Once Upon A Time(speeltopic)~6 - Speeltopics

Link naar 1:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516
Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20
Link naar 3: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177656
Link naar 4:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177770
Link naar 5:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177880&page=last&message=175

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Do I look like Mother Teresa?

Jos

Geïrriteerd volgde ik het gesprek tussen Regina en Gold. "Die vloek komt eraan, maar vertel me eens... Wat moet je allemaal doen Gold?" greep haar jas. Ik sprong overeind. 'Dit duurt mij allemaal veel te lang, waarom kun je die vloek niet nu uitspreken? En waar ga je trouwens heen?' Ik liep Regina achterna. 'Waarom wil je die extra bescherming van Gold? Hij is niet te vertrouwen,' siste ik.

When you believe your dreams come true

Jens Potter

"Bedankt dat je het betaald hebt." "Dat is graag gedaan!" "Zullen we anders naar buiten gaan?" "Voor mij is dat goed!!!" We wandelde naar buiten, er was bijna niemand op straat...

Lisa

Ik volgde de man naar buiten, we kwamen aan bij grote zwembaden. 'Kijk hier is het schildpadje die je vandaag hebt gered.' zei de man terwijl hij naar een zwembadje wees. Ik liep er heen en zag dat ze hem aan het voeren waren. 'wat is hij lief. Ik keek hoe ze het schildpadje te eten gaven. 'Ze heeft eigenlijk nog een naam nodig' zei de man tegen mij. 'ik ben Mike trouwens.' Ik dacht na wat is een leuke naam. Ik weet het. 'Sammie is wel een leuke naam en trouwens ik ben Lisa.' Ik stak mijn hand naar hem uit. Hij pakte mijn hand vast en schudde er mee. 'jij houdt wel van dieren of niet?' Ik knikte. 'ik hou inderdaad van dieren.' De man was duidelijk aan het denken, maar zei uiteindelijk. 'We kunnen hier wel wat extra hulp gebruiken, zou je het leuk vinden om hier te helpen?' Ik begon helemaal te stalen toen hij dat vroeg. Ik zou het geweldig vinden om hier te helpen. 'ja leuk, lijkt me echt heel leuk.' Ik keek nog een keer naar Sammie en toen weer naar Mike. 'Je kan elke dag gewoon langskomen, ik zal het tegen de receptioniste vertellen dat ze jou gewoon door mag laten.' Ik vond dit echt super leuk. Nu kan ik hier zijn. Ik mis iets..... Spike natuurlijk, die is bij Charlotte en Jack spelen. 'Sorry Mike, ik moet gaan, ik moet mijn hond ophalen bij mijn vriendin.' Mike knikte en ik rende naar buiten. Op weg naar Charlotte. Ik haalde Spike op en liep met hem over straat.

[ bericht aangepast op 6 juni 2016 - 15:43 ]

[ bericht aangepast op 6 juni 2016 - 19:24 ]

obsessive rage

Rumplestiltskin
'Die vloek komt eraan maar vertel.eens Gold wat moet je allemaal doen.-
Een grijns sierde mijn gezicht en ik keek geheimzinnig naar Regina.
'Wel dat zijn mijn zaken, misschien kom je het nog te weten maar misschien ook niet.'
Ik volgde haar naar buiten.

Regina

'Dit duurt mij allemaal veel te lang, waarom kun je die vloek niet nu uitspreken? En waar ga je trouwens heen?' Ik keek om en zag dat Jos me achtervolgde. 'Waarom wil je die extra bescherming van Gold? Hij is niet te vertrouwen,' siste ze me in het oor. Ik keek haar boos aan als teken dat ze haar mond moest houden. Ik keek terug naar Gold, die een geheimzinnige grijns op zijn gezicht had getrokken. 'Wel dat zijn mijn zaken, misschien kom je het nog te weten maar misschien ook niet.' Alle drie liepen we naar buiten. "Ga jij maar snel je zaken regelen, de vloek wordt vandaag nog opgeroepen." Ik keerde gold mijn rug toe en focuste op Jos. "Meekomen jij, we moeten iemand uit winterslaap halen." zei ik met een grijns.

Graham

Ruby en Odi waren met elkaar in gesprek gevallen. Ik zonderde me iets af van de twee. Ik had een raar gevoel, maar ik wist niet wat. Mijn gedachtes waren opeens bij Regina. Net zoals vroeger, toen zij... Ik wist nu wat er was gebeurd. Gold had het hart afgepakt van mij om aan Regina te geven, zodat zij onschuldig leek en niks te verwijten was. Ruby mocht dit niet weten. Ze was nu zo gelukkig.

Do I look like Mother Teresa?

Jos

Regina keek mij boos aan, ik hield wijselijk mijn mond dicht. Gold kon alleen maar geheimzinnig grijnzen 'Wel dat zijn mijn zaken, misschien kom je het nog te weten maar misschien ook niet.' beantwoorde hij Regina's vraag. Ik volgde hen naar buiten. "Ga jij maar snel je zaken regelen, de vloek wordt vandaag nog opgeroepen." reageerde Regina bot op de opmerking van Gold. Hierna draaide ze zich naar mij. "Meekomen jij, we moeten iemand uit winterslaap halen." grijnsde ze. Verbaast keek ik haar aan. 'Wie bedoel je?' Ik had even geen idee wie ze nu nog achter de hand had. Wel was ik zeer benieuwd. Regina kennende was het vast iets slechts.


Ruby
'Ik woon met mijn broers hier in de buurt,' leg Odi uit. Ik knikte, maar had nog steeds geen idee waar ze vandaan kwam. 'Jij werkte toch bij Granny's?'' vroeg ze mij. Ik schudde eerst mijn hoofd, maar knikte hierna. 'Ja eerst wel, maar nu werk ik als hulpsheriff.' Odi keek mij even moeilijk aan, alsof ze heel hard aan het nadenken was. 'Dan was jij... Red, toch?' vroeg ze onzeker. Ik glimlachte, 'Ja dat klopt, de enige echte. Alleen mijn mantel ben ik kwijt, dus zoveel Red ben ik niet meer,' lachte ik. 'En van welk sprookje ben jij?' vroeg ik het meisje. Ik draaide mij om om te zien wat Graham aan het doen was. Is er wat Graham?' ik keek bezorgt zijn richting uit. Hij had zich wat afgezonderd van ons en leek in gedachten te zijn. Ik had het idee dat hij wat minder zijn emoties vertoonde, maar ik had geen idee waardoor dat kwam.

When you believe your dreams come true

Rumplestiltskin
Ik grijnsde waarnaar zwarte rook mij omhulde en ik even later terug in min winkeltje was.

[ bericht aangepast op 8 juni 2016 - 16:07 ]

obsessive rage

Regina

Door alleen al naar Jos te kijken zag ik al dat ze verbaast was en mij niet begreep. 'Wie bedoel je?' vroeg ze dan ook. Ik vertelde nog niks, maar liet ons beide naar de begraafplaats brengen door middel van magie. Het enige antwoord wat ik Jos kon bieden was mijn geheime zinnige grijns. Ik opende het graf van mijn vader en liep naar zijn doodskist. Met behulp van mijn magie liet ik het deksel wegglijden waarna mijn vader overeind kwam.
"Regina, waarom duurde het zolang? Je zei dat ik hier maar even hoefde te liggen." zei mijn vader, terwijl hij frisse lucht in zich opnam. Ik knuffelde hem en bood mijn excuses aan. "Sorry, papa. Het spijt me." Ik gaf hem nog een knuffel waarna ik zijn hart eruit rukte. "Ik heb gelogen." Ik duwde hem terug zijn kist in en sloot de doodskist. "Kom Jos, we hebben een vloek die we moeten activeren." met het hart in mijn hand liep ik lachend mijn kluis in, onder vaders graf.

Graham

'Is er wat Graham?' ik schrok op uit mijn gedachtes en draaide mijn hoofd richting Ruby. Ik zag bezorgdheid in haar gezicht, dus zette ik een lach op mijn gezicht en schudde mijn hoofd. "Nee, gaat goed hier hoor." zei ik waarna ik mijn duim opstak. Ruby zou eens moeten weten...

Do I look like Mother Teresa?

Jos

Plotseling stonden wij op de begraafplaats, Regina grijnsde alleen maar. Regina opende het graf van haar vader. 'Wat ga je..,' Met grote ogen keek ik naar het lichaam dat overeind kwam. "Regina, waarom duurde het zolang? Je zei dat ik hier maar even hoefde te liggen." Het was Regina's vader en hij leefde."Sorry, papa. Het spijt me." Ze gaf hem een knuffel en rukte meedogenloos zijn hart er uit. "Ik heb gelogen." Hierna sloot ze zijn kist. Met open mond aanschouwde ik dit voorval. "Kom Jos, we hebben een vloek die we moeten activeren." Verdwaast schudde ik mijn hoofd. Ik wist dat Regina the Evil Queen was en dat bewees ze nu maar al te goed. Ik knikte alleen maar en volgde Regina die lachend haar kluis in liep. Nu snapte ik waarom ze dit deed. Ze had het hart nodig van degene van wie ze zielsveel houdt. 'Kom maar op met die vloek,' grijnsde ik.


Ruby
'De Zwanenbroeders en de Rode Schoentjes.' beantwoord Odi mijn vraag. 'Alleen ben ik mijn schoentjes ook kwijt. Het zal wel iets met rode dingen zijn dat ze zoek raken of zo.' Ik knikte. "Nee, gaat goed hier hoor." zei Graham waarna hij zijn duim opstak. Hij leek opgeschrikt te worden uit zijn gedachten. Ik glimlachte terug, niet wetend of ik nou gerustgesteld was. Ik draaide mij weer naar Odi. 'Fijn kennis gemaakt te hebben Odi, wij gaan er nu vandoor,' ik keek Graham indringend aan. 'Ik zie je vast nog wel een keer voorbij komen, of kom anders langs op het bureau.' Glimlachend nam ik afscheid en liep vervolgens naar Graham en pakte zijn hand. 'Ga je mee naar de blokhut Regina's huis? Nouja mijn huis?'

When you believe your dreams come true

Regina

'Kom maar op met die vloek,' grijnsde Jos. Ze had alles verbaasd aangekeken. Wat kon ik toch geweldig acteren. In de kluis aangekomen, brandde er al een vuur waar paarse/groene rook vanaf kwam. "De goede ouwe tijd breekt weer aan." zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. "Henery, Graham en Ruby, zullen allemaal van mij zijn en alleen IK heb een Happy End." ik kneep het hart van mijn vader uit boven het vuur. De rook begon donkerpaars te worden en verspreidde zich zich verder door de kluis. In een soepele polsbeweging stonden Jos en ik voor de grote klok van Storybrooke.
"Het is een vloek! Het is een vloek!" gilde Leroy, terwijl hij gillende voorbij kwam rennen. Het rook was nu al in bossen.

Graham

Ruby nam afscheid van Odi. Dit deed ze alleen maar omdat ze zich zorgde om mij maakte. Wat totaal niet hoefde, nouja eigenlijk wel... Ze kwam mijn kant oplopen, terwijl ik snel mijn hand opstak naar Odi als een tot ziens gebaar. 'Ga je mee naar Regina's huis? Nouja mijn huis?' Rustig knikte naar Ruby. Wat slaap kon ik nu wel weer gebruiken. Ik had een raar gevoel en toen ik omkeek zag ik dat een grote paarse rookwolk onze kant opkwam. Ik greep Ruby bij haar pols beet en trok haar mee. Mee uit het bos, richting de stad, maar de rookwolk leek ons te achtervolgen. "Rennen Ruby!" schreeuwde ik. Had iemand dit op ons afgestuurd. Ik liet Ruby los. "Blijf rennen Ruby! Ik weet dat je me red!" en ik rende de rookwolk in. Het was een domme heldenactie, die verkeerd zou uitpakken.

Do I look like Mother Teresa?

Peter Pan

Zodra ik de groene wolken zie besef ik dat één of andere sukkel de vloek heeft uitgesproken. Ik sta vlak naast de grens, dus ik stap er simpelweg overheen. Zo, ik zal mijn geheugen niet verliezen vandaag.

Odi

Er glijden groen met paarse wolken tussen de bomen, alsof ze ze proberen te verslinden. Ik herken ze niet, alleen maar vaag. En ik heb geen idee waarvan. Graham en Ruby zijn al aan het wegrennen, en ik zou ze graag volgen, maar ik ben als bevroren. Kan nergens heen.
Of dit nu van angst of iets anders is weet ik niet, maar alles lijkt voorbij te flitsen als een versnelt filmpje.
Dan glijden de wolken als een gordijn over me heen, en lijken recht door mijn geheugen te gaan.
Alsof ze iets mee nemen.

obsessive rage