• RPG – 250 – Rydell High – Speeltopic • - Speeltopics

Ik was gaan zitten op een bankje.
Mijn moeder drukte me regelmatig op het hart dat ik niet overal zomaar kon gaan zitten in verband met honden, wildplassers en zwervers. Je snapte het vast wel. Echter woonden ik en mijn familie in een goede wijk en verwachtte ik weinig zwervers en wildplassers. Misschien zou de chihuahua van de overbuurvrouw haar ding hier wel eens doen, maar goed, dat ter zijde.
In de verte zag ik Kayla al aan komen lopen en stond op om haar te begroeten. Ze zag er iet wat nerveus en zenuwachtig uit, iets wat ik niet helemaal begreep.
      ‘Hey Tim,’ begroette ze me en verpestte hierbij mijn kapsel. En bedankt Kayla. ‘Heb je er een beetje zin in? Ik vind het best wel gek ofzo. Ik ben niet zenuwachtig, maar toch ook weer heel erg en aan de ene kant vind ik het leuk, maar aan de andere kant wil ik het niet.’ Ik probeerde even een optel som te maken van wat ze in Gods naam zojuist allemaal had gezegd. ‘Sorry, ik wind me teveel op, niet?’ Ik knik beslist en steek mijn handen in mijn broekzakken.
      ‘Behoorlijk, je lijkt mijn moeder wel.’ Ik grijns even en kijk Kayla aan. ‘Je had haar moeten horen vanochtend. Ik had een verslag van minstens acht kantjes kunnen schrijven over haar pleidooi van vanochtend. Volgens haar valt de kantine van Rydell High namelijk niet te vertrouwen.’ Ik zette een paar grote stappen zodat ik naast Kayla liep, richting Dory's huis. ‘Ze had het over voedselvergiftingen, maar volgens mij krijg je sowieso al een vergifting als je dat gebouw binnenloopt...’ Ik lachte zachtjes om mijn eigen grap-die-niet-helemaal-als-een-grap-was-bedoeld.

Kayla begon als een mad woman in haar tas te graaien.
Droogjes keek ik toe hoe ze haar hele tas overhoop haalde, op zoek naar... geen idee wat. Inmiddels waren we bij Dory's huis aangekomen en bleven voor de poort van haar voortuintje wachten.
      ‘Nee, ik ben zo stom!’ Ik lachte en wilde wat bijdehands zeggen, maar Kayla praatte alweer verder. ‘Ik ben mijn brood vergeten!’
      ‘Je bent inderdaad stom,’ zei ik en zag Dory's rode lokken vanuit mijn ooghoek. Ik verplaatste mijn blik richting haar en wachtte geduldig totdat ze zich bij ons zou voegen.
      'Hi.’ Dory keek ons glimlachend aan en ik knikte even ter begroeting. ‘Hebben jullie er zin in?’ Wat een stomme vraag, natuurlijk niet. Ook Kayla leek het een vage vraag te vinden, haar gezicht sprak boekdelen. Ik kon het ook niet laten om een verafschuwend gezicht te trekken, like, we werden verplicht om naar Rydell High te gaan. Something closer to Hell bestond er volgens mij niet. Kayla vertelde over het brood dat ze was vergeten. Oh Kayla, wat ben je toch een enorme kneus.
Deze keer was ik degene die in zijn tas begon te rommelen en ik haalde mijn zak met boterhammen tevoorschijn. In haar paranoia had mijn moeder een stuk of acht boterhammen voor mij klaargemaakt, vier kon ik er vast wel missen. Ik wilde immers niet dat kleine Kayla zou verhongeren.
      ‘Heb je een zakje ofzo? Je mag wel een deel van mijn eten hebben, mijn moeder heeft me genoeg meegegeven.’ Ondertussen ben ik begonnen met lopen richting onze 'nieuwe' school. ‘We moeten trouwens wel nu gaan lopen, anders komen we nog te laat en ik wil niet gelijk een slechte indruk achterlaten.’