[RPG] Hogwarts: School of Witchcraft and Wizardry • Speeltopic - Speeltopics

Als Lydia ergens een hekel aan had, was het alleen lopen. Het maakte haar onzeker en ze voelde zich meer kwetsbaar dan anders. En het grootste probleem was nog wel dat je iemand in een grote school als Hogwarts ook nog niet één twee drie terug gevonden hebt.
Lydia's schoenen tikten snel over de marmeren vloer. Licht geïrriteerd trok ze haar cardigan recht en gooide ze haar haar naar achter.
Maybelline moest snel weg omdat ze iets Headgirl achtig moest doen. Verder was er niemand en liep ze nu dus echt alleen.
Altijd lopen er mensen, maar waar zijn ze als je ze nodig hebt?

Lydia liep de trap af en liep richting het souterrain, naar de gang bij de keukens. Ze pakte haar toverstok uit haar zak, tikte het ritme van Helga Hufflepuff op de vaten en liet zich de common room van Hufflepuff binnen glijden.
Niks, niemand, uitgestorven. Lydia liep naar de zesdejaars slaapkamers en pakte haar potionsboek uit haar schooltas. Ze viste er nog een rol perkament en een inktpotje met haar veer uit. Ze stalde de spullen uit over het tapijt die ze voor haar bed had gelegd en ging op de grond liggen. Ze kwakte het boek open op bladzijde 146 en begon te lezen.
'Wat is het belangrijkste ingrediënt van het Elixer van Euforie, en waarvoor dient het?'
Lydia zuchtte, klapte haar boek weer dicht en gooide alles op haar bed. Haar hoofd stond er niet naar om huiswerk te maken.
Lydia liep de Hufflepuff common room uit en voelde zich nog meer alleen dan eerst. Nog steeds was er niemand in de common room, terwijl er normaal altijd wel mensen waren.
Onzeker maar gefrustreerd liep Lydia met snelle pas richting de Great Hall. Als ze geluk had, zaten daar misschien mensen waar ze bij kon gaan zitten, in plaats van dat ze ook nog eens alleen aan de lange afdelingstafel zat.

Lydia's onzekerheid nam af toen ze iets verder stemmen hoorden praten.
Opgelucht liep ze de hoek om en staarde naar de rug van Geraint, waar een meisje opsprong.
De fuckboy moest weer eens de fuckboy uithangen. Als ze ergens geen zin in had, was het het verzinnen van een geplaatste opmerking om naar Geraints hoofd te gooien.
Lydia wachtte tot de twee uit het zicht waren en liep toen in dezelfde richting naar de Great Hall. Het voelde altijd zo stom om daar alleen naar binnen te moeten lopen.
Achter haar hoorde ze iemand lopen en Lydia draaide zich om. Mae Belov, een meisje uit haar eigen jaar en ook in Hufflepuff liep achter haar. Ze had nooit veel contact met Mae gehad, want die was soms nogal op zichzelf en zat eerder een jaar hoger dan haar. Maar ze kon wel met Mae mee lopen naar binnen en dan voelde ze zich niet zo alleen.
'Hé!' zei Lydia. 'Misschien kunnen we samen naar de Great Hall lopen? Dan hoeven we ons niet zo alleen te voelen.' Lydia glimlachte en keek naar het onzekere gezicht van Mae, die knikte.

Liam nam een slok van zijn pumpkin juice en keek om zich heen. Overal waren mensen aan het praten en groepjes en hij voelde zich opeens merkwaardig alleen, zo aan die lange afdelingstafel. Aiden was vast nog in de bieb, of nouja, daar was hij nog toen Liam de bieb verliet.
Iets verderop aan de tafel zag Liam Wesley tegen Cadi praten. Zo te zien waren ze diep in gesprek, en hij had niet de behoefte zich ermee te gaan bemoeien.
Liam rommelde wat in zijn schooltas en trok zijn potionsboek eruit. Zijn droom om auror te worden leek steeds meer in duigen te vallen nu hij zo bagger was in transfiguration in potions. Het waren nooit zijn beste vakken, maar voor potions haalde hij eerder nog wel redelijke cijfers. Maar nu leek juist alles de verkeerde kant op te kantelen. Het viel voor hem te hopen dat hij niet de enige was met dit probleem, als meer mensen het hadden was het misschien normaal.
Hij bladerde wat door het boek om probeerde zich te herinneren wat op het bord stond. 'Wat is het belangrijkste ingrediënt van het elixer van euforie?' Het was vast en zeker het ingrediënt wat ervoor zorgde dat je je vrolijk en gelukkig voelde, maar als hij dat als antwoord zou geven zou hij zijn huiswerk sowieso overnieuw moeten doen. En dit was nog maar vraag 1.
Geïrriteerd klapte hij het boek weer dicht. Waarschijnlijk wist alleen de bieb het antwoord, alleen hij had totaal geen interesse om daar weer heen te gaan, nadat hij de halve dag daar aan een werkstuk had besteed.

Liams oog viel weer op Wesley en Cadi, die nog steeds aan het praten waren. Liam besefte zich ineens dat het een best wel facepalm-moment was. Wesley was erg sterk in transfiguration en hij had gewoon aan hem wat informatie kunnen vragen voor zijn werkstuk. Misschien was Wesley ook wel goed in potions, bij potions lette Liam niet zoveel op anderen. Liam stond op en plofte een paar stoelen verder weer neer.
'Hey, Wes, hoe gaat het?' Zei hij met een grijns.
En nu hoopte hij stiekem dat Wesley hem kon helpen met zijn berg huiswerk. En anders moest hij maar eens opzoek gaan naar Aiden, wellicht kon die hem redden van weer 5 uur in de bieb zitten.