Ashlee leunde met beide handen op de balie, terwijl ze woest tegen de man erachter schreeuwde. Cyrith draaide zijn hoofd weg omdat hij niet wilde dat Flynn zijn grijns zag, maar hij vond het hoogst vermakelijk dat uitgerekend haar koffer was kwijtgeraakt.
Hij trok zijn gezicht in plooi en wendde zich tot Flynn. ‘Ik wacht buiten wel. Het is hier snikheet.’
Zijn vriend knikte en Cyrith pakte zijn eigen bagage op en verliet de bagageruimte, onmiddellijk gevolgd door de anderen. Alleen Flynn bleef staan. Hij wierp een aarzelende blik op zijn vriendin, die de grofste benamingen uitspuwde en de haast doodsbange jongeman tot duizend gruwelijke doden veroordeelde.
‘Als ze zo blijft schreeuwen zijn we alleen maar verder van huis,’ merkte Kane hoofdschuddend op. ‘Straks sturen ze de bewaking op haar af.’
Cyrith schaamde zich voor zijn gedachten, maar hij hoopte dat ze haar voor de rest van de vakantie werd opsloten. Ondanks het feit dat ze al twee jaar samen was met Flynn, kon hij niet zo makkelijk vergeten wat ze had gedaan en daarnaast zou hij zich nooit op zijn gemak voelen in haar buurt.
In de eerste instantie zou hij alleen met Mosh en Flynn gaan, maar van de een op de andere dag hadden de vriendinnen van zijn vrienden besloten dat ze ook mee wilden en Cyrith had er niet veel tegenin te brengen gehad. Gezien zijn broertje ook graag op vakantie wilde, maar dat niet van hun ouders mocht, had Cyrith schoorvoetend toegestaan dat Kane en zijn beste vriend onder zijn toeziend oog meegingen, zodat hij ten minste nog op iemand kon terugvallen als zijn vrienden dingen gingen doen waar hij liever niet met zijn neus bovenop stond.
Ze stapten door een draaideur naar buiten. De stank van uitlaatgassen dreef hem direct tegemoet en hij keek naar de taxi’s die voor de deur stonden te wachten. Hij ging met zijn rug naar hen toestaan om aan te geven dat ze niet om zijn aandacht moesten gaan leuren en dacht aan de vakantie die hem te wachten stond. Hij wist niet of deze vakantie helemaal bij hem zou passen, maar het was het proberen waard. Mosh was dolenthousiast geweest zodra hij de brochure onder ogen had gekregen en ook Flynn had zich er snel bij neergelegd, waarop Cyrith niet had geweten waarom hij moeilijk zou gaan doen. Het werd vast wel leuk – al hoopte hij dat de komende weken hem meer zouden bieden dan liters drank en een verbrande huid.
Every villain is a hero in his own mind.
