• Voor Nederlands moet een betoog worden geschreven en over een paar weken mondeling worden voorgedragen. Als onderwerp dacht ik iets te doen over het seksisme dat nog steeds in Nederland leeft, sinds dit -helaas- nog steeds een zeer actueel onderwerp is.
    De inleiding is ondertussen bijna af, en is losjes gebaseerd op het NRC-checkt artikel: "1 op de 8 Nederlandse vrouwen is verkracht". Het enige dat ik nog nodig heb om de inleiding at te kunnen schrijven -en verder kunnen gaan met het schrijven- is een stelling.
    Ik had zelf al enkele ideeën, maar het lijkt nooit helemaal te zijn wat ik zoek.

    • Nederland is niet zo tolerant als ze denkt dat ze is.
    • Feminisme is nog steeds actueel.
    • Geen enkel land is ‘voldoende’ geëmancipeerd.
    • Verkrachting wordt nog veel te vaak geëxcuseerd.
    • De preutsheid van de Nederlandse maatschappij is een oorzaak voor het niet voldoende kunnen aanpakken van verkrachters.
    • Nederland is verkeerd geclassificeerd als feministische samenleving, Nederland is een masculiene samenleving.


    Dus ik vroeg me af of jullie nog ideeën hadden?


    I'm so clever that sometimes I don't understand a single word of what I am saying.

    Nederland, als een van de feminiene voorlopers, is nog steeds te masculien.

    [ bericht aangepast op 21 jan 2016 - 17:22 ]


    Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

    Hmm... Mij lijkt een artikel over verkrachting niet afdoende bewijs om te beweren dat het feminisme nog een lange weg te gaan heeft. Verkrachting heeft namelijk niet zoveel te maken met emancipatie of seksisme, maar wellicht begrijp ik de uitleg verkeerd.

    Stellingen over seksisme zouden kunnen zijn:
    Het feminisme heeft haar doel bereikt.
    Nederlandse vrouwen zouden zelf meer bij moeten dragen aan emancipatie (omdat er zoveel vrouwen zijn die het, net zoals ik, niets kunnen schelen dat er zoveel part-time werken en vrouwen geen topfunctie kunnen bekleden, etc.)

    Maar deze gooien het wel een beetje over een andere boeg.


    For those I love, I will sacrifice

    Meiiore schreef:
    Hmm... Mij lijkt een artikel over verkrachting niet afdoende bewijs om te beweren dat het feminisme nog een lange weg te gaan heeft. Verkrachting heeft namelijk niet zoveel te maken met emancipatie of seksisme, maar wellicht begrijp ik de uitleg verkeerd.

    Stellingen over seksisme zouden kunnen zijn:
    Het feminisme heeft haar doel bereikt.
    Nederlandse vrouwen zouden zelf meer bij moeten dragen aan emancipatie (omdat er zoveel vrouwen zijn die het, net zoals ik, niets kunnen schelen dat er zoveel part-time werken en vrouwen geen topfunctie kunnen bekleden, etc.)

    Maar deze gooien het wel een beetje over een andere boeg.


    Het artikel is alleen kort benoemd om de aandacht te trekken, het is nooit de bedoeling geweest om daar het betoog op te baseren, daar had ik misschien iets duidelijker over moeten zijn. Ik zou mijn inleiding plaatsen maar er wordt een plagiaat controle overheen gehaald en dan zou het waarschijnlijk als plagiaat worden aangeduid.

    Edit:
    Verder komt mijn beeld van "feminisme" meer overeen zoals in dit artikel wordt beschreven.
    Zelf kan ik ook niet zo veel geven om topfuncties, maar ik vind dat een topfunctie niet moet worden bekleed om een quota aan te vullen; je moet de topfunctie hebben om wat je laat zien/kan.

    [ bericht aangepast op 21 jan 2016 - 18:04 ]


    I'm so clever that sometimes I don't understand a single word of what I am saying.

    Einar schreef:
    Nederland, als een van de feminiene voorlopers, is nog steeds te masculien.


    Dit is echt heel mooi geformuleerd, zou ik 'm eventueel mogen gebruiken voor mijn betoog?

    [ bericht aangepast op 21 jan 2016 - 17:44 ]


    I'm so clever that sometimes I don't understand a single word of what I am saying.

    ThingsInLife schreef:
    (...)

    Dit is echt heel mooi geformuleerd, zou ik 'm eventueel mogen gebruiken voor mijn betoog?


    Ja hoor


    Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.