MSV - Kostschool het Hunderen 05 - Speeltopics

Het verhaal speelt grotendeels op de school en het terrein zelf af. Het begint tijdens het kerstgala. Uiteraard is de school vrij streng en zijn alcoholische consumpties alleen toegestaan voor leerlingen boven de zestien jaar. Tijdens het gala wordt door de adjunct-directrice mevrouw De Waard een aankondiging gedaan.
Enkele jongeren uit een paar Engelse internaten zullen in het nieuwe jaar enkele maanden op de kostschool verblijven. Het zijn stuk voor stuk probleemjongeren die uit huis zijn geplaatst, maar zich zo goed hebben gedragen dat de scholen ze een plaatsje op Het Hunderen hebben aangeboden om hun gedrag te belonen en in de hoop dat ze wat van de manieren van de welgestelde, Nederlandse kinderen zullen overnemen.
De Britse jongeren komen bij de Nederlanders in de klas. Veel lessen zullen daarom in het Engels worden gegeven. Zo hoopt Het Hunderen ook de Nederlandse leerlingen het een en ander bij te brengen over de Engelse taal en cultuur.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

[Geen idee welk moment van de dag het is enzo, maar dat maakt niet uit, lijkt me ]

's Middags na school stak Tony een joint op. Meggie was wel zo goed geweest om hem wat van haar wiet te lenen. Dat ze dat deed, was waarschijnlijk omdat ze gewoon geld van hem wilde, wetende dat ze dat van thuis niet zou krijgen. Tony had het haar gegeven en in ruil daarvoor had wat van haar mogen hebben.
Hij leunde tegen een van zijn graffitiwerken aan en keek uit over het plein. Het was een beetje vochtig buiten en er hing een lichte nevel boven het gras.
Hij keek traag op toen hij plotseling iemand naast zich voelde. Melody leunde dicht tegen hem aan en keek hem in de ogen.
'Ben je nou stoned?' vroeg ze verwijtend.
Hij haalde zijn schouders op.
'Dat is best wel vies,' vervolgde ze achteloos en bleef naast hem staan. Tony had geen zin om tegen haar te zeggen dat ze op moest rotten. Het kon hem nu ook niet heel veel schelen dat ze er stond. Ze begon te neuriën en hoewel hij daar normaal geërgerd op gereageerd zou hebben, klonk het nu wel oké. Hij inhaleerde nogmaals en als vanzelf gingen zijn gedachten naar Tracey. Ze had zijn tekening gezien, maar nu hij er aan terug dacht, was het eigenlijk een teleurstellend moment geweest. Het zou veel chiller zijn geweest als ze haar gevoelens had uitgesproken, zodat hij dat niet had hoeven doen... Daar was ze alleen geen type voor.
Het rare idee bekroop hem dat hij haar misschien wel leuker vond dan hij wilde toegeven. Hij wist niet of hij dat moest wijten aan de wiet of dat hij dat al die tijd al had geweten. Misschien kwam het door Melody. Ze was opgehouden met zingen, maar dat viel hem nu pas op.
'Waar denk je aan?' vroeg ze.
'Aan dat ik naar Tracey ga,' zei hij en hij zette zich af tegen de muur. Ze stortte zich de laatste tijd zo veel op school, dat Tony zich afvroeg of ze opeens van plan was om een Nobelprijs binnen te willen halen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Tracey klapte haar wiskundeboek dicht toen ze het huiswerk had afgerond. Ze wist niet zo goed wat ze verder moest doen, want ze had alle opdrachten al afgerond. Ze was zich pijnlijk bewust van het feit dat ze behalve Tony eigenlijk geen vrienden had en op momenten als deze deed het haar toch meer dan ze altijd had gedacht. Ze miste het gezelschap van Jurrian, die haar vorig jaar vaak had opgevrolijkt. Tony was een geweldige vriend, maar zijn karakter was niet zoveel anders dan het hare en soms versterkte hij haar neerslachtige gevoelens alleen maar.
Tracey haalde haar telefoon uit haar zak en aarzelde een tijdje. Ze had hem niet meer gesproken sinds ze boos op hem was geworden toen hij haar probeerde te zoenen vlak voor de kerstvakantie. Zat hij nog wel op een bericht te wachten? Weken waren inmidddels verstreken en ze kon zich goed indenken dat hij boos was.Toch had ze niet heel veel te verliezen. Als Jurrian niets meer met haar te maken wilde hebben dan zou hij dat wel gewoon zeggen.
Hé typte ze na een lange aarzeling. Ze wist niet zo goed wat ze erop moest laten volgen en stopte haar telefoon gauw weg toen de deur openging.

Every villain is a hero in his own mind.

Nadat hij Melody had afges hud door eerst naar het jongenstoilet te gaan, liep Tony de mediatheek in. Bleek zo licht viel door de ramen en gaven het schoolgebouw een kille uitstraling. Tracey zat er als een van de weinigen, met enkele boeken voor zich op tafel, maar toen hij dichterbij kwam, zag Tony day ze gesloten waren en dat ze gelukkig niet meer aan het leren was.
'Hé,' zei hij en hij merkte dat zijn stem vreemd o hoog schoot bij dat woord. Hij kichte beschaamd en ging ongevraagd opde lege stoel naast haar zitten.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Nadine liep met een naar gevoel de kantine binnen. Ze had haar telefoon in haar hand geklemd en liet zich uiteindelijk bij Stef aan een tafel zakken. Ze wist niet of ze moest huilen of dat ze enkel trilde van woede en ongeloof.
'Kijk wat iemand met me deelde,' zei ze zacht en ze liet hem een filmpje op haar telefoon zien. 'Dat is bij ons in de kleedkamer.'
Ze had het geluid uitgezet, maar het was overduidelijk wie er te zien waren. Meggie en Floyd die Melody dwongen zich uit te kleden. Melody kwam uiteindelijk niet in beeld, omdat het filmpje op tijd ophield, maar Nadine wist dondersgoed wat er gebeurd was.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Tracey groette terug en draaide zich naar hem om. Er hing een wietlucht om hem heen en het riep herinneringen op waar ze zich voor schaamde. Ze werd er misselijk van. Ze wist niet zo goed wat ze tegen Tony moest zeggen. Met haar gedachten was ze bij het berichtje dat ze net naar Jurian had gestuurd en waar ze nu spijt van had. Meer dan hoi stond er niet.
Ze keek Tony vragend aan, ervan uitgaand dat hij hier niet was gekomen om zijn huiswerk te maken.

[ bericht aangepast op 19 maart 2016 - 13:09 ]

Every villain is a hero in his own mind.

'Een vriend van mij,' zei ze, 'hij kwam er ook weer via via aan. Ze zeiden dat het hier op school was en daarom vroeg hij of ik het wou bevestigen.'
Ze tikte het filmpje weg. Het gezicht van Melody was absoluut niet gelukkig geweest en Nadine kon zich niet voorstellen dat Floyd en Meggie zoiets zouden doen. Ze waren vervelend en maakten soms gemene opmerkingen, maar dit had ze niet verwacht. Melody verdiende dit niet en Nadine had ontzettend met haar te doen, al kende ze haar niet zo goed als Annie of Katie.
'Ik vraag me af wie dit gefilmd heeft,' zei ze zacht, want die persoon was er ook bij betrokken én zat hier op school! Uit de beelden was niet op te maken wat de filmer van de situatie vond, maar het feit dat het op internet was gezet, vertelde Nadine dat hij niet het beste met Melody voor had. Haar privacy was geschonden, al zou de helft van de wereld nooit te weten komen wie ze precies was. De andere helft zou het wel weten en een deel daarvan zou haar zelfs herkennen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Tracey haalde haar schouders op. Het klonk nogal sneu, maar eigenlijk was haar huiswerk wel een welkome afleiding en wist ze niet zo goed wat ze anders moest doen. 'Cum laude hoeft niet, maar langer dan een jaar hoef ik hier niet meer te zitten.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Moet ik het aan De Waard laten zien?' vroeg ze benauwd. Misschien kwam er iemand achter dat ze dat had gedaan en als Stef gelijk had, kwam Floyd misschien wel achter haar aan... Het was ook eigenlijk een stomme vraag en wist ze het antwoord zelf ook wel. Dit kon niet ongestraft gebeuren.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Anders doe ik dat wel. Stuur hem maar naar mij.'
Floyd had toch al de pik op hem. Zo kan hij ten minste nog op een manier wraak nemen en liep Nadine geen gevaar, want hij hoorde aan haar stem dat ze - terecht - bang was voor consequenties.

Every villain is a hero in his own mind.

Nadine beet op haar lip.
'Hij zal vast denken dat het van jou komt,' zei ze zacht. 'Ik doe het wel...'
Ze sloeg het filmpje op op haar telefoon, met de gedachte dat ze het er meteen weer af zou halen als dit voorbij was.
Ze kwam overeind en besloot om zonder afspraak naar De Waard te gaan. Dit was belangrijk genoeg om haar voor te storen.
Om bij de directrice te komen, moesten ze de docentenruimte door en hoewel Nadine voelde dat leraren haar aankeken op haar vrijpostigheid, liep ze stug door, zonder iemand aan te kijken. Haar telefoon brandde in de zak van haar rok toen ze haar hand uitstak om de deur van het kantoor van haar schoolhoofd te openen. Voor ze daar de kans voor kreeg, werd haar naam gezegd en die van Stef. Het was de stem van De Waard en Nadine draaide zich opgelucht om.
'Wat komen jullie doen? vroeg ze met iets van achterdocht en nieuwsgierigheid in haar stem.
Nadine aarzelde, maar wist uiteindelijk uit te brengen dat ze dat niet wilde zeggen waar iedereen bij was en dat het nogal persoonlijk was.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Mag ik reageren?

'Oke, goed dan.' Mevrouw De Waard zag dat Nadines gezicht nogal ernstig stond en ze nam haar leerlingen altijd serieus. Ze liep langs hen heen en opende met haar sleutel de deur van haar kantoor. Ze liet Nadine en Stef binnen en deed de deur achter hen dicht. 'Neem plaats,' zei ze vriendelijk. Zelf nam ze tegenover hen plaats, achter haar bureau.
'Goed. Jullie wilden mij iets vertellen?' vroeg ze gebiedend.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Nadine knikte.
'Ik kreeg vanmorgen dit filmpje van een vriend die hier niet op school zit.'
Ze schoof haar mobiel naar haar directrice toe en liet het filmpje opnieuw afspelen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Tony haalde zijn schouders op. Hij wist dat ze het terrein niet graag meer verliet en ook dat dat niet alleen met Joakin te maken had. Ze was bang om de regels te overtreden... Tony voelde zich wel heel erg rebels toen hij daar op die manier over nadacht, want hij wist ook wel dat er leukere en spannendere dingen waren dan een paar schoolregels aan zijn laars lappen, maar hij vond het toch wel jammer dat ze niet meer zo op een lijn leken te zitten als eerst. Of het kwam doordat hij gewoon wilde dat ze hem interessant en aardig zou blijven vinden en Tracey was niet iemand die zich heel erg gemakkelijk opdrong aan saaie en doorsnee mensen.
'Het terrein is groot genoeg om te lopen of zo.' Hij had vreemd genoeg eens geen behoefte aan een sigaret.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Oké. Ik breng eerst even mijn spullen naar mijn kamer, goed?'
Tony haalde zijn schouders op en ze liepen naar de slaapvleugel. Ze legde haar tas op haar bed en keek Tony aan toen ze de deur weer sloot. Er was iets anders aan hem. Zat hij in de problemen? Hij oogde een beetje nerveus en dat was ze niet van hem gewend. Ze besloot er echter niet naar te vragen. Als hij het kwijt wilde dan gebeurde dat wel.

Buiten scheen de zon nog steeds. Het was al een paar weken geleden dat de zomertijd was ingegaan en Tracey vond het wel prettiger dan de dagen steeds langer werden.

Every villain is a hero in his own mind.

Ze liepen een tijdje zwijgend over het schoolterrein, rond de plek waar ze in de herfst nog een drankspel hadden zitten doen en waar Bas en Tim nog een geintje hadden uitgehaald met een of ander nepbeen. Tony stelde niet al te overtuigend voor om aan het water te zitten, omdat het toch nog wel warm was en tot zijn opluchting volgde Tracey zijn voorbeeld. Hij had het gevoel alsof hij iets moet doen en wenste dat hij beter had nagedacht over deze wandeling, omdat hij nu bijna overmand leek te worden door gevoelens die hij eigenlijk niet onder woorden durfde te brengen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes