• Based on The 100. Echter hoef je de serie natuurlijk niet te kennen om mee te doen!

    Het is 2187. De wereld heeft zijn ondergang honderd jaar geleden gehad. Toen er een nucleaire oorlog uitbrak hebben verschillende onderduikers van verschillende landen besloten de ruimte in te gaan en daar te wachten tot de Aarde terug leefbaar is.
    Terwijl het leven in het ruimtestation (De Ark genaamd) doorgaat begint de Aarde zich te herstellen. Echter gebeurd er van alles in de Ark en misdrijven gaan vaak gepaard met de doodstraf. Echter worden jongeren opgesloten in cellen die zich in de Ark bevinden.
    Wanneer de raad het er over eens is dat er gekeken moet worden of de Aarde terug leefbaar is, besluiten ze de gevangen jongeren naar de Aarde te sturen, ze te laten kijken of het leefbaar is. Ieder van de jongeren krijgt een ijzeren armband om. Deze laat weten aan de Ark of ze nog in leven zijn en of het veilig genoeg is om terug te keren naar de Aarde, en hier een nieuwe samenleving te starten met de mensen die ze hebben...


    Jongeren;
    - Jongen - Rune Mateja - 19 - Gonplei
    - Jongen - Sasha Holts - 21 - Gonplei
    - Jongen - Lucas - 19 - Aureolus
    - Jongen - Keagan Yate - 23 - Ignatius
    - Jongen - Marshall Sadler "Spike-E" - 24 - Angmar
    - Jongen - Cain Stephans - 26 - Angmar
    - Jongen - Nicky Cane "Force" - 22 - Hohenheim
    - Meisje - Lusie - ? - Ignatius
    - Meisje - Celeste Silver Twisteye "Silver" - 25 - Hohenheim
    - Meisje - Marguerite Crux - 20 - Angmar
    - Meisje - Bird Forsyth - 19 - Repair
    - Meisje - Abbygail Raven Ryess - 18 - Aereolus
    - Meisje - Nimf Yates - 18 - Waldeinsamkeit
    - Meisje - Pearl - 21 - Waldeinsamkeit

    Grounders:
    Commander Xena - 21 - Gonplei
    1st warrior Cendra - 19 - Repair
    Canyon - 25 - Repair

    Regels
    - Maximaal 3 personages
    - Jongens en meiden gelijk houden alsjeblieft
    -We schrijven in de 3e persoon, verleden tijd (tenzij meerdere toekomst willen)
    - Offtopic tussen haakjes of in het praattopic
    - Respect voor elkaar
    - Ruzies mogen alleen in het speeltopic
    - Plezier hebben!

    Topics;
    Rollentopic 1
    Speeltopic 1

    [ bericht aangepast op 24 feb 2015 - 19:53 ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Spike-E vertikte het om zijn wapen te laten zakken. Hij zou hier weggaan, al moest hij die debielen allemaal doodknallen. Hij passeerde een boom waarachter hij even dekking kon zoeken. Hun bogen zagen er nogal primitief uit en hij vermoedde dat zijn moderne geweer een veel groter bereik had. Als ze hem nog veel verder volgden, zouden de anderen zo onderhand kunnen ontsnappen en hij betwijfelde of ze het zover zouden laten komen. Vlak naast hem liep een klein kreekje, een smalle geul die hem aan een loopgraaf deed denken. Hij sprong naar beneden, glibberde over de kiezels en klom aan de andere kant de kant weer op. Hij haalde zijn handen open aan scherpe keien, maar hij hield de pas niet in en rende bij het kamp vandaan. Hijgend leunde hij even later tegen een boom aan, vastbesloten om op alles te schieten wat ook maar bewoog.


    Every villain is a hero in his own mind.

    [Wel knap dat hij weg komt als hij letterlijk omsingeld is ;') ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    [Een beetje wel, maar ik vond het ook knap dat hij omsingeld wordt zonder dat hij mensen overhoop schiet of wegrent. En ik vond het ook al knap dat hij werd neergeslagen terwijl hij gewapend is, dus ik moest wat. :'D]


    Every villain is a hero in his own mind.

    [Je kunt iemand van achter neerslaan, ja. Dus dat is niet zo heel knap ;)]


    Ich liebe dich 27.12.23

    'Ga achter me staan,' bromde hij tegen Pearl, zodat ze tussen hem en de boom in stond en hij als een soort schild kon functioneren
    .
    Hij ging niet voor niets voor een boom staan. Maar oké, nvm. Ik vond jouw posts over Spike-E niet zo geloofwaardig en jij de mijne over hem niet. Kan gebeuren. Ik denk dat we beter verder kunnen schrijven dan weer een nieuwe discussie starten want daar zijn we beiden pro in. :'D

    Ik wil Spike-E gewoon graag laten ontsnappen, mocht dat nog niet helemaal duidelijk zijn. :'D

    [ bericht aangepast op 5 maart 2015 - 11:07 ]


    Every villain is a hero in his own mind.

    Xena beval haar Grounders om achter de jongen aan te gaan.
    "Dood hem!" riep ze luid. Die jongen moest dood en aan haar geleverd worden als bewijs. Ze zou hem in stukjes naar zijn mensen sturen als teken dat ze uit hààr gebied moesten vertrekken. De skypeople hadden, als ze de boodschap had overgebracht, of het nou via het meisje of de stukjes lichaam van de jongen was, drie nachten de tijd om te vertrekken. Ze moest geen indringers en zou tot oorlog over gaan als de skypeople haar niet gehoorzaamde. En dan zouden er meer doden vallen.

    Hulpeloos keek Rune toe hoe Spike wegrende. Hij wist genoeg, hij en Bird stonden er nu alleen voor. Rune wist dat het even zou duren voor Bird beter was, dus hij stond er tot dan helemaal alleen voor. Hij had het moeten weten. Hij had nooit terug moeten gaan toen wij weg was gelopen. Hij had de rest van de gevangenen kunnen waarschuwen. Een gevoel van schuld drong Rune's lichaam binnen en hij keek naar de plek waar Spike net was gevlucht. Een boel van de inboorlingen gingen achter hem aan.

    [ bericht aangepast op 5 maart 2015 - 11:09 ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Angmar schreef:
    (...).
    Hij ging niet voor niets voor een boom staan. Maar oké, nvm. Ik vond jouw posts over Spike-E niet zo geloofwaardig en jij de mijne over hem niet. Kan gebeuren. Ik denk dat we beter verder kunnen schrijven dan weer een nieuwe discussie starten want daar zijn we beiden pro in. :'D

    Ik start geen discussie hoor.]
    [


    Ich liebe dich 27.12.23

    Ik neem aan dat Pearl er ook nog steeds is, dus ze zijn in elk geval met zijn drieën.^^


    Every villain is a hero in his own mind.

    Angmar schreef:
    Ik neem aan dat Pearl er ook nog steeds is, dus ze zijn in elk geval met zijn drieën.^^

    Ik neem aan dat die persoon niet meer gaat reageren, maar ik stuur wel even een berichtje naar d'r.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Cendra.
    Het spektakel met de donkergekleurde jongeman ging aan haar voorbij — Cendra diende zich te focussen op de gevangene die ze nog wél hadden. Ze hield de jongen stevig vast, een pijl tegen zijn onderrug drukkend terwijl ze hem vooruit duwde. Met een stevige, geërgerde pas stuurde ze hem de kant van het station op. Het was in de tijd dat ze het in gebruik namen aardig gaan tonen als een gevangenis. Een soort kerkers. Ze haalde haar neus iets op voor de stank voor ze hem van zich af duwde, zodat hij in een geïmproviseerde cel terecht kwam. Haast een gat in de grond. Cendra liet haar ogen over de jongen dwalen, waarna ze wegkeek.
    ''Vrienden zijn zwakte.'' Sprak ze voor ze hem haar rug toekeerde. Ze geloofde niet dat hij de kracht had om haar neer te krijgen — en als hij het zou proberen, zou ze een reden hebben om een pijl tussen zijn ogen te schieten.

    Canyon.
    Er was grote commotie ontstaan binnen het kamp door de ontdekking van skypeople. Can had de gehele dag doorgebracht bij zijn thuis, wapens paraat makend en trainend met iets jongere krijgers. Pas toen hij een zwaar gewond meisje voorbij had zien komen, was hij op de onrust afgekomen. Het was maar heel zelden dat ze skypeople tegen kwamen. De meesten waren dood voor ze het kamp überhaupt bereikten. Hij volgde Cendra, die nors een jongen richting de stations bracht. Hij fronste. Cendra was nooit boos. . . Dat was niets voor haar. Enigszins nieuwsgierig voegde hij zich dan ook bij de Grounders rondom de commander.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    De pijl had Rune in zijn rug gevoeld en hij wist nu niet of hij een beetje in zijn huid was bezonken of niet. Hij kreeg een ferme duw een soort gevangenis lijkende plek in. Een gevangenis?
    "Hé," riep hij naar Cendra. "Cendra. Alsjeblieft." Hij liep in haar richting en probeerde de stank van de plek te negeren. Hij had haar naam uitgesproken met een angstige ondertoon, ietwat twijfelachtig of hij het verkeerd had of niet. "Ik wil niet weer opgesloten zitten, ik heb al jaren lang achter tralies gezeten." Voor het eerst sprak hij hele zinnen. Hij was bang voor kleine ruimtes geworden, kon het niet aan omdat het hem liet denken aan de jaren van opsluiting.

    Xena keek de overgebleven groep Grounders rond.
    "Bewaak het kamp. Als, áls de jongen terug komt bij zijn kamp komt zal hij zijn mensen waarschuwen. Ik wil geen spionnen, vermoord iedereen die niet bij ons hoort!" Xena was furieus. Ze zag Canyon en keek naar hem. "Canyon, ontwerp het beste wapen dat je voor me kunt," zei ze toen en keek hem nog even aan, waarna ze naar haar eigen tent liep.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Cendra.
    Ze bevroor op haar plaats toen ze haar naam hoorde. Het was vreemd de klank ervan uit zijn mond te horen. Ze fronst stellig voor ze zich haast mechanisch omdraaide om hem onderzoekend aan te kijken.
    ''Had daaraan gedacht voor je voet zette op ons land.'' Ze schudde haar hoofd kort. Alles aan hem schreeuwde hulpeloosheid. En ze haatte het stemmetje in haar hoofd dat zich zorgen maakte om anderen.
    ''Je zult niet lang alleen zijn. Zodra de wonden van die andere zwakke zijn verbonden, kan ze je gezelschap houden.'' Ze maakte aanstalten om opnieuw weg te lopen, tot ze zich bedacht dat hij in dit geval meer over haar wist, dan zij over hem.
    ''Wat is jouw naam?''

    Canyon.
    Hij knikte plichtsgetrouw voor hij terug ging naar zijn werkplek. Xena was witheet van woede, en dat betekende niets goeds. Hij wist dan ook dat hij maar beter snel met een goed wapen kon komen. Afwachtend pakte hij zijn beste materialen. Hij wilde iets dat destructief en sterk was, maar tevens compact en niet al te ingewikkeld. Het zou snel klaar moeten zijn als hij de commander tevreden wilde stellen. Hij veegde het zweet van zijn hoofd terwijl hij ijverig aan het werk ging.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Rune keek Cendra aan en besloot toch verder te gaan.
    "Voet op jullie land? Kijken is verboden? Ik had de aarde anders voorgesteld dan dit. We wisten niet eens dat er mensen op aarde leefde," hij keek Cendra aan. "Wij zijn hier gedumpt om te kijken of de aarde leefbaar is, of zo. Wij zijn hier tegen ons wil heen gestuurd." Rune bleef Cendra aankijken. "Onze bestemming was niet ergens midden in het bos maar waarschijnlijk is de koers afgeweken," Rune probeerde er alles aan te doen de andere toch te redden. Als het lukte moesten ze dat hem dankbaar zijn.

    [ bericht aangepast op 6 maart 2015 - 10:14 ]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Cendra.
    Het ergerde haar dat hij haar vraag negeerde en haar probeerde te overtuigen van zijn goede bedoelingen. Hoe dom waren de skypeople? Dat leek haar het meest relevant op de situatie. Een stel kinderen naar de aarde sturen. . . Wie deed dat? En dan waren zíj de monsters. Juist ja.
    ''Verman jezelf. Medelijden zul je hier niet vinden.'' Ze keek hem een laatste maal aan voor ze de cel achter zich dicht trok. Er stonden strijders buiten het station om een eventuele ontsnapping te voorkomen. Cendra veegde met haar mouw over haar voorhoofd om het klamme gevoel te verjagen. De zwarte vegen liepen nu vast over haar hele gezicht. Ze besloot zich te wassen als ze bij het zwakke meisje bij de genezers was geweest.
    Met stevige passen beende ze de tent binnen die diende als oplap plek. Zoals gedacht lag het meisje half buiten bewustzijn onder de bekwame handen van Ikham: hun genezer. Haar wonden waren zo te zien dichtgeschroeid, en op dit moment leek hij bezig met het schoonmaken van haar smerige lichaam.
    ''Hoe staat ze er voor, broer?'' Ze keek nors langs hem heen terwijl ze haar armen over elkaar sloeg. De jongeman stapte opzij terwijl hij zijn handen schoon veegde.
    ''Ze is taai voor skypeople. Ze komt er wel bovenop.'' Hij gaf haar een bak water een een doek waarmee ze haar gezicht en handen kon wassen. Pas nu realiseerde ze zich dat er eveneens bloed op haar handen zat. Vast dat ze te hard in een pijl had geknepen.
    ''Breng haar naar het station als ze bijkomt.'' Gebood ze hem voor ze de schmink van haar gezicht waste en de tent verliet. Ze voelde zich naakt zonder, maar ze was moe en wilde eerst weten hoe het met de gang van zaken stond.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Hoi allemaal,
    Het spijt me dat ik het moet zeggen, maar ik heb besloten een tijdje te stoppen met alle MSVs. Ik heb voor 1 mei twee belangrijke deadlines die ik echt móet halen en dus wil ik mijn Quizlet activiteit drastisch minderen – ook al valt die keuze me echt zwaar.
    Jullie mogen mijn personages er allicht bijhouden, want ik weet dat anderen hierdoor in de knel zullen raken.


    Every villain is a hero in his own mind.