Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 18 - Speeltopics

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Fred Weasley

‘Fred.. je moet niet zo denken. Iedereen gaat je missen. Snap je niet waarom Leo en Ralf verdrietig zijn? omdat je voor beide wat betekend. Wil je ze werkelijk nog erger verdrietig maken door jezelf om zeep te brengen? Denk je werkelijk dat ik George blij kan maken? Als George zou kiezen tussen mij en jou dan zou hij voor jou gaan; Fred- en mocht het toch- hoewel dat niet is- toch zo zijn dat hij voor mij zou gaan; zou ik boos op hem zijn. Een tweelingbroer krijgt hij niet terug. Een soort van vriendje zoals mij wel. Wil je werkelijk mensen pijn gaan doen- omdat jij nu gebroken bent? Dit is de oplossing niet, Fred. Dat weten we beiden. Ik zou nu zelfs gewoon met Ralf willen praten. Voor jou; vragen hoe hij zich voelt zonder jou te noemen. Ik beloof dat; zolang.. zolang ik je mag vastbinden of iets zodat jij geen zelfmoord pleegt; of andere gekke dingen. Je doet er meer kwaad mee dan goed; Fred. Alsjeblieft.’ Ik wil hem vertellen dat hoe langer ik op deze aarde rondloop, hoe erger ik hun leven zal maken. Maar ik kan het niet, want ik zie mijn evenbeeld opeens voor me staan.
'dacht je serieus mij- nee- ons achter te laten? Weet je wel wat een wrak ik zou worden als je dood zou gaan? En Leo? Ralf? Mam en pap? Merlin Fred.. Laat mij- ons je helpen met Ralf. Ik zweer het, ik beloof dat alles uiteindelijk goed zal komen, al moet ik er iemand er voor doden maar waag het niet om jezelf wat aan te doen.'
Ik schud mijn hoofd en kijk ze allebei niet aan. 'Het enige wat ik doe is levens verpesten en iedereen moet uit mijn buurt blijven voordat ik ze pijn doe. Ik wil niet dat Ralf en ik weer iets krijgen, aangezien hij zonder mij gelukkig kan worden. Het zelfde geldt voor Leo. En dan is hij oprecht gelukkig met iemand anders. Jullie kunnen jullie hele leven samen zijn zonder mij als een vijfde wiel aan de wagen erbij en zo is iedereen waarom ik geef gelukkig,

Spoiler alert: you will save yourself

Philip schreef:
(...)

Het is '' Luisteren '' en niet '' uisteren '' :'D moet ik het nog verder ontleden? ^^ muhhahaa I'm so cruel

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ik moet even zeggen dat Scorp en Roxanne echt BFFs aan het worden zijn @generation.

Spoiler alert: you will save yourself

Kealan-Dereck Moore

‘Ik heb ook huiswerk hoor. Moet jij niet werken aan de plannen van je huwelijk? Als je wil kan ik wel een speech houden over hoeveel jullie altijd van elkaar houden en hoe eerlijk en oprecht jullie zijn. Oh ja, en dat jullie elkaar altijd kunnen vertrouwen enzo. Echt geweldig, jullie relatie.’ Zijn stem klonk onwijs kil terwijl hij daar geen reden voor had; en toch deed het mij immens pijn. Ik was niet zoals míjn vader. Ik ging niet vreemd. Ik en Victoire hadden nu nog niks; we hadden niet eens gekust- kon ik dit überhaupt een relatie tussen ons twee noemen? Voor ik er erg in had sloeg mijn vlakke hand in zijn gezicht. Precies als een meisje deed; wat me immens deed schamen. Resoluut stond ik op waar ik de Grote Zaal uitbeende. Ik wilde dat ik hem niet geslagen had. Serieus niet; vooral omdat hij het niet wist- maar toch was het gebeurd voor ik er erg in had. Hij had geen flauw idee hoe pijn het deed wat hij zei. Deels omdat ik me altijd als een emotie loze boekenkast gedroeg.
Ik vermoedde dan ook niet dat Jonah me zou volgen; toch ging ik niet naar de leerlingenkamer. Vooral omdat ik geen idee had hoe ik mijn daad moest verwoorden. Langzaam liep ik naar de vensterbank toe; waar ik mijn voeten op zetten om ineen te krimpen waar ik naar buiten keek. De sneeuwwitte vlokken en de kille, koude windvlaag die zachtjes tegen de raam aan botste.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Solangelo schreef:
Ik moet even zeggen dat Scorp en Roxanne echt BFFs aan het worden zijn @generation.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Philip schreef:
(...)

nog 3 weken te gaan toch? ^^

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Jonah Barret

Hoewel ik het natuurlijk echt heel erg uitlokte, kwam de klap heel onverwacht. En het deed heel veel pijn, niet alleen bij mijn wang. Meteen gaan mij gedachten terug naar de keer dat ik hem sloeg. Hij was helemaal ontzet en ik wist dat het goed mis zat.
Nooit heeft hij over zijn familie gesproken en nooit heb ik hem gevraagd wat ermee is omdat ik hem ruimte wil geven, maar op dit soort momenten zou ik willen weten wat er met hem is zodat ik hem ten minste kan helpen of troosten.
Ik negeer alle stemmen om me heen en loop achter hem aan. Waarschijnlijk zit hij in de leerlingenkamer en daar zit hij ook. In de vensterbank. Hoe hij zo zit is prachtig, zoals hij zelf ook is.
'Het spijt me,' zeg ik en ik loop naar hem toe. 'Het was stom om te zeggen maar- de gedachte dat je met iemand anders gaat trouwen is ondraaglijk. Ik hou van je en ik wil nooit meer bij je weg. Daarvoor hou ik teveel van je,' zeg ik en ik ga naast hem in de vensterbank zitten. Door de sneeuw ziet het er allemaal zo ontzettend vredig uit, ookal is het niet zo. 'Ik weet dat er iets is wat je me niet verteld, maar als je het niet wil vertellen hoeft dat niet. Ik wil je gewoon heel graag helpen.'

Spoiler alert: you will save yourself

Philip schreef:
(...)

....Wat zouden ze geweest zijn als Scorpje Colton was... x'D

Spoiler alert: you will save yourself

shit! ik doe even wat anders en ik loop giga achter met posten D;

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Haha ik ken het Naomi. Veel succes.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Even keek ik terug naar Fred die naar iets achter mij leek te staren. 'Dacht je serieus mij- nee- ons achter te laten? Weet je wel wat een wrak ik zou worden als je dood zou gaan? En Leo? Ralf? Mam en pap? Merlin Fred.. Laat mij- ons je helpen met Ralf. Ik zweer het, ik beloof dat alles uiteindelijk goed zal komen, al moet ik er iemand er voor doden maar waag het niet om jezelf wat aan te doen.'
Zachtjes beet ik op mijn lip waarbij ik toch wat nederig een stap van George afzetten, zodat hij alle ruimte had om alles te beslissen en te doen wat hij wilde.
'Het enige wat ik doe is levens verpesten en iedereen moet uit mijn buurt blijven voordat ik ze pijn doe. Ik wil niet dat Ralf en ik weer iets krijgen, aangezien hij zonder mij gelukkig kan worden. Het zelfde geldt voor Leo. En dan is hij oprecht gelukkig met iemand anders. Jullie kunnen jullie hele leven samen zijn zonder mij als een vijfde wiel aan de wagen erbij en zo is iedereen waarom ik geef gelukkig.’ Zwijgend bleef ik maar staan terwijl ik maar nutteloos mijn afgekloven nagels in het hout boorden. Misschien was het maar beter dat George er was. Ik wist toch niet wat ik moest zeggen en daarnaast kon waarschijnlijk George hem veel beter helpen dan ik kon. Alleen al over deze hele onderwerp voel ik mezelf ongemakkelijk worden. Hoe hou je in vredesnaam iemand tegen om wat te doen; wat je zelf al gedaan hebt- zonder succes; natuurlijk. Het was wreed; maar er waren zoveel mensen die hem zouden missen. Hij zou mensen pijn doen. Alleen mensen zoals ik konden in het niets oplossen alsof ze nooit bestaan hebben. Niet mensen zoals hem. Dat is zijn nadeel waar hij zelf een weg in moet vinden.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ik wacht even op George voor ik met Fred post.

Spoiler alert: you will save yourself

:'D dat is denk ik ook beter omdat Cam niks zegt ;p

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Kealan-Dereck Moore

Ietwat geschokt keek ik op toen een veels te bekende stem door de stilte voortgebracht werd. ‘Het spijt me.’ Zachtjes beet ik op mijn lip om gauw weer uit het raam te kijken, om een verdere confrontatie te vermijden. ‘Het was stom om te zeggen maar- de gedachte dat je met iemand anders gaat trouwen is ondraaglijk. Ik hou van je en ik wil nooit meer bij je weg. Daarvoor hou ik teveel van je.’ Langzaam sloot ik mijn ogen terwijl ik weer met de neus op de feiten werd gedrukt. Dit jaar leek ik veel triester te zijn dan de jaren voorheen. Voornamelijk door mijn eigen toedoen. Als ik Jonah nooit gekust had; als ik mijn innerlijke verlangens tegen had weten te houden die ik al jaren koesterde; dan was dit jaar net zoals de vorige. Toch deed ik mijn ogen weer open om zachtjes mijn lippen tegen die van hem te drukken. De enige troost die ik leek te ervaren voor mijn verborgen emoties. Het was veel makkelijker. Fysiek en niet mentaal. Het was gewoon beter.
Langzaam boog ik weer terug om mijn armen toch wat gesloten rond mijn middel te leggen.
‘Wat voor huiswerk moest je nog maken?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ik heb echt geen idee wat ik met Jonah moet schrijven. En je hebt mijn laatste zin genegeerd ):<

Spoiler alert: you will save yourself