• Morgen!

    [ bericht aangepast op 21 juni 2016 - 21:03 ]


    chaos makes the muse

    Jonas Carson Lynch

    'Wat kwam ook al weer na het lijmen? Een weerstandje toch? Is dat die?' Ik begon schamper te lachen. "Neen, dat is de powerbank. Dit is een weerstandje." Ik nam het kleine blauwe onderdeeltje met verschillende gekleurde streepjes op. Ik plaatste hem op het bordje bij Anna en Albert. Ik vond dat ze echt heel goed bij elkaar pasten. Ze wisten allebei niks van techniek, dat was al een reden waarom ze zo hard bij elkaar pasten.

    Anna Hope van der Loo

    Ik schoot kort in lach toen Jonas me er op wees dat ik het, vanzelfsprekend, fout had gedaan en schudde kort mijn hoofd. Ik verbaasde mezelf over het feit dat ik me ondanks deze rare, en misschien wel angstaanjagende omstandigheden vrijer begon te voelen bij de anderen uit de groep. Ik pakte het onderdeel en hoopte dat ol nu het juiste deed.
    'Dit is gewoon niks voor mij, dat is een ding wat zeker is. Ik vraag me trouwens af of dit echt zin heeft of dat het gewoon bezigheidstherapie is.' Ik keek de twee jongens een voor een vragend aan.


    chaos makes the muse

    Jonas Carson Lynch

    Anna begon te lachen voor haar eigen flater, waarna ze zei 'Dit is gewoon niks voor mij, dat is een ding wat zeker is. Ik vraag me trouwens af of dit echt zin heeft of dat het gewoon bezigheidstherapie is.' Ik keek even rond in de zaal, om te zien of Clementine er was, en zo ja, op gehoorsafstand. Ze kon me denk ik niet horen dus in zei iets. "Ja, daar heb je een heel goed punt. Als dit legale chips zijn, kan je ze gemakkelijk laten produceren in een fabriek. Ik vertrouw het hier voor geen haar. Als Clementine nog 1 verdacht ding doet, ben ik hier gegarandeerd weg. Eerst zal ik het nog gewoon vragen, indien ze zegt dat het niet mag, vlucht ik. Ook al zou ze de politie waarschuwen, ik heb genoeg redenen om me hier tegen te verzetten." Nogmaals keek ik achter me.

    Anna Hope van der Loo

    Ik zag hoe Jonas zijn blik door de zaal liet gaan, waarschijnlijk op zoek naar Clementine.
    "Ja, daar heb je een heel goed punt. Als dit legale chips zijn, kan je ze gemakkelijk laten produceren in een fabriek. Ik vertrouw het hier voor geen haar. Als Clementine nog 1 verdacht ding doet, ben ik hier gegarandeerd weg. Eerst zal ik het nog gewoon vragen, indien ze zegt dat het niet mag, vlucht ik. Ook al zou ze de politie waarschuwen, ik heb genoeg redenen om me hier tegen te verzetten." Vertelde hij, waarna hik nogmaals achter zich keek. Ik haalde mijn schouders op. Ik had geen idee wat ik moest zeggen, ik had Albert er nog wel zo om gevraagd om niks aan de anderen te vertellen en het eerst zelf uit te zoeken, maar ik voelde dat ook Jonas vermoedens kreeg. Ik keek even om hulp zoekend naar Albert en keek daarna weer naar Jonas.
    'Misschien valt het allemaal wel mee, halen we ons gewoon gekke dingen in het hoofd.'

    [ bericht aangepast op 23 aug 2016 - 20:37 ]


    chaos makes the muse

    Jonas Carson Lynch

    'Misschien valt het allemaal wel mee, halen we ons gewoon gekke dingen in het hoofd.' Ik keek haar met een verbaasde blik aan en zei "Mogelijk. Maar als ik opeens ben verdwenen, weet je dat er iets niet klopt." Zei ik serieus.

    Gaan we verder, of stopt het hier definitief?

    >Slotje op aanvraag


    Sidera nostra contrahent solem lunamque