil laten doen, zodat je afhankelijk van hem wordt, maar als je die dingen niet wil dan dreigt hij met iets wat ook niet fijn vindt. Dit alles schreeuwt in mij dat je dit beter kan laten stoppen, kies voor jezelf, voor je waardigheid.

    Precies. Eindigen die hap.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Zoiets heb ik ook gehad met mijn ex. Ik wilde hem maar niet loslaten want ik hield zoveel van hem. Zelfs toen hij vreemd ging lukte het niet. Toen had ik hem op een dag geblokkeert, werd mijn 'beste vriend' mijn liefde en ben ik die sukkel van een ex totaal vergeten.

    Dit is totaal niet gezond en ik zou niet intrappen van wat hij zegt, hij is al je liefde niet waard. Het is moeilijk om hem los te laten, maar ooit vind je wel een keer je echte liefde, die WEL om je geeft.

    Hij is misschien wel aan kinderen toe, maar jij nog niet?
    Bij het lezen hiervan zou ik al denken dat jullie maar het beste jullie eigen weg kunnen gaan en niet meer samen. Een kind is erg levensbepalend. Dat geldt niet alleen voor vrouwen maar ook voor mannen.

    Hij bedenkt zich op het moment waarop je iets samen met hem afspreekt omdat hij mogelijk inziet van wat hij eigenlijk wou, niet kan omdat het e.a. jou niet ligt.
    Wat ik zo lees weet hij zich niet handig uit te drukken dus gaat hij maar switchen.

    Een hoop verwijten en frustraties. Je bent toch in de 1e plaats bij elkaar voor het plezier lijkt mij. Als dat er niet meer is...

    Ik trek geen partij, maar voor mij is duidelijk dat jullie niet bij elkaar passen.
    Onthou de leukere momenten met hem, maar zet er een punt achter. Jullie zijn gewoon niet elkaars ware.

    Ik heb alleen je verhaal gelezen en niet de reacties van de mensen dus idk of dit al gezegd is.


    Hij geeft je een hoop narigheid, veel negatieve gevoelens en wat het lijkt haast geen goede. Als je zegt "In januari heb ik tot grote spijt mijn maagdelijkheid aan hem gegeven." Dan moet dat in principe al duidelijk maken dat het niet helemaal goed zit.

    Ik denk dat je hem moeilijk los kunt laten, omdat je hem erg leuk dacht te vinden en omdat je je maagdelijkheid aan hem hebt gegeven - zoiets wordt gezien als speciaal en daar hechten we misschien onbewust heel veel waarde aan. Het is natuurlijk jammer dat je het contact verbreekt met wie je voor het eerst zo'n moment hebt gedeeld, maar je moet goed op onderzoek gaan in je gevoelens. Zijn er meer negatieve dan positieve gevoelens en daarbij, stel dat je er nog moeite in zou willen stoppen, denk je echt dat dat zijn vruchten af gaat werpen? Dat de jongeman in kwestie ineens aardig doet, ineens anders wordt en je ineens het hof maakt??

    I'm sorry maar dat wordt m niet. Hij verandert niet. Als het een player is die "kweenie" zegt of meiden iets met hem gaan proberen, of als het een vent is die jou manipuleert, of als het een jongen is die seks gewoon lekker en leuk vindt: dat ga je de komende maanden (en misschien jaren) niet veranderen.

    Ga op zoek naar je ware gevoelens en dan denk ik dat het al heel duidelijk wordt. Als je hem echter achter laat, betekent het niet dat je niet mag "rouwen". Je bent iemand verloren, iemand waar je veel moeite in hebt gestopt, iemand die je heel leuk vond, iemand waarmee je voor het eerst seks had. En daar mag je best een tijdje somber over zijn.

    Je mag me altijd een berichtje sturen xx


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    @Topicstarter,
    Ik heb nog eens nagedacht en ik krijg steeds meer de indruk dat deze jongen eigenlijk zo'n sterke kinderwens heeft dat hij eigenlijk nu al de baby op nr1 heeft en jij komt op een 2e plaats. Het maak niet uit of dit kind al geboren is of alleen (nog) in zijn hart leeft. Hij houdt nu al meer van zijn baby dan van jou.

    Sommige mensen willen in de 1e plaats kinderen en niet zo zeer een partner. Dat is meer een bijzaak. Dit kunnen zowel mannen als vrouwen hebben.

    Jij wil nog geen kinderen. Dat alleen al zegt genoeg. Jullie passen niet bij elkaar. Hij kan beter een relatie aangaan met een jonge vrouw die net als hij al aan een baby toe is en niets anders dan dat wil.

    Dat ik van mening ben dat het veel beter is dat niemand nog ooit aan kinderen zal beginnen (wereld die toch naar de klote gaat enzo), neemt niet weg dat ik wel die indruk van die jongen krijg. Hopelijk vinden mensen met een kinderwens nog een andere zingeving om zich compleet te voelen inplaats van vader of moeder worden.

    [ bericht aangepast op 16 juni 2017 - 16:27 ]

    Yukimura schreef:

    Lieve meid, zoek alsjeblieft een guy die helemaal crazy about you is. Dat verdien je. Deze dude is jouw liefde, tranen en attentie niet waard.
    Ook als zijn intenties wel goed zijn, is dit geen gezonde relatie. Als ik jou was zou ik -hoe moeilijk ook- dit hoofdstuk afsluiten voordat het foutloopt. De dingen als de foto's en je maagdelijkheid kun je helaas niet meer terugdraaien, maar je kunt er wel een punt achter zetten voordat er meer dingen gebeuren waar je heel veel spijt van gaat krijgen.
    Zeg tegen hem dat het klaar is, blokkeer hem en pleur zijn nummer van je telefoon. Zo raak jij ook niet meer in de verleiding.
    Heel veel liefs en succes!


    Dit!


    "Nice is different than good." CORPSEHUSBAND > SCORPIO

    Je had beter die foto niet online kunnen sturen. Iemand die echt om je geeft heeft meer belangstelling om jou innerlijk in plaats van uiterlijk. Je moet grenzen naar jezelf stellen en beetje hart zijn als je nog niet aan toe bent. Maar als hij alleen geïnteresseerd is in jou seksualiteit dan is de kans groot dat hij een fuckboy of player is. En als hij jou echt Manipuleert dan kan je deze volgende zinnen zeggen:

    "Jammer dan, maar het antwoord is nee."
    "Jammer dat je zo over me denkt."

    Stel hij meer persoonlijke vragen aan jou dan andersom. zet een hal bij en leer zelf ook vragen te stellen.