• ILVERMORNY      SCHOOL      OF      WITCHCRAFT      AND      WIZARDRY

    Gelegen op de onherbergzame hoogste top van Mount Greylock in Massachusetts, beschermd door spreuken en Pukwudgies, werd gesticht door een Ierse heks en haar No-Maj echtgenoot in de 17e eeuw. Origineel was het een landhuis waarin de familie woonde, en waar de kinderen les kregen. Al snel kwamen er ook magische kinderen van de nabijgelegen indianenstammen naar het huis om te leren van Isolt Sayre. Door de jaren heen groeide de school uit tot een waardige school voor magische kinderen uit Noord-Amerika. De groei van de school kwam in een stroomversnelling tijdens de Salem Witch Trails. Veel magische gezinnen, of ouders die ook maar iets van magie dachten te zien in hun kinderen, stuurden de kinderen naar naar Ilvermorny, wat werd gezien als laatste veilige haven voor de magische gemeenschap. Ondanks dat het vele gelijkenissen heeft met haar Britse zusterschool, zijn er ook een aantal belangrijke verschillen tussen Hogwarts en Ilvermorny. Zo is de Sorting Ceremony zeer verschillend, mogen leerlingen hun toverstokken niet mee naar huis nemen tot hun 17e verjaardag, doen Pukwudgies het werk van de huiselven en worden hiervoor betaald, en bovenal is Ilvermorny de meest democratische en minst elitaire magische school ter wereld.



    INFORMATIE

    AFDELINGEN
    KENMERKEN

    • Horned Serpent || The Mind || Het Huis der Geleerden
    • Wampus || The Body || Het Huis der Strijders
    • Thunderbird || The Soul || Het Huis der Avonturiers
    • Pukwudgie || The Heart || Het Huis der Helers

    Elk huis heeft twee Heads, vergelijkbaar met Prefects, een 7e en een 8e jaars. Dit zijn twee studenten die aan het einde van hun 6e jaar in een huisverkiezing zijn gekozen en deze positie in hun 7e en 8e jaar bezetten.


    SORTING
    PROCESS

    Sorting gebeurt op Ilvermorny op de eerste dag dat alle eerste jaars aankomen op de school. Ze worden verzameld in de ronde ruimte. De oudere jaars verzamelen op het balkon onder de houtsnijwerken van hun huizen. Een voor een worden de kinderen naar voren geroepen om op de Gordiaanse Knoop te gaan staan die in de vloer is getegeld. Een van de houtsnijwerken zal oplichten als het de student claimt. Als meerderen oplichten mag de student kiezen. Zeer zelden gebeurt zelfs dat alle 4 de houtsnijdwerken oplichten. Dit is voor het laatst gebeurt in 1983.
    Nadat een leerling in een huis is geplaatst, wordt deze meegenomen naar de eetzaal, waar talloze verschillende toverstokken zijn uitgelegd en mogen ze een stok uitzoeken, al zoekt de stok over het algemeen ook hier de tovenaar uit.


    UNIFORMEN
    HUISDIEREN

    Alle uniformen in Ilvermorny zijn hetzelfde, al mogen meisjes in plaats van een lange broek ook een lange rok dragen.
    Het bestaat uit een blauwe broek met een blauwe bloes en een cranberry rode spencer en blazer met zwarte lakschoenen. Vroeger was ook een cape, bevestigd met een gouden speld van een Gordiaanse Knoop, verplicht, maar deze is nu vervangen door de blazer met gouden knopen in de vorm van deze knoop.
    Op Ilvermorny zijn ze niet heel kieskeurig als het gaat om huisdieren, er zitten 3 restricties aan:
    1. Een huisdier mag met zijn schouders niet groter zijn dan 2 foot[60cm].
    2. Een student moet zijn of haar huisdier zelf in de hand kunnen houden in elke situatie.
    3. Elk huisdier wat een docent, Pukwedgie, student, of ander huisdier, iets aandoet, wordt direct uit de school verwijderd en teruggestuurd naar de ouders van de student.


    ELEKTRONICA
    Op Ilvermorny is het niet verboden om elektronica bij je te hebben. Laptops en telefoons kunnen tegenwoordig ook opgeladen worden, maar alleen in de bibliotheek en de kamers van de Heads is WiFi aanwezig. Er is geen bereik op Ilvermorny. Sommige docenten accepteren uitgetypte verslagen, maar velen willen nog altijd alles handgeschreven hebben. In geen van de lessen is geoorloofd eletronica bij te hebben. Met Elektronica kom je door een betovering letterlijk het lokaal niet in. De meeste studenten gebruiken hun laptops, als ze dezen hebben, om eens in de week te skypen met hun ouders. Telefoons worden vooral gebruikt als de oudere jaars naar Salem gaan, waar wel bereik en complete WiFi-dekking aanwezig is.
    COMMON ROOMS
    DORMATORIES

    De 4 Common Rooms, met eraan geschakelde Dormatories, toiletten, en douches, bevinden zich op de eerste etage van het hoofdgebouw, die allemaal sterk zijn gemoderniseerd in de afgelopen jaren, net als eigenlijk het hele kasteel. Aan de westzijde van het gebouw zijn de Common Rooms te vinden van de Horned Serpent en de Wampus. De oostvleugel bevat de Common Rooms van de Thunderbird en de Pukwedgie. In de Common Rooms trappen geschakeld die lopen naar de Dormatories op de bovenste verdieping en deuren naar toiletten en douches. Vanuit de Common Room ga je via een trap naar een lange gang met deuren, een voor de jongens en een voor de meisjes, die allemaal leiden naar kamers die door 2 leerlingen worden gedeeld.


    VAKKEN
    SPORTEN

    Elke student van Ilvermorny moet aan het einde van het 4e jaar een vakkenpakket kiezen voor de laatste 4 schooljaren. Hierin zijn sommige vakken verplicht en mag tussen de andere vakken gekozen worden. Een vakkenpakket moet bestaan uit alle verplichte vakken samen met minimaal 3 en maximaal 5 keuzevakken, waarbij Creative Studies, Sports, en Languages niet mogen worden gecombineerd. Elk vak moet worden gehaald met een 6 of hoger gemiddeld, of de student moet het laten vallen voor het begin van het 8e jaar.

    Verplichte vakken
    Charms
    Potions
    History of Magic
    Transfiguration
    Social and Science Studies [Dit vak beslaat veel 'algemene kennis' uit zowel de No-Maj als de Magical World op Sociaal, Economisch, en Wetenschappelijk vlak]
    Defence against the Dark Arts

    American Sign Language [Dit vak is verplicht voor alle eerste jaars, en een keuze vak voor alle hogere jaren, maar telt niet voor de 3 tot 5 keuzenvakken. Het is een vervanging voor vlieglessen en gekozen om alle leerlingen zich thuis te laten voelen op school]

    Keuze vakken
    Astronomy
    Herbology
    Alchemy
    Arithmancy
    Care of Magical Creatures
    Divination
    Magical Theory
    Creative Studies [Hieronder vallen Glee Club, Muziek, Tekenen, Dansen, en Handarbeid]
    Sports [Hierbij kiest een student voor American Football, Cheerleading, Zwemmen, Ijshockey, of Baseball/Softball. Quidditch werd vroeger ook gespeeld, maar is jaren geleden uit de gratie geraakt en werd vervangen door American Football en Ijshockey. Ilvermorny doet mee in de competitie voor normale Middle en High Schools en mogen ook geen magie gebruiken tijden Sports]
    Languages[Hier leren studenten Frans, Spaans, Portugees, en Deens]

    Vroeger waren er ook lessen in Voodoo en Native American Magic, maar daar zijn op dit moment geen docenten voor te vinden.


    ROOSTER


    DE SCHOOL
    LIGGING

    Door de jaren heen is het Landhuis van de familie uitgegroeid tot de proporties van een kasteel om alle studenten en faciliteiten te herbergen. Toch is de originele opzet van een Engels landhuis nog duidelijk zichtbaar. Bij de ingang staan twee grote beelden van de oprichters die waken over twee grote deuren die openen in een grote hoge ronde ruimte met een glas in lood rozet als dak. In deze hal hangen 4 groten houtsnijwerken van de dieren van elk van de huizen en een balkon die rond de eerste verdieping loopt. 3 kleinere deuren leiden de studenten naar een eetzaal, een studiezaal, en het trappenhuis met aanliggende gangen naar de keukens en de docentenvertrekken. Op de eerste etage liggen de Common Rooms en Dormatories van de huizen.
    Ondergrondse gangen leiden de leerlingen naar de twee bijgebouwen binnen de kasteelmuren die de klaslokalen bevatten.

    Voor de leerlingen is er weinig te vinden in de omgeving van het kasteel behalve een onherbergzaam bergachtig gebied. Een jaar of 100 geleden hebben een aantal ambitieuze leerlingen hier een oplossing op bedacht gebaseerd op het Floo Network in de UK: Een magische verbinding naar het stadje Salem, waar de magische gemeenschap van de USA nog altijd sterke banden mee heeft. Het begon als een geheime passage om als oudere jaars door weg te glippen om wat lol te maken. Inmiddels mogen de hoogste 3 jaren in de weekenden naar Salem, en mag ook jaar 5 op enkele begeleide tripjes naar het dorp door het jaar heen.

    Het kasteel is een ommuurd gebied met 3 gebouwen, bovenop Mount Greylock.
    Het Hoofdgebouw is het originele Landhuis van de familie, waarin alles is begonnen.
    Een ondergrondse gang loopt richting het westen naar een gebouw waarin de praktische vakken worden gegeven.
    Een ondergrondse gang loopt richting het oosten naar een gebouw waarin de theoretische vakken worden gegeven.



    ROLLEN

    ROLLEN
    Jongen // Meisje
    Naam // Faceclaim // Speler [Topic.Pagina] [Head?]

    HORNED SERPENT
    • Aiden Jean Harrison // Francisco Lachowski // SphinxX [1.6]
    • Charles Joseph Diggory // Jamie Campbell Bower // calice [1.12]
    • Zed Balthazar Vaughn // Gaspard Ulliel // Sempre [1.4]
    • Ivy Aurelie Liberty // Jaclyn Hill // Westwick [1.2]
    • Alexia Aurora Smith // Emilia Clarke // Unrequited [1.3]
    • Ophelia Sadie Fisher // Jenna Louise Coleman // Nairn [1.8]

    WAMPUS
    • [R] Jackson Ethan Coates // Casey Jackson // ANTI [1.3]
    • Jacob Heath Newman // Reece King // Raccoon [1.10]
    • Francisco 'Paco' Ezequiel Sandoval-Valdez // Marlon Teixeira // PeterMaximoff [1.10] [Head Year 8]
    • ? // ? // ? [?.?]
    • Alexis Ysabeau Pelletier // Susan Coffey // Aquilae [1.2] [Head Year 7]
    • Mara Thatcher // Chanelle Elise // Sempre [1.3]

    THUNDERBIRD
    • Mason Levi O'Connor // Evan Peters // PeterMaximoff [1.1]
    • Apollares "Ares" Reigan Kaisar // Chris Overgaard // FeorgeWeasley [1.2]
    • ? // ? // ? [?.?]
    • Cameron Emory Paxton // Elizabeth Wheeland // Anticyclone [1.5]
    • Nia Madelyn Doves // Tallata // Chikara [1.4]
    • [R] ? // ? // Remarkeyable [?.?] Uitstel tot Vrijdag
    • [R] Floramaria Amara Sandoval-Valdez // Shay Mitchell // Unrequited [1.10]

    PUKWUDGIE
    • Michael “Mike” Demian Marshal // Oliver Goodwill // Aquilae [1.5]
    • Sebastian King // Daniel Bederov // Unrequited [1.3]
    • ? // ? // ? [?.?]
    • [R] Kalliste "Kalli" Ophelia Elys // Savannah Brown // FeorgeWeasley [1.5]
    • Shanaya Mai Redbird // Kelly Gale // Velaris [1.7]
    • ? // ? // ? [?.?]


    SPORTTEAMS
    AMERICAN FOOTBALL Alleen jongens.
    Quarterback
    Ares
    Running backs [1]
    Zed
    Wide Receivers [2]
    Tight Ends [2]
    Linebackers [3]
    Defensive backs [2]

    CHEERLEADING Alleen meisjes.
    Captain
    Ivy
    Cheerleaders [4]
    Nia
    Flora

    ZWEMMEN Gemengd.
    Sprinters
    Alexis
    Lange Afstandszwemmers

    IJSHOCKEY Gemengd.
    Aanval
    Cameron
    Mara
    Shanaya
    Verdediging [1]
    Jacob
    Goalie
    Mason

    BASEBALL Alleen jongens.
    Pitcher
    Jackson
    Catcher [1]
    Honkmannen [2]
    Sebastian
    Korte stop
    Paco
    Velders [3]





    RPG

    REGELS
    - Minimaal 300 woorden per post, exclusief naam, foto, etc. Zo moeilijk is dat niet.
    - Schrijf alsjeblieft met hoofdletters, leestekens, en redelijke grammatica en spelling. Fouten kunnen gemaakt worden, maar het moet niet hinderlijk zijn voor de leesbaarheid.
    - Gebruik haakjes voor OOC [] {} () - -.
    - Hou het REALISTISCH!!! Niemand is perfect, niemand kan alles, iedereen maakt fouten, heeft problemen, en slechte dagen.
    - Laat het alsjeblieft weten als je langer dan een week niet kan reageren.
    - Reserveringen blijven 72uur staan. Een rol blijft een reservering tot deze COMPLEET is ingevuld.
    - Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    - Geef graag username verandingen door
    - Speel niet voor anderen. Dit is zeer hinderlijk en asociaal.
    - 16+ is toegestaan. Als je 16+ schrijft, of iets anders wat mogelijk een trigger kan zijn voor anderen, zet het onder een spoiler en geef bovenaan de post aan waarom het gaat: sex, drugs, selfharm, eetstoornis, etc.
    - Respecteer elkaar en druk je ideeën niet door op anderen.
    - Alleen PeterMaximoff maakt nieuwe topics aan.

    Bij het breken van een regel volgt een waarschuwing. Na 2 waarschuwingen lig je er zonder pardon uit.
    TOPICS


    Lay-out door FeorgeWeasley


    HET BEGIN

    Het is de eerste maandag van September. De afgelopen week zijn de studenten aangekomen op school en vanavond wordt het schooljaar ingeluid met een groots diner, waarbij de huizen aan hun eigen tafel behoren te zitten, gevolgd door een traditioneel bal. Vandaag zijn er dan ook nog geen lessen, dezen beginnen morgenochtend. Het is op dit moment 15.00, en de studenten worden om 17.15 precies aan het diner verwacht. Tot deze tijd zijn studenten vrij om zich te bewegen door het kasteel, en de oudere jaars staan vrij om tot 17.00 in Salem te zijn, voor het uitzoeken van balkleding en het bijpraten met vrienden. Natuurlijk niet onder het genot van alcohol, gezien ook in de magische gemeenschap de leeftijd van 21 wordt aangehouden.

    [ bericht aangepast op 8 juli 2016 - 21:36 ]


    Bowties were never Cooler


    Francisco 'Paco' Ezequiel Sandoval-Valdez
    Wampus || Halfblood || 18 || 8th year || Head || Korte Stop Baseball
    Ik had niet veel te doen op school. De vakantie had ik met mijn familie doorgebracht in Houston, maar vooral in New Orleans. Ondanks dat ik het grootste deel van mijn leven in Houston had geleefd, voelde New Orleans meer als thuis dan de stad in Texas, waar we toch nog altijd met de nek werden aangekeken. Nu was ik weer terug in het Noorden, in de kou, en liep dik ingepakt door de straten van Salem. Ik had niets nodig voor het bal, mijn pak van vorig jaar paste nog prima, maar de ouderejaars van de school was grotendeels in Salem. De eerstejaars waren gisteren gesorteerd en waren nu grotendeels aan het uitpakken en de school aan het verkennen. Dat konden ze ook zonder mijn hulp en anders zou ik straks wel kinderen gaan zoeken. Dit was mijn tweede jaar als Head, waardoor ik het klappen van de zweep nu prima kende, en Alexis zou kunnen helpen met het opstarten van haar jaar als Head. Samen met het 8e jaars Head van vorig jaar hadden we haar wel al veel informatie gegeven en wat ingewerkt, maar dat was voor de vakantie geweest. Nu begon het echte werk pas. Alsof je het over de duvel had zag ik niet veel verderop het meisje lopen. Ik versnelde mijn pas even, en legde mijn hand op haar schouder. "Hallo, dame. Al klaar voor de verantwoordelijkheden van de komende twee jaar?" zei ik met een scheve grijns. Ik kroop nog iets verder in mijn sjaal toen er een windje op kwam zetten. Mijn handschoenen zaten nog in mijn koffer, maar ik droeg al wel een sjaal en een winterjas. Het zou nu zomer moeten zijn, maar het was nog geen 20 graden, echt abnormaal, en in het kasteel op de berg was het nog kouder. Ik keek wat rond naar de winkeltjes, waar een boel jurken in de etalages hingen. "Nog opzoek naar een jurk voor vanavond?" Het hoorde erbij, en zelf vond ik formele avonden verre van erg. De dames waren allemaal opgedoft, de heren waren haantjes, en ik had altijd de grootste lol op een avond, waarop veel jongens niet goed wisten wat ze moesten doen met een date, en meisjes die nooit op hakken en in jurken liepen.


    Bowties were never Cooler

    MARA THATCHER
    • Wompus • 7th year • Pureblood • Icehockey • Right wing
    • Salem • Dissapointed in Mike •

    De jongen leek niet echt enthousiast om me te zien. Iets wat ik ergens wel een beetje kon begrijpen omdat ik waarschijnlijk niet zijn favoriete tutor leerlinge was. Mijn ogen gleden even over zijn gezicht en ik glimlachte even toen hij me mededeelde dat ik wist hoe hij over het bal dacht en zijn hoofd schudde. Een briljant plan ontwikkelde zich in mijn gedachten en de glimlach die al eerder op mijn lippen had gestaan werd des de breder. Vooral toen hij vertelde dat hij geen plannen en geen kleren had was mijn grijns te vergelijken met die van de Cheshire Cat. "Leef toch eens een keer," riep ik uit, mijn hand op zijn schouders leggend zodat hij niet verder kon lopen. "Kijk, ik zal je voordoen hoe dat werkt."
          Even keek ik om me heen, er waren gelukkig niet heel veel mensen en om eerlijk te zijn zou het me ook niks kunnen schelen als die er wel waren. Ik liet me op een knie zakken en pakte zijn hand vast waarna ik hem aankeek. "Lieve Mike," begon ik hoewel gefluit me even geïrriteerd achterom liet kijken waarna ik mijn ogen weer op de jongeman voor me richtte. "Wil jij mij het genoegen doen om mijn date te zijn voor het bal vanavond?"
          De enkele mensen die waren stil blijven staan dropen teleurgesteld af. Blijkbaar was iemand als date meevragen minder spannend dan een huwelijksaanzoek, ach, ieder zijn ding. En hoewel ik eigenlijk niet echt had nagedacht over mijn actie hoopte ik wel dat Michael me niet zou afwijzen. Dat zou best beschamend zijn. Hoopvol richtte ik mijn ogen op hem terwijl ik nadacht over een plan B. Misschien was hij meer een man die van een serenade hield, dat kon ik altijd nog proberen als hij niet heel snel antwoord gaf.

    [ bericht aangepast op 6 juli 2016 - 15:48 ]


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Alexis Ysabeau Pelletier
    17 • 7de jaar • Halfblood • Wampus • Head
    Swimteam • Salem • Talking to Paco

    Zodra ik een hand op m'n schouder voelde, was het over met m'n binnenpretjes en was ik op m'n hoede. Je wist maar nooit wat je tegen kwam. Niet iedereen had immers goede bedoelingen. Toen ik echter de stem herkende die me aansprak, verdween de spanning en kon ik wat opgeluchter adem halen. "Ow, hey Paco..." Zei ik terwijl ik naar hem omdraaide. "Wel, ik ben klaar zodra ik bekomen ben van de hartaanval die je me zowat bezorgde." Kwam het antwoord op z'n vraag.
    Even grinnikte ik zachtjes op z'n verschijning. Niet zozeer om z'n uiterlijk, maar hoe hij erbij gekleed liep. Zelf had ik het alles behalve koud, maar daar dacht hij anders over. "Een dezer dagen sleur ik je toch eens mee om een Canadese winter mee te maken hoor. Dan weet je wat koud hebben is." Ik kon het niet laten de opmerking te maken. Het was dan misschien geen hartje zomer meer, maar voor mij was de temperatuur nog best aangenaam eigenlijk. Toch zeker niet zo koud dat je een sjaal nodig had.
    Even keek ik hem aan alsof ik het in Keulen hoorde donderen toen hij over een jurk begon. "Ik heb geen jurk aangehad sinds ik een jaar of 6 was." Vorig jaar had ik als alle voorgaande een broek aangehad op het schoolbal en eigenlijk was ik niet veel anders van plan dan dit jaar. "Daarbij, ik denk niet dat m'n ontbrekende date het erg zal vinden als ik geen jurk aan heb." Ik had eigenlijk geen idee of de rest van de school daar ook over zou denken, nu ik Head was. Ik snapte best dat het een voorbeeldfunctie was, maar wat moest ik op het bal als ik toch in m'n eentje ging? Het was niet zo dat iemand me al gevraagd had. "Ben jij op zoek naar kleren voor vanavond misschien?" Of was er een andere reden waarom hij hier was? Misschien op de vlucht voor de eerste jaars. Ik was het misschien wel een beetje. Hun vervelende vragen konden nog even wachten tot morgen.

    [ bericht aangepast op 6 juli 2016 - 23:14 ]


    "Nothing is True. Everything is Permitted"

    Charles "Chuck" Diggory
    “Don't you lie, I know you love me...”
    Horned Serpent • 17 • Seventh year • Pureblood • Hallways • Waiting for Zed









    Deze vakantie had bestaan uit rondhangen bij ons landhuis en zo nu en dan met wat vrienden afspreken. Voornamelijk de diners georganiseerd door mijn vader waren erg leuk geweest deze zomer. Hij had altijd interessante contacten en nodigde veel zakenlui uit. Met veel had ik zelf ook al even een praatje gemaakt, dat kan later alleen maar handig zijn. Beter begin ik vroeg met contacten leggen, dat is toch wel dé manier om aan een goede baan te komen.
    Maar goed, nu waren we weer terug op Ilvermorny. School had ik niet gemist deze zomer, maar wel mijn vrienden. Juist daarom had ik best veel zin in het bal vanavond. Iedereen weer terug zien zou leuk zijn. Hopelijk hadden een paar mensen nog wat leuke verhalen van wat ze deze zomer hadden beleefd.

    Waar ik het meeste naar uitkeek was onder andere Ophelia weer zien. Ik had haar deze zomer wel een aantal brieven geschreven. We hielden meestal wel contact in de zomer, maar deze zomer was er meer uitwisseling dan gebruikelijk. Dat was iets wat ik niet erg vond, begrijp me niet verkeerd. Toch was het niet hetzelfde als echt met haar zijn. Vanavond zouden we sowieso even een sigaretje samen roken en bijkletsen.
    Ook Mara zou ik vanavond weer gaan zien. We waren vorig jaar een soort friends with benefits geworden. En eerlijk gezegd was ik wel van plan om dat door te zetten. Ik hield gewoon van een beetje rotzooien zonder echt een relatie of iets dergelijks te hebben. Mara was een bloedmooi meisje met een licht getinte huid en prachtige donkere haren. Can anyone blame me? Ik denk het niet.

    Maar voor nu stond ik nog net buiten het kasteel, het weer was nog best lekker en ik droeg daarom ook alleen een t-shirt. Zed en ik hadden hier afgesproken om samen naar Salem te gaan. Zed was eigenlijk een van mijn beste vrienden. Hij en ik hadden veel overeenkomsten en we zaten bij dezelfde afdeling. Het klikte vanaf het eerst jaar op Ilvermorny al. Bij sommige mensen heb je dat, dat het gewoon meteen goed voelt. Dat heb ik met Zed. Hij en ik hebben niet veel woorden nodig om elkaar te begrijpen. Of nou, ik hem, of dat voor hem hetzelfde geldt weet ik eigenlijk niet... dat ga je ook niet vragen, ben geen homo ofzo.
    Ik nam een laatste hijs van mijn leuk en gooide hem op de grond om vervolgens uit te trappen. Toen Zed aankwam lopen knikte ik naar hem en begon ik te grijnzen.

    [ bericht aangepast op 6 juli 2016 - 23:47 ]

    (ff weggehaald uit m'n andere post, want de plaatsing klopt voor geen meter, geen idee wat er niet gaat)


    Michael “Mike” Demian Marshal
    18 • 8ste jaar • Muggleborn • Pukwedgie
    Salem • Being embarrased by Mara

    Ik wist dat als ik bij Mara was, ik me werkelijk aan alles kon verwachtten. Ze liet gewoon geen kans onbenut om voor schut te zetten en alle manieren die ze daarvoor kon bedenken waren blijkbaar goed. Een dezer dagen moest ik toch eens iets gaan verzinnen om haar terug te pakken, maar wel op mijn manier en niet op de hare.
    De grijns die zich langzaam op haar gezicht vormde, vertelde me al meer dan genoeg en ik begon me langzaam voor te bereiden op het ergste. "Ik leef, dank je." Het klonk niet bepaald vrolijk. Ik wist wel dat ze het goed bedoelde, maar sommige dingen kwamen toch harder aan dan ik liet merken.
    Toen ze op een knie afkwam met lieve Mike, wist ik niet goed of ik moest kreunen van frustratie of eerder grommen van woede. Ze zette me voor schut voor half Salem en het was nog maar de vraag wie van school het allemaal zou gaan zien. "Sta op, wil je?" Misschien iets hardhandiger dan nodig trok ik haar overeind aan haar arm. "Is al dat toneel werkelijk nodig? Je kan het ook gewoon vragen." Misschien was ik niet de meest vrolijke persoon, maar ik had toch ook geen nee gezegd toen ze vroeg of ik haar kon helpen met Potions.
    Even zuchtte ik zachtjes. Als ik nu geen ja zou zeggen, zou ze zeker en vast met een ander gek plan komen, net zo lang tot ik het wel zei. "En de volgende vraag waarop m'n antwoord 'ja' dient te zijn is die of ik mee ga zoeken om een jurk vermoed ik?" Tegelijk bedacht ik dat ik zelf eigenlijk niet echt kleren had voor een bal en Mara was waarschijnlijk niet de persoon die het op prijs zou stellen als ik maar in m'n schooluniform zou gaan.


    "Nothing is True. Everything is Permitted"


    JACOB HEATH NEWMAN
    WHAMPUS , 17, YEAR 7 , MUDBLOOD , TALKING WITH OPHELIA AND AIDEN




    Terwijl Jacob zich extreem meisjesachtig gedroeg en vroeg of hij nog een make-up beurt nodig had begon Elia te schaterlachen om zijn actie. "Nee, jij ziet er van nature al bloedmooi uit!" Haar woorden lieten de jongen ook lachen voordat hij de rook van zijn peuk uitblies. "Bedankt voor het compliment Eli" knipoogde hij naar de jongedame voordat hij haar vraag over Salem naar haar terugkaatste . Ophelia haalde als antwoord haar slankte schouders op voordat ze uitleg haf.
    "Niet echt. Ik had al een jurk en ik lag super comfortabel op mijn mat met een goed boek. Ik ga volgende week wel weer." Ophelia leunde wat met haar hoofd tegen Jakes schouder die wel vaker als kussentje leek te dienen bij zijn vriendinnen. "Ik denk dat ik even een dutje doe." grapte ze dan waarop hij even lachte. "Maak me maar wakker als het bal begint." mopte ze en kneep één oog dicht en keek met de andere naar de jongen die lachend zijn hoofd schudde. "Ik ben geen bed hoor! En daarbij weet je dat ik niet kan stilzitten." grijnsde hij en haf haar een por in haar zij. Het meisje rekte haar even uit na haar slaap van dertig seconden lang en keek weer even naar de donkerharige jongen. "Hoe laat is het eigenlijk? Want als het al vier uur is, dan moet ik echt mezelf toonbaar gaan maken." Echter voor hij kon reageren begon ze alweer verder te ratelen "Heb jij ook zo'n honger?" Hij lachtte even om het meisje en knikte even. "Eigenlijk wel ja, best jammer dat ik vanavond aan de whampus tafel moet zitten, ik ken er niet echt zoveel mensen." zuchtte de jongen en verzette zich wat. Echter eens een grote schaduw zijn zon afpakte keek hij op naar Aiden die plots bij hen stond 'Jacob,' de jongen probeerde voor de tweedemaal Jacobs aandacht te krijgen wat hem eigenlijk niet gelukt zou zijn met dit stemvolume. Puur omdat hij wat in zijn zon stond keek Jake op naar de jongen en keek hem vragend aan en hield hierbij zijn hoofd wat schuin. "Ja? Dat is mijn naam." zei de jongen serieus wachten op de komende vraag van Aiden. Hij wist niet echt wat hij van de jongen vond, hij leek zijn mopjes nooit te kunnen waarderen en Jake vond Aiden daardoor maar een saaie knul . 'Mijn boek.. van defence against the dark arts. Je hebt die nog, denk ik. Mag- mag ik die terug?' Vroeg hij vervolgens en Jacob dacht even na. Hij had inderdaad dat boek nog. "Ehm, nu ja ik ben niet in mijn kamer nu." begon de jongen plagend maar kuchtte dan even en haalde zijn toverstok boven waarna hij in het diepste van zijn hersenkronkels zijn best deed om de juiste spreuk te herinneren.
    Na wat geluk spak hij de spreuk uit en verscheen het boek niet veel later op Jakes schoot. "Hierzo," zei hij en duwde het boek haast in zijn handen. "Ga jij niet naar Salem?" vroeg hij Aiden dan puur omdat hij uit vriendschappelijkheid de jongen niet wilde gaan negeren.

    [ bericht aangepast op 7 juli 2016 - 12:01 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    ZED BALTHAZAR VAUGHN
    • Horned Serpent • 8th year • Muggleborn • American Football • Running back
    • Hallways • Meeting with Chuck •

    Het eerste deel van de dag had ik besteed aan het uitpakken van mijn spullen en het klaarleggen van kleding voor vanavond. In tegenstelling tot wat er waarschijnlijk van me verwacht werd had ik voor het bal vanavond geen date geregeld en ik wist eigenlijk niet of ik dat erg moest vinden. Persoonlijk verwachtte ik dat Paco en Jacob allebei wel een date geregeld hadden en hoewel er wel wat personen waren die ik mee zou kunnen vragen had ik eigenlijk ook niet echt de gelegenheid gehad om überhaupt iemand mee te vragen.
          Ach, misschien had ik zo meer geluk. Ik had met Chuck afgesproken om Salem even in te gaan. Niet dat ik echt iets nodig had maar de kans om even het terrein af te gaan greep ik altijd wel aan. Bovendien had ik de jongen al even niet gesproken. Ja, ik had hem wel brieven gestuurd maar het was toch leuker om hem persoonlijk te spreken. Wellicht dat hij ook geen date had, bedacht ik bij mezelf om vervolgens het idee meteen te verwerpen. De jongen was naar mijn weten erg geliefd onder de dames.
          Uiteindelijk besloot ik dat het tijd was om naar Chuck toe te gaan en omdat ik laat was, was mijn looptempo vrij hoog. Een glimlach verscheen op mijn lippen toen ik hem bij de uitgang zag staan en sloeg hem - niet erg hard - als begroeting op zijn schouder. "Ready?" Waren de woorden die mijn mond verlieten terwijl ik hem vragend aankeek.
          "Heb je trouwens een date voor vanavond?" Vervolgde ik terwijl ik mijn handen in mijn zakken stopte. "Want zo ja, dan moet je me even helpen om iemand te fixen. Ik ben echt werkelijkwaar geen enkel meisje tegen het lijf gelopen vandaag." Dat dat misschien te wijten was aan het feit dat ik grotendeels van de tijd op mijn kamer had gezeten vertelde ik er uiteraard niet bij.

    [ bericht aangepast op 7 juli 2016 - 0:02 ]


    When time and life shook hands and said goodbye.

    MARA THATCHER
    • Wompus • 7th year • Pureblood • Icehockey • Right wing
    • Salem • (Almost) serenading to Mike •


    Zoals verwacht was Mike niet bepaald gediend van mijn actie en even krulden mijn lippen omlaag toen hij me omhoog trok. Uiteraard deed hij dit niet hard handig want zo zat de jongen niet in elkaar, nee, ik was vooral teleurgesteld dat hij niet gewoon ja zei. Overtuigd van het feit dat ik een serenade moest gaan inzetten om hem over te halen wilde ik al mijn keel open zetten om Wonderfull Tonight - Eric Clapton te gaan zingen.
          Gelukkig voor iedereen om ons heen leek het erop dat hij toch ja zei. Of althans, gelukkig voor mij gezien Eric over een vrouw zingt en ik waarschijnlijk niet genoeg tijd had gehad om de tekst aan te passen. Mike zou Mike echter niet zijn als hij het woord 'ja' niet over zijn lippen kreeg maar ik besloot genoegen te nemen met zijn vraag of hij mee een jurk moest gaan uitzoeken.
          "Hè nee, ik heb vast nog wel ergens een jurk liggen." Vertelde ik hem. Ik had een hekel aan passen en ik wist toevallig dat ik nog wel een mooie jurk had ingepakt. "Maar gezien jij eerder praktisch hebt toegegeven geen pak te hebben kunnen we wel langs de winkels lopen?" Dat dit meer en meer op een serieuze date begon te lijken sprak ik uiteraard niet uit. Mike was nooit echt op mijn avances ingegaan en gezien ik zeker er wel een paar had gemaakt tijdens de tutor lessen durfde ik niet aan te geven dat dit weer een overduidelijke poging was geweest. Niet dat ik zelf zeker wist wat ik nou wilde, maar ik was ook niet echt een persoon die daar over nadacht.
          "Wil je trouwens een chocokikker?" Vroeg ik de jongen terwijl ik mijn tas graaide. Eigenlijk was dit meer uit beleefdheid want ik was nooit heel erg vrijgevig als het om chocokikkers ging. Maar ik had eigenlijk zelf ontzettend veel zin om er een te eten - en uiteraard om de kaart te ontdekken - dus zelfs ik had in de gaten dat dat wel onbeleefd kon overkomen.

    [ bericht aangepast op 7 juli 2016 - 0:43 ]


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Shanaya Mai Redbird
    HALF-BLOOD || PUKWUDGIE || ICEHOCKEY ATTACKER || IN SALEM || TALKING WITH ARES

    WE WERE BORN WITH FIRE AND GOLD IN OUR EYES

          'Ah, Naya de modekoningin. Moet iedereen weer advies van je krijgen?' plaagde Ares met een grijns op zijn gezicht. Als wijze van antwoord porde ze hem tussen zijn ribben. 'Hoe is het met je? Je ziet er weer geweldig uit, zoals altijd.' Ze grinnikte zachtjes om de knipoog die hij haar zond en sloeg vervolgens haar ogen ten hemel toen een stel meiden ontzettend hard begon te giechelen. Het soort giechelen dat je hoort wanneer meisjes (en jongens) van een jaar of twaalf de woorden "penis", "vagina" of "seks" lezen. Hoewel, met al die tienerzwangerschappen tegenwoordig in muggle-wereld was twaalf misschien te hoog ingeschat. Het was eigenlijk bewonderenswaardig dat er nog geen teen moms rond liepen op Ilvermorny, met al het geflikflooi in de school. Zover Naya wist tenminste. 'Doe alsjeblieft niet meer dan knipogen, straks valt er nog een flauw door je charmes,' plaagde ze Ares.
          'Weet je, als jij mij nou eens advies geeft op welke kleur stropdas matched bij jouw jurk, dan is er een mogelijkheid dat we een geweldig paar zouden kunnen zijn op het bal vanavond. Wat denk je ervan? Zin om een laatste keer advies te geven en dan getrakteerd te worden op een kop koffie en een groot stuk appeltaart? Of misschien iets sterkers?'
          Ze vond het prima om naar het feest gevraagd te worden door Ares. Als hij haar niet had gevraagd, had zij waarschijnlijk wel hem gevraagd. Hoewel ze prima plezier kon maken alleen, was het toch altijd leuker om met iemand te gaan. Ze klakte met haar tong. 'Hmm, ik zou je met alle liefde advies willen geven over je stropdas, maar dan is mijn jurk straks geen verrassing meer.' Ze klopte op zijn borstkas. 'Maar het zou mij een waar genoegen zijn om u te mogen vergezellen naar het prestigieuze bal van vanavond.' Na deze woorden trok ze haar arm terug. 'Ik ben zo terug.'
          Naya liep naar de paskamers, waar de meiden nog steeds bezig waren. 'Oké, jij,' begon ze terwijl ze naar Becca wees, 'de rode jurk. Jenny, als je wilt dat je date niet wegvlucht, dan trek je onder geen enkel voorbehoud een roze jurk aan en Tanya, ga voor die donkerblauwe jurk, die met de blote rug.' Voor ze er nog een woord tussen konden krijgen, haastte ze zich terug naar Ares. Eenmaal bij hem, haakte ze haar arm in de zijne en sleurde ze hem zo de winkel uit.. 'Hop, laten we gaan voordat ze toch nog met meer jurken komen aanzetten.' Ze had honger gekregen doordat hij eerder over appeltaart begonnen was, en zette dan ook koers richting een van de cafeetjes in Salem. 'Wat denk je dat er op het menu zal staan vanavond?' vroeg ze. 'Persoonlijk denk ik me-n-u.'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Michael “Mike” Demian Marshal
    18 • 8ste jaar • Muggleborn • Pukwedgie
    Salem • Being Kidnapped by Mara

    Als ze gehoopt had op een duidelijke ja, dan moest ze toch wel beter weten. Ik was al lang blij dat ik erger had kunnen voorkomen, want ik had het gevoel dat ze alles zou geprobeerd hebben om me mee te krijgen. Misschien niet zo raar ook, want als ik me niet heel erg vergistte was het niet haar eerste poging om me om haar vinger te winden. Als de situatie anders was geweest, dan was het haar misschien al lang gelukt.
    "Een vrouw die niet wilt gaan shoppen, das ook een eerste keer vermoed ik zo." Mompelde ik zachtjes toen ze vertelde dat ze nog een jurk had. Even zuchtte ik. "Ik had het kunnen weten dat een schooluniform niet goed genoeg zou zijn voor je." Kalm stak ik m'n handen in m'n zakken voor ik toch maar richting winkels begon te lopen. Met Mara bij me, zou er gewoon geen ontsnappen aan zijn, dus koos ik maar voor de korte pijn. Hoe eerder hier vanaf, hoe liever.
    Even fronste ik toen ze een kikker aanbood. Voor zover ik me herinnerde, waren die dingen zowat heilig in haar ogen en meer waard dan goud. Was ze niet eens tegen me uitgevlogen omdat ik ze beledigd had, een paar jaar terug? En nu deelde ze uit? Vrouwen... "Nee, hou maar." Niet dat ik geen chocolade lustte, maar ik had er nu geen trek in.
    De winkels met jurken liet ik heel strategisch links van me liggen en ging recht naar die waar ze kleren voor mannen hadden. Ik mocht dan misschien niet eerder om een pak gekomen zijn, ik wist gelukkig wel waar ik er kon vinden. "Welke kleur heeft je jurk?" Misschien leek het een stomme vraag, maar om de een of andere reden had ik het gevoel dat het slimmer zou zijn om daar even rekening mee te houden. Vrouwen waren nu eenmaal behoorlijk punctueel als het op er goed uitzien aankwam. Vast dat ze het niet heel erg op prijs zou stellen als ik er geen beetje rekening mee hield.


    "Nothing is True. Everything is Permitted"


    Naam: Alexia Aurora Smith .


    "She had an ongoing storm in her mind, but her eyes only showed happiness."
    || Horned Serpent student || Animagi ||In Salem || Talking to Mason

    Salem was niks veranderd sinds de eerste keer dat ik er was, naar mijn mening dan. Het voelde goed om na zoveel jaar nog steeds vrolijk door de straten te huppelen, alleen tegenwoordig met Mason. Zijn arm lag losjes om me heen en ik had de gewoonte om af en toe met zijn vingers te spelen. Mason was een van mijn beste vrienden, alleen had ik hem niet hoeven missen. Sinds mijn moeder in het ziekenhuis lag was ik steeds vaker op de boerderij. Niet dat ik zijn ouders hoorde klagen, of Mason, waar ik heel blij mee was.
    "Ook zo'n zin in vanavond? Rondhangen in ongemakkelijke kleding en niet samen mogen eten." zei Mason. Ik lachte even en stopte met lopen. Ik ging voor hem staan en haalde mijn schouders op. Ik wist niet of ik nou echt zin had in vanavond. Natuurlijk, Mason zou als mijn beste vriend me nooit alleen rondhangen, maar het maakte denk ik niet uit hoeveel secret crushes ik had, of hoeveel jongens ik mee probeerde te flirten, ik had nog steeds geen echte date naar dit soort dingen.
    "Natuurlijk heb ik er zin in," zei ik vrolijk. "Het betekend dat het schooljaar weer begint, dat ik weer een heel jaar op Ilvermorny mag zijn en dat ik weer kan gaan oefenen om een proper Animatie te worden." Dat was toch zeker wel waar. Ook al stond ik hier nu nog in een jurk met een melkweg patroon en een paar open schoenen, het schooljaar ging toch echt weer beginnen.
    "En zeg me alsjeblieft niet dat ik straks de enige ben die het feest wat leven in probeer te blazen." zei Mason. Ik ging weer naast hem lopen. Mijn ogen zochten de winkelstraat af naar een winkeltje om te kijken voor een jasje voor Mason. Als het goed was zaten er verder op in de straat misschien een aantal winkeltjes waar ik misschien een jurk kon kopen.
    "Misschien, maar dan moeten we zeker wel ook samen gaan dansen. Geen feestje zonder dansen," zei ik met een glimlach.


    [Crappy, maar internet doet het nog steeds niet op mijn laptop, dus moet het op mijn mobiel doen]


    We've lived in the shadows for far too long.



    Charles "Chuck" Diggory
    “Don't you lie, I know you love me...”
    Horned Serpent • 17 • Seventh year • Pureblood • Salem • with Zed



    Zed verscheen, hij was een grote en gespierde jongen met donker haar dan langer was dan de gemiddelde jongen had. Ook bij begon te glimlachen bij het zien van mij. We hadden wel wat contact gehad via brieven deze zomer, maar elkaar in het echt zien was altijd leuker.
    Hij sloeg me als begroeting op mijn rug en ik volgde zijn voorbeeld.
    "Ready?" vroeg hij. "Heb je trouwens een date voor vanavond?" Vervolgende hij terwijl hij zijn handen in zijn zakken stopte. "Want zo ja, dan moet je me even helpen om iemand te fixen. Ik heb echt werkelijkwaar geen enkel meisje tegen het lijf gelopen vandaag."
    Dat was vreemd.. dacht ik even bij mezelf. De hele school krioelde van de meisjes, maar ik besloot geen vragen te stellen.

    "Fuck." zei ik slechts. "Ik heb nog niet eens over een date nagedacht, en dat is niks voor mij." Gezien de gladde gentlemen die ik was, had ik meestal al ver van te voren uitgeplant met wie ik zou gaan. Maar voor vanavond had ik nog helemaal niks bedacht.. wie zou ik meevragen en wie zou er nog geen date hebben? Het feest was vanavond al. "Nou denk dat we allebei nog een date moeten zien te fixen..." vertelde ik hem. "Ik heb ook nog niemand gevraagd."
    Ik zou natuurlijk ook alleen kunnen gaan, en zien wat de avond me bracht. Er zouden vast wel wat gasten zijn die het totaal zouden verpesten bij hun dates.. en dan zou ik klaar staan. Maar aan de andere kant, wat als dat niet gebeurd. Dan ben ik alleen. Eigenlijk had ik wel zin in wat vrouwelijk contact.
    "Laten we eerst naar Salem gaan." stelde ik voor. "Daar zijn vast genoeg meisjes die nog kleding aan het kopen zijn en ons wel als date willen."

    We vervolgenden onze weg naar Salem en gebruikten de geheime passage, die inmiddels allang niet meer zo geheim was en door iedereen gebruikt mocht worden en werd gebruikt. In Salem scheen het zonnetje ook nog steeds en het was er redelijk druk. Ik zag al wat meer leerlingen van onze school staan en scande even alle aanwezige meisjes. Hoe kon ik zo laat zijn met een date regelen? Dacht ik nog even bij mezelf, waar was ik met mijn hoofd...
    "Goed, moet jij eigenlijk nog iets kopen? Zelf heb ik eigenlijk niks meer nodig..." vroeg ik Zed. "Behalve een date dan."

    [ bericht aangepast op 7 juli 2016 - 12:50 ]

    Apollares "Ares" Reigan Kaisar


    17 • Year 7 • Muggleborn • Thunderbird • Quarterback
    Café in Salem • With Shanaya


    'Doe alsjeblieft niet meer dan knipogen, straks valt er nog een flauw door je charmes,' zegt ze. Ik richt mijn blik weer op de meisjes en mijn grijns verbreed als ik het effect zie. Ik haal mijn hand opnieuw door mijn haar en probeer zo nonchalant mogelijk te staan, met de grijns nog steeds op mijn gelaat.
          'Hmm, ik zou je met alle liefde advies willen geven over je stropdas, maar dan is mijn jurk straks geen verrassing meer.' Ik lach en kijk haar aan terwijl ze kort op mijn gespierde borstkas klopt. 'Maar het zou mij een waar genoegen zijn om u te mogen vergezellen naar het prestigieuze bal van vanavond. Ik ben zo terug.'
          'Dat dacht ik en alright, maar laat me hier niet te lang alleen staan. Jurken zijn niet echt mijn ding en straks word ik nog overvallen door die geile meiden daar.' Ik grinnik en laat mijn ogen kort over Shayana's kont gaan als ze weg loopt. Terwijl ze tegen de groep meiden praat, leun ik tegen de muur en werp ik af en toe een blik op de giechelende meiden die mij alleen maar van veraf lijken te durven bewonderen. Net als ik aanstalten wil maken om een van hen aan te spreken word ik meegesleurd door Shayana naar buiten.
          'Hop, laten we gaan voordat ze toch nog met meer jurken komen aanzetten. Wat denk je dat er op het menu zal staan vanavond?' vraagt ze terwijl we door de straten van het stadje lopen. Ik haal mijn schouders op, als teken dat het me vrij weinig interesseert als er maar eten is. 'Persoonlijk denk ik me-n-u.' Haar grap doet me lachen en ik schud mijn hoofd waarna ik haar een plagend duwtje geef.
          'Als dat is wat je wil, kan ik je dat gerust geven.' We komen aan bij een klein café en voordat ik haar mee naar binnen trek, sla ik haar op haar kont. Ik loop naar een van de serveersters en vraag haar op mijn meest charmante manier om een tafel. Binnen een minuut heb ik Shayana meegesleurd naar een tafel aan het raam en twee glazen cola en twee grote stukken appeltaart besteld.
          'Zo jammer van die eenentwintig plus wet,' mompel ik binnensmonds.


    "And all I loved, I loved alone."


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    OPHELIA SADIE FISHER

    SEVENTEEN || YEAR SEVEN || HALF-BLOOD || HORNED SERPENT || AT ILVERMORNY || WITH JACOB AND AIDEN

    "Het jij ook zo'n honger?" vroeg Ophelia uiteindelijk. Ze voelde haar maag akelig knorren.
    Jacob zuchtte. "Eigenlijk wel ja, best jammer dat ik vanavond aan de whampus tafel moet zitten, ik ken er niet echt zoveel mensen."
    Ophelia knikte instemmend. "Ja anders had je natuurlijk naast je favoriete persoon op Ilvermorny kunnen zitten." zei ze. "Ik geef je een hint, ik bedoelde mezelf!"
    Ze hoorde voetstappen en even later verdween ineens het prettige namiddag-zonnetje. Jacob en Ophelia keken tegelijkertijd op.
    Het was Aiden, want Jacob had zijn boek nog. Ophelia had nooit echt geweten wat ze moest denken van de jongen. Helaas praatten ze nooit echt, hoewel Ophelia graag vrienden maakte. Ze kenden elkaar alleen nog maar via gemeenschappelijke vrienden, en natuurlijk omdat ze in hetzelfde huis zaten.
    "Mijn boek.. van defence against the dark arts. Je hebt die nog, denk ik. Mag- mag ik die terug?" Aidens stem klonk vrij zachtjes, en Ophelia moest goed luisteren om te horen wat hij zei.
    Ophelia hoefde niet naar Jacob te kijken om te zien dat hij iets plagerigs terug aan het verzinnen was.
    Nadat Jacob het boek van Aiden letterlijk weer terug getoverd had, duwde hij het boek in Aidens handen. "Ga jij niet naar Salem?" vroeg hij aan Aiden.
    Ophelia liet de jongens maar even praten en trok Begum op schoot. Hij was half wakker en keek naar haar op terwijl ze zijn kopje aaide. Ze was hem een beetje aan het vervelen en hij probeerde zijn nagels in haar arm te zetten.

    Het gesprek tussen de twee jongens was stil en Ophelia gaapte en kauwde op de nagel van haar wijsvinger. Ze voelde in de zakken van haar vest en vond toen wonder boven wonder een pakje sigaretten met nog welgeteld twee sigaretten er in. Ze pakte er een uit en klemde hem tussen haar lippen. "Jakey, heb je een aansteker voor me."


    If you don't do stupid things whilst your young - you have nothing to laugh about when you're old

    MARA THATCHER
    • Wompus • 7th year • Pureblood • Icehockey • Right wing
    • Salem • Shopping with Mike •


    Ik verwachtte niet dat het heel lang zou duren voor Mike een pak had gevonden. Hij leek me namelijk niet het typ om daar erg lang over te doen, iets waar ik ook blij mee was gezien ik het ook niet echt leuk vond om lang te moeten wachten. Zijn opmerking dat hij had kunnen weten dat zijn schooluniform niet goed genoeg voor me zou zijn liet me grijnzen.
          "Ik kan ook een mooi pak voor je maken. Ik ben best goed in transfiguration," vertelde ik hem hoewel mijn grijns al voorspelde dat het pak er dan waarschijnlijk er niet al te best uit zou komen te zien. Het was namelijk grofweg een leugen gezien ik ieder jaar met moeite het minimale aantal punten binnen sleepte. Iets wat Mike naar alle waarschijnlijkheid ook wist gezien ik nou eenmaal geen voorbeeld student was.
          "Pfoe, gelukkig," sprak ik hardop uit toen hij de chocokikker weigerde om vervolgens er eentje in mijn mond te stoppen. Opgevrolijkt door het feit dat dit betekende dat ik alle chocokikkers voor mezelf had volgde ik de jongen in een winkel in. Zoals verwacht was hij erg doelgericht want er was geen jurk te bekennen in deze winkel.
          De vraag wat voor kleur mijn jurk had liet me even nadenken. "Donkerrood geloof ik." Beantwoordde ik zijn vraag na even getwijfeld te hebben. Het was best een mooie jurk vond ik, wellicht dat Mike wel wat meer van me zou zien dat hij gewend was, maar he, ik maakte graag een indruk. "Dus.. Mike." Begon ik terwijl ik wat pakken uit elkaar schoof, niet echt wetende wat nou mooie pakken waren of niet, "wat kan ik doen om ervoor te zorgen dat je wat enthousiaster wordt voor vanavond?"

    [ bericht aangepast op 7 juli 2016 - 23:03 ]


    When time and life shook hands and said goodbye.