It's a surf city • Speeltopic • 200 - Speeltopics

---

---

Rules:
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk of toegestaan

---

Het Begin:
1 juli, het is vakantie en een rustige dag in Cabana! De zon schijnt en het is weer een warme zomerse dag. Het is ochtend en de bewoners van Cabana beginnen rustig aan hun dag.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

[ bericht aangepast op 27 juni 2016 - 18:31 ]

Hij hoorde hoe Alessa moest lachen en kon zelf ook de grijns niet van zijn gezicht afslaan. Ze had een hele aanstekelijke lach, dat was niet te ontkennen. “Nee, ik red het toch niet zonder mijn barman op het witte paard.” Hij voelde hoe ze hem zachtjes sloeg, en duwde haar heel zacht terug. Soms kende hij zijn eigen kracht niet, dus was hij liever extra voorzichtig. “Niet te veel bier drinken hoor. Als ik het echt niet red vanmiddag moet je me komen helpen.” Hij had een korte flashback naar gisteren en beet op zijn lip. ‘‘Ja moeder,’’ begon hij met een zo hoog mogelijk stemmetje. ‘‘Maar ik bewaar het echte feest pas voor als jij erbij bent, dat weet je toch.’’ Hij was aan het denken om binnenkort misschien een feestje te geven, een kleine get together met zijn vrienden, om te vieren dat hij zijn stage en opleidingsjaar goed had afgerond. Organiseren vond hij altijd leuk, of het nou feestjes waren of iets voor zijn werk, en hij was er dus ook goed in. Hij zou zijn moeder wel vragen om bij zijn grootouders te verblijven of zo, dat deed ze toch graag. De garçon vroeg naar de tafel en wees hen een, waarna hij ging zitten en een San Miguel biertje bestelde. Hij wilde de menukaart oppakken totdat Alessa zich op hem richtte. ‘‘Dus,’’ Hij merkte snel op dat ze haar topje iets verder had opengezet. Begrijpelijk natuurlijk, het was inmiddels alweer boven de 30 graden, en het maakte zijn uitzicht alleen maar beter. ‘‘Nog plannen dit weekend? Of wordt het drink till you die?’’ Een grijns verscheen op haar gezicht en hij schudde zijn hoofd. “Je moet wel weten dat ik je niet om drie uur ’s nachts kom ophalen en naar je huis brengen als je dronken bent.” Hardop lachte hij om haar opmerking en duwde met zijn voet zachtjes tegen haar been aan. ‘‘Ik ben hier de officiële volwassene hoor, Miss.’’ Hij opende de menukaart en bekeek hem rustig terwijl hij antwoordde. ‘‘Ik dacht toevallig juist aan een klein feestje bij mij thuis. Gewoon een paar mensen, om de vrijheid te vieren. Jij, Delroy, Francisco, Charlotte misschien.’’ Hij haalde zijn schouders op. ‘‘Kampvuurtje, marshmallows, bier.’’ Een prima avond, het had niet meer nodig. De ober had hun naar hen gerechten gevraagd en hij had op het laatste moment gekozen voor patatas bravas met albondigas, iets wat hij nog niet had gegeten. Hij probeerde graag nieuwe dingen uit, vooral als het om eten ging. Ze trok haar shirt uit waarna ze hem vroeg om te gaan zwemmen zo. ‘‘Mij best hoor, ik wilde sowieso even surfen. Alles in het water is prima.’’ Als je geen waterrat was en in Cabana woonde, was je een arm schaap. De mensen hier leefden van de zee. Het eten werd hen niet veel later opgediend en hij nam een hap, comfort food. ‘‘Maar goed, ik denk eraan om het morgenavond te houden. Kom je?’’ HIj moest alleen die middag werken, tot vijf uur. Daarna kon het makkelijk. {oké het is een shitty stukje, forgive me :c}

---

tya

Ik trok de deur thuis open, op slot, waren die slaapkoppen nu nog niet wakker. Ik trok de sleutel onder de bloempot thuis vandaan en stak hem in het slot. Ik trok de deur open stopte de sleutel weer onder de bloempot en sloop naar binnen. Ik liep op mijn tenen de trap op in de hoop dat niemand van mij wakker werd. Ik schoot mijn kamer binnen en trok mijn kast open. Mijn hand tegen een stapel shirts aan om deze tegen te houden, het was me al zo vaak overkomen dat die weer omviel. Ik trok een simpel wit broekje met een wit hemdje uit mijn kast en deed er mijn leger jasje over heen. Ik gooide een paar sieraden om mijn nek zette een hoed op en mijn outfit was klaar.
Ik rende weer op mijn tenen naar beneden maakte de deur open. Trok de sleutel onder de bloempot vandaan en deed hem weer op slot. Ik was bijna onze straat uit toen ik erachter kwam dat ik mijn portemonnee was vergeten. Snel jogde ik het stukje naar mijn huis terug. Bloempot, slot, open, naar boven rennen, portemonnee pakken en ik ging het rijtje nog een keer af. Ik wierp een blik op mijn horloge.
'Ughhh' ik was weer tien minuten te laat en ik was er nog niet eens. In de hoop dat Ariëlle ook te laat was jogde ik in de richting waar we afgesproken hadden. Ik lachte bij die gedachte. Ik en Ari paste ook zo goed bij elkaar, we kwamen beide altijd te laat en daarom spraken we ook altijd eerder af. Toen ik er eindelijk was zag ik Ari al zitten.
'Sorry, Ari' zei ik en wierp haar een glimlach toe 'Ik was mijn portemonnee vergeten.' Ik lachte, hoe stom klonk dat terug gaan voor je portemonnee en uiteindelijk juist die vergeten.
'Wat willen jullie bestellen?' vroeg een ober
'Voor mij een aardbei banaan smoothie alsjeblieft' zei ik, ik keek Ari vragend aan.

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 17:08 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Arielle Suri Brown
Outfit

Arielle grinnikte toen ze haar broer en Alessa zag en besloot niet te onderbreken. In plaats daarvan liep ze naar de smoothiebar, honderd meter verderop. Ze nam plaats aan een van de hoge drijfhouten tafels en bekeek de kaart alvast. Eigenlijk wist ze al wat ze wilde, maar elke keer probeerde ze toch eentje te zoeken die compleet anders was.
De geur van kokos drong sterk in haar neus en toen ze opkeek stond daar Rory, de jongen die werkte bij Tropical Smoothie. Hij zette een glas kokosmelk voor haar neus. "Hey Ari!" zei hij vrolijk, en hij glimlachte. Hij gaf haar een snelle knuffel. Als Arielle iets niet kon weerstaan was het wel zijn glimlach, want dan kreeg hij leuke kuiltjes in zijn wangen. Rory was één meter zevenenzeventig aan schattigheid en opkomende spieren. Pas nadat er wat seconden verstreken waren, kreeg Arielle door dat ze nog niets had gezegd en dat hij aan een antwoord aan het wachten was. "Hi Rory!" zei ze opgewekt. Ze nam een klein slokje van haar kokosmelk.
"Hoe gaat het met je?" vroeg hij.
Arielle knikte. "Ja, prima. Zijn gangetje." Ze giechelde kort. "Ik heb je wel gemist hoor, vorige week. Tropical Smoothie is helemaal niks zonder jou!"
Rory lachte. "Het was maar een weekje en mijn ouders betaalden alles, dus je hoorde mij niet klagen." zei speelde wat met de knoop van zijn witte blouse. "Maar ik heb jou ook gemist hoor, en Sera ook. Mijn week was helemaal niks zonder jullie twee die me elke dag komen vervelen voor een smoothie."
Arielle grinnikte. "Ik zou maar aan het werk gaan als ik jou was, anders word Vic boos op je als hij ziet dat je staat te niksen."
"Oke, vooruit dan maar." zuchtte hij dramatisch en hij liep weg.
Arielle zuchtte ook en staarde in de richting van het strand. In de verte zag ze het bekende blonde hoofd van Sera al. "Sorry Ari." zei ze en ze glimlachte. "Ik was mijn portemonnee vergeten."
"Geen probleem." lachte Arielle. "Welcome to the world of Ari and Sera - who are always late. Except for today, because for the first time in forever, was ik een keertje op tijd."
Ze ging tegenover Arielle zitten. Een over kwam aanlopen, iemand anders dan Rory. Ze wist zijn naam niet precies maar ze wist dat hij nieuw was. "Wat willen jullie bestellen?" vroeg hij.
"Voor mij een aardbei banaan smoothie alstjeblieft." zei Sera, waarna ze Arielle vragend aankeek.
Arielle klapte haar kaart dicht en gaf het aan de jongen. "Ik wil graag een bosvruchtensmoothie, alstjeblieft." zei ze.
De jongen liep weg en Arielle boog zich naar Sera toe. "Ik wil eigenlijk heel de dag op het strand liggen en niks doen en een beetje zwemmen." Ze strekte haar rug even. "Helaas moet ik werken heel de dag. Wil je vanavond een after-work cocktail doen?"

---

If you don't do stupid things whilst your young - you have nothing to laugh about when you're old

---

Haar zintuigen werden gewekt door de geuren die al uit de keuken te leken komen. Alessa ging wat rechter opzitten en luisterde naar Tylers stem, waarvan het geluid rustig in haar gehoorgangen kabbelde. “Ik dacht toevallig juist aan een klein feestje bij mij thuis. Gewoon een paar mensen, om te vrijheid te vieren. Jij, Delroy, Francisco, Charlotte misschien.” Met een zoemende geluid stemde ze in, terwijl ze in haar broekzak ijverig naar een zonnebril zocht. “Klinkt goed, barát” Tyler had haar al eerder Hongaarse woorden geleerd, en ze kon het niet laten om ze dan ook in gesprekken te gebruiken. Een quasi-vermoeide glimlach verscheen rond haar lippen, het warme weer maakte de brunette al rozig. Toen ze de ober zag aankomen met haar mangosap likte ze snel haar lippen af, haar favoriet. Er zat een rietje in het glas en ze nam gulzig de eerste sip.       Na een korte tijd begon Tyler weer tegen haar te praten. “Mij best hoor, ik wilde sowieso even surfen. Alles in het water is prima.” Alessandra lachte kort om zijn opmerking, water was inderdaad alles waar Cabana om draaide. De prachtige stranden en vele vissers, die hun inkomen uit het water haalde. Ze werd uit haar gedachte gehaald door de ober die aankwam met hun gerechten, Tyler’s patatas bravas zagen er heerlijk uit. Maar Alessa genoot vooral van de dampen die van haar gerecht, de amandelpaella, afkwamen. “Maar goed, ik denk eraan om het morgenavond te houden. Kom je?” Dat was de manier waarop Tyler haar eeuwige aanbidding van het eten liet ophouden. “Ja, natuurlijk kom ik.” Zei ze opgewekt, terwijl ze hem met een glimlach aankeek, “Alles voor vrienden toch. Jó étvágyat!” Ze pakte een lepel met haar rechterhand en begon in het gerecht te scheppen, waarna ze de eerste hap in haar mond nam. De paella was hemels, goddelijk en lekkerder dan ze ooit een paella had geproefd. De smaken maakte hun weg door haar mond, haar keel en vervolgens haar maag in. “Moet jij morgen niet werken?” Merkte ze na een paar happen op. Het makkelijke aan Tyler was dat hij in het zelfde tentje als ze werkte, dus ze moesten ook menig keer samenwerken.       Nadat ze de laatste hap naar binnen had gewerkt, wreef ze even kort over haar wangen. Dat kon toch prima, aangezien het een wonder was als Alessa überhaupt make-up droeg. Haar familie was er nooit tegen geweest, maar Alessandra was een persoon die niet eens interesse toonde in dat soort dingen. Ze schrok van een abrupt gevoel bij haar billen. Haar telefoon ging af in haar kontzak, ze pakte hem en keek op het scherm. Met haar duim ontgrendelde ze het apparaat en keek naar haar achtergrond, die bestond uit een foto van Delroy, Valentina, Francesco en haarzelf. Met een tedere glimlach keek ze naar het familiekiekje waarop haar ogen op de notificatie landde, haar ogen werden groot. De SMS was van Jason, uitgerekend Jason. De ultieme fuckboy en de grootste eikel van Cabana, naar Alessa's mening. Ze wist al een tijdje dat de jongen een oogje op haar had en ze was totaal niet gecharmeerd. "Kijk." Zei ze en ze liet haar antwoord op de uber-slechte pick-up line aan de bruinharige jongen tegenover haar zien. Een klein grijnsje ontstond op haar gelaat, ze voelde zich uiterst sarcastisch vanaag. Het was zeker te merken.       Toen Tyler zijn bord ook leeg had gegeten keek ze de jongen diep aan, in zijn blauwgroene ogen. "Menjünk." Zei ze, Tylers lessen hadden haar toch wel een handje geholpen. Ze stond op uit de stoel en pakte haar oversized shirt, wat ze om haar middel knoopte. "Zal ik betalen, of doe jij het?" Alessandra keek Tyler voor een tijdje ietwat vragend aan en liep al snel naar binnen, "Ach, my treat." Mompelde ze. De ober stond haar op te wachten en ze haalde haar pinpas door het apparaat. Nadat alles keurig was afgehandeld liep ze weer op haar goede vriend af en gebaarde ze om richting het strand te lopen, "Laten we lekker een duik nemen." De toon van haar steming was vrolijk, maar vooral gelukkig. Het leven in Cabana was geweldig.

A chi vuole, non mancano modi. Chi non è meco, è contro a meco. Barát = vriend Jó étvágyat = Eet smakelijk Menjünk = Laten we gaan.

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 20:38 ]

---

Up with the sun. Gone with the wind.

Outfit / / Talking to Ariëlle / / Smoothiebar / /



Ari bestelde een bosvruchtensmoothie, wat een goed begin van de dag dacht ik bij mezelf.
"Ik wil eigenlijk heel de dag op het strand liggen en niks doen en een beetje zwemmen." Ari strekte haar rug even. "Helaas moet ik werken heel de dag. Wil je vanavond een after-work cocktail doen?"
'Great idea' riep ik uit 'Ik moet straks ook werken heerlijk in het zonnetje. Uitkijkend over de zee en het levert me nog een mooi bruin kleurtje op ook. Je had strandwachter moeten worden Ari' ik glimlachte haar toe.
'Waar willen we de after-work cocktail opdrinken, en we zouden er natuurlijk ook gewoon wat langer blijven als dat moet.' Ik grijns naar haar ik heb wel zin in een drankje na mijn werk.
De ober komt onze smoothies brengen, mijn smoothie ziet er heerlijk uit, ik zie Ari ook naar haar smoothie kijken. Ik til hem op steek hem voor uit.
'Proost' roep ik uit 'op een mooie werkdag' voeg ik er zachter aan toe.

[ bericht aangepast op 30 juni 2016 - 7:38 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Arielle Suri Brown
Outfit

"Great idea!" riep Sera uit. "Ik moet straks ook werken, heerlijk in het zonnetje. Uitkijkend over de zee en het levert me ook nog een mooi bruin kleurtje op ook. Je had strandwachter moeten worden Ari." glimlachte ze.
Arielle haalde haar schouders op. "Ja, ik denk het ook, maar ik werk al sinds dat ik zestien ben bij de strandwinkel en ik vind het wel prima werk. Alleen vandaag heb ik een meh-gevoel."
Sera knikte. "Waar willen we de after-work cocktail opdrinken, en we zouden er natuurlijk ook gewoon wat langer blijven als dat moet." Sera grijnsde. Arielle en Sera hadden namelijk altijd wel zin in een drankje na het werk. Heel de dag zo werken, vroeg gewoon om een borrel.
De ober kwam onze smoothies brengen, die van Arielle een aanlokkelijke paarse kleur, met erbovenop twee bosbessen. Sera tilde die van haar op en stak hem naar Arielle uit. "Proost!" riep ze uit. "Op een mooie werkdag." voegde ze er zachtjes aan toe.
"Proost!" zei Arielle, met een lach. Al wist ze niet zeker of de werkdag zo mooi ging worden als binnen nu en een korte tijd de toeristen kwamen opdagen. Ze vond het vaak wel leuk om met de toeristen te kletsen, maar het feit dat ze veel rommel achterlieten op het strand irriteerde haar een heel klein beetje.

Een hoop geklets, een half geknoeide smoothie en twintig minuten later, keek Arielle op haar horloge. Nog maar tien minuten voordat ze moest beginnen. Ze keek naar Sera en trok een raar gezicht. "Tien minuten nog maar." zei ze. "Ik ben echt punctueel vandaag, na al die keren te laat komen, ik heb geen idee wat er mis in met mij vandaag!"
"Plus, misschien als het niet druk is vandaag dan kan ik nog zonnen, misschien heel misschien." Arielle zei het met veel hoop.

---

If you don't do stupid things whilst your young - you have nothing to laugh about when you're old

Serafina Neela Ava Becca Williams
Everything that kills me, makes me feel alive
Outfit / / Talking to Ariëlle / / Smoothiebar & strand / /

Arielle haalde haar schouders op. "Ja, ik denk het ook, maar ik werk al sinds dat ik zestien ben bij de strandwinkel en ik vind het wel prima werk. Alleen vandaag heb ik een meh-gevoel." Reageerde ze als antwoord op mijn opmerking dat ze ook als strandwachter zou moeten komen werken. Ik glunderde naar haar, wat een muppet was het ook.
'Ik heb er eigenlijk heel veel zin in, en stiekem hoop ik toch dat er wat mensen mijn hulp nodig hebben. Ik heb wel zin in nog een duik in het koude water, op dagen als deze heb je wel een frisse duik nodig. Vind je niet? We zouden natuurlijk ook na het werk eerst kunnen gaan zwemmen en daarna nog een drankje kunnen doen' ratelde ik door 'Maar dan moeten we wel even laat klaar zijn. Eet jij eigenlijk op je werk of eet je thuis? Want dan zouden we natuurlijk ook ergens een hapje samen kunnen gaan eten, ik ben om 5 uur namelijk klaar met werken.' Ik ratelde als woorden maar achter elkaar aan, ik schoot in de lach en ik hoopte dat Ariëlle mijn verhaal een beetje gesnapt had.
"Proost!" zei Arielle, met een lach. En ze beantwoorde mijn uitgestoken smoothie door er met de haren tegen aan te botsen. En alsof we het hadden afgesproken staken we de smoothie op precies hetzelfde moment in onze mond.
Na een hoop geklets en een geknoeide smoothie kwam Ariëlle met het slechte nieuws.
"Tien minuten nog maar." zei ze. "Ik ben echt punctueel vandaag, na al die keren te laat komen, ik heb geen idee wat er mis in met mij vandaag!"
Ik beantwoorde die opmerking met een big smile. Ze was vandaag inderdaad heel erg van de tijd het verbaasde mij ook. Ik pakte mijn mobiel om de tijd op te kijken ik moest over tien minuten ook gaan. Ari en ik hadden onze werktijd een beetje op elkaar afgesteld wat vaak heel goed uitkwam. Ik moest dadelijk nog even omkleden en dat stomme strandwachter shirt aan trekken.
"Plus, misschien als het niet druk is vandaag dan kan ik nog zonnen, misschien heel misschien." Arielle zei het met veel hoop. Ik hoop het voor je nou zullen we dan maar afreken en om een doekje vragen waarna ik naar onze tafel keek. Ik wenkte een ober en betaalde de rekening, en poetste de tafel schoon met een doekje waarna ik Ari met een glimlach aankeek.
'Tot vanmiddag dan maar' ik keek haar met een ondeugende glimlach aan als wij niet zoveel geld aan drankjes zouden uitgaven waren we waarschijnlijk al lang miljonair geweest maar we leven in het nu denk ik altijd bij mezelf.
Glimlachend liep ik de weg van de smoothiebar en ging op weg naar mijn werk plek waar ik snel mijn kleren uit deed en in mijn bikini met dat stomme strandwachters shirt erover heen. Ik liep naar mijn uitkijkpost waar ik lekker rebels ging doen en gewoon in mijn bikini ging zitten. Ik smeerde me nog even in met zonnebrand en ging op mijn plek zitten midden in de zon wachtend op mijn mooie bruine kleurtje en het moment waarop ik in actie moest komen als er iemand mijn hulp nodig zou hebben.

[ bericht aangepast op 30 juni 2016 - 18:32 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Lucy ''Luus'' Smith

Ik loop chagrijnig uit bed naar mijn kast, waar ik mijn hoofdstoot en meteen wakker word. 'Mijn dagelijkse wakker manier heeft dus werkelijk gewerkt', ik sta een beetje versteld van dat het echt gewerkt heeft. Snel pak ik kleren uit de kast en trek ze aan, ik doe mijn haar goed en loop de trap af. 'Goedemorgen mensen!' Ik pak een appel en ruik aan de zure merk, 'gadverdamme!' En met 1 blik ligt de melk die over de datum is in de vuilnis bak. 'Ik ga een rondje fietsen denk ik, daar vermaak ik me wel mee', ik loop zo naar buiten, luit de deur en loop lachend naar de garage. Ik haal mijn fiets eruit en zwaai ondertussen naar de buurvrouw. Dan fiets ik de oprit af en merk dat er iets niet pluis is, wat is er nou weer mis?
Ik kijk om me heen en rij gewoon verder, tot ik bij het strand kom en mijn fiets netjes op slot zet, de fietssleutel in mijn handtas doe en het strand oploop, ik doe mijn schoenen uit anders komen ze straks vol zand te zitten, helemaal alleen ga ik in een hoekje zitten om rustig na te denken en bekijk de vrienden, vriendinnen en misschien familie die zich ook al op het strand hebben gevormd en besef dan pas dat ik helemaal alleen ben, 'mijn zus is vast wel geliefd, 1 van ons heeft toch succes, je bent gewoon geen vrienden persoon', mompel ik om mijn moed weer wat op te peperen, maar het lukt niet zo goed dus laat ik me achterover vallen en denk na over hoe ik eindelijk een vriend ga maken.

[ bericht aangepast op 30 juni 2016 - 21:09 ]

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

~

[ bericht aangepast op 30 juni 2016 - 21:09 ]

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

Er verscheen een speelse grijns op zijn gelaat. Haar uitspraak was niet perfect, maar haar accent was leuk, zowaar aantrekkelijk. Hij verbaasde zich over het feit dat ze de woorden daadwerkelijk onthouden had. ‘‘Köszönöm, buon appetito.’’ Hij bedankte haar gepast in het Hongaars en sprak toen een van de weinige Italiaanse zinnen uit die hij kende. Hij nam zich op dat moment voor om ook een woordje Italiaans te leren, dat zou ze vast leuk vinden. ‘‘Moet jij morgen niet werken?’’ Hij knikte met zijn mond vol en slikte de hap snel door alvorens te antwoorden. ‘‘Jawel, tot vijf.’’ Sprak hij duidelijk en ze aten beiden hun eten op. Hij dronk zijn biertje leeg en zag hoe Alessa haar telefoon pakte. ‘‘Kijk.’’ Tyler lachte hardop om haar reactie en maakte een rondje met zijn duim en wijsvinger. ‘‘Good job. En fuck Jason. Als je hem nog eens ziet, zeg je maar gewoon dat je bezet bent. Niet door de weerman, maar door de barman.’’ Hij knipoogde naar haar en wilde juist reageren op haar vraag, toen ze al op stond om te gaan betalen. Hij kon het niet laten om zijn ogen over haar lichaam te laten gaan, kort, maar juist lang genoeg. Toen Alessa weg was pakte hij even zijn telefoon en sms'te hij Ariëlla. > Hi nóvére, morgen nodig ik wat mensen uit thuis. Ik zorg wel dat mam naar oma is, goed? Nodig maar uit wie je wil. Alessa kwam teruggelopen en stelde meteen voor om een duik te nemen. Het strand was op vijftig meter afstand en hij trok zijn shirt in een beweging uit. ‘‘Let's go then.’’ Hij gooide zijn overige tas met spullen op de grond en wachtte tot Alessa hetzelfde deed, waarna hij haar in een soepele beweging optilde. ‘‘Ik hoop voor je dat het water warm is bella.’’ Riep hij, terwijl hij met haar in zijn armen naar het water liep. Hij voelde de aangename temperatuur en gooide haar in het water, ervoor zorgend dat ze niet op een pijnlijke manier daar terecht kwam. Hij volgde haar direct en dompelde zichzelf helemaal onder. De golven waren niet ruw vandaag, en hij merkte tot zijn spijt op dat er waarschijnlijk geen surfen in zou zitten vandaag. ‘‘Sorry love, maar toen ik naar je keek en de zee op de achtergrond zag, wíst ik gewoon dat daar een mooie combinatie uit te halen was.’’ Hij lachte zijn tanden bloot en wreef zijn haar in een beweging naar achteren. De zon brandde op zijn huid en hij herinnerde zich weer waarom hij hier waarschijnlijk nooit weg wilde.

[ bericht aangepast op 30 juni 2016 - 22:46 ]

---

tya

---

Er ontstond een glimlach van oor tot oor op Alessa’s gezict toen ze kennis maakte met Tylers enthousiasme. Hij strok zijn shirt uit en ze kon het niet weerstaan om een vluchtige blik naar zijn ontblote bovenlichaam de schieten. De jongen was vrij gespierd met een mooie lichte teint die zijn huid sierde. “Let’s go then.” Zei hij tegen haar en Alessandra liep met volle moed achter de Hongaar aan. Hij slingerde zijn tas in het hete zand en ze volgde door haar shirt, die eerst over haar schouder hing, op het zand naast zijn spullen te leggen. Ze haalde haar autosleutels en geliefde telefoon op het zand, toen ze opeens voelde dat ze de lucht inging. “Ik hoop voor je dat het water warm is bella.” Riep de bruinharige jongen. Ze lag hulploos in zijn armen, terugvechten zou geen zin hebben. Dus ze besloot met een korte zucht haar lot maar te accepteren. “Tyler!” Gilde ze uit toen haar lichaam het water raakte. Het was zowaar niet koud, maar ze had haar korte broek nog aan. Een geluksfactor was dat hij had besloten om haar in het water te leggen, in plaats van gooien. Dat had ze er een stuk slechter aan toe geweest.       Toen ze met haar hoofd bovenkwam haalde ze haar bruine lokken uit haar gezicht en keek ze jongen met een ondeugende grijns aan. “Sorry love, maar toen ik naar je keek en de zee op de achtergrond zag, wíst ik gewoon dat daar een mooie combinatie uit te halen was.” Hij keek haar lachend aan en de Italiaanse begon met praten. “Zo,” Onderwater hield ze haar hand klaar om hem nat te spetteren. “Jij hebt wel lef zeg, Brown.” Een plas met water volgde en maakte de jongen nog natter dan hij al was. Hardop lachte ze hem toe. “Je weet dat ik gek ben op water, Tyty, maar niet op deze manier. Dit is oorlog!” Ze stak haar tong naar hem uit en maakte haar broek los. Met een snelle beweging trok ze hem uit en gooide ze hem zover als ze kon, niet erg ver dus. De broek belandde net op het zand en ze keek hem met een grijns aan. “Mag je staren van je moeder?”. Haar bikini was rood met wit, en volgens haar familie té pikant om aan te doen naar een strand waar kinderen rondlopen. Maar Alessandra had daar absoluut schijt aan.       Ze keek achter zich, naar de achterkant van haar bikini. Haar broekje was stringvormig en ze besloot hem goed recht te trekken, waardoor je goed haar tan lines kon zien. Dit was wat de zon van Cabana met je deed. Ze kon net in het water staan en besloot wat verder richting het strand te trekken en nam plaats in de branding. “Kom je ook zitten, gaan we een zandkasteel bouwen. Just like the old times.” Haar stemgeluid was opgewekt, ze voelde zich net weer een kind in het water. “Of,” begon ze met praten. “Als je wilt kunnen we ook gaan skinny dippen. Of is dat té riskant voor je? Het lijkt me dat je het genoeg hebt gezien op de Uni.” Haar kinderlijke glimlach veranderde in een valse grijns terwijl ze de schuimkopjes tegen haar voeten uit elkaar zag vallen. Zuchtend liet ze zich achterover vallen, ze lag nu in de branden en voelde het water zachtjes tegen haar lichaam kabbelen.

A chi vuole, non mancano modi. Chi non è meco, è contro a meco. Half wakker proberen te schrijven is nooit een goed idee

[ bericht aangepast op 30 juni 2016 - 23:29 ]

---

Up with the sun. Gone with the wind.

Arielle Suri Brown
Outfit

"Tot vanmiddag dan maar!" riep Sera voordat ze naar haar vaste plekje liep.
Arielle zwaaide haar beste vriendin vrolijk na. "Doei!"

Arielle liep op haar gemak naar het strandwinkeltje, er was nog niet echt veel te zien op het strand, dus ze kon nog wel even rustig aan doen. Ze zocht de sleutel van de voordeur in haar tasje en maakte de deur open. De koele lucht van de winkel kwam haar al tegemoet en ze zuchtte. Haar telefoon stootte een schril gepiep uit.

> Hi nóvére, morgen nodig ik wat mensen uit thuis. Ik zorg wel dat mam naar oma is, goed? Nodig maar uit wie je wil.

Inwendig juichte Arielle kort. Zij en Tyler hadden alweer te lang geen feestje gegeven! Snel schreef ze een sms'je terug:

< Yes, ik hou wel van een goed feestje! Dat word morgen een broer-zus boodschappen ochtend (:

En daarna stuurde ze meteen Sera ook een sms'je:

< Big bro geeft een feestje morgen! And you will be my date haha!

Ze stopte haar telefoon in de zak van haar rok en ging verder met alles klaarzetten. Arielle wist hoe dit moest. Ze zette de kassa klaar, de airco op de volle stand en begon alvast de verse broodjes in de vitrine te leggen. De geur van de verse croissants lieten haar maag een beetje rommelen.
Na de vitrine te hebben gevuld kon ze de deur opengooien en het bordje met "closed" omdraaien naar "opened".

In de ochtend zou ze alleen staan maar in de middag zou er nog iemand bij komen. Dus voorlopig kon ze nog lekker haar eigen ding doen.

---

If you don't do stupid things whilst your young - you have nothing to laugh about when you're old

Serafina Neela Ava Becca Williams
Everything that kills me, makes me feel alive
Bikini / / Outfit / / strand / /

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Ricardo ''Rick''

Ja, ik was een luilak. Ik gaf alles toe! Ik wreef in mijn ogen en sloeg mijn armen neer op bed. 'Uugg', bromde ik en ik ging recht op
zitten kijkend naar buiten. 'Honger', mijn maag knorde en dat was het teken, ik heb gewoon spek nodig. Ik liep mijn kamer uit, maar
knalde tegen de deur, 'au.' Ik besefte dat ik me nog moest aankleden en schoot meteen op, half aangekleed pakte ik mijn telefoon, en nam
op. 'Hallo, met Ricardo aangenaam kennis te maken', ik grinnikte. Mijn zus kent mijn humor nou eenmaal goed.

[ bericht aangepast op 1 juli 2016 - 16:12 ]

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

Serafina Neela Ava Becca Williams
Everything that kills me, makes me feel alive

Thank godness! Ricardo nam wel op.
'Hallo, met Ricardo aangenaam kennis te maken', grinnikte hij.
'Wederzijds' antwoorde ik 'Met wie spreek ik?' vraag ik om zijn grap nog even door te zetten. Dat kon hij vast wel waarderen en ik moest hem maar vast in een goede stemming brengen anders zou hij de hond nooit komen ophalen.
'Luister' zeg ik 'Ik heb een probleempje, ik was vanochtend weer gaan hardlopen met Minie, maar nu was ik haar zeg maar vergeten. Dus vond ik haar net bij het strand. Ik kan haar zelf alleen niet wegbrengen naar huis want het strand begint vol te lopen, en als er nu iemand door mij verdrinkt kan ik het wel schudden met mijn baantje. Dus ik dacht ik bel gewoon mijn aller aller aller liefste broertje op om te vragen of hij misschien Minie bij mij wou komen ophalen.' Ik kauwde op mijn lip wat een zenuwachtige tic van mij was geworden. Als hij nu maar niet te lui was om de hond op te halen, want daar zag ik hem nog wel voor aan.

[ bericht aangepast op 1 juli 2016 - 16:52 ]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."