Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 18 - Speeltopics

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Eerst komt bal en daarna de kerst vakantue toch xq als het andersom is, weten julie dat Ralf niet zal komen. Ik ga morgen posten want na mijn kleine avontuurtje van gisteren zit ik niet echt te wachten om nog eens een lange post op dino te typen. Jup, ik noem deze mobiel ''dino''. Don't judge.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Overigens, ooit zou je vicktor naarn camp brengen, maa nog steeds heb je dat niet gedaan :p niet dat ik wil dat mijn campje pijn gaat krijgen, maar dan kan George eindelijk achterkomen wat er aan de hand is en vickvick doden

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Jonah Barret

‘Wat kan je niet, Jonah. Ik zie hier geen probleem, om maar je woedde probleem die je op dit moment slecht kan inhouden nagelaten.’ Beledigd kijk ik weg. Hij gedraagt zich altijd alsof ik een keuze heb of iets, maar ik doe alles wat ik kan ertegen. ‘Wil je mij nou; of wil je me nou niet, Jonah. Want ik weet het niet meer wat je wilt.’
Ik schud mijn hoofd. 'Wat ik wil is met jou samen kunnen zijn terwijl jij niet vanalles geheim houdt en gaat trouwen met één of ander mens dat ik niet uit kan staan. Helaas hebben we niet genoeg wonderen op de wereld om dat te kunnen laten gebeuren.' Dan kijk ik weg en ga ik op mijn bed zitten. Waarom snapt hij dit nou niet?
'Laat ook maar. Het was dom van me om te denken dat ik echt iets voor je beteken,' mompel ik chagrijnig. Ik probeer de razende woede binnen te houden met al mijn kracht. Ik wil hem niet meer zien op dit moment.

Spoiler alert: you will save yourself

Be your own anchor, Jonah.

Spoiler alert: you will save yourself

Leo Jordaan

'Ralf is beter af zonder mij. Hoewel het verschrikkelijk pijn doet en ik mezelf het liefst van de astronomietoren wil werpen, zit ik toch hier. Het leven lijkt zo gewoon geen zin meer te hebben. Ik heb je nodig, Leo. Hoe erg ik het ook haat, ik heb je nodig.'
Verbaasd keek ik hem aan en zag hem net wegkijken en beet zachtjes op mijn lip. Hoorde ik hem juist niet te vermeiden? Ik moest hem vermijden- hij mocht niet hier zijn, hij mocht niet bij mij zijn.
'Het spijt me. Ik snap het heel erg als je geen tweede keus wilt zijn. Sowieso snap ik het als je me haat en niks meer met mij te maken wil hebben. Waarschijnlijk heb je helemaal geen zin om mijn verhaal aan te horen. Ik haat mezelf. Ik ga wel weg.'
Ik schudde gauw met mijn hoofd voordat ik op ging staand en Fred nog even aankeek.
‘nee hoor.’ Zei ik dan kalm.
‘mij maakt het niets uit- ik bedoel- we zijn toch nog steeds vrienden? Ehm- ik wil je wel helpen. Wat het ook is.’ En na deze woorden, deed ik officieel alsof ik eerder in het leerlingenkamer niets gezegd had- over dat ik hem beter moest vermijden.

Ik heb echt zo’n gevoel dat Red gewoon afgelopen is.. en dat maakt mij dus sad. Om welke domme reden hebben we dit gedaan??

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Nee, Red is niet afgelopen. Ik weiger dat te geloven en ik zal er alles voor doen om het beter te maken. Maar misschien heeft het even tijd nodig.
Een tijdsprong naar het bal?

Spoiler alert: you will save yourself

George Weasley

‘Oké. Ik beloof het. Ik ga alleen naar de Grote Zaal om te eten, meer niet.’
Ik keek toe hoe Fred de leerlingenkamer verliet waarna ik alleen met Campbell achterbleef. Merlin- denkt hij serieus aan zelfmoord? Ik kan het wel begrijpen- denk ik, na alles wat we tot nu toe mee gemaakt hebben. Maar hij denkt er serieus aan om iedereen achter te laten, iedereen van wie hij houd, en iedereen die ook van hem houd.
‘..Leo is in de Grote Zaal- of hij gaat zelfmoord plegen; George. Wij- jij moet hem tegen houden. Je bent de enige die dat kan, George. Ik- ik weet het zeker dat hij het laatste gaat doen.. hij- ik.. ik zei ook dat ik- dat ik het niet zou doen; waarna ik het deed- niet dat dat over mij uitmaakt- maar, bij Fred wel..’
Ik knikte zachtjes met mijn hoofd waarna Campbell mijn hand vastpakte en mij mee de leerlingenkamer uit trok. Ergens begin ik bang- nee- onzekerder te worden over Fred om het feit dat ik te vaak achter hem aan zit te springen en ergens de gedachtes krijg dat hij mijn aanwezigheid irritant begint te vinden. Maar dat zou hij toch wel zeggen- toch? Maar vroeger waren we 24 uur per dag bij elkaar- waarom zou hij mij nu plotseling wel irritant vinden? Misschien omdat we veranderd zijn. Omdat iedereen veranderd is en niets meer normaal lijkt te zijn.
‘A-als jij naar Fred gaat.. dan kijk ik w-wat R-ralf wilt van Fred, tenzij jij liever met- met Ralf en Fred praat..’
Verbaasd keek ik om naar Campbell die bij de deur van een klaslokaal stond waar er gesnik uit kwam.
‘eh,’ murmelde ik zachtjes voordat ik ook naar de deur toe schuifelde, tot ik een klein, opgerolde Ralf in het hoekje van het lokaal zag zitten.
‘eh, oke. Dan ga jij Ralf wel troosten en ik kijk wel wat Fred aan het uithalen is.’ Zei ik met een zwak glimlachje voordat ik me wat voorover boog en mijn lippen zachtjes tegen die van hem aan drukte.
‘dan zie ik je straks wel in het leerlingenkamer.’ Zei ik, zodra ik hem weer losliet en perste een glimlach tevoorschijn.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Solangelo schreef:
Nee, Red is niet afgelopen. Ik weiger dat te geloven en ik zal er alles voor doen om het beter te maken. Maar misschien heeft het even tijd nodig.
Een tijdsprong naar het bal?

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ik ben zelf niet vóór de tijdsprong. Dit door dat Victor nog is bij Camp en ik en Bae hadden daar iets voor bedacht... het zou nogal vreemd zijn als dat tijdens de bal gebeurt- vind ik althans. Tenzij bae nu anders denkt; dan idk. Wel kan eventueel om een comprimi te maken een week vooruit gespoelt worden; gezien de bal pas over een maand is.

[ bericht aangepast op 17 feb 2015 - 19:17 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Philip schreef:
Ik ben zelf niet vóór de tijdsprong. Dit door dat Victor nog is bij Camp en ik en Bae hadden daar iets voor bedacht... het zou nogal vreemd zijn als dat tijdens de bal gebeurt- vind ik althans. Tenzij bae nu anders denkt; dan idk. Wel kan eventueel om een comprimi te maken een week vooruit gespoelt worden; gezien de bal pas over een maand is.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Overigens, ooit zou je vicktor naarn camp brengen, maa nog steeds heb je dat niet gedaan :p niet dat ik wil dat mijn campje pijn gaat krijgen, maar dan kan George eindelijk achterkomen wat er aan de hand is en vickvick doden

Fred is werkelijk de vrouwelijke kant in de Forge relatie.... George is namelijk enorm dominant x'D

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

‘Eh.’ Met dat liep hij langs mij heen om, om het hoekje te kijken van de deur waar hij ongetwijfeld Ralf snikkend zou zien. ‘Eh, oke. Dan ga jij Ralf wel troosten en ik kijk wel wat Fred aan het uithalen is.’ Langzaam knikte ik waarbij ik maar triest omlaag keek. Ik durfde het niet te vertellen maar ik was echt ontzettend bang dat ik hem niet meer zou zien na dit; alsof hij elk moment dood kon neervallen.
Zachtjes voelde ik plotseling echter een paar lippen tegen die van mij gedrukt worden en voordat ik kon reageren er op; stopte hij al. ‘Dan zie ik je straks wel in de leerlingenkamer.’ Met dat liet hij me los terwijl ik zijn lippen volgde die overduidelijk moeizaam in een glimlach tevoorschijn kwamen. Spontaan en nog steeds bang gooide ik vliegensvlug mijn armen rond hem heen waar ik mezelf dicht tegen hem aandrukte. Mijn hoofd samen met mijn hoofdpijn plaatste ik weer op het vertrouwde plekje hoewel ik hem dichter tegen me aandrukte dan ooit. Ik wil hem niet kwijt; echt niet kwijt. Altijd werd ik maar gepest of ervaarde ik slechts kille liefde; tot George me vond. Ik wil hem niet kwijt. Zachtjes trok ik hem omlaag om mijn lippen zo lang en vurig op die van hem te drukken waardoor ik haast dood neer viel door het tekort aan zuurstof.
‘Als- als je hem volgt.. als je hem nadoet.. ik ga eerder dood dan jou, George. Niet andersom.’

[ bericht aangepast op 17 feb 2015 - 21:31 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Kealan-Dereck Moore

‘Wat ik wil is met jou samen kunnen zijn terwijl jij niet van alles geheim houdt en gaat trouwen met één of ander mens dat ik niet uit kan staan. Helaas hebben we niet genoeg wonderen op de wereld om dat te kunnen laten gebeuren. Laat ook maar. Het was dom van me om te denken dat ik echt iets voor je beteken.’ Zachtjes schudden ik mijn hoofd voordat ik toch overeind kwam om toch wat onzeker naast hem te zitten waar ik mijn handen op zijn benen zetten.
‘Ik snap nog steeds niet hoe je me na al die jaren niet vertrouwd; Jonah.’ Mistroostig schudden ik mijn hoofd waar ik even naar zijn ogen keek om weer langzaam af te dwalen naar zijn lippen.
‘J-je had gelijk. Dit- dit is niet nieuw voor mij. Ik- ik voel dit al een hele tijd voor jou, een aantal jaar misschien wel.’ Abrupt voelde ik hoe mijn wangen rood werden waardoor ik me echt onzeker voelde worden. Zachtjes greep ik naar allebei zijn handen die ik omsloot om mijn lippen vol op die van Jonah te drukken; voordat hij me misschien eng vond door mijn bekentenis.

Soreeh don’t be mad! Ik had per ongeluk over je post heen gelezen :’x

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

In plaats van het klaslokaaltje in te lopen, gooide hij zijn armen om mij heen en plaatste zijn hoofd tegen mijn borstkas aan. Ik kon het niet laten en een kleine grijns sierde rond mijn lippen waarna ik ook mijn armen zachtjes om hem heen gooide. Liever bleef ik nu gewoon bij hem, dat hij dicht bij mij was net als nu. Misschien ben ik een beetje paranoïde, maar ik heb zo’n gevoel dat als ik hem eventjes alleen laat, dat hij weer bond en blauw voor mij neer zal staan. En dat wil ik niet nog eens meemaken. Hij haalde zijn hoofd weer van mijn borstkas vandaan en voordat ik hem amper aan kon kijken, drukte hij zijn lippen wederom tegen die van mij aan. Langer ook- en vuriger waardoor mijn handen impulsief achter zijn nek kwam waarna ik de kus terug beantwoordde, tot hij die beëindigde en ik hem lichtjes verbaasd aankeek.
‘Als- als je hem volgt.. als je hem nadoet.. ik ga eerder dood dan jou, George. Niet andersom.’
Ik schudde zachtjes met mijn hoofd en haalde mijn eerdere grijns weer tevoorschijn.
‘ik geef het niet zo snel op, Campbell. Wat het ook is. En ik weet dat Fred geen zelfmoord zal gaan plegen.’
Met deze woorden liet ik mijn handen van zijn nek naar zijn handen glijden die ik nog eventjes vastpakte waarna ik me weer voorover boog en mijn lippen nog even tegen zijn wang aandrukte. Ik liet zijn hand los en nam een aantal stappen achteruit, nog steeds met dezelfde grijns op mijn gezicht geplakt.
‘ga jij maar naar Ralf toe; dan ga ik kijken of mijn broer nog leeft.’

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Ik geef het niet zo snel op, Campbell. Wat het ook is. En ik weet dat Fred geen zelfmoord zal gaan plegen.’ Nog steeds wat triest voelde ik hoe zijn handen van mijn nek naar mijn handen greep waar ik zijn lippen tegen mijn wang voelde. Veels te gauw liet hij me los waarbij hij zelfs stappen naar achter zetten. ‘ Ga jij maar naar Ralf toe; dan ga ik kijken of mijn broer nog leeft.’ Snel slikte ik waarbij ik even naar de deur keek om weer snel naar George te kijken. Ik wilde hem niet nu alleen laten. Eigenlijk wilde ik alleen maar dicht bij hem zijn. Zo dicht mogelijk waar ik zijn warme armen beschermend rond mij heen zou voelen waardoor ik iedere keer wens dat zijn armen dikker waren; of zijn lichaam twee keer zo breed zodat ik helemaal in hem kon verschuilen. Ik wist niet waarom maar ik had een slecht gevoel; niet eens slecht- een enorm onrustig en angstig vermoede. Toch- hoewel het met immense moeite ging draaide ik mezelf om zodat ik niet weer mezelf in zijn armen zou drukken om de deur te openen waar ik op mijn lip beet. Ik kon nu nog terug. Ralf wilde mij waarschijnlijk evenmin nu zien als ik hem. Niet dat ik hem haatte- of niet mocht. Toch ging ik de deur door, om die met een zachte klik te sluiten. Alweer keek ik toe naar Ralf die huilend ineen gekropen zat. Ik vroeg me af hoe George zich in merlijnsnaam met mij kon omgaan, vooral omdat ik dit al een afschuwelijk schouwspel vond. Geruisloos liep ik naar hem toe, waar ik tot mijn opluchting naast hem kon zitten. Voornamelijk omdat ik mijzelf al duizelig voelde- ongetwijfeld door mijn hoofdpijn.
Zenuwachtig keek ik even naar hem om mijn klamme handen aan mijn broek af te vegen.
‘..wat is er toch Ralf; Ik bedoel- Fred gaat kapot zonder jou; en jij gaat kapot zonder hem, waarom kunnen jullie het niet bijleggen? Hij heeft twee keer een fout begaan; een écht foute fout.. maar is er geen pluspunt aan dat hij uiteindelijk- door al zijn fouten, jou het liefst van alles niet kwijt wilt raken? Hij mist je, Ralf en jij mist hém. Anders huilde jullie beide niet of dacht Fred niet aan zelfmoord.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya