Dit ligt dubbel, want zoals Fabiënne zegt, is het moeilijk om de lijn te leggen tussen 'corrigerende tik' en slaan. Maar hoe interpreteer je dat? Is dat een zachte tik of een harde? Ook de plaats is van belang.
Ik geloof dat pedagogische tik een synoniem is? Ik ging eens op een kamp waar ze dat dus deden als je iets fout deed. Dan sloeg de begeleiding op je achterhoofd als je niet luisterde. Die pedagogische tikken waren wel redelijk hard, to be honest. Ja :') Ik kreeg er één omdat ik aan het praten was in de zone waar dat niet meer mocht :x Anyway, dat valt ook niet echt onder opvoeding, maar toch vind ik het niet kunnen. Al is het 'maar' een pedagogische tik.
In de opvoeding geef ik Lotta gelijk, als de tik puur is voor de persoon pijn te doen of de angst erin te houden in die machtspositie, dan vind ik dat niet oké. Ik zie vaker op straat kinderen die luid aan het huilen zijn of het echt aan het uithangen zijn waar hun ouders hun hand dan zo heel dreigend klaarhouden of dan zelfs ook echt die tik geven. Volgens mij is dat ook gewoon niet oké voor de opvoeding; je kind groeit dan quasi op met de gewoonte 'geweld'.
Echter als het zo bij Fabiënne is, dat de tik puur voor de aandacht is dat je moet ophouden plus niet de intentie te hebben je kind pijn te doen; dat is een verschil. Maar waar leg je die lijn? Voor hetzelfde geld kan je eens met je vingers knippen, de naam streng uitspreken, in de hoek zetten, etc. want als dir corrigerende tik dan zo simpel is, waarom kan je die dan niet vervangen door een andere methode?
De naam 'corrigerende tik' wordt volgens mij ook te vaak gebruikt om achter te schuilen zodat je anderen gewoon kunt slaan zonder te weten wat er echt mee bedoeld wordt. Alsnog, als hij dan uitgevoerd wordt zoals de intentie luidt, vind ik hem overbodig.
i can swear, i can joke i say what's on my mind if i drink if I smoke i keep up with the guys
