Rare man in Utrecht - Stamcafé

Hey!

Vandaag was ik samen met mijn zus en moeder gezellig het openbaar vervoer opgestapt naar Utrecht. We hebben heerlijk geshopt in Hoog Catharijne en op een gegeven moment wouden we dus ook wat winkeltjes daarbuiten bezoeken. Dus we liepen voor een winkel die een beetje op een soort Xenos leek toen we een man zagen in een blauwe overal, een grijze baard, en een nors gezicht. Nou zou dit natuurlijk niet erg raar zijn want het leek mij gewoon een loodgieter, maar nee.
De man begon uit het niets te schreeuwen over k*t Hollanders en dat we alles aannamen maar niks teruggaven, dat we een stelletje malloten waren en weet ik veel wat voor vloeken er over ons nog meer uitkwamen. Zijn accent leek een beetje Duits trouwens. Iedereen begon met een grote boog om hem heen te lopen, en ik keek hem verbaasd aan. Hij keek me heel even aan met z'n norse oogjes en begon verder te vloeken en te schreeuwen over Hollanders. Ik werd aardig bang en volgde snel mijn moeder en zus een winkeltje in. Toen ik bijgekomen was van de schrik moesten we keihard lachen om hem.
Ik vond het een grappige ervaring en dacht: Ach, waarom niet ik open een topic hierover.

Om het nog een nuttig topic te maken, hebben jullie ook ooit van dit soort rare momenten meegemaakt?

[ bericht aangepast op 24 aug 2015 - 20:56 ]

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."

Omg, whut? :')

Ik ben ooit op een festival in Frankrijk een raar mens (dat volgens mij teveel drugs genomen had) tegengekomen dat vond dat mijn vader en ik een mooi koppel waren, en dat ik mooie vampiertanden had :'D

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Ik woon in Utrecht en zulke dingen gebeuren echt super vaak. Inderdaad buiten bij Hoog Catherijne heb ik het vaak. Laatst begon een man keihard te schreeuwen over God en dat we ons allemaal moesten bekeren aangezien er een grote test voor ons aan zat te komen. Normaliter negeer ik die mensen gewoon maar hij pakte mensen beet en schreeuwde in hun gezicht. Achter af kon ik er wel om lachen. :')

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

Haha, dit klinkt wel min of meer bekend! Twee jaar geleden ben ik met school op reis geweest naar New York. Op de avond dat wij net uit het vliegtuig stapten en op weg gingen naar ons hostel, zat er een man bij ons in de metro die preekte over hoe donkere mensen uitverkoren waren om naar de hemel te gaan en alle blanke mensen zouden branden in de hel. Hij haalde er iedere Bijbelse quote bij die hij daar maar enigszins aan verwant vond en leek het echt tegen ons te hebben, aangezien wij de enige blanke mensen in de metro waren. Op het moment zelf was het best vreemd en een beetje eng, maar achteraf hebben we er hard om kunnen lachen.

“I'd rather laugh with the sinners than cry with the saints. The sinners are much more fun.” - Billy Joel

Ik heb toevallig zaterdag exact het tegenovergestelde gehoord van iemand op Schiphol. Hij liep geloof ik een beetje in zichzelf te praten over die k*t allochtonen e.d. Zelf vind ik dit soort opmerkingen wel een beetje jammer, want uiteindelijk zijn we allemaal gewoon mensen.

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Hmm, op zich vind ik rare mensen meestal wel leuk, maar niet als ze keihard allemaal negativiteit staan te verkondigen.

Een paar maanden geleden kwam ik bij de supermarkt dicht bij mijn school een man tegen die me wel erg doordringend aankeek, dus zei ik hallo om ervan af te zijn. De man zei geen hallo terug, maar begon heel luid en heel atonaal te zingen over dat hij zo blij was dat hij een kat had. Oké, dat kan natuurlijk ook. :')

Verder kom ik ook wel vaak mensen tegen die zweverig zeggen dat ik er iets met mijn uitstraling of aura of zoiets is, maar ik geloof dat dat gewoon een beetje ligt aan het feit dat mijn hele omgeving een beetje zweverig lijkt, soms.

O, en toen ik laatst in Engeland was, kwam ik in Newcastle om elf uur 's ochtends een dronken gast tegen die mij en een paar klasgenootjes de levensles 'fock yo ma twice a day' probeerde mee te geven, tot er een vriend aan kwam wandelen die zei: 'yeah, sorry about my boyfriend, he's a bit fucked up'. Die vond ik ook wel erg memorabel. :')

[ bericht aangepast op 24 aug 2015 - 21:28 ]

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Vreemd... haha, leuk dat je het verhaal hier deelt. ^^

Zo'n vier of vijf jaar geleden, midden op een rustige, zonnige dag, kwam ik op de fiets een dronkenlap tegen die waarschijnlijk heel veel had gerookt of iets dergelijks, aangezien zijn gezicht en haar letterlijk grijs waren. Toen ik met een boog om hem heen fietste, begon hij boos, en een beetje mompelend, zoiets als "stomme Truus, kijk een beetje uit!" naar me te roepen. Ik vond het eerst best eng, maar later kon ik er ook wel om lachen. Vooral om het feit dat ik Truus genoemd werd. :')

Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

Ik ben er zo ook wel tegengekomen die ineens van alles roepen, maar meestal waren ze zat.

Ik wil een tuin vol egels

Oh, ja dat soort mensen kom je wel eens tegen ja, weet nooit zo goed wat ik ervan moet vinden
Valk bij mijn school staat een verzorgingstehuis en altijd in mijn tussenuur op maandag zit ik dan even buiten. Er komt dan altijd een vrouw met en rollator naar me toe die me iedere maandag exact dezelfde grap verteld over een kat die ze tien jaar geleden had, om dat soort dingen kan ik altijd wel lachen. (':

... and in the end we all looked away.

Ik heb twee 'incidenten' gehad bij de tram.
Eerst was er zo'n enge man die naar drank en sigaretten stonk en in m'n gezicht 'Bonjour' zei, meerdere keren en steeds bozer. Ik ben snel van hem weg gelopen en hij deed het ook nog bij andere mensen :o
En dan was ik ook eens naar muziek aan het luisteren komt er een onverzorgde man iets aan me vragen. Ik deed m'n oortjes uit en vroeg wat er was en hij zei: "Tu as un café pour boire?"
Ik zei nee maar begrijp er nog steeds niets van :')

I don't think you quite understand, honey

Dat is inderdaad wel vervelend, maar achteraf gezien kan je er altijd met lachen. Afgezien van een paar keer achtervolgd geweest te zijn door een vreemdeling en een incidentje in Parijs met een van die straatverkopers heb ik nog niet veel voor gehad, gelukkig (;

What would Emma do?

Doet me denken aan een man in een rolstoel die ik voortaan altijd in de winkelstraat van Eindhoven zie. Ik krijg de kriebels van hem. Struint alle cafés en de winkelstraat af om dingen te liggen roepen om mensen te 'bezinnen' ofzo. Maar ik heb geen idee wat die eigenlijk altijd aan het roepen is omdat ik dan altijd zo snel mogelijk uit de buurt wil zijn.

I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

Haha dat doet me denken aan een incidentje wat ik vanmiddag meemaakte. Mijn vriend en ik liepen door de stad en een zwerver vroeg of we een straatkrant wilden kopen. Mijn vriend zei netjes "nee" want we hadden echt geen contant geld bij ons en die man begon ons toch een partijtje uit te schelden. Niet te krap

26 - 02 - '16

Bij Amsterdam Centraal staat een vrouwtje die ook over God loopt te verkondigen.
Elke keer als mijn vriend er langs komt, vertelt ze hem dat hij naar de hel gaat en dat hij gedoemd is etc.
Vrij apart, want we komen er echt maar 2 keer per jaar en toch spreekt ze hem elke keer weer aan.

Tell me about it, stud.

Utrechters. Alhoewel ik zelf ook uit Utrecht kom hahaha

Ik werk deze maand als redder in een zwembad en er kwam plots een Nederlander naar me toe die zei: 'Je ziet er wat ongelukkig uit, misschien moet je eens gaan mediteren? Dat helpt je om het grote geluk te vinden.' Wtf. :')

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.