Wanneer kiezen jullie een naam? - Story problemen

De afgelopen tijd zit ik met een hoop verschillende ideeën in mijn hoofd. Dat betekent dus ook dat ik een hoop namen zal moeten bedenken, anders wordt het allemaal een erg verwarrend rommeltje. Ik betrapte mezelf er gisteren op dat ik bij een verhaal waar ik het plot van aan het uitwerken ben, iets beschreef als "het lintje van de kamervrouw van de nicht van de prinses", terwijl die kamervrouw van de nicht van de prinses eigenlijk best wel een centraal figuur is.

Anderzijds vind ik het erg lastig om namen vroeg in de planfase al vast te leggen, want wisselen doe ik niet graag en het is moeilijk om iets te kiezen als ik nog niet echt weet waar ik heen wil met het personage. Ik vroeg me dus af hoe andere mensen dat doen. Ik ben niet zozeer benieuwd naar hóé je namen kiest, al mag je dat ook best toelichten als je dat wilt, maar meer naar wannéér. Wat is jouw middenweg tussen ongepast vroeg en verwarrend laat?

Als je een eigen personage maakt voor een verhaal, wanneer kies je dan de naam?

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Vanaf het begin. Of wel: als ik de hoofdlijnen heb uitgewerkt (maar dan ook écht hoofdlijnen, max. een half blad). Dan kies ik de naam die bij mijn personage past. Meestal weet ik vrij snel wat voor soort hoofdpersonage ik wil, dus dan ga ik opzoek naar namen met een achterliggende betekenis die bij zijn/haar eigenschappen passen. (:

The soul needs autumn.

Van mijn hoofdpersonages als eerste. Die namen moet ik eerst hebben voor ik ook maar iets doe. Van de rest komt het later vanzelf.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Ligt eraan wie het is. De hoofdpersonages krijgen meestal vrij snel een naam en soms duurt het echt een tijd. Voor een verhaal heb ik voor zes belangrijke personages nog steeds geen naam. Pas als ik echt denk, nu kan ik niet meer zonder naam omdat het anders echt verwarrend word. Of om te voorkomen dat twee personages dezelfde naam krijgen.

Physics is awesome

Aan het begin voor de centrale figuren, maar soms verander ik wel nog van gedacht als ik het gevoel heb dat ze meer een hoofd en karakter hebben om zo te noemen. Bij sommige personages heb ik meteen de juiste naam, bij anderen vind ik het niet echt meteen. Ze liggen dus pas vast eens het personage zijn of haar intrede maakt in het verhaal. Voor de nevenfiguren beslis ik meestal pas wanneer ik daar ben aanbeland, die werk ik niet echt op voorhand uit.

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Ik meestal als ik het verhaal heb bedacht, maar nog niet de verhaallijn volledig heb uitgewerkt.

in love with the fictional characters, I'm sorry

Ik schrijf meestal geen direct verhaalplan. Dus eigenlijk als de ideeën in mijn hoofd komen voor het verhaal en ik het eerste hoofdstuk typ.

If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn

Interessant topic! Ik ga eerst goed nadenken over het karakter en daarbij het uiterlijk van mijn personage. Zodra ik die volledig voor me zie, ga ik zoeken naar een naam die bij hem/haar past. Namen met achterliggende betekenis zijn altijd bonus. Heel herkenbaar wel hoor, dat zodra de naam er is, deze ook vastligt. Daar ben ik ook altijd bang voor wanneer ik een keuze moet maken. Maar meestal gaan de personages in mijn hoofd gewoon echt leven en dan gaat de naam die ik hem/haar gegeven heb vanzelf ook gewoon kloppen, als je begrijpt wat ik bedoel.

Veel succes met je verhaal!

ars moriendi

cherish schreef:
Vanaf het begin. Of wel: als ik de hoofdlijnen heb uitgewerkt (maar dan ook écht hoofdlijnen, max. een half blad). Dan kies ik de naam die bij mijn personage past. Meestal weet ik vrij snel wat voor soort hoofdpersonage ik wil, dus dan ga ik opzoek naar namen met een achterliggende betekenis die bij zijn/haar eigenschappen passen. (:

Don't walk. Run, you sheep, run.

Ik gebruik bij de outline vaak gewoon afkortingen als M (voor meisje) HP (voor Hoofdpersoon) etc.
Nu komen namen bij mij doorgaans vrij snel, hoewel ik dus absoluut niet let op betekenissen van de naam, dat is ook totaal niet zo in het echte leven, dus vind ik niet dat daar bij personages rekening mee gehouden hoeft te worden. (Dat, en ik ben lui.)

Ik heb niet echt een specifiek moment waarop ik namen kies. Vaak ga ik bladeren nadat ik een idee heb gekregen van het plot en wat voor persoon daar in past.

Het toppunt van namenstress heb ik met een personage dat al jaren bestaat maar nog nooit verder is gekomen dan 1 of 2 hoofdstukken. Ik denk dat zij er inmiddels een stuk of zeven heeft gehad en ik kan nog steeds niet zeggen dat ik er tevreden mee ben :')

[ bericht aangepast op 23 feb 2016 - 20:51 ]

For those I love, I will sacrifice

Oh damn ik bedenk eerst het personage dan de naam ;o

No growth of the heart is ever a waste

Zodra de eerste woorden opgeschreven worden. Ik ben zo'n slechterik die te kort nadenkt over de namen van haar hoofdpersonages. Soms ben ik achteraf tevreden, soms totaal niet. Dus luister niet naar mij ;p

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Ik probeer deze als eerste te bedenken, maar soms dan weet je het gewoon niet en dan komt het later in mijn hoofd. Vaak heb ik een karakter eerder in mijn hoofd zitten dan de naam, maar zodra ik voor mezelf een lijstje invul, staat "naam" bovenaan dus is dat één van de eerste dingen die ik bedenk.

obsessive rage

Wanneer ik een personage nodig heb, ga ik eraan schrijven en dan als laatste zoek ik de naam erbij. Ik kan zelf niet zo goed schrijven als ik bij mensen geen naam heb omdat ze dan somehow incompleet voelen.
Al zou een verhaal waarin iedereen Henk heet ook tof zijn

I am an idiot, I move.

Ik bedenk eerst in grove lijnen wat voor soort personage ik wil. Dan kies ik een naam en daarna werk ik alles goed uit.
Ik doe dit zodat ik zeker weet dat de naam erbij past en ik niet eeuwig hoef te zoeken als hij al heel fijn is uitgewerkt

And don't forget, Elvendork! It's unisex!