• Hier kun je al je frustraties, euforische momenten en hersenspinsels kwijt.
    Dus zit je iets dwars? Heb je problemen? Is je lijstje niet lekker?
    Of voel je je gewoon zo ontzettend blij en wil je dat met de rest van Quizlet delen?
    Schrijf hier dan alles van je af.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ik weet het niet meer.

    Ben de weg verloren, kwijtgeraakt. Ben van mijn padje af.
    Ik behoor de muziek in te gaan, maar is dat nog wel wat ik wil? Ja, dat is het wel. Maar niet op deze manier. Ik wil geen docent worden. Ik wil op podia staan te spelen. Maar daar zal ik nooit goed genoeg voor zijn. Plus mijn angst om te rijden en alleen te zijn zit me in de weg.

    Ik wil niet alleen zijn. Ik wil vrienden hebben en leuke dingen met ze doen. Wil dat er ook eens naar mijn dag wordt gevraagd door anderen uit de buurt. Maar neen. Het komt allemaal maar weer van mij af. Hoe het met een ander gaat. Hoe diens dag geweest was. Wat hij/zij heeft beleefd.

    Ik wil me niet voelen zoals ik me voel. Waardeloos, een mislukkeling. Iemand die toch nooit zal slagen in het leven. Een failure. Het liefste verdwijn ik van de aardbodem en kom ik nooit meer terug. Ik wordt toch niet gemist. En dan ben ik tenminste bij degenen die al uit het leven zijn gestapt en ik zo vreselijk mis. Ik wil niet meer. Maar toch wil ik zo vreselijk graag. Wil ik gezien worden, wil ik geliefd zijn. Wil ik dat ik een toekomst heb. Alleen zie ik dit nog niet zo snel gebeuren. Waardoor de lucht me terug duwt de put in. Mijn nieuwe huis dat nooit thuis worden zal. Ik weet het niet meer. Het touw om uit de put te klimmen is er niet, en ik weet niet wat ik moet doen om er wél aan te geraken.


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Ik heb echt alleen maar verrotte mensen als vrienden en familie. Ik kan alleen echt op aan van mijn zusjes, broertje en mijn moeder.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Animato schreef:
    Ik weet het niet meer.

    Ben de weg verloren, kwijtgeraakt. Ben van mijn padje af.
    Ik behoor de muziek in te gaan, maar is dat nog wel wat ik wil? Ja, dat is het wel. Maar niet op deze manier. Ik wil geen docent worden. Ik wil op podia staan te spelen. Maar daar zal ik nooit goed genoeg voor zijn. Plus mijn angst om te rijden en alleen te zijn zit me in de weg.

    Ik wil niet alleen zijn. Ik wil vrienden hebben en leuke dingen met ze doen. Wil dat er ook eens naar mijn dag wordt gevraagd door anderen uit de buurt. Maar neen. Het komt allemaal maar weer van mij af. Hoe het met een ander gaat. Hoe diens dag geweest was. Wat hij/zij heeft beleefd.

    Ik wil me niet voelen zoals ik me voel. Waardeloos, een mislukkeling. Iemand die toch nooit zal slagen in het leven. Een failure. Het liefste verdwijn ik van de aardbodem en kom ik nooit meer terug. Ik wordt toch niet gemist. En dan ben ik tenminste bij degenen die al uit het leven zijn gestapt en ik zo vreselijk mis. Ik wil niet meer. Maar toch wil ik zo vreselijk graag. Wil ik gezien worden, wil ik geliefd zijn. Wil ik dat ik een toekomst heb. Alleen zie ik dit nog niet zo snel gebeuren. Waardoor de lucht me terug duwt de put in. Mijn nieuwe huis dat nooit thuis worden zal. Ik weet het niet meer. Het touw om uit de put te klimmen is er niet, en ik weet niet wat ik moet doen om er wél aan te geraken.

    Ik ben er voor je, lief. Dit doet me echt pijn om te lezen. Ik hou van je en woonde ik maar dichtbij je, dan was ik langsgekomen om je te steunen ipv dit berichtje te sturen.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Daimon schreef:
    (...)
    Ik ben er voor je, lief. Dit doet me echt pijn om te lezen. Ik hou van je en woonde ik maar dichtbij je, dan was ik langsgekomen om je te steunen ipv dit berichtje te sturen.


    <3 love you too. And thank you. Je brengt me weer een kleine glimlach. c:


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Animato schreef:
    Ik weet het niet meer.

    Ben de weg verloren, kwijtgeraakt. Ben van mijn padje af.
    Ik behoor de muziek in te gaan, maar is dat nog wel wat ik wil? Ja, dat is het wel. Maar niet op deze manier. Ik wil geen docent worden. Ik wil op podia staan te spelen. Maar daar zal ik nooit goed genoeg voor zijn. Plus mijn angst om te rijden en alleen te zijn zit me in de weg.

    Ik wil niet alleen zijn. Ik wil vrienden hebben en leuke dingen met ze doen. Wil dat er ook eens naar mijn dag wordt gevraagd door anderen uit de buurt. Maar neen. Het komt allemaal maar weer van mij af. Hoe het met een ander gaat. Hoe diens dag geweest was. Wat hij/zij heeft beleefd.

    Ik wil me niet voelen zoals ik me voel. Waardeloos, een mislukkeling. Iemand die toch nooit zal slagen in het leven. Een failure. Het liefste verdwijn ik van de aardbodem en kom ik nooit meer terug. Ik wordt toch niet gemist. En dan ben ik tenminste bij degenen die al uit het leven zijn gestapt en ik zo vreselijk mis. Ik wil niet meer. Maar toch wil ik zo vreselijk graag. Wil ik gezien worden, wil ik geliefd zijn. Wil ik dat ik een toekomst heb. Alleen zie ik dit nog niet zo snel gebeuren. Waardoor de lucht me terug duwt de put in. Mijn nieuwe huis dat nooit thuis worden zal. Ik weet het niet meer. Het touw om uit de put te klimmen is er niet, en ik weet niet wat ik moet doen om er wél aan te geraken.


    Ik herken dit zo erg.. Heel veel sterkte!

    'Het is me te druk hier. Ik ga naar boven.'
    'Stel je niet aan. Hoe oud ben je zeg?'
    Rot op, ik hou gewoon niet van 20 mensen in een kleine woonkamer.

    Ik vond zojuist mijn scoobidoo touwtjes terug
    Dat is lang geleden!


    "It means no worries, for the rest of your days"

    Daimon schreef:
    Ik heb echt alleen maar verrotte mensen als vrienden en familie. Ik kan alleen echt op aan van mijn zusjes, broertje en mijn moeder.


    *ahum*


    Heaven is a place that we all have

    girlicious schreef:
    Ik vond zojuist mijn scoobidoo touwtjes terug
    Dat is lang geleden!


    Whahah xD

    Dat moment dat je moeder naar je buik wijst en zegt: 'je moet echt minder gaan eten.' Het vreemd vindt dat je boos wordt, beweert dat ze je zojuist niet dik heeft genoemd en daarna nog poeslief gaat vragen of wil komen eten.
    THanks mam. Ik had nog helemaal geen eetstoornis ofzo.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Burritho schreef:
    Dat moment dat je moeder naar je buik wijst en zegt: 'je moet echt minder gaan eten.' Het vreemd vindt dat je boos wordt, beweert dat ze je zojuist niet dik heeft genoemd en daarna nog poeslief gaat vragen of wil komen eten.
    THanks mam. Ik had nog helemaal geen eetstoornis ofzo.

    Wauw, dat is echt pijnlijk :')

    Ik wil hier niet zijn.

    // Wil iemand me afschieten?

    [ bericht aangepast op 17 juni 2016 - 17:40 ]

    Aurea schreef:
    (...)
    Wauw, dat is echt pijnlijk :')


    Dit is een serieus probleem en jouw reactie komt heel spottend over, helemaal die smiley van je. Als je niet normaal kan reageren heb ik liever dat je gewoon niet reageert op mijn bericht..


    "Ignite, my love. Ignite."

    Burritho schreef:
    Dat moment dat je moeder naar je buik wijst en zegt: 'je moet echt minder gaan eten.' Het vreemd vindt dat je boos wordt, beweert dat ze je zojuist niet dik heeft genoemd en daarna nog poeslief gaat vragen of wil komen eten.
    THanks mam. Ik had nog helemaal geen eetstoornis ofzo.


    Mweh ik ken het gedeeltelijk. Ik ben een rommelkont en soms liggen er verpakkingen van weken oud op mijn kamer en dan zegt mijn moeder altijd iets van 'als je dat niet zou doen zou je wel mooi slank zijn' it hurts ):


    26 - 02 - '16

    Iracebeth schreef:
    (...)

    Mweh ik ken het gedeeltelijk. Ik ben een rommelkont en soms liggen er verpakkingen van weken oud op mijn kamer en dan zegt mijn moeder altijd iets van 'als je dat niet zou doen zou je wel mooi slank zijn' it hurts ):


    Elke keer bij mij en ik heb echt door mede van zulke opmerkingen echt een eetstoornis ontwikkelt en ik zit nu kei hard te janken in mijn kamer en mijn ouders begrijpen niet dat ik niet mee wil eten.


    "Ignite, my love. Ignite."