Ik had een keertje hetzelfde met mijn moeder.
Ze was even snel de brievenbus leeghalen in het huis van mijn opa, wat een paar huizen verder in de straat staat. Na bijna een uur was ze nog niet eens terug en er was net een paar dagen ervoor iemand vermoord in mijn straat, dus je snapt wel dat mijn fantasie de vrije loop ging. Ben toen gaan zoeken en zelfs bij de buren gaan aanbellen (achteraf gezien was het wel goed dat die niet thuis waren, want zou best gênant geweest zijn), maar uiteindelijk bleek dat ze in het huis van mijn opa naar foto's aan het kijken was. Daar kan ze zich dus echt uren mee bezig houden. Het toeval was dat net dat moment dat ik haar bij mijn opa's huis zocht ik haar had misgelopen.
Al met al bleek het dus gewoon niets te zijn.
Ik weet niet goed wat ik met dit verhaal wil vertellen, maar ik wil denk ik zeggen dat ik snap hoe je je voelt. Probeer vooral niet teveel te panikeren. Kan je niemand anders bereiken die misschien kan helpen? Je moeder? Een oudere broer of zus of een tante?
[ bericht aangepast op 12 nov 2015 - 20:52 ]
“To live will be an awfully big adventure.”