[MSV] • Loverboys • OO2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 21 juni 2015 - 11:38 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

[Blake]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

[MT, yesssshhh]

Mijn brein breint zoals het breint.

      Alexander keek Max een halve seconde stomverbaasd aan en graaide toen het ding uit zijn handen. Even leek het erop dat Moore zijn kameraad een klap zou verkopen – maar hij draaide zich beheerst naar Hetty om. Nu stonden ze alledrie te kijken naar haar. Hester voelde tsunami's en stroomversnellingen en aardbevingen en andere natuurrampen in haar hoofd. Ze ontsnapte uit het kringetje mensen en zette het op een lopen, richting de bibliotheek. Bange wezel. Hetty voelde de angst nog steeds in haar borst – een brandende mengeling van het hellevuur en een stookoven. Ze begreep niet waarom ze er na al die jaren schoolgaan nog steeds niets van bakte – in het sociaal zijn. Maar zonet was ze helemaal toegeklapt, en het leek zo goed te gaan, in geschiedenis. Voordat ze zich kon bedenken raasde een snik door haar lijf. Het hik-achtige geluidje dat ze daarbij maakte klonk luid tussen de rekken gevuld met boeken, waar ze zich zowat verstopt had.

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Tyler glimlachte breed na haar knipoog en vouwde toen langzaam het blaadje open. Hij grijnsde even toen hij de tekst zag en begon weer snel iets terug te schrijven.

All right! Dat is dan geregeld.
Dunkin' Donuts in de pauze? (:
- T
Ps. Op 7 augustus 19 geworden, ik ben nog geen oud mannetje van 60 hoorrr :'D
How about you? 18?

Tyler keek even naar haar en tekende toen iets naast de tekst. Hij was geen creatief persoon, maar tekenen kon hij dan weer wel. Hij tekende in het klein Wolverine na met wat donuts en vouwde het blaadje toen weer dicht. Hij schoof het naar haar toe en knipoogde met een kleine grijns.

El Diablo.

Ze leek niet al te veel zin in biologie te hebben, in tegenstelling tot Will. Hoewel hij meer van de bèta-vakken - wiskunde, natuurkunde en scheikunde - hield, had hij biologie ook altijd wel interessant gevonden.
Hij volgde haar en liep 'per ongeluk' iets te hard tegen de jongens aan die haar boek uit haar handen hadden geslagen. Eigenlijk wilde hij nu de gentleman zijn die haar boek voor haar opraapte maar ze was te snel dus dat idee ging niet door.
"Bedankt dat je me naar het lokaal gebracht hebt," zei hij waarna hij op een van de weinige lege plekken plaatsnam. De meeste plekken waren al bezet en zo was er nog steeds een kans dat ze bij hem kwam zitten zonder dat hij zich aan haar zou opdringen.

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Het gespannen moment werd nog net iets meer gespannen toen Max, Alexanders gsm uit zijn handen graaide. Hij wist namelijk maar al te goed hoe belangrijk het ding voor hem was. Max bekeek het schermpje even en Alexanders gezicht vertrekt helemaal, maar toen dacht hij plots dat hij Hetty zou laten schrikken, dus stopte hij zijn woede weg voor later. En nog voor er een woord gezegd kon worden, liep Hester, duidelijk diep ongelukkig, weg. Alexander schudde zijn hoofd en keek naar Max.
"Absoluut niet cool, dude", zei hij en gaf hem een tik tegen zijn achterhoofd om dan het toestel weer terug uit zijn handen te nemen, waar hij uiteindelijk alleen het uur op had willen zien. Hij startte daarna met het joggen en de zoektocht naar Hester. Het arme ding was weggevlucht, maar hij hoorde haar voetstappen weergalmen op de koude harde tegels van de redelijk verlaten gangen van de school. Dat was de reden dat hij haar zo goed kon volgen. Toen ze in zijn vizier kwam liep ze snel een lokaal binnen en Alexander vertraagde zijn pas wat. Hij ademde is diep in en uit en volgde haar de ruimte in, die een bibliotheek leek te zijn. Hij hoorde hoe iemand snikte en hij gooide zijn rugzak op de grond om het geluid te volgen. Al snel had hij haar gevonden tussen een rek. Tranen liepen zachtjes over haar wangen en ze knuffelde zichzelf.
"Hey, hey, hey", fluisterde hij zachtjes en sussend, terwijl hij haar instinctief in zijn armen nam en op een rustige manier heen en weer wiegde. "Het komt in orde. Shhh, stil maar", zei hij nog steeds op een zachte toon, om haar comfort te bieden. In tegenstelling tot Max was hij wat meer gehuil gewend en had hij goede instincten in situaties zoals deze.

[ bericht aangepast op 18 juni 2015 - 19:37 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

De geschrokken uitdrukking op haar gezicht deed NAthan beseffen dat het niet helemaal zou gaan zoals hij had gewild, maar ze leek te twijfelen wat zijn nieuwsgierigheid boven haalde. Hoe ver zou hij haar kunnen manipuleren. "Nouja, niet echt skippen." mompelde hij schouderophalend. Bij haar alternatief leek hij niet echt overtuigd, maar langs de anderen kant kon het ook niet erg veel kwaad. "Dat kan ook ja, al zou het zeker geen probleem zijn. De eerste schooldagen zijn toch wat uitleg over alles wat onnodig is." zei hij met een onschuldige grimas op zijn lippen, maar stemde dan toch toe om het op de brave manier af te handelen. Nathan piepte even het Engels lokaal binnen en beet even op zijn lip toen hij de docent zag en keek dan naar Regina. "Wat wil jij? Toch les volgen of het gaan vragen?" vroeg hij haar nog met een zwak glimlachje, wetend dat hij waarschijnlijk zal moeten toegeven.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Natuurlijk kwam het erop neer dat er maar weinig lege plaatsen overbleven, en haar keus was tussen een of ander hoogblond meisje of de jongen die ze het uur daarvoor had leren kennen.
Nonchalant, alsof het de normaalste zaak van de wereld was, gooide ze haar tas op de tafel naast Will, waarna ze op de stoel plaatsnam.
Uit haar tas haalde ze het doorzichtige, kleine bakje, dat ze gevuld had met de perziken die ze de avond ervoor in stukjes had gesneden. Ze stopte een van de partjes in haar mond, waarna ze het bakje in de richting van haar buurman hield. Het sap verspreidde zich door haar mond, en ze moest haar best doen om het vocht uit haar mond niet over haar lippen te laten stromen. Perziken waren haar favoriete fruit ooit, naast watermeloen, dan, maar dat was gisteren niet in huis geweest. Ze wilde iets tegen hem zeggen, maar ze was te druk met het kauwen en proeven van haar eten. Daarom keek ze hem alleen maar glimlachend aan.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

MT

I don't want you to die, I want you to suffer.

Ze maakte, zoals Will al wel had verwacht, de keuze om naast hem te zitten.
Hij pakte een van de stukjes perzik aan en knikte even als bedankje, waarna hij het in zijn mond stopte. Hij had perzik altijd wel lekker gevonden en langzaam kauwde hij erop.
Toen hij de hap had doorgeslikt keek hij weer naar haar. "Heb je enig idee waarom iedereen hier zo lacherig is? Nog erger dan meestal dan," verduidelijkte hij zijn vraag. Hij vroeg het zich echt af, zo erg was het in zijn tijd - oh wat klonk dat oud - toch niet geweest?

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Max keek het tweetal een beetje beduusd na. Een oud en bekend gevoel tarte hem en hij verplaatste zijn gewicht van zijn ene voet op de andere om het ongemak van zich af te schudden. Hij voelde zich niet schuldig, maar de situatie bracht oude herinneringen op die hij liever net had. Hij draaide zich naar Elles en grimlachte.
"Ik denk dat we ons moeten haasten, willen we nog op tijd zijn," mompelde hij met een wat hese stem. Hij kuchte en zette al enkele stappen. Hij dacht even na en liet toen zijn schouders hangen, alsof hij echt kapot ging van schuldgevoel. Hij kon maar beter gebruik maken van de situatie.

Mijn brein breint zoals het breint.

"De mensen hier kunnen niet zo goed tegen seksuele onderwerpen." Grinnikte ze, haar perzik doorslikkend.
"Al lopen er hele groepen soa's op van elkaar." Ze sloeg haar hand voor haar mond, geschrokken dat ze toe had gegeven aan alle roddels die hier rondzweven.
Ze sloeg haar boek open en nam een slok van haar water, kort de illustraties uit dit hoofdstuk bestuderend.
Het enige vervelende aan dit hoofdstuk vond ze de reacties van sommige klasgenoten. Dyana was zelf ook nog hartstikke maagd, maar dat betekende niet dat ze giechelde bij alles dat met het onderwerp te maken had. Het was bij haar een bewuste keuze, en ze was te volwassen om bij elke vermelding van seks te gaan lachen.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

[MT]

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

MT

"At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

Ze moest even blozen en scheurde weer een blaadje uit haar schrift gezien het andere alweer vol zat.
"Mevrouw Clapton, waarom blijft u blaadjes uit uw schrift scheuren?" vroeg de leraar opeens streng aan haar en geschrokken keek ze op.
"Omdat mijn buurman hier naast mij vroeg om een blaadje, meneer," loog ze gladjes en de leraar zuchtte en knikte toen voordat hij zich weer omdraaide.

A donut date it is (;
– X R
PS: Oh ik dacht serieus dat je 60 was hoor (; bijna, ik ben 17, wordt eind oktober 18 *hint hint*
PPSS: Niet creatief zei je eh? Voor iemand die niet creatief is - is die Wolverine erg goed gelukt (;

Ze versierde het tekstje nog met wat donuts voordat ze het opvouwde en het stiekem weer aan hem gaf.

I just caught the wave in your eyes