Wat de titel zegt, ik heb superveel moeite om te leren. Niet de stof die ik moet leren - ik heb deze periode best wel makkelijke vakken - maar echt het leren zelf. De concentratie. De motivatie. Het doorzettingsvermogen. Ik denk dat ik het mis, of zo.
Tot nu toe heb ik mijn middelbare schooltijd op mijn dooie gemakje gehaald. Natuurlijk, soms haalde ik onvoldoendes en soms moest ik even iets harder werken om dat weer op te halen, maar over het algemeen had ik ontzettend veel vrije tijd en deed ik maar weinig, zeker vergeleken met mijn klasgenoten.
Maar op de universiteit zou dat anders worden, dacht ik. Nou, dat 'valt tegen'. Ik zit nu in mijn tweede jaar en ik heb nog veel meer vrije tijd dan op de middelbare school. Ik skip colleges, maar heb tot nu toe al mijn vakken gehaald. Soms vond ik een vak lastig en moest ik er even iets harder aan trekken, maar over het algemeen ging het me heel makkelijk af.
Wat valt er nou te klagen, dan? Nou, dat ik dus nog stééds niet in staat ben om te plannen, me goed te concentreren en hard te werken voor iets wat ik wil bereiken. Het 'komt me aanwaaien' (ik doe absoluut niet niks, maar nog steeds heb ik het gevoel dat mijn studiegenoten meer doen dan ik) en eigenlijk baal ik daar wel een klein beetje van, want nu heb ik een vak waar ik gewoon veel tijd in moet steken (het is niet moeilijk, maar gewoon veel leren) en ik ben bang dat ik ga falen omdat ik de motivatie niet heb om die tijd erin te steken.
Zijn er meer mensen met dit probleem - of mensen die dit probleem hebben gehad? Ik ben wel benieuwd hoe ik mezelf ertoe moet zetten echt meer te gaan doen. En 'gewoon doen' werkt helaas niet :')
~ You know you’ve read a good book when you turn the last page and feel a little as if you have lost a friend. ~