• D U R M S T R A N G      I N S T I T U T E

    STORY
    Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is.

    HOUSES
    Credits
    • Hallestrom
    (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them.
    • Molokov
    (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case.
    • Ranaulph
    (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on.
    • Rhoswen
    (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage.

    OTHER INFORMATION
    • Vakken en Lessen
    Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken.
    • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar
    [V] Charms
    [V] Dark Arts*
    [V] History of Magic [HoM]
    [V] Transfiguration
    [V] Potions
    [K] Astronomy
    [K] Quidditch**/****
    [K] Sports***/****
    [K] Care of Magical Creatures [CoMC]
    [K] Arithmancy
    [K] Divination
    [K] Studie of Ancient Runes [SoAR]
    [K] Music****
    [K] Art****
    [K] Ghoul Studies
    * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld.
    ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten.
    *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport.
    **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak.
    • Rooster


    • Quidditch
    Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar.
    • Hallestrom
    Captain —
    Chaser —
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper —
    Seeker —

    • Molokov
    Captain — Vincent
    Chaser —
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper — Vincent
    Seeker —

    • Ranaulph
    Captain — Saengdao
    Chaser — Saengdao
    Chaser —
    Chaser —
    Beater — Nathaniel
    Beater —
    Keeper — Brooke
    Seeker — Elea

    • Rhoswen
    Captain — Alexander
    Chaser — Stella
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper — Alexander
    Seeker —

    • Nationaliteiten
    Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten.

    • Leerjaren en Schooljaar
    Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen.


    • Dorms
    Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord.
    • Hallestrom
    De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter.
    • Molokov
    Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer.
    • Ranaulph
    De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden.
    • Rhoswen
    Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby?

    • Uniform
    Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen.
    Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing.

    • Huisdieren
    Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen.

    • Kasteel en omgeving
    Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld.

    • Cijfers, toetsen en essays
    Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.


    CHARACTERS
    Naam
    Leeftijd
    Bloedstatus
    Afdeling
    Vakken (Welke keuzevakken? Beste/Slechtste vakken?)
    Innerlijk
    Uiterlijk
    Verleden
    Familie
    Relaties
    Extra
    Naam — Faceclaim — User — Pagina
    [Girls/Boys: 16/15]
    Hallestrom [4/3]
    • Mari Kaarina Kirsipuu — Jessica Morrow — Stiles — 1.3
    • Gabriëla Antansia Björk — Liever niet vernoemdLeora — 1.4
    • Crystal Lucy Dawson — Selena Gomez — GinnyWeasley8 — 1.7
    • Sasha Elena Draganov — Sasha Markina — Calice — 1.6


    • Cain Sokratis von Rieder — Anton Lisin — Ziegler — 1.2
    • Aaron Christian Løvik — Liever niet vernoemdLeora — 1.1
    • Augustus Felix Björk — Neels Visser — Vaiana — 1.4


    Molokov [5/4]
    • Astrid Losnedahl — Elizabeth Wheeland — EASE — 1.4
    • Mykhaila Anna Chownyk — Lily-Rose Depp — Valtersen — 1.2
    • Bethany Adeline Grace — Georgia Grace Martin — Sunrises — 1.3
    • Niamh Ahonen — ? — Sempre — 1.7
    • Gail Gwendolyn Tervere — Amanda Steele — Micaela — 1.7


    • Vincent Milan Zima — Sebastian Stan — PeterMaximoff — 1.2
    • Sebastian Nordström — Luke Powell — Sweetwine — 1.5
    • Kaj Tue Andreasen — Dylan O'Brien — Coronam — 1.6
    • Raphaël Bjorn Sigurdsson — Connor Franta — Soco — 1.7


    Rhoswen [3/4]
    • Stella Rose Carrow — Sarah Ellen — Skaikru — 1.4
    • ? — ? — Quake — ?
    • Alessandra Gloriya Ivanov — Alycia Debnam-Carey — Bellamy_Blake — 1.4
    • ? — ? — Session — ?


    • Alexander Stoyan Lyuben — Francisco Lachowski — Necessity — 1.1
    • ? — ? — Valium — ?
    • Ashley "Ash" Joseph Diggory — Ash Stymest — Calice — 1.6
    • Emiel Elijah Rostville — Adam Gallagher — Micaela — 1.7


    Ranaulph [4/4]
    • Saengdao Kanya Ngam-Chit — Marga Esquivel — Pickett — 1.1
    • Elea Lise Thorsdóttir — Pyper America — Dougal — 1.3
    • Brooke Jane Eatside — Adelaide Kane — Coronam — 1.2
    • Mae Nicola Mickelson — Meredith Mickelson — obscurial — 1.2


    • Nathaniel Viktor Meijer — Cory Bower — Vaiana — 1.4
    • Emanuel Hugo Ostberg — Cole Sprouse — Mouli — 1.5
    • Traian Valeriu Petruscu — Dylan Rieder — Ziegler — 1.6
    • Dimitri Viktor Volkov — Jake Cooper — Calice — 1.6






    RULES
    • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd!
    • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier.
    • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands.
    • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood.
    • Enkel ik (EASE) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld.
    • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden.
    • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d.
    • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.

    THE BEGINNING

    We beginnen na het eerste avondmaal. De leerlingen zijn deze ochtend al om een uur of tien vertrokken met de boot naar Durmstrang, en rond vier uur aangekomen. Om zes uur begon het avondmaal en de openingsceremonie. Hierin zijn onder andere de nieuwe leerlingen voorgesteld, en is bekend gemaakt in welke afdeling alle derdejaars terecht gekomen zijn (en de overige nieuwe leerlingen, natuurlijk). Leerlingen zijn vrij om te doen wat ze willen. Er is bekend gemaakt dat er een soort openingsfeest zal zijn op de eerste zondag september. [Meer info over het feest komt nog]

    Datum: 29 Augustus 2014
    Tijd: ± 20:00
    Weer: Ongeveer 15 graden celsius, de zon gaat om 20:28 onder, wat betekend dat het nu al een beetje aan het schemeren is.

    [ bericht aangepast op 30 dec 2016 - 22:15 ]


    take me back to the basics and the simple life

    Aaron
    Hallestrom • Fullblood • @ the hallways • With mi boytoy, Nathaniel

    'My coach said I ran like a girl,
    And I said, if he'd run a little faster, he'd could too.'




    'Diva's don't do drama.
    We do business.'


    'Don't hate me,
    Cause you ain't me.'



    Geconcentreerd staarde ik naar mijn spiegelbeeld, waar ik de laatste contouren aan mijn gezicht aanbracht met wat make – up. – Wacht Aaron, je was toch een jongen? So fucking what.
    Als ik iets deed, dan deed ik het goed. Ik wilde dat mijn gezicht in alle vormen van licht perfect uitstak boven de rest. Het kwam dan ook goed uit dat ik nog een licht tintje bezat van de zomer.
    Ik stopte mijn spulletjes weer terug in mijn etui’tje, voor ik naar Astrid keek. Haar had ik zojuist al geholpen en ik moest zeggen, ik had het weer perfect gedaan. We hadden nu háást broer en zus kunnen lijken. Zo goed zag ze er uit.
    We waren dan ook gisteren gaan winkelen. Ik, Astrid, Ash en Nathaniel en hoewel ik ze hielp, hoefde ze dit niet andersom te doen. Ik had dan ook niks verklapt over mijn looks vandaag, hoewel ze het deels hadden kunnen gokken aan Nathaniels kledij, die ik voor hem gekozen had. We moesten wel matchen als we samen gingen, niet waar.
    Hoe kreeg ik het ook weer voor elkaar. Ik zat amper een week op school of ik werd al gevraagd voor de bal – en daarmee bedoelde ik niet door een of andere hazenlip lozer van leerjaar één. What can I say. I was just the fresh catch of the day and Nathaniel took adventage of that. Ook al beweerde hij nog zo graag dat we als vrienden gingen. So cute.
    Ik pakte even mijn toverstok, waar ik non – verbaal het tasje naar mijn kamer weer terug stuurde.
    ‘I think we are ready.’ Glimlachte ik, waar ik mijn vinger even plagend onder haar kin liet tikken.
    ‘Chin up, Tits on and make daddy proud.’ Knipoogde ik haar, waar ik haar mee trok de dameswc uit. Thanks Durmstrang, om de afdelingen geen ‘gemeenschappelijke’ kamer te gunnen. Vooral thanks om het feit dat de meeste van mijn – nieuwe – vrienden in andere afdelingen zaten, waardoor ik op iets lugubers, als een wc mijn en Astrids' make up moest doen.
    Algauw kwamen we de hal in, dat naar de feesthal leidde. Verschillende mensen stonden er al en ik spotte Ash er al gauw uit. How could I not, after all those years.
    Met mijn arm nog door die van Astrid heen, liepen we naar Ash toe.
    ‘Here is your pretty angel… Nou ik denk is de sekstalk al gecoverd en anders, ik heb geen zin om mijn vrienden te zien in een of andere achterlijke, zwangere tienerheksen show.. Dus doe er een rubbertje om, wil je...’ Met dat klopte ik Ash even op zijn schouder, waar ik ze beide een dikke handkus wierp.
    De twee beweerde als vrienden te gaan, maar net zoals bij Nathaniel, geloofde ik hier nergens van. That girls legs were already begging to get opened.
    Ik liet het tweetal alleen, waar ik even Nathaniel zocht. Gelukkig herkende ik hem al gauw, door mijn gekozen kledij, waardoor ik zo op hem af liep.
    ‘Hey you.’ Begon ik, waar ik bij hem stil bleef staan. Ik liet even mijn handen over zijn jasje gaan, waar ik zijn kraag ietsjes beter trok en een klein plukje haar in model duwde, die me anders de hele avond geïrriteerd hadden.
    ‘So how do I look… Like, love or adore.’

    [ bericht aangepast op 5 feb 2017 - 20:30 ]


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    Sebastian Nordström

    Molokov • Pureblood • Quidditch Chaser

    Neuriënd weet Sebastian met een air van nonchalance rondom hem tegen de deuren van de grote hal te leunen. Volgens Carmen — een Hallestrom die ik eenmalig in mijn bed had kunnen praten (ze hield van knuffelen, nee bedankt) — stond Mari op het punt om de common room van haar huis te verlaten en langs deze richting naar het feest te gaan.
          Gedurende de eerste, ongemakkelijke dag op Durmstrang had ik zowel Elea als Mari ontweken — simpelweg omdat ik geen zin had in meisjesgedoe. Daarbij had ik het idee dat beide jongedames hun uiterste best hebben gedaan om mij tevens te ontwijken. Elea had me enkele dodelijke blikken toegeworpen, welke ik had beantwoord met een lichte knipoog. Mari’s blikken had ik voornamelijk genegeerd, ik moest nadenken over hetgeen wat er had voorgevallen tussen ons — die kus. . .
    Alsnog had ik me altijd voorgenomen om haar mee te nemen naar het feest, als ik een belofte deed dan zou ik me daar altijd aan houden. Vandaar dat ik een van mijn beste pakken uit de kast had genomen — een ontwerp uit de Muggle wereld waar mijn ouders als enige geen commentaar op konden leveren: donkerblauw, met grijze accenten en een grijze stropdas.
          Plotseling zie ik Mari van de trappen af komen lopen, een korte donkerblauwe jurk om haar kleine en fijne lichaam gesloten. Ze zag er prachtig uit, nog mooier dan normaal gesproken het geval was. Geheel onbewust zet ik mezelf af van de deur en neem enkele stappen naar voren. Mari komt tot stilstand op de één na laatste trede van de trap, waardoor we ongeveer op dezelfde ooghoogte zitten. De blik in haar kijkers ken ik maar al te goed: een woeste mengeling van verdriet, woede, vragen en nieuwsgierigheid.
          ’Mari,’ zeg ik zachtjes, en knik eenmalig met mijn hoofd. ‘Je ziet er prachtig uit vanavond. Zou ik je mogen begeleiden naar het feest?’ vraag ik vervolgens, een stralende glimlach op mijn gezicht, terwijl ik mijn arm naar haar uitsteek.



    ALEXANDER      STOYAN      LYUBEN
    “Just face it, babe. I’m rich and handsome, so yes, I’ll get whatever I want.”
    Rhoswen – Pureblood – 17 years – Keeper/Captain


    Alexander checkte nog even snel zijn verschijning in de spiegel, haalde voor de laatste keer een hand door zijn haren en begaf zich vervolgens door de gangen van de school. Het was de avond van het feest en verbazend genoeg had Gabi zelfs ingestemd om met hem erheen te gaan. Ze was het er niet echt mee eens, dat wist hij ook wel, maar wat voor keuze had ze? Ze waren samen een representatie van hun families. Ze konden niet niet samen gaan.
    “Hey Alex,” hoorde hij twee vrouwenstemmen in koor zeggen terwijl hij relaxt tegen de muur tegenover de Hallestrom-dorm geleund stond. Theoretisch gezien zou hij wel naar binnen kunnen – hij kende het wachtwoord wel. Waarvoor had hij anders al die contacten? – maar dat was hij niet van plan. Hij zou geen misbruik van zijn kennis maken. Zijn principes waren bijna zoals bij vampiers uit de oude mythes. Zodra hij uitgenodigd zou worden, zou hij naar binnen gaan. In dit geval betekende het dus dat hij moest wachten tot Gabi zou komen – als ze zou komen.
    “Hé dames,” zei hij tegen de twee meisjes. Het waren twee meisjes die een jaar lager zaten dan hem. Hij had het jaar ervoor wel eens wat met ze gerommeld. “Wat zien jullie er fantastisch uit.” De meisjes giechelden, duidelijk gevleid bij zijn woorden. “Maar ik geloof dat jullie dates wachten,” kapte hij het vervolgens af en hij knikte naar twee ietwat ongemakkelijke, ietwat boos-kijkende jongens die duidelijk niet blij waren met zijn interactie met de meiden. De meisjes leken wat teleurgesteld bij zijn gebrek aan interesse, maar dat negeerde hij. Hij had zijn eigen date vanavond.
    Kort daarop verscheen Gabi ook. “Zullen we dan maar?” waren haar niet al te enthousiaste woorden, iets wat hem deed glimlachen. Gabi had zo duidelijk een eigen mening en was ook zeker niet bang deze te verkondigen.
    “Dat lijkt me een goed plan,” antwoordde hij haar en hij bood haar zijn arm aan. Ze droeg een zwarte jurk. Hoewel sommige mensen de jurk misschien wat simpel zouden vinden, saai wellicht, kwam hij bij haar juist heel goed uit. Hij paste bij haar.
    Dat vertelde hij haar ook. “Je ziet er prachtig uit.” Ervaring had hem geleerd dat je beter een compliment meer dan minder kon maken. Ondanks alles hield iedereen van complimentjes, zeker als ze gemeend waren. Waarom zou hij het dan stilhouden?





    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Mari Kaarina Kirsipuu
    HALLESTROM || OUTFIT

    your hand looks heavy
    let me hold it for you

    Na een week niet met Sebastian gesproken te hebben, had ze niet verwacht om hem bij de deur van zaal te zien staan. Nou, ze had hem daar wel verwacht, maar niet wachtend op haar. Tenminste... Mari wierp een kort blik naar achteren en zag dat er niemand achter haar liep. Het was dus wel haar.
          Sofia, één van haar vriendinnen van Hallestrom, wierp haar een vragende blik toe. 'Het is prima, ik zie je zo binnen wel,' mompelde ze, waarna ze haar aandacht op Seb richtte.
          ’Mari. Je ziet er prachtig uit vanavond. Zou ik je mogen begeleiden naar het feest?’ Hij zette een glimlach op en stak zijn arm naar haar uit, alsof er helemaal niks gebeurd was.
          'Ik... ik had niet verwacht dat je nog samen wilde gaan, n-na wat er laatst gebeurd is.' Ze voelde grote drang om zijn hand aan te nemen, maar ze moest eerst bevestiging hebben. 'Wil je echt samen gaan? Niet dat ik niet met je wil gaan, maar... maar ik snap het als je liever met iemand anders gaat gezien we niet meer gepraat hebben de rest van de week.' Sterker nog, ze had het idee dat hij haar genegeerd had. Het was niet alsof ze echt naar hem toegelopen was, maar ze hadden niet eens oogcontact gehad. 'Of elkaar überhaupt aangekeken hebben...' Ze beet op haar onderlip. Ze hoopte toch echt dat hij niet enkel met haar wilde gaan om de confrontatie met Elea eerder. Ze kon echter niet helpen om op te merken dat hun outfits haast op elkaar afgestemd leken.
          'Ehm, jij ziet er trouwens ook niet verkeerd uit.' God, had ze het nog simpeler kunnen brengen? 'Onze outfits passen bij elkaar.' Ze glimlachte lichtelijk, maar de onzekerheid was nog steeds in haar ogen af te lezen.





    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Saengdao "Dao" Kanya Ngam-Chit
    We build castles from our fear...—”


    17 • Pureblood • Ranaulph • Chaser & Captain • The Party • Alone • Dress {the third}
    Dimitri stelt ons aan elkaar voor en vraagt of ik niet mee ga met hen, maar ik schud mijn hoofd. Ik heb al een tijd niet meer getraind en daar moet ik maar eens aan gaan werken. 'Dus gaan jullie met of zonder date naar het openingsfeest?' vraagt hij. Ik kijk de andere kant op en haal mijn schouders op. Zonder, overduidelijk, maar dat hoeft hij niet te weten. Dus wat mysterieus neem ik afscheid van hen en verdwijn ik naar buiten.

    Ik weet van mijzelf dat ik er goed uitzie. Waarschijnlijk beter dan vrijwel alle meiden op deze school, maar goed, daar heb ik dan ook mijn best voor gedaan. Ik heb mijn lange, geblondeerde haar in krullen over mijn schouders vallen en mijn jurk is zwart met een split en gouden details. Om mij heen zie ik iedereen al meeten met hun date en ergens voel ik mij een beetje awkward over het feit dat ik hier alleen loop. Dat gevoel negeer ik echter. Ik stap tussen Aaron en Nathaniel door en duw per ongeluk express de corsage uit de handen van Nathaniel. Ik kijk hem niet eens aan en doe gewoonweg alsof hij niet bestaat. In plaats daarvan richt ik mij op Aaron.
          'Hey, Aaron,' zeg ik. Mijn toon klinkt gespeeld liefelijk en ik schenk hem een ijzige grijns. 'Ga je dat vanavond penetreren?' Ik maak een gebaar naar Nathaniel en een spottende lach verlaat mijn lippen. 'Je bent diep gezonken en nee... dan bedoel ik niet in poepgaten, maar in status.' Ik klop op zijn borst. 'Jammer joh, ooit was je nog aantrekkelijk.' Ik gooi mijn haar over mijn schouder en loop vervolgens de zaal in.

    "—... and sleep in them like kings and queens."


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.



    NATHANIEL VIKTOR MEIJER

    Never let you go, never let me down
    Zeventien ☽ Halblood ☽ beater ☽ Zweeds/Nederlands ☾ Renaulph ☾ With Aaron ☾ Outfit + This


    Blijkbaar stond ik aan de verkeerde kant te wachten, want Aaron kwam niet vanuit zijn common room. ‘Hey you.’ Begroette hij me wat me deed omkijken , Aaron leek net op een supermodel. Zijn pak stond hem gewoonweg geweldig en ik betrapte mezelf erop dat ik naar hem staarde. "Hey." zei ik met een glimlachje ‘So how do I look… Like, love or adore.’ Echter voordat ik kon antwoorden kwam de duivel op hakken afgelopen. Ze duwde me aan de kant waardoor het corsage die ik vast had op de grond viel. Ik wilde vloeken op haar echter hield ik me in, heef je nog niet gewonnen Nath. Dat is net wat ze wil. Met een vernauwde dodelijke blik keek ik haar aan. Echter had ze alleen maar oog voor Aaron - wat ook niet zo vreemd was bc look at him, he was gorgious-.
          'Hey, Aaron,' zei ze met haar vieze neppe vrolijke toon. Ik trok mijn neus op naar haar. 'Ga je dat vanavond penetreren?' Bij deze woorden keek ze naar me om en maakte een vreemd gebaar naar me waardoor ik haar ongeloofwaardig aankeek en Aaron even aankeek met een blik van -Ihatehersomuch-.
    'Je bent diep gezonken en nee... dan bedoel ik niet in poepgaten, maar in status.' Ze klopte op Aarons borst en ik rolde geërgerd met mijn ogen. 'Jammer joh, ooit was je nog aantrekkelijk.' ze gooide haar haar over haar schouder en zonder erbij na te denken floepte een verwijt over mijn lippen. " Jammer dat niemand dat over jou kan zeggen." ehter eens in besefte wat ik net zei werd ik rood en sloeg ik mijn hand voor mijn mond. Dit kon wel het einde zijn van mijn Quidditch carrière. Ik nam Vlug Aarons hand beet en trok hem met me mee naar het feest, ver uit de buurt van dat serpent. " Oh Merlin, sorry voor dat gedoe Aaron." zuchtte ik. " Ik snap niet wat haar probleem is." ik haalde zacht mijn schouders op. "Ik had wat voor je, maar door haar is het helaas gesneuveld." mopperde ik zacht.




    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Sebastian Nordström

    Molokov • Pureblood • Quidditch Chaser

          ‘Ik. . . Ik had niet verwacht dat je nog samen wilde gaan, n—na wat er laatst gebeurd is. Wil je echt samen gaan? Niet dat ik niet met je wil gaan, maar. . . maar ik snap het als je liever met iemand anders gaat, gezien we niet meer gepraat hebben de rest van de week. Of elkaar überhaupt hebben aangekeken. . .’
          Sebastian weet zijn gevoelens te onderdrukken door haar simpelweg aan te blijven staren, zijn arm nog steeds richting Mari uitgestoken. Natuurlijk had ze gelijk wat betreft de afgelopen week, maar hij wilde simpelweg geen drama tussen de twee jongedames die hij enorm respecteerde. Na vanavond zou hij tevens moeten praten met Elea, om haar gerust te stellen rondom alles en ook enige uitleg te geven over wat hij heeft gedaan op zijn eerste dag na de zomervakantie.
          ‘Ehm, jij ziet er trouwens ook niet verkeerd uit. Onze outfits passen bij elkaar.’
          Sebastian weet een kleine ‘ja’ te horen in Mari’s complimenten en neemt voorzichtig haar hand in de zijne, waarna hij zijn lippen vederlicht op de rug daarvan terecht laat komen. Glimlachend komt hij overeind en gaat op de eerste trede van de trap staan — waardoor hij direct weer groter is dan Mari.
          ‘Als ik niet samen met jou wilde gaan, had ik hier op het moment niet gestaan. Ik wilde je simpelweg wat ruimte geven na onze eerste samenkomst sinds de vakantie. En daarbij. . . Donkerblauw stond altijd al mooi bij je huid, dus ik ging er vanuit dat je in je patroon zou blijven.’
          Voorzichtig plaatst Sebastian zijn handen op Mari’s heupen en trekt haar vervolgens met een kort rukje tegen zich aan. ‘Dus, mevrouw Kirsipuu, bent u er klaar voor om de avond van uw leven te beleven?’ Grijnzend buigt hij naar voren om haar te kussen, met in de gedachten de tenten waar de leerlingen vanavond in mogen slapen. Zoiets zou perfect zijn voor hem en Mari.


    Gabriëla
    Hallestrom • Fullblood • @ Hallestrom door • Alone

    'When a man gives his opinion, he's a man.
    When a woman gives her opinion, she's a bitch.'




    'They will ignore you,
    Till they need you.'



    Ik zag zijn blik nog naar de twee meisjes voor ons gaan, die mij beide een boze blik wierpen. Great. Nu wist ik wel zeker hoe hij wist dat hier de deur was. Eigenlijk wilde ik weer achter de deur verdwijnen en terug naar plan B gaan, maar Alex had me al opgemerkt.
    ‘Dat lijkt me een goed plan.’ Zei hij dan ook, waar hij zijn arm aanbood. Moest dit nu al? Moest ik nu al aan hem gekleefd zitten als een boomtrul aan zijn tak?
    Zachtjes zuchtte ik, voor ik toch maar zijn arm aannam. Ik vermeed expres zijn blik, die ongetwijfeld zelfvoldaan zou ogen.
    ‘Je ziet er prachtig uit.’ Begon Alex dan ook, wat me behoorlijk ongemakkelijk maakte. In een negatieve zin. Ergens hield ik wel van deze cliché openingszinnetjes, maar niet als ze van Alex waren. Die heeft dat ongetwijfeld ook tegen die twee andere meiden voor ons gezegd, gezien diens blikken nog steeds op mijn gelaat gebrand stonden. Niet dat ik ze echt kende, ondanks dat we op dezelfde afdeling zaten. Ik had eenmaal niet zoveel contacten op school. Daar was ik niet open genoeg voor en Gus ook niet.
    Ik negeerde Alex opmerking, door gewoon te gaan lopen en te wensen dat deze avond zo snel mogelijk voorbij kon zijn. Met lood in mijn schoenen liep ik dan ook langs de twee dames en hun dates, zonder in de gaten te hebben dat een haar voet uitgestoken had.
    Voor ik het door had, verdween de grond onder mijn voeten. Echter mislukte de val, doordat ik me nog net op tijd vast kon grijpen aan Alex.
    ‘Misschien moet je toch lagere hakken kopen, dan val je tenminste niet.’ Hoorde ik de blondine zeggen, voor de twee zachtjes begonnen te gniffelen.
    Ik wierp de stel een boze blik en moest dan ook behoorlijk moeite doen om me in te houden. Niemand zetten een Björk voor paal zonder consequenties te verwachten. Toch deed ik niks, behalve Alex los laten.
    ‘Oh, grappig dat je dat zegt; want met jouw hakken kan je zo auditie doen voor een eersteklas slet. Wie weet wilt een van de bezems uit de bezemkast wel nog over je.’ Ik glimlachte liefjes, hoewel mijn blik immens kil bleef. Ik kreeg haar nog wel. Vroeg of laat. Lichtelijk arrogant sloeg ik mijn haar over mijn schouder en greep ik de hand van haar date. ‘Mason toch?’ vroeg ik hem, waar hij knikte.
    Voor iemand wat kon doen, sloeg ik mijn arm door die van hem en trok ik hem mee van Alex en zijn herpesclan om met Mason naar de zaal te lopen. Ik negeerde de drukke menigte, terwijl ik Mason mee trok naar de punch en daar een bekertje van inschonk en een flinke slok van nam.
    ‘Whew you are thristy aren’t you?’ hoorde ik hem vragen, waar ik enkel de beker in zijn handen drukte. Punch ging toch niet werken. Niet zoals firewhiskey uit mijn ouders drankkasje deed.

    [ bericht aangepast op 10 feb 2017 - 12:32 ]


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    Mari Kaarina Kirsipuu
    HALLESTROM || OUTFIT

    your hand looks heavy
    let me hold it for you

    Seb pakte zijn hand vast, drukte er een kus op en ging op dezelfde trede als haar staan.
          ‘Als ik niet samen met jou wilde gaan, had ik hier op het moment niet gestaan. Ik wilde je simpelweg wat ruimte geven na onze eerste samenkomst sinds de vakantie. En daarbij... Donkerblauw stond altijd al mooi bij je huid, dus ik ging er vanuit dat je in je patroon zou blijven.’
          Het was een opluchting om te weten dat hij wel echt met haar wilde gaan, maar ze bleef zich stiekem toch afvragen of hij haar ook gevraagd had als ze niet betrapt waren in de gang door Elea. Maar goed, het was feest en ze moest positief denken. Natuurlijk had hij haar anders ook gevraagd. Stay positive.
          Zijn handen waren ondertussen verplaatst naar haar heupen en hij trok haar tegen zich aan. ‘Dus, mevrouw Kirsipuu, bent u er klaar voor om de avond van uw leven te beleven?’ Haar adem stokte even toen hij zijn lippen op de hare drukte. Voor even kuste hem terug, totdat ze het gevoel kreeg dat iemand naar hen keek. Ze haalde haar lippen van de zijne, gluurde langs zijn schouder en lachte zachtjes toen ze een stel onderbouwers naar hen zag kijken.
          'We hebben publiek,' mompelde ze. Mari kende Seb goed genoeg om te weten dat dat hem niet zou tegen houden. 'Kom, let's go outside.' Ze gaf hem geen tijd om te reageren en liep de laatste trede af.
          Terwijl ze naar buiten liepen verstrengelde ze haar vingers met de zijne. 'Heeft meneer Nordstrom toevallig een drankje mee dat strikt gezien enkel door volwassenen gedronken mag worden?'






    [ bericht aangepast op 12 feb 2017 - 6:29 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Sebastian Nordström

    Molokov • Pureblood • Quidditch Chaser

          ‘We hebben publiek.’
          Sebastian haalde lichtelijk zijn schouders op, wat kon hem het schelen dat een paar kleuters uit de onderbouw hadden besloten om van de show te genieten? Echter, hij respecteerde Mari’s keuze om te stoppen en genoot van het gevoel van hun vingers die zichzelf verstrengelden met elkaar — een gevoel wat hij lange tijd had moeten missen.
          ‘Heeft meneer Nordström toevallig een drankje mee dat strikt gezien enkel door volwassenen gedronken mag worden?’
          Grijnzend kijkt Sebastian omlaag richting Mari’s gezicht, ze was extra aantrekkelijk als ze zich dusdanig gedroeg dat ze de regels van Durmstrang wilde verbreken. Gelukkig voor haar, was hij zelfstandig ook niet bepaald een lieverdje en had hij geanticipeerd op opmerkingen als deze.
          ‘Ik zou geen Nordström zijn als dat niet zo het geval was, mejuffrouw Kirsipuu. Het o—zo—menselijke fenomeen genaamd wodka, met enkele toevoegingen uit het potions laboratorium.’ Voor heel even klopt Sebastian op de binnenzak van zijn jasje, duidend op het flesje wat daar zorgvuldig in was verborgen. ‘Maar, ik wil niet dat je er te veel van drinkt. Ik heb je nodig vanavond, scherp en bij bewustzijn. Het is namelijk niet iets wat je wil missen.’ Sebastian laat zijn wenkbrauwen suggestief heen en weer gaan. Hij had immers de gehele week geen enkel meisje in zijn bed gehad, laat staan gezoend.
    Vanuit zijn ooghoeken ziet Sebastian Elea staan op een verhoging. Evenals Mari, ziet ze er beeldschoon uit vanavond en Sebastian voelt een kleine steek in zijn borststreek aangezien hij er niet was om haar te vergezellen. Het had hem best pijn gedaan dat ze deze week niet naar hem toe was gekomen, ook al had hij ook zijn best gedaan om haar te ontwijken. Sebastian kon het zichzelf niet voorstellen dat Elea zo aangedaan was door het gegeven dat hij Mari weer had gezoend, wat zij samen hadden gehad was voor Elea nooit ofte nimmer meer geweest dan friends with benefits, niet waar?
          ‘We kunnen ook gewoon nu al weg sneaken richting de tenten, ik houd er toch niet van om te dansen.’ Sebastian kijkt enigszins verveeld rond, dit soort aangelegenheden waren niets voor hem.


    Aaron
    Hallestrom • Fullblood • @ the hallways • With mi boytoy, Nathaniel

    'My coach said I ran like a girl,
    And I said, if he'd run a little faster, he'd could too.'




    'Diva's don't do drama.
    We do business.'


    'Don't hate me,
    Cause you ain't me.'



    Voordat de jongen überhaupt de kans kreeg om te reageren op mijn aanwezigheid, wierp een blonde duivel tussen ons in. Saengdao, of satesaus, hoe ik haar liever noemde. Het was makkelijker en ze waren beide even walgelijk. Pinda’s waren eenmaal niet mijn ding. Ik hield meer van noten.
    ‘Hey, Aaron.’ Begon de blondine dan ook. Ze glimlachte liefjes, maar zelfs een blinde kon nog zien dat deze alles behalve gemeend was. Het was haar lichaamstaal. De blik in haar ogen.
    ‘Ga je dat vanavond penetreren?’ Met dat gebaarde ze naar Nathaniel, voor ze een spottende lach liet horen; waar de kippen in de kippenhok nog jaloers op konden worden.
    ‘Mijn liefste Saeng, niet iedereen gaat de eerste avond met hun benen open.’ Knipoogde ik naar het meisje, overduidelijk doelend op haar. Zo goed kende ik haar ook weer niet; maar bon.
    ‘Je bent diep gezonken en nee… dan bedoel ik niet in de poepgaten, maar in status. Jammer joh, ooit was je nog aantrekkelijk.’
    Zacht klopte ze op mijn borst, waar ik ergens wel in lachen kon uitbarsten. Vooral toen ze in haar eentje wegliep. Hoe jaloers kon een eerste klas bitch als zíj zijn lol. Ze had het ook minder duidelijk kunnen maken dat zíj graag met mij was gegaan. Laten we eerlijk zijn. Ik was geweldig en het was niet eerlijk voor de andere jongens als ik hetero was geweest. Niemand had dan een kans meer gehad, zelfs mijn allerliefste neefje Alex niet. Too bad they didn’t had the cure bitch, want lelijk was de blondine vanavond ook weer niet.
    ‘Jammer dat niemand dat over jou kan zeggen.’ Riep Nathaniel Satesaus nog na, voor hij me meetrok de zaal in. Keurend trok ik een wenkbrauw op, voor een klein lachje over mijn lippen rolde. Wauw. Finally he showed me what I teached him. Mijn blik gleed nog kort over de corsage die nu platgestampt werd op de grond, voor ik weer naar Nathaniels achterhoofd keek. Ik merkte dat hij ons ver van Satesaus trok, voor hij stil ging staan.
    ‘Oh Merlin, sorry voor dat gedoe Aaron.’ Zuchtte hij zachtjes. ‘Ik snap niet wat haar probleem is. Ik had wat voor je, maar door haar is het helaas gesneuveld.’ Mopperde hij. Nathaniel zat er blijkbaar erg mee en dat was cute. Vooral omdat hij een cadeautje voor mij gehaald had. Ik hield van cadeautjes en vooral van verrast te worden. Ondanks de grote controlefreak in mij.
    ‘Ze is gewoon jaloers dat jongens liever samen naar de bal gaan, dan dat ze met haar mee uitvragen.’ Zei ik dan ook simpel, waar ik onverschillig mijn schouders ophaalde. Ik wist wel waar de dame over viel. Nathaniel was een halfbloed, maar daar had ik me nooit om wakker gelegen. Waarom zou ik andere bekeuren omdat ze een beetje anders waren, terwijl ik dat zelf ook was. Dat zou hypocriet zijn en dat was iets wat ik zeker niet was.
    Ik glimlachte dan ook even naar Nathaniel, voor ik mijn armen rond zijn nek sloeg en mijn ogen even in zijn bruine kijkers haakte.
    ‘Dus.. Nathaniel Viktor Meijer… wil jij leiden vanavond of zal ik. Net wat jij fijner vind. Alleen niet dansen is geen optie.’ Vervolgde ik het laatste streng. Ik grijnsde even, voor ik een korte peck op zijn lip drukte als beloning van daarstraks. Hey; laten we wel wezen. Nathaniel was echt niet zo straight als een liniaal. Daarvoor leek hij té veel voor me te geven. Daarnaast hield ik wel van een kleine tease.



    When I taste Tequila, Baby, I still see ya


    ALEXANDER      STOYAN      LYUBEN
    “Just face it, babe. I’m rich and handsome, so yes, I’ll get whatever I want.”
    Rhoswen – Pureblood – 17 years – Keeper/Captain


    Ietwat onwillig nam Gabi wel Alex’ arm aan en hij leidde haar langs de twee meiden heen richting de plek waar het feest was. Tenminste, dat was het plan geweest, maar voor ze goed en wel weg waren, viel Gabi letterlijk in zijn armen. Hij kon haar nog net overeind houden, maar hij hoorde wel wat gemompel en gegniffel vanuit de andere twee meiden die daarvoor ook al boos naar Gabi hadden gestaard. Misschien was het zijn verbeelding geweest, maar het leek alsof er net een voet werd ingetrokken.
    “Misschien moet je toch lagere hakken kopen, dan val je tenminste niet,” zei een van de twee. Vlak voor Gabi Alex losliet, voelde hij hoe ze even verstrakte, in een poging zich in te houden waarschijnlijk.
    “Oh, grappig dat je dat zegt; want met jouw hakken kan je zo au ditie doen voor een eersteklas slet. Wie weet wilt een van de bezems uit de bezemkast wel nog over je,” was haar antwoord. Het was niet half zo vernietigend als ze gekund zou hebben, maar genoeg om de glimlach van het andere meisje iets te laten vervagen. Alex was trots op zijn toekomstige vrouw.
    Waar hij wat minder trots op was, was toen ze de date van het meisje dat de opmerking gemaakt had, bij de hand pakte en hem meesleurde. Het was een goede move op zich en een zeer grote fuck you naar het meisje, maar ze vergat even dat zij ook een date had.
    Toch leek de blondine ergens nog niet echt ontdaan van het feit dat Alex nu ook alleen in haar gezelschap was. Dat moment was snel voorbij. “Wat meer respect graag voor de Lyubens,” was wat hij redelijk hooghartig zei. De glimlach verdween spontaan van het gezicht van de blondine. Nog even en Gabi zou zijn achternaam dragen en daadwerkelijk een lid van de Lyuben-familie zijn. En de Lyubens… die kregen respect, zoals hij altijd al te horen had gekregen.
    Zonder er nog verder woorden aan vuil te maken draaide hij zich om en begaf hij zich naar het feest toe. De zaal begon redelijk vol te stromen met mensen inmiddels. Toch vond hij Gabi redelijk snel bij de dranktafel, waar ze haar drinken net aan de gestolen date gaf. Langzaam liep hij ook richting de dranktafel. Zoals verwacht werd er hooguit boterbier geschonken. Zoals de avond nu al verliep, was Alex wel toe aan wat sterkers eigenlijk. Met wat spijt dacht hij aan zijn voorraad in de slaapzaal. Meestal dronk zijn Dorm samen wat in om vervolgens nog wat mee te smokkelen naar het daadwerkelijke feest. Ditmaal had hij dat niet gedaan, maar hij wenste haast van wel.
    “Bedankt dat je op mijn date hebt gepast,” was wat hij zei toen hij het tweetal had bereikt. Het was niet erg geloofwaardig, maar zo was het ook niet bedoeld. Mason – of hoe hij ook precies heette – was niks meer dan een ondergeschikte, of tenminste iemand die van zijn date af moest blijven. Hij wist ook wel dat Gabi degene was geweest die Mason had meegesleurd, maar hij had niet mee moeten gaan. Zelfs Alex zelf had meestal het fatsoen om serieuzere relaties niet te doorbreken en wat was er nou veel serieuzer dan een huwelijk? Zijn woordkeuze was dan ook niet toeval geweest. Hij had ook ‘bedankt dat je op haar hebt gepast’ kunnen zeggen, maar door haar toch als ‘mijn date’ te bestempelen, maakte hij zonder de nadruk op die woorden te leggen en extreem claimerig te zijn toch duidelijk dat ze bij hem hoorde.
    Daarna negeerde hij Mason compleet. Hij zou vanzelf wel afdruipen naar zijn eigen date – of weer een date van iemand anders. In plaats daarvan richtte hij zich op Gabi. “Inmiddels hebben we geloof ik even veel zin in dit feest-” terwijl aan het begin tenminste één van de twee daar wel zin in had, maar dat voegde hij er niet aan toe. “We hebben dus drie opties. Of we blijven hier en proberen het nog een beetje leuk te vinden, of we duikelen ergens wat sterkers dan dit slappe spul-” hij gebaarde naar het boterbier “-op of ik breng je weer terug naar de dorm.” En duikel dan alsnog wat drank voor me op. “Kies maar.”



    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.




    NATHANIEL VIKTOR MEIJER

    Never let you go, never let me down
    Zeventien ☽ Halblood ☽ beater ☽ Zweeds/Nederlands ☾ Renaulph ☾ With Aaron ☾ Outfit + This



    Aaron lachte even kort waardoor ik de jongen vragend in zijn hellblauwe ogen aankeek. ‘Ze is gewoon jaloers dat jongens liever samen naar de bal gaan, dan dat ze met haar mee uitvragen.’ Zei hij , simpel zijn schouders ophalend, iets wat mijn mondhokjes toch omhoog deed krullen. Eens Aaron toch wat onverwacht zijn armen om mijn nek sloeg, voelde ik me lichtjes warm worden vanbinnen. Dit soort interacties was ik dan ook niet gewoon, al helemaal niet als een jongen dit bij me deed. Ik had wel een paar vriendinnetjes gehad -okay twee ofso- die me zo al eens omhelsd hadden al had ik automatisch mijn armen losjes om zijn middel geslagen. ‘Dus.. Nathaniel Viktor Meijer… wil jij leiden vanavond of zal ik. Net wat jij fijner vind. Alleen niet dansen is geen optie.’ zei Aaron, het laatste benadrukkend op een strenge toon waardoor ik even niet wist wat ik moest zeggen. Dansen? Ik? Ik hoopte maar niet dat Aaron verwachte dat ik balroom met hem ging dansen of hij mocht vaarwel zeggen tegen zijn mooie witte schoenen. Ik was zo elegant als een beuker...
    Ik schrok op vanuit mijn gedachten toen Aaron grijnzend een korte pek op mijn lippen had gedrukt. Mijn lippen tintelden nog wat na en mijn wangen waren vuurrood geworden. "Eh.. Jij bent de betere danser van ons twee." zei ik nog even verrast van wat er net gebeurd was. Hij had me net gekust... En ik vond het om eerlijk te zijn erg prettig aanvoelen.

    ( meer komt morgen, sorry voor de flutpost Naomi :c )


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Mari Kaarina Kirsipuu
    HALLESTROM || OUTFIT

    your hand looks heavy
    let me hold it for you

    Zijn grjns vertelde haar genoeg. Hij had alcohol mee, hij hoefde niet veel meer te zeggen, want zijn grijns zei genoeg.
          ‘Ik zou geen Nordström zijn als dat niet zo het geval was, mejuffrouw Kirsipuu. Het o—zo—menselijke fenomeen genaamd wodka, met enkele toevoegingen uit het potions laboratorium.'
          'Hmm, dat klinkt belovend, meneer Nördstrom. Je hebt me nieuwsgierig gemaakt.' Haar hand gleed al richting zijn binnenzak, met lichtelijk opgetrokken mondhoeken, tot dat hij verder praatte.
          'Maar, ik wil niet dat je er te veel van drinkt. Ik heb je nodig vanavond, scherp en bij bewustzijn. Het is namelijk niet iets wat je wil missen.’ Zijn wenkbrauwen wiebel suggestief op en neer, en Mari laat langzaam haar hand uit de zijne glijden. Serieus? Was dat waarom hij met haar mee wilde? Omdat hij met haar tussen de lakens wilde kruipen? ''We kunnen ook gewoon nu al weg sneaken richting de tenten, ik houd er toch niet van om te dansen.’
          'Enkel dansen in bed zeker,' mompelde ze. Zijn reactie wachtte ze niet echt af en ze pakte de flacon uit zijn binnenzak. Een vluchtige blik om haar heen liet weten dat er geen leraren in de buurt waren, waarop ze een grote slok naam en de flacon terug gaf. 'Wel, ik vind dansen wel leuk,' zei ze op een zachte toon. 'H-hoe groot zijn de tenten? Als het dezelfde als vorig jaar, die maakten me nogal claustrofobisch.' Ze sloeg haar armen om zich heen, haast als zelf-bescherming. 'Dus als je wilt, dan kan je nog van g-gedachten veranderen.' Mari knikte naar Elea die een eindje verderop stond. If he did, he could go fuck himself.





    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    ELEA LISE THORSDÓTTIR
    "Even Satan once was God's favourite angel."


    16 • PUREBLOOD • RANAULPH • SEEKER • OUTSIDE • ALONE

    Met het drankje in mijn hand staar ik nog altijd rond, ik bekijk de aanwezigen maar tot nu toe zie ik weinig interessants. Totdat... Totdat ik Sebastian aan zie komen lopen, vergezeld door niemand minder dan mijn favoriete Hallestrom: Mari. Niet dus. Ik merk dat het me wel degelijk wat doet. Dat hij na mij ook een week ontweken te hebben, nu ineens wel bij Mari is en haar maar al te graag de tent in wil krijgen, denk ik. Hij denkt namelijk alleen maar met zijn lul, zijn hersenen schakelen compleet uit wanneer hij ook maar een paar mooie ogen en een stel goedgevormde borsten ziet. Dat hij niet constant met een stijve rondloopt, verbaast me ten zeerste.
          Hij blikt al enkele keren naar de tenten die klaarstaan en ik rol met mijn ogen. Ik wist het, hij wil haar alleen maar in bed krijgen. Zo snel mogelijk iemand neuken en dan weer weg. Ik dacht dat ze uit elkaar waren. Misschien moeten ze maar een ring om hun ringvinger doen, want ook al maken ze ruzie, ze blijven bij elkaar plakken. Mijn god, get a room. Het tweetal praat zacht met elkaar en ik zie Mari dan naar me kijken. Ze is overduidelijk niet heel blij met mijn aanwezigheid want ze staart me een beetje minachtend aan. Ik zet een glimlach op en zwaai een keer naar Mari en Sebastian, waarbij ik even strak naar de jongen kijk. Damn it, ik mag haar gewoon echt niet en Sebastian maakt het er niet beter op.

    [ bericht aangepast op 19 feb 2017 - 13:54 ]


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.