[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O1 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine maar beruchte school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite, al kan het leven van beide nooit helemaal perfect zijn.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar? Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden? Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School •
~ Isabella Eleana Thomassen|17||1.2 - Tormienne
~ Juliyet Halle Kensington|18|Queen Bee/Upperbitch|1.3 - Marlow
~ Danaë "Dena" Melite Eiragos|17|The slut|1.1 - Bathsheba
~ Madison Sofie Caldwell|18|Wildchild|1.6 - Tormienne
~ Roxanne “Roxie” Kinsey .....|18||1.9 - Obeah
~ Bella Georgina Lodge|17|New Girl|1.9 - Campeon
~ Jake Nathaniel Colfer|18|It-Boy|1.2 - Phorthos
~ Isaiah Felix Fuller|17|Social butterfly|1.3 -GreenIight
~ Colin Graham Lewlyn|18|Heartbreaker|1.5 - Obeah
~ Hero Dominic Zimmermann|18|rich kid|1.8 - Ziegler
~ Sebastian Ambroise Nelson|18|Cheerful faker|1.8 - Mouli

• Tieners van Jefferson High •
~ Tallulah Cassidy Fowler|18|Youtubing troublemaker|1.2 - Phorthos
~ Sarah Archer|18|Teenage Dirtbag|1.4 - Sempre
~ Annabeth Ashtyn Oksana|17|Levengenieter/Dealer|1.6 - Sestra
~ Jazmín Valeria Fuensanta|19||1.8 - Virago
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal|1.1 - Campeon
~ Dantae Cross|19|(Street)Fighter|1.4 - Virago
~ Zigmund Richard Powers|17|Troublemaker|1.3 - Ziegler
~ Owen Bell|18|Badboy/stoner/skater|1.3 - h1gh
~ Miska Sepi Castle|17|Gypsy Nerd|1.6 - SebastianVerlac
~ Sami Abdalla|19|Bende/mysterie|1.7 - h1gh

• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden per post
~ Geen perfecte personages
~ Hou het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft een week staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ situaties zijn toegestaan
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Het liefst een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Team •


• At the moment •
Het is woensdag 10 oktober, iets minder dan een maand geleden is Jefferson High afgebrand. Het is een week geleden dat zowel leerlingen van Jefferson High als Willow Creek te horen hebben gekregen, dat ze op Willow Creek High School terecht kunnen. Dit zal een grote verandering zijn voor iedereen. Twee compleet verschillende groepen komen samen en daarnaast is Willow Creek heel veel malen groter dan Jefferson High. Op het moment begint het derde lesuur bijna. Leerlingen van Jefferson High konden het vorige uur hun boeken, roosters etc. ophalen en voor de leerlingen van Willow Creek gelde gewoon het normale rooster.
Weer: Het is op dit moment 18 graden en er is volop zon, er zijn slechts enkele wolken in de lucht te zien en er is een lichte wind.

[ bericht aangepast op 24 sep 2017 - 21:04 ]

---

El Diablo.

Dat ik hier totaal geen zin in had, was een enorme understatement. Ik kon mijn tijd wel beter verdoen dan tussen de rijke kakkertjes zitten van Willow Creek -met een paar uitzonderingen misschien-. In de bende zouden ze mijn aanwezigheid beter waarderen dan hier, waar het grootste probleem dat je kan hebben een gebroken nagel is of een plukje haar dat een milimetertje verkeerd zit. Als het echt een dramatische dag is, een vlekje op je schoenen. Met een diepe zucht gooi ik mijn autodeur dicht, net iets te hard waardoor de hoofden van wat Willow barbies die buiten zitten ietwat verschrikt omhoog schieten. Iets waardoor ik kort met mijn ogen rol en nog een diepe hijs neem van de sigaret die tussen mijn lippen bungelt. Als ze hier al van schrikken staat ze nog iets te wachten zodra Jefferson de school overneemt, iets waar ik al van uit ga. Het is net natuurlijke selectie. De sterkste staat aan top en deze barbies zullen dat nooit zijn.
Met dezelfde kracht waarmee ik mijn autodeur dicht sloeg, duw ik nu de deur naar binnen open. Iets waardoor die ook met een klap tegen de muur gaat, al klinkt het iets minder hard. Rooster en boeken, boeken die hoogstwaarschijnlijk net zoals op Jefferson mijn kluisje zullen vullen. Zo gezegd zo gedaan. Toen ik de stapel kreeg liep ik recht naar mijn kluisje waar ik ze in gooide. Ik was qua school zeker geen net persoon, al verschilde dit eigenlijk niet veel van de meeste situaties. Het enige waar ik eigenlijk goed mee organiseerde was mijn dealen en ander werk in de bende. Nu pas neem ik een kijkje op mijn rooster en gelijk verlaat een geërgerde zucht mijn mond. Scheikunde. Als er iets is wat ik niet kon, dan was het scheikunde. De neiging om dit uur te skippen was groot, al gaf dat natuurlijk geen al te goede eerste indruk. Niet dat dat mij veel kon schelen... Ach, ik kijk wat er zit. Bevalt het me echt niet, loop ik net zo snel weer weg. Na even zoeken heb ik het lokaal gevonden en loop nonchalant naar binnen. Ik spot al meteen weer een barbie clique, tot mijn blik valt op een bekend gezicht. Dena. Gelijk valt er een grijns op mijn gezicht en ik loop naar de plek naast haar. Een andere jongen wou er net zitten, maar ik kijk hem aan met een opgetrokken wenkbrauw en pak vervolgens zelf de stoel waar ik op ga zitten. 'Heya princess.' grijns ik en sla nonchalant en losjes een arm om haar schouders. 'Nu al vrienden gemaakt Danaë? Jij durft.' hoor ik de leraar lachen en ik kijk hem kort aan met een koele blik. Zo'n type... 'Juist ja...' mompel ik not amused en richt dan mijn blik weer op Dena. 'Ik hoop dat jij je boeken hebt? Ik wil echt eens een goede leerling zijn.' zeg ik zacht en sarcastisch, weer een brede grijns op mijn lippen.

[ bericht aangepast op 28 mei 2017 - 20:28 ]

---

El Diablo.

---

---

17 Years | Willow Creek | Social Butterfly | Canteen Om eerlijk te zijn wist Isaiah niet precies wat hij ervan vond wat er vanaf vandaag allemaal leerlingen van Jefferson High bij hen op school kwamen. Jefferson high was een school gelegen in een slechter deel van de stad en volgens alle geruchten die Isaiah door de jaren had gehoord was iedereen op die school stuk voor stuk onhandelbaar. Nou was dit hoogstwaarschijnlijk wel een beetje overdreven, maar Isaiah dacht na alles wat hij jaren lang had aangehoord dat ze er inderdaad iets minder goed opgevoed waren dan de leerlingen van Willow Creek. Hoewel daar ook genoeg rotte appels tussen zaten. Isaiah was in ieder geval niet direct van plan om zich onfatsoenlijk te gedragen tegenover de nieuwe leerlingen en vond het dan ook niet zo'n groot probleem dat deze leerlingen er bij kwamen. Veel speciaals werd er niet gedaan voor de leerlingen en tot Isaiah zijn teleurstelling moest hij dan ook gewoon les volgen volgens het normale rooster. Wat inhield dat Isaiah net van zijn wiskunde les vandaan kwam toen hij langs de kantine liep en daar iemand zag staan die hij nog nooit had gezien. Willow Creek was een enorme school, maar Isaiah had het toch het gevoel dat hij in ieder geval iedereen van zijn eigen leeftijd bijn gezicht kende. Het meisje wat nu in de kantine stond had Isaiah echter nog nooit eerder gezien. Nou was het altijd nog mogelijk dat ze wel bij hen op school zat, maar Isaiah was bereid de blunder te maken en liep op de jongedame af. De paar minuten die hij kwijt was om met haar te praten kon hij wel missen, dan kon hij daarna naar zijn les vertrekken. 'Hey,' begon Isaiah opgewekt toen hij naast haar stond. 'Jij komt toch ook van Jefferson high of niet?' Vriendelijk glimlachte Isaiah naar de jongedame, waarna hij haar even iets beter bekeek. 'Als iemand die al langer hier rond loopt ben ik bereid je iets van een rondleiding te geven als het nodig is.' zei Isaiah, terwijl hij zijn ogen weer omhoog liet glijden om de jongedame aan te kijken. 'Tenminste als je iets nodig hebt trek je maar gewoon aan de bel ofzoiets.'

[ bericht aangepast op 28 mei 2017 - 20:41 ]

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Mt

---

We've lived in the shadows for far too long.

---

I'D TELL YOU TO GO TO HELL BUT I DON'T WANT TO SEE YOU THERE Zig draaide zich weg van de deur van het lokaal om weg te lopen, maar verder kwam hij niet. Hij botste namelijk bijna meteen tegen iemand op. Een geïrriteerde grom verliet zijn mond, maar zijn geprikkelde humeur verdween algauw toen hij oog in oog stond met Owen. Hij had verwacht dat er een of ander rijkeluis kind van de school voor zijn neus zou staan. Hij liet een zucht ontsnappen. Vanaf de andere kant van de gang zag Zig Tyler aan komen lopen, maar hij wist geen oogcontact met zijn vriend te maken. De jongen verdween dan ook snel het lokaal in.       Zig lachte niet om de flauwe opmerking van Owen. Dat was Owen ondertussen al wel gewend. Zig was misschien zelf wel een grappenmaker, hij kon flauwe opmerkingen van anderen lang niet altijd waarderen - zeker niet als hij weer in een slechte bui was en dat was nogal regelmatig. Zig zag hoe Owen naar binnen keek en toen hij vervolgens een opmerking maakte over de kledingkeuze van Dena, wist hij precies waar de jongen naar gekeken had. Dat Zig regelmatig het bed in dook met Dena, betekende niet dat hij haar beschouwde als een vriendin.       ‘Iemand ziet er weer erg gewaagd uit vandaag en daar zul je me niet over horen klagen vandaag,’ zei Owen. Zig rolde ongeïnteresseerd zijn ogen. 'Ik heb weer een dag, man.' zei hij daarna geheel emotieloos. Owen wist wat dat betekende: Zig was extreem prikkelbaar en dat kon leiden tot nare situaties. Tegenwoordig voelde Zig zijn eigen buien beter aan komen en kon zijn vriend dan ook waarschuwen, zodat hij Zig uit de buurt van bepaalde personen en situaties kon houden. 'Maar inderdaad, laten we gaan zitten.' zei Zig vervolgens. Hij wandelde het lokaal in. Hij keek voor een seconde naar Dena, maar liet geen duidelijke emotie los. Hij plofte neer op een tafeltje.       'Hey, Ty,' groette hij Tyler. 'Mijn wilde weekend?' vroeg hij vervolgens aan Owen. 'Weinig gedaan. Ruzie gehad met Sofia en Lesley,' sprak hij over zijn pleegouders. 'Hoe is het met jou? Nog wijven gehad?' ROW ROW ROW YOUR BOAT GENTLY THE FUCK AWAY FROM ME

[ bericht aangepast op 28 mei 2017 - 21:10 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

.

[ bericht aangepast op 11 dec 2021 - 16:41 ]

17 • The slut • Willow Creek • Cheerleader • Classroom • Alone • Outfit Ik tik wat afwezig met mijn pen op mijn tafel als ik ineens iemand in de deuropening zie verschijnen: Zig. Hij verdwijnt meteen weer zodra hij mij ziet en ik schud mijn hoofd. Pussy. Ik heb het met veel jongens gedaan, maar ik heb weinig zulke gevallen als hem gehad. Het is overduidelijk dat hij op jongens valt, maar blijkbaar heeft hij liever elk weekend tegen zijn zin seks met mij dan dat hij toegeeft dat hij daar totaal geen plezier uit haalt. Ach. Zolang ik er maar plezier uit haal. Niet veel later komt Zig weer terug, dit keer vergezeld met Owen, die geen moeite doet om zijn blik naar mijn borsten te verbergen. Ik ga wat meer naar voren hangen zodat ze nog iets duidelijker zichtbaar zijn en speel met mijn haar terwijl ik mijn ogen over Owen's lichaam laat glijden. Nee, ik vind het zeker niet erg dat deze twee bij mij op school komen. Drie, trouwens, want Tyler komt ook binnen gelopen. Ik haal een hand door mijn lange haren. Nog beter. Tyler komt naast me zitten. De jongen waarvan hij zojuist de plek gestolen heeft kijkt nogal beteuterd en ik lach zachtjes.       'Heya princess.' Hij slaat zijn arm om mij heen en ik kijk hem aan.       'Nu al vrienden gemaakt Danaë? Jij durft,' hoor ik dan de leraar roepen. Ik lach hardop.       'Altijd, meneer, wie wil nou niet mijn vriend zijn?' zeg ik en ik schenk Tyler een knipoog.       'Juist ja...' mompelt Tyler, die de opmerkingen van de leraar niet echt lijkt te waarderen. Ach ja, niet iedereen kan zo "cool" zijn als wij zijn en het is een beetje sneu dat deze docent het probeert, maar dan hebben we in ieder geval iets om om te lachen. Ik ga toch wat meer rechtop zitten als ik merk dat Owen niet de enige is die mijn décolleté inkijkt. Ik kijk de docent met een frons aan. Zelfs Dena heeft een grens en die ligt flink onder achtenveertig jarige scheikunde docenten. 'Ik hoop dat jij je boeken hebt? Ik wil echt eens een goede leerling zijn.' Ik kijk Tyler aan en lach.       'Boeken? Sorry schat, maar de enige reden waarom ik naar deze les ben gekomen is om de berekening te maken hoeveel van deze jongens ik in één weekend kan doen. Niet om...,' ik kijk op het bord en frons, 'de samenstelling van... wat dat dan ook mag zijn te ontdekken.' Ik haal mijn schouders op en zak wat achteruit. Ik kijk toe hoe Owen en Zigmund naast ons gaan zitten. Ik hoor Zig luidruchtig vragen hoeveel "wijven" Owen dit weekend heeft gehad en rol mijn ogen. Ik leun richting de jongens en kijk Zigmund onschuldig aan. 'Hey Ziggie, hey Owen... ik ben ook wel benieuwd naar hoeveel "wijven" Zig gedaan heeft,' zeg ik, waarbij ik extra overdreven met mijn wimpers knipper. 'Hoewel...' ik leun weer naar achter en speel wat met mijn lange nagels, 'ik me kan voorstellen als dat nummer deze jongens nogal tegen zal stellen.' Het is niet dat Zigmund hem überhaupt omhoog zou krijgen, ook al zou hij het vooral elkaar krijgen om een meisje te scoren. 'Of heb je eindelijk iets gevonden wat het wel voor je doet. You can tell us. We don't judge.' “Oh darling, go buy a personality.”

[ bericht aangepast op 28 mei 2017 - 21:48 ]

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Naam: Tallulah Cassidy Fowler. "The canals are freezing baby." |Student at Jefferson| | Anarchistic troublemaker| With Sarah @Scheikunde Het duurde even voor ik al mijn spullen netjes in mijn kluisje had zitten, maar toen het eenmaal gelukt was keek ik met een trotse glimlach naar de absolute bende die ik er nu al van gemaakt had. De deur hing alweer vol met foto's, aandenkens en een calender met daarop alle conventies en concerten waar ik binnenkort heen zou gaan. Ik knikte tevreden terwijl ik het kluisje dicht deed en mijn tas over mijn schouder gooide. Nu al helemaal klaar mee. Om het nog beter te maken was het eerste uur dat ik op deze school mee zou maken scheikunde. Ik was niet slecht in scheikunde, of in welk vak dan ook als ik heel eerlijk was, ik had gewoon geen concentratie of interesse in school. Dat maakte het vaak pittig lastig, vooral omdat ik ook wist waar mijn interesses wel lagen. Ik liep richting het wiskunde verhaal voor het eerste uur, waar ik Sarah zag. Meteen verscheen er een glimlach op mijn gezicht terwijl ik naar haar toe rende. Ik prikte in haar zij zodra ik bij haar was en ging daarna voor haar staan. "En zin in om weer gezellig naar school te gaan? Of branden we deze school ook gewoon af?" grapte ik, terwijl ik met een knipoog het scheikunde lokaal in liep. Ik leunde tegen de muur terwijl ik Sarah met een glimlach aankeek.

[ bericht aangepast op 28 mei 2017 - 22:40 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

MT

---

chaos makes the muse

Naam: Jake Nathaniel Colfer. . "Just another prettyy face, but I want one more taste." | Student at Willow Creek | At Scheikunde w/ Ann | It-boy | Ik had mijn aandacht niet bij Du kunnen houden. Het vak was ongelovelijk simpel en er was maar weinig biologie waar ik oprecht geïnteresseerd in was. Dit resulteerde in het feit dat ik mijn boek niet terug in mijn tas hoefde te doen, aangezien deze nooit mijn tas verlaten had. Ik was dan ook maar al te blij toen de les afgelopen was. Niet dat Scheikunde beter was. Ik besloot even langs de kantine te gaan om even snel een flesje drinken te halen voor ik opgsloten zou zitten in het scheikunde lokaal. Gelukkig was dat pas over een uur en aangezien ik geen Duits had kon ik eerst het een en ander regelen als het ging om dingen die ik wel belangrijk vond. Er was niks dat deze dag nog kon verpesten nadat ik vanmorgen mijn vader zover had gekregen om zijn condo een weekendje aan mij te lenen voor een halloweenfeest eind deze maand. Als er iets was dat mij gelukkig maakte was het de mogelijkheid om een feest te geven. Ik zuchtte gelukkig terwijl ik richting het scheikunde lokaal liep. "Heey pretty," glimlachte ik naar Ann toen ik langs haar het lokaal in liep. "Ik was even helemaal vergeten dat ik vanaf vandaag de kans krijg om jou elke dag tegen te komen." Ik knipoogde en ging naast haar lopen. "Teleurgesteld dat je weer super gezellig naar school mag gaan vanaf vandaag? Of valt het wel mee?"

[ bericht aangepast op 28 mei 2017 - 22:43 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Owen Bell in class with zig, dena, tyler Toen Zig niet lachte om mijn grap had ik pas door hoe stoned hij eigenlijk was want ik vond hem zelf hilarisch– al was het zeldzaam als Zig om mijn grappen lachte. Alvorens na een ongeïnteresseerde oogrol van Zig waren de woorden dat hij zijn dag niet had onnodig geweest, dat had ik namelijk allang door gehad.       Echter zei ik niks en wandelde met hem mee het lokaal in nadat ik zwijgend naast hem ging zitten, ik had nog even zijn blik gevolgd naar Dena en grinnikte zachtjes toen ik weer opkeek naar Zig die nog steeds even gehumeurd naast me zat.       ‘Mijn wilde weekend? Weinig gedaan. Ruzie gehad met Sofia en Lesley.’ Zijn pleegouders, Owen wist maar al te goed hoe vervelend dat zou moeten zijn en knikte daarom maar. Voordat hij een flauwe grap zou maken in de richting van; ‘dan zoek je toch andere’ had hij die maar ingeslikt, die zou hij al helemaal niet waarderen.       ‘Hoe is het met jou? Nog wijven gehad?’ Ik schudde mijn hoofd en haalde alvorens mijn schouders op, het was niet dat veel meiden zin hadden in mijn latenight-bootycall. Echter over de duivel gesproken kwam de enigste persoon die daar waarschijnlijk wel mee had ingestemd over haar stoel geleund om wat tegen ons te zeggen.       Nieuwsgierig keek ik haar kant op, ‘hey Ziggie, hey Owen. . . Ik ben ook wel benieuwd naar hoeveel ‘wijven’ Zig gedaan heeft.’ Ik fronste en keek nu naar Zig, zo nieuwsgierig was ik daar nooit naar– de zaken van mijn vrienden waren niet mijn zaken en dat vond ik wel prima zo. Ondanks dat kon ik nog weleens opscheppen over wat, wie en waar.       ‘Hoewel. . . Ik kan me voorstellen als dat nummer deze jongens nogal tegen zal stellen.’ Ik schudde mijn hoofd zachtjes lachend en bestudeerde Dena voor ik me af vroeg waar al die nieuwsgierigheid plotseling vandaan kwam. Hoe dan ook, haar nonchalante houding gaf me bepaalde kriebels.       ‘Of heb je eindelijk iets gevonden wat het wel voor je doet. You can tell us. We don’t judge. Ik gaf Zig met mijn voet een zacht stootje onder de tafel over het feit dat hij dit maar niet té serieus moest nemen, ‘geloof me Dena, Zig krijgt meer wijven dan hij echt wilt vertellen– toch Zig? Jullie vrouwen hebben vast geen idee wat hij allemaal kan.’       Ik haalde mijn schouders op en realiseerde dat wat ik zei wel erg intiem klonk; ‘ik heb het natuurlijk zelf niet met hem gedaan– ik bedoel. . . Nee. Ik val niet op jongens.’ Ik wuifde het weg, hopend dat het onderwerp maar vanzelf weg zou waaien.       ‘Dus. . . Dena,’ mijn hand plaatste ik op haar been en na nogmaals een korte blik op haar decolleté knikte ik naar mijn broekzak, ‘ik heb nog wat wiet, als je geïnteresseerd bent tenminste.’       Mijn blik ging terug naar Zig die zijn blik nu op onweer had staan, ‘het was maar een grapje hé,’ siste ik hem toe voor ik naar de jongen naast Dena keek. Tyler– Veel had ik niet met hem maar Zig daarentegen wel, ik gaf hem daarom ook maar een vriendelijk knikje want ruzie zocht ik ook niet met hem.       ‘Jij bent ook niet erg spraakzaam, Santiago– wie heeft jou gekwetst?’ Ik was erg in de stemming om ongepaste, flauwe grappen te maakte en ik gaf de schuld aan de joint van vanmorgen. Ik maakte me er geen zorgen om maar de zorgen namen toe bij de dodende blik van de jongen links. Soms wou ik dat hij zijn woede wat beter onder controle had maar wie was ik om naar zijn problemen te luisteren?

---

Everything is illuminated by the light of our past.

MT.

---

Some people in your life come as blessings, others come in your life as lessons.

Hoewel de klok pas net 11 uur had geslagen was ik er al klaar mee. Ik hoorde hier niet thuis. De boeken die een of andere vrouw in mijn handen had gedrukt had ik in een open staand kluisje geduwt. Hoewel de freshman luidskeels begon te klagen had ik slechts mijn ogen gerold waarna ik was doorgelopen. Het enige wat ik nu nog bij me had was het rooster en mijn rugzak — die overigens ook niet bepaald gevuld was.       Naar mate ik dichter bij het lokaal kwam begon ik mezelf steeds meer af te vragen waarom ik überhaupt op weg was naar de les. Het was immers niet dat ik iets om de opgelegde aanwezigheidsplicht gaf. Het was pas toen ik Cas op me zag afrennen dat ik besefte dat zij de reden was. Of nou ja, niet alleen Cas maar al mijn vrienden van Jefferson. Hoewel de school me gestolen kon worden waren de vriendschappen die ik daar had opgebouwd erg belangrijk voor mij.       "En zin in om weer gezellig naar school te gaan? Of branden we deze school ook gewoon af?" Grapte de blondine waardoor ik ook moest lachen. We liepen samen het lokaal binnen en in tegenstelling tot de meesten nam ik plaats op een tafel terwijl Cas tegen de muur leunde. Ik liet mijn tas met een plof op de grond vallen en wendde mij tot de Cas zonder iets aan te trekken van de docent.       "Misschien moeten we hier iets originelers proberen, de papa's en mama's zullen vast zonder morren hun portemonee trekken als ze horen dat deze school is afgebrand." Mijn ogen gleden even over de leerlingen, waarbij mijn gezicht zo nu en dan in afschuw vertrok bij het zien van de nette kleding, dure horloges en arrogante blikken.       "Ahum."       Wat traag verplaats ik mijn blik van Cas naar de docent die bij ons was komen staan. Hoewel er een glimlach op de lippen van de man geplakt stond was het duidelijk dat hij er moeite voor moest doen. In plaats van te reageren trok ik echter vragend mijn wenkbrauw op.       "Zouden jullie plaats willen nemen?" Na een korte stilte leek hij te beseffen dat er weinig beweging in ons zat om vervolgens te zuchten. "Op de stoelen."       Een grijns verscheen op mijn lippen waarna ik deed wat hij ons had gevraagd. Maar dat weerhield mij er niet van om me naar Cas toe te draaien en de docent weer de rug toe te keren.       "Maar even serieus, wie denk jij dat de school in de fik heeft gezet? Owen? Tyler? Of misschien Zig?" ««« She's whiskey in a teacup »»»

[ bericht aangepast op 28 mei 2017 - 23:56 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Wanneer ze zichzelf er eindelijk van heeft overtuigd dat ze toch echt een keer haar bed uit zal moeten komen, wierp ze een korte blik in de spiegel. Haar lange blonde haar hing in slierten naast haar gezicht en onder haar ogen hadden zich donkere kringen gevormd. Met een zucht sloot ze even haar ogen, ze had kunnen weten dat ze de vorige avond niet zo laat had gaan slapen. Er zal flink wat make-up nodig zijn, wilde ze in staat zijn nog een beetje een goede indruk te maken. Niet dat het haar echt veel kon schelen hoe de leerlingen van Willow Creek over haar zouden denken, waarschijnlijk waren het toch vooral snobs die hun mening allang klaar hadden.       Snel liep ze richting de badkamer terwijl ze onderweg haar benodigde spullen met zich mee griste.       Niet veel later bekeek ze vluchtig het resultaat van haar gehaaste werk in de spiegel. Haar blik bleef even hangen bij haar kleding. Een zwarte skinny jeans, haar favoriete zwarte blouse en een spijkerjasjes. Het was behoorlijk basic, maar ze had het idee dat het er wel mee door kon. Als laatste deed ze haar make-up, haar en sieraden.       Snel pakte ze haar tas en haastte zich de trap af. Eten zou ze op school wel doen en zonder iemand gedag te zeggen liep ze naar buiten en reed op haar scooter naar Willow Creek. Ze kon er nog steeds begrijpen dat mensen dit als een goed plan hadden gezien.       Daar aangekomen liep ze, binnensmonds vloekend, op hoog tempo langs de lokalen, wat was ze op dit momenr blij dat ze haar oude sneakers had aangetrokken en niet de hoge hakken die ze eerst van plan was aan te trekken. Ze had geen idee hoe ze bij het lokaal moest komen waar ze haar rooster en boeken kon halen, maar na een tijdje zag ze een groepje dat ze herkende van Jefferson uit een lokaal komen waar ze al zeker twee keer langs was gelopen. Voorzichtig keek ze het lokaal binnen en toen duidelijk werd dat dit het lokaal was waar ze zijn moest, voelde ze een gevoel van opluchting door haar lichaam gaan.       Nadat ze haar spullen in haar tas had gepropt, vervolgde ze haar weg rustig. Haar les zou voorlopig nog niet beginnen, dus had ze alle tijd om even aan de grootte van de school te wennen. Ze miste Jefferson nu al, ookal kon je dat ook niet bepaald geweldig noemen.       In de verte zag ze een blond meisje staan, iemand die ze uit duizenden zou kunnen herkennen. Snel rekende ze de bosbessenmuffin en het flesje water af en begon ze richting Cadi te lopen. Toen ze dichterbij kwam, zag ze dat Cadi stond te praten met iemand van Willow Creek. Even fronsde ze haar wenkbrauwen en liep toen naar het tweetal toe. 'Kijk eens wie we daar hebben.' Grijnsde ze naar Cadi. 'En wat ben ik blij je te zien. Ik ben hier pas net aangekomen en het is nu al een chaos. Wat is dit voor een gebouw, je kan niet anders dan verdwalen.' Als ze merkt dat ze begint te ratelen, bijt ze kort op haar lip. 'Sorry,' zegt ze lachend.

---

chaos makes the muse

---

Haar hakken klonken luid op de vloer van de hallen van Willow Creek. Het derde lesuur ging bijna beginnen en waar was Juliyet? Juist ja, aan de andere kant van deze enorme school. Ze stapte stevig door, wetende dat als ze niet zou opschieten, haar plek naast Dena ingenomen zou worden door een van de vele jongens op deze school met wie ze ooit een keer, drie jaar geleden, het bed had gedeeld.       Enkele verwensingen richting de school werden al mompelend uitgesproken, terwijl Juliyet door de gangen heen liep. Ze duwde enkele jongere leerlingen aan de kant en deed niet eens de moeite om te kijken of ze niet toevallig iemand zojuist een hersenschudding had gegeven. Ze begroette enkele mensen die ze tegenkwam en wel okay-mensen vond, waarna ze eindelijk in de buurt kwam van het klaslokaal waar ze moest wezen. Ze hadden nu scheikunde, een vak waar Juliyet nu niet al te vrolijk van werd. Het was niet alsof ze geen drol van het vak snapte, het interesseerde haar gewoon niet. Het interesseerde haar niet hoe reactieschema’s werkten, of hoe je structuurformules maakte. Haar interesses lagen ergens anders. Daarnaast zou dit ook het eerste uur zijn met de mensen van het afgebrande Jefferson High, nog een reden om niet uit te kijken naar dit lesuur.       Zodra Juliyet eenmaal bij het klaslokaal gearriveerd was, opende ze de deur en zette ze enkele stappen naar binnen. Zoals verwacht zat Dena er al, met verschillende jongens om haar heen. Alledrie jongens die ze op het eerste ogenblik niet herkende en dus wel van Jefferson High moesten zijn. Tot haar grote ergernis waren twee van de drie jongens niemand minder dan Tyler en Owen. Dat die twee nog naar school gingen. Wat Julie nog meer irriteerde, was dat Tyler op háár plek zat.       Juliyet zuchtte even en liep toen naar het viertal toe, waarna ze eerst naar Dena keek. "Hey Dae," zei ze en ze gaf haar een knipoog. Daarna liep ze naar Tyler toe en ging ze naast hem staan en legde ze haar hand op zijn tafel. Ze boog voorover en hing nu met haar gezicht voor die van Tyler. “Hey daar eikel, je zit op mijn plek. Opstaan en oprotten. Dank je wel,” zei ze tegen hem, waarna ze Tyler een lieve glimlach gaf.

[ bericht aangepast op 29 mei 2017 - 0:57 ]

---

That is a perfect copy of reality.

.

[ bericht aangepast op 29 mei 2017 - 8:38 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered