[RPG=SPEELTOPIC=1] Elements|| I believe in magic||Part 1 - Speeltopics

Elements Het is 19 mei 1900 wanneer op een dag er een negenling word geboren had niemand hun magische krachten verwacht, elk kind bestuurde zijn eigen element en iedereen kind had langzamehand zijn eigen magie ontwikkeld. Het was prachtig om te zien, maar de stiefmoeder van de volgende koningin was jaloers. Op een dag had ze van woede een bos in brand gezet en vervloekte de kinderen van haar stiefdochter en zorgde ervoor dat hun krachten sterker werden dan gedacht. De volgende koningin zag hoe haar kinderen de controle van hun magie verloren en dorpen gingen door hun magie neer. En toen kon ze niks meer dan haar eigen kinderen verbannen uit de stad, door haar verdriet vloog heel het land in sneeuw&ijs, en niemand kwam het land in of uit...

Wat er nu gaat gebeuren Het is ongeveer 60 jaar later en de elementen zijn uitgebreid. Nu zijn er familie's van toverkrachten die zich schuil houden in het bos ver van het paleis en het ijs vandaan. De kinderen willen hun moeder zien, omdat er een brief is gekomen dat hun land gevaar loopt door hun oma. Ondertussen is de nieuwe koningin net zo kwaad aardig als haar stiefmoeder en heeft geen behoefte aan haar kinderen, zei sluit zichzelf liever op dan 1 van hun gezichten te zien. Zei stuurt allemaal valstrikken naar haar kinderen toe voordat ze bij het paleis aankomen, want weet niet dat het haar kinderen zijn. Ze denkt dat het vijanden zijn die het land komen overnemen en vernietigen, en dat laat ze niet gebeuren. Ze stuurt opstoppingen, vervloekingen en valstrikken zodat ze nooit bij het land aankomen.

Elementen • water&zee • Duister&Nacht • aarde&natuur • vuur&as • lucht&wind • ijs&sneeuw • Tijd&gedachten • Storm&Bliksem • Dieren&Schijn

Rollen: Naam - element - spelernaam Sile Aura - lucht&wind- Verloren Elora Rhea Avalon - Tijd&Gedachten - Growlithe Agnete Egeté Paia - Ijs&Sneeuw- Polovina Ruelle Victoire Devereaux - Vuur&As- Cicatrice Csilla Bernadett Cili- Duister&Nacht- Shairell Tristan Reynhard- Aarde&Natuur- Aerodactyl Francisco Aadan Lewis - Tijd&Gedachten- Shairell Jo Mari Vesi- Water&Zee- JoSnape Rachel K. Green - Vuur&As- Gentil Adam Ákos Keller - Sneeuw&Ijs- Growlithe Faith Daniek Lewis - zee&water - httpLAURA Azara Ashley LaChanda - vuur&as - Samanthablaze James Vincent Stamos - Wind&Lucht - httpLAURA Jonathan McKay - natuur&aarde - Gentil Jonas Noach Slinks - Storm&Bliksem- XxXFREEDOMXxX Avan Rave Ravens - nacht&duister - JoSnape Alexander Dale - Dieren&Schijn - Verloren Ariël Melanie - Storm&Bliksem - JoSnape Grace Darcy Belle-Donna Loveless - Dieren&Schijn - XxXFREEDOMXxX Gereserveerd - Dieren&Schijn -BastetCat Gereserveerd- duister&nacht - DarkOne Eärlindë Séregon Kyngeston - Dieren&Schijn - DarkOne Aisla Nora Akam - Storm&Bliksem - Growlithe Olivia Dragon Gold - Ijs&sneeuw - Shairell Lisa Dale - Dier&Schijn - Lisadragonrider Aurora Bambi Costa - tijd&gedachten - _patch Margaret Freeze Greene- natuur&aarde - httpLAURA (Ps. stiefmoeder kan je nog reserveren, maar ik speel de moeder van de kinderen.)

Regels • Geen perfecte personages, er bestaan ook geen perfecte mensen. • Je hebt je beauty eigen rol, bespeel die dan ook in plaats die van andere. • Je mag niet meer dan 4 personages, vraag desnoods aan mij om nog meer. • Er zijn geen sterke en ook geen zwakke rollen, wanneer je professioneel wilt worden vraag het dan even. • Schelden mag, niet te vaak&niet te erg. • +16 is toegestaan. • Ik maak de topics aan • Minstens 150 woorden PRAATTOPIC ROLLENTOPIC [/face]

Beschrijving Land: Het best wel grote land Magyare lijkt van boven af een hele grote noordpool. Overal is het wit en er zijn geen normale meren meer, alles is ijs. Je kunt vaak schaatsen, maar dat kost energie. In de loop van de jaren is het land arm geworden en is er weinig voedsel. Er wonen ook nog dieren die in de kou kunnen overleven. Ook bestaan er eenhoorns&draken.

[ bericht aangepast op 22 juli 2016 - 20:02 ]

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

Grace Darcy Belle-Donna Loveless

Ik was allang wakker, ik kon alleen niet opnieuw slapen. Ik sprong uit het raam en landde op mijn voeten. Ik snoof de natuur op en rende het bos in, ik stopte bij een meer, waar ik een soort dorst van kreeg. Ik pakte in mijn handen een beetje water, ik had ineens echt enorme dorst. Ik had de neiging in het water de duiken, de vissen weg te jagen en te schreeuwen: ''IK HEB NET DIT MEER GECLAIMT!'' Maar ik wist dat het gewoon raar is het halve bos wakker te maken voor iets doms zoals een meer dat nooit van mij zou raken, het is vast van de hoge adel types die alleen om hun geld geven, of van de vissen zie er in zwemmen en er niet van houden als er een mens hun rust verstoord. Ik liep over de brug en rende, ik heb energie als een gek! Ik rende door tot ik ineens over een stronk struikelde, 'aaaaaaa!' Met een salto belandde ik voor een meisje met bruin haar en een leuk gezicht. 'O, hoi Lisa. Ik ben Grace! Aangenaam.'

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Jonathan "John"       McKay Nadat het meisje - dat schijnbaar Lisa heet - nogmaals haar excuses aanbood, herinnerde ik me dat Avan het hart van mijn nieuw konijn wilde hebben. Ik nam mijn zakmes, dat ik ook van de verkoper had kunnen kopen, en sneed de buik van het konijn open. Ik zag dat het een mannetje was. Na de longen, enkele spieren en zijn middenrif te hebben verwijderd kwam ik bij zijn hart. "Hierzo, Avan. Heb je zijn milt ook nodig?" Ik vroeg me al af waarom hij het hart nodig had, laat staan waarom zijn milt. Ik stak het mes al terug in mijn buideltje en bekeek het konijn. Niet bepaald smakelijk. Tja, maakt ook niet veel uit. Opeens komt er een meisje aangerend - eerder gesprongen - en land vlak voor Lisa haar neus. Ze stelt zich voor, zonder dat ze zich schaamde. Ik vond haar al direct vrij vreemd, maar het kon me niet veel schelen. Iedereen had zo zijn vreemde kantje. Een draak als huisdier, harten van dieren willen hebben, midden in een groep mensen springen, amper kunnen praten en noem maar op. Tja, zo is dit dorp nu eenmaal... En er verscheen een glimlachje op mijn gezicht.

Jonas Noach Slinks

Ik was een beetje misselijk, vooral omdat ik net heel veel en snel heeft gerend. Ik ging liggen op het grasveld staren naar de hemel, waar god leeft. Ik keek even om me heen en zag mijn vangst, drie vogels in de oude zak. Ik glimlachte en trok mezelf op. 'Potje voetballen?' Hoorde ik was jongens achter mij, blijkbaar was ik al dicht bij het kamp. 'Tuurlijk, een voetbal aanbod sta ik niet af.' Mijn hobby is ook voetballen, het is een droom om in de grote stad te voetballen, en natuurlijk zou ik heel graag tegen de andere grote landen en steden te strijden om de grootste voetbal titel die er bestaat! Ik vind het fijn om die droom ooit waar te laten maken, maar ik ben een jager die alles doet voor een klein beetje voedsel voor een dorp. Vooral omdat er ooit een hongersnood aan gaat komen, ik voel het aan mijn bliksemstralen wanneer ze de grond raken. Zo trillerig en bang, alsof het niet aan hen ligt, maar aan mij.

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Grace Darcy Belle-Donna Loveless

'Ja, het spijt me.' Er verscheen een glimlach op het gezicht van de jongen. 'Nogmaals, sorry als ik jullie stoorde.' Ik bekeek de situatie eens goed en merkte dat dit er heel vreemd er uit moet zien, of het zou raar zijn dat er een meisje uit de lucht komt vallen, letterlijk nog wel. 'Dus, ik denk dat ik weer ga, aangezien ik uit de lucht kwam vallen, letterlijk, en het er vast heel vreemd uit moet zien, letterlijk.' Ik klopte mijn rok af en daarna bekeek ik of ik schade had aan mijn benen of andere lichaamsdelen. Ik zag niks behalve een paar schrammen. 'Ik ben onhandig, ook als ik net uit de lucht gevallen ben en het niet pijn heeft gedaan .' Ik knik en wil me net omdraaien, wanneer ik een vogel naar ons zie kijken. 'Geef me je pijl en boog eens?'

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

• Queen Elizabeth • The Ice Queen • Mother •

'Hij zegt niks? Echt niet?' Ik draai me om naar mijn stiefmoeder. 'En waarom zegt hij niks? Ik bevries degene nog een keer!' Ik keek chagrijnig naar mijn wachters die er een beetje stonden te niksen. 'HEY! AAN HET WERK! DE BRIEF IS NOG AAN HET REIZEN! ZOEK HEM! OPSCHIETEN KLOOT...' Mijn stiefmoeder hield me tegen. 'Scheld ze niet uit, je hebt ze nog nodig.' Ik draai me om. 'Waarvoor stiefmoeder?' Zei is nijdig en een beetje geïrriteerd en beledigt, aangezien niemand iets deed en de meeste nog steeds naar mijn stiefmoeder luisteren aangezien ze banger zijn voor haar dan voor mij. Mijn stiefmoeder hield haar neus op, ik wist dat ze niks zou gaan zeggen. 'Het land staat in ijs en de andere landen laten ons in de kou. Er is geen eten meer, want de oogst mislukt door de ijs en sneeuw om het land die niet te smelten is! Je hebt iedereen nodig om je paleis te onderhouden en geen burger oorlog te veroorzaken, vertrouw me... Het komt goed...' Ik haatte het als ze zo deed, alsof ze mijn echte moeder was. Hard regeren is altijd regeren, is het niet? Ik sla met mijn jurk in de wind en loop naar de 9 wiegjes aan mijn zijde, terwijl mijn handen over de zijkanten gaan komt mijn stiefmoeder bij me staan. 'Rustig Lizebeth, je zult van degene die je willen aanvallen winnen. Ik zorg ervoor.' Ik draaide me in 1 keer om en er leek storm van mijn gezicht af te komen. 'IK HEET GEEN LIZEBETH STIEFMOEDER! JE HEBT GEEN RECHT OM ME ZO TE NOEMEN, IK BEN ELIZABETH EN IK REGEER OVER HONGARIJE, NIEMAND HOUD ME TEGEN!'

[ bericht aangepast op 24 juli 2016 - 18:35 ]

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

Lisa Dale

Meisje ~ 14 jaar ~ FC: Ryan Newman ~ Dieren & Schijn

In een keer komt er een meisje voor mijn neus gesprongen die zich voorstelt als Grace. Shadow Wilt me beschermen en laat haar tanden zien aan Grace. Grace zegt dat ze maar is moet gaan en dat ze onhandig is, wat wel een beetje klopt. Nu ik aan het eten denk, ik mis iets. Iets op mijn rug. Mijn boog! Hij ligt vast nog bij Alex. Ik kan nu niet terug, het is raar om hier ineens weg te gaan. Ik kijk naar Shadow nu ontspannen in mijn armen ligt. Grace vraagt om een boog. 'Als je even wacht krijg je een boog.' Ik kijk naar Shadow. 'wil jij mijn boog bij Alex halen?' Vraag ik aan haar. "ja hoor, ik ben zo terug." de rest had dat waarschijnlijk niet gehoord. Ze vliegt weg en komt een tijdje later terug met mijn boog en koker in haar mond. Ik kijk naar haar mooie zwart met blauwe lichaam, een hele mooie combinatie. Ik geef mijn boog en een pijl aan Grace. 'wel voorzichtig zijn he.'.

Francisco Aadan Lewis Tijd en gedachten

Gelukkig was ik vroeg op, anders had ik de grootste roddel in tijden niet opgemerkt, het begon allemaal bij de bakker. Die bij haar broeder klaagde over te weinig brood, zo leek het. Ze roddelden eigenlijk over iets anders. Het ''zogenaamde klaag systeem'' ging over naar de kleermaker. Die liep over naar de groep jagers en naar de andere roddelaarsters. Die het weer in andermans oren fluisterden. Ik grinnikte dat ik het misschien als eerste hoorde, want ik heb de kleermaker en de broeder van de bakker afgeluisterd over het nieuws. En weetje wat ze zeiden? Een brief, die gestuurd is vanaf het koninkrijk. Aan ons, wat ik natuurlijk gezien heb. (Niet dus). Mijn krachten zijn de laatste dagen niet zo helder meer. Alsof er iets dofs mijn ogen dof maakt. Alsof er een doek over mijn krachten ligt die ze afdekt voor de mensheid, of voor mij. Ik sla mijn ogen neer en loop af op een meisje met goudblonde haren, wat de naam van een jongen roept. Ik loop op haar af en kijk haar van top tot teen aan. 'Ja, aangenaam Francis, hebben je vrienden het al gehoord?' Ik moest het iemand vertellen, zei hebben de roddel vast nog niet gehoord. Even mensen bij brengen.

[ bericht aangepast op 24 juli 2016 - 18:31 ]

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

Jo Mari Vesi
"Never shall we Die"

Het meisje van de draak komt mijn kant uit, ik kijk haar even aan, de draak wou Avan aanvallen, ze hield hem tegen. Ik lach even naar haar en kijk dan weer naar Avan, "Waarom wil je dat hart hebben!?" sis ik naar hem maar blijkbaar hoorde hij me niet.
Het meisje ging voor me staan, 'Ik ben Lisa.' ze hield haar draakje in bedwang en gaf me een hand, "Jo, aangenaam..." glimlach ik. Wat er dan gebeurt begrijp ik niet, een beetje verwarrend allemaal, maar op een gegeven moment komt er een jongen op me af gelopen, hoe kunnen er zoveel mensen op 1 plek komen!? Ligt het gewoon aan mij? Ben ik niet gewend dat er veel mensen komen. Ik zie dat de jongen met de speer het hart aan Avan geeft, Avan stopt het gauw weg, wat moet hij met een hart? Tijd om erover na te denken heb ik niet, 'Ja, aangenaam Francis, hebben je vrienden het al gehoord?' ik kijk hem even aan, veeeeeel prikkels! Ik besluit kalm te blijven, "Nee nog niet, wat is er?" ik wacht even, "Jo trouwens..." zeg ik vriendelijk en kijk hem glimlachend aan.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Agnete Egeté Paia| Snow and Ice | Talking to

Vervolgens voegt een meisje genaamd Lisa zich bij de groep. Ik blijf lichtjes zwijgen aangezien ik ijskoud aan begin te voelen, een teken dat mijn kracht op scherp staan. De jongen tegen wie ik zei dat ik eten zocht, vraagt of ik vegetariër ben, waarop ik ja knik. "Ik eet inderdaad geen vlees en vis, dat vind ik te zielig voor hun," antwoord ik vriendelijk. Daarna zegt hij dat ik altijd fruit of groente in zijn tuin kan pakken aangezien hij het toch niet zelf op kan. "Dankjewel voor het aanbod," zeg ik "maar ik heb geen idee waar je woont,". Ik voel dat mijn handen wat kouder worden en ook er wittig uitzien waardoor ik mij best moet doen om niks te bevriezen. Ik hoor een meisje mijn naam vragen. "Mijn naam is Agnete," zeg ik terwijl ik duidelijk maak dat je het uitspreekt als Egg-nett en niet Ach-nee-tee. Vervolgens bevries ik een struik. Dat had ik liever niet gewild maar ik heb liever geen bevroren mensen.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Grace Darcy Belle-Donna Loveless

'Bedankt.' Ik richt hem op de vogel die me niet eens in de gaten lijkt te hebben. 'Vreemd dit.' Ik geef haar de boog terug en loop op de vogel af, die nog steeds niet beweegt of me in de gaten heeft. Zijn vleugels zijn oranje, bijna van vuur! En zijn snavel lijkt wel uit een zwaar steenblok gesneden. Ik raak met mijn hand zijn kop aan, terwijl hij nog steeds voor zich uit staart. 'Is het een beeld?' Zeg ik wanneer ik mijn zwaard uit het niets uit zijn houder haal en net voor de vogel stop. Hij kijkt ernaar, vliegt dan een tak omhoog en ziet hoe de andere tak breekt. 'Is dat gewoon een magische vogel?' Ik draai me om en kijk het meisje dat Lisa heet aan, 'of is het een normale vogel die in steen veranderd als hij bij mensen is.' Ik kijk schuin langs haar heen en zie hoe de vogel daar naar toe vliegt. Wat wil je vogel, zeg het dan.

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Naam:Elora Rhea Avalon.

---

---

Aan de andere kant van het veld liep een jongen, die ik herkende als Tristan. Hij had Arrow bij zich. Ik bekeek hem van een afstandje, terwijl Nero het gras onderzocht. Ik wist niet zeker wat hij zocht. ik kon heel veel aanvoelen van die dingen, maar dieren hun gedachte bleven altijd een puntje. Een puntje dat gewoon niet wilde werken. Ik sloot mijn ogen, de hoofdpijn was terug. Ik wreef even over mijn slaap, om het minder te maken, maar het ging maar niet weg. Een brief, dat was alles, dat was alles wat ik zag. Ik schudde het van mij af, hopend dat ik mij nog ergens anders op zou kunnen focussen. Ik liep richting Tristan, voetje voor voetje, over het krakende gras. ik wilde het paard niet laten schrikken.
"Heey," lachte ik zacht.
Ik zette nog voorzichtig een paar stapjes dichterbij. Ik kende Tristan eigenlijk alleen maar bij naam.

---

We've lived in the shadows for far too long.

[ bericht aangepast op 24 juli 2016 - 21:48 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Naam:Elora Rhea Avalon.

---

---

"Hoe gaat het met je?" vroeg hij, voor hij zichzelf in het gras liet zakken. ik moest eerlijk bekennen dat ik het zelf nooit helemaal zeker wist, omdat mijn gave ook met een bepaalde overname van andere mensen hun gedachte en gevoelens kwam, zolang ik het niet helemaal onder controle had.
"Goed, alleen heel veel last van hoofdpijn, mijn gave vindt de afgelopen dagen gewoon niet heel erg denk ik," zei ik zacht. ik liet mezelf in het gras naast Tristan zakken. Nero legde zijn hoofd op mijn schoot neer.
"En met jou?" vroeg ik. "Voel je je al meer thuis in het dorp?" Ik moest eerlijk toegeven dat ik nog geen idee had van Tristan zijn verleden, of waar hij precies vandaan kwam. Ik kon mensen hun verleden alleen zien als ik ze kon aanraken, maar het was vreemd om mensen uit het niets aan te raken. Mijn moeder zei dat als ik er beter in werd ik ook iemands verleden kon zien vanaf een afstand.
"En hoe vindt Arrow het hier?"

---

We've lived in the shadows for far too long.

Naam:Adam Ákos Keller .

---

---

Frost sprong van sneeuwvlokje naar sneeuwvlokje, vrolijk speelend. Soms lachte ik mijn poolvosje toe, niet begrijpend hoe hij zo energiek bleef. Ik had altijd iets van sneeuw om mij heen. Behalve als ik me echt veilig voelde, dan wilde ze nog wel is weg blijven. Mijn ouders zeiden altijd dat het was omdat ik een koud hart had. Ik schudde het meestal me af. Mijn ouders hadden beide ijs en sneeuw als gave, wat wisten hun van warmte? Ik hoorde geristel verderop in de bosjes en blijkbaar hoorde Frost het ook, want zijn oren gingen recht overeind staan. ik keek evn fronsend naar de bewegende bosjes, maar voor ik het wist was er een meisje vol tegen mij aan gebotst. De sneeuwvlokjes weren groter en de grond om mij heen bevroor meteen.
"Kijk dan ook ui- " sprak ik, maar toen ik mijn ogen opende en op keek zag ik meisje dat er nog aardig verlegen uitzag. "Excuses geaccepteerd," mompelde ik.Ik stond op en zuchtte geïrriteerd de donkere wolken om me heen waar sneeuw uit kwam weg.
"Het spijt me ook, ik kan soms redelijk.. koud uit de hoek komen," mompelde ik. "Ik heb je nog nooit gezienin het dorp? Waar kom je vandaan?"

---

We've lived in the shadows for far too long.

Lisa Dale

Meisje ~ 14 jaar ~ FC: Ryan Newman ~ Dieren & Schijn

Grace neemt mijn boog aan en schiet op de vogel en geeft mijn boog daarna weer terug. Ik hoor haar vreemd zeggen en loop daarom achter haar aan. Ik zie een vogel met vleugels van vuur. 'Grace, ik denk dat het een fenix is, ik heb er nog nooit een gezien, maar er wel over gehoord.' Shadow die al die tijd in mijn arme lag, kijkt nou op en ziet die vogel. Ze gaat naast haar zitten en de fenix die doet niks. 'ik denk dat ze nieuwe vrienden hebben.' Zeg ik met een lach. Ik hoor dat Shadow begint te praten. Waarom ben je hier? Ze zegt het niet boos, maar juist heel lief. Ik wacht op het antwoord van de fenix. Ik pak de geschoten pijl van de grond en stop hem in mijn koker op mijn rug.