• Naar het idee van Astrifero. Helaas is dit nooit gestart, dus wil ik het met een paar kleine aanpassingen opnieuw proberen:

    Kidnapped and for sale




    De al jaren gezochte jongensbende is weer op zoek naar nieuwe slachtoffers. De bende is al jaren bezig met hun duivelse plannetjes. Ze ontvoeren onschuldige meisjes, door heel Amerika. De jongens behandelen hen net als slaven en misbruiken ze, niet alleen fysiek, maar ook mentaal en tegenspraak wordt hard aangepakt.. Na een week verkopen ze hen aan onbekende klanten. De klanten komen regelmatig op bezoek om te zien welke nieuwe mensen er bij zijn gekomen. Niemand ontsnapt uit hun klauwen. Ze doen het allemaal voor het geld. Maar alles verandert als elk van hen een meisje ontvoerd op een stille zaterdagavond. De jongens hun baas is niet blij met de lage opbrengst van de laatste tijd. De zes jongens hebben het geld dus hard nodig en ontvoeren de zes meiden op zes verschillende plaatsen in Amerika op dezelfde avond. Maar na enkele dagen merken ze iets vreemds. De jongens krijgen elk een band met de meisjes, worden zelfs verliefd op een van de meisjes of wat dan ook. De jongens realiseren zich eindelijk waar ze de meisjes op gekozen hebben in hun haast van die avond; omdat de meiden hen aardig leken.Toch hebben ze het geld hard nodig en moeten de meiden verkocht worden. De jongens proberen de meiden te beschermen, terwijl hun klanten en baas ongeduldig wachten op iets waarvan ze niet weten wat het is. Worden de meiden dan toch verkocht? Vinden de jongens een oplossing om hun ongeduldige baas en klanten te misleiden? Eindigen de jongens in de gevangenis?


    Regels
    - Geen perfecte personnages, alsjeblieft ook niet alleen maar dezelfde personages.
    - Maximum 3 personnages [Jongen en meisje, klant ]
    - Minimum 200 woorden.
    - Reserveringen worden na twee dagen weggehaald. Zelfs half ingevuld valt nog onder reservering. Als dit niet lukt kan de reservatie periode verlengt worden.
    - 16 + is toegestaan, zelf soms nodig, maar wel onder een spoiler voor de mensen die het niet willen lezen.
    - Verboden personnages van andere te besturen !
    - Zet boven je post altijd de naam van je personnage
    - Geef door als je een tijdje afwezig bent
    - Naamsveranderingen doorgeven aub
    - Tenminste 3 keer per week reageren
    - Als je 3 van deze regels overtreed zit je er zonder pardon uit.
    - Hou het realistisch, dus er kunnen bijvoorbeeld geen lieve jongens zijn die hier eigenlijk niet mee akkoord zijn, hè (;.
    -Alleen ik maak nieuwe topics aan. Tenzij ik iemand aangewezen heb, omdat ik weet dat ik lange tijd afwezig zal zijn.
    - Have fun

    Namen:
    Philia - Sav
    Raccoon - Saar
    MrsMessi - Stephanie
    Dumbledore - Sanne
    Wanderings - Amber
    Alate - Ana

    Ontvoerd door:
    Soraya - Grayson
    Agathe - Colton
    Tatum - Augustus
    Jennifer - Lyron
    Aurelia - Francis
    Camilla - Patrick.

    Topics
    Rollentopic
    Praattopic 1

    Rollen: Nog een onbeperkt aantal klanten beschikbaar.
    Meiden: (6/6) Vol (voor nu)
    - Camilla Almas Mallalai (17) - Astrifero || 1.2
    - Agathe Novalie Thosaen (17) - Philia || 1.1
    - Soraya Florènce Renner (19) Dumbledore || 1.1
    - Tatum Lorence Stalling (19) - Alate || 1.5
    - Aurelia Vermomt (18) - Wanderings || 1.3
    - Jennifer Rose Keane (19)- MrsMessi || 1.1

    Jongens: (5/6)
    - Grayson Declan Gabriel Merlin.(22) - Philia || 1.2
    - Lyron Lexim Diangelous (24) - Sugasu || 1.3
    - Francis Alexander Severn (21) - Serenata || 1.1
    - Colton Miles Asher Merlin (20)- Raccoon || 1.3
    - Patrick Murray (25) - Elpis || 1,4
    - Augustus Oliver O'Donnel (23) || Raccoon|| 1,5

    Klanten:
    - Dorian Larbert (33) - Elpis || 1.3


    Het huis van de jongens: (Net buiten San Fransisco)

    Het huis staat geregistreerd als een studenten huis, dat wordt betaald door een oom van een van de jongens.
    Het bovenste gedeelte [begaande grond en twee verdiepingen ] ]is waar de jongens wonen en waar de meiden over het algemeen normaal niet van zien.
    Kamer waar ze de klanten ontvangen. || Keuken en eetkamer || Woonkamer || Buitenterras. || Slaap en badkamers mogen jullie zelfbepalen, net als andere eventuele kamers. Maar let erop! Het huis is niet immens groot.
    De kelder is waar de meiden over het algemeen verblijven. De kelder is geluidsdicht, staat niet op de plattegrond en de deur is verstopt als boekenkast, hoe cliche van de jongens.



    *Nou, ik zit persoonlijk van 9 tot 13 maart in Spanje, heb wel WiFi, dus zal het topic zo goed als ik kan bijhouden^^
    *Als je al eerder mee willen doen en een personage heb gemaakt bij kidnapped by unknown, mag je in overleg met hetzelfde personage aan deze RPG meedoen, aangezien het een Reboot is.
    *In eerste instantie mogen jullie zelf bepalen wie, wie ontvoerd en wie door wie ontvoerd wordt zodra alle jongens en meisjes er zijn. Merk ik dat hierbij mensen worden buitengesloten loot ik alsnog.
    *Klanten kunnen altijd, aangezien het een geval van hoogste bieder is. Bij veel animo (voor zowel meiden als jongens) kunnen er eventueel nog rollen voor meiden en jongens vrijkomen.


    RPG Datum: De RPG 'begint' op Zaterdag ochtend 25 Juli 2015. De ochtend nadat de meiden ontvoerd zijn. De jongens worden wakker in hun eigen bedden en de meiden met ze zessen in de kelder. Ze zitten vast met een enkels aan een ketting aan de muur. Er liggen wel matrassen op de vloer.

    Birthdays:

    Meiden:
    Soraya - 14 Augustus
    Camilla - 7 November
    Jennifer - 24 December
    Aurelia - 2 Januari
    Agathe - 22 Februari
    Tatum - 31 Maart
    jongens:
    Patrick - Onbekend
    Lyron - 6 Augustus
    Augustus - 21 Augustus
    Francis - 3 januari
    Colton - 27 Februari
    Grayson - 3 Juli

    [ bericht aangepast op 10 maart 2015 - 18:44 ]


    We've lived in the shadows for far too long.



    TATUM LORENCE STALLONE
    Tate, Blue • 19


    Het werd me om de minuut benauwder, voller en panischer, ik moest mezelf blijven - ik kon mezelf niet overhandigen aan die lapzwanzen. Het lukte me uiteindelijk ook niet meer te schokken met m'n lichaam, waaruit ik kon opmaken dat ik me kalmer voelder - afgezien van de gedachtes in m'n hoofd.
          "Ja ik," sprak de jongen bot, waaruit ik op kon maken dat hij er niet van gediend was. Plotseling voelde ik echter een sterke pijn aan m'n lokken, waardoor er een kreetje m'n lippen ontsnapte. Ik omvatte z'n handen en deels m'n haar en probeerde het naar beneden te trekken, alhoewel ik enkel het resultaat opbracht naar hem te kijken. "En ik hou niet van ondankbare grieten die me nog eens uitschelden ook." Jammerend liet ik m'n handen zakken en binnen een luttele seconden voelde ik m'n lokken weer om mijn schouders.
          "En nog één ondankbaar woord en vanavond bestaat jullie eten enkel uit een glas water, is dat dan goed voor madame ?" Voordat ik m'n mond nog kon open trekken, blies hij de rook in m'n gezicht - waar duidelijk koffie uit op te merken was. "En schatje, jij bent te dom geweest om mijn drankje aan te nemen dus het feit dat jij hier zit is enkel jou stomme schuld," zei hij uiteindelijk, die walgeling. "Ik ben je schatje niet, loop naar één van je andere vriendjes daarheen. Misschien willen die wel je schatje zijn," merkte ik sarcastisch op, toen ik me wat rechter zette. Waarom had ik dit gezegd? Omdat ik het me niet liet dienen? Omdat hij moest zien dat hij me niks kon, zelfs de tirade om m'n haar niet?
          "Ik ben niet stom, je kan m'n haren eruit trekken - aan wie verkoop je me dan? De melkman die je elke dag zure melk brengt, aan je hoofd te zien..," wist ik alweer godverdomme sarcastisch eruit te flappen. Ik bestad geen aandacht aan hem en het andere meisje, maar schoof wat naar links en stootte tegen een blond meisje aan. "S-sorry," mompelde ik uiteindelijk zachtjes, tegen éen van de meiden zou ik totaal niet tegenstribbelen - hun waren even onschuldig als ik.

    [ bericht aangepast op 10 maart 2015 - 17:14 ]


    "Satan's friendship reaches to the prison door."



    Saraya Florènce Renner


    Het meisje met de blauwe haren, Tatum werd ze genoemd, stootte tegen me aan en verontschuldigde zich. Er rustte een ietwat verveelde blik op mijn gezicht, maar ik gunde haar een klein glimlachje om duidelijk te maken dat het niet erg was. Ik liet mijn ogen over haar heen glijden. Haar opvallende coupe bleef me verbazen. Het was iets wat ik zelf nooit zou nemen, maar het stond haar goed - dat moest ik haar meegeven.
          'Tatum, toch?' vroeg ik plots. Ik schoof wat er dichter naar haar toe om haar zachtjes toe te spreken, zodat de jongens het niet zouden horen. 'Misschien is het een idee om dat pittige karakter van je iets te temmen, want hier schiet je niets mee op. Vloek die gasten helemaal verrot, maar doe dat in je hoofd. Des te minder je op zult vallen, des te minder ze je zullen maken.'
          'Ik ben ook bang,' voegde ik daaraan toe. Natuurlijk wilde ik ook weg. Zodra ik de kans zou krijgen, zou ik weg zijn - maar daar zag het er voorlopig niet naar uit. 'Het is belangrijk dat je het zo goed mogelijk voor jezelf hier maakt. Ik neem aan dat je geen klappen wil krijgen?'
    Ik gaf haar nog een vriendelijke blik, om niet al te hatelijk over te komen. Ik wilde haar slechts helpen, zodat ze zichzelf niet te veel in de nesten zou werken.






    (Even geswitcht naar de ik-vorm)

    [ bericht aangepast op 9 maart 2015 - 21:17 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking


    Augustus Oliver O'Donnel


    "Ik ben je schatje niet, loop naar één van je andere vriendjes daarheen. Misschien willen die wel je schatje zijn,"Zei ze met een grote mond en ik stopte waar ik stond om me met opgetrokken wenkbrauwen om te draaien en haar aan te kijken. "Ah ga je het zo spelen? Het lekker moeilijk malen voor iedereen huh? " zei ik wat uitdagend, het was mijn probleem niet dat zij hen wilde uithongeren. "Ik ben niet stom, je kan m'n haren eruit trekken - aan wie verkoop je me dan? De melkman die je elke dag zure melk brengt, aan je hoofd te zien..," mijn armen sloeg ik over elkaar en ik voelde al de ietswat bange blik van Colotn op me branden, band dat ik het meisje zou beginnen slaan. Nog niet, geen zin in drama. "Kijk trut, zie dit als een soort van adoptie center, de pups en kittens die het liefst zijn krijgen het eerste en het beste huisje die ze kunnen vinden, de andere die niet weg geraken zullen op een andere plaats belanden en ik denk dat iedereen wel goed weet wat ik hier mee bedoel niet? " Ik snoof even omdat ik geen tegenspraak dulde en nam daarna weer een trekje van mijn peuk. "Dus ik zou me maar gedragen als ik jullie was." vervolgde ik erna terwijl ik de rook uitblies.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    -Verkeerd topic

    [ bericht aangepast op 10 maart 2015 - 7:43 ]


    “We should consider every day lost on which we have not danced at least once.”

    Camilla Almas Mallalai


          Ik word echt gek van deze jongens. Ik blijf kalm op de grond liggen terwijl Ik het gesprek van het meisje met de blauwe haren en een jongen volg. Aan haar woorden kan ik meteen horen dat ze een goeie vriendin van me zou kunnen zijn. En ze is dan ook echt mooi, ik zou mijn haren natuurlijk nooit verven, maar de kleur staat haar goed.       Hun gesprek wordt inmiddels al veel interessanter, soms zelf grappig. Maar de jongen is niet blij met wat het meisje net allemaal heeft gezegd. Ik moet even grinniken, gewoon bij het horen hoe het blauwe meisje met die jongen omgaat.
          "Kijk trut, zie dit als een soort van adoptie center, de pups en kittens die het liefst zijn krijgen het eerste en het beste huisje die ze kunnen vinden, de andere die niet weg geraken zullen op een andere plaats belanden en ik denk dat iedereen wel goed weet wat ik hier mee bedoel niet?", bij de woorden van de jongen ga ik rechtzitten en kijk hem boos aan. Hij vergelijkt ons als babykatten en honden ? Als ik hier ooit uitkom zorg ik ervoor dat hij goed gestraft wordt. Het maakt me ook helemaal niet meer uit waar ik ga belanden want ik kom hier toch uit, zeker weten.
          "Dus ik zou me maar gedragen als ik jullie was.", zegt hij terwijl hij de rook van zijn sigaret uitblaast. Ik kijk hem echt gemeen aan. "Het kan me niet schelen waar ik terechtkom, maar als jullie me nu niet laten gaan beloof dat het in de gevangenis niet goed zal gaan volg jullie allemaal !", zegt ik dreigend, of dat probeer ik tenminste
    .

    [ bericht aangepast op 11 maart 2015 - 19:49 ]


    Everyone is good as it is, do not change people

    Orochi - Sugasu


    Vampire + Servant = Servamp

    (Ik post vanmiddag weer.)


    "Satan's friendship reaches to the prison door."



    TATUM LORENCE STALLONE
    Tate, Blue • 19


    Het meisje met de blonde lokken, die er overigens naar m'n mening prachtig uitzag, leek eerst alles behalve vriendelijk te kijken. De andere meiden waren ook vast mooi, al had ik ze niet van dichtbij gezien - daarnaast vroeg ik me af, waarom ik door die klootzak was uitgekozen? Wat hadden ze aan mij?
          Uiteindelijk verscheen er een lachje op haar lippen, waardoor ik met een halve grijs terug keek - zover het nog een lach was. "Tatum, toch?" M'n wenkbrauwen zakten in een frons, maar het meisje had zich dichterbij geschoven en op een volume van een mier gepraat, niet hoorbaar voor de jongens. "Ja, maar noem me alsjeblieft Blue," fluisterde ik net zo zacht terug, met een kleine glimlach rondom m'n lippen. Bucky zei dat altijd. Door de gedachte voelde ik m'n spieren samentrekken, hij was crimineel! Misschien kon ik bij hem terecht en hij moest me laten gaan!
          Die jongen zei wat, echter zag ik enkel z'n lippen bewegen - want ik was met m'n hoofd bij Bucky. Bucky. Ik beet even op m'n onderlip en staarde even voor me uit. "'Misschien is het een idee om dat pittige karakter van je iets te temmen, want hier schiet je niets mee op. Vloek die gasten helemaal verrot, maar doe dat in je hoofd. Des te minder je op zult vallen, des te minder ze je zullen maken." Ik liet m'n blik even over het meisje glijden en knikte langzaam. "Hoe heet jij eigenlijk?" Vroeg ik uiteindelijk in de zachtste toon die ik ooit gesproken had. "Ik ben ook bang. Het is belangrijk dat je het zo goed mogelijk voor jezelf hier maakt. Ik neem aan dat je geen klappen wil krijgen?" Ze schonk me nog een vriendelijke blik, echter schoot mijn blik perplex naar die blonde rookworst uit.
          "Kijk trut, zie dit als een soort van adoptie center, de pups en kittens die het liefst zijn krijgen het eerste en het beste huisje die ze kunnen vinden, de andere die niet weg geraken zullen op een andere plaats belanden en ik denk dat iedereen wel goed weet wat ik hier mee bedoel niet?" De jongeman sprak weer en blies daarna z'n longen leeg van de rook, was hij een verslaafde dat hij nu al begon te roken? Het leek me ochtend, dus was de waarschijnlijkheid groot dat hij verslaafd is.
          Ik slikte terwijl de woorden van het meisje door m'n hoofd schoten, evenals m'n familie. Waarom woonde ik niet meer thuis en konden ze zich zorgen over mij? Verwijtend liet ik m'n hoofd tegen de muur zakken en bekeek de jongen vanonder m'n wimpers, gezien ik geen zin had om oprecht te zitten en zijn blik volledig te zien. "Het kan me niet schelen waar ik terechtkom, maar als jullie me nu niet laten gaan beloof dat het in de gevangenis niet goed zal gaan volg jullie allemaal !" Een meisje met evenals blonde lokken sprak, waardoor ik stil opkeek. "Mag ik dan alsjeblieft water, blonde guy," vroeg ik met een erg zwakke glimlach. Het meisje naast me had gelijk, uitschelden kon nog altijd in m'n kop.

    [ bericht aangepast op 11 maart 2015 - 10:00 ]


    "Satan's friendship reaches to the prison door."


    Augustus Oliver O'Donnel


    "Het kan me niet schelen waar ik terechtkom, maar als jullie me nu niet laten gaan beloof dat het in de gevangenis niet goed zal gaan volg jullie allemaal !" dreigde het jonger lijkende meisje met blonde lokken, die aan de andere kant van de ruimte vast zat. "Loop je ons nu serieus te dreigen?" vroeg ik geamuseerd en verbaasd. "Wel wel, Grote mond heb je voor een kleine meid, houden zo als hoer kun je dat goed gebruiken en ik heb het niet over je dwaze woorden." zei ik plagend, en keek haar gemeen aan en zette enkele stappen haar richting uit. Ik had zin om haar een mep te verkopen, maar hield me in nam een hijsje van mijn peuk en om haar te pesten tikte ik mijn sigaretten assen boven haar hoofd, zodat deze in haar lange blonde haren belanden. Niets gevaarlijks of pijnlijks, gewoon een daad tegen haar woorden. "Kijk meisje, hou dat bekkie van je gewoon dicht of ik zorg er persoonlijk voor dat je je mond niet meer kond openen. " dreigde ik haar nu sissend af en besloot dat het misschien tijd was om weg te gaan, tot het meisje met de blauwe haren weer wat zei. "Mag ik dan alsjeblieft water, blonde guy," vroeg ze met een lichte glimlach, maar ik had wel door dat ze het niet meende. " Omdat je het zo lief vraagt, liefje." glimlachte ik nepjes terug en stak de peuk weer tussen mijn lippen en liep naar boven, waar ik in de keuken een flesje water nam en weer naar beneden ging om persoonlijk het flesje te overhandigen. "Hierzo, nu tevreden? " ik sloeg mijn armen over elkaar en keek even naar de andere jongens.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH



    TATUM LORENCE STALLONE
    Tate, Blue • 19


    Ik keek met medeleven naar de blonde jongedame toen blonde guy in haar richting keek. "Loop je ons nou serieus te dreigen? Wel wel, grote mond heb je voor een kleine meid, houden zo als hoer kun je dat goed gebruiken en ik heb het niet over je dwaze woorden." Hij zette een paar stappen in haar richting en gooide gewoon as over haar heen! Met een ongelovige blik bekeek ik hem, maar besloot zoals de meid naast me zei wijselijk m'n mond te houden. "Kijk meisje, hou dat bekkie van je gewoon dicht of ik zorg er persoonlijk voor dat je je mond niet meer kan openen." Het was dan ook duidelijk te horen, enkel keek ik vlug naar de andere jongens. Hadden ze geen familie dat ze dit leuk vonden? Geen zusjes?
          "Omdat je het zo lief vraagt, liefje." Z'n glimlach was duidelijk nep en hij was al gelukkig weg, anders was er toch nog een dodelijke blik tot stand gekomen. Het duurde ook niet lang, voor hij voor me stond met een fles water. Dat bewees dat hier ergens een keuken of een opbergruimte moest zijn, het zou z'n snelle terugkomst verklaren. "Hierzo, nu tevreden?" Ik haalde m'n schouders nonchalant op en mompelde een bedankje. Het eerste wat ik deed was de dop eraf draaien en gulzig het water op te drinken.
          Het voelde weer gelijk beter, waardoor er een idee door mijn hoofd schoot. Wat als ik zei dat ik naar de wc moet? "Als ik je naam wist kon ik vriendelijk vragen, maar bij deze noem ik je gewoon blonde guy. Mag ik naar de toilet?" Misschien was er een mogelijkheid te ontsnappen, voor zowel mij als de rest van de meiden. Met een fake-onschuldige blik hield ik de fles omhoog.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."


    Augustus Oliver O'Donnel


    Nonchalant haalde ze haar schouders op bij mijn vraag wat me even deed fronsen, maar ik zweeg erover, lekker ondankbaar zeg. Uiteindelijk mompelde ze toch zacht een dankje en verscheen er zonder besef een k:ein lachje om mijn lippen. Wie respectvol was tegenover ons, kreeg het ook terug, dat was nu eenmaal mijn manier van werken. "Als ik je naam wist kon ik vriendelijk vragen, maar bij deze noem ik je gewoon blonde guy. Mag ik naar de toilet?" ik beet even kort op mijn lip bij mijn benaming, een naam haf namelijk veel weg en de andere wisten ook dat ze me nooit Augustus mochten noemen in het bijzijn van de meiden. "Gus, dat is mijn naam." zuchtte ik en haf haar een kort knikje maar keek eerst even op de oude horloge om mijn pols. Het was bijna twaalven en als ik me niet vergiste kwamen de eerste klanten deze namiddag al. "Is goed, maar haal het niet in je hoofd om domme dingen te doen." zei ik op een waarschuwende manier en haalde uit mijn broekzak een klein sleuteltje, ieder van ons had zo één dacht ik. Ik liep haar richting uit en nam als eerste met mijn ene hand strak haar smalle polsen vast zodat ze niets kon doen en daarna maakte ik haar enkel los. Veel tijd gunde ik haar niet dus trok ik haar wat ruw recht en sleurde haar half achter me mee naar boven. "Als je wilt kun je ook douchen, er liggen verse kleren in de kast en make-up en andere meiden dingen." zei ik wat kort en liep richting de badkamer, eenmaal daar liet ik haar polsen los. "Je krijgt een kwartier." mijn blik pinde zich in de hare en daarna deed ik de deur toe en deze nog eens opslot. Het sleuteltje stak ik in mijn broekzak en haalde daarna weer een nieuwe peuk tevoorschijn die ik aanstak en rustig een trekje van nam.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH



    TATUM LORENCE SALLONE
    Tate, Blue • 19[/center]

    Het verbaasde me werkelijk dat de jongeman terug glimlachte, deden ze aardig als wij dat deden? Of is het een fake glimlach? "Gus, dat is mijn naam." Ik trok een wenkbrauw op, erg geloofwaardig. Het was honderd procent zeker dat dit niet zijn naam is. Wie heette er Gus? Had hij dat zo bedacht? "Is goed, maar haal het niet in je hoofd om domme dingen te doen." Ik keek hem scheef aan en zei verder niets, want natuurlijk deed ik niet dat wat hij zei.
          Pas toen ik een strakke pijn om m'n polsen voelde, keek ik verstoord op. Vlug daarna was er een last van m'n enkels af, waardoor ik wou opstaan - echter leek 'Gus' het anders te willen en sleurde me achter hem aan de trappen op. Verwonderd keek ik om me heen naar de luxe, kosten meiden zo veel? Stelletje klootzakken. Ik wierp een blik over m'n schouder en zag het laatste meisje achter de deur van de kelder verdwijnen, en hun? "Je doet me pijn," gromde ik zachtjes. Hem leek het niet te deren, volgens mij. "Als je wilt kun je ook douchen, er liggen verse kleren in de kast en make-up en andere meiden dingen." Ik opende m'n mond, liet hem echter weer dichtvallen toen we in de badkamer kwamen. "Je krijgt een kwartier." Wat koel keek ik terug in z'n ogen, echter begon ik aan de deur te rammelen toen hij van buiten afsloot. "Ik heb hier geen tijd!" Stel hij kwam binnen als ik halfnaakt hier stond? Een zucht rolde over m'n lippen toen ik expres het water onder de douche liet lopen en ondertussen naar een venster zocht.
          Nadat ik een raampje met een grootte van een bloempot had gevonden had ik me tegenstribbelend gedoucht en nu in een handdoek gewikkeld. Ik liep ietwat nieuwsgierig naar de kast, echter na de opnening ervan - walgde ik van de kleding. Dit, kleding? Een zucht rolde over m'n lippen, uiteindelijk keerde ik me om naar mijn kleding en liet die toch liggen - het stonk, ik moest wel een jurk kiezen. Uiteindelijk trok ik er een witte jurk uit, die verzet was met kant en hij zou me nog leuk zijn voor een optreden, afgezien van de korte. Het was ook noodzakelijk witte lingerie aan te trekken, gezien mijn knalroze eronder zou opvallen. Met een grom trok ik tegenstrijdig een witte BH eruit en een string, wat ik omruilde voor m'n handdoek. Algauw had ik de jurk over m'n hoofd getrokken en me in de spiegel aangekeken. M'n blauwe, natte lokken in een zijwaartse vlecht en m'n erg licht gebruinde huid viel toch wel wat donker uit door de witte jurk.
          Ik slikte en zometeen zou Gus wat te horen krijgen, nadat ik mijn voeten in m'n eigen zwarte pumps had gewerkt. Ik rammelde aan de deurklink en gaf een stopm tegen de deur, alhoewel ik daardoor bijna m'n evenwicht had verloren. "Gus! Klootzak, blonde guy of wat dan ook! Ik wil dat je me hieruit haalt, en nu! Zeg me waarvoor jullie ons gebruiken, of of.. Zeg het gewoon!" Ik was wel braaf gekleed in hun kleding, maar die jongens konden nog wat beleven - bovendien voelde ik me hierin geen eens zo slecht, enkel dat het middag was. "Ik wil hieruit, nu." Beval ik iets zachter, maar telkens nog wat woedend. "Of moet ik de spiegels inslaan, en de deur er mee open krassen," vervolgde ik sarcastisch. Natuurlijk kon dat niet, maar ik wou hieruit en wat als de andere meiden ook zo moesten kleden? Namen ze ons ergens heen?


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Camilla Almas Mallalai


          "Loop je ons nu serieus te dreigen?", vraagt de jongen, waarvan ik het gesprek heb gevolgd, geamuseerd. Ik knik uitdagend. Als ze ons toch zo graag willen verkopen kunnen ze ons niets aandoen, dat heb ik maar al te goed door.
          "Wel wel, grote mond heb je voor een kleine meid, houden zo als hoer kun je dat goed gebruiken en ik heb het niet over je dwaze woorden.", zegt hij weer. Ik kijk hem met een dodelijke blik aan. Het woord 'hoer' maakt me eerlijk gezegd nerveus. Maar mijn ouders halen me hier toch echt uit. Ik zal nooit een 'hoer' worden.
          "Kijk meisje, hou dat bekkie van je gewoon dicht of ik zorg er persoonlijk voor dat je je mond niet meer kan openen. ", zegt de dreigende stem van de blonde jongen weer. "Kan je echt niets beter uitvinden.", lach ik hem gewoon uit. Ik ben niet zeker van mezelf in deze situatie maar ik blijf toch sterk.
          Ik merk dat de jongen die blijkbaar 'Gus' heet met het meisje met het blauw haar naar boven gaat. Slim van haar, dat moet ik toegeven. In de hoop dat ik ook naar boven mag doe ik net als haar.
          "Ik wil eigenlijk ook naar de toilet.", zeg ik met een fake glimlach.

    [ bericht aangepast op 11 maart 2015 - 20:05 ]


    Everyone is good as it is, do not change people

    Lyron Lexim Diangelous


    Lyron keek vanaf een afstandje naar de meiden die de andere jongens aan het uitdagen waren. Op een na, ze had wel haar mond opengetrokken, maar verder was er daarna ook niks uitgekomen. Het meisje moest naar het toilet zei ze. Waarschijnlijk wachte ze geduldig af tot ze kon toeslaan. Augustus en het blauwharige meisje, waren wel de twee die het meest hun mond konden opentrekken. Lyron kwam overeind en voelde hoe zijn rug begon te zeuren.
    'Ik wil eigenlijk ook naar de toilet.' hoorde een van de meiden zeggen. 'Je zult even moeten wachten voordat het leuke meisje met het blauwe haar terug is,' sprak Lyron zonder haar aan te kijken. Hij was slecht in namen onthouden en bovenal van pas ontmoette meiden.
    'De rest heeft wel gelijk, ik zal maar braaf zijn,' bevestigde lyron de gesprekken van de rest van zijn 'Vrienden' toe. Lyron zakte neer bij het bruinharig meisje. (Jennifer)'Wat is je naam liefje?' vroeg Lyron zo zacht mogelijk. Lyron wist dat hij nu de fout in ging, maar hij wilde toch wel weten aan wie hij straks afscheid zou moeten nemen. Ze was ten de persoon die hij meegenomen had.

    [ bericht aangepast op 11 maart 2015 - 20:52 ]


    Vampire + Servant = Servamp



    Jennifer Rose Keane

    Ze lag nog altijd languit op het matras, en staarde naar het plafond. 'Wat is je naam liefje?' Jennifer keek op, en schrok toen de jongen die haar meegenomen had bij haar neergehurkt was. 'Alsof je dat nog niet in mijn paspoort hebt gezien. Jennifer.' Ze ging wat rechtop zitten voor zover dat mogelijk was, en ze keek de jongen even aan.
    'Beleven jullie hier nou plezier aan? Meisjes ontvoeren, weghalen uit hun eigen omgeving om ze vervolgens te verkopen alsof ze vee zijn? Dan hebben jullie weer een pak geld, zonder er werkelijk veel werk voor te hoeven verrichten.' De woorden rolden zo over haar lippen, en ze wreef even met een pijnlijk gezicht over haar enkels heen.
    'Is er misschien iets van water? Ik heb sinds gisteravond al niets meer gehad. De andere meiden ook niet denk ik.' Ze sloeg mijn armen over elkaar heen, en ze kon het niet meer opbrengen om de jongen aan te kijken. Hoe kon ze nu een serieus gesprek met hem voeren, terwijl hij haar had ontvoerd en door zou verkopen enkel voor zijn eigen geld? Juist ja, niet dus. Dat wilde ze ook helemaal niet. Ze wilde enkel en alleen nog naar huis.


    Faith is everything.