• Are u the one





    If the 10 men and 10 women are able to correctly choose all ten perfect matches in ten weeks, they will gain $1 million to split among them.
    Each episode the cast will pair up with who they believe their perfect match is to compete in a challenge.
    The winners of the challenge will go on a date, and have a chance to test their match in the truth booth.
    The cast members will choose one of the winning couples to go to the truth booth to determine if they are a perfect match or not.
    This is the only way to confirm matches.
    Each episode ends with a matching ceremony where the couples will be told how many perfect matches they have, but not which matches are correct.



    Als jouw perfecte match voor je neus zou staan, zou je het dan doorhebben?
    In 'Are You The One?' zijn er 10 mooie vrouwen geselecteerd en is hun perfecte match gezocht.
    Daar zijn 10 mannen uitgekomen en deze worden samen met de vrouwen in één huis gestopt.
    Een maand wonen ze op Hawaï met één doel; Vind je perfecte match.
    Vinden ze alle 20 hun perfecte match, binnen 10 pogingen dan winnen ze allemaal 1 miljoen dollar.
    Alles wat ze doen word gefilmd.
    Ik maak de matches.



    Regels:

    – Een reservering blijft 48 uur staan.
    – geen perfecte personages.
    – Hou het realistisch.
    – 16+ is toegestaan.
    – Leef je de regels niet na, dan word je na de tweede waarschuwing er uit gegooid.



    Meisjes: * = lijstje, privé bericht ontvangen
    1. Raevyn Rhoden Anastasia Killian - phortion *
    2. Geneviève Dante Isadora Killian - phortion *
    3. Angelina 'Ang' Victoria Hale - CaptainKush *
    4. Lynn Maria Wilder - Isimat *
    5. Adriana Coleta Martinez - Zamperini *
    6. Felicity June Alcott - CrystalShade *
    7. Riley Alexis Anderson - MrsMessi *
    8. Deveney 'Dev' Amy DiAngelo - Komorebi_ *
    9. Arianna 'Aria' Raeka Laila - recentia *
    10. Gereserveerd


    Jongens:
    1. Chester Amish Mitchell Montgomery - dumbledore
    2. Jayden Daniel Johnson - Isimat *
    3. Phelan Hunter Grey - Elpis *
    4. Harwell Matthew Mallory - GusWaters *
    5. Nathaniel Rhonan Buchan - Elpis *
    6. Daniel "Danny" Stefano Moran - CaptainKush *
    7. Charlie Jesse Harington - Freer
    8. Jørgen Hjorr Löfgren - GusWaters *
    9.
    10.


    Begin :

    De meisjes en jongens komen elk apart toe aan hun verblijfplaats in twee busjes. En maken kennis met elkaar.

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 12:59 ]


    Daniel "Danny" Stefano Moran ~ Bad Boy


    Adriana grijnsde even en ik glimlachte terug. Ze zei dat ze uit Puerto Rico kwam maar dat ze nu in Los Angeles woonde. Het feit dat ze ook in Los Angeles woonde maakte het dat het inderdaad echt een grote stad was. Ik had het meisje nog nooit eerder gezien anders had ik het echt wel geweten. 'En jij ook de grote stad of?', vroeg ze en ik voelde dat ze me van top tot teen bekeek. 'Ja, hoe raad je het toch.', vroeg ik lachend. Leek ik echt zo erg op een stadsjongen. 'Ik ben geboren in New York en woon sinds tien jaar in Los Angeles.', antwoordde ik haar. Adriana was een mooi meisje met mooie ogen en een prachtig figuur. 'Dus je hebt het goed geraden.', zei ik met een lachje. 'Wat voor opleiding doe je?', normaal vroeg ik zulke dingen nooit aan meisjes maar Josh had mij gezegd om me anders op te stellen dan normaal omdat ik anders nooit de ware zou vinden. Niet dat ik er echt in geloofde maar ik ging dit spel met een "open mind" spelen. Misschien kwam er wel iets heel moois uit.


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

    Raevyn Rhoden Anastasia Killian
    Zodra de jongen begon te lachen lachte Raevyn nerveus mee. Hij leek niks te hebben, waar Raevyn erg blij om was, vooral aangezien ze het jammer zou vinden als hij alweer zou moeten gaan. Ze wist niet helemaal waarom, omdat ze hem nog niet kende, maar ze gokte erop dat ze gewoon zoveel mogelijk nieuwe vrienden hier wilde maken, zelfs al zou er geen ware liefde voor haar uitkomen.
    "Het gaat hoor, ik had de laatste trede niet gezien denk ik," zei hij en Raevyn schudde even lachend haar hoofd. "Of ik dacht dat ik langere benen had en die trede wel kon overslaan," voegde hij daar aan toe.
    Raevyn moest zacht grinniken om wat hij zei, hij had ten minste humor, wat al een hele opluchting was. Ook niet zo zwaar op de hand, waardoor ze zich een stuk comfortabeler voelde.
    'Bedankt', zei de jongen en Raevyn haalde haar schouders op. "Geen dank, is toch heel normaal om even te checken of iemand okay is?" vroeg ze terwijl ze over haar arm wreef. nu hij rechtop stond zag ze pas dat hij langer dan haar was, maar misschien net een kop groter. Toch was ze daar al blij mee, aangezien veel van haar mannelijke vrienden tot haar spijt kleiner dan haar waren.
    'Ik ben Jørgen, maar noem me gerust York of Yorg of iets anders want de meeste mensen hebben nogal een probleem met het uitspreken van mijn naam," zei hij glimlachend terwijl hij zijn hand uitstak. Raevyn nam de hand onwennig aan. Ze was het net iets anders gewend, door haar Russische familie. Drie zoenen en een stevige knuffel waren voor haar normaal. Maar ze nam glimlachend zijn hand aan. "In Rusland doen wij dat anders," mompelde ze zacht. "Ik ben Raevyn, maar meeste noemen mij Rae," zei ze glimlachend. "Waar kom jij vandaan?"


    We've lived in the shadows for far too long.

    (Dit horen de kandidaten in het huis)

    Gelieve jullie te verzamelen op het grasveld naast het zwembad.

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 17:36 ]

    Adriana Coleta Martinez || Outfit

    'Ik ben geboren in New York en woon sinds tien jaar in Los Angeles.', antwoordde hij en ik knik. 'Dus je hebt het goed geraden.', zei hij vervolgens met een lachje. Ik grinnik even en knik. 'Mhm... Je bent in elk geval al beter dan wat ik elke dag tegenkom daar.' zeg ik met een lichte grijns. Ik zei gewoon wat ik dacht, misschien een beetje spontaan soms maarja. 'Wat voor opleiding doe je?' vroeg hij en ik kijk hem aan. Hmh, die vraag hoor je ook niet vaak. 'Mhm, je denkt in elk geval al dat ik studeer. Die hoor ik niet vaak.' zeg ik met een klein lachje. Het was wel zo. De meeste jongens dachten dat ik leefde op het geld van mijn ouders en de ouders van mijn beste vriendin, en dat ik niks anders deed dan feesten en shoppen. Maar ja.
    'Ik zit nu in mijn tweede jaar Geneeskunde,' antwoord ik dan, 'ik wil cardiothoracaal chirurg worden.' vervolgde ik al snel. Toen realiseerde ik me dat hij misschien niet eens weet wat het inhoudt. Nou ja, misschien wel maar whatever. 'Dus hart- of longaandoeningen. Of een of andere aandoening aan de aorta.' zeg ik met een bescheiden glimlachje. Mijn vader was het ook en ik keek altijd naar hem op. Hij heeft al veel mensen geholpen en ik wou al sinds ik klein was hetzelfde doen. 'En jij?' vroeg ik daarna geïnteresseerd. "Gelieve jullie te verzamelen op het grasveld naast het zwembad." hoor ik opeens door het huis en ik kijk kort op. Vervolgens kijk ik weer naar Danny. 'Nou, laten we dan maar gaan.' zeg ik.

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 17:39 ]


    El Diablo.

    Charlie Jesse Harington.
    "Excuseer mijn zus, ze is.... enthousiast," lacht ze, een beetje ongemakkelijk. Maak ik haar ongemakkelijk? "Ach, elk mens heeft zo zijn zwaktes."
    "Je mag me gerust Gwen noemen, niemand noemt me ooit Genevieve om eerlijk te zijn,"
    Ze kijkt naar me alsof ik een schilderij in een museum ben, en laat haar ogen dan afdwalen naar andere mensen in deze ruimte.
    "Waar kom je vandaan?" Er ontstaat een kleine glimlach op haar gezicht, en ik kan het niet laten om zelf ook te glimlachen. Ik heb nooit echt een mening over meisjes' uiterlijk, totdat ze glimlachen. Een glimlach maakt de vrouw, en pas dan kan ik ze beoordelen. Dit meisje heeft een mooie glimlach, zo eentje waardoor haar hele gezicht oplicht. Zodra het meisje, dat zich voor had gesteld als Gwen, vroeg waar ik vandaan komt glimlach ik nogmaals.
    "Ik dacht dat mijn accent dat wel verraadde..." Ik haal mijn hand door mijn haar om de lok die voor mijn gezicht begint te zakken weg te vegen. "Geboren en getogen in Manchester."
    Mijn handen spelen met de rits van mijn leren jas, een nerveuze gewoonte. Niet dat vrouwen mij nerveus maken, het tegenovergestelde juist, maar ik ben niet zo van me voorstellen. Ik wil liever dat mensen me geleidelijk leren kennen.
    "En jij?" Ze krijgt de tijd niet om te antwoorden, want op dat moment worden we opgeroepen ons te verzamelen bij het zwembad.

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 17:41 ]


    I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

    Aadam Finn Delvin

    Na een tijdje zijn er al veel meer mensen in het huis. Ik kijk even om me heen. Dit gaat echt leuk worden. Mijn moto was eerder om me gewoon te amuseren. Alleen denk ik er nog steeds aan dat er overal camera's gangen die alles filmen wat je doet en dus iedereen die je kent de beelden kan zien. Dat was een van de redenen waarom ik niet veel zin had in dit programma. Maar nu ik hier ben kan het me niet veel meer schelen. Plots hoor ik dat we buiten moeten verzamelen. Niemand zie ik echt vertrekken. Dus besluit ik om de rest van het huis te bekijken.


    Daniel "Danny" Stefano Moran ~ Bad Boy


    'Mhm... Je bent in elk geval al beter dan wat ik elke dag tegenkom daar.', zei Adriana en ik glimlachte. Het feit dat ze dat zei vond ik prettig om te horen. Ik was beter dan de andere.. Adriana keek me verbaasd aan toen ik vroeg over haar opleiding. Waarschijnlijk hoorde ze de vraag nooit maar eigenlijk had ik datzelfde probleem. Mensen denken dat je leeft van je ouders hun geld en verder niks uitvoert. Ze verbaasde mij toen ze haar opleiding zei. 'Dat ik jou nooit heb gezien vind ik echt vreemd.', zei ik lachend. We woonde in dezelfde stad en deden dezelfde opleiding. 'Dus hart of longaandoeningen.', zei Adriana. Waarschijnlijk dacht ze dat ik haar niet snapte toen ze cardiothoracaal chirurg zei maar ik begreep haar wel. 'Ik studeer ook geneeskunde, ik wil hartchirurg worden, tenminste voorlopig nog.', zei ik met een glimlach. Adriana en ik leken best veel op elkaar, allebei mensen waarvan je niet zou verwachten dat ze geneeskunde zouden studeren. Ineens hoorde ik een stem door het huis. Of we ons wilde melden op het grasveld naast het zwembad. 'Nou, laten we dan maar gaan.', zei Adriana. Ik knikte. 'We zullen denk ik wel moeten.', zei ik lachend.

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 17:48 ]


    Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

    Geneviève Dante Isadora Killian
    De jongen kwam uit Manchester. Even dacht Genevieve na, dat lag in Groot-Brittanië voor zover ze wist. Dat vrklaarde zijn accent eigenlijk. Ze maakte even een 'aah' geluidje en luisterde naar de stem die vroeg of iedereen bij het zwembad wilde verzamelen. Ze keek nog even opzij naar Charlie. Hij speelde wat met zijn rits en Genevieve wilde het bijna schattig noemen, maar toen bedacht ze zich dat zij niet zo over jongens denkt. De hoofdreden dat ze bij dit programma zat was omdat ze van mening was da liefde onzin was en jongens alleen maar goed waren om een leuke tijd mee te hebben, zo dachten jongens tenminste over haar. Ze beschouwde jongens niet als schattig of leuk. Gewoon sexy of aardig en daar hield ze het het liefst bij, bang om pijn gedaan te worden.
    "Mijn vader komt uit Rusland," zei ze met haar Russische accent, zoals ze die van haar pa had overgenomen, maar daarna lachte ze. "Maar van mijn moeders kant ben ik half Iers, half Wales." Ze stond op van haar bar kruk en liep naar buiten richting het zwembad. Aadam zag ze echter de andere kant oplopen.
    "Het zwembad is die kant op hoor," zei ze glimlachend tegen de jongen toen ze doorkreeg dat hij de andere kant op liep, waarschijnlijk geïnteresseerder in het huis dan in de opdracht. Daarna zocht ze met haar ogen haar zus. Maar die leek bezig te zijn, dus liep Genevieve naar buiten, maar al te blij dat ze eindelijk uitleg zou krijgen.

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 17:53 ]


    We've lived in the shadows for far too long.

    Jørgen Hjorr Löfgren




    Ik was blij dat ze ook kon lachen om mijn grapje. Ik hield niet zo van humorloze mensen. Een grapje zorgde er vaak voor dat de situatie minder ongemakkelijk werd maar als je dan zo iemand hebt die nergens mee kunnen lachen dan zou een situatie alleen maar gênanter worden.
    Ze stelde zich voor als Raevyn, of gewoon korter Rae. Ik vond dat ze me een beetje raar aankeek toen ik mijn hand naar haar uitstak. Dat was vriendelijk toch?
    Ze kwam uit Rusland en ik dacht even na maar eigenlijk wist ik vrij weinig over Rusland.
    'Bij ons doen we dat anders', hoorde ik ze haast onverstaanbaar zeggen. Ik wilde niet onbeleefd overkomen maar wist niet goed waar ze het over had. 'Hoe bedoel je?', vroeg ik haar.
    Haar bruine haren glansden mooi door het licht van de zon dat binnen in de ruimte kwam.
    Er werd gemeld dat we allemaal naar het zwembad moesten komen, dus ik begon rustig te wandelden terwijl ik wachtte op Rae.
    'Ik kom uit Noorwegen', zei ik toen, omdat ze me vroeg waar ik vandaan kwam.
    'Maar ik woon al 16 jaar in San Francisco'
    Eigenlijk wou ik veel vragen over Rusland, of het er koud was, of ze er nog steeds woonde,...
    Vele vragen kwamen in me op maar ik probeerde ze nog niet te stellen. Uit ervaring wist ik dat sommigen dat nogal opdringerig vonden overkomen. En ik was hier om vrienden te maken en mijn match te vinden. Ik wilde er dus voor proberen te zorgen dat niemand me meteen onaardig zou vinden al wist ik dat ik na een tijdje gewoon zou doen zoals ik altijd deed.

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 18:40 ]


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    Aadam Finn Delvin

    "Het zwembad is die kant op hoor," , hoor ik het meisje die ik al eerder ontmoet had zeggen. "Ik kijk nog even rond", antwoord ik en glimlach een beetje. Als ik wat verder loop kom ik een jongen tegen die ik nog niet echt ontmoet had. Ik wou het liefst met iedereen wel vrienden zijn dus begroet ik hem ook vriendelijk. Hoe maar mensen ik nu al 'kende' hoe beter zeker? Daar was ik eigenlijk wel zeker van. "Hey! Ik ben Aadam", begin ik weer op dezelfde manier zoals ik het deed bij die 2 meiden. Hij had veel tatoeages. Wat er eigenlijk nog chill uitzag. Zelf vind ik tatoeages ook wel mooi maar niet bij mezelf. Ik heb een jaar geleden wel getwijfeld. Maar heb dan uiteindelijk toch geen gezet.

    Phelan Hunter Grey
    Phelan draaide zich naar een jongen die zich voorstelde als Aadam. Phelan glimlachte naar de jongen. Hij zag er anders uit, jonger dan de meeste jongens in het huis naar Phelan' mening. Hij gaf de jongen een hand en glimlachte. "Ik ben Phelan, aangenaam kennis te maken," zei Phelan beleefd. Dat wss hij nou eenmaal, in eerste instantie altijd beleefd, hij wist ook niet helemaal waarom, maar hij stoorde zich soms A enorm aan het feit dat hij niet gewoon 'relaxed' iemand kon ontmoeten. Ook kon Phelan er absoluut niet tegen als iemand je geen hand gaf, maar misschien was dat omdat zijn familie daar altijd heel streng in was. Geweest. "Waarom doe jij mee aan zo'n programma? Als ik vragen mag natuurlijk," zei Phelan lachend terwijl hij zijn handen terug in zijn zakken stopte. Hij kon echt zo in slaap vallen. Wiens idee was het dan ook om naar een festival al te gaan dat eindigde een dag voor hij mee zou doen aan een tv programma. Dit was maar weer een voorbeeld van Phelan' s geweldige inzicht als het ging over hoe hij zich zou voelen. "Ik ben gewoon een nieuwsgierig persoon," zei hij schouderophalend. Hij wilde zijn neus echt niet in andermans zaken steken, maar soms kon jij het gewoon niet laten.


    "He who controls others may be powerful but he who has mastered himself is mightier still." ~Lao Tzu

    Aadam Finn Devin

    De jongen heet blijkbaar Phelan. Hij was wel beleefd en vriendelijk. Wat ik eigenlijk niet had verwacht. Ik vind het echt stom van mezelf dat ik snel een vooroordeel over mensen heb. Ik kan er niet echt iets aan doen. Het gaat gewoon vanzelf. "Waarom doe jij mee aan zo'n programma? Als ik vragen mag natuurlijk,", vraagt hij. Dat is eigenlijk een moeilijke vraag. Ik weet zelf eigenlijk niet echt waarom ik hier aan meedoe. "Ik weet het niet echt, waarschijnlijk omdat ik echt slecht ben in relaties maken, snap je? Mensen zien me altijd eerder als ene vriend", zeg ik let een glimlach. Die glimlach was eerder fake. Want ik vind het echt stom dat ik nog maar 5 echte relaties gehad heb. " En jij? Zelfde probleem?", vraag ik. Niet dat ik dat echt verwacht van hem. Hij ziet er eerder een persoon uit die veel meisjes kan krijgen. Daar ben ik weer met mijn vooroordelen.



    Chester Amish Mitchell Montogmery


    Ik liep het huis binnen en acuut verscheen er een glimlach op mijn gezicht. Natuurlijk was ik niet als eerste. Laat komen was een van mijn slechte eigenschappen, maar het was ook iets wat ik niet kon veranderen. Hoe ik ook mijn best deed om op tijd te komen, het leek me nooit te lukken. Er werd ons verteld dat we ons naar de tuin moesten begeven. Nonchalant haalde ik mijn schouders op en wandelde richting de tuin, waar de zon fel scheen. Eenmaal buiten aangekomen, vielen mijn ogen op een mooie vrouw. Automatisch liep ik naar haar toe. Ik bekeek haar van top tot teen en knikte goedkeurend. Toen viel het me op dat er een jongen bij haar stond, maar dat deerde me niet.
          'Hé,' zei ik tegen hen.


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Raevyn Rhoden Anastasia Killian
    Raevyn lachte zacht. "Mijn familie is Rusland is erg open, net als buren en vrienden en kennissen," zei ze nog steeds met haar accent waarna haar hand voor haar mond sloeg. "Sorry, accent is niet altijd evengoed verstaanbaar," volgens Raevyn haar vader gaf het Russische accent haar iets machtigs. Zeker als de tweeling samen was leek gaf het hen iets.. apart, engs bijna. Raevyn haar moeder vond het accent elegant en krachtig, maar Raevyn probeerde zo veel mogelijk zonder te praten, omdat ze het alleen meer pretentieus en mannelijk vond.
    "In Rusland geven wij altijd twee zoenen en een knuffel, dus ik ben het handen schudden een beetje verleerd," zei ze verlegen. Het was waar en in Mexico en Spanje leek het soms alleen maar erger te zijn. Langzaam liep ze samen met York naar buiten, wat ook de opdracht was geweest. Ze knikte even toen ze hoorde dat de jongen al 16 jaar in San fransisco woonde.
    "Ik woon ook al sinds mijn tweede in New York, maar wij gaan iedere twee maanden drie weken naar Rusland," zei ze. Dat moest heel raar klinken aangezien er niet zoveel school vakantie was bedacht ze zich. "Ik heb thuisles," zei ze er dus maar snel achteraan.
    "Ga jij nog vaak naar Noorwegen?" vroeg ze met een lichte glimlach. Eenmaal buiten zag ze haar zus een de andere kant van het zwembad lopen, maar voor ze iets kon zeggen hoorde ze iemand 'he' zeggen naast haar.
    "Hey, aangenaam, Raevyn," zei ze vrolijk. Ze gaf de jongen twee kussen op zijn wangen en omhelsde hem . Ze fluisterde even 'Russische gewoonte''en ze wachtte even tot York zich ook het voorgesteld.

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 22:04 ]


    We've lived in the shadows for far too long.

    [MT]


    - God only knows