Leeftijd:
27 jaar, December 31
Innerlijk:
Victoria is een extreem nuchter en rustig persoon, en zo is ze altijd al geweest. Ze heeft een merkwaardig talent voor logisch nadenken, en trekt hierdoor vaak aan het langste eind bij het uitvoeren van een plan met betrekking tot zeevaart, maar ook bij manipulatie. Ook al is ze nauwelijks geïnteresseerd in het manipuleren van anderen door bijvoorbeeld twee mensen tegen elkaar uit te spelen, kan ze iemand door haar logische denken vaak goed doorgronden en achter bepaalde beweegredenen van een persoon komen.
Ze is absoluut geen stoere en ruige piraat, en plant dit ook niet te worden. Als het even kon, zou ze zichzelf daarom ook beschrijven als 'illegale kaper', maar omdat de rest van The Seas Rose de piratenidentiteit maar al te goed vasthoudt, wordt dit voor haar vrijwel onmogelijk gemaakt. Ook al is ze niet ruig, en al helemaal niet grofgebekt, ervaart ze nauwelijks moeite om ervoor te zorgen dat de bemanning naar haar bevelen als kwartiermeester luistert. Dit komt doordat zij iedereen met respect behandeld, en dat ze altijd duidelijk is over wat ze van iemand wil. Daarnaast kan ze -ondanks haar nette taalgebruik- erg streng overkomen als dit nodig is.
Als het erop aankomt, zal ze een gevecht of verhitte discussie altijd uit de weg gaan. In woorden kan ze zich goed uitdrukken, maar een vechtersbaas is ze totaal niet, en daarnaast ziet ze er het nut niet van in om ruzie met iemand te maken; als diegene toch niet luistert, heeft het geen zin om iets te zeggen. Het komt haar daarom ook bijna nooit voor dat iemand redenen heeft om een gevecht met haar aan te gaan, omdat ze weet dat ze zich bij sommige personen nu eenmaal gedeisd moet houden. Wel draagt ze altijd een kort mes bij zich, voor het geval dat ze zichzelf alsnog moet verdedigen tegen een persoon die het heeft gemunt op een wraakactie of iets dergelijks, tegen de bemanning van The Seas Rose. Ze heeft al enkele keren iemand ofwel zwaar moeten verwonden of toch moeten doden, omdat zij haar aanvielen, meestal omdat ze een vrouw is met een vrouwenlichaam...
Omdat ze niemand kan intimideren of verwonden met geweld, doet zij dit met haar enige wapen: woorden. Ook al doet ze het dus niet vaak, weet ze hoe ze mensen kan manipuleren, en haar hooghartige taalgebruik kan erg scherp uit de hoek komen als zij dit wil. Als het haar nodig lijkt, kan ze altijd het laatste woord hebben, omdat ze vrijwel altijd iets weet te zeggen. Hier legt ze echter geen nadruk op als doel van een conversatie; haar rustige karakter zorgt ervoor dat ze meestal geen moeite doet om iemand te dissen.
Ook al heeft ze omdat ze het tegenovergestelde van ruig en stoer is een hele grote muur om zichzelf heen gebouwd, bevriend ze mensen wel graag. Ze doet liever aardig tegen iemand dan gemeen of onbeleefd, en respecteert iedereen tenzij er voor haar een goede reden is om dat niet te doen. Dit ligt vooral aan haar karakter, maar ook deels aan haar opvoeding als kind.
Uiterlijk:
Voor een vrouw is ze vrij lang, maar ze zou met haar 1.73m nog een lange weg moeten gaan om boven het mannelijke deel van de bemanning uit te komen. Ook al heeft ze een aardige boezem en brede vrouwenheupen, oogt ze voor de rest vrij mager, maar dit valt minder op door de kleding die ze draagt. Ze is in Londen opgegroeid, en dat is duidelijk aan haar kleding te zien. Ook al zeilt ze tegenwoordig op een piratenschip, draagt ze nog steeds jurken met onderstel. Ze heeft haar kledingstijl echter wel aan haar functie en omgeving aangepast. Ook al is het voor vrouwen mode en norm om een laag uitgesneden bovenlichaam te dragen, komt haar jurk nooit lager dan net onder haar sleutelbeen. Deze keuze heeft ze bewust gemaakt, om door zeelieden minder als een stuk vlees, en meer als een kwartiermeester gezien te worden.
Haar donkerbruine haren heeft ze daarom vaak ook netjes in een lage, ingewikkelde knot weggestoken. Haar lichtgrijze ogen passen goed bij haar porseleinen huid, waarvan ze door haar kledingstijl ook zo veel mogelijk probeert te bedekken. De zon heeft echter nooit veel invloed op de kleur van haar huid: verbranden doet ze niet snel, en bruinen gebeurt enkel heel lichtelijk. Haar uiterlijk is altijd netjes, zorgvuldig en schoon, en zeker nooit uitbundig. Ze doet er moeite voor om er respectabel uit te zien.
Geschiedenis:
Victoria is geboren en getogen in Londen, en bracht vooral veel tijd door met haar vader, Lord Arche, nadat haar moeder op jonge leeftijd aan ziekte was gestorven. Haar leven in Londen was dat van een rijke court-lady. Ze werd thuis geschoold door de beste onderwijzers, en werd als lievelingetje van haar vader meegenomen naar allerlei belangrijke events. Nadat de bemanning dit verhaal hoorde, heeft ze haar bijnaam 'The Lady' gekregen.
Haar vader werkte voor de koninklijke marine, en werd als admiraal ingezet om naar de Bahamas te zeilen om een bepaald pirateneiland de kop in te drukken. Aangezien deze klus niet als extreem risicovol gezien werd, en Lord Arche het niet zag zitten om zijn 18-jarige dochter alleen in Londen achter te laten, besloot hij haar mee te nemen naar dit eiland: Nassau.
In de eerste instantie leek alles op het eiland goed te gaan. Victoria bleef in hun huis in het binnenland, terwijl Lord Arche zijn werk op het strand deed. Maar een plotselinge opstand geleid door beruchte piratenkapitein
Flint en black marketeer
Guthrie joeg hem de dood in. Victoria werd eerst ontvoerd en vastgehouden door Flint, in de hoop dat hij losgeld voor haar zou kunnen verdienen, maar nadat hij erachter kwam dat al haar nabije familie dood was, en hij dus aan niemand om losgeld kon vragen, liet hij haar vrij. Victoria had echter nergens om naartoe te gaan, dus bleef ze rondzwerven in Nassau, een tijd waarin ze veel mensen leerde kennen en veel banden legde met het eiland. Haar leven was turbulent, maar wel onder controle en rustig, terwijl ze Eleanor Guthrie hier en daar hielp met het verhandelen van gestolen goederen.
Totdat een nieuwe piratenkapitein het eiland betrad:
Edward Low. Met geweld dwong hij Guthrie ertoe om hem zijn goederen te laten verhandelen, ondanks dat hij het gehele eiland teisterde met zijn sadistische en agressieve gedrag. Dit leidde ertoe dat Guthrie persoonlijk door hem bedreigd werd, waardoor zij Victoria inzette als tussenpersoon. De kalmte en nuchterheid die Victoria toen al overheerste, leek na verloop van tijd een bepaalde kalmte in Low los te maken, waarbij zijn charmes tegelijkertijd de toen nog makkelijk beïnvloedbare Victoria overwonnen.
Veel details over de Low-Arche 'affaire' zijn er niet, maar geruchten zijn er in overvloed. Het enige dat zeker is, is dat het er heftig aan toe ging. Het ene moment pure, vurige liefde, het andere moment een bloederige afrekening van Low met iemand die een verkeerde blik op Victoria had geworpen, en weer het andere moment had Low het op Victoria zelf gemunt, en ging het er hardhandig aan toe. Hieraan heeft ze ook enkele, kleinere littekens aan over gehouden (vaak op plekken die met kleding aan onzichtbaar zijn).
Uiteindelijk viel Low in zijn graf doordat Guthrie genoeg had van zijn overheersing van het eiland, en zij Flint inzette om hem uit te schakelen. Victoria heeft vandaag de dag nog steeds geen idee wat ze van zijn dood moet denken. Ze weet dat wat hij deed, en wat hij haar aandeed, compleet fout was, maar daarnaast was ze simpelweg zwaar verliefd op hem.
Na Low's dood heeft Flint ervoor gezorgd dat ze het eiland kon verlaten, omdat zij gezien werd als 'Low's girl', en Low vooral na zijn dood nog veel haat ontving. Hij stuurde haar naar Port Royal, waar zij zich eerst vestigde als zwarte handelaar binnen een grotere organisatie, en kwam daardoor in contact met Captain Standal. Nadat zij elkaar al een tijdje kenden, en zij enkele vrachten van hem had verhandeld, vroeg hij haar om kwartiermeester van The Seas Rose te worden. Aangezien zij dit zag als een hele promovering, nam ze deze kans met beide handen aan.
Overig:
De dood van zowel haar vader als Low (en de daarbij horende destructieve relatie) hebben ervoor gezorgd dat ze is wie ze nu is, en dat ze die hoge muren om zichzelf heen heeft gebouwd, zodat haar nooit meer aangedaan kan worden wat Low haar heeft aangedaan.
Uit haar verleden met Low blijkt echter wel dat ondanks dat ze zelf zo netjes en rustig is, ze toch ergens een zwak heeft voor ruige piraten, en dan vooral diegenen die veel van de wereld hebben gezien. Zodra ze dan ook (welwillend of oncontroleerbaar) voor zo'n persoon valt, is ze erg makkelijk te beïnvloeden. Ondanks alles dat er gebeurt is, hoopt ze ergens in de toekomst toch terug te keren naar Nassau, maar ze weet dat dit pas kan zodra de herinnering van Edward Low daar is overgewaaid, en dat deze tijd nog niet is aangebroken.
Van Victoria weet de hele bemanning dus dat ze rijk is opgegroeid in Londen, en daarna na een tijd in Nassau naar Port Royal is gekomen, en toen The Seas Rose gejoined is. Dat is wat ze hen zelf heeft verteld. Sommige bemanningsleden die Nassau wel kennen, kennen daarom ook Ned Low, en daarom ook wat er tussen Low en Victoria is gebeurd. Hier heeft ze het niet graag over, maar ze accepteert dat sommige mensen hier nu eenmaal vanaf weten.
Relaties:
Eleazar: Ze kent hem nog van haar tijd in Londen. Echt goed kende ze hem nooit, maar het was een kennis. Toen ze in zijn schoenenwinkel in een armere buurt kwam, raakten ze een beetje aan de praat en nodigde Eleazar haar (waarschijnlijk uit beleefdheid) uit om een mis bij te wonen in een kerk in een van de armere buurten van Londen. Daarna kwamen ze elkaar nooit meer tegen, totdat ze beide op The Seas Rose belandden. Omdat ze beiden een erg rustige persoonlijkheid hebben, en dus ook omdat ze elkaar van hun jeugd al kenden, voelen ze zich enigszins vertrouwd bij elkaar. Ze zijn echter geen echte vrienden, omdat ze elkaar niet écht kennen.
Standal: Captain Standel weet van haar verleden in Nassau, en dus ook Port Royal. Hij weet wat ze in Nassau allemaal heeft meegemaakt, en kan dit voor danwel tegen haar gebruiken om haar ofwel omhoog, ofwel naar beneden te praten als ze onzeker of overmoedig wordt.
Evangeline: Victoria en Evangeline hebben een soort wederzijds respect voor elkaar, dat niet echt prominent naar voren komt, maar er wel is. Dit komt ook weer doordat ze beide liever niet veel over zichzelf loslaten, en ook beide nogal rustig zijn. Echte vrienden zijn ze dan ook weer niet, maar dit wederzijdse respect is er, waardoor ze (als het moment zich brengt) opeens onverwacht dit kunnen laten zien door elkaar te steunen of voor elkaar op te komen.
