SAM JASON ABBOTT
Negentien. ~ Popular Nice Guy. ~ Happy. ~
Avalanté leek nogal geïrriteerd door het feit dat ze de deur niet dicht kon slaan in mijn gezicht zonder ook mijn voet te breken, en ik grinnikte toen ze met haar ogen rolde en sarcastisch naar me glimlachte. Ze had een borstel in haar haar, en dan ook echt ín, als in, hij zat vast, en ik moest toegeven dat ze gelijk had: het stond alle kanten op. Ava duwde de deur open en liep naar haar spiegel om de borstel eruit te halen, en ik zag de open deur als een uitnodiging en plaatste mezelf op haar bed. "En. Hoe gaat het?" Vroeg ze toen ze het geval eindelijk uit haar haar gekregen had, en ik glimlachte. "Beter nu jullie thuis zijn." Zei ik, en ik meende het. Ik had genoeg vrienden, maar ik bracht een groot deel van mijn tijd door met mijn beste vriend en zijn zusje. "Het is een lange tijd geleden, Sammy." Zegt ze.
Sammy, zo noemen veel mensen me. Ik rol mijn ogen bij het horen van mijn "nickname" maar glimlach dan toch. "Te lang.. Ik heb jullie gemist." Ik kijk naar het meisje voor me, en zie haar wangen rood kleuren.
Wat is dat toch met meisjes? Ik glimlach en schud mijn hoofd, terwijl ze snel in haar tas begint te zoeken. "Weet je, ik haat bruiloften." Vertelt ze dan, "Ze zijn saai en veel te wit." Ik grinnik, en sluit mijn armen om haar heen als ze zich omdraait en me een knuffel geeft. "Oh dus we gaan niet trouwen?" Zeg ik met een plagerige knipoog. "Maar, wat is er zo erg aan? Lekker eten, familie, vrienden, dansen en gezelligheid. Of je gaat gewoon naar de verkeerde bruiloften. Volgende keer gaan jullie met mij mee, dan laat ik je zien hoe het moet." Ik glimlach, en werp snel een blik op mijn telefoon. "Kom," zeg ik dan en pak haar arm zachtjes vast. "Ik heb je nu toch al gezien, en je mooi maken voor het feestje kan straks ook nog." Ik glimlach nog even naar haar en trek haar dan zachtjes mee de deur uit, richting de trap.
[face=times]
Katherine "Kat" Erin Cassidy
"So hit me like a man and love me like a woman"
Nineteen. Bad girl going on good girl. Excited.
Wat. Een. Jaar. Van stad naar stad, om telkens weer opgevangen te worden door gillende fans die alle woorden mee konden zingen, die met spandoeken stonden en na de show uren stonden te wachten voor een handtekening. Nooit had ik gedacht dat die droom voor mij werkelijkheid zou worden, en toch is het zover gekomen. Het enige waar ik heel mijn leven naar uit had gekeken, het enige wat me in de laatste paar jaar in leven had gehouden. Toen mijn vader ons verliet, 3 jaar geleden begin mijn moeder steeds meer te drinken. Mijn cijfers kelderden en ik ging meer en meer focussen op mijn muziek. Het moment dat ik mijn moeder had gevonden, nadat ze gestorven was aan alcoholvergiftiging, was het moment dat school besloot dat ze me zouden laten blijven zitten. Een week later werd ik gebeld. We gingen op tournee. Dit betekende dat ik het huis kon verkopen en me nog geen zorgen hoefde te maken over een appartement. De laatste paar weken van de Tour hebben we dat allemaal geregeld. De tour ging in een grote waas voorbij. Het was geweldig. En nu?
Nu sta ik voor mijn nieuwe appartementencomplex. We hebben met de band meubels gekocht en naar binnen gesleept, en nu moet iedereen alweer gaan. Met een zuchtje speel ik met de sleutel in mijn hand. Na een tijdje zo gestaan te hebben, besluit ik om naar binnen te gaan en alles in te richten. Als dit gebeurt is kijk ik op mijn telefoon en zie dat mijn beste vriend, Micah, in de groep aan het praten is. Vrolijk begin ik met hem te appen. Na een tijdje met hem en Kyros gepraat te hebben, kondigt Micah aan dat er een feestje is in mijn appartement, en ik begin te lachen. Natuurlijk is er een feestje in mijn appartement. Grinnikend loop ik de deur weer uit, dit keer met mijn portemonnee, om boodschappen te halen voor het feestje. Er komt een nieuwe jongen in de groep, een ontzettend homofiele jongen genaamd Zachary, en ik vind hem vanaf het begin al geweldig. Als een paar mensen aangeven eerder te komen sla ik snel ook wat spullen voor het avondeten in. Tevreden kijk ik in mijn karretje. Chips, frisdrank, genoeg alcohol om de voorraad die ik al had staan te verdubbelen etc.. Snel reken ik af en sleep de overvolle tas mee terug naar mijn appartement.
Eenmaal thuis begin ik snel aan het eten. Ik kan niet veel koken, maar tagliatelle met garnalen, tomatensaus en broccoli kan je niet snel verpesten. Ik laat de grote pan op een laag vuurtje staan zodat het niet te snel afkoelt. Na een tijdje vertelt Zach dat hij op de parkeerplaats staat, en ik schiet naar het raam. Als ik de jongen heb opgemerkt begin ik te zwaaien en leg hem over de telefoon uit hoe je bij mijn appartement komt. Als hij na een tijdje aanbelt wordt ik begroet met een knuffel waardoor ik bijna omval. "Niet vallen!" Roept hij en ik schiet in de lach. Hij is zo schattig. Ik geef hem een snelle rondleiding en hij helpt me met het kiezen van mijn outfit voor de avond, waarna ik nogmaals de deurbel hoor gaan. Snel loop ik terug naar de deur en trek hem open "SYDEEEEY" Roep ik vrolijk, en omhels het meisje voor me. "Thank god dat ze je hebben laten gaan." Grinnik ik, terwijl ik een stapje opzij doe zodat ze naar binnen kan lopen.
[ bericht aangepast op 4 aug 2015 - 20:46 ]
Spinning around, I'm weightless.