[RPG] [200] Graceling • Speeltopic - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 7 jan 2016 - 17:38   Kenopsia is offline
    Kenopsia
    Kenopsia 1933

    "Are we going to die?"

    "I don't know."



    Een gave. Het word gevreesd door elke ouder. Zodra het kind zijn of haar ogen opent is hun lot besloten.
    Gave's zijn speciale krachten die sommige mensen kunnen bezitten. De ogen van het kind zijn in twee verschillende kleuren en hierdoor ben je te herkennen als je een gave hebt. Zodra het kind de leeftijd van 12 heeft bereikt, wordt hij of zij gestuurd naar de koning om te leren over de gave die het kind bezit. De gave kan bij het ene kind sneller worden ontdekt dan bij het andere kind en zorgt hierdoor vaak voor frustraties bij de koning. Uiteindelijk besluit de koning om een groep van mensen met een nog onbekende gave te verbannen naar het einde van het verboden woud. Ze zijn verplicht om nooit meer terug te keren naar het paleis, tenzij ze hun gave's hebben ontdekt. Ze moeten op elkaar vertrouwen willen ze het overleven.




    Rollen:


    • Vrouwen:

    ~ Maxis Asher • Ascendant 1,3
    ~ {G} • Kenopsia
    ~ Avery Parker • Cujo 1,3
    ~ Kiera Collier • Amberle 1,3
    ~ Rachel Clay • N_Mikaelson 1,5
    ~ Ashton Grimson • Eavan 1,3
    ~ {G} • Constellation

    • Mannen:

    ~ {G} • Bostick
    ~ Dimitri Grigory Volikov • Ratonhnhake 1,4
    ~ Nero "Neo" Blackthorn • Crater 1,2
    ~ Marcellus • Morgen 1,5
    ~ Daniel Colin Paine • Malikx 1,3
    ~ Dragan Demirci • Asgardian 1,3
    ~ Noah Lucas Young • GusWaters 1,3
    ~ Sabazios Tórshan Landon • Bylot 1,4
    ~ Asra Parker • Cujo 1,4



    Regels:
    - Er is een minimum van 200 woorden per post, dit moet haalbaar zijn.
    - Alleen Kenopsia maakt de topics aan, tenzij anders aangegeven.
    - Bestuur elkaars personages alleen met toestemming.
    - OOC het liefst in het praattopic, of onder je post. Gelieve hier geen aparte posts voor aan te maken.
    - Probeer niemand buiten te sluiten.


    Topics:

    Rollentopic

    Praattopic


    Omgeving:

    Het land bestaat niet zoals onze eigen wereld. Er is één koninkrijk met verschillende steden en kleine dorpen. Technologische spullen bestaan niet en het enige waar je iets aan hebt zijn wapens zoals zwaarden, dolken etc. Het verboden woud is niks voor niks verboden. Wezens schuilen hier die tot elke nachtmerrie in staat zijn.




    Gave's:

    Telekinese - Bostick
    Atmokinese - Cujo
    Killing - Kenopsia
    Pyrokinese - Ascendant
    Sense manipulation - Amberle
    Zielsverwisseling - Ratonhnhake
    Necromancy - Crater
    Aerokinese - Eavan
    Geokinese - Constellation
    Umbrakinese - GusWaters
    Cryokinese - Malikx
    Besterking - Morgen
    Mnemokinesis - N_Mikaelson


    Begin:

    De begaafden zitten nu al voor een maand in het bos. Een klein kamp is opgebouwd en bestaat uit verschillende tenten die bestaan uit stokken en huiden van dieren. Het kamp staat naast een meer en het meer is dan weer omringd door het woud. De verhouding tussen de mensen is verdeeld. Langzamerhand komen mensen erachter wat hun gave is door middel van de gevaren in het woud.
    Het is een warme zomermiddag. Iedereen doet zijn of haar eigen taak binnenin het kamp, traint of doet iets voor zijn eigen vermaak.

    [ bericht aangepast op 7 jan 2016 - 17:52 ]

    "Rebellion's are build on hope"

    7 jan 2016 - 17:46   Exile is offline
    Exile
    Exile 2658

    (Main Topieks)

    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    7 jan 2016 - 17:49   Magnus is offline
    Magnus
    Magnus 4132

    MT. Wat is het begin?

    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    7 jan 2016 - 17:52   Perseid is offline
    Perseid
    Perseid 8184

    MT.

    Feel the fire, but do not succumb to it.

    7 jan 2016 - 17:56   reguluswife is offline
    reguluswife
    reguluswife 37248

    Ascendant schreef:
    MT.

    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    7 jan 2016 - 17:58   Syaoran is offline
    Syaoran
    Syaoran 12961

    Mine.

    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    7 jan 2016 - 18:03   Iotte is offline
    Iotte
    Iotte 952

    (MT)

    someone out there feels better because you exist

    7 jan 2016 - 18:09   Malikx is offline
    Malikx
    Malikx 166

    MT

    When you spend so long trapped in darkness, you find that the darkness begins to stare back. - Sarah J Maas

    7 jan 2016 - 18:16   Orwell is offline
    Orwell
    Orwell 1266

    [M.T.]

    A girl who wonders.

    7 jan 2016 - 18:58   Kiramman is offline
    Kiramman
    Kiramman 12021

    Ascendant schreef:
    MT.

    kindness is never a burden.

    8 jan 2016 - 0:23   Orwell is offline
    Orwell
    Orwell 1266


    ASRA PARKER

    In macht der gewoonte laat ik mijn hand even doorheen mijn warrige, onverzorgde haren glijden en werp een blik rondom ons ‘kamp’ – bestaande uit zelf gecreëerde tenten die naar mijn gevoel nauwelijks rechtop blijven staan. En toch waren ze de voorbije weken onze thuis geweest, in onze walgelijke reis der Zelfontdekking en de gaves die we zogenaamd zouden bezitten. Ik hou mijn ogen kort op mijn oh zo lieftallige tweelingzusje gericht die zich in complete onschuld op haar taak gericht houdt. Hoe kan zij mogelijks enige kracht bezitten? Laat staan een gave. Ze biedt niets van weerstand, net als nog enkele van de verschijningen hier. Hun zwakte laat me walgen en toch zit ik compleet vast aan hun, net als de rest van de groep.
          Ietwat gefrustreerd met mezelf draai ik me om en maak mijn weg richting het meer, besluitend dat de rest zich nuttig kan maken en ik terwijl enige ontspanning – en vooral rust – ga opzoeken. Ik kan namelijk maar een beperkte hoeveelheid van hun aanwezigheid aan per dag. Tot mijn verbazing zie ik echter dat ik niet de enige ben bij het meer, wanneer ik kledij aan de rand zie liggen, welke ik vrijwel meteen herken. En met die realisatie gaat er een shock doorheen mijn lichaam en bijt ik mijn tanden strak op elkaar, terwijl iedere spier in mijn lichaam kort opspannend. Kiera. De Duivel zelve, zou ik haar noemen – ware het niet dat ze zo’n hoge titel niet verdient en ik haar zou willen vermorzelen als het vuil van de straat. Oké, een leugen – shit. Maar mijn frustratie met haar is onnoemelijk momenteel en dat zal ze horen.
          Ik zoek haar fijne bewegingen in het water op tot ik haar lichaam doorheen het water zie glijden en zie dat ze langzaam maar zeker nadert naar de rand waar ik me bevind, doch ik er vrij zeker van ben dat ze mijn aanwezigheid nog niet opgemerkt heeft. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat het me niet opwindt om haar verleidelijke verschijning zo te zien.
          ”Misschien moet je jezelf wat kleden,” zeg ik kalm – maar luid, “Of is het de bedoeling je als een hoer te gedragen? Zou immers wel passend zijn, samen met het feit dat je schijnbaar iedere man hier probeert te verleiden.” Ik denk terug aan het moment waarop ik haar maar al te close zag praten met Neo, een persoon die ik normaliter zelf weet te waarderen. “Wat een genot zou het voor me zijn als je ein-de-lijk aan stukken gescheurd wordt in dat verdomde woud hier,” mompel ik nog onder mijn adem door, enigszins kwaad met mezelf. Normaal verlies ik mijn kalmte immers niet.

    [ bericht aangepast op 8 jan 2016 - 0:24 ]

    A girl who wonders.

    8 jan 2016 - 14:11   Malikx is offline
    Malikx
    Malikx 166

    Daniel Colin Paine

    We zaten al even in ons kamp en ik was het beu. Er was niets te beleven en iedereen zat maar wat op zijn eentje de tijd de dooien. Veel werd er niet gedaan. Er werd s'avonds niet gezongen aan het kampvuur er werden geen tripjes naar het meer gedaan om gezellig samen te zwemmen. Dus om het even te stellen het was een saaie boel. Ik stond op van mijn plek en rekte me even uit. Ik keek even iedereen aan en liep dan richting het meer en zette me neer op een boomstronk en zuchtte. Waarom moesten we weer van de koning weg? Ohja onze krachten te gaan zoeken. Gave's dikke zever vond ik dat maar goed, wie weet leeft er toch magie in deze wereld. Ik grabbelde wat in mijn binnenzak en vond al snel de lege papieren die ik gestolen had van in het kasteel en iets schrijfbaar. Ik begon het meertje wat na te schetsen maar al snel was ik dat ook beu. Ik zuchtte gefrustreerd en staarde over het meer heen. De volgende keer kon de koning op zijn kop gaan staan en gaat hij zelf maar kamperen. Ik liet mijn handen eens door mijn haren gaan en schrok even op als ik achter me geluid hoorde maar dat zal wel één van de andere zijn. Ik zag in de buurt Asra en Kiera. Ik slikte even en stond op en liep iets verder zodat ik niemand stoorde en ging op een steen zitten en staarde in het donkere woud. Geweldig dit. Ik hoorde weer diezelfde knik in het bos achter me en draaide me gefrustreerd om. 'Wie is daar?'

    [ bericht aangepast op 8 jan 2016 - 22:06 ]

    When you spend so long trapped in darkness, you find that the darkness begins to stare back. - Sarah J Maas

    8 jan 2016 - 17:04   Evaethas is offline
    Evaethas
    Evaethas 1578

    MT

    Geloof niet alles wat je denkt

    8 jan 2016 - 21:03   Syaoran is offline
    Syaoran
    Syaoran 12961


    Ashton “Ash” Grimson II Aerokinese


          Bedenkelijk staarde ik stilletjes vooruit. Inmiddels zaten we nu al één hele maand samen in het grote woud, sinds de Koning ons opgedragen had hier te gaan kamperen. Met het oog op het vinden van onze gaves – hetgeen wat me ergens nog steeds vreemd in de oren leek te klinken. Het idee een gave bij me te hebben stond namelijk erg raar, zouden we daar tenslotte niet op z’n minst al iets van gemerkt hebben? Het leek een haast onmogelijke opgave gezien vele van ons, waaronder ikzelf, niet eens leek te weten waar we nu precies moesten gaan zoeken; afgezien van het feit dat dit klaarblijkelijk sowieso bij onszelf zou zijn.
          Toch kon ik niet helpen nieuwsgierig te raken naar wat het precies kon zijn. Speculeren over andere was ergens best leuk, maar bij mezelf leek dat een stuk moeilijker. Wat voor gave kon een persoon zoals ik nu werkelijk hebben? Een die je onzichtbaar kon maken, of een met het vermogen vuur te beheersen? Of misschien wel de gave om te communiceren met dieren – al hoopte ik eerlijk gezegd niet dat dát het zou zijn. Niks tegen dieren, maar er mee praten was een stuk minder leuk dan er tegen praten; hoe stom dat ook moge klinken.
          ”Hey Sabas, wat vind jij er nu eigenlijk allemaal van?”
    Op een zachte toon doorbrak ik de stilte die er al even hing. Het was geen gespannen stilte, gezien de persoon in kwestie – Sabasioz – iemand was waar ik inmiddels prettig bij zat. Hij leek mijn stiltes niet erg te vinden, maar zo ook mijn steeds drukker worden kant ook niet; iets wat subtiel steeds een beetje meer werd doordat ik me bij de jongeman goed op mijn gemak leek te voelen.
          Nadat ik vanmorgen mijn taken had afgerond, mijn tent had opgeruimd en mijn ontbijt naar binnen had gewerkt, was ik opzoek gegaan naar hem in de hoop samen wat vrije tijd door te brengen. Al snel waren we beland bij één van de grote dikke bomen die er stonden en waar je met alle gemak rustig tegen aan kon gaan zitten zonder dat je last kreeg van een stijve rug, of een houten kont. In de verte liepen enkele andere rond; de een nog bezig met zijn of haar taak, de ander bezig met iets voor zichzelf en een ander die in gezelschap was van een vriend of vriendin.
          ”Denk jij dat we hier gaan vinden wat de Koning denkt dat we moeten gaan vinden?” vroeg ik hem vervolgens, waarna ik mijn poelen van het zicht voor me los maakte en ze met een schuin geheven hoofd naar hem toe richten – waarbij ik hem een vragende blik toewierp alvorens ik mijn knieën optrok en mijn kin er op liet rusten. "Of denk je dat hij onzin uitkraamt?"

    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    8 jan 2016 - 21:41   Magnus is offline
    Magnus
    Magnus 4132

    Dragan Daran Demirci



    Dragan liet zich langzaam in het water glijden voordat hij zijn dagelijkse rondjes zwom. Zonder ergens aan te denken, stapte hij ook even snel het water weer uit om zich vervolgens om te kleden. De hitte van de dag verschroeide zijn huid en droogde zijn haren, vanwege de warmte besloot hij zijn shirt uit te laten en te wachten tot hij droog was.
    Al een maand waren ze hier, een maand lang hadden ze overleefd zonder enige ongelukken of aanvallen van wilde dieren. Hij ergerde zich eraan dat hij weggestuurd is in het midden van een nieuwe taal te leren. Over het algemeen vond hij de actie sowieso niet snugger, alhoewel hij de ogen ervoor had, vond hij zichzelf al bijna te oud om nog een gave te krijgen.
    Langzaam wandelde Dragan door de bos heen totdat ik Daniël spotte, een grijns kwam op mijn gezicht te staan. Hij kon echter niks doen, omdat Daniël zich omdraaide en naar achteren keek.
    "Wie is daar?" De man besloot zijn plan weg te gooien en in het zicht te komen staan.
    "Schrikachtig, Paine?" Dragan nam plaats op de grond naast de steen waar Daniël op zat. Hij ging met een hand door zijn natte haren heen en liet de zon zich opwarmen. "Allemachtig, ik hoop dat het niet de hele tijd zo blijft. Wat is dat?" Hij knikte naar een stukje papier dat op de grond lag en keek hem met iets samengeknepen ogen aan door de zijn die in zijn ogen scheen.

    [ bericht aangepast op 8 jan 2016 - 21:41 ]

    It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

    8 jan 2016 - 22:00   Iotte is offline
    Iotte
    Iotte 952

    Sabazios Tórshan Landon

    Met mijn ogen gesloten leunde ik lui tegen een van de dikke boomstammen waar wij ons tegen aan hadden geïnstalleerd. Ik genoot van de rust en de prettige sfeer die er hing. De afgelopen maand was namelijk in een woord vreemd geweest. Aan het slapen en leven in de natuur was ik nog lang niet gewend en ik besefte me nog maar half waarom we hier zaten, niet dat ik me hier erg veel zorgen overmaakte. Ik haatte gewoon het feit dat de koning ons het woud in gestuurd had maar aan zulke momenten van rust en stilte kon ik zeker wel wennen. Ashton en ik hadden dit plekje een van de eerste dagen ontdekt en sindsdien kwam ik hier graag. En afgezien het feit dat ze een erg leuke meid was waren de momenten samen ook heel erg fijn. Zonder al teveel woorden konden we uren naast elkaar zitten, verdiept in onze eigen gedachtes en zonder ongemakkelijke stiltes. "Hey Sabas, wat vind jij er nu eigenlijk allemaal van?" verbrak Ash zacht de stilte. Ik opende mijn ogen en keek haar met een schuin oog aan. Ik fronste even licht met mijn wenkbrauwen en dacht na over haar vraag. Tja wat vond ik hier nou eigelijk van? Ik wist het zelf eigenlijk niet eens. De tijd die we tot nu toe in het kamp hadden gezeten had ik besteed aan het observeren van mijn mede kampgenoten, maar een echte mening over hoe en wat had ik nog niet. Ik was altijd al een man van weinig woorden geweest en kon slecht mijn gevoelens uiten. Ook nu stond ik met mijn mond vol tanden en haalde simpelweg mijn schouders op. Dat leek echter niet voldoende te zijn voor Ashton want ze draaide zich nu volledig naar me toe. Met haar hoofd schuin gehouden keek ze me vragen aan terwijl ze haar volgende vraag op me afvuurde. "Denk jij dat we hier gaan vinden wat de koning denkt dat we moeten gaan vinden? Of denk je dat hij onzin uitkraamt?" Terwijl ze me aanbleef kijken trok ze haar knieën op en liet haar kin op deze rusten. Ze zag er op dit moment zo.. hoe noem je dat.. kwetsbaar uit en ik maakte me zorgen. Dit was niet de jonge vrolijke vrouw die ik de afgelopen maand gezien had. "Hey, het komt allemaal wel goed, de Koning weet vast wat hij doet en voordat je het weet hebben we gevonden wat we zochten en kunnen we terug." Probeerde ik haar te kalmeren maar zelfs voor mijn doen klonk het niet erg geloofwaardig.

    [ bericht aangepast op 8 jan 2016 - 22:37 ]

    someone out there feels better because you exist




Index RPG Actieve Topics Zoek