• RPG – 250 – Rydell High – Speeltopic • - Speeltopics

Het zijn de ‘60s, het tijdperk van Elvis Presley, The Beatles, Pink Floyd, The Rolling Stones, Marilyn Monroe, Audrey Hepburn, en zo kun je nog wel even doorgaan. Liedjes als Satisfaction en We Can Work It Out worden 24/7 gedraaid op de radio en films als Breakfast at Tiffany's draaien nu in de bioscoop. J.F.K. of te wel Kennedy is op dit moment president van Amerika. In deze periode zijn er allerlei tegenbewegingen gaanden onder jongeren, ook wel jeugdculturen genoemd. De grootste "culturen" zijn op dit moment de hippies en de nozems, die zich elk op hun eigen manier verzetten tegen de maatschappij. Ook de muziek maakt een soort revolutie mee, teksten zijn meer provocerend en aanstootgevend, kijk bijvoorbeeld naar Elvis. Sex, drugs and rock ’n roll. Dat is waar het nu vooral om draait. We focussen ons in deze RPG op het jaar 1962. Alles zal zich afspelen in en om één middelbare school. Ben je een hippie, een nozem, of geen van beiden? Een Beatles of Stones fan? That's all up to you. Welcome to Rydell High

Verhaal Twee scholen in één stad. Meestal levert dit strijd op. In deze RPG is dit precies het geval. Rydell High en Irving Crown High zijn de desbetreffende scholen. Ze hebben compleet verschillende visies op de wereld en al jaren is er een soort rivaliteit tussen de twee scholen. Echter moeten ze een verbond sluiten wanneer Irving Crown High op een dag afgebrand blijkt te zijn. De dader en/of oorzaak is onbekend (hoeft niet noodzakelijk opgelost te worden in deze RPG maar dit kan wel tot spanningen/beschuldigingen leiden tussen de scholen). Er wordt afgesproken dat de leerlingen van Irving Crown High voortaan hun lessen op Rydell High gaan volgen. De RPG begint op de dag dat de leerlingen van Irving Crown High hun eerste dag hebben op de andere school. Hoe zal het aflopen tussen de leerlingen van deze twee compleet verschillende scholen? Zal het alleen maar ruzie worden, of ontstaan er toch onverwachtse vriendschappen (of meer)? “The sky is the limit.” Informatie Scholen Rydell High Rydell High is een liberale middelbare school. Deze school heeft niet een bepaald soort mening over hoe de wereld geregeld zou moeten worden. De leerlingen hebben, als ze überhaupt een mening hebben over de maatschappij, geheel eigen gevormde ideeën. Veel leerlingen hebben zich aangesloten bij een jeugdcultuur. Vergeleken met Irving Crown High is Rydell High nogal een vrije school waar ze over het algemeen niet erg streng zijn, al vinden de leerlingen van Rydell dat soms wel. Irving Crown High Irving Crown High is een conservatieve middelbare school. Men houdt op deze school niet graag van veranderingen en blijft zich het liefst vastklampen aan hoe het nu is. Een phenomeen als een jeugdcultuur is hier amper geaccepteerd – je er bij eentje aansluiten is al helemaal ongebruikelijk – en het gros van de leerlingen is erg braaf. Regels worden niet in twijfel getrokken, leraren hebben het te allen tijden bij het rechte eind, straffen kunnen hier ook vrij zwaar zijn en de school wordt ontzettend streng gevonden door leerlingen van Rydell High, ook al vinden leerlingen van Irving Crown High dit wel meevallen. Irving Crown High kun je zeker als de tegenpool van Rydell High beschouwen. Jeugdculturen Hippies Hippies zijn mensen die zich kleurrijk kleden en zich afzetten tegen de standaard regels. Het leven draait naar hun mening te veel om geld en te weinig om liefde. Bovendien zijn zij tegen geweld, oorlog en discriminatie. Hippies willen juist vrijheid, creativiteit, vrede en een vriendelijke wereld. (Klik hier voor meer informatie) Nozems Een nozem is een type jeugd dat zich zelfbewust en agressief kleedt. Kenmerkend zijn de vetkuif, strakke spijkerbroeken en leren bikerjacks. Meestal verzetten nozems zich tegen de samenleving door onrust te schoppen en problemen te veroorzaken. (Klik hier voor meer informatie) Echter wilt natuurlijk niet iedereen tegen de huidige maatschappij ingaan door mee te gaan met een dergelijke stroming. Topics Rollentopic 1 Praattopic 1 Uniformen Op Rydell High worden er geen uniformen gedragen. De leerlingen komen naar school in hun eigen kleding al is hier natuurlijk wel een dresscode en wordt ongepaste kledij niet getolereerd. Op Irving Crown dragen de leerlingen wel degelijk een uniform. Deze bestaat uit een rokje met polo voor de meisjes en een overhemd of met lange broek voor de jongens. De twee kleuren waaruit deze uniformen vooral bestaan zijn grijs en donkerblauw. Schooljaren Freshman: 14 tot en met 15 jaar Sophomore: 15 tot en met 16 jaar Junior: 16 tot en met 17 jaar Senior: 17 tot en met 18 jaar Uiteraard kun je een klas overgeslagen hebben, dan ben je gemiddeld een jaar jonger. Als je bent blijven zitten ben je natuurlijk juist gemiddeld een jaar ouder.

RYDELL HIGH MANNEN • Vincent "Vince" Randall Mayfield – Niclas Nilsson – Junior – 1.3 – dubbelstrijder • Anthony Steffen Baker – Johnny Depp – Senior – 1.5 – Soco • Eliyah Darius Williams – Corey Baptiste – Senior – 1.6 – Dougal • Dallon "Pepper" Hayes – Ash Stymest – Senior – 1.3 – Sophocles • Mikhael Joshua Ackermann – Axl Rose – Senior – 1.3 – Ziegler • Sonny Rose – Ezra Miller – Senior – 1.6 – Shireen • Thomas Andrew Dawson – Michael Murphy – Junior – 1.5 – Mouli VROUWEN • Shanna Susan Clark – Carrie Fisher – Junior – 1.2 – PeterMaximoff • Julie Jessica March – Jessica Lange – Junior – 1.7 – Skaikru • Michelle Diana Valentino – Vanessa Hudgens – Senior – 1.5 – Cotrona • Elizabeth Mary-Susan Dixon – Stefanie Giesinger – Senior – 1.5 – greenlight22 • Ashton Delia Graclet – Lorena Rae – Senior – 1.5 – Cahira • Desdemona "Dot" Barbara Elliot – Mathilda Bernmark – Senior – 1.5 – Valtersen • Jill Carla Friedman – ? –Senior – 1.7 – Tullain IRVING CROWN HIGH MANNEN • Timothy Douglas Younge – Gabriel Daum – Junior – 1.3 – dubbeIstrijder • Austin William Jones – James Dean – Senior – 1.3 – Pickett • Zachary Finnick Mills – Billy Vandendooren – Senior – 1.6 – Horsemen • Robin Michael Wilson – Janic Ancens – Senior – 1.6 – Valtersen • Steve Richard Quill – Ryan Gosling – Junior – 1.7 – Vaiana VROUWEN • Kayla Catherine Hudson – Ellie Leith – Junior – 1.4 – dubbelstrijder • Dorothy Robyn "Dory" Lee – Emma Stone – Senior – 1.3 – Dougal • Brooklyn Caroline Chamberlain – Faceclaim – Senior – 1.6 – Ziegler • Emily Mary Brooks – Magdalena Zalejska – Junior – 1.6 – Granian • Luitgard Linderman – Gigi Hadid – Junior – 1.6 – Mw0 • Naam – Faceclaim – Senior – 1.6 – PecuIiar

Regels • Schrijf minimaal 250 woorden per post; • De huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier; • 16+ is toegestaan, maar geef dit wel duidelijk aan; • Enkel wij (dubbelstrijder en dubbeIstrijder) maken nieuwe topics aan, tenzij anders aangegeven; • Je mag meerdere rollen, mits je verschillende geslachten speelt; • Houd de geslachten/scholen/jaren qua rollen een beetje gelijk • Denk eraan dat er van je wordt verwacht dat je actief meedoet; • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming; • Houd het realistisch, de tijden waren toen anders; • Have fun! “Elvis has left the building.”

De rpg begint op de eerste dag dat de leerlingen van Irving Crown op Rydell high komen. De RPG begint op Maandag 25 Oktober. Irving Crown High is vijf dagen geleden afgebrand; op woensdag 20 Oktober. In die vijf dagen is alles snel geregeld en hadden de leerlingen van Irving Crown vrij. Nu zullen de leerlingen hun eerste paar dagen besteden aan een project dat wordt uitgelegd in de eerste les. De leerlingen zullen de lokalen in druppelen en wachten totdat een docent uit zal leggen wat het project inhoudt (Wij zullen hiervoor tijdig een post maken). Op de tafels zullen naamkaartjes liggen, zodat de leerlingen weten waar ze moeten gaan zitten.

Groepjes Juniors Vincent Steve Emily Thomas Shanna Luitgard Timothy Kayla Julie Seniors Dot Zachary Mikhael Robin Dory Sonny Ashton Eliyah Brooklyn Elizabeth Anthony Austin Michelle Pepper

Gelieve boven je post naam, senior/junior en de school van je personage te zetten.

[ bericht aangepast op 24 jan 2017 - 22:43 ]

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

18 • Irving Crown • Senior • Schoolplein • Brooklyn 'Goedemorgen, Austin,' zegt ze. Ze lijkt totaal niet blij met mijn verschijning, maar wat kan het mij schelen. Ze lijkt het echter wel eens te zijn met mijn idee om te laten zien dat wij hier de baas zijn, ook al is het niet onze school.       'Natuurlijk,' zegt ze. 'Ik ga me niet aanpassen op dit soort toekomstloze types, alsjeblieft zeg.' Ik moet lachen om wat ze zegt. Kijk, om dit soort dingen kan ik zo'n meisje als zij wel appreciëren. 'Lokaal 409,' zegt ze, haar toon klinkt spottend, maar ik besluit het te negeren. 'Heb je je niet voorbereid?'       'Natuurlijk heb ik mij wel voorbereid,' zeg ik, 'maar ik wilde je testen. Ik wilde gewoon weten of de oh zo perfecte Brooklyn haar zaakjes op orde had en niet compleet in paniek geraakt is door het verbranden van ons favoriete gebouw.' Ik rook mijn cigarette op en gooi hem op de grond voordat ik haar naar binnen volg.       'We worden opgedeeld in groepjes en gaan werken aan een project,' zegt ze en ik zucht diep. Boooooring. 'Alsof wij degene zijn die moeten inburgeren. Ik denk dat het beter voor de mensheid is als zij zich aanpassen,' zegt ze vervolgens en ik volg haar blik naar een meisje dat in een "bijzondere" outfit in het lokaal zit. 'En dat meen ik.' Ik kijk haar aan en moet lachen.       'Niet zo stijfjes, Brookie,' lach ik en ik knipoog naar haar. 'Nou, gelukkig maar dat ik jou heb, want anders zou ik vandaag echt niet overleven hoor. Tussen al deze bijzondere onopgevoede types.' Ik grijns en trek een stoel voor haar naar achter zodat ze kan gaan zitten. Vervolgens plof ik zelf op de stoel ernaast en ga opnieuw opzoek naar een sigaret in de zakken van mijn leren jack. "— ... maybe you'll find a brain back there.

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

---

---

---

Ashton beantwoordde zijn vraag met 'goed hoor', waarna ze ook aan hem vroeg hoe het ging met hem. Ze stapte uit zijn omhelzing, maar bleef dichtbij genoeg staan voor zijn arm om om haar schouder heen te hangen. 'Je kent me toch,' antwoordde Mikhael lachend terwijl hij iets naar beneden keek om haar schuin aan te kijken. 'Het gaat prima, Ash. Maar ik ben wel blij dat ik iedereen weer zie,'       Mikhael kende eigenlijk amper vijanden. Hij was immers niet vijandig ingesteld. Hij zag in veel mensen wel iets goeds en zelfs als hij dat eigenlijk niet zag, zorgde hij er wel voor dat hij iets positiefs uit die persoon kon halen. Hij keek over het schoolplein en zag wat onbekende personen zijn. Zijn ogen vielen op een groepje met enkele meisje. Ze zagen er opgedoft en netjes uit. Daarmee werd het meteen duidelijk dat ze van Irving Crown af kwamen. Hij glimlachte zwak naar hen, maar kreeg slechts afkeurende blikken als antwoord daarop.       “Zullen ze zich gaan aanpassen, of is dat op voorhand al een verloren zaak?” vroeg Ashton. Mikhael keek kort naar haar en opnieuw naar het groepje. Ze leken zo anders te zijn dan de gemiddelde leerling op Rydell High. Mikhael haalde kort zijn schouders op. 'We zullen zien,' zei hij vervolgens. 'Misschien zijn ze aardiger dan dat ze eruit zien.' Die opmerking ging gepaard met zachte grinnik.       Mikhael trok Ashton voorzichtig mee naar de deur. 'Trek je niets aan van hun blikken,' zei hij wijselijk. 'Waarschijnlijk voelen ze zich bedreigd door jouw awesomeness,' Hij wreef plagend over haar haren heen, waardoor ze voor haar ogen vielen.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

---

---

''Natuurlijk heb ik mij wel voorbereid, maar ik wilde je testen. Ik wilde gewoon weten of de oh zo perfecte Brooklyn haar zaakjes op orde had en niet compleet in paniek geraakt is door het verbranden van ons favoriete gebouw.' Nadat Austin die opmerking had gemaakt, schoot Brooklyn in de lach. Alles aan haar schaterlach klonk spottend. Vervolgens keek ze Austin strak aan. 'Denk je nou echt dat ik mijn zaakjes niet op orde heb? "Paniek" komt niet voor in mijn woordenboek, lieve Austin.' zei ze serieus, terwijl er een vreemdsoortig lachje op haar gezicht rustte.       Het tweetal liep het lokaal in. 'Niet zo stijfjes, Brookie,' grapte Austin. Brooklyn moest moeite doen om hem niet erop te wijzen dat haar naam toch echt Brooklyn was. Als een "echte" heer schoof hij de stoel voor naar achteren. Voorzichtig liet Brooklyn zich neerzakken op de stoel en keek over haar schouder naar Austin. 'Bedankt,' antwoordde ze liefelijk. Ze volgde zijn bewegingen en keek hem aan toen hij tegenover haar ging zitten. 'Je moet echt stoppen met roken, Austin,' zei ze toen ze hem zag zoeken naar sigaretten. 'Maar je denkt vast dat ik dat zeg omdat ik zo "braaf" ben,' Ze benadrukte het woord 'braaf' met aanhalingstekens. 'Alsof ik er iets van weet,' lachte ze zacht.       Ze keek het lokaal even rond, dat langzaam gevuld werd met verschillende types. Brooklyn maakte oogcontact met een paar anderen, maar wendde zich meteen af bij het zien van de rare mensen. 'Ik kan niet wachten totdat we weer een eigen gebouw hebben,' mompelde ze geïrriteerd.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

17 • SENIOR • IRVING CROWN HIGH • ON HER WAY TO SCHOOL • KAYLA & TIMOTHY Kayla en Timothy kijken me allebei vies aan als ik ze vraag of ze er zin in hebben. Ik snap het wel, Rydell High is niet echt wat we gewend zijn.       'Hm, niet echt, denk ik. Ik vind het vooral heel gek en ben echt benieuwd hoe die mensen daar zijn. Ik bedoel; ik heb ze weleens gezien, maar hoe ze nu echt zijn, daar ben ik wel nieuwsgierig naar. Oh, en ik ben mijn brood vergeten. Dat begint dus al goed,' zegt Kayla als we verder lopen en ik glimlach kort. Ik wil haar al net wat aanbieden van mijn eten — mijn moeder begon al paranoia over het voedsel en dat er zelfs een paar zwarten rondlopen op Rydell die het voedsel waarschijnlijk vergiftigen — maar Tim is me al voor en vraagt aan Kayla of ze een zakje heeft. Volgens mij vertrouwt geen enkele ouder het eten op onze nieuwe school, maar ik kan niet ontkennen dat ik toch nieuwsgierig ben hoe het er daaraan toegaat. Al snel beignnen we verder te lopen als het eten is verdeeld en ik klem mijn tas stevig in mijn hand. Ik vind het spannend, maar interessant. Ik ben benieuwd, gewoon echt benieuwd. Wanneer we het grote schoolplein op lopen, bevinden we ons vrij snel in een andere wereld. in tegenstelling tot de leerlingen op Irving Crown High die normaal gesproken in nette kleding rondlopen, zie ik hier allemaal vreemde types. Het ziet er nogal... vrij en wild uit en ik weet zeker dat als mijn ouders dit wisten, ze me meteen thuis zouden onderwijzen in plaats van me naar deze school te laten gaan.       'Dit wordt leuk...' zeg ik zacht tegen de twee anderen die bij me staan en ik duw mijn bril wat hoger op mijn neus. Ik heb deze bril echt nodig om goed te kunnen zien, maar het model is door mijn moeder uitgezocht en ik zie er niet heel mooi uit, als ik eerlijk ben.

---

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

Rydell High • 18 • Senior • Alone •       Ik kan niet zeggen dat ik heel veel zin heb in een grote lading nieuwe mensen op onze school, maar ik sta altijd open voor goede ideeën. En ach, misschien is dit wel een goed idee. Dat weet je niet voor je het probeert, toch? De nieuwe mensen denken overduidelijk niet zo over ons, want de hoeveelheid vieze blikken die ik toegeworpen krijg is zoveel groter dan op een normale schooldag. Ik steek ondertussen een sigaret op, op het schoolplein, terwijl ik wat om me heen kijk. Veel doodgewone, bijna saaie mensen, zoals verwacht. Ze zien er zoveel netter uit dan ik, bedenk ik, en een beetje nerveus strijk ik mijn feloranje jurkje recht. Het kost me moeite om er voor te zorgen dat er geen as op de stof belandt, al zou dat niet heel veel uitmaken. Het ding is toch zelfgemaakt, dus het is niet alsof ik er geld aan heb uitgegeven. Mijn leven bestaat uit de modetrends bestuderen en alles dan zo zorgvuldig mogelijk namaken. Je gaat toch geen geld uitgeven aan iets dat je meteen weer uittrekt? Ik zwaai naar een van de grijze muisjes terwijl ik ondertussen zoek naar een bekend gezicht. Dat lukt niet zo goed, waarschijnlijk omdat ik niet goed ben met gezichten, en dus sta ik maar ongemakkelijk wat aan de sigaret te hijsen in de hoop dat er iemand langskomt.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

17 • SENIOR • RYDELL HIGH • ON THE SCHOOL GROUNDS • DOT In mijn mooiste outfit loop ik in een snel tempo naar school toe. Ik ben, om eerlijk te zijn, wel een klein beetje nerveus voor die nieuwe leerlingen van Irving Crown High. Ik ben op Rydell min of meer geaccepteerd als donkere, maar verder is het nog altijd een groot taboe om ons überhaupt aan te kijken. Ik trek me er normaal nooit zoveel van aan, maar met nieuwe mensen is het op een of andere manier toch weer moeilijker.       Als ik eenmaal op het grote plein rond de school sta, kijk ik om me heen. Ik zoek bekende gezichten maar het is toch moeilijk om allemaal bekenden te vinden in deze mensenmassa, die al groot was voor de mensen van de andere school hier waren, maar nu is het helemaal onoverzichtelijk. Sommigen — waaronder waarschijnlijk ik — vallen wel op, maar voor de rest is het voor mijn gevoel allemaal blank met blauwe ogen, dus iedereen lijkt op elkaar.       Na een tijd rondspeuren valt mijn oog uiteindelijk op Dot, die ergens afgezonderd staat te roken. Ik glimlach in mezelf en besluit naar haar toe te lopen. Het is tenminste iemand die ik ken en ik vind ook dat ik haar wel als vriendin mag bestempelen, ook al verschillen we qua uiterlijk als dag en nacht — letterlijk.       'Goedemorgen,' zeg ik als ik naast haar sta en mijn tas verder op mijn schouder duw. Ik sta in de vuurlinie van de rook die van de sigaret af kom en ik doe dus even een stapje opzij. Ik vind het prima als ze wil roken, maar ik hoef er niet van mee te genieten. Mijn ogen glijden af naar de mensen die wat ongemakkelijk het plein op komen lopen en schichtig om zich heen kijken. Dat zijn natuurlijk de nieuwe leerlingen, die bij god niet weten wat ze met deze zooi aanmoeten. Het zijn nogal vrijgevochten types hier en dat zijn ze niet gewend van hun eigen conservatieve omgeving. 'Wel, dat kan nog leuk worden,' merk ik tussen neus en lippen door op en ik kijk Dot weer even aan.

---

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

Rydell High • 18 • Senior • Alone •       Eindelijk, een bekend gezicht. En eentje dat je niet kunt missen - hij is namelijk niet echt over het hoofd te zien op een blanke school als deze. Ik heb geen enkel probleem met hem, maar niet iedereen denkt er zo over. Wat stom is, natuurlijk, want het is nou niet alsof deze jongen iets kan doen aan het feit dat hij met meer melanine in zijn huid is geboren dan ik. Of was het nou toch minder? Weet ik veel. Ik let nooit op bij biologie. Behalve de lessen over voortplanting, daar was ik altijd enorm in geïnteresseerd, al wist ik alles al. "Wel, dat kan nog leuk worden." Merkt hij op, waarna hij oogcontact met me maakt. "Zeker." Mompel ik, ietwat hees, terwijl ik het laatste beetje rook uitblaas. Ik druk de sigaret uit zodat hij er geen last van heeft. Ik heb er namelijk een hekel aan om vervelend te zijn voor andere mensen, met name als het gaat om mijn nare gewoontes. "Ik heb er nu al zin in om uitgekotst te worden door al die grijze muisjes." Ik bekijk mijn vriend eens goed, zonder gene laat ik mijn ogen over zijn gezicht en zijn lichaam glijden. Mensen zijn dat van me gewend, pas met nieuwe mensen moet ik me in gaan houden. "Je ziet er goed uit vandaag, Eliyah." Complimenteus as ever, Desdemona. Maar ik meen het oprecht, en dat is het allerbelangrijkst. Als er iets stom is, is het wel neppe complimentjes. Die mogen ze wat mij betreft best steken waar de zon niet schijnt. "En als een van die nieuwen moeilijk gaat doen kom je maar naar mij."

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

17 • SENIOR • RYDELL HIGH • ON THE SCHOOL GROUNDS • DOT 'Zeker,' antwoordt ze vrijwel meteen en ze drukt de sigaret uit. Ik glimlach even naar haar en leun tegen het muurtje aan als ik de rest van de mensen blijf bekijken. Ik vind het leuk om naar mensen te staren alsof het aapjes uit de dierentuin zijn. Niet dat ik ooit naar de dierentuin ga — want geloof het of niet, er zijn strikte regels wie er wel en niet naar binnen mogen — maar van wat ik gehoord heb, is het erg leuk om naar die dieren te kijken terwijl ze geen kant op kunnen. Lijkt me ergens ook weer een klein beetje raar. 'Ik heb er nu al zin in om uitgekotst te worden door al die grijze muisjes.'       Een zachte lach verlaat mijn mond en ik schud mijn hoofd. 'Verschrikkelijk. Alsof ik normaal gesproken al niet genoeg aangestaard word,' mompel ik even. Ik trek het me op zich niet vaak aan, ik ben het gewend om overal nagestaard te worden, maar juist op school voelde ik me vrij normaal, omdat bijna iedereen hier me accepteert en ik mijn gang kan gaan en mijn studie kan afronden aan het eind van dit schooljaar. Juist nu voel ik me meer aangekeken dan ooit. Gelukkig staan we nog een klein beetje afgezonderd van de rest van de leerlingen en kan ik het echte aanstaren nog een beetje uitstellen.       'Je ziet er goed uit vandaag, Eliyah.'       Ik grinnik even en kijk haar aan. 'Wel, jij ziet er ook goed uit met kleding aan, Dot,' plaag ik even.       'En als een van die nieuwen moeilijk gaat doen kom je maar naar mij,' voegt ze er al snel aan toe en ik knik.       'Ik kan het wel aan, Dot, rustig,' verweer ik mezelf een beetje, maar het doet me toch goed om te weten dat ze me in ieder geval steunt. 'Maar bedankt, ik hou het zeker in gedachten.' Ik geef haar een speels zetje tegen haar schouder aan waarna ik me afzet van het muurtje en met lichte tegenzin een pas richting de ingang van de school zet. 'Zullen we dan maar?'

---

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

18 • Irving Crown • Senior • Schoolplein • Brooklyn 'Denk je nou echt dat ik mijn zaakjes niet op orde heb? "Paniek" komt niet voor in mijn woordenboek, lieve Austin,' zegt ze. Ik lach zachtjes en schud mijn hoofd. 'Je moet echt stoppen met roken, Austin,' zegt ze. Ik negeer haar en steek alsnog de sigaret aan. 'Maar je denkt vast dat ik dat zeg omdat ik zo "braaf" ben.' Ik lach opnieuw, dit keer is mijn lach honend. 'Alsof ik er iets van weet.'       'Ik kan mij niet voorstellen dat jij ooit een sigaret gerookt heb,' zeg ik en ik kijk met een zwakke grijns naar haar. Ik neem een hijs van de sigaret en negeer het meisje naast mij dat mij aankijkt met een vies gezicht. 'Dit is toch de school met alle nozems, dus dan zouden ze een beetje rook niet erg moeten vinden.' Ik leun voorover en blaas de rook in Brooklyn's gezicht. Ik kijk haar aan met een charmante glimlach.       'Ik kan niet wachten totdat we weer een eigen gebouw hebben,' mompelt ze.       'Hm, ik ook niet... maar... hey, als we groepjes moeten maken, dan wil je toch wel met mij?' vraag ik en ik knipoog naar haar. Vervolgens leun ik terug en vouw ik mijn armen over elkaar terwijl ik mijn sigaret rook. Ik kijk toe hoe de rest van de klas binnen druppelt en zucht. 'Is er nog een mogelijkheid dat we hier uit kunnen komen? Kunnen we niet naar de food corner gaan. Ik kan wel wat eten gebruiken. Een hamburger of zo.' Ik leun op de achterpoten van mijn stoel en stamp vervolgens de sigaret op de grond uit. Ik bekijk mijn reflectie in het raam naast mij en zorg ervoor dat mijn vetkuif helemaal goed zit. "— ... maybe you'll find a brain back there.

[ bericht aangepast op 16 jan 2017 - 8:40 ]

---

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

• Eighteen • Rydell High, Senior • Bumping into Mikhael •

Ik was het meer dan eens met Mikhael, die blij was om iedereen weer te zien, zelf had ik namelijk ook uitgekeken naar vandaag om iedereen weer te zien die ik de afgelopen dagen juist niet gezien had. Een tevreden glimlach vormde zich dan ook op mijn lippen terwijl ik samen met de jongeman richting de deur liep. Ik kon het niet laten mijn poelen zo nu en dan eens over iemand heen te laten glijden die ik nog niet kon en waarvan je met zekerheid kon zeggen dat deze dan ook niet van onze eigen school af kwam; het verschil was zo duidelijk te zien en dat terwijl het niet eens nodig hoefde te zijn.
      Lichtjes haalde Mikhael zijn schouders op als een korte reactie op mijn woorden van enkele tellen eerder. “We zullen zien,” bracht hij vervolgens uit. “Misschien zijn ze aardiger dan ze eruit zien.” Een grinnik rolde over zijn lippen heen, waarop hij onbewust de mijne ook aanstak. “Ja vast,” mompelde ik en kauwde kort op de binnenkant van mijn wang. Er was tenminste één iemand van Irving Crown waarvan ik kon zeggen dat hij wel aardig was, maar geheel in de verte van mijn gedachten vroeg ik me af hoe het nu zou zijn gezien de twee scholen nu samen moeten lessen. Buiten school was onze vriendschap eerlijk en oprecht en ging deze al jaren mee, maar hield dat hier ook stand? Of ging de vijandelijkheid tussen onze scholen er een druk op leggen die er wellicht niet al te goed voor kon zijn? Peinzend gleden mijn kijkers een keer rond en bleven precies op Mikhael hangen toen deze me subtiel meetrok naar de deur.
      ”Trek je niets aan van hun blikken. Waarschijnlijk voelen ze zich bedreigd door jouw awesomeness.” Plagend woelde Mikhael vervolgens door mijn lange lokken heen en zorgde ervoor dat ze verwilderd voor mijn gezicht kwamen te hangen. Lachend trachtte ik een paar lokken op zij te blazen, waarna ik mijn lippen lichtjes tuitte en mijn kin met geveinsde arrogantie iets omhoog hield. “Natuurlijk voelen ze zich bedreigd, cuz I’m hot. Vooral met deze nieuwe look.” Lachend schudde ik vervolgens mijn hoofd, strookte mijn vingers door mijn blonde lokken heen en veeg ze in een subtiel gebaar weer netjes uit mijn gezicht. “Nee, ik denk niet dat het daaraan zal liggen, maar wel lief van je dat je dat denkt.” Met een plagende uitdrukking blik ik schuins naar Mikhael op en schenk hem een zoete glimlach alvorens ik de deur naar binnen open zodat ik hem zacht mee naar binnen kan trekken.

[ bericht aangepast op 16 jan 2017 - 14:28 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

you can only call me princess if you'll be my prince

JUNIOR || IRVING CROWN HIGH

---

      Terwijl ik Dory antwoordde, begon Timothy in zijn tas te grabbelen en toen ik uitgesproken was, had hij zijn boterhammen al uit zijn tas gehaald, een hele brood, leek het wel. Ik keek er enigszins verbaasd naar. Sinds wanneer at die jongen zoveel?
‘Heb je een zakje ofzo? Je mag wel een deel van mijn eten hebben, mijn moeder heeft me genoeg meegegeven.’ legde hij me uit.
'Ik zie het, wow. Waarschijnlijk verwacht ze dat je wordt overvallen door zo'n pester die je brood opeist, nerdje.' Dat laatste zei ik liefkozend. Tim begreep ook best dat ik dat niet gemeen bedoelde. Ik lachtte naar hem, terwijl hij opnieuw begon te praten en een aantal stappen zette.
‘We moeten trouwens wel nu gaan lopen, anders komen we nog te laat en ik wil niet gelijk een slechte indruk achterlaten.’

Na een paar minuten kwamen we aan op Rydell High, waar ik mijn ogen uit keek. Natuurlijk was het niet alsof ik nu pas voor de eerste keer die "andere soort" mensen zag, maar toch verbaasde ik me over alle verschillende kleuren ik hier zag. Het voelde überhaupt al best raar dat we hier geen uniform hoefden te dragen, terwijl we dat normaal wel moesten. Ik had nu dan ook geen uniform aan, maar ik had me zeker wel netjes aangekleed. Een heleboel anderen, zag ik al in de eerste paar seconden dat ik hier was, leken de kledingvoorschriften aan hun laars te lappen. Zowel spreekwoordelijk als letterlijk, zelfs sommige jongens droegen laarzen!
'Dit wordt leuk...' hoorde ik Dory mompelen, waarop ik zachtjes instemmend knikte. 'Wat een leuke school.' zei ik al even sarcastisch.
Ik keek om me heen. Ik nam aan dat we naar de deur moesten lopen door de mensen heen, maar waar we dan heen zouden moeten, wist ik niet.
'Zeg, kennen jullie de weg hier of moeten we het misschien even aan iemand gaan vragen?'

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Rydell High • 18 • Senior • Eliyah •       "Oh, rot op, joh," lach ik, als hij een opmerking maakt over het feit dat ik kleren aanheb. Het is niet alsof het zo'n uitzondering is dat dat zo is, maar de jongen weet ook dat ik geen fan ben van al dat gedoe. Als ik met vrienden afspreek of gewoon naar buiten ga kleed ik me echt wel aan, maar waarom zou je moeite doen als je toch alleen thuis bent? En nee, ik ken geen gene, dus skinny dippen of omkleden doe ik zonder schaamte in grote gezelschappen. We zijn allemaal hetzelfde van de binnenkant, waarom zou je je schamen voor je omhulsel? Het is maar een combinatie van huid en haar, heel veel meer zijn we niet. "Zullen we dan maar?" Vraagt hij, en ik haak als antwoord op die vraag mijn arm bij de zijne in. "We zullen." Ik merk natuurlijk ook wel dat we aangestaard worden, Eliyah meer dan ik, maar ik doe mijn best om hem niet als enige een soort circusaapje te laten zijn. "Mochten de starende blikken je te veel worden trek ik wel wat uit..," glimlach ik dan, en ik steek mijn tong naar hem uit. "Dan zijn ze meteen afgeleid." Een beetje dwingend sleep ik de jongen mee, voor zover ik daar de kracht voor heb, terwijl ik zelf ook mijn ogen uit kijk. Zoveel mensen, en toch zijn ze zo.. hetzelfde. Wat saai. Ik moet er niet aan denken, een uniform en een gedragscode. Laat mij maar gewoon mezelf zijn. "Misschien zitten er wel leuke mensen tussen.. een vriendinnetje voor je, misschien?"

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Shanna Susan Clark
16 || Rydell High || Junior || Finally an excited Monday || Luitgard
Het leek een goede, of in elk geval een interessante dag te gaan worden. De snobs van Irving Crown zouden vanaf vandaag bij ons les krijgen. Ik had helemaal niets met die snobs die alles in hun schoot geworpen kregen, maar het zorgde in elk geval voor afwisseling. Ik wilde eigenlijk net de school in lopen, terwijl ik op zoek was naar mijn vrienden, toen ik tegen iemand aan liep. Aan mij was het direct duidelijk dat dit meisje hier niet thuis hoorde, wat dan ook zeker een reden voor mij was om mijn mond open te trekken om er iets van te zeggen. Zij waren op ons terrein, dus ik ging niet opzij, en als ik dan tegen ze op liep, was het niet mijn schuld. Ik knikte bij haar excuus en veegde pontificaal mijn jas af, terwijl die verre van vies was, tot ik zag dat er spullen van haar op de grond lagen. Ze moesten wel weten dat dit ons terrein was, maar dit was ook een beetje sneu. Ik pakte haar laatste spulletjes van de grond en veegde het zand eraf, voor ik ze naar haar aanreikte. Nu ik het meisje beter bekeek was ze iemand van mijn leeftijd, een Junior, dat was duidelijk, maar ze hoorde hier ook duidelijk niet thuis. Haar kleding was te netjes, te mooi, en ook de manier waarop ze zich hield, was niet zoals studenten op een openbare school zich presenteerden. Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht bij haar complimentje op mijn schoenen. Ze waren verre van zo mooi als die van haar, niet gepoetst, en al duidelijk veel gebruikt, maar ze waren nog altijd mooi. "Dank je. Ik heb er zelf voor gespaard." Met die woorden hing ik mijn tas wat beter en stak mijn hand uit. "Shanna, aangenaam." Ik wist niet of ze mijn hand zou aanpakken, of ze dat überhaupt wel wilde, met het standen verschil enzo, maar toch. Het was niet mijn schuld dat ik tegen haar aan was gelopen, dus ik zou me niet verontschuldigen daarvoor, maar ik kon me in elk geval voorstellen. "Welkom op Rydell. Het is een aftandse bedoeling, maar het is die van ons, dus ik zou erover zwijgen als ik jou was." waarschuwde ik haar. Wat ik van verhalen had gehoord was Irving Crown heel luxe en modern, Rydell zeker niet. Er zaten op sommige plekken gaten in de plafondplaten, grafitie op de kluisjes, en dan hadden we het nog niet eens over de sportzalen en toestellen. Toch was het onze school, en we waren er trots op, zeker omdat we ondanks alles in de sporten het vrij goed deden en ook de schoolcijfers niet heel slecht waren, al waren er wel genoeg meisjes die hun laatste jaar met een baby op de arm afmaakten, ofwel thuisbleven om voor de bovengenoemde baby te zorgen. "Kom je mee naar binnen?" Ik wist niet precies wat de bedoeling was, maar hier buiten blijven staan, zou het vast niet zijn.

---

Bowties were never Cooler

Timothy Douglas Younge “Destroy whatever destroys you.” Mijn ogen rolden bijna uit hun oogkassen. Vanalles liep hier rond en het leek wel alsof de regenboog had gekotst over de leerlingen van deze school. Ik zag alleen maar chaos en een wirwar van ontblote lichaamsdelen en felle kleuren. Een aantal mensen bij de boom droegen wijd zittende kleding die amper iets bedekten van hun lichaam. De jongens in het gezelschap hadden bovendien lange haren, het zag er gewoon niet uit. 'Hippies' noemde mijn ouders ze. Als ik hen mocht geloven waren het losgeslagen tieners met teveel hormonen in hun lichaam waardoor ze alleen maar aan seks konden denken. Bovendien waren ze het nooit eens met de inrichting van de maatschappij, gebruikten ze drugs en hadden ze geen ambities. Die mensen moest ik dus echt uit de weg. Aan de andere kant zag ik een stel jongens die me een beetje nerveus maakten. Ze zagen er nogal intimiderend uit met hun gescheurde broeken, leren jacks en boze blikken. Ze stonden tegen een muur aangeleund.       ‘Ik denk... dat dit een lange dag gaat worden,’ zei ik zachtjes, alsof mensen me konden verstaan met al die herrie op de achtergornd. Ik drukte mijn tas wat dichter tegen me aan en haakte mijn arm door die van Kayla. ‘Is het stom als ik zeg dat ik liever weer naar huis ga en thuis geschoold word?’ Ik kijk Dory en Kayla aan. ‘Ik vind het hier raar...’ 16 • Junior • Irving Crown High • Kayla en Dory

---

I just caught the wave in your eyes

---

---

---

Mikhael kon aan alles merken dat Ashton zich niet honderd procent op haar gemak voelde met de nieuwe leerlingen op school. Ergens kon hij zich dat ook wel voorstellen. Ze werden immers erg veel en opvallend aangekeken. De meeste leerlingen van Irving Crown leken niet bepaald gediend van hun verschijning, maar dat zou Mikhael er nooit van weerhouden om zich anders te kleden of gedragen. Mikhael kon makkelijk begrijpen dat veel mensen apart opkeken als ze hem zagen lopen. Hij had lange, rossige haren en droeg excentrieke kleding. Tevens gedroeg hij zich opvallend, waardoor hij alles behalve een muurbloempje was. Ashton was misschien geen doorsnee meisje, maar ze was absoluut geen raar meisje te noemen. Mikhael kon het er met menig man over eens zijn dat ze mooi was, hij was immers niet blind. Daarnaast was ze een leuk persoon om mee om te gaan. Ashton was de persoon met wie Mikhael erg graag omging, omdat ze hem altijd wist op te vrolijken en ze zijn beste kant naar boven kon halen.       “Natuurlijk voelen ze zich bedreigd, cuz I’m hot. Vooral met deze nieuwe look.” lachte ze. “Nee, ik denk niet dat het daaraan zal liggen, maar wel lief van je dat je dat denkt.”       Lachend rolde Mikhael zijn ogen. 'Ach ja, laat ze maar denken,' zei hij bemoedigend. Hij haalde de bandana, die hij standaard droeg, van zijn hoofd had en bond deze om het hoofd van Ashton heen. 'Omarm het feit dat je anders bent,' zei hij glimlachend. 'Daarom ben je juist leuk,' voegde hij daaraan toe en hij knipoogde lachend. 'Nou let's go, eens kijken of we nog wat mensen kunnen vervelen,'

---

Big girls cry when their hearts are breaking