• Afgelopen maandag ben ik naar de huisarts geweest, aangezien mijn menstruatie later kwam dan verwacht (meer dan twee weken). Ik kan niet zwanger zijn dus heb ik met haar gepraat over wat het dan wel kan zijn. Zij dacht cystes op de eierstokken als ik het mij goed herinner of mijn schildklier (daar horen ook andere symptomen bij, waarvan ik denk dat ik die heb). Ze wilde weten of het mijn schildklier is en ik krijg een papier mee om bloed te laten prikken.

    Dus vandaag heb ik bloed laten prikken en ik ben zenuwachtig om niks geweest. Ja, ik voelde prik wel, maar het deed niet veel pijn.

    Ik dacht, ik kan hier wel eerst een topic over maken en advies vragen (wat de oorzaak kan zijn van dat mijn menstruatie later is), maar dan krijg ik vast toch het advies om naar mijn huisarts te gaan dus heb ik dat eerst gedaan.

    Nu wachten op de uitslag.

    Heeft iemand laatst ook bloed laten prikken?


    Physics is awesome

    Standal schreef:
    (...)

    Als je de blauwe lijntjes ziet lopen, betekent het alleen dat je aderen goed zichtbaar zijn. Ze doen ook altijd een groene band om je arm die ze strak trekken, daardoor worden je aderen beter zichtbaar. Aderen kunnen je ook prima voelen. Vaak drukken ze ook altijd een paar keer op je arm, dan kunnen ze precies voelen waar de aderen zitten.


    Ja, dat deed die vrouw die mij hielp ook, een groene band om mijn arm. Aan de binnenkant van mijn arm kan ik sommige aderen redelijk zien zitten, alleen prikte ze niet waar het blauwe lijntje liep.

    Bij de binnenkant van mijn armen, polsen en handen kun je ze goed zien en in bepaald licht aan de achterkant van mijn handen.

    Dat ze aderen kunnen voelen zitten, vind ik echt heel knap. Aan de binnenkant van mijn pols moet ik altijd even zoeken naar een goed punt om mijn hartslag te voelen.


    Physics is awesome

    Westwick schreef:
    (...)
    Je hoeft je niet stom te voelen, hoor!
    Iedereen heeft wel iets, ik ben bang in het donker, dat is pas stom haha


    Ik ben niet zo van de prikken, ik weet dat ze noodzakelijk zijn en toch vind ik het lastig. Het is toch een naald die in mijn lichaam gaat. Want ik heb af en toe een klein wondje (wanneer ik mezelf per ongeluk krab, ergens tegen aan stoot, dat soort dingen)

    Dat kan ik wel begrijpen. Je ziet veel minder en ik denk dat mensen toch wel erg gewend aan licht zijn.

    Daarnaast vind ik het s'morgens vroeg als ik naar mijn werk ga, soms ook wel spannend. Het is dan nog pikdonker en zo vreemd rustig op straat.


    Physics is awesome

    Sempre schreef:
    Ondanks dat ik veel meer prikken heb gehad dan een gemiddeld persoon ben ik nog steeds onwijs bang. Ik heb nu eenmaal hele nare ervaringen gehad met prikken en hoewel het jaren geleden is komen die beelden van vroeger iedere keer weer opzetten.

    Het is zelfs zo erg dat de tandarts uiteindelijk geen gaatje heeft kunnen vullen omdat ik gewoon helemaal in paniek raakte. Ik heb hier ook hulp bij gehad maar helaas heeft dat niet geholpen en ga ik nu naar een andere tandarts die dit soort dingen met de hulp van lachgas doet.

    Bloedprikken gaat opzich nog wel, maar mijn angst wordt volledig beïnvloed door de zuster die prik zet. Als ze onwijs lief is tegen me ben ik meteen ook een stuk rustiger en iemand die wat minder aardig over komt krijgt waarschijnlijk een paniekaanval over zich heen. En dat is echt kut want ik ben 21 en dan hoop je dat toch ooit op een normale manier met prikken om te kunnen gaan. Ik zou ook heel graag bloeddonor willen worden, maar buiten het feit dat ik niet mag zou ik dat ook mentaal echt niet aankunnen helaas :c


    Dat is naar. Jammer dat je zulke nare ervaringen hebt gehad.

    Iedereen heeft zo zijn/haar dingen en dit is er een van jou. Niks om je voor te schamen.

    Dat vind ik ook wel begrijpelijk. Bij een vriendelijk iemand voel je, je onbewust toch meer op je gemak, denk ik. Ik vind dat de mensen die dit soort werk doen ook wel moeten begrijpen dat niet iedereen rustig in de stoel gaat zitten, want het is nogal wat zeker de eerste keer, maar zeker daarna ook. Het is toch een soort vertrouwenskwestie. Even objectief gezien, iemand die voor jou onbekend is, steekt toch iets in jouw lichaam.


    Physics is awesome

    Yoosung schreef:
    Ik heb een hekel aan naalden, maar het gaat beter. Dit jaar heb ik een tattoo kunnen zetten en bloed laten afnemen zonder in paniek te raken. Sinds mijn vader een relatief zeldzame bloedgroep heeft, en ik dus ook kans heb op zo'n bloedgroep, zit ik er aan te denken om te laten testen zodat ik ook kan doneren. De medicijnen die ik heb gehad, moeten uit mijn systeem en ik moet lichamelijk wat beter 'in shape' zijn, doordat ik belachelijk vaak verkouden ben en dergelijke, maar ik wil het wel heel graag


    Knap van je! (Tatoeages vind ik interessant) Hoe groot is jouw tatoeage ongeveer?

    Dat is zo lief van je. Voor zover ik weet, kunnen ze best wel streng zijn qua eisen als je bloed wilt doneren.

    En je kan ook via de huisarts er achter komen wat je bloedgroep is. Op het formulier dat ik mee kreeg, stond er ook een vakje met bloedgroep en nog iets er achter. (Mijn vader zei dat het betekende dat ze ook kijken of je positief of negatief hebt qua bloed)


    Physics is awesome

    Kelmeckis schreef:
    (...)

    Knap van je! (Tatoeages vind ik interessant) Hoe groot is jouw tatoeage ongeveer?

    Dat is zo lief van je. Voor zover ik weet, kunnen ze best wel streng zijn qua eisen als je bloed wilt doneren.

    En je kan ook via de huisarts er achter komen wat je bloedgroep is. Op het formulier dat ik mee kreeg, stond er ook een vakje met bloedgroep en nog iets er achter. (Mijn vader zei dat het betekende dat ze ook kijken of je positief of negatief hebt qua bloed)


    Het is de pootafdruk van mijn kat op exacte grootte (:
    Ik kan kijken of ik een foto kan maken zodat je het zelf even kan zien. Hij is op zich niet enorm groot ofzo.

    De eisen zijn inderdaad streng, maar dat is ook terecht. Het schijnt dat je ook een afspraak kan maken zodat je bloed ter plekke getest kan worden. Ik zal het eens vragen aan m'n vader (;


    26 - 02 - '16

    Mijn vriend heeft ook een tattoo met het pootje van zijn kat. De linker is zijn tattoo, de rechter is mijn tattoo :3


    26 - 02 - '16

    Yoosung schreef:
    (...)

    Het is de pootafdruk van mijn kat op exacte grootte (:
    Ik kan kijken of ik een foto kan maken zodat je het zelf even kan zien. Hij is op zich niet enorm groot ofzo.

    De eisen zijn inderdaad streng, maar dat is ook terecht. Het schijnt dat je ook een afspraak kan maken zodat je bloed ter plekke getest kan worden. Ik zal het eens vragen aan m'n vader (;


    Wat leuk en schattig!

    Dat is handig. Het is ook wel belangrijk dat ze zo streng zijn, kan ik me voorstellen.


    Physics is awesome

    Yoosung schreef:
    Mijn vriend heeft ook een tattoo met het pootje van zijn kat. De linker is zijn tattoo, de rechter is mijn tattoo :3



    Dat ziet er mooi uit. Geweldig dat jullie hetzelfde soort tattoo hebben. Ze zien er wel anders uit, wat op zich logisch is omdat beide pootjes van een andere kat zijn. [/color[


    Physics is awesome

    Kelmeckis schreef:
    (...)

    Dat ziet er mooi uit. Geweldig dat jullie hetzelfde soort tattoo hebben. Ze zien er wel anders uit, wat op zich logisch is omdat beide pootjes van een andere kat zijn. [/color[


    Dankje :3

    Om de pijn moet je het ook niet laten. Ik heb er nauwelijks wat van gevoeld. Mijn vriend wel, maar die is flink gespierd en slank, dus die voelde wel iets :3


    26 - 02 - '16

    Update: Afgelopen maandag heb ik de uitslag gekregen en er blijkt niks aan de hand met mijn schildklier!


    Physics is awesome

    Heb je gevraagd naar de waarden? Mijn waarden zijn ook jarenlang 'normaal' geweest maar toen ik toch medicatie ging slikken verdwenen mijn klachten opeens. Aka soms kun je het in je bloedwaarden niet zien.

    Kelmeckis schreef:
    Update: Afgelopen maandag heb ik de uitslag gekregen en er blijkt niks aan de hand met mijn schildklier!


    Fijn!


    What do we say to the god of death? ''Not today.''

    Skrivbar schreef:
    Heb je gevraagd naar de waarden? Mijn waarden zijn ook jarenlang 'normaal' geweest maar toen ik toch medicatie ging slikken verdwenen mijn klachten opeens. Aka soms kun je het in je bloedwaarden niet zien.


    Nee, volgens haar zag het er allemaal netjes uit.

    Waarschijnlijk maak ik binnenkort een afspraak met de huisarts (vanwege dat het ook cysten konden zijn) en dan kan ik dat ook meteen vragen.


    Physics is awesome

    Kelmeckis schreef:
    (...)

    Nee, volgens haar zag het er allemaal netjes uit.

    Waarschijnlijk maak ik binnenkort een afspraak met de huisarts (vanwege dat het ook cysten konden zijn) en dan kan ik dat ook meteen vragen.


    Bij mij zeggen ze dus ook dat het er netjes uitziet, maar dat zegt niks over hoe jij je voelt. Als je in deze maar niet denkt: o, de waarden zijn goed dus er is sowieso niks met me aan de hand. Succes met het gesprek!

    Ik moest vorige week bloedprikken, voor dezelfde redenen als de twee keer ervoor. Vitamine D, ijzer en schildklier. Alles is, na ijzer en vitamine D medicatie, nu weer goed! :3


    kip is lekker daarom heet ik drumstick