Morgen!
[ bericht aangepast op 21 juni 2016 - 21:03 ]
chaos makes the muse
RPG - {100} - Speeltopic - De Fabriek 4 - Speeltopics
-
20 juni 2016 - 23:01
27 juni 2016 - 22:29
Esmee Zytka Sadowski
Ze liet een lach aan haar lippen ontsnappen, het klonk vrolijk bij de aparte sfeer die in de zaal hing. 'Ik heb zo'n vermoeden dat de meeste hier voor het geld zijn, niet waar?' Ze legde haar armen op tafel en keek Romy aan. 'Ikzelf ook, hoor.' Ze zuchtte even en schudde haar hoofd. 'Rekeningen betalen zichzelf niet.' Opeens besefte ze dat ze helemaal niet wist hoe oud Romy was en óf ze op zichzelf woonde, wat maakte het ook uit, ze kon zien dat Romy ongeveer haar leeftijd had. Ze was altijd redelijk goed geweest in het raden van leeftijden, zo goed dat het sommige mensen soms verbaasde. Ze keek toe hoe Clementine de groep bij elkaar riep. 'The witch arrived.' Grijnsde ze naar Romy. 'Wat mogen we nu weer doen?'
chaos makes the muse
27 juni 2016 - 23:01
Romy Salvati
‘‘All roads that lead to success pass through hard work boulevard at some point.’’
‘‘Dat vermoeden is helemaal waar.’’ Esmee hielp haar gedachten verzetten, en ze was haar stiekem ontzettend dankbaar. ‘‘Rekeningen betalen zichzelf niet.’’ ‘‘Woon je op jezelf dan?’’ Vroeg Romy meteen erna. ‘‘Ik ga ook binnenkort, voor mijn studie. Wat extra's is altijd fijn.’’ glimlachte ze naar haar. Ze hoorde hakken op de vloer en zuchtte. ‘‘The witch arrived.’’ Grijnzend draaide ze haar hoofd. ‘‘Geen idee wat we mogen doen, we shall see.’’ Ze stond op en speelde met haar haar. ‘‘Kom je mee?’’ Ze liep op een rustig tempo naar de volgende kamer en opende de deur, wat een soort fabriekshal aangaf. De lucht was muf en droog en ze kreeg meteen pijn aan haar ogen. ‘‘Wauw, gezellig hier.’’
[ bericht aangepast op 27 juni 2016 - 23:03 ]
tya
27 juni 2016 - 23:27
27 juni 2016 - 23:31
28 juni 2016 - 9:20
Albert Svendsen
''Just pretend you're brave, even if you're not, no one can tell the difference.''
Hij deed een stap achteruit toen Romy langs hem heen liep en de deur opende. De lucht die uit de kamer kwam maakte hem benauwd en het interieur zag er flets uit. Hij had nu al geen zin om er een hele middag te zitten. Het scheelde dat ze wat eerder klaar zouden zijn vandaag. Als Clementine zich aan haar belofte hield.
'Wauw, gezellig hier,' hoorde hij Romy zeggen.
Hij onderdrukte een lach en keek naar Esmee die bij hen kwam staan. Zij dacht er hetzelfde over. Normaal gezien zou hij er ook een opmerking over gemaakt hebben, maar zijn hoofd tolde nog steeds van wat hij zonet had ontdekt.
'Hey,' Anna kwam bij hem staan. 'Weet jij wat we nu moeten doen?'
'Chips in elkaar zetten, of zoiets,' hij haalde zijn schouders op. Heel veel meer had hij er ook niet van meegekregen. Hij wende zijn blik even naar Clementine die bij de deur stond, ze zou vast nog het een en ander uitleggen. Hij keek weer terug naar Anna en liep de grauwe kamer binnen. 'Daar komen we zo achter, denk ik,' zei hij met een glimlach.
• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •
28 juni 2016 - 15:17
29 juni 2016 - 20:39
3 juli 2016 - 11:04
3 juli 2016 - 16:54
3 juli 2016 - 22:35
Albert Svendsen
''Just pretend you're brave, even if you're not, no one can tell the difference.''Handigheid en concentratie. Een slimme reden om iemand te testen of een doorzichtige leugen. Albert deed zijn best om niet argwanend te kijken, maar hij was bang dat het toch te zien was. Rustig blijven, hierna is er tijd om beter na te denken.
Hij hoestte om de muffe lucht die in de kamer hing en forceerde een glimlach toen Clementine hen plezier wenste. Zijn ogen vielen op de onderdelen. Hij was creatief, maar niet technisch. Met een beetje geluk waren de instructies iets duidelijker dan Clementine’s uitleg. Hij keek over Anna’s schouder naar het papier met aanwijzingen dat ze van de tafel pakte. De letters waren klein, de tekst was lang en een chip in elkaar zetten was ingewikkeld.
‘Dat wordt nog wat,’ zei Anna.
Hij beantwoordde haar opmerking met een zucht en pakte zelf ook een papier. Er werden zoveel technologische termen in de uitleg gebruikt dat het zonder problemen in een sciencefiction film had gepast. Vragend keek hij naar Anna. ‘Heb jij een beetje verstand van techniek?’
• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •
4 juli 2016 - 9:43
4 juli 2016 - 9:49
4 juli 2016 - 15:42
5 juli 2016 - 14:17
5 juli 2016 - 19:31
Albert Svendsen
''Just pretend you're brave, even if you're not, no one can tell the difference.''Anna gaf toe dat ze zelf ook geen techneut was. Albert trok zijn mondhoeken teleurgesteld naar beneden. Eigenlijk had hij ook niet anders verwacht. Hij keek even om zich heen. De meesten zagen er uit alsof ze niet technisch waren. Dat was misschien een oordelende gedachten, maar ze konden er maar beter eerlijk over zijn en pogen elkaar te helpen.
'Jij wel dan?' vroeg Anna.
Hij lachte en schudde zijn hoofd. 'Niet echt,' dat was zacht uitgedrukt. Zelfs op school was het al een drama geweest. Hij had zoveel gereedschap en onderdelen gesloopt dat de leraar bij voorbaat als zuchtte wanneer Albert het lokaal inliep. Zijn klasgenoten namen minstens twee meter afstand. Desondanks lag computertechniek hem meer dan zagen in een houten plank. Misschien viel het wel mee. Hij volgde Anna's voorbeeld en pakte zelf ook onderdelen.
'Ga je mee?' ze wees naar de tafel die achter hen stond. 'Dan gaan we puzzelen.'
Hij knikte en legde zijn onderdelen op de tafel neer. Het was belachelijk veel en het zag er ook nog eens breekbaar uit. Hij pakte een van de onderdelen tussen duim en wijsvinger en hield het voor zijn gezicht. 'Moet je zien hoe klein dit is,' hij had de woorden nog maar gesproken of het voorwerpje brak in zijn handen. Hij keek nerveus naar Anna en vervolgens de kamer rond. Clementine stond door de deur, hopelijk had ze het niet gezien. Hij wende zich weer tot Anna. 'Misschien hebben we lijm?' hij legde het gebroken onderdeel in de hoek van de tafel en haalde zijn schouders op. 'Wie weet is het wel niet belangrijk.'
• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •
