Alvast sorry voor dit zeiktopic
Als er iets stuk gaat heb ik het altijd gedaan, zelfs als ik niet eens thuis was. Als er iets mis gaat op mijn moeders werk krijg ik de wind van voren. We zitten nu oppeens weer in de schulden en dat is ook mijn schuld, want ik ben natuurlijk ook maar een kutkind (oké, dat laatste is niet mijn moeders letterlijke woorden maar ik kan tussen de regels best wel doorlezen, en mijn schuld is mijn schuld).
Ik durf nu niet meer naar beneden omdat er net een partij tegen me geschreeuwd is, en toen ik 'oké' en 'het spijt me' zei was het niet goed, want ik had toch wel iets meer te zeggen dan dat? Alsof ze wil dat ik ruzie met haar ga maken ofzo. (Toen ik dat zei werd ze echter nog kwader en volgde er nog een hoop geschreeuw).
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik kan niet eeuwig op mijn kamer blijven zitten en naar beneden gaan is dus al helemaal geen optie, want dan volgt er OF geschreeuw of gezwijg (en dat laatste is nog erger). Ik kan er simpelweg niet meer tegen. Als ik hier met mijn oma of opa over probeer te praten overdrijf ik en echt veel vrienden heb ik niet. Ik heb niet het idee dat dit iets is dat binnen een paar dagen wel weg gaat maar ik kan moeilijk al di tijd op mijn kamer blijven. Ik moet morgen toch ook naar school en dan zie ik mijn moeder ook even, en na school zal ik toch beneden op de computer naar mijn huiswerk moeten kijken (wat ik overigens nu al niet gedaan heb) ik ben direct na het geschreeuw naar boven gevlucht en zit nu op mn laptopje (het rooster werkt daar sinds de laatste update niet meer op) dit verhaal te typen.
Ik snap wel dat mijn moeder nu gewoon even in de stres zit en dat dit over een tijdje wel weer over is, maar op hetzelfde moment weet ik ook dat ik geen tijd heb om te wachten tot ze wat kalmeerd want dat kan bij haar echt wel even duren. (Normaal gesproken is sorry zeggen -en het menen, ze merkt het als ik het niet meen- wel genoeg, maar aangezien ik nu blijkbaar de aanrichter ben van schulden werkt dat niet, ik heb het ook al geprobeerd).
Heeft iemand tips? En zeg alsjeblieft niet 'ga met je moeder praten' want dat wordt alleen maar geschreeuw van haar kant en stilte van mijn kant/geschreeuw van haar kant en als ik ook kwaad wordt nog meer geschreeuw van mijn kant. Daar heb ik nu even niks aan want dat maakt het alleen maar erger.
Edit: Oké nu snap ik er niks meer van. Letterlijk twee minuten nadat ik dit verhaal upload staat mijn moeder opeens op mijn kamer. Of ik haar met de was ophangen wil helpen. Nou oké dan, ik zal der maar niet nog kwader maken dacht ik. Tijdens het wasophangen stond ik dus te wachten tot ze weer zou beginnen te schreeuwen, gaat ze me oppeens lopen vertellen over wat ze net in The Vampire Diaries gezien heeft! WTF is dit nu weer? Ze is nog nooit zo boos geweest als ik er net zag en dan is alles nu opeens weer oké?
Toen ik vroeg wat er in hemelsnaam met haar aan de hand was zei ze: "Ja, ik ben nog wel boos maar ik heb mijn punt gemaakt en ik kan moeilijk de hele tijd blijven doen alsof je niet bestaat". DAAR HEEFT ZE NOG NOOIT EERDER PROBLEMEN MEE GEHAD. Wat is dit? Ik vind dit gewoon nogal eng worden...
[ bericht aangepast op 16 maart 2015 - 16:28 ]
I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.
