• Hi,

    om de een of andere reden had ik alleen in de eerste week een 'rustige' week. Daarna scheen iemand op zijn teentjes te zijn en was de rest het natuurlijk ook...Alleen maar omdat ik moest lachen toen iemand zich verlas en ik moest lachen. Niet eens op de manier van 'haha, hij maakte lekker een fout en dat is helemaal hilarisch dus wrijf ik t er ff lekker in door hem uit te lachen.' maar meer omdat ik melig was en het woord dat hij uiteindelijk las grappig vond. Die ging helemaal flippen! ik weet nog niet wat hij nou zo erg vond en waarom hij met een rekenmachine ging gooien en de klas uitstormde nadat ik hem wél uitlachte toen hij miste omdat hij mij daarvoor ook had beledigt met mijn dyscalculie. Oké, dat hij wegstormde snap ik wel maar hij hoefde niet gelijk met dingen te gaan gooien denk ik. Ik had hem zelfs zijn spullen teruggegeven met het verzoek of hij ze voortaan bij zich wilde houden. Ik bedoel, ik hád al zijn schriften, papieren en zo kunnen verscheuren of zoiets. Toen ik ze teruggaf ging hij ineens met zijn rekenmachine gooien. Waarna ze me gingen pesten met dat ik op een andere klasgenoot zou zijn en me 'hey apple' noemen, al had dat niks te maken met t gebeurde. Hoe kan ik nog redden wat er te redden valt? Het is iig te laat om t goed te maken dus aan dat soort tips heb ik niet veel.


    I'm not a psychopath, Anderson. I'm a high-functioning sociopath. Do your research.

    Volgens mij ben jij gewoon niet sociaal compatible.


    Your make-up is terrible

    Ik zou me niet zoveel van die anderen proberen aan te trekken. 'Hey apple' en zeggen dat je op iemand verliefd bent terwijl dat niet zo is, is toch ook weer niet zó rampzalig toch, of wel? Laat ze lekker.

    Het klinkt niet echt alsof excuses gaan helpen, gezien hij zelf ook als een driftkop oogt en daarnaast moet ik ook wel eens lachen als iemand zich verspreekt/verleest en er daardoor een grappig woord ontstaat. No big deal. Vind het een beetje onzinnig om daar na een paar maanden nog je excuses voor te gaan aanbieden eerlijk gezegd.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Avenir schreef:
    Ik zie hier heel negatieve opmerkingen over dat de topicmakster lacht, maar ik heb een vriendin die ook vaak zenuwlacht en op momenten dat iemand een woord fout lees, komt die lach gewoon naar boven zonder dat ze daar echt controle over heeft. Vervelend voor de persoon die op dat moment een foutje maakt, maar hier kan de persoon die lacht niets aan doen, het gebeurt gewoon. Mijn vriendin heeft hierdoor al heel wat vijhanden gemaakt, zonder dat ze het echt snapt.
    Nu zie ik deze topicmakster, die waarschijnlijk het zelfde 'probleem' heeft en word er weer verkeerd op haar gereageerd terwijl lachen stukke minder ergs is dan wanneer je een rekenmachine naar je hoofd gegooid krijgt. Ik vind dat ze erg veel lef heeft gehad om voor zich op te komen en de jongen te verzoeken zijn spullen voortaan bij zich te houden.
    Hoe kunnen jullie denken dat lachen erger is dan voorwerpen gooien?

    Of je bekijkt het vanuit de kant van de jongen. Ik weet het hele verhaal niet maar ik weet wel dat ik er niet tegen kan als iemand mij uit/toe lacht als ik iets fout leest. Dat ligt bij mij enorm gevoelig en misschien bij die jongen ook wel.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Donar schreef:
    Mensen zijn butthurt tegenwoordig. Ik zou het negeren en lekker je eigen ding doen. Je zit op school voor jezelf.

    Dingen gooien naar iemand is fysiek worden en persoonlijk vind ik dat erger dan lachen op wat voor manier dan ook.

    Take it or leave it, mijn mening.

    Exactly. Just what I thought.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Chachki schreef:
    Volgens mij ben jij gewoon niet sociaal compatible.


    Ik vroeg niet om 'stating the obvious' maar om tips dus als je die nog hebt...


    I'm not a psychopath, Anderson. I'm a high-functioning sociopath. Do your research.