• Dit topic gebruiken we nog niet, alleen als de eerste niet meer kan.


    Never grow up, it's a trap.

    Victoria Adelaide Kane
    ''Im the queen of Scotland''

    Ik wist dat deze les nooit zou beginnen dus liep de klas uit en zag Mimmi naast de deur. 'De les begint dus nooit, zullen we kijken wat
    er in de kantine te eten is?' Ik glimlachte en stak mijn hand uit naar het meisje met bruin haar bij Mimmi. (@Lisadragonrider=Elisa) 'Aangenaam,
    Victoria.' Ik deed een klein buiginkje en glimlachte. 'Dus, pizza eten met zijn drie?'

    Avan Odin Ravens
    "What? I am just smoking"



    Ik sta even bij de kluisjes, eigenlijk heb ik geen zin om verder te lopen naar mijn kamer... Ik zie een meisje naar me toe lopen, ik schat 16 / 17 in. 'Ik ben Jupiter.' Een klein lachje verscheen op mijn gezicht maar ze sloot haar ogen waardoor ze het waarschijnlijk niet kon zien, ook werd ze licht rood. 'Sorry, ik...' ik wou zeggen dat het al goed was maar ze ging verder, 'Nog een keer', eigenlijk vond ik het wel schattig, dat je zo zenuwachtig kon zijn voor school, met een snelle blik kijk ik in haar gedachten, ik zie dat ze helemaal in de stres is voor school en dat ze denkt dat ik haar gek vind. Het leukste van alles vind ik dat ze niet weet dat ik haar gedachten lees, even schrik ik, ze kan ook gedachten lezen... 'Aangenaam, ja, Jupiter dus.' ik keek haar kalm aan, bleef even stil, even was ik weg, weg in mijn gedachten. Ik liet haar staan maar reageerde niet. Jupiter, wat was dat ook alweer, oh ja! Een planeet. Ik keek weer voor me, ze was weggelopen. Oké... dat was een snelle ontmoeting... Ik keek om me heen, daar is ze weer hoor, ik kan een klein lachje niet onderdrukken als ze struikeld over haar eigen voeten, ik loop naar haar toe en help haar even, "Gaat het wel" vraag ik bezorgd als ik zie dat haar neus bloed, "Je ziet er niet heel goed uit..." ik wou kijken waar ze aan dacht, maar hield me even in, heel eventjes...



    Jo Mari Gold
    "I am a Ghost of a Girl"


    Ik bleef mijn vader aankijken, hij begon alleen maar te grijnzen! Wat een verschrikkelijk mens is het! 'Ja heel jammer dat jij levend ter wereld bent gekomen, ik had je gelijk moeten doden toen ik de kans had.' ik voelde het, ik voelde de pijn, het verdriet, opnieuw... Zijn woorden deden me iets, het deed pijn, pijn in mijn hart... Ik zag dat Dominique achter me ging staan en zei dat ik mijn vader met rust moest laten, ik besloot haar een beetje te negeren maar ze ging naar een jongen toe, en vermoorde hem, ik zag het in mijn ooghoeken, een verschrikkelijk gezicht... Ik deed mijn ogen van walging dicht, daarna ging ze naar een meisje, ook daar gebeurde weer iets verschrikkelijks, ik ben natuurlijk niet de aardigste en de braafste maar ik wou geen mensen vermoorden, dat ging te ver... 'Mijn eerste slachtoffer is Dineke Woops, een brugklasser. Wat zielig voor haar, had ze maar die vijf dollar wel aan haar moeder gegeven vijf jaar geleden.' Ze grinnikt om mezelf wat ik eigenlijk best arrogant vond. 'Kom zo naar de verboden gangen, we gaan Beaudine zich dood laten schrikken! Dat verdiend dat kreng, niet waar?' ik keek haar kalm aan, wat wil ze dat ik zeg? Ja dat verdient ze want ze is een bitch? Ja ze verdient het, maar moet ik het dan doen? Ik houd me niet bezig met kinderen uit mijn eigen klas te vermoorden of pijn te doen, ik houd me meer bezig met de docenten.
    Ik zag dat Cat schrok en begon alles te vertellen, ik keek haar kant op, ze vertelde dat ik het niet mocht doen, allemaal argumenten maar de beste kon ik er niet uithalen, ze waren allemaal goed. Ze keek me recht in mijn ogen aan, 'Dus de keus is aan jou, Jo. Wil je sterk zijn en liefde hebben? Of zwak van binnen zijn, en alleen zijn? Jij bent aan zet.' zei ze en met die woorden liep ze weg, ik voelde het, ook die woorden deden me pijn, natuurlijk wou ik liefde hebben, maar wie? Niemand houd van mij, ik kijk weer naar mijn vader, zelfs hij niet... Ik keek weer naar Dominique, "Nee Dominique, dat mag je dan zelf gaan doen..." ik keek weer naar mijn vader, moest hij dit doen? Waarom wou hij me zoveel pijn bezorgen? Waarom wou hij me pijn doen met zijn eigen woorden?
    Met een beweging haalde hij mijn hart eruit en kneep erin, ik grote, pijnlijke schok ging door mijn lichaam, ik kneep mijn ogen dicht, er kwam een kleine traan uit. '20:00 nablijven.' siste hij en verdween. Ik viel op de grond, mijn benen hielden me niet meer... Dit word een drukke avond... Toen realiseerde ik me het, mijn vader had mijn hart... Ik kan mezelf niet meer 100% zijn... Waarom deed hij dit? Ik stond op en struikelde een beetje, langzaam loop ik naar een bankje toe, ga zitten en leun met mijn hoofd tegen de muur.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Jupiter Stephanie Demeter


    ||Jupiter||Daughter Of Persephone||God Of Hell||
    Ik knik en glimlach verlegen als hij zegt dat ik er niet heel goed uitzie. 'Is dat een compliment of
    een hint dat ik er wat aan moet doen?' Ik merk dat mijn neus bloeding is opgehouden en en gooi het doekje
    in mijn tas, die gooi ik straks wel weg. Ik merk dat hij mijn gedachten aan het lezen was en schrik. 'Eehm, kun
    je even ophouden met het lezen van mijn gedachten. Ik merk het, zo kijk ik ook als ik die van jou lees.' Dan merk
    ik wat ik net gezegd heb en sluit mijn ogen, ik heb zo net mij zelf verlinkt. Ik ben niet altijd zo slim geweest, het komt
    ook door dat mijn ouders zo slecht waren en een goed kind niet goed kunnen opvoeden. Ze hebben me leren liegen, maar
    die lessen ben ik allang vergeten. 'Sorry.' Zeg ik een beetje schamend en een tikkeltje verlegen. Goed Jupiter, niet meer
    zo verlegen en zo kom je door dit gesprek heen. Vertrouw op jezelf en dan overleef je dit!


    ''Bad Girls Are The Best Girls.''

    LEVI ACKERMAN
    × Teacher × Swordsman × Shingeki no Kyojin ×


          Het meisje lijkt kort te verdwijnen, maar verschijnt algauw weer. Met een uitleg, soort van.
          'Het spijt me, het was niet de bedoeling om uw kamer in te gaan, ofja, niet zijn bedoeling...'
    Vreemde uitleg. Dit valt bij mij onder de noemer "slechte smoesjes". Maar, ze gaat nog door, helaas.
          'Ik heb gezegd dat hij hier naar binnen moest, hij is onschuldig....'
    De oudere man lijkt even na te denken, maar valt haar vervolgens bij.
          'U moet dit meisje ook niet volledig de schuld geven. Ze wilde gewoon even verwarmd in een kamer zitten. Heeft u daar dan problemen mee?'
    Dit slaat werkelijk waar nergens op. Alsof ik zomaar ergens inbreek omdat ik gezellig in een kamer wil zitten. Wat een onzin. Desondanks geef ik hen nog de tijd om uit te praten. Het is niet alsof ik er überhaupt zo gauw iets tussen krijg.
          'Weet u soms waar de directeur of directrice van deze school is? Ik kom mij opgeven als nieuwe leraar, en ik geef toe dat het niet zo'n prachtige start is. Maar laten we dit voorval gewoon vergeten.'
    De man draait zich naar het meisje toe.
          'En jij, ik verwacht van jou dat jij niet meer in andermans kamer komt rondneuzen. Begrepen?'
    Oké, dat is het. Ik kijk eerst richting de man, die nu half van mij af gedraaid staat, en vervolgens naar het meisje, dat mijn koele blik lijkt te spiegelen.
          'Niemand die zonder toestemming een huis betreed is onschuldig. Ik stel voor dat jullie je beiden naar het schoolgebouw begeven, voordat ik me bedenk,' zeg ik op een rustige toon.
    Mijn blik is nog altijd even koel. Even gevoelloos. Mijn gezicht verraad niets van hoe ik me voel. Dat is maar beter ook, want ik begin zo onderhand echt geërgerd te raken. Het is alsof het me gewoon niet wordt gegund, wat tijd voor mezelf. En ik weet niet wie die docent denkt dat hij is, om zo nonchalant ergens binnen te stampen, maar het bevalt me niet. Ik mag hopen dat ze niet de discussie uitgaan, want nog even en ik verlies echt mijn geduld. Ook al lijkt het misschien niet zo.



    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    † Odette Beatrix Noordhof †



    Ik sprong en liep terug naar waar ik Jo en Cat had achter gelaten, nu zag ik Jo daar alleen zitten. Ik liep op
    haar af en zag haar verdwaasd zitten. 'Gaat het?' Ik kijk haar bezorgd aan en kijk dan om me heen, wat
    is hier nou weer gebeurd? Ik zie dat er mensen gaan naar een hoekje, angstige gezichten en ook
    nog een paar roddelaars, maar verder niet. 'Wat is hier nou aan de hand?' Toen merkte ik dat ik
    Jo bijna vergeten was, ik moest niet aan mezelf toe geven en draaide me weer naar haar om. 'Is hier iets
    vreselijks gebeurd met iemand? Of is er iets vreselijks gebeurd met jou?'


    ~

    Vale Skia Nihil
    "I am a Shadow of a Girl"


    De man kijkt me even aan, 'U moet dit meisje ook niet volledig de schuld geven. Ze wilde gewoon even verwarmd in een kamer zitten. Heeft u daar dan problemen mee?' even glimlach ik, hij neemt het voor me op, de eerste, hij neemt het voor me op...
    'Weet u soms waar de directeur of directrice van deze school is? Ik kom mij opgeven als nieuwe leraar, en ik geef toe dat het niet zo'n prachtige start is. Maar laten we dit voorval gewoon vergeten.' vraagt hij nu aan de man van deze kamer is. Dan kijkt hij mij weer aan, 'En jij, ik verwacht van jou dat jij niet meer in andermans kamer komt rondneuzen. Begrepen?' ik doe mijn armen over elkaar, niet opstandig maar gewoon om mijn buikpijn weg te werken.
    'Niemand die zonder toestemming een huis betreed is onschuldig. Ik stel voor dat jullie je beiden naar het schoolgebouw begeven, voordat ik me bedenk,' zegt de andere man, hij kijkt koelbloedig, doet koelbloedig, maar is hij koelbloedig? Ik heb werkelijk geen idee... Ik bedoel, ik de ook koelbloedig, alsof al dat gepest me helemaal niets meer doet, het doet me wel iets, soms... Maar dat laat ik niet zien... Deze man lijkt me in ieder geval zichzelf in bedwang kunnen houden en lijkt me erg slim... Misschien... misschien kan hij me helpen... Ik doe even een stapje opzij, oeps, zon... Ik voel het felle zonlicht in mijn ogen prikken, het doet dus wel pijn... Ik keek naar mezelf, nouja, ik keek dus niet naar mezelf want ik was er niet, ik kon alles zien in mijn opzicht maar ik kon mezelf niet zien, hetgene wat ik dus wel kon zien was een schaduw, als ik zwaaide, zwaaide die schaduw terug. Dus als ik verdween kwam mijn schaduw terug...
    Ik liep terug uit het licht, "Meneer, bent u een beetje slim want ik heb een probleem..." vraag ik lief.



    Jo Mari Gold
    "I am a Ghost of a Girl"


    Ineens kwam er een meisje naast me zitten, ze was erg bleek. 'Gaat het?' vraagt ze bezorgd terwijl ze om zich heen kijkt, ik wou eigenlijk niet antwoorden en merkte ook dat ze afgeleid was, 'Wat is hier nou aan de hand?' ik keek haar even aan, 'Is hier iets vreselijks gebeurd met iemand? Of is er iets vreselijks gebeurd met jou?' ik glimlachte even vaag, "Er is iets vreselijks gebeurt met 2 mensen" zeg ik zacht, ik knik even naar de twee groepen mensen, "Daar zijn 2 kinderen vermoord door een geest, ze wou dat ik haar hielp..." ik merkte dat ik nogal, emotieloos en kil was, ja wat verwacht je dan? Als je geen hart hebt... Hetgene van mezelf, nee, dat besluit ik achter te houden. Ik los dit zelf op, dat wil ik ook graag. Ik heb nu ook over 2 mensen verteld, als ik ook over mezelf zou moeten vertellen zouden het er 3 zijn. Ik lach even, het is nep maar dat zie je niet. "Ik ben Jo, en jij?" vraag ik aan haar.



    Avan Odin Ravens
    "What? I am just smoking"


    'Is dat een compliment of een hint dat ik er wat aan moet doen?' ik lachte even, "Nee hoor, je bloedneus zag er gewoon pijnlijk uit..." ik kijk even waar ze aan denkt, volgens mij kan je voelen of iemand je gedachten aan het lezen is, maar dat weet ik niet zeker...
    'Eehm, kun je even ophouden met het lezen van mijn gedachten. Ik merk het, zo kijk ik ook als ik die van jou lees.' ik schrik even op, je voelt het dus niet maar je kan het herkennen, ik zie dat ze even schrikt, ze heeft zichzelf verraden. 'Sorry.' zegt ze verlegen, ik grijns, "Nee joh, geeft niet, gewoon van je afbijten, dan overleef je wel..." ik kijk haar even aan, de grijns op mijn gezicht word groter, "En jij hebt nooit leren liegen of heb ik het fout...?" dit kwam niet omdat ik haar gedachten had gelezen maar omdat ze er als een open boek uitzag en dat ze zomaar zegt dat ik haar gedachten aan het lezen ben...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Joey Tribianni --> Leraar



    'Niemand die zonder toestemming een huis betreed is onschuldig. Ik stel voor dat jullie je beiden naar het schoolgebouw begeven, voordat ik me bedenk,' aan de toon van zijn stem hoorde ik lichtjes een tikje ongeduldigheid. "Oké dan, ik ben weg. Volg je mij Vale?" In het naar buiten gaan keek ik de man koeltjes aan, even koel als zijn eigen blik. Opeens zei Vale iets tegen de man wat ik niet verstond. "Meekomen Vale. Val die man niet meer lastig." Ik nam haar hand vast en sleurde ze mee naar buiten. Na in de gang te zijn gekomen struikelde ik over zijn voetmat, waarna ik mijn schaamte wegwerkte door mijn typische "How do you doin'?" Die ik tegen Vale zei, ook met mijn typische glimlach. Ik keek door de gang. "Welke kant moeten we op?" Vroeg ik, niet meer wetend vanwaar we kwamen.

    (zo beter?)

    [ bericht aangepast op 15 juli 2016 - 18:27 ]

    (Degene die het laatst word gegeven, maar je hoeft niet veel te veranderen, je kan ook gewoon Vale mee naar buiten slepen als ze dat heeft gezegd (K) )


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    [Desnoods volgt Levi ze tot dat punt, als dat het probleem oplost haha. Ik kan alleen nu niet posten want zit in de trein]


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    (het is al opgelost xD)

    † Odette Beatrix Noordhof †



    Het meisje stelde zich voor als Jo. 'Aangenaam Jo, de naam is Noordhof, Odette Noordhof.' Ik kijk
    er op een James Bond manier bij en glimlach. 'Sorry, dat was gewoon nodig...' Ik bekijk mijn zwarte
    nagels en bekijk dan mijn telefoon hoesje. 'Dus,
    ben je ook z'n paniekerig persoon?'


    ~

    Jupiter Stephanie Demeter


    ||Jupiter||Daughter Of Persephone||God Of Hell||
    "Nee hoor, je bloedneus zag er gewoon pijnlijk uit..." Zegt hij en hij glimlacht. 'Dat was hij dan weer niet,' nu
    glimlach ik ook. "Nee joh, geeft niet, gewoon van je afbijten, dan overleef je wel..." Zijn grijns word groter en die
    van mij ook. "En jij hebt nooit leren liegen of heb ik het fout...?" Ik kijk hem sarcastisch boos aan. 'Waarom vind je
    het zo leuk om mijn gedachten te lezen?' Ik grinnik en haal mijn hand door mijn haar. 'Ik ga even buiten wandelen,
    als je je verveeld ga je mee en als je dat kluisje leuk vind blijf je daar heerlijk staan toch?' Ik grinnik en loop achteruit.
    Dan draai ik me om en glimlach. 'Zo kom je ook een gesprek door.'

    [ bericht aangepast op 15 juli 2016 - 18:51 ]


    ''Bad Girls Are The Best Girls.''

    LEVI ACKERMAN
    × Teacher × Swordsman × Shingeki no Kyojin ×


          Actie, reactie. Fijn, mensen die direct doen wat ze gevraagd wordt. En als dat cynisch overkomt, ik meen het zowaar wel.
          'Oké dan, ik ben weg. Volg je mij Vale?'
    Het meisje, Vale dus, reageert enkel niet. Ze stapt alleen opzij, om vervolgens weer terug te stappen. Het lijkt alsof ze nadenkt, maar met haar stalen blik kan ik dat niet met zekerheid zeggen. Tot ze opeens begint te praten.
          'Meneer, bent u een beetje slim want ik heb een probleem..'
    De toon waarop ze het zegt verschilt totaal van haar blik, waardoor ik me oprecht af vraag waar ze aan denkt. Ik krijg enkel niet de tijd om erop te reageren.
          'Meekomen Vale. Val die man niet meer lastig.'
    De man sleurt haar vervolgens gewoon mee naar buiten. Misschien effectief, maar dat neemt niet weg dat ik de houding van deze docent wat vreemd vind. Maar hee, iedereen is hier vreemd. Ik kijk hen enkele tellen na, nog nadenkend over de vraag van Vale. Docenten zijn er om leerlingen te helpen, niet waar? En ik weet zeker dat Erwin me ertoe had gedwongen om te helpen, als hij hier zou zijn. Ik zucht en loop hen dan achterna.
          'Wacht..'
    Tot mijn "geluk" zie ik dat de man over de deurmat is gestruikeld. Ik kom achter hen staan en sla mijn armen over elkaar heen, terwijl mijn blik op Vale gericht is.
          'Wat is jouw probleem?'



    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    Late MT


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

    Vale Skia Nihil
    "I am a Shadow of a Girl"


    "Meekomen Vale. Val die man niet meer lastig." hij nam mijn hand vast en sleurde me mee naar buiten, ik bleef de man van de kamer aankijken terwijl ik naar buiten werd getrokken, emotieloos. Toen we in de gang waren gekomen struikelde hij over zijn voetmat, "How do you doin'?" zei hij snel tegen mij, ook lachte hij even ."Welke kant moeten we op?" vroeg hij aan mij, weet ik veel, ik zit hier ook niet op school! wou ik zeggen maar werd onderbroken door de man van de kamer die achter ons aan was gerend, 'Wacht..' ik draaide mijn hoofd om en keek hem aan, 'Wat is jouw probleem?' ik keek hem aan, mijn hart sprong open maar ik bleef rustig staan kijken terwijl ik nu ook mijn lichaam meedraaide. Ik slikte even, zou ik het eigenlijk wel vertellen, een ander met mijn problemen opzadelen is niets voor mij, "Laat maar..." zeg ik zacht terwijl ik mijn blik afwend, het was niet de bedoeling dat het verdrietig zou overkomen maar volgens mij gebeurde dat wel.



    Jo Mari Gold
    "I am a Ghost of a Girl"


    'Aangenaam Jo, de naam is Noordhof, Odette Noordhof.' ik kijk haar even aan, James Bond... ik glimlach, ze was wel grappig, 'Sorry, dat was gewoon nodig...' "Geeft niet..." zeg ik met een glimlach, wel nep jammergenoeg, ik zie dat ze haar telefoon pakt, 'Dus, ben je ook z'n paniekerig persoon?' ik glimlach even, "Ik zou daar best antwoord op willen geven maar ik ben veel te benieuwd wat jij denkt..." ik neem even een adempauze, "Dus, denk jij dat ik zo'n paniekerig persoon ben?" ik kijk haar aan, het ligt natuurlijk wel aan het moment, als ik met mijn vader ben dan ontploft mijn hoofd maar laat het niet zien. Eigenlijk laat ik het nooit zien. Mijn brein ontploft vaak maar net zoals mijn vader dat doet verbergt hij het met grijnzen.
    Meteen denk ik weer aan mijn hart, wat nou als hij er een random moment ik gaat knijpen? Of wat nou als hij me dingen op gaat dragen? Nouja, sowieso dat ik om 20;00 naar hem toe moet komen maar of ik mijn hart dan terug krijg is nog een raadsel. Ik kijk haar aan, haar reactie te pijlen...



    Avan Odin Ravens
    "What? I am just smoking"


    Ze kijkt me aan, 'Waarom vind je het zo leuk om mijn gedachten te lezen?' ik kijk haar nep verontwaardigt aan, "Ik heb je gedachten niet gelezen! Dat zie je toch gewoon bij jouw!" Ze haalt haar hand door haar haar waardoor ik het automatisch ook doe. Soort verslaving.
    'Ik ga even buiten wandelen, als je je verveeld ga je mee en als je dat kluisje leuk vind blijf je daar heerlijk staan toch?' ze grinnikt en loop achteruit, ik wou nog zeggen dat ze wel moet oppassen waar ze loopt, voordat ze weer tegen iemand op zou lopen ofzo maar het ging goed. Ze zegt nog wat maar dat versta ik niet, ik loop achter haar aan en ga voor haar staan, "Avan..." zeg ik en ga naast haar lopen.

    (Sorry voor dit kleine stukje, maar heb het even druk dus ik hoop dat het goed is)


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]