Are u the One || speeltopic - Speeltopics

Are u the one





If the 10 men and 10 women are able to correctly choose all ten perfect matches in ten weeks, they will gain $1 million to split among them.
Each episode the cast will pair up with who they believe their perfect match is to compete in a challenge.
The winners of the challenge will go on a date, and have a chance to test their match in the truth booth.
The cast members will choose one of the winning couples to go to the truth booth to determine if they are a perfect match or not.
This is the only way to confirm matches.
Each episode ends with a matching ceremony where the couples will be told how many perfect matches they have, but not which matches are correct.

Als jouw perfecte match voor je neus zou staan, zou je het dan doorhebben?
In 'Are You The One?' zijn er 10 mooie vrouwen geselecteerd en is hun perfecte match gezocht.
Daar zijn 10 mannen uitgekomen en deze worden samen met de vrouwen in één huis gestopt.
Een maand wonen ze op Hawaï met één doel; Vind je perfecte match.
Vinden ze alle 20 hun perfecte match, binnen 10 pogingen dan winnen ze allemaal 1 miljoen dollar.
Alles wat ze doen word gefilmd.
Ik maak de matches.



Regels:

– Een reservering blijft 48 uur staan.
– geen perfecte personages.
– Hou het realistisch.
– 16+ is toegestaan.
– Leef je de regels niet na, dan word je na de tweede waarschuwing er uit gegooid.



Meisjes: * = lijstje, privé bericht ontvangen
1. Raevyn Rhoden Anastasia Killian - phortion *
2. Geneviève Dante Isadora Killian - phortion *
3. Angelina 'Ang' Victoria Hale - CaptainKush *
4. Lynn Maria Wilder - Isimat *
5. Adriana Coleta Martinez - Zamperini *
6. Felicity June Alcott - CrystalShade *
7. Riley Alexis Anderson - MrsMessi *
8. Deveney 'Dev' Amy DiAngelo - Komorebi_ *
9. Arianna 'Aria' Raeka Laila - recentia *
10. Gereserveerd


Jongens:
1. Chester Amish Mitchell Montgomery - dumbledore
2. Jayden Daniel Johnson - Isimat *
3. Phelan Hunter Grey - Elpis *
4. Harwell Matthew Mallory - GusWaters *
5. Nathaniel Rhonan Buchan - Elpis *
6. Daniel "Danny" Stefano Moran - CaptainKush *
7. Charlie Jesse Harington - Freer
8. Jørgen Hjorr Löfgren - GusWaters *
9.
10.

Begin :

De meisjes en jongens komen elk apart toe aan hun verblijfplaats in twee busjes. En maken kennis met elkaar.

[ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 12:59 ]

Adriana Coleta Martinez || Outfit

De twee meiden die er al waren leken best wel op elkaar. Familie misschien? Dat is ook weer wat anders in zo'n programma. Zover ik weet is het meestal een groep mensen die los staan van elkaar. Soms kennen ze elkaar wel maar familie zie je bijna nooit. Nou ja. Ik weet niet zeker of deze twee familie zijn, maar sinds ze zo op elkaar lijken zal het bijna eng zijn als het niet zo is. Ik laat mijn ogen glijden over de andere jongen, Aadam. Hij was niet lelijk, maar het was ook niet echt mijn type. 'Hey, ik ben Angelina.. Leuk topje.', zei iemand naast me opeens en ik kijk het meisje aan. Ze droeg hetzelfde topje als mij, alleen in een andere kleur. Ik glimlach naar haar. 'Dankje, jij ook.' zeg ik dan met een lachje.
Tot nu toe ging het goed. De mensen zijn aardig dus ik zie mijn tijd hier goed verlopen. Ik wil net wat zeggen als ik een andere stem hoor. 'Hey, ik ben Danny.', stelde hij zich voor en ik liet mijn blik over hem glijden. Niet slecht.. Helemaal niet zelfs. 'En hoe heet jij?', vroeg hij opeens met een verleidelijke glimlach aan mij. Een kleine lach rolt even over mijn lippen en ik blijf hem aankijken. 'Adriana.. Adriana Martinez.' stel ik mezelf voor aan hem. Dit ging nog een leuke tijd worden. Er waren pas twee jongens maar als ze er allemaal zo uitzagen hoorde je mij niet klagen. Ik hoor nog een paar mensen binnenkomen maar ik besteed er niet teveel aandacht aan. Ik wacht wel tot ze ook hier staan ofzo.

---

El Diablo.

Geneviève Dante Isadora Killian
Niet heel lang nadat Genevieve en Raevyn aan een tafel bij de keuken waren gaan zitten kwam er een jongen binnen die zich voorstelde als Aadam. Raevyn keek hem even met en schuin hoofd aan en Genevieve lachte. "Echt?" vroeg Genevieve glimlachend en Raevyn knikte. Die twee konden soms echt elkaars gedachte lezen.
"Dat is Raevyn," Zei Genevieve en wees naar haar tweelingzus.
"En dat Genevieve," zei Raevyn glimlachend. Ze stelde bijna altijd elkaar voor, in plaats van zichzelf. Daarna tikte Raevyn op Genevieve haar schouder en knikte naar een meisje dat binnen kwam lopen, ze leek niet typisch Amerikaans naar Genevieve's mening. Het meisje stelde zich voor als Adriana, wat Genevieve een mooie naam vond. Daarna kwam er nog een meisje aanlopen
'Enig idee waar ik kan slapen?', vroeg ze nadat ze zich had voorgesteld als Angelina. De tweeling haalde hun schouders op.
"Je kan bij Reavyn, ze slaapt in een tweepersoonsbed, haar kamer heeft een klein balkon," lachte Genevieve. Raevyn knikte, het leek haar alleen maar gezellig.
"En als je daar niet comfortabel me bent kan je bij Genevieve op de kamer als je wil, ze heeft twee eenpersoonsbedden. Maar volgens mij heeft die kamer alleen maar twee ramen," zei Raevyn half in gedachte. Raevyn trok haar wenkbrauwen even op naar haar zus toen de tweede jongen aan kwam lopen. Genevieve begreep het meteen. Waren alle jongens die meededen zo knap? Ze hoopte van wel, dan was het een stuk makkelijker om een leuke jongen te vinden. Genevieve was ergens toch wel oppervlakkig, waar Raevyn meer diepgang zocht. Echter, de jongen leek meer aandacht te hebben voor het meisje dat er minder Amerikaans uitzag. Genevieve was haar naam nu alweer vergeten, ze was een ramp met namen. Het was al een wonder dat ze haar eigen naam onthield. Ze keek even naar de jongen die Aadam heette en daarna naar de jongen die zich voorstelde Danny. Op dat moment zag ze een andere jongen, met wat langer haar die zijn hand op stook, alleen waarschijnlijk niet naar haar. Ze wilde het laten gaan, maar Raevyn gaf haar een duwtje. Beschuldigend keek Genevieve Raevyn aan.

[ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 14:35 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Phelan Hunter Grey
Het zwarte shirt dat Phelan aan had, had een groot embleem van een festival erop geprint. Van een festival naar een tv show, Phelan was misschien nog uitgeput, maar wist dat de show het waard was. Misschien vind hij geen ware liefde, maar er was zeker niks mis met een paar weken feesten. De weekendtas over zijn schouder begin zwaar te worden, dus liep hij enthousiast het huis in. Er stonden al heel wat mensen, sommige alleen, maar de meeste stonden in een grote groep. Phelan twijfelde even, of hij de groep wel moest benaderen, maar knikte zichzelf tien bemoedigend toe. Hij liepen zijn handen in zijn zakken naar de groep en tijdens het lopen bekeek hij iedereen voorzichtig, niet al te opvallend, zodat hij niet creepy over zou komen.
"goede morgen, of middag, denk ik, " zei hij vrolijk met een glimlach. De meiden waren mooier dan hij had gedacht. Hij en zijn zus waren van mening dat je wanhopig was als je aan zo'n programma meedeed. De vorige seizoenen zaten ook niet al te veel mooie meiden tussen, maar al bijna helemaal geen meiden met inhoud, waar Phelan zich toch wel het meest zorgen over had gemaakt. Hij was ergens bang dat zijn vele tattoos mensen zouden afschrikken, maar dat zou toch niet? Hij kreeg een schone glimlach op zijn gezicht en liet zijn tas van zijn schouder afglijden. Hij zette de tas rustig neer. "Ik ben Phelan, ' zei hij vriendelijk.

---

"He who controls others may be powerful but he who has mastered himself is mightier still." ~Lao Tzu

Charlie Jesse Harington.
Ik haal mijn tong over mijn lippen als ik door mijn telefoon scroll. Al mijn vrienden, die me veel 'plezier' wensen, gecombineerd met een heleboel knipoog-smileys. Ik weet wat ze allemaal denken, dat dit een soort paradijs is waar je elk meisje in bed kunt krijgen en je de volgende dag kunt doen alsof je haar niet kent, maar mijn moeder heeft me beter geleerd. Dat hoopt ze, ten minste. En daarnaast, het zou redelijk ongemakkelijk zijn.
Ik snak naar een sigaret, iets dat ik alleen toegeef nadat ik een avond flink gedronken heb. Gedronken, gefeest, en het vrouwelijk schoon bekeken. Iets dat ik de komende tijd zeker nog vaker kan doen, maar dan met een doel. De ware vinden - als die al bestaat.
Vanuit mijn ooghoeken zie ik een meisje een bozig naar een meisje, dat als twee druppels water op haar lijkt, kijken, de ander een grote glimlach om haar lippen. Dit soort dingen overkomen me vaker, en terwijl ik mijn telefoon inclusief oortjes in mijn jaszak stop loop ik naar de twee meisjes, die in een groep met andere mensen staan. Dit lijkt me het juiste moment om uit mijn schulp te kruipen.
"Hey." Ik glimlach vriendelijk, mijn beide mondhoeken schieten omhoog. "Ik ben Charlie."

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Riley Alexis Anderson

Als ik de trap af kom gelopen, hoor ik al een aantal stemmen. Waarschijnlijk de mensen die ik daarnet ook al gezien had. 'Hi. Ik ben Riley.' Ik steek met een glimlach mijn hand op, en kijk naar de verschillende meisjes en jongens. Ik zal vast wel met een aantal van hen door een deur kunnen, maar ik zal ongetwijfeld ook met een aantal flink kunnen botsen. Ik zeg namelijk wat ik denk, en het interesseert me dan ook vrij weinig of iemand het ermee eens is. Daardoor vinden veel mensen me ook arrogant. Maar ook vinden ze mij arrogant omdat ik er zelfverzekerd uitzie. Ik weet ook dat ik er goed uitzie, net als iedereen hier, denk ik. De mensen die ik hier nu zie, die zien er ook gewoon goed uit. Ik ben alleen erg benieuwd, of er net zoals ikzelf, halfbloedjes bij zijn. We moeten alleen nog wachten op de anderen, tot we de uitleg krijgen. Mijn beste vriendin heeft me voor gek verklaard, want volgens haar loopt mijn prince charming ergens in New York rond, maar ik ga haar bewijzen dat mijn prince charming zich in dit gezelschap bevind. Al moet ik wel zeggen, dat ik mijn type hier nog niet echt tussen zie staan, maar je weet nooit wat er nog komen gaat.

---

Faith is everything.

Ik wandelde richting de villa en keek mijn ogen uit. Ik had verwacht dat het een groot huis ging zijn maar dit sloeg echt elk van mijn ideeën helemaal weg. Het was mooier dan ik me had durven inbeelden. Nu alleen maar hopen dat de meisjes ook mooier waren dan hij zich kon inbeelden. Even moest ik lachen om mijn eigen grapje. De zon zorgde ook voor al aardig wat warmte al mocht het nog iets warmer worden vond ik. De warme temperaturen was ik immers gewoon geworden in Brazilië.
Ik had een stijlvolle short aan met daarboven een bebloemd hemd. En natuurlijk mijn vans aan mijn voeten. Over deze outfit had ik best een tijdje nagedacht. De eerste indruk deed immers veel en daarom was het van groots belang dat deze goed was.
Ik wandelde naar binnen en was best verbaast van het aantal mensen dat zich al samen had verzameld. Ik besloot eerst snel een kamer te kiezen en daarna kennis te maken met iedereen.
De kamer was direct gekozen. Bij het zien van het mooie uitzicht was ik direct verkocht.
Ik begaf me terug naar beneden en terwijl ik naar de mensenmassa wandelde bekeek ik iedereen even. Er waren zeker een aantal mooie meiden tussen, al hoopte ik wel dat er ook meiden waren die een beetje inhoud hadden.

[ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 16:32 ]

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Mijn kamer had ik snel beslist. Natuurlijk had ik gezien dat er vele mensen in de gang waren maar daar ging ik later wel mee praten. Ik moest eerst een goede kamer uitkiezen, want dat was iets waar sommigen niet aan dachten. Je had nog tijd genoeg om iedereen te leren kennen, maar een kamer uitkiezen kon je maar één keer, het was dus belangrijk om meteen een goede ze uit te kiezen. Bij het zien van de slaapkamer met een groot openschuifbaar raam was ik meteen verkocht. Ik beeldde me al in hoe ik er naar al die miljoenen sterren kon staren in het midden van de nacht en hoe ik in de ochtend wakker zou worden door de lichtstralen die naar binnen schenen. Vastberaden zette ik mijn koffer weg en wandelende terug naar beneden.
Ik was vrolijk en dat kon je duidelijk zien aan de grote glimlach op mijn gezicht. Mijn ogen speurden de mensen af terwijl ik van de trap naar beneden wandelde. Met als gevolg dat ik niet had gezien dat er nog een trede kwam waardoor ik bij de voorlaatste trede naar beneden viel. De val was dus gelukkig niet erg pijnlijk maar waarschijnlijk had de meerderheid mijn onelegante val wel gezien.

[ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 16:21 ]

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

---

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

Adriana glimlachte even en dat maakte mij ook weer glimlachen.
Er zaten een aantal mooie vrouwen in het huis al en nog niet eens iedereen was er.
Ik pakte haar hand en drukte een kusje op haar wang.
'Mooie naam hoor, waar kom je vandaan?', zei ik met nog steeds dezelfde verleidelijke glimlach.
De jongens die inmiddels binnen waren leken aardig, hopelijk waren het gewoon chille gozers en geen saaie mensen.
In dit soort huizen moet je je volledig laten gaan, hoevaak krijg je zo'n kans..
Al is dit de manier van leven die ik nu inmiddels al iets van twee jaar leef. Twee jaar lang met mooie vrouwen, overhoeveelheid drank, mooi huis en genoeg drugs.
Of er nog andere rokers in dit huis zitten wist ik niet misschien zou ik er vanavond achterkomen.
Drank maakte altijd veel dingen in mensen los en in een huis met twintig single's ging het waarschijnlijk toch wel mis. Echt erg was dat niet, het was eigenlijk alleen maar grappig. Ik keek nog een keer langs alle vrouwen maar veel verder dan Adriana kwam ik niet.
Ze was zeker interessant..

---

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

Raevyn Rhoden Anastasia Killian
Raevyn haalde haar schouders op toen Angelina het aanbod een beetje af leek te slaan. Maar stak haar tong naar Genevieve uit toen de jongen die had gezwaaid hun kant op kwam. Raevyn was nou eenmaal zou, ze wist was Genevieve als knap beschouwde en was ook niet erg subtiel als het ging om jongen hun aandacht trekken.
"Ik ben Raevyn en dit is mijn tweelingzus, zoals je wel gemerkt zou hebben, Genevieve," zei Raevyn met een glimlach. Waarna ze een klap hoorde. Onderaan de trap lag een jongen die er niet slecht uitzag. Genevieve moest haar lag inhouden en keek een beetje geschok. Raevyn sprong op.
"Gaat het met je?" vroeg ze half bezorgd, half geschokt terwijl ze bij de jongen neerknielde. Ze bekeek hem even , maar keek iets langer dan normaal zou zijn. Hiervoor kon ze zichzelf echt wel voor haar kop slaan. Niet zo overduidelijk Raevyn, vertelde ze zichzelf. Ze keek de jongen onzeker met een schuin hoofd.
"Heb je niks? Of moet ik ijs voor je pakken?"
Raevyn wilde altijd helpen, vooral als het om een knappe jongen ging. Dan was ze altijd nog behulpzamer dan ze normaal al was. Ze keek even richting haar zus, maar die leek zelf alweer afgeleid te zijn.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Geneviève Dante Isadora Killian
"Ik ben Raevyn en dit is mijn tweelingzus, zoals je wel gemerkt zou hebben, Genevieve," zei haar tweelingzus glimlachend, voor ze ervan doorging om een jongen te helpen die van de trap gevallen was. ook al had Genevieve heel wat moeite met haar lach inhouden, ze was wel degelijk bezorgd. Ze had echter niet te veel tijd om bezorgd te zijn, aangezien de jongen naast haar zich net had voorgesteld als Charlie.
"Excuseer mijn zus, ze is.... enthousiast," lachte Genevieve. Ze schudde haar hoofd en haalde een hand door haar haar.
"Je mag me gerust Gwen noemen, niemand noemt me ooit Genevieve om eerlijk te zijn," zei ze zucthend, maar niet teleurgesteld. Haar naam was lang en pretentieus, maar daar kon ze op zich nog wel me leven. De jongen naast haar bekeek ze even goed, voordat ze de rest bekeek. iedereen zag er op zijn eige manier heel apart uit, maar Genevieve zag niemand waar ze nu al helemaal ondersteboven van was. Misschien zocht ze gewoon iemand met wat meer inhoud, iemand die verder keek dan hoe mooi iemand wel niet was. Of was dat nou eenmaal niet hoe dit programma werkte?
"Waar kom je vandaan?" vroeg Genevieve met een kleine glimlach.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Omdat ik op de grond lag zag ik een meisje ondersteboven naar me toekomen.
"Gaat het met je?"
"Moet ik ijs gaan halen?", haar zinnen vloeiden snel uit haar mond en even stond ik verbaast. Ze keek bezorgd en dat was ze duidelijk ook te merken aan haar vragen. Ze was best mooi, tenminste voor zover ik dat kon zien van op de grond. Ik besefte dat ik misschien iets te kan had gewacht met antwoorden en zag nogmaals haar bezorgde ogen, waardoor ik begon te lachen.
'Het gaat hoor, ik had de laatste trede niet gezien denk ik', antwoordde ik.
'Of ik dacht dat ik langere benen had en die trede wel kon overslaan', voegde ik daar nog aan toe.
Ik zette me recht en bekeek het meisje eens goed. Nu stond ze tenminste niet meer ondersteboven en meteen wist ik dat mijn eerste indruk klopte. Ze was inderdaad mooi.
'Bedankt', zei ik en ik wilde nog meer zeggen maar wist eigenlijk niet goed wat.
'Ik ben Jørgen', zei ik dus maar vrolijk en ik lachte terwijl ik mijn hand naar haar uitstak.
'Maar noem me gerust York of Yorg of iets anders want de meeste mensen hebben nogal een probleem met het uitspreken van mijn naam.

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

'Hey Beach Boy, ik ben Angelina', zei iemand. Eerst had ik niet door dat het tegen mij bedoeld was maar omdat er niemand anders opkeek en het meisje duidelijk in mijn richting keek was het waarschijnlijk tegen mij bedoeld. Tenminste dat hoopte ik dan nu maar want ik wandelde naar haar toe en het zou best gênant zijn moest ze iemand anders bedoelen dan. Angelina, want zo had ze zich voorgesteld, had blond haar. Ik vond haar best mooi, of ja niet gewoon best, ze was mooi. Maar de manier waarop ze hem aansprak vond hij niet geweldig. Een Beach Boy? Was dat echt hoe hij er uit zag in deze look. Dat was misschien niet helemaal de bedoeling geweest.
'Ik ben Harwell', antwoordde hij en besloot nu nog niets te zeggen over het Beach Boy incident. Hij wou ook weer niet dat Angelina hem meteen stom ging vinden vanwege een klein misverstandje als je het zelfs zo al kon noemen.
Hij wist niet goed wat hij van Angelina moet denken en kon ook niet goed inschatten of ze een aangenaam persoon was of een echte barbiepop. Hij ging er van uit dat hij daar wel snel genoeg achter zou komen.

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Beach Boy, ook wel Harwell keek eerst vragend rond. Hij stelde zich voor en ik bekeek hem even. Volgens mij was hij niet zo blij met de opmerking Beach Boy.
'Beach Boy, is niet als beledigend bedoelt hoor.', zei ik met een glimlach. Wat Harwell van mij dacht wist ik niet. Misschien dacht hij wel dat ik een enorme barbiepop was. Iets wat meerdere mensen dachten. Barbie pop vatte ik altijd op als een belediging. Alsof ik iemand was zonder hersenen en zonder eigen mening. Nee, ik was eigenlijk alles behalve een barbie pop. 'Waar kom je vandaan?', opnieuw glimlachte ik even verleidelijk naar hem.
De jongen leek op mijn exen en is eigenlijk wel degene waar ik voor zou gaan in dit huis.
Of het mijn match was durfde ik nog niet naar te raden, we moesten eerst zien hoe het verder ging. Harwell vond me waarschijnlijk een barbie pop, maar die avond ging hij zien dat ik geen barbie pop ben. Nog steeds is niet iedereen er, wel was er net volgens mij iemand van de trap gevallen maar één van de tweelingen was er al op afgegaan en ik stond te praten met Harwell.

---

Lindsay, forever in my heart † • Skaikru went Bughead

Adriana Coleta Martinez || Outfit

Ondertussen begon het steeds drukker te worden maar ik besteedde er weinig aandacht aan sinds ik al in gesprek was. En daarbij... Waarschijnlijk komen er straks drankjes en weet ik veel wat allemaal tevoorschijn en leerden we elkaar wel beter kennen. Tenminste, zo gaat het altijd. Danny pakte mijn hand en drukte vervolgens een kusje op mijn wang. Een kleine maar vrij onopvallende grijns vormde zich op mijn lippen. Hij had zo te zien geen moeite met vrouwen.. Al hoopte ik niet op een player, daar was ik echt klaar mee. Maarja, in dit soort programma's zitten altijd wel players. Wat doe je eraan. Toch gaf hij me ergens niet de indruk van een echte player dus ik denk er maar niks van.
'Mooie naam hoor, waar kom je vandaan?', zei hij met dezelfde verleidelijke glimlach. 'Puerto Rico,' antwoordde ik, 'Nou ja.. Origineel.. Ik woon nu achttien jaar in Amerika, en nu negen jaar in Los Angeles.' vervolgde ik met een glimlach. 'En jij? Ook de grote stad of?' vroeg ik en ik liet mijn hand even kort op zijn schouder rusten terwijl mijn ogen op hem gericht blijven. Het leek me wel het type dat je in een grote stad zou tegenkomen. In Amerika heb ik in twee grote steden gewoond dus ik ken de types wel een beetje. Al vond ik hem wel wat leuker dan wat ik normaal tegenkwam. 'Of heb ik het nu helemaal fout?' zeg ik dan maar met een klein lachje.

---

El Diablo.