Once Upon A Time(speeltopic)~6 - Speeltopics

Link naar 1:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516
Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20
Link naar 3: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177656
Link naar 4:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177770
Link naar 5:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177880&page=last&message=175

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

Ruby

Nadat ik mijn verhaal had gedaan draaide Graham mij om. 'Wat doe je?' Vroeg ik verbaast. Mijn polsen werden gegrepen en enkele seconden later voelde ik het koude metaal van handboeien om mijn polsen. "Ruby Eileen Lucas, bij deze bent u gearresteerd op basis van het stelen van gemeente voorwerpen." Hij pakte de badge uit mijn zak. "U heeft het recht om te zwijgen. Alles wat je zegt kan tegen je gebruikt worden." Mijn mond viel open van verbazing. 'Dit kun je niet zomaar doen,' zei ik boos. 'Ik heb niks gestolen, op het bureau ligt mijn contract.' Ik stribbelde tegen. 'Graham probeer het je te herinneren, alsjeblieft.' smekend keek ik hem aan. Hij nam mij mee in de richting van het bureau. 'Leuk verzonnen dat verhaal. Zo snel ook." Zei hij lachend. Boos keek ik hem aan 'Je laat mij geen keus.' Ik concentreerde mij en veranderde in een wolf. Met gemak braken de handboeien. Indringend keek ik hem aan, wachtend tot Graham iets zou zeggen.

---

When you believe your dreams come true

Graham

'Dit kun je niet zomaar doen,' zei Ruby boos. 'Ik heb niks gestolen, op het bureau ligt mijn contract.' Ze probeerde tegen te stribbelen, maar ik was sterker. 'Graham probeer het je te herinneren, alsjeblieft.' Ze keek me smekend aan, maar WAT moest ik mij toch steeds herinneren? De smekende blik veranderde in een woeste blik. 'Je laat mij geen keus.' De Ruby die voor me stond verdween en de grote wolf van net stond weer voor me. "Fijn volwassen dit Ruby." zei ik geïrriteerd. Ik greep mijn pistool en richtte deze op Ruby. "Mevrouw Lucas, ik waarschuw niet meer." ik maakte mijn pistool schietklaar. "Dit is mijn laatste waarschuwing. Ik ben niet bang om deze te gebruiken." Ik keek Ruby doordringend aan. Waar was ze nu toch mee bezig. Haar leven op het spel zetten voor een suf verhaaltje? Dreigen had geen zin, ik moest me tot haar niveau verlagen. Het pistool hield ik nog wel gericht. "Oke, Ruby... Nog iets... Stel als wij met elkaar gehad hebben." ik moest even bedenken hoe ik het moest verwoorden. "Waarom," ging ik verder. "had ik totaal geen apart gevoel tijdens die kus op het politiebureau... Als we iets gehad zouden hebben zouden mijn gevoelens toch hetzelfde zijn? Of zijn die soms ook meegenomen met mijn geheugen?"

---

If no one else will defend the world then I must

Elina Kyriakou|| Elina Gabriella Sirmaisa

Na het ontbijt lopen ik en Maria-Elena richting het park. Als Maria-Elena valt, lach ik keihard, waar ze geen problemen mee heeft. Ik help haar omhoog en ploffen we neer op de bank.

Maria-Elena Amaliya Kyriakou/Sirmaisa
Lachend zit ik naast mijn zus. "Wat was het een leuk feest," zeg ik terwijl ik wat water neem om mijn lichte kater te stoppen.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Ruby

"Fijn volwassen dit Ruby." zei ik geïrriteerd. Ik gromde naar hem, alsof hij zo volwassen bezig was. Binnen enkele seconde had ik een pistool op mij gericht. "Mevrouw Lucas, ik waarschuw niet meer." Ik zag hoe hij zij pistool laadde. Aan zijn blik zag ik dat hij het meende. Bang voor het pistool was ik niet, maar wel voor de Graham die mij als zijn vijand zag. Ik maakte mij klaar om aan te vallen. "Oke, Ruby... Nog iets... Stel als wij met elkaar gehad hebben." Hij leek opzoek te zijn naar de juiste woorden. "Waarom, had ik totaal geen apart gevoel tijdens die kus op het politiebureau... Als we iets gehad zouden hebben zouden mijn gevoelens toch hetzelfde zijn? Of zijn die soms ook meegenomen met mijn geheugen?" Mijn strijdhouding verslapte en ik sloeg mijn kop neer, vervolgens veranderde ik terug. 'Ik weet het niet,' zei ik zachtjes. Ik liep naar hem toe, ondanks dat het pistool nog steeds op mij gericht was. 'Arresteer mij maar, sluit mij maar op.' zei ik moedeloos. Ik stak mijn armen gewillig naar voren en drukte nog snel een zoen op zijn lippen.

---

When you believe your dreams come true

Graham

Ruby sloeg haar kop neer als wolf. De normale Ruby stond nu weer voor me. 'Ik weet het niet,' zei ze zachtjes. Ondanks dat ik een pistool op haar had gericht kwam ze mijn kant oplopen. 'Arresteer mij maar, sluit mij maar op.' ik keek haar verbaast aan en laat mijn pistool zakken. Wat dit een truc ofzo? Ze stak haar armen naar voren, zodat ik haar in de boeien kon slaan. "Juist nou, je hebt de boeien ge-" voor ik mijn zin kon afmaken voelde ik haar lippen op de mijne. Mijn ogen schoten wijd open van verbazing en ik duwde haar van me af. "nog nooit heb ik iemand meegemaakt die gearresteerd wilt worden en dan gelijk de sheriff zoent." ik voelde dat ik lichtjes rood kleurde. "Wat ik dus wilde zeggen." ik kuchte even uit schaamte. "Kan je zelf gewoon meelopen naar het bureau?" Ik wees naar de grond. "Die handboeien kan ik niet meer gebruiken."

---

If no one else will defend the world then I must

Jo
Eindelijk! Iemand die ik ken! Niemand kent mij hier want echt bekend ben ik niet maar ik ken best wel een paar mensen.
Snel steek ik de straat over terwijl ik bijna werd onder gereden door een paar auto's. Ik draai me om, een paal!
Oei daar was ik bijna tegenaan gelopen, voorzichtig liep ik erom heen en draaide met de paal mee zodat ik naar achter liep.
"#$!" schreeuwde ik, ik was tegen iemand aangelopen en lag nu languit op de straat.
"Kun je niet uitkijken!?" zei ik boos en keek naar het persoon, het was Graham.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ruby

Langzaam liet Graham zijn pistool zakken. "Juist nou, je hebt de boeien ge-" kon hij nog net uitbrengen voor ik hem zoende. Hij duwde mij van zich af. "Nog nooit heb ik iemand meegemaakt die gearresteerd wilt worden en dan gelijk de sheriff zoent." Zijne gezicht kleurde rood, wat was het zo een schatje. "Wat ik dus wilde zeggen." hij kuchte kort. "Kan je zelf gewoon meelopen naar het bureau?" Hij wees naar de grond. "Die handboeien kan ik niet meer gebruiken." Nu was het mijn beurt om rood te kleuren. 'Oh ja, sorry nog daarvoor.' Ik haalde mijn zetje handboeien uit mijn achterzak. 'Hier neem deze maar,' Toen Graham bleef staan deed ik ze zelf maar om. 'Kom,' ik liep alvast vooruit naar het bureau. Ik wilde Graham niet voor schut zetten bij de mensen, dus moest het wel geboeid gebeuren. Daar aangekomen nam ik plaats in de cel. Ik zuchtte, door mee te werken hoopte ik dat Graham mij minder ging haten. 'Hoe lang moet ik hier zitten?' Ik keek hem vragend aan. 'Ohja, vergeet niet naar mijn contract te kijken, 2e laatje rechts.' Ik had alles gesorteerd dus wist het te vinden als geen ander.

---

When you believe your dreams come true

Graham

Ruby kleurde rood nadat ze zag wat ze met de handboeien had gedaan. 'Oh ja, sorry nog daarvoor.' Ze gaf me haar set met handboeien die ze ook blijkbaar had. Ik hield de handboeien vragend voor gezicht, maar ik liet het maar voor wat het was. 'Hier neem deze maar,' Nog steeds keek ik verbaast naar de handboeien. Ruby had blijkbaar haast en deed ze zelf maar om, waardoor ik nog verbaasder was. 'Kom,' zei Ruby terwijl ze vooruit liep. ik draaide me om om haar te volgen, maar botste vervolgens tegen een meisje op. "#$! Kun je niet uitkijken!?" Ik hielp het meisje overeind. "Sorry, maar jij liep achterstevoren." ik keek of het meisje in orde was, maar er leek niks aan de hand. "Sorry, ik heb haast." ik versnelde snel mijn pas waardoor ik weer naast Ruby liep.
Aangekomen bij het politiebureau liep ze gelijk de cel in. 'Hoe lang moet ik hier zitten?' Ze keek me vragend aan. 'Ohja, vergeet niet naar mijn contract te kijken, 2e laatje rechts.'
"Ik ben blij voor je dat je je zo snel thuis voelt, maar we maken eerst even foto's." ik zette Ruby neer op de plek waar ze moest blijven staan. Terwijl ik foto's nam gaf ik antwoord op mijn vraag. "Als Regina echt om je geeft niet lang. Dan zal ze de borg betalen, maar ze geeft om niemand behalve Henry. Naar rechts" zei ik snel even tussendoor met mijn vinger wijzend naar recht voor mij. "Kwestie van borg betalen en klaar en wat dat contract betreft, we zullen zien."

---

If no one else will defend the world then I must

Ruby

"Ik ben blij voor je dat je je zo snel thuis voelt, maar we maken eerst even foto's." Hij zette me op de juiste positie neer. Gewillig volgde ik de procedure, hoe lang moest deze onzin nog duren? "Als Regina echt om je geeft niet lang. Dan zal ze de borg betalen, maar ze geeft om niemand behalve Henry. Naar rechts" beantwoorde hij mijn vraag. "Kwestie van borg betalen en klaar en wat dat contract betreft, we zullen zien." Ik keek hem aan, 'Mag ik Regina dan even bellen? Natuurlijk heeft ze dat voor mij over.' zei ik verontwaardigd. Ik wachtte zijn antwoord niet af en liep naar de telefoon en tikte het nummer voor de 2e keer deze dag in. 'Regina, ik heb een probleem. Graham denkt dat ik mijn sheriffbadge heb gestolen en nu ben ik gearresteerd. Hij laat mij niet gaan totdat jij mijn borg betaald. Kun je dat alsjeblieft doen? Ik betaal het natuurlijk terug.' snel hing ik de telefoon op en liep terug naar Graham. 'Dit is echt de slechtste reden om iemand op te sluiten, weet je dat?' Aangezien de foto's klaar waren liep ik mijn cel weer in en draaide Graham mijn rug toe.

---

When you believe your dreams come true

Jo
"Sorry, maar jij liep achterstevoren." zei Graham, ik had zin om te zeggen, sorry maar jij loopt in de weg, maar dat zou eigenlijk niet waar zijn en het is niet het slimste idee om meteen erg op te vallen dus ik besloot maar niets te zeggen. "Sorry, ik heb haast." ik keek de man achterna, is hij zijn verstand verloren ofzo? Ach weetje, het maakt me niet uit, ik moet eerst maar eens opzoek naar Regina. Toch bleef ik hem nog even nakijken, waar ging hij heen? Misschien was hij ook opzoek naar Regina? Ach, vast niet!
Ik liep nog even achteruit om te zien waar hij heenging maar hij sloeg bij het politiebureau af, snel draaide ik me om en knalde vol tegen een paal op.
"Waarom gebeurt mij dit altijd?" mompel ik nog even.
Langzaam werd alles zwart.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Graham

'Mag ik Regina dan even bellen? Natuurlijk heeft ze dat voor mij over.' nog voordat ik antwoord kon geven liep Ruby al weg. "Fijn, nou deze foto wordt het dus niet." zei ik lachend. Ik ging op het bureautje zitten wat voor mijn kantoor stond en keek Ruby na. 'Dit is echt de slechtste reden om iemand op te sluiten, weet je dat?' mopperde Ruby. "Sorry, maar diefstal is een slechte reden?" ik negeerde Ruby voor de rest maar en liep mijn kantoor binnen. "Rechter 2e la." herhaalde ik haar woorden. Ik opende de la en zag een aantal mappen liggen. Ik haalde deze er allemaal uit, maar dit ging om allerlei moorden die gepleegd waren. "Leugenaar." mompelde ik. Ik legde alles terug en bekeek de andere laden, maar ook daar lag geen contract. Enkel het contract van Emma had ik gevonden. "Les nummer één. Lieg nooit over bewijsmateriaal wat gecontroleerd kan worden." ik ging lachend terug naar mijn kantoor en nam plaats achter mijn bureau.

---

If no one else will defend the world then I must

Ruby

Ik verbaasde mij dat Graham er om kon lachen. "Sorry, maar diefstal is een slechte reden?" Hij liep zijn kantoor in. 'Ik heb niets gestolen,' riep ik hem geïrriteerd na. Elk woord dat hij tegen zichzelf mompelde kon ik verstaan, het voordeel van een goed gehoor. "Leugenaar." mompelde hij. Hij kwam naar mij toelopen. "Les nummer één. Lieg nooit over bewijsmateriaal wat gecontroleerd kan worden." Lachend ging hij terug zijn kantoor in. Verontwaardigd en verbaast liep ik de cel uit, aangezien deze nog steeds niet op slot was gedaan. Handig maakte ik mijn handboeien los met het sleuteltje. Ik kwam Graham's kantoor binnen stampen 'Noem mij geen leugenaar,' Ik liep naar het kastje toe en opende het laatje. 'Het moet hier ergens zijn.' Druk begon ik te zoeken tussen de dossiers. Teleurgesteld was ik toen ik het contract niet kon vinden. Totdat mijn oog viel op een notitieblaadje. Ik herkende het direct, het was van die keer dat we Ellie in het ziekenhuis bezochten. Het was mijn eerste opdracht waar ik aan mee werkte. Op het blaadje stonden tientallen hartjes getekend met mijn naam en een paar notities van de ondervraging. Het was overduidelijk Graham's handschrift. Ik droomde weg met het blaadje in mijn handen.

---

When you believe your dreams come true

Jos

Rustig geniet ik van de chaos die ik heb gecreëerd, zo simpel was het om dit op gang te brengen. Plotseling voel ik een magie stroom in de buurt. Wie durft er mijn huis zo brutaal te betreden? Ik weet dat het Regina niet is, haar magie herken ik uit duizenden. Geïrriteerd kom ik overeind van mijn sofa. 'Hé Jos!' roep degene. 'Ben je hier? Zullen wij eens een spel gaan spelen? Als jij wint ga ik hier weg en zal je geen last meer van me hebben. Als ik win, krijg ik Graham's geheugen en ga jij weg. Begrepen?' Hoe durft zij zo brutaal te zijn, ze denkt dat ze heel wat is. 'Ik tel tot drie. Als ik bij drie ben sta je voor me. Begrepen?' Het bleef even stil. 'Één, twee, drie...' Die bitch moet niet denken dat ze mij zomaar op kan roepen, alsof ik haar slaafje ben. Regina's slaaf zijn is al erg genoeg. Rustig blijf ik afwachten en verschijn dan op enkele centimeters achter het meisje. 'Welkom in mijn optrekje, met wie heb ik het genoegen?' grijns ik. Ik wacht haar antwoord niet af. 'Ik ben geïnteresseerd, wat voor spel heb je in gedachten?' Ik neem plaats in een stoel en schenk een glas wodka in. Gemeen kijk ik het meisje aan, ik ben dol op spelletjes.

---

When you believe your dreams come true

Graham

Ruby kwam mijn kantoor binnenstormen. 'Noem mij geen leugenaar,' Ze liep naar het kastje toe en begon het wat overhoop te halen. Ik keek Ruby met opgetrokken wenkbrauw aan. "En gevonden?" zei ik op een spottende toon. 'Het moet hier ergens zijn.'
Ook Ruby kon het contract niet vinden, maar aan haar blik te zien leek ze wel erg teleurgesteld. Ik begon nu ook te twijfelen. Ruby raapte een notitieblaadje op uit de la en staarde er aandachtig na. "Politiezaken." mompelde ik terwijl ik het briefje afpakte zonder te kijken wat er op stond. "Zal ik u terug begeleiden naar u cel?" zonder dat Ruby antwoord kon geven pakte ik haar zachtjes vast en bracht haar terug haar cel in. "En deze keer op slot." zei ik. Ik liep terug naar mijn kantoor en pakte het briefje wat Ruby net vasthield. Verbaast viel mijn mond open en ik draaide mijn gezicht richting Ruby.

[ bericht aangepast op 29 mei 2016 - 22:02 ]

---

If no one else will defend the world then I must

Joseph Lloyd Dombrowski

"Goedendag mevrouw. Ik zoek een job, en volgens mijn CV zou een job op het gemeentehuis mij niet misstaan. Ze zeiden daar dat ik hier moest zijn, is dat juist?" Ik hoopte dat ik werd toegelaten, maar mijn Russisch accent speelde niet bepaald in mijn voordeel dacht ik...