[RPG] [300] Disney Descendants ||Speeltopic|| - Speeltopics

6 sep 2015 - 13:27 Arcturus is offline

Disney Descendants
September 2015 - Het is jaren na alle bekende disney verhalen; doornroosje, sneeuwwitje, de leeuwenkoning, de kleine zeemeermin... en nu zijn alle zoons en dochters verenigd op één school. Welcome to Fairytale High, where all your dreams come true.

"No one is too old for a fairytale."

praattopic
rollentopic
speeltopic

Rollen

Informatie

Regels

"Never grow up."

Welcome Home Party

Na een introductie van Headmaster Mouse, een sportmiddag en een heerlijk groot buffet, is iedereen uitgenodigd voor het jaarlijkse feest dat plaats vind op de eerste avond om de terugkomst naar de school te vieren. Over een kwartier zal de aanvang zijn, dus trek je chique kleding aan en wees welkom op een avond vol hapjes, drankjes en muziekaal vermaak!

[ bericht aangepast op 14 sep 2015 - 18:41 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

6 sep 2015 - 13:33 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Mt !

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

6 sep 2015 - 13:39 DarkOne is offline

DarkOne 2666

6 sep 2015 - 14:00 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Cameron Sim Kingsley

H et was nooit makkelijk geweest om Cameron's humeur te verzieken, maar zijn neef was daar behoorlijk goed in geweest sinds hij in was getrokken bij de Kingley's. De verhouding tussen Zayko en Cameron lag altijd moeilijk, maar het was bijzonder bergafwaarts gegaan sinds de twee zijn gaan puberen. Verschillend zijn ze altijd geweest, maar deze vete heeft met meer te maken dan botsende karaktereigenschappen.
Cameron zat op zijn bed en staarde voor zich uit, terwijl hij met zijn telefoon speelde. Blake had goed bedoeld voorgesteld om met Zayko te praten, maar men kon beter een conversatie aan proberen te gaan met een steen dan met Zayko - zelfs dat ging nog beter. Het enige wat Cameron eigenlijk wilde, was dat de familieproblemen geen effect hadden op hun relatie maar dat had het helaas wel. De achtergrond van zijn telefoon was gevuld met een foto van Cameron met zijn zusje: Kiara. Ze hadden geen bijster goede relatie, omdat ze bijna vijf jaar scheelden in leeftijd en in deze levensfase was dat behoorlijk veel. Cameron werd overheerst door zijn hormonen en drang om dingen goed te doen, terwijl Kiara nog los getrokken moest worden van haar kindertijd.
Uiteindelijk stond hij toch op van zijn bed en begon met het inpakken van zijn tas. Zijn koffers en overlevingsartikelen had hij allang klaar liggen, maar het was noodzakelijk voor hem om ruim van te voren zijn schooltas in te pakken. Cameron keek uit naar het schooljaar, maar was ook weer doodsbang voor wat er komen zou. Hij wilde Zayko absoluut niet tegenkomen, omdat hij hem het liefste een flinke reality-check zou geven. Toch was het praktisch onmogelijk om door te dringen bij Zayko, omdat die jongen al te gecompliceerd was voor het normale leven. Cameron gooide zijn rugzak over zijn schouder en wandelde van de trap af. Even keek hij nog over zijn schouder naar de kamer van Zayko, waarvan de deur wagenwijd open stond.
'Lastig jong,' zuchtte Cameron zachtjes. Hij verliet het huis zonder iemand gedag te zeggen, omdat de overige gezinsleden al vertrokken waren naar werk en school.

[ bericht aangepast op 6 sep 2015 - 14:00 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

6 sep 2015 - 14:09 Naird is offline

Naird 10646

I just caught the wave in your eyes

6 sep 2015 - 14:41 IJsvogel is offline

IJsvogel 623

Mt!

• Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

6 sep 2015 - 14:54 Siwicki is offline

Siwicki 2883

STELLA MARLEY HOPE WHITE
"Am I ready? I have no idea. Can you even be ready for such a thing?"

In de auto onderweg naar school is het opmerkelijk stil. Waar mijn moeder normaal gesproken meezingt met de liedjes op de radio, komt er nu geen enkel geluid uit haar keel.
"Dus," mijn vader opent zijn mond, maar al snel liggen zijn lippen weer op elkaar. De spanning in het kleine voertuig is duidelijk te voelen, en ik weet dat het mijn schuld is. Een jaar geen school was pittig, zeker omdat ik met niemand contact mocht hebben. Ik was een jaar lang afgezonderd van leeftijdsgenootjes, en moest elke vakantie de verhalen van mijn broertje over hoe geweldig het op school was aanhoren. Nu is alles echter anders. Ik mag weer naar school - ik moet, zelfs - maar dat betekent ook dat ik alles thuis achter moest laten. En met 'alles' bedoel ik maar één ding - Mira, die rustig ligt te slapen op de stoel naast me. Haar oogjes zijn gesloten en zo af en toe komt er een smakkend geluidje uit haar mond. De eerste paar weken blijft ze thuis, en daarna gaan we proberen haar langzaam terug te brengen in mijn armen. Ik kan haar nou eenmaal niet langer dan een dag missen, en ik weet nu al dat het pittig gaat worden.
Nog voordat ik besef dat we gestopt zijn vliegt mijn broertje de auto al uit, en zie ik hem sprinten naar een meisje. Ach, kalverliefde. Wat is het toch mooi.
Mijn vader haalt onze tassen uit de kofferbak en ik kijk naar mijn moeder, die een traantje moet wegpinken. Ik snap haar wel. Ze heeft alles dit jaar meegemaakt, de goede - maar ook de slechte momenten. Het doet haar pijn om te zien dat het zo moet gaan.
"Peter, hier komen!" Mijn vader's stem is luid, en ik zie mijn broertje beteuterd terug komen lopen. Hij heeft het zo naar zijn zin hier dat hij volgens mij het liefst het hele jaar door naar school zou gaan. Stumper. Zonder iets te zeggen neemt mijn vader mijn tassen uit de kofferbak, en met een klein glimlachje en een knik loopt hij met ze naar binnen. Ook mijn broertje verdwijnt met zijn koffers, en ik zie dat mijn moeder nog steeds op de bijrijdersstoel zit, maar nu een boek in haar handen heeft.
Voorzichtig open ik de passagiersdeur en met twee armen weet ik het slapende meisje uit haar dutje te ontwaken en haar tegen mijn borst te drukken.
Haar oogjes gaan open en een gebrabbel klinkt uit haar mond, iets dat mijn hart pijn doet. Ik moet dit een tijd lang gaan missen.
Zachtjes druk ik kusjes op haar hoofd, de donshaartjes kriebelen mijn wangen terwijl ze langzaam nat worden van de tranen die uit mijn ogen rollen.
De steken in mijn hart komen vaker en vaker en ik weet mijn tranen te verbergen terwijl ik het kleine meisje terugzet in haar maxi-cosi.
Het afscheid van mijn ouders is veel minder emotioneel en ik veeg de laatste sporen van verdriet van mijn wangen terwijl ik ze uitzwaai en langzaam richting mijn kamer loop. Er is nog niemand, gelukkig, en dus heb ik nog heel even de vrijheid om mijn tranen de vrije loop te laten. Wat een geweldig begin van dit jaar.

[ bericht aangepast op 6 sep 2015 - 15:12 ]

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

6 sep 2015 - 14:59 Naird is offline

Naird 10646

Daughter of Cinderella and Thomas • 18 • Reject • Heir

Blakely 'Blake' Caitlyn Tremaine-Charming

Geeuwend word ik wakker zodra het o zo bekende geluid van mijn wekker door de ruimte schalt en uit reflex wil ik een van de vele kussens op mijn bed pakken om hem richting het apparaat te gooien en het ding het zwijgen op te leggen. Echter lijkt mijn kussen opeens gevuld te zijn met stenen zodra ik merk dat hij wel een stukje zwaarder is dan normaal – en met een half slaaphoofd draai ik me half om – om om te kijken. Meteen schieten mijn ogen open zodra ik zie dat niemand minder dan Zayko in mijn bed ligt en een beetje beschaamd merk ik op dat we lepeltje-lepeltje liggen in ons ondergoed. Wauw Blake, hoe heb je dat nou weer voor elkaar gekregen. Zuchtend draai ik me helemaal om in zijn armen – die hij nogal strak om me heen heeft geslagen – en geef ik hem een zoen op zijn wang.
"Goedemorgen Zay," mompel ik met een schorre ochtendstem – wauw sexy Blake, not. Zuchtend wrijf ik met een hand in mijn ogen terwijl ik hem even kort in zijn zij por om de slaapkop wakker te maken – gezien ik wel even wil opstaan en dat moeilijk gaat als hij me heeft opgesloten in zijn armen. Een korte gaap verlaat mijn lippen en wanneer ik Zay even aankijk zie ik dat hij me terug aankijkt waardoor ik even glimlach. "Lekker geslapen? Ugh ik ben zo niet klaar voor school, ik heb nog wel even een jaar nodig om me mentaal hierop voor te bereiden," mompel ik terwijl ik mijn ogen rol. Ja je kan wel zeggen dat ik een beetje een drop-out typetje ben. Ik ben niet voor niets één keer blijven zitten en daarbij heb ik vrij weinig motivatie als het op school aankomt – wat een top troonopvolgster niet waar? Nee dan heb je mijn jongere broer Mike, wat een uitslover. Hij heeft zijn vakantie besteed aan lezen, lezen en nog eens lezen – van zijn school boeken. Ik bedoel: hoezo verspilling van tijd. Helaas denken mijn ouders daar een beetje anders over en hebben ze me vaker gevraagd waarom ik niet zo'n enthousiaste instelling heb – zucht. Met wat moeite – gezien Zay me nog steeds in een soort houdgreep vast heeft – kom ik half overeind, deels om op te staan en deels om mijn mobiel te pakken. Het opstaan gedeelte gaat me nogal slecht af maar het mobiel pakken wat beter en eenmaal ik deze te pakken heb stuur ik Alex – aka Alexander aka de grootste douchebag ever die toch een iets minder grote douchebag dan verwacht blijkt te zijn – een berichtje om hem een ritje naar school aan te bieden.

Alexander Ryder

<< Are you still here? Because if you are – need a ride to school?
>> Yep, and yes please (:
<< Alright, we're taking the motor, hope you don't mind that?
>> Of course not (:

[ bericht aangepast op 7 sep 2015 - 15:53 ]

I just caught the wave in your eyes

6 sep 2015 - 15:09 Siwicki is offline

Siwicki 2883

BASSAM 'SAM' HASHIM SULTAN

Gelukkig hoef ik deze autorit, met mijn vader achter het stuur, maar dertigduizend keer te zuchten. Mijn vader is zo'n vreselijke, arrogante, nare man.
Helaas is hij wel de enige familie die ik heb en moet ik naar hem luisteren als ik het leventje wil blijven leven dat ik nu heb.
Hij praat honderduit over hoeveel succes hij wel niet heeft, op alle mogelijke vlakken. Als er iets is dat ik niet wil horen is het wel details over mijn vader's liefdesleven, maar ik kan moeilijk tegen hem zeggen dat hij zijn mond moet houden.
Ik heb aan Zayko, mijn beste vriend, beloofd dat we hem op komen halen, zodat hij niet met zijn neefje mee hoeft te rijden. Dat gun ik namelijk niemand.
Mijn hoofd bonst en mijn handen trillen - ik snak naar een sigaret en zeker met deze kater is er niets dat ik minder graag zou doen dan naar mijn vader luisteren. Met een kreun zak ik onderuit in mijn stoel, mijn voeten op het dashboardkastje, mijn handen achter mijn hoofd gevouwen.
"Bassam...," de man strijkt door zijn lange haren en kneedt het stuur met zijn handen. "Maak me trots dit jaar, zoon."
Ik duw de zonnebril nog wat strakker op mijn neus en stoot een instemmend geluidje uit. Wat hij met die zin bedoelt weet ik niet, maar het is altijd het enige dat hij zegt aan het begin van het schooljaar en ik heb geleerd om geen vragen te stellen.
Als Zayko's huis - of nou ja, verblijfplaats - in zicht komt weet ik niet hoe snel ik uit de auto moet schieten, zogenaamd om hem te helpen met zijn bagage.
Na ongeveer een miljoen keer op de deurbel te drukken verhef ik mijn stem. "Zayko, luie mother-fucker! Schiet op! Het echte leven wacht!"

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

6 sep 2015 - 15:48 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Zayko Scar von Ardon
Zay • Scar and Zira • Kissing his best friend
"I'm surrounded by idiots."

xxx

'Goedemorgen Zay,' mompelt Blake. Ik open mijn ogen langzaam en staar naar het meisje dat in mijn armen ligt.
'Morgen, Blakie,' mompel ik schor tegen mijn beste vriendin, ik gaap en sluit mijn ogen weer.
Lekker geslapen? Ugh ik ben zo niet klaar voor school, ik heb nog wel even een jaar nodig om me mentaal hierop voor te bereiden,' zegt ze. Ik lach schor en knik instemmend.
'Zo ongeveer, jij? En ik denk dat ik gewoon even opzoek ga naar een joint, dan kom het vast goed,' verzucht ik. Blake komt omhoog, maar ik laat haar niet gaan en trek haar voorzichtig terug.
'Niet opstaan,' pruil ik, 'je bent zo lekker warm,' ik kijk haar aan en glimlach zwakjes. Onze neuzen raken elkaar aan terwijl ik mijn armen wat steviger om haar heen klem en zachtjes een kusje op haar neus druk. Twee dagen terug heb ik met haar gezoend - ook met Melody en Rose trouwens - en sinds dien heb ik haar niet uit mijn gedachten kunnen halen. Ze is misschien mijn beste vriendin, maar het voelde op dat moment erg goed - van wat ik me er nog van herinner.
'We kunnen best nog wel even blijven liggen,' fluister ik zachtjes in haar oor en ik glimlach, 'denk je ook niet?' Ik overbrug de kleine ruimte tussen onze lippen en druk heel zachtjes en teder mijn lippen op die van haar, in de hoop dat ze me niet wegduwt, maar gezien ze dat de vorige keer ook niet deed, lijkt me dat ze het wel zou accepteren. Ik sluit mijn ogen en geniet van de zoete smaak van haar zachte lippen terwijl ik haar wat dichter tegen me aantrek en wacht tot ze me terug zoent.

xxx

[ bericht aangepast op 6 sep 2015 - 16:08 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

6 sep 2015 - 16:00 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Arianna Emilia Frost
Ari • Jack and Elsa • Crushing, very hard
"The cold never bothered me anyways."

xxx

Mijn ogen flikkeren langzaam open en een tegenstribbelend geluidje verlaat mijn mond als ik me realiseer welke dag het vandaag is. Begrijp me niet verkeerd, ik heb zin om naar school te gaan, maar ik ben nooit geweldig geweest in vroeg op staan en gezien we om half negen op school moeten staan om alles uit te pakken, heb ik nu helaas geen andere keus. Ik rek me uit en kom slaperig uit mijn bed om me langzaam om te kleden in een comfortabele "first day of school" outfit.
Met koffer en al, kom ik naar beneden en schuif ik snel een ontbijt naar binnen.
'Goedemorgen schat, heb je zin om naar school te gaan?' vraag mijn moeder. Ze drukt een kus op mijn haar en met een volle mond mompel ik iets dat op een "ja" moet lijken. De voornaamste reden dat ik zin heb om naar school te gaan is eigenlijk Bran. Bran is mijn beste vriend en heel cliché heb ik al jaren een crush op hem, niet dat hij daar iets van weet. Ik zucht zachtjes en voel mijn hart iets sneller kloppen zodra ik aan hem denk.
'Ben je klaar?' vraagt mijn vader, ik knik en glimlach waarna ik hen de auto in volg en op de achterbank plaats neem. Ik staar uit het raam en een glimlach kruipt over mijn gezicht. Na een tijdje zie ik de school al een zicht komen en ik probeer mijn zenuwen een beetje te onderdrukken. Na een uitgebreid afscheid van mijn ouders en enorm veel gefuck met mijn koffer sta ik dan op de grote oprit van Fairytale High. Terwijl mijn ouders wegrijden - al zwaaiend - kijk ik om me heen of ik Bran al kan vinden...

xxx

[ bericht aangepast op 6 sep 2015 - 16:10 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

6 sep 2015 - 16:28 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Bran Mirza Allistair Mills

Met wijd gesperde ogen schoot Bran wakker en keek vluchtig om zich heen. Zijn gesierde borstkas ging hevig op en neer en enkele koude zweetdruppels parelden over zijn gespierde lichaam heen, wat zorgde voor een onaangename rilling. "Verdomme." kwam er als een fluistering over zijn lippen waarna hij mijn zijn hand even vermoeid over zijn voorhoofd wreef en even diep uit ademde. Met een simpele beweging gooide hij zijn benen over het bed heen en stond hij toch met tegenzin op.
De eerste schooldag was nooit een pretje en zeker niet als je zo vroeg uit je bed was. Maar gelukkig was dit het laatste jaar die Bran nog moest overleven.
Met slome passen sjokte hij naar zijn badkamer en ontdeed hij zich van zijn boxer. Hoewel Bran het niet zou toegeven heeft hij een enorm knap lichaam en zijn er veel meiden die het soms niet kunnen weerstaan.
Met een simpele beweging deed hij de douche kraan aan en ging eronder staan waar de warme stalen over zijn lichaam heen kletteren. Het water bedoomde te douche wand en spiegel en enkel het geluid van het kletterende water en zijn ademhaling was te horen. Af en toe hoorde hij zijn hart een luide slag gaan alsof het zijn laatste uren aan het aftellen was. Het geluid om hem heen vervaagde en even duizelde hij maar eens zijn zicht weer verscherpte voelde hij een snijdende pijn in zijn rug. Een pijn die hij enkel met pijn zou kunnen bestrijden. Zijn korte nagels krasten over zijn huid heen en zijn tanden klemde hij hard op elkaar de pijn proberen te negeren.
Enkele pijnlijke kreunen verlieten zijn lippen en eens zijn groene kijkers naar de grond blikten zag hij hoe rode vloeistof zich vermengde met het warme water en so in de afvoerput verdween.
"Verdomme wat is dit!" gefrustreerd piercete hij zijn nagels in zijn rug tot hij eindelijk de pijnlijke oorzaak te pakken had tussen zijn duim en wijsvinger en deze met wat moeite uit zijn rug trok en het voor zich hield.
Een witte veer bedekt met bloed en uit verbazing liet hij deze uit zijn vingers glippen en keek toe hoe het in de goot verdween. Wat versuft ging hij de douche uit en bekeek zichzelf in de spiegel, maar er was niets te merken, zelfs zijn rug die hij net open had geklauterd leek het alsof het nooit was gebeurt.
Werd hij stilaan gek?
Na zich afgedroogd en aangekleed te hebben ging hij de badkamer uit en schoot in zijn schoenen waarna hij zijn rugzak nam. Hij was noot een fan van school maar al zeker niet van de eerste schooldag. Nieuwe leraren, nieuwe dormgenoten en dan nog het feit dat zijn moeder hem koste wat het kost wilt brengen.
"Bran!" haar schelle stem galmde door het huis heen en geërgerd rolde hij met zijn ogen. "Kom al !"

Na zo'n half uur kwam hij aan en stapte zonder gedag te auto uit. Hoewel zijn moeder hem nog wat na riep negeerde hij dit en liep door tot aan de poort waar hij enkele minuten geleden had afgesproken met Arriana en stak in afwachting een sigaret op.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

6 sep 2015 - 17:04 Ken_ is offline

Ken_ 18305

Archer Richard Hood

Met een enorme snelheid reed Archer op zijn motor richting school. De koude wind sneed zijn huid maar dit was hij al gewend. De jongen kon tegen pijn en viel niet makkelijk te kraken. Archer was al een eind opweg en was dit maal niet mee met zijn familie. Hij woonde er namelijk al een jaar of twee niet meer. Echter wist bijna niemand dat hij verstoten is geweest en houd dit liever ook zo. Hij heeft namelijk geen zin om zijn laatste jaar allemaal verhaaltjes en theorieën te horen waarom hij geen 'hood' meer is.
Er zijn slechts 2 mensen die dit weten naast zijn familie en daar wilt hij het ook bij houden.
Na zich nog enkele tientallen minuten op de weg geconcentreerd te hebben kwam Arch aan en parkeerde zijn motor op de daarvoor bestemde plek en nam zijn valies van het achterzitje. Met zijn valies achter zich aan rollen slenterde hij het plein op richting de dorm waar hij het komende laatste jaar mocht verblijven. Veel tijd had hij niet genomen om alles te overlopen dus had hij geen idee wie dat er in dezelfde ruimte zal zitten.
Met een zucht liep hij de trappen op en zeulde zijn valies achter zich mee. Nadat hij eindelijk alle trappen op was en in dorm 7 aankwam merkte hij ook de eerste te zijn dus dumpte hij zijn valies dan maar op het bed en begon hij met uitpakken. Met wat geluk kwam er niemand toe en hoefde hij geen gesprek te beginnen. Uit zijn valies haalde hij zijn kleren, laptop en zijn bogen welke hij opborg in de kast dichtsbij het bed die hij uitgekozen had. Het bed zat vlakbij het raam dus kan hij of genieten van de ochternzon. Of kon hij makkelijk wegsluipen en ervandoor gaan, had hij ook nog eens lekker mazzel dat er een gigantische boom vlak naast stond.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

6 sep 2015 - 17:35 EASE is offline

EASE 14238

take me back to the basics and the simple life

6 sep 2015 - 18:10 Naird is offline

Naird 10646

Daughter of Cinderella and Thomas • 18 • Reject • Heir

BLAKELY 'BLAKE' CAITLYN TREMAINE-CHARMING

"Zo ongeveer, jij? En ik denk dat ik gewoon even opzoek ga naar een joint, dan kom het vast goed," verzucht hij met een schorre stem – wauw ochtendstemmen bij jongens zijn dus echt aantrekkelijk – terwijl hij het feit dat ik op wil staan kennelijk niet echt goed keurt en voor ik het weet lig ik weer naast hem op het bed.
"Niet opstaan," pruilt hij waardoor ik even lach en mijn hoofd schud "je bent zo lekker warm," we kijken elkaar aan en hij glimlacht zwakjes waardoor ik zwakjes terug glimlach.
"Dan blijf ik nog wel even liggen, je bent een fijn kussen." Hij trekt me nog wat dichter tegen zich aan waardoor ik even grinnik en ik kijk hem aan in zijn blauwe ogen – die eigenlijk best wel mooi zijn weet je. Hij drukt een zacht kusje op mijn neus waardoor ik glimlach en even mijn ogen sluit. Misschien lig ik er dan wel heel vredig bij zo, in Zayko's armen, vanbinnen is het een chaos, één grote, kingsize puinzooi. Twee dagen geleden hadden ik en Zay met elkaar gezoend, als in zoenen-zoenen nadat we wat gedronken en gebruikt hadden. Echter had dat nooit mogen gebeuren gezien iemand anders – die overigens in dezelfde ruimte was geweest – hem al leuk vond, namelijk Melody, mijn beste vriendin. Echter had ik gedacht dat het gewoon een zoen was waar we later hard om zouden kunnen lachen – helaas is het een beetje anders gelopen. Daar waar ik had gehoopt een non te kunnen worden gezien ik nog nooit echt verliefd ben geweest – heeft mijn hoofd of hart of whatever opeens besloten dat verliefd worden op je beste vriend een goed plan is. Geweldig helemaal top, wauw.
"We kunnen best nog wel even blijven liggen," fluistert hij zachtjes in mijn oor waardoor er een vreemde rilling over mijn rug gaat. "denk je ook niet?" ik hum wat en wil net wat zeggen als ik opeens zijn lippen teder op de mijne voel. Even laat ik me meeslepen in het moment – en het feit dat ik hem leuk vind – en zoen ik hem terug terwijl hij me nog iets dichterbij trekt. Dan, als een soort blikseminslag komt het besef bij me binnen en schieten mijn ogen open. Paniekerig trek ik me terug en kijk hem half geschrokken aan.
"Zay..." mompel ik en kijk weg. "Ik kan dit niet sorry maar..." ik schud mijn hoofd. "Laat maar... Ik moet gaan denk ik..." dit laatste is onzin gezien we nog een ruim uur hebben maar goed. Voorzichtig maak ik me los uit de – in welke positie we dan ook liggen - en kleed ik me aan.

[ bericht aangepast op 6 sep 2015 - 18:26 ]

I just caught the wave in your eyes

6 sep 2015 - 18:12 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Theodore Eliot Lyall Braith
Teddy • Red Riding Hood • Excited for school
"Who is afraid of the big bad wolf?"

xxx

Aan de ene kant was ik opgelucht dat het net Volle Maan was geweest en het dus nog wel even zou duren voor de volgende keer dat ik in een monster zou veranderen. Ik stap in de bus met mijn gigantische koffer en probeer me door het veel te smalle gangpad te wurmen. Eigenlijk zou mijn moeder mij brengen, maar aangezien ze op dit moment in Parijs zat door een verkeerd gepland tripje met haar vriend ging dat niet zo makkelijk. Ik nam het haar niet kwalijk, ik gunde haar dat tripje en daarnaast kon ik best zelf naar school komen.
Gister was ik met Mei naar een pizza restaurant gegaan om nog even wat bij te praten en vandaag had ik Fallon een berichtje gestuurd en met haar afgesproken dat we elkaar zouden meeten bij de poorten van Fairytale High. Ik voelde de blosjes over mijn gezicht kruipen bij de gedachten aan Fallon. Sinds het begin van vorig jaar is ze me op beginnen te vallen en ik kan niet helpen dat ik me elke keer warm van binnen voel worden als ik tegen haar praat. Het is vreselijk om een crush te hebben op iemand die het waarschijnlijk nooit gaat beantwoorden, maar gelukkig zijn we al wat closer geworden sinds vorig jaar en hebben we nu ook afgesproken om elkaar dansen en boogschieten te leren. Ik Fallon boogschieten, Fallen mij dansen.
De bus stopt voor het gigantische gebouw en ik weet met veel moeite mijn koffer uit de bus te krijgen en loop dan richting de poorten waar ik op het bankje ga zitten. Ik speur het plein af in een hoop Fallon al te spotten.

xxx

[ bericht aangepast op 6 sep 2015 - 18:12 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Index RPG Actieve Topics Zoek