RPG - {100} - Speeltopic - De Fabriek 4 - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

20 juni 2016 - 23:01 Douceur is offline

Douceur 2758

Morgen!

[ bericht aangepast op 21 juni 2016 - 21:03 ]

chaos makes the muse

25 juni 2016 - 22:15 Galactica is offline

Galactica 3144

Jonas Carson Lynch

'We gaan straks verder met het tweede onderdeel, dat zal tot ongeveer half drie duren. Dan heb je vrije tijd, maar half zes eten we met zijn allen en daarna heb je weer tot elf uur de tijd om van je vrijheid te genieten. Maar ga niet te ver het bos in, daar komen nog weleens wilde dieren.' Ik keek Clementine aan, niet gelovend wat ze als laatste zei. "Bedankt." Zei ik. Ik wandelde terug naar Julia en Lynn. "Dat deed deugt." Zei ik lachend, en ik knipoogde subtiel richting Lynn. "Lekker gegeten?" Zei ik weeral lachend.

26 juni 2016 - 0:16 Douceur is offline

Douceur 2758

Anna Hope van der Loo

Anna voelde hoe ze langzaam in paniek begon te raken. Ze ademde diep in en uit om weer rustig. Op dit soort momenten had ze James nodig, hij weet altijd wat je moet doen. Ze dacht na over wat hij in haar plaats zou doen, maar kon het niet bedenken. 'Nee.' Zei ze kortaf tegen Albert, het leek haar geen goed idee het de rest al te vertellen. 'Ik bedoel,' ze hield even haar mond om na te denken hoe ze dit het best kon uitleggen. 'we kunnen beter nog even wachten. Als we het nu gaan vertellen komt Clementine er hoe dan ook achter en wie weet wat ze ons dan aan doet.' Ze zag al allemaal manierem hoe Clementine hen allemaal zou vermoorden. 'Misschien trekken we wel te snel conclusies.' Ze probeerde zeker te klinken, maar wist dat dit grote onzin was. 'Ze heeft ons tot nu toe niet slecht behandeld, toch?' Ze beet op haar lip. 'Laten we het nog even afwachten. Als er echt iets mis is, is het nu toch al te laat. Misschien als we niks laten merken, dat het dan wel mee valt.' Ze merkte hoeveel ze had gepraat en liet zich op haar bed vallen. Haal laatste zin was er erg zacht uitgekomen wat alle zekerheid eruit had gehaald.

chaos makes the muse

26 juni 2016 - 0:54 IJsvogel is offline

IJsvogel 623

Albert Svendsen
''Just pretend you're brave, even if you're not, no one can tell the difference.''

'Nee,' zei Anna. Hoewel ze met goede argumenten kwam, vond hij nog steeds dat ze het moesten vertellen. Het zou niet lang duren voordat de rest ook wantrouwig zou worden en dan konden ze er zeker van zijn dat het te laat was.
'Misschien trekken we wel te snel conclusies.' ging Anna verder. 'Ze heeft ons tot nu toe niet slecht behandeld, toch?'
Albert haalde zijn schouders op. Hij wilde Anna niet bang maken, maar het zat hem echt dwars. 'Tot nu toe niet nee. Maar ik ben hier liever weg voordat ze dat wel doet.'
Anna stelde voor om nog even te wachten. Ze hadden niets te verliezen en er bestond een kans dat het allemaal wel mee zou vallen.
'Goed dan,' zei hij met tegenzin. Normaal gezien was hij behoorlijk eigenwijs, maar hij wilde ook Anna geruststellen en met haar plan meegaan leek de beste manier om dat te doen. Ze was even iets belangrijker dan wat hij vond. Misschien had ze wel gelijk. Misschien maakte hij van een mug een olifant. Paniek zaaien was het laatste dat ze moesten doen en Clementine boos maken al helemaal niet. 'Het zal toch niet lang duren voordat iedereen merkt dat hun telefoons weg zijn,' hij legde zijn spullen terug in zijn tas en zuchtte diep. Hij had geluk dat Clementine zijn tekenblok niet had meegenomen. Maar dat stond ook niet bekend als een communicatiemiddel. 'Als we inderdaad opgesloten zijn ontsnappen we gewoon,' dat was makkelijk gezegd dan gedaan. Hij zei het alleen maar om zowel zichzelf als zijn kamergenoot moed in te praten. Hij keek terug naar Anna en forceerde een glimlach. 'Maar je hebt gelijk, het zal wel meevallen.'

• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

26 juni 2016 - 6:51 Knorretjuhh is offline

Knorretjuhh 286

Lynn Swan

'Dat deed deugt' zegt Jonas als hij weer bij ons komt staan, hij knipoogt subtiel naar me met als betekenis dat we vanmiddag naar buiten mogen, en ik lach terug. 'Lekker gegeten?' vraagt hij 'Ja, best oke' antwoord ik kortaf. even terug op mijn andere vraag 'Maar heeft een van jullie nou mijn telefoon gezien?' vraag ik terwijl ik aan mijn vest frummel.

Just be yourself

26 juni 2016 - 8:23 Douceur is offline

Douceur 2758

Anna Hope van der Loo

Ze perstte haar lippen op elkaar. Ze vond het fijn dat Albert naar haar luisterde, maar ze wist bijna zeker dat het niet mee zou vallen. Albert dacht daar hoogstwaarschijnlijk hetzelfde over. 'Als we vanmiddag die vrije tijd hebben, ik denk dat ze zich daar wel aan zal houden, kunnen we het misschien vragen aan Clementine.' Haar stem klonk twijfelachtig, maar dit zou een manier zijn om achter de reden ervan te komen. Als ze het aan haar zouden vragen zonder er met de anderen over gesproken te hebben, zou Clementine misschien wat milder reageren. Ze keek vragend naar Albert. Toen ze klein was had ze altijd geklaagd dat zij nooit iets spannends meemaakte, James en haar moeder hadden altijd vermakelijk gekeken, maar ze kon er echt pissig om worden. En nu had ze haar avontuur, ze kwam tot de conclusie dat het toch niet helemaal haar ding was. 'We kunnen denk ik beter zo teruggaan voor de volgende opdracht.' Ze zette haar handen naast zich op bed en duwde zichzelf omhoog.

chaos makes the muse

26 juni 2016 - 9:08 Galactica is offline

Galactica 3144

Jonas Carson Lynch

'Ja, best oke' Ik knik. 'Maar heeft een van jullie nou mijn telefoon gezien?' Ik denk na, en bedenk me dat er iets - dat op een telefoon moet lijken - naast me lag in de computerzaal. Hoe die daar kwam wist geen mens ~~maar wel een alien~~, maar ik kon ze ermee helpen. "In onze computerzaal heb ik wel een gsm zien liggen, maar ik weet natuurlijk niet of die van jou is..." Ik keek rond, om te zien of er iemand ons was aan het afluisteren, niet dat dat zoveel uitmaakt maar ja... Ik keek ook rond om verdachte dingen te zien. Eventuele vallen, camera's, wapens, e.t.c...

26 juni 2016 - 11:25 IJsvogel is offline

IJsvogel 623

Albert Svendsen
''Just pretend you're brave, even if you're not, no one can tell the difference.''

Hij beet op zijn lip en keek bedachtzaam naar de grond. Hij wilde het nog steeds tegen iemand zeggen, minstens tegen Romy die afschuwelijke dingen had ontdekt. Maar hij had al aan Anna beloofd dat hij dat niet zou doen dus daar hield hij zich aan.
Ze stelde voor om het vanmiddag aan Clementine te vragen. Wanneer iedereen hun eigen gang mocht gaan.
'Ik weet het niet. Straks komt ze weer met een of ander smoesje,' hij wreef over zijn nek. Eigenlijk hadden ze geen andere opties. Het kon maar twee kanten opgaan. Of Clementine loog en ze zouden er goed vanaf komen, of ze gaf toe en dan zaten hij en Anna met een probleem. Dan zat iedereen met een probleem. 'Maar we kunnen het altijd proberen er is geen andere optie.'
Anna stond op van haar bed. 'We kunnen denk ik beter zo teruggaan voor de volgende opdracht.'
Hij knikte en volgde haar voorbeeld. Het ging moeilijk worden om te doen alsof er niets aan de hand was. Sjokkend liep hij terug naar de zaal en wende hij zich tot Anna. 'Ik vraag me af wat we nu moeten doen.'

• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

26 juni 2016 - 13:12 Douceur is offline

Douceur 2758

Anna Hope van der Loo

Ze keek naar Albert. 'Het liefst zou ik nu mijn spullen pakken en deze plek verlaten.' Ze stopte even en fronste haar wenkbrauwen. 'Maar als het echt zo erg is als het lijkt, dan gaat dat bog niet makkelijk worden.' En als het wel makkelijk zou zijn, dan is er waarschijnlijk niks aan de hand en kunnen ze net zo goed hier blijven. Ze wendde haar blik van Albert, die bijna net zo nerveus ald zij zelf leek te zijn, af en keek naar de muren. 'Als we vanmiddag naar het bos gaan kunnen we kijken hoever het gebied zich uitstrekt en of het verdacht is.' Ze beet op haar lip, het liefst zou ze er gewoon niet meer aan denken en er het beste van maken, maar ze was bang dat dat niet meer zou gaan lukken. Ze glimlachte flauwtjes naar Albert. 'We kunnen ons beter niet zo angstig opstellen.'

[ bericht aangepast op 26 juni 2016 - 14:49 ]

chaos makes the muse

26 juni 2016 - 14:44 IJsvogel is offline

IJsvogel 623

Albert Svendsen
''Just pretend you're brave, even if you're not, no one can tell the difference.''

'Als we vanmiddag naar het bos gaan kunnen we kijken hoever het gebied zich uitstrekt en of het verdacht.' Anna beet op haar lip en glimlachte. Al zag het er niet zo overtuigend uit. 'We kunnen ons beter niet zo angstig opstellen.'
'Weet je, dat is een goed idee,' vond hij. Misschien konden ze in het bos een ontsnappingsroute vinden, mochten ze echt in de problemen komen. Dat was meteen een goed excuus om wat tijd met Anna door te brengen buiten dit grijze gebouw. 'Ik heb het idee dat het bos gigantisch is, dus er zal wel iets verdachts te vinden zijn,' of een uitgang, voegde hij er in zijn gedachten aan toe. 'Tot die tijd moeten we doen alsof er niets aan de hand is. Als we achter de computer moeten werken is er misschien nog meer over je-weet-wel-wie te vinden.'

• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

26 juni 2016 - 15:26 Necessity is offline

Necessity 5622

BRAN "RAVEN" MEALLÁN TREASACH
“Better to show them we chose to die on our feet , rather than live on our knees”
22 years - Iers - biseksueel - straatmuzikant

"Ik ben geboren in Amerika, mijn ouders zijn uiteindelijk hierheen verhuist toen ik nog redelijk jong was. Dat accent wil maar niet weg," antwoordde Francis. Hij had dus gelijk gehad. Francis was inderdaad uit Amerika afkomstig. Ergens was het natuurlijk niet te missen met zo'n accent, maar toch was Raven altijd voorzichtig met accenten. Ook aangeleerde accenten konden heel echt lijken.
"En waarom zou dat ook moeten?" antwoordde hij. Het klonk haast alsof Francis het erg vond dat hij nog steeds een accent had. Hijzelf was trots op zijn accent en deed dan ook nooit moeite om het te verbergen. Het was niet alsof er niet van zijn naam al was af te leiden dat hij een buitenlander was.
‘‘Is het voedsel hier een beetje te eten?" was Francis' volgende vraag. Raven lachte kort en ietwat cynisch. "Dat ligt aan wat je gewend bent. De meesten hier zouden nee zeggen." Hij ging ervan uit dat ook Francis tot die groep behoorde. Met zijn kleding en hele manier van doen, leek hij geen jongen die gewend was om in gebrek of van restjes te leven. Hij leek zeker niet gehard door het leven, maar eerder het oogappeltje van de moeder.

“Heroes don’t exist and even if they did I wouldn’t be one of them”

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

26 juni 2016 - 20:13 Douceur is offline

Douceur 2758

Anna Hope van der Loo

Ze knikte naar Albert en duwde de deur naar de
eetzaal open waarna ze naar binnen liep. Zover ze kon zien zat iedereen nog in zaal en Clementine was nog nergens te bekennen. Ze vermeed Romy, Anna wist van zichzelf dat ze niet goed kon liegen en dus zou het moeilijk worden aangezien Romy ook zulke rare dingen had onfdekt. 'Ik pak even wat drinken.' Ze glimlachte en liep naar de tafel om vervolgens een plastic bekertje met water te vullen. Het maakte haar zenuwachtig dat Clementine weg was, wat zou ze nu voor dingen aan het bedenken zijn? Stop Anna dit is belachelijk. Ze zuchtte diep en liet zich op een lege stoel vallen.

chaos makes the muse

26 juni 2016 - 22:58 Douceur is offline

Douceur 2758

Esmee Zytka Sadowski

Ze kijkt toe hoe langzaam de eetzaal volstroomt, en vervolgens ook weer leeg. Ze weet van bijna niemand meer de naam en dat vindt ze helemaal niet fijn. Ze kijkt rond, van wie er nu aanwezig zijn weet ze alleen Romy en Raven te benoemen. Ze laat een zucht ontsnappen en schuift haar stoel naar achteren om zich vervolgens uit te rekken. Ze loopt op een laag tempo naar de tafel waar Romy aan zit en laat zich op de stoel vallen waar net een jongen met kort bruin haar had gezeten, hij heette Albert als ze zich niet vergistte. Ze grijnst bij het zien van het gezicht van Romy. 'Je kijkt alsof je,' ze kon het niet plaatsen. De uitdrukking op haar gezicht was moeilijk te bepalen. 'Maakt ook niet uit. Weet jij wat we straks moeten doen. Ik heb hier echt fucking weinig zin in.' Ze fronst. 'Is er wat?'

chaos makes the muse

27 juni 2016 - 21:20 Douceur is offline

Douceur 2758

Clementine Chevalier

Stilletjes is ze in een van de hoeken gaan staan en bekijkt de groep zorgvuldig. Ze voelt dat ze hun vertrouwen begint te verliezen, ze vindt het niet verschrikkelijk, maar had het liever nog wat uitgesteld. Zodra hun vertrouwen in haar volledig was verdwenen kon het twee kanten opgaan: of ze zouden opstandig worden of ze zouden alles doen wat ze van hen vroeg. Ze hoopte vanzelfsprekend op het laatste. Ze stapte naar voren en sloeg haar handen in elkaar om om stilte te vragen. 'We gaan door met het volgende onderdeel. Jullie gaan de chips in elkaar zetten. Jullie worden verwacht in de kamer naast de kamer waar jullie daarstraks hebben gezeten.' Ze sloot af met een glimlach.

chaos makes the muse

27 juni 2016 - 22:00 IJsvogel is offline

IJsvogel 623

Albert Svendsen
''Just pretend you're brave, even if you're not, no one can tell the difference.''

Hij volgde Anna de eetzaal in. Ze ging wat drinken pakken en hij bleef ietwat ongemakkelijk op zijn plek staan. Hij wist niet zo goed wat hij met zichzelf moest na wat ze gevonden hadden. Hij was te kalm om in paniek te raken en te onrustig om op een van de stoelen te gaan zitten. Vanuit zijn ooghoeken keek hij naar Romy en voelde hij zich schuldig dat hij haar niets kon zeggen. Ze was zo bezorgd geweest.
Hij draaide zich om toen iemand achter hem begon te klappen. Clementine. Ze vertelde dat ze verder zouden gaan met het volgende onderdeel. Chips in elkaar zetten. Hij duwde zijn wenkbrauwen naar beneden in een achterdochtige frons. Waar waren die chips goed voor? Hij hield de vraag voor zich en liep naar de kamer die Clementine beschreef. Voordat hij binnenliep bleef hij voor de deur staan, wachtend op de rest.

• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

27 juni 2016 - 22:19 Welkin is offline

Welkin 752

Romy Salvati
‘‘All roads that lead to success pass through hard work boulevard at some point.’’

Ze werd uit haar gedachten gewekt door Esmee, die bij haar kwam zitten.
‘‘Je kijkt alsof je,’’ begon ze, en schudde het toen gelukkig van zich af. ‘‘Maakt niet uit, weet jij wat we straks moeten doen? Ik heb hier echt fucking weinig zin in.’’ Ze wilde haar mond openen maar Esmee was haar weeral voor.
‘‘Is er iets?’’ Ze schudde haar hoofd en glimlachte.
‘‘Nee hoor. Slecht geslapen. De bedden hier zijn niet echt topklasse.’’ Mompelde ze en wierp haar flesje in de prullenbak. ‘‘Maar nee, ik heb geen idee. Clementine zei dat het afgewisseld werd, of zo.’’ Ze haalde haar schouders op en zuchtte.
‘‘Ik hoop dat deze week snel voorbij is, hoor. Dan in ik mijn geld en ben ik weg hier.’’

tya

Index RPG Actieve Topics Zoek