• • • •
    Heads up,
    • • •




    • • •
    Heels down.
    • • •


    • • • •

    Ergens in het Verenigd Koninkrijk, ligt een grote stal voor de meest getalenteerde dressuur ruiters en amazones. De mensen die hier hun opleiding mogen volgen zit vol met talent. Zij zijn grote beloftes voor de toekomst. Grote namen hebben hun opleiding hier gevolgd. Vanaf hun zeventiende leefjaar kunnen jongeren met veel talent zich aanmelden voor de stal. Wanneer zij door de messcherpe selectie weten te komen zitten zij twee jaar in hun voorbereiding. In de voorbereiding zitten aan het begin van het eerste semester zo'n 30 leerlingen. Naarmate de tijd vordert, vallen er mensen af, omdat zij simpelweg niet meer genoeg punten weten te behalen, of te weinig vooruitgang boeken. Door de loop van het tweede jaar, wanneer de ruiters en amazones achttien jaar oud zijn, vallen er nogmaals tien mensen af. En als er minder mensen afvallen, wordt er een selectie van de tien besten gemaakt, waarin de beste ruiters en amazones terecht komen. Zij zijn de Elite. Meestal zijn het vijf jongens, en vijf meiden. Aangezien deze in aparte klassen worden getraind, komen ze meestal pas als klas bij elkaar in de Elite. Deze Elite volgt de opleiding nog minimaal twee jaar. In dit RPG volgen we de Elite die voor hun eerste jaar in de Elite zitten.

    • • • • 
    VOL!
    Girls
    Eleutheromania • Alexandra Caelie Siarah McDavon • 1.2
    Mangata • Annalise Alisha Annabelle Linton • 1.7
    Quivers • Cécile Willa Phoebe Ross • 1.1
    Meraki_ • Chloë Jones • 1.3
    Komorebi_ • Castus Yaffa Loena Komorebi • 1.11

    Boys
    Sobremesa • Tobias Augustus Prescott • 1.8
    Zephyr • Jared Dimitrov Castillo • 1.7
    Bain • Malachy Hunter Levi • 1.2
    Trohman • Antoine Matthieu Tallon • 1.11
    Wiarda • Jonathan Charlie Yates • 1.7

    Trainers
    Zephyr • Gabriël Johnson • 1.11
    DarkAng3l • Killian Aiden Brendan Sterling • 1.7

    • • • •

    De gang van zaken en de omgeving
    De leerlingen verblijven met zijn allen in een groot gebouw, je kan het een soort internaat noemen. Als je bij het stallencomplex wilt komen moet je de weg oversteken, al is deze niet druk en rijden er zelden auto's. In het internaat heeft elke leerling zijn eigen kamer. De kamer van iedere leerling bevat een bureau, een kledingkast, een boekenplank en een bed. Iedere leerling heeft gewoon een basiskamer, maar de meesten zullen deze hoogstwaarschijnlijk naar hun eigen stijl hebben aangepast. In principe zijn er vijf aparte huizen op het internaat waar de leerlingen verblijven. Een is voor de eerstejaars, een voor de tweedejaars, een voor het eerste Elite-jaar, een voor het tweede Elite-jaar en een voor de mensen die na hun opleiding langer blijven om verder te trainen. De eigenaren van de stallen wonen boven de kantine. Per huis zijn er ook twee Trainers aanwezig, die onder andere er voor zorgen dat er elke avond eten op tafel staat. Ook hebben de leerlingen hun eigen badkamer. De badkamer hebben een bad, douche, toilet, wastafel, een spiegel en twee kastjes waar onder andere handdoeken en douchespullen bewaart kunnen worden. De woonkamer is de plek waar de leerlingen zich bevinden als zij niet in de stallen te vinden zijn. Ook worden hier eventuele toespraken gehouden. Op de tv worden meestal wedstrijden vertoont, of de leerlingen hun rijden zelf. Hier wordt ook besproken wat zij kunnen verbeteren, nadat zij kritisch naar hunzelf op film hebben gekeken.
    De stallen zij altijd netjes onderhouden. Er staan vele paarden, zowel van de leerlingen, als paarden van de eigenaren van de stal, en paarden van de trainers. Er zijn twee dressuurbakken binnen, en er is er eentje buiten. De bakken hebben een afmeting van 20x60 meter, aangezien dit de officiële rij-arena afmetingen zijn voor de hogere dressuur. Op het terrein zijn zo'n 20 kleine paddocks te vinden, van 15x15 meter, in deze paddocks mogen maximaal vier paarden tegelijk staan. Ook zijn er drie grote paddocks van 100x60 meter, hier mogen maximaal 30 paarden in staan, alhoewel het liever gehouden wordt bij twintig paarden. Er is ook een groot weiland, van 300x300 meter. Hier mogen in principe alle paarden staan. De stallen begeven zich erg dicht bij het bos, waardoor er makkelijk en regelmatig buitenritten gemaakt kunnen worden. Het stallencomplex is vrij besteedbaar voor de leerlingen.
    De leerlingen hebben in hun Elite-jaar toestemming om zelfstandig te trainen. Er is ook een algemene training, een keer per dag, en er worden regelmatig buitenritten gemaakt. De leerlingen rijden op een standaard dag zo'n 3 uur. Zondag is een rustdag, waarop slechts een lange buitenrit gemaakt wordt, en ze soms met de trailer ergens heen gaan om bijvoorbeeld over het strand een lange buitenrit te maken. De leerlingen mogen in de zes dagen dat zij training hebben om de dag zelfstandig trainen, wat maximaal een uur mag duren. Natuurlijk gelden vrijheidsdressuur en longeren niet onder deze regel. De leerling mag zelf bepalen wanneer hij of zij dit doet, en of hij/zij dit überhaupt doet met zijn/haar paard. De paarden staan in de nacht op stal en overdag in principe in de paddock of de grote weide. Tussen elke keer rijden moet minimaal twee uur rust zitten voor het paard, het opzadelen en verzorgen zit hier niet bij inbegrepen. De algemene trainingen zijn op maandag, woensdag en vrijdag om vier uur in de middag en duren tot half zes. Hierna worden de paarden verzorgd en gaan zij naar stal. De leerlingen eten en kletsen nog even, en tussen acht uur en half negen gaat de groep nog op buitenrit, wat anderhalf tot twee uur duurt. Op deze dagen kunnen de leerlingen dus in de ochtend trainen. Op dinsdag, donderdag en zaterdag beginnen de algemene trainingen om negen uur 's ochtends. Deze duren dan tot half elf. Om twee uur wordt er een buitenrit gemaakt van anderhalf uur, en 's avonds kunnen de leerlingen nog zelf trainen als zij hier behoefte tot hebben.
    Als de leerlingen wedstrijden hebben (wat maximaal een keer in de twee weken voorkomt) wordt deze dag/worden deze dagen aangepast aan het wedstrijdschema. Op deze dagen hebben de leerlingen dan slechts een wedstrijd, en mogen zij verder ook niet trainen. Natuurlijk zijn zij nog wel vrij om een buitenrit te maken voor of na de wedstrijd, maar er wordt niks meer georganiseerd in de vorm van rijden.
    De leerlingen rijden op het moment ongeveer Z2 dressuur (zwaar 2, Nederlandse klassen) en trainen natuurlijk hard om verder te komen.
    De leerlingen in de Elite hebben geen lessen meer, zoals je die op een normale school hebt. Bij hen draait het om de paarden en het leven daar.


    • • • •

    Regels stallen en internaat
    • De stallen zijn vrij te betreden, maar wees er netjes.
    • Om zes uur wordt er gegeten. Er wordt niet op je gewacht dus als je te laat bent ben je te laat en zal je zelf moeten zorgen dat je iets eet.
    • Ga netjes om met je paard en je spullen. Wij ruimen het niet voor je op. Er wordt verwacht dat je je paard dan ook goed verzorgt voor- na- en tijdens het rijden.
    • Gooi geen afval weg op het stallen terrein.
    • Sta op tijd op om je paard te voeren, dit wordt enkel op zondag gedaan door ons. De rest van de dagen zal je zelf je paard moeten voeren.
    • Mest de stal van je paard minimaal drie keer per week uit, waarvan minimaal een keer grondig (al het stro/zaagsel er uit en nieuw stro/zaagsel er in).
    • Ga netjes met elkaar om.
    • Schreeuw, ren en vecht niet in de stallen. Als je dit echt zo nodig moet doen doe je dat maar ergens anders, maar niet in de stallen of bij de paarden.
    • Om half twaalf zijn alle lichten uit en is iedereen in zijn eigen kamer.
    • Geen jongens en meiden bij elkaar op hun kamer.
    • Luister naar de aanwijzingen en waarschuwingen.
    • Houd je aan de regels.


    • • • •

    Regels RPG
    • Minimaal 150 woorden per post. dit is makkelijk te halen.
    • Het is niet toegestaan om andermans personages te besturen wanneer jij geen toestemming hebt van diegene
    • Rollen moeten minimaal 800 woorden zijn, en worden goed- of afgekeurd. Als deze afgekeurd wordt staat hier een reden bij .
    • Geen ruzie buiten het RPG, de personages mogen ruzie hebben ja, maar de spelers niet!
    • Houd het gezellig.
    • Reageer met regelmaat.
    • Denk goed na of je mee doet, ik wil niet dat de RPG na een week al dood is.
    • Houd je aan de regels.
    • Reserveringen blijven vier dagen staan.
    • Alleen ik (Goya) open de nieuwe topics. Als ik geen topic kan opnemen zal ik vragen of iemand anders dit wil doen. Als ik een week lang niet online ben geweest, dan mag er door degene met de laatste reactie een nieuw topic worden geopend.
    • Houd jongens en meisjes een beetje gelijk.
    • Wees realistisch, een relatie kan niet in een dag al ontstaan.


    Klik hier als je dingen wilt weten over de paardensport en de omgang met paarden, of als je wilt weten welke rassen waarvoor geschikt zijn.

    Begin
          We beginnen op de tweede dag van de Elite, de leerlingen zijn gisteren aangekomen en het is nu 3 September, een maandag. We beginnen 's ochtends, het is zo'n uur of zeven en over een half uur begint het gezamenlijke ontbijt. De meiden slapen overigens op de eerste verdieping, de jongens op de tweede, en het eten en al die shizzle is op de begane grond ^^ Tijdens het ontbijt zullen de trainers het programma van het komende jaar en hun verwachtingen van de leerlingen op tafel leggen en de leerlingen zullen hun eventuele vragen beantwoorden, daarna hebben zij een vrije ochtend, waarop zij mogen trainen, of iets voor henzelf doen.

    [ bericht aangepast op 15 feb 2015 - 21:04 ]


    take me back to the basics and the simple life

    Castus Yaffa Loena Komorebi



    "My horse is my everything."


    "Hallo!" hoor ik een vrolijke stem zeggen. Ik kijk om me heen en zie dat het Jared is, daardoor zie ik ook Malachy zitten. Annalise reageert meteen, maar ik twijfel of ik iets zal zeggen. Uiteindelijk besluit ik maar wel iets te zeggen, want dat komt vrolijker en aardiger over. "Heey Jared." Ik weet niet of het gelukt is mijn jaloerse stem onder controle te houden. Ook ga ik Malachy begroeten. "Hai Malachy." Dit keer hoor ik echt dat ik jaloers klink. Ik hoop dat hij begrijpt dat ik dat gewoon in me heb zitten, al ben ik niet zo zeker van mijn zaak. Ik zie lekkere dingen op tafel staan. Het is moeilijk om te kiezen. Ik neem een bruin pistolet met ham, kaas en tomaat. Het is gelukkig gezond, anders hoor je mijn moeder weer met, je moet gezond eten. Ik kies nog sinaasappelsap en begin te eten. Ik heb zin met Misha te trainen, maar weet dat ik moet wachten totdat we klaar zijn met het ontbijt. Rustig neem ik een hap van de pistolet. Knapperig, dat is het enige hoe ik het kan omschrijven. Meer dan dat is het eigenlijk ook niet. Nadat ik de helft heb opgegeten neem ik een slok sinaasappelsap. De rest zit vrolijk te praten, maar ik durf niets te zeggen. Ik kan beter stil blijven. Toch kan ik beter wel praten, want anders zullen ze nooit met me praten. "Zeg Alexandra, hoe was je vakantie?" probeer ik op een opgewekte toon te vragen aan Alexandra. Nu nog hopen dat ze reageert.

    [ bericht aangepast op 22 feb 2015 - 11:18 ]


    all because i liked a girl

    / • / • / • / • /       TOBIAS 'TOBY' AUGUSTUS PRESCOTT      / • / • / • / • /


    Cile komt naast me op de grond zitten, waarna ze staart naar de bomen in de verte.
    'Ik ben toch ook echt een verschrikkelijke kluns. Ik had jullie niet zomaar in die stal moeten duwen. Jullie hadden het gewoon zelf moeten doen,' gooit ze er dan uit. Ik reageer niet, het enige wat ik doe is staren naar de dennenboom voor me.
    'Het spijt me zo, dat Alex verstijfde. Ze.. Ze was er gewoon nog niet klaar voor, denk ik. Het was gewoon allemaal te veel voor haar op het moment, ze was bang om jullie vriendschap te verpesten. Maar geloof me, Toby, ze vindt je weldegelijk leuk. Dit was gewoon niet het goede moment.'
    De woorden dringen eerst niet tot me door. Ik kijk slechts hoe Cile een blaadje uit elkaar scheurt. De stukjes fladderen één voor één op de grond. Het voelt meer alsof het mijn hart is, niet een onschuldig blaadje. Hoe overdreven dat ook klinkt.
    Dan besef ik me wat Cile zojuist zei.
    'Ze - ze vindt me ook leuk?' vraag ik, mijn stem schor en mijn blik op een afgescheurd stuk blad gericht.


    “A queen will always turn pain into power.”

    CÉCILE "CILE" WILLA PHOEBE ROSS ~ RIJBROEK ~ SWEATER





    "Ze - ze vindt me ook leuk?" vraagt hij dan na een korte poos met een ietwat schorre stem. "Ja natuurlijk!" Ik gooi mijn armen in de lucht als teken dat het de waarheid is, gezien men mij wel eens een leugentje heeft zien vertellen en ik dus duidelijk wil maken dat dit géén leugentje om bestwil is. "Ze heeft het elke avond over je, man. Ik citeer 'Ik vind Toby zo leuk, maar ik durf het hem niet te vertellen, help me meiden!', en ja, zo zegt ze het." De geciteerde zin sprak ik met een hoog kutstemmetje uit, al Alex in werkelijkheid helemaal niet op zo'n toon praat en dit haar zowat voor schut zet. Ehm, sorry Al.
    Ik werp een blik op mijn iPhone 5 en zie dat het al half acht is, wat betekent dat het ontbijt begint. "Fuck, Toby, we moeten opschieten willen we niet gelijk herkend worden als de laatkomers. En jij gaat verdomme naast Alex zitten, begrepen?" Ik stond op en begon Toby aan zijn arm mee het bos uit te sleuren, naar het gebouw rennend met hem achter me aan, om toen uiteindelijk al hijgend in de eetzaal aan te komen en vermoeid tegen de deuropening aan te leunen, om zo weer zuurstof bij te kunnen tanken.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    / • / • / • / • /       TOBIAS 'TOBY' AUGUSTUS PRESCOTT      / • / • / • / • /


    'Ja natuurlijk!' roept Cile uit, met haar armen in de lucht. Mijn hart maakt een sprongetje maar toch durf ik het niet te geloven. Het is niet echt alsof Cile nou heilig is en nooit liegt.
    'Ze heeft het elke avond over je, man. Ik citeer 'Ik vind Toby zo leuk, maar ik durf het hem niet te vertellen, help me meiden!', en ja, zo zegt ze het.' Cile spreekt het uit in een hoog stemmetje dat totaal niet als Alex klinkt, maar goed. Normaal gesproken zou ik er om lachen, maar nu ben ik niet echt in de mood.
    'Fuck, Toby, we moeten opschieten willen we niet gelijk herkend worden als de laatkomers. En jij gaat verdommen naast Alex zitten, begrepen?' Met die woorden sleept ze me mee naar de eetzaal. Daar aangekomen zie ik Alex al zitten. Even haal ik diep adem, en dan loop ik naar haar toe en ga naast haar zitten. En van alle dingen die ik tegen haar had kunnen zeggen is het enige dat uit mijn mond komt: 'Sorry.'


    “A queen will always turn pain into power.”

    Alexandra Caelie Siarah McDavon


    "Don't treat a horse like a human. It's a horse. Not a human. Treat it like a horse. Gentle, and with respect."


    Een groot gedeelte van de gesprekken die aan tafel gevoerd werden ging aan me voorbij. Het was dan ook pas dat ik op begon te letten toen een van de trainers binnen kwam, tenminste, ik ging er van uit dat hij een trainer was. Hij was ouder dan de meeste van ons, en ik had hem niet eerder gezien. Ik ging er dus maar van uit dat het een trainer was. Ik ging een stukje rechter op zitten, ik wou namelijk geen slechte indruk maken in de eerste uren dat ik hier was, aangezien ik er nou niet echt bij zat alsof ik veel oplette.
    "Jullie?" hoorde ik toen vanuit Jared's richting komen. Hij keek naar mij en Anna, en daaruit kon ik opmaken dat hij iets aan ons vroeg. Wat weet ik alleen niet, maar dat is ook niet zo gek met dat ene woordje. "Wat?" vroeg ik hem dan ook, terwijl ik mijn hap eten doorslikte.
    "Zeg Alexandra, hoe was je vakantie?" hoorde ik van een andere kant komen. Mijn ogen richtte zich op een meisje, Castus. Ik had nooit wat met het meisje gehad. Ik mocht haar dan ook eigenlijk niet zo. Het is niet zo dat ik haar geen kans gaf om gemogen te worden door me, maar ik mocht haar gewoon niet. Op mij kwam ze slechts over als een jaloers iemand. Niet als iemand met in zijn hoofd om goed te rijden en tegelijkertijd al zijn tijd te besteden aan het welzijn van het paard. Maar misschien lag het aan mij dat ik haar niet mocht, ookal had ik niet het idee dat de anderen haar wel mochten. Ik haalde mijn schouders op naar het meisje, maar mijn aandacht werd getrokken door Cile, die bij stond te komen in de deuropening. Ik grinnikte even, we hadden nog twee minuten voordat iedereen er zou moeten zijn, en Cile was natuurlijk aan komen rennen, hopend dat ze niet te laat was. Echter verscheen Toby niet vel later, en liep hij de eetzaal in. Meteen kon je de temperatuur in de kamer een par graden lager voelen worden, en kon je de spanning die tussen mij, Toby, Cile en Anna hing duidelijk voelen. Mijn lippen drukte ik op elkaar, en hoe kinderachtig het ook was, ik voelde alweer enkele tranen opwellen achter mijn ogen. Met mijn ogen volgde ik hem, totdat hij in de stoel naast me plaats nam.
    "Sorry." Het woordje verlaat zijn mond bijna tegelijkertijd met het moment waarop hij daadwerkelijk plaats neemt in de stoel naast me. Ik glimlach, ookal kan je een paar enkele tranen in mijn ogen zien schitteren. Ik overweeg mijn opties, ik kan iets zeggen, ik kan hem hier kussen, ik kan doen alsof er niks is gebeurd.. Ik kan zo veel doen. Maar er is ook zoveel wat ik nu niet zou willen doen. Ik glimlach, en geef hem vervolgens een stevige knuffel. Ik houd hem goed in mijn armen, en leg mijn hoofd op zijn schouder. Mijn mond zit op hoogte van zijn oor, en langzaam fluister ik er een zin in.
    "Het spijt me Toby.. I– ik had iets moeten doen. Ik had niet zo moeten verstijven.." Het is de waarheid, en ik hoop dat hij deze begrijpt. "Zometeen, ga je mee naar de tweede bak met Sacra en Leonie?" vraag ik hem, nog steeds fluister ik het in zijn oor. Niemand anders kan het horen, en ik laat hem langzaam weer los, om met mijn ogen de zijne zorgvuldig te scannen.


    take me back to the basics and the simple life

    / • / • / • / • /       TOBIAS 'TOBY' AUGUSTUS PRESCOTT      / • / • / • / • /


    Alles wat Alex vervolgens doet verward me. Ze begint met te glimlachen maar tegelijkertijd half te uilen. Dan knuffelt ze me, wat fijn voelt. Maar wat moet ik er nu weer mee? Wat betekent dit? Meisjes zijn zo ongelofelijk ingewikkeld, ik snap er niks meer van. Eerst vinden ze je blijkbaar leuk, vervolgens verstijven ze en daarna knuffelen ze je weer. Pfff, ik wordt er gek van.
    Alex klampt zich aan me vast zoals ze wel eens doet als Sacra aan het bokken is. Dan voel ik haar lippen bij mijn oor, en haar ademhaling doet me bijna verstijven.
    'Het spijt me Toby... I-ik had iets moeten doen. Ik had niet zo moeten verstijven,' zegt ze. Jezus, wat moet ik hier nou weer mee? Bedoelt ze dat ze me terug had moeten zoenen of weg had moeten duwen? God, dit is zo ingewikkeld.
    'Zometeen, ga je mee naar de tweede bak met Sacra en Leonie?' vraagt ze daarna. Dan laat ze me los en kijkt me aan. Ik kijk even terug, één, twee, drie seconden en knik dan langzaam. Natuurlijk. Duh.


    “A queen will always turn pain into power.”

    Alexandra Caelie Siarah McDavon


    "Don't treat a horse like a human. It's a horse. Not a human. Treat it like a horse. Gentle, and with respect."


    Wanneer ik Toby los laat vraag ik me af of ik hem wel een knuffel had moeten geven, maar dan bedenk ik me dat we elkaars beste vrienden zijn, en dat het heel normaal is. Maar ik wil meer zijn dan beste vrienden, en ik weet niet waarom ik zo dom was. Een paar seconden lijkt hij na te denken, om vervolgens langzaam te knikken. Ik had niet door dat ik mijn adem in had gehouden, totdat ik hem weer laat ontsnappen, een glimlach siert mijn gelaat en meteen voel ik me een stuk vrolijker, wetende dat ik het niet helemaal verpest had. Als het goed is dan. Ik geef Cile een waarschuwende blik, evenals dat ik Anna er een geef. Een keer per dag je bemoeien met mijn liefdesleven was genoeg. Ik nam nog een hap van mijn broodje, en vroeg me af wanneer de trainers zouden beginnen met het standaard praatje.


    take me back to the basics and the simple life

    / • / • / • / • /       TOBIAS 'TOBY' AUGUSTUS PRESCOTT      / • / • / • / • /


    Alex glimlacht en neemt een hap van haar broodje. Dan wachten we op een praatje van de trainer, zoals elke ochtend. Hopelijk gebeurde dat snel, ik wil met Alex naar de stallen. Nu.


    “A queen will always turn pain into power.”

    Cave schreef:
    / • / • / • / • /       TOBIAS 'TOBY' AUGUSTUS PRESCOTT      / • / • / • / • /


    Alex glimlacht en neemt een hap van haar broodje. Dan wachten we op een praatje van de trainer, zoals elke ochtend. Hopelijk gebeurde dat snel, ik wil met Alex naar de stallen. Nu.


    Wauw Ilona. Including de codes en naam wel 59 woorden.


    take me back to the basics and the simple life

    Killian Aiden Brendan Sterling
    *** Onyx Knight - Trainer ***


    Zwijgend keek ik even naar de groep in de keuken als ik terug kom van het kleinste kamertje. Daar gaat de helft van m'n morgen. Hopelijk gingen ze hier geen gewoonte van maken, anders zouden we voor het eind van het jaar nergens zijn en dat was vast in hun ogen ook niet bepaald de bedoeling.
    "Nu iedereen eindelijk beslist heeft om uit zijn of haar bed te rollen en te verschijnen, ga ik het maar kort houden. M'n tijd is al genoeg verspilt."
    En m'n humeur ook eigenlijk een beetje. Ik was al voor dag en dauw opgestaan terwijl zowat alle andere eigenlijk nog lagen te slapen in de hoop toch op z'n minst op tijd te kunnen beginnen, maar dat was duidelijk niet voor iedereen weggelegd op de eerste schooldag. Eigenlijk zonde, want ze verdeden eigenlijk ook deels hun eigen tijd.
    "Jullie mogen misschien allemaal heel leuk een kaartje met Elite hebben vanaf dit schooljaar, maar staar je er vooral niet blind op. Eigenlijk zijn jullie nog nergens. Ja, de basis ken je, proficiat, maar het echte werk begint daarna pas. Tegen het einde van dit jaar, wanneer jullie halfweg jullie opleiding zouden moeten zitten, wil ik eigenlijk al merkbare vooruitgang zien en reken maar dat dat veel werk van jullie en jullie paarden gaat vragen. Het gaat niet van de ene dag op de andere opeens allemaal lukken."
    En daar had je deel een van de preek. Vast dat er in de komende dagen nog wel zullen volgen. Meestal bedacht ik wel iets onderweg.
    "De schoolregels zijn dezelfde als voorgaande jaren. Hopelijk voor jullie moet ik ze niet meer uitleggen. De gevolgen van overtredingen merken jullie wel als het zover komt en wees gerust, ik ben prima in staat om te controleren of ze worden gevolgd. Voor m'n collega kan ik niet spreken."
    Een tel ging m'n blik opzij naar Gabriël die even verderop aan tafel zat. Hij moest voor zichzelf spreken.
    "Als je les van me wilt, kom het vragen, maar geen 5 minuten op voorhand of als je ziet dat ik zelf ga rijden. Dan moet je maar wachten. Ik heb ook dingen te doen namelijk. Gelieve daar dus een beetje rekening mee te houden. Hetzelfde geld voor het gebruik van de rijbakken, maar dat lijkt me logisch. De andere informatie hebben jullie gehad vermoed ik zo, gebruik ze. En vraag het anders, we bijten niet, tenzij je erom vraagt natuurlijk of stomme vragen stelt als je het antwoord al weet."
    Even keek ik op m'n horloge. Ik geloof dat ik ze voor nu toch lang genoeg had opgehouden en zelf moest ik ook nog aan de bak vandaag, wilde ik nog wat trainen.
    "Voor wie wilt, over een goed half uur zit ik zelf op m'n paard om te trainen. Wie wil kan gerust langskomen om te kijken of misschien zelf een kleine masterclass te krijgen en een paar dingen te zien die in het ZZ niveau aan bod komen. Zowel in de lichte als zware klassen. En wie weet zelf voor hogere niveau's, voor de ambiteuze mensen onder jullie. Je doet ervan wat je wilt natuurlijk."
    Even keek ik de groep rond, om te zien of er nog vragen ofzo waren. Ik ging er in ieder geval niet veel doekjes om winden, zoveel was zeker. Ik was altijd recht voor de raap geweest en zei meestal waar het allemaal op stond. Het was iets wat ik van jongs af aan geleerd had over het werken met paarden.
    "Had jij nog wat toe te voegen trouwens Gabriël?"

    [ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 20:25 ]


    "Nothing is True. Everything is Permitted"

    [Algemene training is op maandag, woensdag en vrijdag van vier tot halfzes, en in de beginpost staat dat het maandag is, en dat ze in de ochtend dus iets voor zichzelf mogen doen ^^]


    take me back to the basics and the simple life

    Eleutheromania schreef:
    [Algemene training is op maandag, woensdag en vrijdag van vier tot halfzes, en in de beginpost staat dat het maandag is, en dat ze in de ochtend dus iets voor zichzelf mogen doen ^^]


    heb ff die twee zinnetjes weggehaald


    "Nothing is True. Everything is Permitted"

    DarkAng3l schreef:
    (...)

    heb ff die twee zinnetjes weggehaald


    [Okii ^^]


    take me back to the basics and the simple life

    Alexandra Caelie Siarah McDavon


    "Don't treat a horse like a human. It's a horse. Not a human. Treat it like a horse. Gentle, and with respect."


    OP dat moment komt een van de trainers binnen lopen, zijn naam herinner ik me nu even niet meer. Hij lijkt lichtelijk geïrriteerd, alsof hij dit werk tegen zijn wil in doet. Een kleine zucht rolt over mijn lippen, om hem vervolgens aandachtig aan te kijken, en te luisteren naar zijn lange preek.
          "Nu iedereen eindelijk beslist heeft om uit zijn of haar bed te rollen en te verschijnen, ga ik het maar kort houden. M'n tijd is al genoeg verspilt. Jullie mogen misschien allemaal heel leuk een kaartje met Elite hebben vanaf dit schooljaar, maar staar je er vooral niet blind op. Eigenlijk zijn jullie nog nergens. Ja, de basis ken je, proficiat, maar het echte werk begint daarna pas. Tegen het einde van dit jaar, wanneer jullie halfweg jullie opleiding zouden moeten zitten, wil ik eigenlijk al merkbare vooruitgang zien en reken maar dat dat veel werk van jullie en jullie paarden gaat vragen. Het gaat niet van de ene dag op de andere opeens allemaal lukken. De schoolregels zijn dezelfde als voorgaande jaren. Hopelijk voor jullie moet ik ze niet meer uitleggen. De gevolgen van overtredingen merken jullie wel als het zover komt en wees gerust, ik ben prima in staat om te controleren of ze worden gevolgd. Voor m'n collega kan ik niet spreken. Als je les van me wilt, kom het vragen, maar geen 5 minuten op voorhand of als je ziet dat ik zelf ga rijden. Dan moet je maar wachten. Ik heb ook dingen te doen namelijk. Gelieve daar dus een beetje rekening mee te houden. Hetzelfde geld voor het gebruik van de rijbakken, maar dat lijkt me logisch. De andere informatie hebben jullie gehad vermoed ik zo, gebruik ze. En vraag het anders, we bijten niet, tenzij je erom vraagt natuurlijk of stomme vragen stelt als je het antwoord al weet. Voor wie wilt, over een goed half uur zit ik zelf op m'n paard om te trainen. Wie wil kan gerust langskomen om te kijken of misschien zelf een kleine masterclass te krijgen en een paar dingen te zien die in het ZZ niveau aan bod komen. Zowel in de lichte als zware klassen. En wie weet zelf voor hogere niveau's, voor de ambitieuze mensen onder jullie. Je doet ervan wat je wilt natuurlijk. Had jij nog wat toe te voegen trouwens Gabriël?"
          De gehele tijd dat de trainer praat is het muisstil, en iedereen is dan ook even gestopt met eten. Ik lette goed op tijdens zijn spreken, al klonk het nou niet bepaald enthousiast. Mijn hand schoot echter meteen de lucht in.
    "Mag ik zo naar de buitenbak? Samen met Toby?" vroeg ik, terwijl ik een knikje gaf in Toby's richting, die nog altijd naast me zat. "En anders naar een lege paddock?" vervolgde ik.


    take me back to the basics and the simple life


    Malachy Hunter Levi
    Ik luisterde in stilte naar de trainers die ons gingen vertellen wat er nu ging gebeuren, nu we in de Elite zaten. Ik at intussen rustig mijn cornflakes. Zelf wilde ik wel trainen, maar ik wist dat het hier verre van werd aangemoedigd dat ik ook sprong en crosste. Nu wilde ik springtrainingen doen, maar zo te horen ging dat hem niet worden, gezien Alex en Toby al in de tweede rijbaan wilde werken. Daar zou ik voor uit moeten wijken. Nu kon ik ook gewoon proberen te springen over de hekken van de paddocks, maar ik was erg bang dat hij dan ook zou kunnen ontsnappen als ik hem in een paddock zou zetten. Springen zonder hordes was gevaarlijk, dus dat deed ik niet. Misschien nog wel wat random in het bos. Ik zou wel zien. Ik stond op om mijn lepel en mijn kom in de wasbak te zetten. Ik keek naar de anderen en nog even naar de trainers. Daarna liep ik naar een van hen toe en tikte hem zacht op zijn schouder. "Heeft u toevallig iets van lees of kijk materiaal voor springen of eventing op het hoogste niveau? Ik kan het hopelijk zelf trainen en heb deze vakantie veel training gehad, maar extra informatie is altijd heel erg prettig." vroeg ik voorzichtig. Ik haalde nog een hand door mijn wilde krullen en trok mijn broek nog wat beter. Rijbroeken waren verre van mijn favoriete kleding, en het liefst zou ik altijd in mijn skinny jeans lopen, maar dat ging tijdens het rijden nu eenmaal niet. Mijn t-shirtje met gaten werd tenminste goed gekeurd om in te rijden. Op wedstrijden niet, maar dan zat die onder mijn jasje, wat daarna direct weer uit ging. Ik was geen jongen van netheid, van jasje dasje, van uniformen. Een echte rebel was ik niet, maar het liefst liep ik in simpele kleren. Of zonder shirt, maar dat was voor in mijn kamer en meer niet, in elk geval hier, terwijl ik in Aus dagen, al dan niet weken, zonder shirt kon lopen, zonder dat ook maar iemand vragen stelde.


    Bowties were never Cooler