• ×Once Upon a Time×
    in Neverland


    Ik heb bij Once Upon a Time altijd het gevoel gehad dat er in Neverland een groot deel miste. Omdat ik erachter kwam dat ik niet de enige was, had ik zoiets van "Waarom ook geen RPG?"
    Dus hierbij een RPG van Once Upon a Time in Neverland.

    De verhaallijn kunnen we nog in het praattopic (dat nog komt) uitwerken, voor de rest is het nog niet echt vastgesteld. Dit zodat meerdere mensen het leuk vinden en niet alleen ik ^-^

    Rules:
    ×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
    ×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
    ×Er is geen minimum van woorden per post
    ×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
    ×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

    Characters:
    Lost Boys:
    Jongens:
    × Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
    Meisjes:
    × Gereserveerd voor Lost_Girl
    × Odette "Odi" Straw - Inktzwart
    × Florence Red - Undertale
    × Gereserveerd voor Fictionalworld

    Pirates:
    Jongens:
    ×Hook - HeyItsGraham
    ×Julius O'brain - _Dark_
    ×Chris James - Undertale
    ×
    Meisjes:
    ×Lisa Macaw - Lisadragonrider
    ×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
    ×Jo - JoSnape
    ×Sofia Brookelin - _Dark_

    Other:
    Jongens:
    ×
    Meisjes:
    × Tinkerbell - tinkerbell1
    × Tiger Lily - Lost_Girl
    × Fenne - tinkerbell1
    × Kalea-Lilly Brown - Undertale
    ×


    Lijstjes:

    Lost Boys:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd (lichamelijk en geestelijk):
    Innerlijk:
    Angsten:
    Uiterlijk:
    Verleden:
    Extra:


    Pirates:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Angsten:
    Uiterlijk:
    Verleden:
    Wapens:
    Extra:


    Overig:
    Naam:
    Bijnaam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Angsten:
    Uiterlijk:
    Verleden:
    Extra:

    ×Praattopic: Klik
    ×Rollentopic: Klik
    JE MOET ONCE UPON A TIME WEL KENNEN
    (er zijn nu al meerdere rollen gekomen die daar niks mee te maken hebben voorbij gekomen, schrijf je dan gewoon niet in)

    We beginnen als volgt.
    Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
    De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
    De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

    [ bericht aangepast op 2 aug 2016 - 19:43 ]


    obsessive rage

    Ariël Watson
    "I love Books, because they give me another Home..."


    Opeens word ik op mijn schouder getikt, geschrokken draai ik me om, Peter...
    'Hé Ariël.' begroette hij me. 'Kan je wat voor me doen?'
    Ik kijk hem onderzoekend aan, "Oké..." zeg ik rustig, toch vertrouwde ik het niet.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Peter Pan

    'Mooi.' zei ik en rukte haar hart er toen snel uit. Het was nog helemaal rood, maar ik had ook niet anders verwacht eigenlijk. 'Ga naar Charlie.'


    obsessive rage

    Ariël Watson
    "I love Books, because they give me another Home..."


    'Mooi.' zei Peter, in een keer rukte hij mijn hart eruit, ik voelde de ondraagbare pijn even door me lichaam gaan, waarom had ik dit al verwacht? 'Ga naar Charlie.' commandeert hij, "Ik had het ook wel gedaan zonder dat je mijn hart eruit zou trekken hoor..." ik kijk hem rustig aan maar in mijn stem kan je een kleine woede horen.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Peter Pan

    'Maar daar is helemaal geen lol aan Ariël.' zei ik nog rustiger terug met een grote grijns op mijn gezicht. 'Ga nou maar. Ze is hier vlakbij.'


    obsessive rage

    Ariël Watson
    "I love Books, because they give me another Home..."


    'Maar daar is helemaal geen lol aan Ariël.' zei hij nog rustiger terug met een grote grijns op zijn gezicht. 'Ga nou maar. Ze is hier vlakbij.' ik kijk hem even aan,
    "Goed, ik ga al..." toch blijf ik even staan, "Mag ik, nadat je je spel hebt gespeeld, mijn hart wel terug?"


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Peter Pan

    'Misschien wel, misschien ook wel niet.' antwoordde ik plagerig.


    obsessive rage

    Ariël Watson
    "I love Books, because they give me another Home..."


    'Misschien wel, misschien ook wel niet.' antwoorde Peter plagerig, mijn blik verzachte, ik gaf hem een vriendschappelijke stomp en loop weg.
    Ik weet niet, ik vergeef mensen snel, al had hij mijn hart, ik kon ook wel tegen een stootje.
    "Charlie! Charlie!?" roep ik in het bos.

    [ bericht aangepast op 29 juli 2016 - 22:14 ]


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Charlie

    'Oh, nu ze haar hart niet meer heeft heeft mevrouw wel gevoelens.' zei ik kalmpjes. Ik hing op mijn kop aan een boomtak. 'Ik heb alles gezien, dat je dat weet.'


    obsessive rage

    Ariël Watson
    "I love Books, because they give me another Home..."


    'Oh, nu ze haar hart niet meer heeft heeft mevrouw wel gevoelens.' Zei Charlie kalm, ik schrik even en kijk om me heen, daar hangt ze hoor... 'Ik heb alles gezien, dat je dat weet.'
    "Ik weet het nu..." zeg ik kalm en loop naar haar toe, "Ik heb altijd gevoelens, hoe kan ik anders gedichten schrijven... En ik weet niet eens waarom ik naar je toe moet dus ach..." ik glimlach even


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Charlie

    'Je lijkt ze alleen te kunnen uiten in gedichten. Maar dat je het weet, ik ben je ouders niet en ik zie ze graag terug in je gezicht en stem.' zei ik langzaam, nog steeds ondersteboven, schommelde een beetje heen en weer. 'Oh en dat zal wel iets met zijn idiote plan zijn van ik weet niet wat. Iemand anders is al gefaald.'


    obsessive rage

    Ariël Watson
    "I love Books, because they give me another Home..."


    Ik kijk haar even aan, "Dat is best zielig..." zeg ik langzaam, denkend....
    "En ja, je hebt gelijk, ik kan mezelf niet uiten als echt persoon..." ik kijk haar glimlachend aan, "Sorry voor wat er daarnet gebeurde, vriendschap is belangrijker dan gelijk hebben..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Charlie

    'Je bent heus niet de eerste die die fout maakt. Ik trouwens ook niet. Gelijk krijgen is gewoon erg verleidelijk.' gaf ik toe, glimlachte terug. 'Ik was voor Neverland eigenlijk volwassener dan gezond is voor een kind. Ik had nooit kunnen lol maken, bij jou is het eigenlijk hetzelfde.'
    Met een soort salto kwam ik weer op de grond terecht. 'Oh en ik ga je hart terug halen, kom je mee?'


    obsessive rage

    Ariël Watson
    "I love Books, because they give me another Home..."


    Ik glimlach, "Vrienden?" zeg ik, "Natuurlijk ga ik mee..." ik glimlachte, ze is aardig... Word ik later ook zo als haar? Misschien is dat iets te kinderlijk maar ik hoop dat ik wel een beetje zoals haar word.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Charlie

    'Vrienden.' bevestig ik. 'Pannie!'
    Meteen verschijnt de jongen in het groen. 'Met die bijnaam kan ik wel leven.' zegt hij met een lachje. 'Je komt voor haar hart? Nou, vecht er maar voor.'
    Ik kijk vragend naar Ariël of ik dit wel moet doen, hij is wel erg sterk...


    obsessive rage

    Ariël Watson
    "I love Books, because they give me another Home..."


    Ik zie Charlie vragend naar me kijken, ik pak haar hand en trek haar terug, "Nee, ga er maar niet voor vechten..." fluister ik,
    "Ik kan wel leven zonder hart en vroeg of laat is hij het spelletje toch zat..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]