Dit topic gebruiken we nog niet, alleen als de eerste niet meer kan.
Never grow up, it's a trap.
0
Dit topic gebruiken we nog niet, alleen als de eerste niet meer kan.
Never grow up, it's a trap.
0
|
Victoria Adelaide Kane ''Im the queen of Scotland''
|
Ik wist dat deze les nooit zou beginnen dus liep de klas uit en zag Mimmi naast de deur. 'De les begint dus nooit, zullen we kijken wat er in de kantine te eten is?' Ik glimlachte en stak mijn hand uit naar het meisje met bruin haar bij Mimmi. (@Lisadragonrider=Elisa) 'Aangenaam, Victoria.' Ik deed een klein buiginkje en glimlachte. 'Dus, pizza eten met zijn drie?' |
0
Avan Odin Ravens
"What? I am just smoking"


Ik bleef mijn vader aankijken, hij begon alleen maar te grijnzen! Wat een verschrikkelijk mens is het! 'Ja heel jammer dat jij levend ter wereld bent gekomen, ik had je gelijk moeten doden toen ik de kans had.' ik voelde het, ik voelde de pijn, het verdriet, opnieuw... Zijn woorden deden me iets, het deed pijn, pijn in mijn hart... Ik zag dat Dominique achter me ging staan en zei dat ik mijn vader met rust moest laten, ik besloot haar een beetje te negeren maar ze ging naar een jongen toe, en vermoorde hem, ik zag het in mijn ooghoeken, een verschrikkelijk gezicht... Ik deed mijn ogen van walging dicht, daarna ging ze naar een meisje, ook daar gebeurde weer iets verschrikkelijks, ik ben natuurlijk niet de aardigste en de braafste maar ik wou geen mensen vermoorden, dat ging te ver... 'Mijn eerste slachtoffer is Dineke Woops, een brugklasser. Wat zielig voor haar, had ze maar die vijf dollar wel aan haar moeder gegeven vijf jaar geleden.' Ze grinnikt om mezelf wat ik eigenlijk best arrogant vond. 'Kom zo naar de verboden gangen, we gaan Beaudine zich dood laten schrikken! Dat verdiend dat kreng, niet waar?' ik keek haar kalm aan, wat wil ze dat ik zeg? Ja dat verdient ze want ze is een bitch? Ja ze verdient het, maar moet ik het dan doen? Ik houd me niet bezig met kinderen uit mijn eigen klas te vermoorden of pijn te doen, ik houd me meer bezig met de docenten. Ik zag dat Cat schrok en begon alles te vertellen, ik keek haar kant op, ze vertelde dat ik het niet mocht doen, allemaal argumenten maar de beste kon ik er niet uithalen, ze waren allemaal goed. Ze keek me recht in mijn ogen aan, 'Dus de keus is aan jou, Jo. Wil je sterk zijn en liefde hebben? Of zwak van binnen zijn, en alleen zijn? Jij bent aan zet.' zei ze en met die woorden liep ze weg, ik voelde het, ook die woorden deden me pijn, natuurlijk wou ik liefde hebben, maar wie? Niemand houd van mij, ik kijk weer naar mijn vader, zelfs hij niet... Ik keek weer naar Dominique, "Nee Dominique, dat mag je dan zelf gaan doen..." ik keek weer naar mijn vader, moest hij dit doen? Waarom wou hij me zoveel pijn bezorgen? Waarom wou hij me pijn doen met zijn eigen woorden? Met een beweging haalde hij mijn hart eruit en kneep erin, ik grote, pijnlijke schok ging door mijn lichaam, ik kneep mijn ogen dicht, er kwam een kleine traan uit. '20:00 nablijven.' siste hij en verdween. Ik viel op de grond, mijn benen hielden me niet meer... Dit word een drukke avond... Toen realiseerde ik me het, mijn vader had mijn hart... Ik kan mezelf niet meer 100% zijn... Waarom deed hij dit? Ik stond op en struikelde een beetje, langzaam loop ik naar een bankje toe, ga zitten en leun met mijn hoofd tegen de muur. |
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
0
Jupiter Stephanie Demeter
|
||Jupiter||Daughter Of Persephone||God Of Hell|| |
Ik knik en glimlach verlegen als hij zegt dat ik er niet heel goed uitzie. 'Is dat een compliment of een hint dat ik er wat aan moet doen?' Ik merk dat mijn neus bloeding is opgehouden en en gooi het doekje in mijn tas, die gooi ik straks wel weg. Ik merk dat hij mijn gedachten aan het lezen was en schrik. 'Eehm, kun je even ophouden met het lezen van mijn gedachten. Ik merk het, zo kijk ik ook als ik die van jou lees.' Dan merk ik wat ik net gezegd heb en sluit mijn ogen, ik heb zo net mij zelf verlinkt. Ik ben niet altijd zo slim geweest, het komt ook door dat mijn ouders zo slecht waren en een goed kind niet goed kunnen opvoeden. Ze hebben me leren liegen, maar die lessen ben ik allang vergeten. 'Sorry.' Zeg ik een beetje schamend en een tikkeltje verlegen. Goed Jupiter, niet meer zo verlegen en zo kom je door dit gesprek heen. Vertrouw op jezelf en dan overleef je dit! |
''Bad Girls Are The Best Girls.''
0
|
|
Het meisje lijkt kort te verdwijnen, maar verschijnt algauw weer. Met een uitleg, soort van.
'Het spijt me, het was niet de bedoeling om uw kamer in te gaan, ofja, niet zijn bedoeling...' Vreemde uitleg. Dit valt bij mij onder de noemer "slechte smoesjes". Maar, ze gaat nog door, helaas. 'Ik heb gezegd dat hij hier naar binnen moest, hij is onschuldig....' De oudere man lijkt even na te denken, maar valt haar vervolgens bij. 'U moet dit meisje ook niet volledig de schuld geven. Ze wilde gewoon even verwarmd in een kamer zitten. Heeft u daar dan problemen mee?' Dit slaat werkelijk waar nergens op. Alsof ik zomaar ergens inbreek omdat ik gezellig in een kamer wil zitten. Wat een onzin. Desondanks geef ik hen nog de tijd om uit te praten. Het is niet alsof ik er überhaupt zo gauw iets tussen krijg. 'Weet u soms waar de directeur of directrice van deze school is? Ik kom mij opgeven als nieuwe leraar, en ik geef toe dat het niet zo'n prachtige start is. Maar laten we dit voorval gewoon vergeten.' De man draait zich naar het meisje toe. 'En jij, ik verwacht van jou dat jij niet meer in andermans kamer komt rondneuzen. Begrepen?' Oké, dat is het. Ik kijk eerst richting de man, die nu half van mij af gedraaid staat, en vervolgens naar het meisje, dat mijn koele blik lijkt te spiegelen. 'Niemand die zonder toestemming een huis betreed is onschuldig. Ik stel voor dat jullie je beiden naar het schoolgebouw begeven, voordat ik me bedenk,' zeg ik op een rustige toon. Mijn blik is nog altijd even koel. Even gevoelloos. Mijn gezicht verraad niets van hoe ik me voel. Dat is maar beter ook, want ik begin zo onderhand echt geërgerd te raken. Het is alsof het me gewoon niet wordt gegund, wat tijd voor mezelf. En ik weet niet wie die docent denkt dat hij is, om zo nonchalant ergens binnen te stampen, maar het bevalt me niet. Ik mag hopen dat ze niet de discussie uitgaan, want nog even en ik verlies echt mijn geduld. Ook al lijkt het misschien niet zo. |

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
0
† Odette Beatrix Noordhof †


Ik sprong en liep terug naar waar ik Jo en Cat had achter gelaten, nu zag ik Jo daar alleen zitten. Ik liep op
haar af en zag haar verdwaasd zitten. 'Gaat het?' Ik kijk haar bezorgd aan en kijk dan om me heen, wat
is hier nou weer gebeurd? Ik zie dat er mensen gaan naar een hoekje, angstige gezichten en ook
nog een paar roddelaars, maar verder niet. 'Wat is hier nou aan de hand?' Toen merkte ik dat ik
Jo bijna vergeten was, ik moest niet aan mezelf toe geven en draaide me weer naar haar om. 'Is hier iets
vreselijks gebeurd met iemand? Of is er iets vreselijks gebeurd met jou?'

~
0
Vale Skia Nihil
"I am a Shadow of a Girl"

Ineens kwam er een meisje naast me zitten, ze was erg bleek. 'Gaat het?' vraagt ze bezorgd terwijl ze om zich heen kijkt, ik wou eigenlijk niet antwoorden en merkte ook dat ze afgeleid was, 'Wat is hier nou aan de hand?' ik keek haar even aan, 'Is hier iets vreselijks gebeurd met iemand? Of is er iets vreselijks gebeurd met jou?' ik glimlachte even vaag, "Er is iets vreselijks gebeurt met 2 mensen" zeg ik zacht, ik knik even naar de twee groepen mensen, "Daar zijn 2 kinderen vermoord door een geest, ze wou dat ik haar hielp..." ik merkte dat ik nogal, emotieloos en kil was, ja wat verwacht je dan? Als je geen hart hebt... Hetgene van mezelf, nee, dat besluit ik achter te houden. Ik los dit zelf op, dat wil ik ook graag. Ik heb nu ook over 2 mensen verteld, als ik ook over mezelf zou moeten vertellen zouden het er 3 zijn. Ik lach even, het is nep maar dat zie je niet. "Ik ben Jo, en jij?" vraag ik aan haar.
|
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
0
Joey Tribianni --> Leraar

[ bericht aangepast op 15 juli 2016 - 18:27 ]
0
(Degene die het laatst word gegeven, maar je hoeft niet veel te veranderen, je kan ook gewoon Vale mee naar buiten slepen als ze dat heeft gezegd
)
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
0
[Desnoods volgt Levi ze tot dat punt, als dat het probleem oplost haha. Ik kan alleen nu niet posten want zit in de trein]
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
0
0
† Odette Beatrix Noordhof †


Het meisje stelde zich voor als Jo. 'Aangenaam Jo, de naam is Noordhof, Odette Noordhof.' Ik kijk
er op een James Bond manier bij en glimlach. 'Sorry, dat was gewoon nodig...' Ik bekijk mijn zwarte
nagels en bekijk dan mijn telefoon hoesje. 'Dus,
ben je ook z'n paniekerig persoon?'

~
0
Jupiter Stephanie Demeter
|
||Jupiter||Daughter Of Persephone||God Of Hell|| |
"Nee hoor, je bloedneus zag er gewoon pijnlijk uit..." Zegt hij en hij glimlacht. 'Dat was hij dan weer niet,' nu glimlach ik ook. "Nee joh, geeft niet, gewoon van je afbijten, dan overleef je wel..." Zijn grijns word groter en die van mij ook. "En jij hebt nooit leren liegen of heb ik het fout...?" Ik kijk hem sarcastisch boos aan. 'Waarom vind je het zo leuk om mijn gedachten te lezen?' Ik grinnik en haal mijn hand door mijn haar. 'Ik ga even buiten wandelen, als je je verveeld ga je mee en als je dat kluisje leuk vind blijf je daar heerlijk staan toch?' Ik grinnik en loop achteruit. Dan draai ik me om en glimlach. 'Zo kom je ook een gesprek door.' |
[ bericht aangepast op 15 juli 2016 - 18:51 ]
''Bad Girls Are The Best Girls.''
0
|
|
Actie, reactie. Fijn, mensen die direct doen wat ze gevraagd wordt. En als dat cynisch overkomt, ik meen het zowaar wel.
'Oké dan, ik ben weg. Volg je mij Vale?' Het meisje, Vale dus, reageert enkel niet. Ze stapt alleen opzij, om vervolgens weer terug te stappen. Het lijkt alsof ze nadenkt, maar met haar stalen blik kan ik dat niet met zekerheid zeggen. Tot ze opeens begint te praten. 'Meneer, bent u een beetje slim want ik heb een probleem..' De toon waarop ze het zegt verschilt totaal van haar blik, waardoor ik me oprecht af vraag waar ze aan denkt. Ik krijg enkel niet de tijd om erop te reageren. 'Meekomen Vale. Val die man niet meer lastig.' De man sleurt haar vervolgens gewoon mee naar buiten. Misschien effectief, maar dat neemt niet weg dat ik de houding van deze docent wat vreemd vind. Maar hee, iedereen is hier vreemd. Ik kijk hen enkele tellen na, nog nadenkend over de vraag van Vale. Docenten zijn er om leerlingen te helpen, niet waar? En ik weet zeker dat Erwin me ertoe had gedwongen om te helpen, als hij hier zou zijn. Ik zucht en loop hen dan achterna. 'Wacht..' Tot mijn "geluk" zie ik dat de man over de deurmat is gestruikeld. Ik kom achter hen staan en sla mijn armen over elkaar heen, terwijl mijn blik op Vale gericht is. 'Wat is jouw probleem?' |

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
0
Late MT
Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'
0
Vale Skia Nihil
"I am a Shadow of a Girl"

'Aangenaam Jo, de naam is Noordhof, Odette Noordhof.' ik kijk haar even aan, James Bond... ik glimlach, ze was wel grappig, 'Sorry, dat was gewoon nodig...' "Geeft niet..." zeg ik met een glimlach, wel nep jammergenoeg, ik zie dat ze haar telefoon pakt, 'Dus, ben je ook z'n paniekerig persoon?' ik glimlach even, "Ik zou daar best antwoord op willen geven maar ik ben veel te benieuwd wat jij denkt..." ik neem even een adempauze, "Dus, denk jij dat ik zo'n paniekerig persoon ben?" ik kijk haar aan, het ligt natuurlijk wel aan het moment, als ik met mijn vader ben dan ontploft mijn hoofd maar laat het niet zien. Eigenlijk laat ik het nooit zien. Mijn brein ontploft vaak maar net zoals mijn vader dat doet verbergt hij het met grijnzen. Meteen denk ik weer aan mijn hart, wat nou als hij er een random moment ik gaat knijpen? Of wat nou als hij me dingen op gaat dragen? Nouja, sowieso dat ik om 20;00 naar hem toe moet komen maar of ik mijn hart dan terug krijg is nog een raadsel. Ik kijk haar aan, haar reactie te pijlen...
|
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]