Tussen koeienvlaai en maïsvelden. [1] - Speeltopic - Speeltopics

TIJDELIJKE STOP OP BOERENMEISJES
Rollen:
Boerenkinderen: 3/2
• [Maya Haynes] ~ GusWaters
• [Jessa Cara Wilkinson] ~ Hecuba
• [Louise Victoria Rowe] ~ Balloo
•[James Avery Bonham] ~ Rabidkiller
•[R] ~ Ikigai

Rijkelui: STOP OP RIJKELUISJONGENS 2/4
• [Katerina Nikolina Dimitrov ] 1.3 ~ Daggers
• [Landon Russel Buckley] 1.3 ~ Larkin
• [R] ~ Hecuba
•[Fae Maya Dimitri] ~ NevadaMustang
•[William Ethan Moore.] 1.4 ~ Coronam
•[R] ~ Conaway

Faceclaims:
• Cara Delevingne // Taylor Momsen Hecuba ~ nog aan het twijfelen
• Lucky Blue Smith Hecuba
• Janet Devlin Guswaters
• Danielle Campbell 901FreeAtLast
• Grant Gustin Larkin
• Anna Kendrick NevadaMustang
• Douglas Booth Coronam
• Brett Davern Conaway
Invullen:
Naam: Voor- én achternaam.
Geslacht:
Leeftijd:
Karakter:
Uiterlijk:
Hobby's:
Extra:

Regels:
• Minimaal 200 woorden schrijven.
• Niet aanmelden om vervolgens niet te reageren.
• OOC zoveel mogelijk in het praattopic, if needed tussen haakjes.
• 16+ mag.
• Mary Sue's en Gary Stu's worden niet goedgekeurd.
• Geef even door als je je naam verandert.
• Alleen je eigen personages besturen.
• Realistisch doen; als je personage een snob is, zijn ze niet opeens aardig omdat de ander toevallig knap is etc.
• Alleen ik (Hecuba) open de topics.
• Aardig zijn voor elkaar.

Naar een oud idee van TessaGray


Begin:
- Zeg gedag tegen je butler, je bedienden en je ouders, vandaag is de dag dat je naar de boerderij gaat.
- Vandaag komen de nieuwe jongeren, zorg dat je op tijd op de boerderij bent zodat je ze aan kan zien komen!

---

Spinning around, I'm weightless.

MT

---

Ich liebe dich 27.12.23

[MT]

---

Tell me about it, stud.

-MT-

---

Spencer Reid - 'I know what it's like to be afraid of your own mind.'

MT

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Ik hielt mijn hoofd schuin en liet mijn mond nog net niet open vallen.
"Een boerderij? Een stinkende boerderij?" Ik sloeg mijn armen over elkaar toen ik zag dat mijn vader, in elke geval de man die zich zo noemt, een koffer naast mij neerzette. Ik schudde mijn hoofd. "Na'ah." Met mijn voet schoof ik de koffer terug richting mijn ouders.
"Landon, luister. Het is voor je eigen bestwil. Je gaat het echt niet ver schoppen in de wereld met dit gedrag." Ik lachte kort door de woorden van mijn moeder.
"Dus omdat jullie mij zo hebben opgevoed, word ik gestraft?" vroeg ik toen en ik keek ze om en om aan. Even keken ze elkaar aan, waarna ze weer naar mij keken.
"Je gáát gewoon, geen gemaar en geen smoesjes." Mijn vader pakte mijn koffer op en liep de voordeur door naar buiten. Ik kon niet anders doen dan hem volgen, al mijn spullen zaten waarschijnlijk in die koffer en ik wist wel zeker dat ze Desmund, de taxichauffeur, met de koffer weg zouden laten rijden. Ik was dus genoodzaakt om mee te gaan met mijn spullen. Met tegenzin nam ik plaats in de auto en ik keek mijn ouders voor geen moment aan. "Motherfuckers," zei ik mompelend en ik pakte mijn mobiel uit mijn zak.

Daar stond ik dan een uur later, met de koffer aan mijn zijde. Ik perste mijn lippen op elkaar en keek rond. Was ik de enige? Ik zuchtte, waarna ik mijn mobiel uit mijn zak pakte. Geen bereik, dat ook nog. Gefrustreerd stopte ik mijn mobiel terug in mijn zak. Ik pakte mijn koffer op en liep naar de deur, waar ik op de bel drukte, of wat het te noemen viel.

[ bericht aangepast op 7 juli 2015 - 11:44 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

[ bericht aangepast op 7 juli 2015 - 12:16 ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

MT

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

[ bericht aangepast op 7 juli 2015 - 16:04 ]

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

Landon Russel Buckley

De deur was nog niet open, waar lieten ze mij op wachten. Hallo, ik belde aan!
Ik hoorde voetstappen achter mij welke mij lieten omkijken. Het zag er niet echt uit alsof het meisje bij de boerderij hoorde, ze leek mij eerder van mijn niveau. Ik stak mijn handen wat nonchalant in mijn zakken.
"Hi. Ook hier naar toegestuurd?" vroeg ze toen. Ik knikte even.
"Jup. Door de mensen die zich mijn ouders noemen," zei ik toen met rollende ogen. "Echt hoor, mij hierheen sturen terwijl het hun fout is."
''Zijn jullie ook hier gedropt met een klote rede?'' Ik keek op. Hello there. "Ik ben te arrogant en luister niet, of zo," gaf ik als antwoord aan de jongen en knipoogde kort. Ik keek even naar de deur, welke nog altijd potdicht zat.
"Dus... Ik ben Landon Buckley, nou ja, mijn achternaam is nog zo relevant." Ik knikte naar beiden met een klein zelfverzekerd glimlachje. Ik haalde mijn handen uit mijn zakken en belde nog een keer aan. "Als ze binnen nu en vijf minuten nog niet open doen, ben ik weg." Ik keek de twee even aan. "Het stinkt hier ook echt verschrikkelijk."

[ bericht aangepast op 7 juli 2015 - 16:26 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Jessa Cara Wilkinson

---

"Was that supposed to happen, like, today?" ~ Negentien ~ Surprised ~ Barely awake.

---

Ik was al vroeg wakker geworden, om zes uur, en was begonnen aan mijn dagelijkse routine. Het was al lekker weer buiten, en dus had ik mijn overhemd snel aangetrokken, en verder alleen mijn laarzen; er was toch nooit iemand buiten en het was te warm voor iets anders. Mijn overhemd hing nog half open, en een koel briesje bezorgde me af en toe een beetje kippenvel. Ik liep naar de stallen en knuffelde Atticus, mijn paard, controleerde de voerbakken van alle dieren en deed mijn dagelijkse controlerondje. Na een tijdje ben ik op een hooibaal gaan zitten, en ben ik zo in slaap gevallen.
Een dichtslaande deur zorgt ervoor dat ik wakker schiet. Papa? Ik kijk op de klok, het is elf uur. Papa zal nog slapen, dus die is het in ieder geval niet. Ik hoor het geluid van een lopende motor. Auto. Meerdere auto's. Maar, we verwachtten toch helemaal geen bezoek?
Me volledig onbewust van het feit dat ik alleen een onderbroek, een half open overhemd en een paar laarzen aan heb, loop ik richting de voordeur van het huis. Er staan drie mensen, twee jongens en een meisje. Voorzichtig kom ik dichterbij. "Als ze binnen nu en vijf minuten nog niet open doen, ben ik weg." Hoor ik één van de jongens zeggen, "Het stinkt hier ook verschrikkelijk." En dan schiet het me te binnen: vandaag kwamen de rijkeluiskinderen. Ik beet op mijn lip, hier had ik dus echt geen zin in.... "Misschien moet je dan eens een douche nemen." Zei ik met een knipoogje naar de jongen, waarna ik een hand door mijn haar haalde. Slim? Nee, ik had geen broek aan. Gelukkig had ik een ietwat grote onderbroek aangetrokken omdat ik die lekker vond slapen, dus was niet mijn hele kont te zien. Snel liep ik naar de voordeur, en viste ik de huissleutel onder de mat vandaan. "Tip nummer 1: er ligt een sleutel hier. We hebben niet veel waardevolle spullen, dus er wordt niets gejat." Ik opende de deur, en keek over mijn schouder naar het stel achter me. "Zet je spullen maar binnen, en wacht even terwijl ik ehm..." Ik gebaarde naar mijn halfnaakte lichaam, "Iets aantrek." Ik glimlachte verontschuldigend naar de anderen, en liet ze toen achter in de hal.

---

Spinning around, I'm weightless.

Maya Haynes

Kiss me beneath the milky twilight

---

Maya wist dat vandaag de rijke en verwaande jongeren zouden komen. Dat was ook meteen de reden waarom ze deze ochtend extra vroeg wakker was. Ze wilde altijd meteen kijken hoe ze er uit zagen en proberen te raden wie van hen het ergst was. Wie er nog wel vriendelijk uitzag en wie niet. Maya vond het altijd een hele gebeurtenis. Ze had snel een trui aangedaan met een makkelijk zittende broek. Daarna slofte ze snel in haar versleten all stars die ooit roze waren geweest, maar nu eerder iets weg hadden van een bruine smurrie. Toch hield ze van die schoenen omdat ze die voor haar 16e verjaardag had gekregen en aangezien haar voeten niet meer groeiden had Maya de schoenen al ruim twee jaar gedragen.
Door haar haren borstelen deed ze niet omdat ze uit ervaring wist dat ze er dan zou uitzien als een ontplofte poedel -en dat was niet overdreven-. Meestal kamde ze er snel even doorheen zodat de grootste klitten er uit waren.
Wanneer ze dat had gedaan wandelde ze snel naar de deur. Ze wist dat daar alle jongeren zouden staan; maar Maya was slim. Ze wilde de anderen wel zien maar ze wilde niet dat ze haar meteen zouden zien. Daarom liep ze wat verder en stond daar achter een hoekje te kijken naar de jongeren die hier nu waren gearriveerd. Maya stond elk jaar opnieuw op dit plekje om de anderen te kunnen zien. Het was niet dat ze echt niet wilde dat ze haar te zien zouden krijgen want Maya wist dat ze haar sowieso nog wel zouden zien maar het gaf haar een gevoel van spanning. Het voelde leuker om hen zo even te kunnen bekijken en daarom deed ze dat ook.

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Mijn topics.. Mijn reactie komt wss zaterdag

---

Tell me, my friend. Have you ever danced with the devil in the pale moonlight?

(Hahah ja, wie is het ergste? xd)

---

Ich liebe dich 27.12.23

"Jullie sturen mij naar wát?!" riep ik uit. "Wat denken jullie zelf man? Dat ik op een of andere vieze kloteboerderij ga zitten? What the hell man!" Ik raasde maar door. Deze mensen, de naam ouders waren ze niet eens waard, waren gek geworden. Serieus gek. Ik stampvoette naar boven en liep snel mijn kamer binnen. Mijn deur deed ik op slot. Te verwend. Ik proeste. Waar hadden ze het over.
Er werd gebonsd op mijn deur. "Alex! Alex! Doe onmiddellijk open!" werd er geroepen. "Nee!" snauwde ik terug. Flikker toch op man. Ik voelde hoe mijn vuisten aangespannen waren. Ik kon het niet tegenhouden. Het ging vanzelf. Nog voor ik het doorhad had ik mijn vuist in de spiegel geslagen, die nu aan diggelen viel. Mijn vuist die open lag. Ik trok een pijnlijk gezicht, terwijl ik mijn vuist heen en weer schudde. Stukjes glas vielen eruit. "Kut," vloekte ik.
Ondertussen was mijn moeder nog steeds niet gestopt met op de deur te kloppen. Kwaad liep ik naar de deur en met een ruk trok ik hem open. "Weet je wat? Ik ga!" riep ik. Ik zag hoe mijn moeders gezicht wat oplichtte. "Dan ben ik in ieder geval van jullie gezeik af," siste ik en ik gaf haar nog een donkere blik.

Een uur later stopte mijn ouders de auto en zo snel ik kon stapte ik uit. Geen minuut langer zou ik bij mijn ouders in één auto zitten. Mijn vader en ik liepen tegelijk door naar de kofferbak, maar ik was net eerder. Ik duwde hem open en greep naar de koffer. Ik keek wat moeilijk toen ik besefte dat dat ding nog verdomde zwaar was. "Wacht, ik help je wel even," bood mijn vader aan. Maar nog voor hij mijn koffer te pakken had, trok ik de koffer er al uit. "Ik doe het zelf," mompelde ik. Ik liep met de koffer weg, op weg naar het gebouw. "Dag schat!" werd er achter mij geroepen. Flikker op met je schat, dacht ik bij mijzelf. Ik hoorde hoe ze nog meer afscheid nemende woorden riepen, maar ik negeerde het. Zij wilden mij weg hebben? Fijn. Maar dan kwam ik ook niet meer terug.

---

Tell me about it, stud.

(@Runescript voor jou een vraag, voor mij een weet. Misschien dat ik het in mijn volgende post wel laat weten of zo)

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind