[0] Bad boys love good girls || Speeltopic || 1 - Speeltopics

5 jongens hebben ervoor gekozen om bij een geheime dienst te gaan.
Een geheime dienst die niet zo inzit met een mensen leven.
Ze worden naar een school gestuurd met elk 1 naam in hun gedachten.
De 5 jongens kregen elk een naam van een meisje op deze school.
Deze meiden zijn de uitverkoren.
1 doel: Deze meiden ontvoeren en pijn doen.

Ik zal het een beetje beter uitleggen,

Er zijn dus 5 jongens en 5 meisjes.
De jongens hebben zelf gekozen op bij de geheimde dienst te gaan.
Ze moeten als opdracht naar een school gaan en zich voordoen als normale leerlingen.
Elk hebben ze een naam van een meisje gekregen.
Deze meisjes zijn vanaf hun geboorte gekozen om te sterven op hun 17de als ze niet sterk genoeg zijn.
De jongens moeten eerst de meisjes hun vertrouwen winnen en daarna ontvoeren en doen afzien.
De meiden zullen van niks weten. (Ook de mensen die de meisjes spelen niet)

RPG Regels

- Je moet het leuk vinden om mee te doen en dus blijven schrijven. Ik wil geen ongemotiveerde rpg'ers die al erg snel stoppen.
- Schrijf in algemeen nederlands
- Bestuur geen personages van anderen(, behalve als zo is afgesproken.)
- Geen Mary Sues of Gary Stu's, iedereen heeft zo zijn zwaktes.
- Wees aardig tegen elkaar

HET BEGIN

Het is een normale schooldag voor de meisjes. Voor de jongens is het hun eerste schooldag 'undercover'. Het is maandag.

Rafael - Mia
Alex - Lynn
Blake - Maria
Adam - Jessa
Benjamin - Eléonore

[ bericht aangepast op 12 juni 2015 - 22:27 ]

---

Benjamin 'Ben' Malvarma

---

---

"Respect?" zei ik verbaasd. "Zonder diploma kom je niet zo ver in deze wereld dus ik heb weinig keuze, tenzij ik wil verhongeren natuurlijk."
Vervolgens lach ik. "Genoeg over mij. Vertel eens iets over jou. Wie zit er achter dat knappe gezichtje?"
Ik geef toe: goedkoop geflirt maar wie weet werkt het wel.

---

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

[Sorry, ben de afgelopen dagen veel in het ziekenhuis geweest voor allerlei onderzoeken en mijn hoofd stond absoluut niet naar Quizlet.. Hoe kan ik het beste inspringen met Lynn?]

---

Don't judge my choices without understanding my reasons.

'Allebei, beantwoordde ze mijn vraag en grinnikte. Ik glimlachte. 'Voor nu dan. Je hoeft zeker niet te komen. Liever niet zelfs.
'Als jij dat niet wilt, dan niet,' zei ik schouderophalend.
Ik trapte mijn sigaret uit.
'Ik wil best mee, op één voorwaarde en ik weet dat ik geen recht heb om dat van je te verlangen, maar ik ga alleen mee als je minder rookt. Je gaat ervan stinken uit je mond, je krijgt er gele tanden van en het gaat in je zitten, als je snapt wat ik bedoel. Dat is zonde van je uiterlijk.'
Ik keek om. Wie denkt ze wel niet dat ze is. Verlangen dat ik minder rook.
Ik trok een nadenkend gezicht. 'Minder, niet dat ik ga stoppen,' zei ik toen. 'En vind je me zo knap ja?'
Lachend deed ik een wenkbrauwwiebel.
'Bovendien is het geldverspilling,' glimlachte ze.
'Geld speelt niet echt een rol. Mijn ouders zijn workaholics of zo,' mompelde ik. Ik heb nooit echt een goede band met mijn ouders gehad.

• • •

'Je hoeft je excuses niet aan te bieden. Elk ander meisje had het goed gevonden. Jij kan er ook niks aan doen dat ik zo mislukt ben.' Ze haalde haar schouders op en speelde met haar armbandje.
'Je bent niet mislukt. Dat mag je nooit van jezelf denken.' Best grappig hoe ik het vroeger ook over mezelf dacht en nu tegen mensen zeg dat het niet mag.
'Ja, ik ben 100% clean. Wil niet nog een keer een bijna doodervaring meemaken.'
Ze glimlachte toen ik een beetje boos werd. Ze legde haar hand op mijn onderarm en ik keek ernaar. 'Hij is ontslagen en wordt in de gaten gehouden. Maak je geen zorgen. Hij zal me niet meer lastigvallen.'
'Gelukkig maar, wat een.. een..', in mijn hoofd zocht ik naar een scheldwoord, maar ik kwam er niet op.
'Ik ben bijna hersteld. Bijna.'
Ze liet me los en liet haar handen op haar schoot rusten.
Ik sloot mijn ogen en genoot van het ochtendzonnetje.
'Als je naar iemand anders wilt, is dat goed hoor. Je hoeft niet bij mij te blijven.' Ik voelde haar blik op me branden.
Ik opende mijn ogen en keek haar aan. Ik schudde mijn hoofd. 'Ik ben nieuw, naar wie zou ik toe moeten gaan?'
Ik glimlachte. 'Trouwens, zou ik je telefoonnummer misschien mogen? Als je vanavond nog langs wil komen, dan stuur ik je mijn adres wel door. Wat eet je zoal niet? Dan weet ik wat ik klaar moet maken.'

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Adam William Holmes

Ik deed alsof ik over haar vraag moest nadenken. Voelde ik het? Nee.
'Ik hecht me niet zoveel aan mensen. En in liefde op eerste gezicht geloof ik niet. Dus het spijt me om te melden dat ik het niet heb gevoeld,' zei ik overdreven spijtig. Daarna grijnsde ik weer. Vervolgens keek ik oprecht beledigd door haar opmerking.
'Je moet toegeven dat ik wel redelijk gevaarlijk overkom. Ik bedoel..... Ik ben geen softie toch?' Met puppie ogen keek ik het meisje voor me aan. Vervolgens keek ik weer naar mijn horloge. ik vond dat ik op tijd bij de decaan moest zijn voor Skylar.
'Kan ik het aan?' Ik trok een twijfelend gezicht. 'Ik kan het wel aan, maar ik ga niet ontkennen dat ik het niet zo erg zou vinden als jij je voor mijn neus omkleed. De vraag is daarom meer of jij mijn starende blik wel aankan?' Ik grijnsde en stak mijn tong uit. Ik zou nooit niet respectvol staren naar een meisje die ik net ken of die niet mijn vriendin is. 'Nee, dat meen ik niet. Ik zou nooit zo doen.' Ik glimlachte en stond op. 'Zullen we dan wel een bal en een knuppel halen? Ik moet om half 10 weer bij de decaan zijn, maar dat redden we wel.' Ik pakte mijn rugzak van het bankje en liep met grote passen naar het sportveld.

---

'It's sad how we are not alone in our loneliness.' @thesilencefeeling

Mia Elizabeth Mendes

'Daar kan ik meeleven, maar wat vind je zo belangrijk aan roken dan?' De vraag over zijn uiterlijk deed me blozen, waarna ik hem goed bekeek. Hij was knap, dat kon ik niet ontkennen. 'Je hoeft niet alles te weten,' ik grijnsde geheimzinnig. 'Dat wil niet zeggen dat het antwoord positief. Ik wil je ego geen pijn doen.' Grijnzend zette ik mijn zonnebril op en leunde achterover op het bankje. Zijn antwoord over geld accepteer ik met een knik.
'Waarom woon je al op jezelf? Als middelbare scholier is dat heel apart,' mompelde ik en keek de jongen onderzoekend aan. 'Alsof jij die verantwoordelijkheid al hebt. Al moet ik toegeven dat het me heel fijn lijkt om op mezelf te wonen,' zuchtte ik diep en pakte mijn oude mobiel uit mijn tas. Ik wilde liever nog niet dood gevonden worden met het voorwerp, maar ik had geen keuze.
'Hoezo niet? Wat kan ik? Behalve geschiedenis blink ik niet uit. Het enige dat ik doe is mijn moeder verzorgen en werken. Ik kan niet hockeyen, tennissen, voetballen, honkballen en ga zo maar door.Er is niks waarin ik in uit blink. Waar leef ik dan voor? Voor mijn moeder?!' Ik zuchtte heel diep en kalmeerde mezelf.
'Naar iemand gezellig?' Ik grinnikte en keek naar een onbekende die naar het sportveld liep om vrijwillig te sporten.
'Ik lust alles, maar ik heb een voorkeur voor Italiaans,' bekende ik en gaf hem mijn nummer. Waarom ik me mee liet slepen door die jongen weet ik niet. Wellicht waren het zijn ogen.

---

'It's sad how we are not alone in our loneliness.' @thesilencefeeling

Mirin schreef:
[Sorry, ben de afgelopen dagen veel in het ziekenhuis geweest voor allerlei onderzoeken en mijn hoofd stond absoluut niet naar Quizlet.. Hoe kan ik het beste inspringen met Lynn?]

{Lynn kan naar Blake toe komen heb net ook mijn eerste post geplaatst ( 1 bladzijde terug) Blake zit op een random stoel bij geschiedenis en alleen. Hij kwam te laaat binnen}

---

The Clock Is An Illusion And We Are All Trapped In It. Fye • Onism • Astrophe • Alazia

"Zonder diploma kom je niet zo ver in deze wereld dus ik heb weinig keuze, tenzij ik wil verhongeren natuurlijk.", antwoordt hij op het feit dat ik respect had voor hem. "Liever verhongeren dan", dat meende ik natuurlijk niet maar op dit moment ben ik het gewoon zo beu hier. "Genoeg over mij. Vertel eens iets over jou. Wie zit er achter dat knappe gezichtje?", zegt hij uiteindelijk weer. Als dit geflirt is dan is het echt wel slecht. Maar laat ik het maar als een gewoon compliment zien."Achter dit gezichtje zit vooral een saai leven, niets speciaal", lieg ik. Nu ja, mijn leven is niet zo interessant maar echt super saai is het nu ook niet. Ik had gewoon geen zin om veel over mijzelf te praten.

[ bericht aangepast op 22 juni 2015 - 20:15 ]

Allerlei scheldwoorden schoten door mijn hoofd toen ik voor de zoveelste keer te laat aankwam op school. Waarom werkte het verkeer nou nooit een keertje mee?
      Ik griste mijn iPhone uit mijn tas en keek snel welke les ik had. Ik zucht, geschiedenis. Met mijn zware schooltas op mijn schouder liep ik de school binnen en met een snelle pas in mijn benen kwam ik aan bij het lokaal.
      'Mevrouw Alvarez, heeft u toch besloten om de les bij te wonen?' vroeg de lerares met een enorm gemene ondertoon. Ik besloot haar te negeren en zocht naar een lege plek. Achterin het lokaal waren gelukkig nog een tafel en een stoel vrij en snel gooi ik mijn spullen op de grond waarna ik ga zitten.
      'Dus.' vervolgde de lerares waarna ik ongeïnteresseerd het boek uit mijn tas griste. Even keek ik naar de jongen naast me. Ik had hem nog nooit gezien op school.
      Terwijl ik mijn boek op de goede bladzijde open legde tikte ik hem even aan. 'Ik ben Lynn. Wie ben jij?' vroeg ik fluisterend, bang om door de lerares betrapt te worden.

[ bericht aangepast op 22 juni 2015 - 22:46 ]

---

Don't judge my choices without understanding my reasons.

---

Benjamin 'Ben' Malvarma

---

---

"Liever verhongeren dan," zei ze en ik lachte. "Ga je gang, ik heb toch liever eten op mijn bord. Dan maar een jaartje hier zitten." Het is wel zo: door hier te zitten krijg ik eten op mijn bord, al is dat dan op een andere manier dan zij denkt. Ik krijg hier geld voor, en geld betekent eten en onderdak.
Mijn goedkope geflirt valt zo te zien niet al te goed, maar ze lijkt zich eroverheen te zetten. In mijn hoofd maak ik een mentale notitie dat ik iets subtieler te werk moet als ik echt tot haar wil doordringen.
Achter dit gezichtje zit vooral een saai leven, niets speciaal," zegt ze. Het is redelijk duidelijk dat ze niet over haarzelf wil praten en ik grinnik even. Wel vragen stellen en dingen over mij willen weten - al vertelde ik weinig - en dan zelf de onvermijdelijke tegenvragen niet willen beantwoorden.
"Elk leven is speciaal op zijn eigen manier, al ziet niet iedereen dat meer van hun eigen leven," zeg ik wijs maar ik dring verder niet aan. Ik ken haar nog maar net en ik kan het me niet veroorloven haar nu al af te schrikken.

---

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Blijkbaar wil hij echt iets meer weten over mijn leven. Iets dat niet veel gebeurd. Meestal boeit alleen mijn gezicht."Dus ik ben Eleonore, maar zoals ik al zij je kan me noemen wat je wilt", zeg ik. Ik ben hier echt slecht in. "Oke nee, ask me questions", lach ik. Ik praat niet graag over mezelf en stel mezelf totaal niet graag voor door een kleine samenvatting van mijn leven. Dat moeten ze maar zelf te weten komen. Ik hoor de bel rinkelen. Wow dit lesuur ging snel. Ik besluit om recht te staan van mijn stoel en op de tafel te gaan zitten. Op een of andere manier zat dit gewoon beter. Ik kijk hem aan wachtend op een antwoord.

[ bericht aangepast op 23 juni 2015 - 19:33 ]

"Godsamme, wat heb ik dan aan jou?" Grinnikte ik, waarna ik in de lach schoot na zijn 'vraag' of hij niet gevaarlijk overkwam. "Hartstikke gevaarlijk. Ik wil eigenlijk wegrennen, maar ik ben bang dat je achter me aan komt. Dus ik maak maar geen onverwachte bewegingen." Ik grinnikte vrolijk, en terwijl de jongen op zijn horloge keek, keek ik op mijn mobiel. Ik scrolde door mijn binnengekomen berichtjes, en zag er één van een meisje dat ik had ontmoet tijdens het uitgaan. We waren al een tijdje heen en weer aan het appen, en ik voelde mijn gezicht licht verkleuren om het berichtje dat ze net schreef. Ik werd uit mijn gedachten getrokken toen Adam weer begon te praten. "Moet jij eens opletten." Grinnikte ik, en stak mijn tong terug uit. Hij vroeg of we dan maar zouden beginnen, en ik glimlachte, knikte, pakte mijn tas op en liep achter de jongen aan. Toen ik hem in had gehaald pakte ik mijn telefoon opnieuw, en beet op mijn lip terwijl ik probeerde te bedenken wat ik terug kon sturen.

---

Spinning around, I'm weightless.

---

Benjamin 'Ben' Malvarma

---

---

"Dus ik ben Eleonore, maar zoals ik al zei je kan me noemen wat je wilt", zegt ze. Blijkbaar is ze tot het besluit gekomen dat ze toch wel iets over haarzelf wil vertellen.
"Oke nee, ask me questions," zegt ze vervolgens lachend. Voor ik iets kan zeggen gaat de bel alweer. Deze les ging echt heel snel voorbij.
"Um..." ik denk even na wat ik kan vragen en kom ook op de tafel zitten. Dat zit veel beter dan de stoelen. "Als je drie wensen zou mogen doen, wat zou je wensen?"
Zelfs als ze rare dingen zou wensen, vertelt het meer over haar dan ze waarschijnlijk vertellen wil. Het enige wat ik moet doen is het goed interpreteren en dat is iets waar ik wel goed in ben.

---

---

[ bericht aangepast op 23 juni 2015 - 17:33 ]

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

"Als je drie wensen zou mogen doen, wat zou je wensen?", vraagt hij als hij ook op de bank is komen zitten. Ik lach:"Jij neemt de moeilijkste!" Dit is zo'n typische vraag die je als kind veel gemakkelijker kan beantwoorden dan nu. "Schoenen, want ik heb een verslaving. Wereldvrede?" Ik ben hier echt slecht in."en uhm gewoon een gelukkig leven later", glimlach ik. Volgens mij weet hij nu niet echt iets meer over mij. Behalve dat ik een schoenenverslaving heb. Maar dat merk je sowieso na een week al. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik schoenen heb voor elke dag in een maand.

---

Benjamin 'Ben' Malvarma

---

---

Ze moet lachen om mijn vraag."Jij neemt de moeilijkste!" Ik grijns en knik. Natuurlijk neem ik dat.
"Schoenen, want ik heb een verslaving. Wereldvrede?en uhm gewoon een gelukkig leven later, zegt ze. Hoewel het weinig lijkt te zeggen, zegt het genoeg over haar. Ze houdt van schoenen. Verder is ze wel met de wereld begaan maar niet zo iemand die de wereld moet veranderen anders had ze wereldvrede eerst gekozen. Ze heeft ook geen grote wensen dus kiest ze maar voor het standaard geluk en wereldvrede. Gelukkig heeft ze mij niet dezelfde vraag terug gesteld want ze heeft wel gelijk dat je een van de moeilijkste vragen is die te bedenken valt.
"Volgende vraag: wie is je grote voorbeeld?"

---

---

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.