• It's a surf city
    Cabana



    Een klein dorpje genaamd Cabana is direct gelegen aan de zee. Zon,zee en strand. Surfen is er dan ook heel belangrijk. Iedereen kan of leert het. Er wonen maar een paar gezinnen en iedereen kent iedereen. Daardoor worden de roddels er dan ook snel verspreid. We nemen een kijkje in het dagelijkse leven van deze bewoners.

    Rules:
    ×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk of toegestaan

    Het Begin:
    1 juli, het is vakantie en een rustige dag in Cabana! De zon schijnt en het is weer een warme zomerse dag. Het is ochtend en de bewoners van Cabana beginnen rustig aan hun dag.
    De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

    [ bericht aangepast op 27 juni 2016 - 18:31 ]

    Ricardo ''Rick''


    'Tuurlijk lief zusje, maar ik sta bij je in het krijt om ALLES', ik deed mijn kleding aan en liep naar beneden, snel pak ik een appel voordat ik
    Minie ophaalde om verschillende redenen, dat zijn er heel veel maar ik noem er GEEN EEN op. Ik maak ondertussen nog een broodje en stop
    een sinaasappel in een zakje, en hondenkoekjes in mijn eigen broek zak. Dan loop ik de deur uit en ga op mijn allersloomst, gewoon om mijn zus
    te pesten, naar het strand, maar eigenlijk heb ik het laatste stukje snel gelopen gewoon omdat het kan, ik geef haar het zakje en geef Minie een hondenkoekje.
    'Dus, wanneer heb je tijd voor de lunch?'


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

    Lucy ''Luus'' Smith



    Vol argwaan slenterde ik terug en botste bijna tegen de plek van Serafina de nieuwe strandwachtster. 'Hoi!' Ik keek van Rick
    naar Sera en merkte dat ik denk ik voor hun onbekend was, want ik ben niet het meisje dat me laat zien in ieder geval. Ik ga van
    verlegenheid op mijn tenen staan, waardoor ik een half stapje naar achteren moet stappen omdat ik mijn evenwicht verloor, stom.


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

    Serafina Neela Ava Becca Williams
    Everything that kills me, makes me feel alive.
    Outfit / / Talking to Ricardo / / Strand / /


    'Tuurlijk lief zusje, maar ik sta bij je in het krijt om ALLES' zei Ricardo. Ik rolde met mijn ogen het zo ook eens niet zo zijn. Rick wou er altijd iets voor terug. Ik zuchtte.
    'Prima' antwoorde ik 'het is dat ik echt geen andere keus heb en Katherine ook nog steeds slaapt anders zou ik haar bellen' voegde ik er op scherpe toon aan toe. Waarna ik ophing
    Ik stond naast Minie te wachten op Rick, waar bleef hij nou hij had er al lang kunnen zijn. Hij zal wel weer extra langzaam doen om haar te irriteren. Wat was het toch een irritante broer af en toe. Soms had hij ook zijn gulle kant, 1 op de 100 keer dan maar toch wel een keer.
    Ik zie een stipje aan de horizon verschijnen die groter en groter wordt.
    'Eindelijk' zeg ik zachtjes.
    'Lief dat je Minie wil komen ophalen, al wil je perse dat ik er iets voor terug doe' Ik werp heb een boze minachtende blik toe.
    'Dus, wanneer heb je tijd voor de lunch?' zegt hij.
    'Je hebt nog niet eens ontbeten' op die appel na die hij in zijn hand had 'doe dat eerst maar' ga ik verder 'en ik heb om 1 uur pauze, we kunnen wel samen ergens gaan eten. Gezellig.'
    Wachtend op zijn reactie bukte ik om Minie nog voor een laatste keer te knuffelen. Ik ben benieuwd of hij met zijn kleine zusje zou willen lunchen.
    'Hoi' zegt een meisje tegen mij en Rick. Ik draaide me om naar het meisje toe, wie was ze ik had haar nog nooit eerder gezien volgens mij. Bij deze dan.
    'Hoi, ik ben Serafina' zei ik terug 'maar je mag me Sera noemen hoor'. Ik glimlachte even naar haar.

    [ bericht aangepast op 2 juli 2016 - 11:37 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Lucy ''Luus'' Smith



    'Hoi, ik ben Serafina' zei ze terug 'maar je mag me Sera noemen hoor.' Ze glimlachte, ik glimlachte natuurlijk terug.
    'Ik ben Lucy, jullie mogen me Luus of zo noemen, ik vind alles wel best', ik grinnikte en aaide de hond. 'Ik moet weer gaan.
    zie jullie hoop ik later!'


    Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

    Serafina Neela Ava Becca Williams
    Everything that kills me, makes me feel alive

    'Ik ben Lucy, jullie mogen me Luus of zo noemen, ik vind alles wel best', ze grinnikte en aaide de hond. 'Ik moet weer gaan zie jullie hoop ik later!' zei Lucy. Ik draaide me om naar Rick
    'Kende jij haar?' vroeg ik hem. 'Heb je nu al weer iemand aan de haak geslagen' zei ik met een knipoog zijn kant op. 'Hoe doe je dat toch altijd, behalve dat je natuurlijk zo woest aantrekkelijk bent dat meiden haast hun blik niet van je af kunnen houden' de sarcastisch kant na het weer van me over ik grinnikte even om mijn eigen grap.
    Ik gaf Minie aan Rick en zei dat ik snel weer op mijn uitkijkpost moest gaan zitten voordat mijn baas langskwam.
    'Maar, uhh gaan we dan lunchen of niet?'

    [ bericht aangepast op 3 juli 2016 - 9:24 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Tyler Holden Brown
    20 years old × Outfit × Mood: relaxed × Talking to Alessa

    Nadat Alessa hem de oorlog had verklaard, voor zover dat ging dan, gooide ze wat water zijn richting uit en trok ze haar jeansbroekje uit.
    “Mag je staren van je moeder?” Een grijns stond op zijn gezicht en hij haalde nonchalant zijn schouders op.
    ‘‘Wel... Mag jij dat aan van je moeder?’’ KAatste hij terug, om vervolgens weer wat water op haar te gooien. Hij volgde haar naar de branding en ging naast haar liggen. Zijn ogen waren gesloten en hij hoorde haar iets zeggen over een zandkasteel, en skinny dippen. Zijn ogen nog steeds gesloten zuchtte hij met een neppe teleurstelling.
    ‘‘Jongedame, jongedame...’’ Hij draaide zich een kwartslag zodat hij nu op zijn zij lag en haar recht kon aankijken. ‘‘Dát, is illegaal. Nog meer van jou dan voor mij.’’ Ondertussen zette hij zijn zonnebril weer op en schudde hij wat met zijn haar. ‘‘Wanneer was je ook weer jarig?’’ Plaagde hij haar en legde zich toen neer op zijn buik. ‘‘Op je 18e verjaardag zal ik met je skinnydippen. Promise.’’
    Hij genoot even van de zon op zijn lijf en kreunde toen zachtjes. ‘‘Ik ga zo even wat sporten, denk ik.’’ Het was vooral een gedachte die hij hardop uitsprak, niet meer. ‘‘En jij... moet zo werken.’’ Hij strekte zijn lijf uit en gaapte. Zijn kater was weggetrokken en hij bedacht zich dat hij dan wel zou moeten koken vanavond gezien zijn moeder niet thuis was, dus moest hij boodschappen gaan doen.
    ‘‘Als je nog tijd hebt, kom je zo maar even met mij mee langs de markt. Moet wat hebben voor vanavond, ik zou je uitnodigen, maar helaas...’’


    Sorry hij is kort ;c


    tya